Leiden Reddingsplan voor Leidse Sleutelpas Kankerpatiëntjes dagje naar Efteling Sporen lakenindustrie blootgelegd Ouders moeten zich thuis voelen in R. McDonaldhuis Mare was vieze stinks bot' Ook deze Corsa huur je bij 'Breestraat alleen voor voetgangers' ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1993 Stop Duinrell 's Nachts rijverbod a Omwonenden van I 2 Duinrell In Wasse A De frisdrankenfa- I J briek All Inn Drinks naar vinden dat de ge in Ter Aar heeft van de ge meente de uitbreiding van meente een nachtelijk rij ahet pretpark een halt verbod opgelegd gekre moet toeroepen gen Meer dan honderd kankerpa tiëntjes van het Academisch Ziekenhuis in Leiden (AZL) ma ken woensdag een dagtocht naar sprookjespark De Efteling. Het is de eerste keer dat zo veel kinderen uit het ziekenhuis zo'n lang en ver uitstapje maken. Zij danken dit pleziertje aan Henk Kuyt, een Leiderdorpse beveili- gingsbeamte. Kuyt fietste op Tweede Pink sterdag van dit jaar de Elfste dentocht. ruim 200 kilometer lang. „Dat was eigenlijk heel onverwacht. Iemand viel kort tevoren uit en ik moest hem vervangen. In de training dacht ik na 70 kilometer: ik moet wel een hele goede reden hebben om dit te gaan doen." Hij bedacht nog diezelfde dag dat hij de kankerpatiëtjes van het AZL een leuke dag wilde be zorgen. De zoektocht naar sponsors verliep succesvol. Tal van bedrijven leverden een bij drage voor elke gefietste kilo meter. „Sommige bedrijven ga ven nog meer. Uiteindelijk heeft het 15.000 gulden opgebracht. Dat is niet slecht, dacht ik zo." Het geld is ruim voldoende om de honderd zieke kinderen een onvergetelijke dag te schen ken. Volgens voorlichter D. Ket ting van het AZL komt er trou wens heel wat bij kijken om zo veel patiënten op reis te sturen. „Er gaan zo'n 60 begeleiders mee en het voedel en de medi cijnen moeten geregeld worden. Kortom, een hele organisatie." Het is niet uniek dat patiën ten van het AZL een uitstapje maken. „Uit het zogeheten Van Gelderenfonds betalen we zo af en toe tripjes naar het panne- koekenhuis in Meijendel of zo, in elk geval dicht in de buurt. Het is niet eerder voorgekomen dat zoveel kinderen zo ver van hun bed gaan." leiden Een ouderwetse uitvaartstoet trok gister morgen door Leiden. De familie van de overledene wilde een begrafenis met paarden en koetsen. De stoet begon in de Corantijnstraat en eindigde via onder meer de Willem de Zwijgerlaan, de Schiphol- weg, het Stationsplein en de Plesmanlaan bij het crematorium Rhijnhof. Begrafenisonderneming Eenvoud had de zwarte rijtuigen met paarden geregeld. Volgens directeur Van Ingen Schenau een bijzondere gebeurtenis in Leiden, waar volgens hem de laatste acht jaar niet meer zo'n stoet te bezichtigen viel. „Wij hadden medewerking van de politie nodig op de drukke we gen. Dat is allemaal heel goed gegaan. Het was een plechtige stoet." foto hielco kuipers Voorzitter laap Zwart van het comité tot be houd van de huidige Mare heeft hartelijk moe ten lachen om het plan van burgemeester en wethouders om de Stille en de Lange Mare weer open te graven. Acht jaar geleden wist het comi té dat plan al eens te torpederen. Maar even zo vrolijk voeren burgemeester en wethouders het opengraven van ae Mares weer op in het on langs verschenen structuurplan. „Laten ze eerst het probleem van parkeren in het centrum maar eens oplossen", zegt Zwart. Het plan om de Mares. die in 1953 werden gé- dempt, weer te openen leidde in '84 en '85 tot felle protesten van middenstanders en buurtbe woners. Zij namen spandoeken mee naar de ge meenteraad met teksten als: 'halve gare, geen water in de Mare'. Zwart bewaan geen goedé herinneringen aan 1 de tijd dat de Mare nog een gracht was. ..Ik liep er drie keer per dag langs, over dat smalle stoep- j je. Nou. het was een vieze stinksloot.-De Mid- delstegracht was erger, maar de Mare was ook niet bepaald een van de schoonste grachten." Desondanks heeft de voorzitter van het comi- j té geen principiële bezwaren tegen het openen van de Mare. „Als ze eerst het autoprobleem i oplossen en als ze het netjes kunnen maken I hoeven ze van mij geen problemen te verwach- ten. Als ze het een beetje leuk en sfeervol weten j in te richten mogen ze het van mij doen. Maar j ik denk dat de bewoners van de Mare nu nog 1 feller tegen zullen zijn dan acht jaar geleden. Want het gaat ten koste van hun parkeerplaat sen." Auto- en Motorverhuur MultiRent WD wil proef leiden aap rietveld Alle verkeersmaatregelen die tot dusverre zijn genomen op de Breestraat zijn wegge gooid geld. Dat beweert frac tieleider A. Geertsema van de WD. De liberalen pleitten er in hun verkiezingsprogram ma voor de Leidse winkel straat bij wijze van proef op donderdagavond en zaterdag tot wandelgebied te maken. „En dan bedoelen we een echte proef', zegt Geertse ma. „En niet, zoals in Leiden gebruikelijk, een proef die nooit meer wordt terugge draaid." De WD gelooft niet in de plannen van de wethouders T. van Rij (ruimtelijke orde ning/PvdA) en J. Walenkamp (verkeer/CDA) om trams of trolleybussen door de Bree straat te voeren? „Zulke din gen vergen enorme investe ringen, en dat zit er op dit moment gewoon niet in met het openbaar vervoer. Daar wordt alleen maar in gesne den", zegt Geertsema. Een regionaal tramnet, dat Lei den verbindt met Zoeter- meer en de kuststreek ziet de WD wel zitten. „Maar dat kost erg veel tijd." De proef die de WD voor stel om de Breestraat tot een echte winkelpromenade te maken is gratis, benadrukt Geertsema. „Als je tot de conclusie komt dat je zo het probleem niet oplost, dan kun je er ook weer heel snel mee stoppen. En dat is met de proeven die burgemeester en wethouders hebben ge daan wel anders. Neem nou de drempels die Walenkamp heeft laten leggen om de snelheid van het busverkeer in de Breestraat te remmen. Die dingen werken helemaal niet. De buschauffeurs mer ken niks van die hobbels, de vering vangt ze moeiteloos op. Maar ze hebben wel 50.000 gulden per stuk ge kost." De WD vindt dat de Bree straat verpaupert. „Je ziet dat aan de kop bij het Rapen burg de straat steeds verder 'ontwinkelt'. Het is niet wat je verwacht van een winkel promenade. Er zijn miljoe nen in geïnvesteerd, maar het is eigenlijk niks. Vlees noch vis. En met zestig bus sen per etmaal krijg je ook nooit een winkelpromena de." Als het weren van alle ver keer behalve voetgangers een succes blijkt moeten er mo gelijkheden worden gezocht om het verkeer 'structureel' over andere routes te laten lopen, meent de WD. Geert sema: „En ik zou niet weten waarom het niet zou lukken. Op de Haarlemmerstraat werkt het ook." De archeologen Joeke Dijkstra, Robert de Vries, Brigitte Bruyns en Marianne Rietkerk waren gisteren voor het laatst aan het werk in de bouwput aan de Pelikaanstraat. foto hielco kuipers leiden frank buurman De spreekwoordelijke pot met gouden munten is niet gevon den, maar wel zijn in de bouw put aan de Pelikaanstraat door archeologen resten aangetrof fen van de beroemde Leidse la kenindustrie. De noodopgra- ving heeft een schat aan gege vens opgeleverd, ondanks de nachtelijke activiteiten van schatgravers. Die hebben struc turen van het Leidse verleden verstoord of soms geheel uitge wist. Archeologe Joeke Dijkstra en haar assistenten konden gis teren voor het eerst en het laatst in aangename omstandigheden hun werk kunnen doen. De af gelopen weken moesten de op gravingen vaak in de stromende regen worden verricht, hetgeen de werkzaamheden ernstig be moeilijkte. Gisteren was de laatste kans om met graafma chine en schep nog iets van het Leidse verleden op deze plaats bloot te leggen, want maandag begint de aannemer met de bouw van winkels en woningen. „We hebben sporen van een agrarisch verleden aangetroffen, zoals een kavelsloot. In 1355 is dit gedeelte, het oude Mare- dorp, bij de stad getrokken. Er zitten funderingen van huizen, zogenaamde ophogingspakket ten, maar de datering is nog on duidelijk. Achter de huizen aan de Haarlemmerstraat hebben in het verleden ook putten met volaarde gestaan. Volaarde werd gebruikt voor het vollen van de lakens. Het is mogelijk dat er in de zeventiende eeuw een lakenbedrijfje stond in de achtertuinen van de wonin gen,", vertelt Dijkstra. Aan de hand van potscherven die in de funderingen worden aangetrof fen kunnen dateringen worden gemaakt. Het opgravingswerk is nood gedwongen afgerond, maar er zit nog maanden werk vast aan het verwerken van de opgediep te gegevens. Pas dan wordt on geveer duidelijk hoe dit stukje Leiden in het verleden in elkaar stak. Aanvankelijk zou de Rijks dienst voor Oudheidkundig Bo demonderzoek (ROB) aan de slag gaan aan de Pelikaanstraat, maar omdat het lang onzeker bleef wanneer het terrein be schikbaar zou komen kon er geen goede afspraak met de ROB worden gemaakt. „Het is niet zo dat er een conflict was met de rijksdienst", zegt H. van Limburg, hoofd van de afdeling monumentenzorg. „Toen het terrein beschikbaar was kon de ROB echter niet komen. Omdat wij groot belang hechten aan onderzoek hebben we toen zelf maar archeologen ingehuurd. Zij hebben, vaak met regenpak ken werkend in een modder poel, goed werk geleverd." „Er was sprake van een nood- opgraving, er moest snel wor den gewerkt aangezien hier kel ders worden aangelegd. Dat be tekent dat alle sporen uit het verleden worden uitgewist. He laas hebben schatgravers ook al veel bedorven. Bij elke opgra ving duiken ze op, terwijl er af gezien van potscherven nauwe lijks iets interessants in de bo dem ligt. Het is niet mogelijk om een terrein daarvoor af te schennen", stelt Van Limburg. Met pas korting bij meer bedrijven De Sleutelpas is uitgelopen op een falikante mislukking. De gemeente hoopte dit jaar 5000 pasjes te slijten. Tot nu toe zijn er echter nog geen 700 aan de man gebracht. Om het voortbestaan van de kortingskaart veilig te stellen, wil de gemeente de Sleutelpas laten samengaan met een an dere, landelijke, kortingspas. jaar ingevoerd. De kaart geeft korting in winkels en horecaza ken, op toegangskaartjes van bioscopen en op deelname aan cursussen. De pas kost 75 gul den, studenten betalen 50 gul den en uitkeringsgerechtigden een tientje. De gemeente hoop te dit jaar vijfduizend passen te verkopen wat een bedrag van leiden loman leefmans De gemeente wil de kaart on derbrengen bij Countdown, een landelijke kortingsorganisatie. Hierdoor kan met de pas ook korting worden verkregen bij een aantal winkelketens als P C, Van Haren en Perry Sport. De Sleutelpas werd eind vorig 135.000 gulden zou opleveren. Nu is er nog slechts voor een bedrag van 25.000 gulden aan sleutelpassen verkocht. Het mislukken van het project heeft een aantal redenen. De deelname van bedrijven en in stellingen was beneden de maat. Musea, keten- en groot winkelbedrijven en de meeste restaurants hielden zich afzijdig van het project. Daar wil de ge meente nu wat aan gaan doen. Ook heeft de Sleutelpas teveel het imago van een kortingspas voor de minima en is de kor tingskaart op weinig plaatsen te koop. „Net een hotel", zegt de een. „Net een gewoon huis", zegt de ander. Ze bedoelen hetzelfde op deze open dag: het Leidse Ro nald McDonaldhuis ademt niet de kille sfeer uit van een zieken huis. En daar was het de initia tiefnemers van het splinternieu we familieverblijf van het AZL allemaal om te doen. De ouders van zieke kinderen die in het huis aan de Boer- haavelaan verblijven, moeten zich los kunnen maken van alle ellende in de op steenworp ge legen kinderkliniek van het AZL. „En dat is beter gelukt dan in Amsterdam. Daar zit het Ronald McDonaldhuis in zo'n kil nieuwbouwpand", zegt bezoe ker A. ScheUeman. Samen met een stel andere Amsterdam mers stepte hij 122.000 gulden bijeen voor het huis: „En dat is meer dan KLM en Unilever bij elkaar." De kameraden zijn dan ook zeer benieuwd welke van de 17 kamers, met gietijzeren bedden en bloemetjesspreien, hun naam heeft gekregen. Is het die grote tweepersoonskamer met badkamer of die eenvoudige eenpersoonskamer op zolder? Het blijkt tegen te vallen. De organisatoren hadden het te druk met de open dag, gisteren, en de opening, volgende week vrijdag door CDA-fractieleider L.C. Brinkman. Zijn vrouw Jan- neke maakte vijf aquarellen voor het huis en zat in de in richtingscommissie, die twee woorden centraal stelde. Rust en gezelligheid. Dus: grenen meubelen en balkenplafonds naast pastelkleurige wanden. En natuurlijk wordt er in de door getrokken panden, waar vroeger de universiteit kantoor hield, dankbaar gebruik gemaakt van de gebrandschilderde en ronde ramen. Stemming Eigenlijk werd het gebouw 15 juni al in gebruik genomen. Sommige ouders zitten er vanaf het begin, andere ouders wisse len elkaar af. De stemming wis selt. „Als een kind het slecht maakt, merk je dat meteen", zegt bestuurslid mevrouw M. Mignot. Maar we hoeven nu De steppers die 122.000 gulden bijeen brachten voor het Ronald Mc Donaldhuis in Leiden. foto hielco kuipers ook weer niet te denken dat er alleen ellende is. Verjaardagen worden soms uitbundig gevierd en als een kind ontslagen wordt uit het Academisch Ziekenhuis, gaat dat niet ongemerkt voorbij. Belangrijk is dat niets hoéft. Ouders kunnen zich op hun ka mer terugtrekken, eventueel om rustig met hun zieke kind te bellen. Ze kunnen ook hun neus laten zien in een van de ge meenschappelijke ruimtes be neden. Daar mag je praten over zieke kinderen, maar ook over een heleboel andere zaken. In principe doet iedereen zijn eigen boodschappen, kookt op een van de vier gasstellen in de keuken of wast in een van de drie wasmachines. Mocht dat nodig zijn, dan springen vrijwil ligers bij. Een nacht in het huis kost 25 gulden, ongeacht hoe veel ouders en kinderen meeko men. Omdat met zulke bijdragen de vijf Ronald McDonaldhuizcn niet draaiend gehouden kunnen worden, blijven subsidies en ac ties nodig. Bestuurslid mevrouw M. Mignot maakt zich wat dat betreft geen zorgen: „Het doel spreekt heel erg aan", zegt ze. „Iedereen is zelf kind geweest en weet hoe belangrijk het is dat ouders in de buurt zijn. Anders wordt het snel gestresst, blijkt 20 minuten reistijd heel wat." Je ziet resultaat", vindt 'Mep per' L Hasselman. „Van dat geld dat naar Afrika gaat. moet je maar afwachten of het goed terecht komt." We moeten er dan ook niet gek van staan te kijken als hij opnieuw gaat step pen voor net Ronala M< i >a naldhuis: „Maar dan moeten jullie wel een naambordje op hangen, natuurlijk."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 9