A| Italië: tijd van astronomische bedragen voorbij Helder laat zich niet gek maken m mm Sport s p ogli aio» VE R D E SPORT chterlijn ry 'Ik kom bij Vitesse beter tot mijn recht' ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1993 25 Ron Zwerver heeft het goed bij Treviso. Maar het is lang niet overal rozengeur en maneschijn in het Italiaanse volleybal. foto anp en daarvan is hij beslist niet een iuiste keuze te hebben ge- overleggen. Dat was veelzeg- slechter geworden. Nu kan hij maakt. Milaan viel af, omdat de gend. zeggen anderhalf jaar geleden club geen bankgarantie kon Kledinggigant Benetton is door: Gert-Jan Onvlee Deze week is de kam pioenspremie op de rekening van volley baller Peter Blangé ge stort. Het was de belo ning voor de titel van zijn club Parma in 1992, wel te verstaan. Het extraatje voor de prolongatie van de eerste plaats volgt wel een keer, over een jaar misschien. Voorlopig is het geld op. Hoe kon het anders of de economische recessie, die gepaard ging met de actie Schone Han den, kreeg ook het Ita liaanse volleybal in zijn greep. ARNHEM WIM VAN WANROOY Hij is content, zeer content met de nieuwe kans die hij bij Vites se heeft gekregen. Bij Sparta zat hij al enige tijd een beetje op een dood spoor. Niet alleen vanwege zijn blessuregevoelig heid, maar ook wat de mogelijk heden van de Kasteelclub zelf betreft. „Ik had het in Rotter dam prima naar mijn zin. De sfeer was er goed, maar ik speelde er met pieken en dalen. Dat laatste kwam natuurlijk ook door mijn vele blessures, die vaak ook nog van langdurige aard bleken te zijn. Maar het is algemeen bekend dat het bij Vi tesse allemaal kwalitatief wat beter dan bij Sparta is. Daar door kom ik nu ook beter tot mijnrecht." Rendement Helder werd door de Arnhem mers als opvolger van Philip Cocu gehaald, die op zijn beurt van de linkerspitspositie naar het middenveld verhuisde om daar 'het leiderschap van de naar Ajax vertrokken John van den Brom over te nemen. Beide spelers gedijen goed op hun nieuwe stek. En kunnen goed met elkaar overweg, zodat Vi- tessé het volle rendement uit de veranderingen haalt. De forma tie van trainer Herbert Neu mann is momenteel een ge duchte achtervolger van Ajax en Feyenoord. Het zwalkende PSV, de sluitpost van de 'grote drie', heeft inmiddels zelfs een ach terstand op de bespelers van Monnikenhuizen opgelopen. Helder: „Het was tussen Cocu en mij even wennen. Logisch. Maar hoe vaker we met elkaar spelen, des te beter gaat het. Als hij nu de bal in zijn voeten heeft, hoeft hij zich alleen maar om te draaien en dan weet hij dat ik klaar sta om te sprinten. Dat loopt lekker tussen ons." Op zijn flatje in de binnen stad van Arnhem beseft Helder dat de aanpassing aan zijn nieuwe omgeving moeiteloos verloopt Hij wacht nog op de levering van een bankstel mist TREVISO» ANP „Het Italiaanse volleybal is één groot rampenplan", zegt Hans Koster uit Delft, die aan spelers makelaardij doet. „Spelers ne men genoegen met twee dozen gevulde koeken, als ze maar kunnen blijven zeggen profes sional te zijn in Italië. Velen is gevraagd of ze met minder ge noegen willen nemen, ondanks doorlopende contracten. De meesten gaan akkoord. Voor het eerst sinds lange tijd wordt in een aantal andere Europese landen beter betaald dan bij veel Italiaanse clubs." In de Laars begint de competitie in de hoogste klasse dit weekeinde. Zonder, synchroon aan de eco nomische situatie, ook maar een club uit het zuiden. Van de negen Nederlandse topvolleyballers die vorig sei zoen actief waren in het 'palla- vollo', zijn zeven gebleven. De afvallers: Edwin Benne ver dween gillend van Sicilië naar het Parijse PUC, moe van de wantoestanden. Marko Klok had een contract voor twee jaar bij Napoli, maar leerde halver wege dat een schriftelijke over eenkomst nauwelijks meer waard is dan een briefje van duizend lire. Hij moest weg, omdat een nieuwe trainer (een Argentijn) een nieuwe buiten lander (ook een Argentijn) mee nam. Koster heeft de zaak-Klok aanhangig gemaakt bij de Itali aanse bond FIPAV. „We willen een fatsoenlijke afhandeling." Over zijn: Ronald Zoodsma en Jan Posthuma (Montichiari), Henk-Jan Held en Rob Grabert (Reggio Emilia), Peter Blangé (Parma) en Ron Zwerver (Trevi so) in de hoogste klasse, Olof daarentegen in zijn swingende leventje zijn vertrouwde drum stel. „Dat kan niet, heb ik ook verkocht. Hier sla ik iedereen maar wakker. Af en toe grijp ik naar de synthesizer, die maakt minder lawaai." Desondanks is hij gesetteld. Al wordt de reis naar zijn familie in Leiden en Weesp nog met grote regelmaat gemaakt. „Maar ik voel me overal thuis." Aan uitnodigingen voor tv- optredens in Barend en Van Dorp (donderdag j.l.) en Die twee nietiwe koeien (oktober) Van der Meulen (Napoli) in de A2. Held bijvoorbeeld, de aan voerder van de nationale ploeg, kreeg pas vlak voor het EK in Finland te horen dat hij mocht blijven. „Ze houden je zo lang mogelijk aan het lijntje om het salaris te drukken." Italië voelt de recessie als een zeurderige pijn. De sport is een spiegel van de maatschappij en lijdt mee. Bovendien zijn tal van politici en andere hooggeplaats- ten opgepakt tijdens de grote schoonmaak. Steekpenningen, oplichterij, valsheid in geschrif te. Tal van die 'topfiguren' be kleedden hoge functies in de sport, want sport is in Italië meer dan vrijblijvend tijdver drijf. Steekpenningen Neem Parma. De club kwam in ernstige problemen toen de broer van voorzitter Magri werd opgepakt. De wegenbouwer was nogal scheutig geweest met steekpenningen. Blangé: „Sindsdien gaat het familiegeld naar het bedrijf in plaats van naar het volleybal." De salaris sen van de spelers worden meestal wel overgemaakt. Het kan alleen even duren. „Ik kan wel stoppen, maar wat dan? We horen telkens dat we geduld moeten hebben." Toch wil Blangé, een topper die het veel beter heeft dan de gemiddelde speler, niet zielig doen. „Ik heb me nog niet op geldgebrek kun nen betrappen. Het is nog altijd een vetpot. Alleen is de tijd van astronomische bedragen voor- bij." Die tijd ging in na 1990, toen Italië in Brazilië de wereldtitel geeft hij met plezier gevolg. Zijn toegenomen populariteit geeft hem een prettig gevoel. „Ik word nu herkend op straat. Het hoort er bij en daaraan kun je merken dat het goed met me gaat." In zijn nieuwe clubkleuren kwam de sierlijke voetballer al drie keer tot scoren. Sparta, RKC en Heerenveen maakten kennis met zijn veel meer doel gerichtere acties dan in het ver leden. „Bij Sparta stond ik er om de achterlijn te halen en de bal voor te geven. Ik heb hier veroverde. Vedetten als Zorzi en Lucchetta waren opeens miljoe nen waard, de clubs Milaan, Ra venna en Treviso waren trend setters in het betalen van hoge salarissen. Buitenlanders profi teerden mee. Het volleybal leef de ver boven zijn stand. Als een ster van club A naar club B ver huisde, was daarmee een trans fersom van soms een miljoen dollar of meer gemoeid. Dat kwam mede door de zoge naamde cartolino, de spelers- kaart, aan de hand waarvan de club het transferbedrag kon be palen. Door de cartolino's is het on derlinge verkeer vrijwel stilge legd de afgelopen zomer. De enige toptransfer was die van international Andrea Gardini van Ravenna naar Treviso, de door Benetton geleide club van Ron Zwerver. Het Ferruzzi-con- cern bijvoorbeeld kwam om in een smeergeldaffaire, waardoor de topclub II Messaggero Ra venna wegkwijnde. Eén van de topfiguren in de sponsoring schoot zichzelf voor het hoofd. Spelers, door hun cartolino te duur voor andere clubs, mogen blijven voor veel minder salaris. Hun contracten zijn waarde loos. De eigenaren zeggen een voudig dat ze het geld niet heb ben. Salarissen zijn vaak niet uitbetaald. Koster: „Veel clubs dachten te wachten tot de transferperiode, waarna ze weer geld zouden hebben voor sala rissen. Probleem is dat nauwe lijks spelerswisselingen zijn ge weest." De enige topclub zonder fi nanciële problemen is Treviso. Zwervers contract is in de zo mer opengebroken en verlengd een grotere vrijheid en ga nu ook vaak binnendoor. De keuze is groter, er worden ook acties van mij verwacht en het doel punten maken gaat me gemak kelijker af." Roy Wat dat betreft zal hij afgelopen woensdag met argusogen de verrichtingen van Brian Roy te gen San Marino hebben ge volgd. „Hij deed het niet slecht, al mag je van hem tegen zo n land wel verwachten dat hij meer uit zijn kwaliteiten haalt. Hij legt nog te veel een balletje breed. Hij zou meer acties moe ten maken." Zoals hijzelf de laatste tijd maakt? „Ja. Ik moet zeggen dat ik sterker ben ge worden. We hebben bij Vitesse een hele zware voorbereiding gehad omdat we oorspronkelijk naar China zouden gaan. Dat ging niet door, dus eigenlijk hebben we voor niets zo hard getraind. Maar er is toen wel een basis gelegd." Over zijn Europa Cup-debuut tegen Norwich waren de me ningen verdeeld. „In de eerste helft speelde ik niet slecht, maar als iedereen achter de feiten aanloopt, wat natuurlijk ge beurde, wordt het er niet mak kelijker op. Ik kan wel meer dan ik heb laten zien." Dat vond trainer Neumann blijkbaar ook want hij werd prompt de wedstrijd daarop ge passeerd. Helder „Neumann vond dat de strijdlust ontbrak. Hij heeft gezegd dat dat niet de echte reden was dat ik er tegen Heerenveen naast stond. Maar ik baalde natuurlijk flink. Daar om had ik ook nog wat recht te zetten." Helder deed dat met zoveel overtuiging dat Neumann hem direct liet weten dat hij zaterdag tegen PSV weer op een terug keer in de basis mag rekenen. Alleen dreigt er een kink in de kabel te komen, nu Helder te gen Heerenveen („Ik kreeg bij dat doelpunt een tik tegen mijn enkel: daarom ging ik even zit ten.") geblesseerd raakte. De hele week is hij aan zijn linker voet behandeld. „Ik hoop mor gen tegen PSV te kunnen spe len. Al zou ik dat met pijn moe ten doen, spelen doe ik. Ik ben trouwens toch al gewend om deze competitie met pijn te spelen. Nee, je ziet het niet aan me. Ik heb op dat gebied ge leerd mijn grenzen te verleggen. Maar ik heb daardoor wel veel rust nodig. Ik kom na een wed strijd, waarin ik toch veel lange sprints maak, vaak doodmoe thuis." Hij had de naam blessurege- voelig te zijn. „Dat weet ik. Ik heb bij Sparta met verschillende blessures moeten afrekenen. Maar bij Vitesse ben ik niet fit aan het seizoen begonnen. Dat heeft met overbelasting te ma ken. En vergeet niet dat je als aanvaller veel aanslagen krijgt te verwerken. Van de acht keer sta ik zes keer weer op, maar twee keer is het raak. Je hoort mij niet klagen, hoor. Ze moe ten me eerst maar eens zien af te stoppen." De grillige Helder is ambi tieus. AJs de progressie, die hem al een hoge notering in het klas sement 'voetballer van het jaar' bezorgde, doorzet, mag Advo caat best eens overwegen voor hem een plaatsje in Oranje te reserveren. Op de vaderlandse velden is de met een staartje ge tooide linkspoot al een beziens waardigheid aan het worden. Een bescheiden jongen. Maar met gedreven acties. M o klein als ons land is; W een Nederlands karn de A pioenschap staat er gens voor. Je bent, binnen de landsgrenzen, de beste in iets. Of het nu wielrennen is, basket bal, voetbal of hockey: een na tionale titel heeft gewicht. En is iets om met trots uit te dragen. Natuurlijk. Er kan en zal altijd op worden afgedongen. Daar zijn we met z'n allen Nederlan ders voor. Dat laatste landskam pioenschap van Feyenoord is daar een mooi voorbeeld van. Kampioen van de armoe, kam pioen bij gebrek aan beter. Zo maar twee van de vele kreten die in verband met deze titel (nog altijd en vooral door sup porters van Ajax) worden gebe zigd. Maar dat neemt niet weg dat Feyenoord deelnam aan de sterkste voetbalcompetitie van Nederland, alle andere ploegen voorbleef en dus met recht trots mag zijn op het bereikte resul taat. Het wielrennen op de weg, zo'n zelfde voorbeeld. Nu Erik Breu- kink een jaartje in het de kam pioenstrui rondrijdt ten teken dat hij Neerlands sterkste prof fietser is, hoor je maar weinigen mopperen. Dat motto 'rood- -wit-blauw past bij jou' was vo rig jaar echter absoluut niet van toepassing. Tristan Hoffman was toen de naam van de natio nale titelhouder. En dat hoorde toch eigenlijk niet. De kritikas- ters hadden gelijk. Dat hoort niet. Maar daar staat tenminste nog tegenover dat Hoffman in die ene koers afrekende met de complete vaderlandse top. En omdat vooraf de afspraak nu eenmaal was gemaakt dat de winnaar zich een jaar kampioen van Nederland mocht noemen, zat daar een zekere mate van redelijkheid in. Hoffman hoefde zich er niet voor te schamen dat zijn ploeg die dag toevallig su perieur was. Het wordt echter compleet an ders als we de nationale tennis kampioenschappen van de af gelopen jaren bezien. Dat lijstje lijkt dus helemaal nergens naar. Akkoord, de naam van Richard Krajicek is, dat zal in 1991 zijn geweest, een keer op de erelijst verdwaald. Maar dat is de uit zondering die de regel bevestigt. Sjeng Schalken dus. Zeventien jaar en Nederlands kampioen. Schalken mag zich nu nog zo'n 51 weken de sterkste tennisser van ons land noemen. Maar het is voor hem te hopen dat hij dat niet doet. Want Schalken kan in een tennisland met Krajiceks, Siemerinken en Haarhuizen nooit kampioen zijn. Kijk. als Schalken over een jaar of twee de halve finale van Rol and Garros haalt om daar door de weer eens ontketende vete- Krajicek: verdwaald... foto archief raan Leconte (dan nog net ten nissend zonder stok) in de vijf de set te worden verslagen, zul len wij Hollanders de eerste zijn om te zeggen dat we in 1993 toch maar mooi een echte kam pioen hadden. En waarschijnlijk zeggen we er dan ook nog bij dat we hem 'toen al' een grote toekomst hebben voorspeld. Maar nu, nu staat de titel van Schalken gelijk aan helemaal niets. Beter geen Nederlands kampioen, dan een Sjeng Schal ken als kampioen. Na het Warmondse Dekker Tennis (dat de NK twee jaar ge leden al weigerde te organise ren, omdat de toppers ontbra ken), is het nu hoog tijd dat ook Hoorn die organisatie maar te ruggeeft. Waarna het de beurt is aan de KNLTB om zelfde dappere be slissing te nemen om geen Ne derlandstenniskampioenschap voor senioren meer te houden. En als ze daar in Hilversum dan ook nog eens direct besluiten om de Nederlandse tennisser- /tennisster die op een bepaalde datum in het jaar het hoogst staat genoteerd op de wereld ranglijst Nederlands kampioen te maken, zijn er helemaal geen problemen meer. Hooguit de vraag hoe de bij die titel beho rende wisselbeker in Monte Carlo terecht moet komen. Bij toerbeurt brengen, denk ik zo. Het door Dirk Pool (vader en advocaat van de 12-jarige I^urens Pool) aangespannen kort geding tegen LOHC dat voor afgelopen donderdag op de rol stond, is er uiteindelijk niet gekomen. Vader, advocaat, zoon en hockeyvereniging von den elkaar in een compromis kort voordat rechter J. Holstrop zich over deze gewichtige zaak zou buigen. Volgens advocaat Pool betreurde alleen zijn zoon deze gang van zaken. „Het leek hem wel interessant, bovendien had hij daarvoor vrij van school niet in één of andere dubieuze affaire verzeild geraakt. Zwer ver. „Ik betaal normaal Italiaan se belastingen. Het bedrijf kan het gezien zijn naam niet ma ken zwart geld uit te keren. En als ze niet meer tevreden zijn over mij en me buiten trappen, krijg ik gewoon twee jaar door betaald." In Treviso ontstaat alleen pa niek, als de prestaties tegenval len. Het bedrijf heeft al tal van titels behaald als sponsor van basketbal en rugby, maar wacht op de eersteling bij het volley bal. „Vorig jaar verloren we twee keer in een week. In de bus riep de directeur van alles: dat we geen salaris zouden krij gen, dat mensen wegmoesten. Ik begreep maar de helft en liet de rest vertalen. 'Die durft', dacht ik toen. Een week later wonnen we de beker en was al les weer rozegeur en mane schijn." Uniek In zijn betoog benadrukt Zwer ver dat Treviso, met het fantas tische trainingscomplex La Ghi- rada, een unieke club is. Met ongekende mogelijkheden. Ra venna en Milaan zijn, financieel gezien, weggevallen als concur rent. Inmiddels is hij gaan hou den van het land en de club. „Vorig jaar was de eindronde van de wereldbeker voor clubs naar Treviso gehaald. Wij verlo ren de finale. Iedereen, van ma teriaalman tot directeur, huilde. Ik voelde niets." Dat is nu ver anderd. Treviso moet kampioen worden. Zwerver krijgt een lei dende rol. Hij hoeft niet bang te zijn dat de premies te laat wor den overgemaakt. kunnen krijgen." Welnu, zoon Laurens is niet de enige die hét spijtig vindt dat het kort geding op het allerlaatste moment werd afgeblazen. Ik vind het eveneens heel jammer. Er zal wel wat slechts in me zit ten, maar ik had me juist zelfs zeer op deze zaak verheugd. Voor u. waarde lezer, lieve leze res, die niet precies weet over welke zaak het hier handelt, even deze korte samenvatting. Op 13 februari jongstleden zou Laurens tijdens een training van de C4 van LOHC her zoontje van coach Hans van der Sar 'unfair' hebben gehaakt. Vervol gens zou hij - toen hij voor zijn gedrag ter verantwoording werd geroepen - 'in woord en gebaar' hebben laten weten dat hij ten onrechte van dat vergrijp werd beschuldigd. Er zou zelfs ge spuugd zijn. De club liet dit niet over zijn kant gaan en ging over tot schorsing. Dit nu viel com pleet verkeerd bij vader Pool. Pogingen om de zaak via een goed gesprek uit de hockeywe- reld te helpen, mochten niet ha ten, waarna vader Pool het wa pen van het kort geding uil de kast haalde. Want: 'Dit is een grove ingreep in het leven van mijn zoon'. LOHC wapende zich eveneens met een advocaat (uit eigen gelederen, want de vereniging kan uit een goed ge vuld reservoir putten) en afgelo pen donderdag moest dan het kort geding een feit worden. En dat ging, tot mijn grote spijt, dus niet door. Laurens mag weer gewoon hockeyen en er is in de persoon van Koen Heringa (ook op de tennisbaan altijd al een toonbeeld van rust) een be geleider aangesteld die voorlo pig als aanspreekpunt fungeert. Waardoor ik toch maar mooi met al m'n vragen blijf zitten. Zou rechter Holstrop deze zaak hebben kunnen afhandelen zonder een keer in de lach te schieten? Zou I aureus tijdens de rechtszitting opnieuw met zijn stick hebben toegeslagen, nu om het zoontje van de advo caat van LOHC te haken? Zou advocaat en vader Pool heide petten correct hebben kunnen scheiden: „Mijn zoon, pardon, mijn cliënt..." En SOU de club advocaat hebben kunnen aan tonen dat Laurens het /oontje van de coach tijdens de training opzettelijk tegen de grond aan had gewerkt? Allemaal vragen waarmee ik nu moet blijven zit ten. Maar, ik wanhoop niet. Want als het een beetje meezit, gaat het. de begeleiding van de begeleider ten spijt, de Komen de maanden weer een keertje fout. Een overtreding is snel ge maakt. En dan zetten we dat kort ge ding dus gewoon door. Afgesproken heren? Wie enkele maanden geleden voorspeld had dat Glenn Helder de nieuwe linksbuiten van het Nederlands elftal zou gaan worden, was voor gek uitgemaakt. Ook was aan de verstandelijke vermogens van deze 'waarzegger' getwijfeld als de toekomst van de 24-jarige Leidse voet baller in die richting gestuurd zou zijn. Maar zie, sinds de voormalige Roodenburger na vier jaar professionele dienst bij Sparta de overstap maakte naar Vitesse is zijn ster aan het eredivisie-firmament snel gerezen. Na een wervelend optreden tegen Ajax, dat hem een hoge waardering opleverde, kwamen de verhalen los. Helder moet in Oranje. „Maar ik laat me niet gek maken", blijft hij met beide benen op de grond. Glenn Helder raakte tegen Heerenveen geblesseerd. Maar morgen tegen PSV wil de oud-Roodenburger koste wat het kost van de partij zijn. foto henk bouwman

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 25