Er is maar één wachtende voor u
'Ook vrouwen maken
schitterende goals'
Het Gesprek van de Dag
Drogmetica in de supermarkt
'Je naam aan een
ster verbinden,
dat is pure nonsens'
VRIJDAG 24 SEPTEMBER11993
17
Hoogvliet geeft elke derde in rij voor kassa boodschappen gratis
i duidelijk hoger geworden
Eindelijk heeft het orakel ge
sproken. Het heeft Juan Antonio
Samaranch in al zijn wijsheid
behaagd het vrouwenvoetbal
tot olympische sport te verhef
fen. Een prachtige uitdaging
dus voor het Nederlands team.
IJsland en Griekenland zijn de
tegenstanders in de poule. De
winnaar van de poule speelt
vervolgens tegen Engeland om
één plaatsje in de drie grote
toernooien: EK, WK en Olympi
sche Spelen.
Plaatsing is belangrijk, maar
niet het belangrijkst volgens
Aart Korenhof. „Eindelijk erken
ning voor het vrouwenvoetbal!",
roept de trainer die de verschil
lende selecties, mannen en
vrouwen, van de afdeling Lei
den onder zijn hoede heeft.
„Een heel goede zaak. We (de
afdelingstrainers, red.) hebben
het er in Zeist vaak over gehad.
Het is zo moeilijk om het vrou
wenvoetbal te promoten als er
geen publiciteit aan wordt gege
ven. Nu is dat eindelijk wel het
geval. We hebben ook al een
kreet: laat het Olympisch vuur
maar branden."
Korenhof zegt dat de sport zich
onder vrouwen nog steeds mag
verheugen in een stijgende po
pulariteit. „Het ledental groeit
tenminste nog steeds. Ondanks
het gebrek aan publiciteit en
ondanks de aarzelingen van
sommige verenigingen. Men
denkt vaak nog dat een heel
vrouwenelftal moet worden sa
mengesteld als één meisje zich
opgeeft. Zo is het niet: meisjes
mogen ook met jongens voet
ballen."
Voor de getalenteerde meisjes is
dat ook een prima zaak, betoogt
Korenhof. „Dat komt hun ni
veau alleen maar ten goede,
hoewel het verschil al lang niet
meer zo groot is. De meisjesse
lectie onder 14 versloeg laatst
de Cl van Altior met 6-5. Die
jongens van Altior dachten in
het begin misschien ook: dat
wordt een makkie. Maar ook
vrouwen kunnen een mooie
voorzei geven, knap positioneel
voetbal spelen en schitterende
goals maken."
Anneke Amir (27), speelster van
Oegstgeest, beaamt dat. „Ach,
het vrouwenvoetbal is altijd een
ondergeschoven kindje ge
weest. Voetbal is natuurlijk ook
van oudsher een mannensport.
Mannen zijn sneller en hebben
meer kracht. Er is een fysiek
verschil. Dat merken wij ook als
we tegen mannen spelen op de
training. Toch is het niveau van
de vrouwen duidelijk hoger ge
worden. Want dat mannen ster
ker zijn en sneller betekent niet
dat een vrouw niet net zo veel
inzicht en techniek kan heb
ben."
Amir denkt net als Korenhof dat
het gebrek aan publiciteit het
vrouwenvoetbal tot nu toe par
ten heeft gespeeld. „Ik heb nog
nooit vrouwenvoetbal op televi
sie gezien. Ook de andere me
dia besteden er nauwelijks aan
dacht aan. En dat terwijl de top
van het damesvoetbal van een
goed niveau is. Daar zou veel
meer aandacht aan moeten
worden besteed."
Volgens Amir is de geringe be
langstelling voor een groot deel
terug te voeren op een enorm
vooroordeel. „De meeste man
nen zien, denk ik, vrouwenwed
strijden van een lager niveau.
Ze willen gewoon een keer kij
ken wat het voorstelt. Nou,
vrouwenvoetbal op een laag ni
veau is dan misschien wel leuk
om te doen, maar niet om naar
te kijken. Dat geldt natuurlijk
ook voor mannenvoetbal op
een laag niveau. Hoe dan ook,
ik denk dat daar het vooroor
deel vandaan komt: veel man
nen hehben nog nooit een
vrouwenwedstrijd op topniveau
gezien. Ik denk dan ook dat de
ze beslissing ertoe bijdraagt dat
het vrouwenvoetbal eindelijk
serieus wordt genomen. Er zal
eindelijk ook goed vrouwen
voetbal te zien zijn op televisie."
De vis wordt duur betaald. Maar
ook de boter, de melk. de koffie,
noem maar op. Dal merk je
vooral in de supermarkt. Maar
als je daar dan met een karretje
vol boodschappen staat en ook
nog een half uur moet wachten
voor je je zuurverdiende centen
mag afdragen, wordt het echt
vervelend. Ouders zie je dan
ook bijna altijd geïrriteerd raken
op die onheilsplek. Kinderen
die lopen te zeuren om drop of
een doosje Smarties krijgen dan
ineens een lel, die een kinder
rechter met enige fantasie zou
weten te karakteriseren als een
poging tot mishandeling.
Supermarkt Hoogvliet in Leiden
wil het vervelende wachten bij
de kassa voorkomen. Al een tijd
lang loopt er daar een actie die
ten doel heeft de wachttijd bij
de kassa's te bekorten. Hoog
vliet heeft besloten om elke der
de klant die bij de kassa staat te
wachten zijn boodschappen
gratis te geven. Een opmerkelijk
initiatief dat grote attentie
vraagt van de bedrijfsleiding.
Mark Stigter, assistent bedrijfs
leider, typeert het wachten bij
de kassa als 'frustratie nummer
1' van de klant. „En daaraan
hebben wij als Hoogvliet wat
willen doen. De bezetting van
de kassa's is erg belangrijk.
Door een apparaatje, dat de
Kassa Maat wordt genoemd,
kan het hoofd van de cassières
precies zien hoeveel winkelwa
gens er zich in de winkel bevin
den. Als zij merkt dat
dan twee klanten voo
sa zullen komen te sté
ze in en waarschuwt
se cassière en wordt e
sa geopend. Als niet alle kassa's
bezet zijn, dus als wij er niet al
les aan hebben gedaan om de
klant zo snel mogelijk te helpen
en er staat iemand als derde in
de rij, krijgt die klant de bood
schappen gratis. Dat is een uit
daging voor ons. Zo houden we
?n kas-
i, grijpt
en kas-
Mark Stigter en Resi van Westreenen: „De stille dagen zijn de moeilijkste".
onszelf alert. Er zijn twee situa
ties waarin 'de derde klant gra
tis' niet geldt. Dat is wanneer al
le kassa's geopend zijn en wan
neer er sprake is van storing."
„Wij kunnen dit probleem zo
goed oplossen omdat iedereen
hier op de werkvloer in principe
ook inzetbaar is bij de kassa. Al
le werknemers van Hoogvliet
hebben daarvoor een opleiding
gehad en weten van wanten.
Ook hebben we wel studenten
in dienst die op afroep beschik
baar zijn. En veel parttimers,
wat het voordeel heeft dat men
sen alert blijven. De kassa is een
strategisch punt in de winkel.
En wel omdat de klant daar de
laatste indruk krijgt van de zaak.
Als hij snel wordt geholpen,
komt hij terug."
„Soms kun je wel eens lachen
met deze actie. Dan zie je dat
mensen er echt op lopen te
azen. Je ziet ze rondjes lopen
door de winkel en telkens naar
de kassa gluren. Onlangs nog
nam iemand voor tweehonderd
gulden boodschappen mee
naar huis. Ik beschouw zoiets
niet als een persoonlijke neder
laag, nee, omdat we er alles aan
doen om de klant zo vlug moge
lijk te helpen. Maar er kan wel
eens iets doorheen glippen. Je
ziet dat de mensen deze actie
wel erg leuk vinden en er ko
men dan ook behoorlijk wat
klanten op af. Onze klandizie is
met twintig procent gestegen.
En we zijn in het vakblad voor
FOTO» ANHOLvAtr
de supermarkt genomineerd
voor de innovatieprijs."
Resi van Westreenen, hoofd van
de cassières, beschouwt de actie
als een sport. „We hebben een
kassagroep van 60 mensen, dus
we kunnen wel het een en an
der aan. Het gekke is dat de stil
le dagen de moeilijkste dagen
zijn. Dan verslapt je aandacht
wel eens. Eergisteren heeft er
nog iemand gratis boodschap
pen meegekregen."
Drogisterij en cosmetica
Drogmetica. Het staat er toch
echt. Wat zou het kunnen zijn,
dat je zojuist in het winkelwa
gentje hebt gekieperd? Zuivel,
groente, non-food. tot zover is
het allemaal duidelijk. Maar
drogmetica. zo n woord hoort
thuis in de wereld van science
fiction. Toch staat het bijna ie
dere dag op mijn kassabon. Een
nieuw Nederlands woord?
Neen. Gewoon een samenvoe
ging van de 'groepen' drogisterij
en cosmetica. Koop je sham
poo, zeep of een lippenstift bij
Albert Heijn, dan heet dat dus
drogmetica op je kassabon.
'Dank u, tot ziens. Veel plezier
met uw drogmetica.'
Overigens heeft de term 'drog
metica' zijn langste tijd gehad,
want binnen een paar weken
schakelt de supermarkt over op
een ander kassasysteem. Voort
aan komt elk produkt met naam
en toenaam op de bon te staan.
WILLEMIEN SPOOK
Ie naam aan een ster verbinden? Bij het gloednieuwe Nederlandse
bedrijf Graal Import Innovative Products kan dat. Voor een bedrag
van ruim tweehonderd gulden krijg je daar een vermelding in het
International Star Register, dat in Zwitserland in een kluis is opge
borgen. een perkamenten certificaat met de naam en de coo"rdi-
i de s
de kosmos'.
e hemelkaarten en het boekje 'Onze plat
Je hebt mensen die niet voor het geluk in de wieg zijn gelegd en soms de raarste dingen
meemaken: pechvogels dus. Het Gesprek van Dag Bombardeert met een zekere
regelmaat een regiogenoot tot 'Pechvogel van de week'.
Het I.eidsch Dagblad verrast de uitverkorene met een mooie slagroomtaart van
banketbakkerij Van Dam. Vindt u dat uzelf voor deze eervolle vermelding in aamerking
komt, twijfel dan niet om met ons contact op te nemen. Ook mag u familieleden,
vrienden of buren voor deze prijs nomineren. IJ kunt bellen tijdens de werkdagen van
8.30 tot 16.30 uur op het nummer 071 -356440. Ook kunt u schrijven: Leidsch Daghlad,
t.a.v. Het Gesprek van de Dag, Postbus 54, 2300 AB Leiden.
De schoenen stonden glim
mend gepoetst klaar. Het uni
form van de Nationale Reserve
hing gestreken in de kast en de
schoonouders hadden een plek
je geregeld op de tribune voor
de Ridderzaal. Samen met
vrouw Marjan konden ze dan
mooi controleren of Leidenaar
Ron Erades (30) inderdaad
tweeëneenhalf uur stil kan
staan als erewacht op Prinsjes-
dag.
De woensdag ervoor ging het
mis. Ron stapte uit zijn Leider-
dorpse vuilniswagen, gleed uit
over een plankje en klapte tegen
een zak stenen. Al snel werden
zijn vingers dik en na een uurtje
of twee moest zijn collega het
schakelen overneitien. Toch
maar naar het ziekenhuis, waar
doktoren een polsbreuk consta
teerden.
Zijn Oranje dromen verv logen
direct. Want zo n mitella kan
niet op Prinsjesdag. Integen
deel: de (gekwetste) rechterarm
moet de hele tijd langs het li
chaam hangen en keurig groe
ten als de koningin langskomt.
Met lood in zijn schoenen, bel
de de Leidenaar zijn luitenant
op. Wat moest hij een hoop
missen: geen Prinsjesdag, geen
ceremoniële overdracht de
week erna en geen terreinoefe
ning op 29 oktober.'
zijn club er flink tegenaan gaat
op een legerterrein. Schieten,
lopen, kruipen, objecten be
schermen. Want dat is de grote
taak: objecten beschermen. De
zendmast bij de Katwijkse Zuid
boulevard, heeft de Leidenaar
heel wat keren bewaakt. Maar je
oorlogstijd op uitdraait.
Eenmaal per maand komen
Ron en zijn makkers bijeen, op
een maandagavond. Ze doen
dan de dingen die ze als dienst
plichtigen ook deden. „Je houdt
zo je vaardigheden op peil en
weet nooit waar het goed voor
is", legt de Leidenaar uit.
Voor Prinsjesdag werden twee
extra avonden ingelast: keurig
in de pas lopen, draaien en op
één lijn opstellen. Alleen het
stilstaan werd niet geoefend. En
dat is volgens Ron niet zo mak
kelijk. Het geweer op de schou
der weegt vijf kilo en voor je het
weet sta je toch te staren: „En
dan moet je uitkijken dat je niet
flauwvalt."
Ron hoopte dat flauwvallen te
voorkomen door niet de sterk
naar een punt te staren, maar
de ogen eens flink heen en weer
te laten gaan: „Want dat is het
enige dat je mag bewegen: je
ogen." Vrouw Marjan bleef haar
twijfels houden. „Hij kan nog
geen avond stilzitten", weet ze.
Geen wonder dat ze dolgraag
wilde gaan kijken naar Ron.
Door de vaJ richtten de ogen
zich niet op Ron, maar richtten
Ron en zijn aanhang de ogen
maar op de collega's
„Echt Ron weer", kijkt vrouwlief
terug op de zoveelste pech.
Neem dit voorjaar: vlak voor de
eervolle Airbornmars in Ooster
beek. tobde Ron met een ont
stoken pees. De mars kon hij
wel op zijn buik schrijven. Ook
vorig jaar deed hij zijn naam
van pechvogel eer aan. Hij hoef
de maar een gasfles van zijn
vernieuwde schuurdakje af te
halen, of kwam met zijn pols
onder de schuivende ladder te
recht. En dan dat duiken. Toen
hij als enige van zijn clubje zo'n
last van oren, kaken en kiezen
kreeg dat hij geen examen
mocht doen.
Toch geeft deze pechvogel zich
vol goede moed op voor de ere
wacht van Prinsjesdag 1994.
Over zijn nette pak hoeft hij
zich dan geen zorgen te maken:
dit jaar regelde hij een groter
exemplaar toen bleek dat hij er
niet magerder op was gew orden
in zijn huwelijk. Want je zult
toch maar uit je pak harsten
voor de ogen van de koningin.
Een aardig idee, zou je zo denken, een hemellichaam dat heter of
Mathildc heet. „Het is volslagen onzin", zegt echter prof. dr. Vin
cent leke van de Vakgroep Sterrekunde in Leiden. „Die naam heeft
geen enkele status."
Kik astronomisch object wordt door een commissie, de Intematio
nal Astronomers Union benoemd. „En daar heeft het International
Star Registry niets mee te maken", aldus leke. Hij spreekt van een
actie van betrekkelijk laag alooi. „Het is niet verboden. Men heeft
het recht om te proneren zoiets aan goedgelovige personen te ver
kopen. Maar het is precies hetzelfde als een plas op het strand aan
wijzen en mensen voor tweehonderd gulden het recht geven die
plas hun naam mee te geven."
Streng
Het benoemen van sterren, planeten en andere objecten is aan
strenge regels gebonden. Regels waarover internationale afspraken
zijn gemaakt. Kleine, niet zo heldere sterren bij voorbeeld, krijgen
over het algemeen alleen een catalogusnummer. Supernova's
ineenstortende sterren waarbij de buitenste lagen explosief worden
weggeblazen krijgen als naam een jaartal. „De laatste lx*langri|
kc was in 1987. Die supernova staat bekend als 1987a". aldus leke
De grote, goed zichtbare sterren hebben volgens hem allemaal ei
genlijk al een naam. „De meeste hebben arabische namen die al
honderden jaren oud zijn."
Tot nu toe zijn er weinig officiële namen van personen dus. 1 loe
wel. het komt voor. „Volgens de internationale regels worden ge
bieden op Venus altijd genoemd naar vrouwen of godinnen geeft
leke als voorbeeld. „En kraters op de maan krijgen altijd de naam
van overleden astronomen. Als ik een planeet zou ontdekken, die
nog niet bekend i^, kan ik bij de internationale commissie een
voorstel voor een naam indienen. Bij voorbeeld die van mi|n vtkti
din."
Amateurs
Mensen die echt een hei
hebben, kunnen beter ei
bestuderen. Op die man
cieel wordt verhonden a
ten krijgen meestal de n;
cl gevallen geen wetenschapper:
icllichaam naar zich vernoemd wallen
n telescoop aanschaffen en de hemel gaan
er hebben ze een kans dat hun naam offi-
in een astronomisch object. Icke- .kornr
lam van hun ontdekkers. I n dat zijn in
nateu
Het verschijnsel 'geef een ster je eigen naam' komt volgens Icke
overigens vrij vaak voor. ..Zo eens in de twee jaar steekt het de kop
op. Als je voor duizend gulden in kranten adverteert en er zi|n twin
tig mensen zo gek om er op te reageren, is het al lucratief I n het i>
pas verboden als zo'n organisatie suggereert dat het om officiële
ANNET VAN AARSEN
