UIT De vrouw van 98 miljoen V Ria Lubbers met RTL 4 in touw voor patiëntjes Rtv show Export Nederlandse literatuur in opmars rr WOENSDAG 22 SEPTEMBER 1993 Oprah Winfrey, 's werelds best betaalde entertainer LONDEN THE INDEPENDENT Oprah Winfrey is de best betaalde enter tainer van Amerika, en daarmee van de hele wereld. Dat was onlangs te lezen in het tijdschrift Forbes. In de afgelo pen twee jaar heeft ze 98 mil joen dollar verdiend, een slordi ge 20 miljoen meer dan Steven Spielberg. Michael Jackson neemt op de ranglijst van groot verdieners een veel bescheide ner positie in: hij is nummer dertien en Madonna zelfs vijf tiende. Wie naar haar programma kijkt dat nu al jaren door RTL wordt uitgezonden ziet on middellijk wat de grote kracht van Oprah is: gewapend met een gulle lach kijkt ze het pu bliek recht in de ogen en ste vent regelrecht op haar doel af. Ze is Amerika's nationale psych en de grote verlosser van haar ras- en seksgenoten. Ze brengt wat ouderwets geloof, een hele boel showbizz en een blinkend pakket van zelfhulp en vakter men uit de sociologie en popu laire psychologie. Ze is een slimme tante met een bood schap die dagelijks in twaalf landen door ruim 250 televisie stations naar 15 miljoen men sen wordt uitgezonden. En de boodschap luidt: zelfverken- ning. Daar zit de man die je echtgenoot heeft vermoord en Oprah wil weten: „Kun je deze man vergeven?" Oprahs antwoord op ieder menselijk probleem is praten, en praatprogramma's brengen in Amerika goud geld in het laatje. De armen en verdrukten, de verkrachten en mishandel den ze komen massaal uit hun schuilplaatsen tevoorschijn om hun verhaal te doen. Ze schrijven Oprah 2.000 brieven per week, die door haar mede werkers in de computer worden opgeslagen. Sommigen worden gekozen en goed betaald om hun verhaal en plein public te doen. En het publiek kijkt gefas cineerd toe. Vanuit haar rust-uitstralende studio in Chicago legt Oprah haar publiek uit hoe de wereld en het verdriet in elkaar zitten. Ze is welbespraakt, persoonlijk en oprecht begaan. Haar diep gewortelde optimisme komt voort uit haar overtuiging dat er voor ieder probleem ëen oplos sing is. Ze is niet te verslaan. Mislukken Toen ze in 1984 naar Chicago 'kwam om een praatprogramma tevbeginnen, liet ze zich niet in timideren maar stoomde met volle kracht vooruit. „Het kwam geen moment bij me op dat ik zou kunnen mislukken", ver klaarde ze. „Dat woord komt niet in mijn woordenboek voor. Mijn vader zei altijd tegen me: luister meid, als ik je vertel dat een mug een kar kan trekken, stel median geen onnodige vra gen, maar span hem meteen voor de wagen. Dat gaf me zelf vertrouwen." Het klinkt allemaal een tikje onwerkelijk. Maar haar hele le ven heeft iets ongrijpbaars. Wanneer je haar biografieën leest (er zijn er drie, allemaal met weinig pagina's, grote let ters speciaal geschreven voor zwarte kinderen) komen onwil lekeurig de ouderwetse biogra fieën van George Washington of Lenin voor de geest: een hand jevol uitspraken en een paar moraliserende anekdotes, die in elk van de boekjes worden her haald. Op 29 januari 1954 werd ze geboren in Kosciusko, Missis sippi, als onwettig kind van Ver- nita Lee en Vernon Winfrey (toen soldaat en inmiddels kap per). Toen haar ouders uit el kaar gingen en haar moeder naar het Noorden trok om als kamermeisje te werken, werd Oprah tot haar zesde jaar opge vangen door Hattie Mae, haar grootmoeder van moeders kant. Hattie Mae leerde haar al op drie-jarige leeftijd lezen en minstens zo belangrijk bracht haar het geloof bij. Als jong, zwart wonderkind las de kleine Oprah gedichten voor in de kerk. Toen brak een periode aan waarin ze afwisselend bij haar moeder in het Noorden en bij haar vader in het Zuiden ver bleef. Het was een chaotische, ongelukkige tijd. „Ik kreeg niet genoeg aandacht van mijn moeder en zocht het elders, op de verkeerde plaatsen", aldus Oprah. Ze ging uit stelen, begon te liegen en liep van huis weg. Toen ze negen was, werd ze verkracht. Tot haar veertiende werd ze seksueel misbruikt. „Het gebeurde thuis deze man, die man, mijn neef. Ik durfde niets te zeggen, geen op hef te maken. Ik dacht dat het mijn eigen schuld was. Ik dacht dat ik niet deugde." Zonde en verlossing Oprah schroomt niet om haar persoonlijke geschiedenis in haar eigen show te berde te brengen als een schoolvoor beeld van zonde en verlossing, verdriet en therapie, lotsbe stemming en eigen wil. In Op rahs geval kwam de verlossing in de vorm van een goede oplei ding aan de NicoletHigh School in Milwaukee, waar intelligente zwarte leerlingen werden ge koesterd als een waardevol soci aal voorbeeld. Als ze na school weer thuis kwam één enkele kamer in, het huis waar haar moeder als kamermeisje werkte voelde ze zich „als Assepoes ter die van het kasteel weer naar huis moest." Toen ze veertien was, ver huisde haar vader Vernon naar Nashville en Oprah trok bij hem in. Hij had eindelijk zijn draai in het leven gevonden en het klik te meteen tussen vader en dochter. Ze leken op elkaar en respecteerden elkaar. Hij bracht haar discipline bij en geloofde in haar, net als in simpele, dui delijke oplossingen. Haar stief moeder Velma hechtte veel be lang aan een goede opleiding en bracht haar het besef bij van de zwarte strijd, zwarte tradities en wat het betekent om zwart te zijn. Velma gaf Oprah het socia le bewustzijn dat nog steeds haar grote drijfveer is. Op de middelbare school in Nashviile viel ze al op. Een pro ducent maakte zelfs een proef- opname met haar. Drie jaar la ter, toen ze toneel en voor dracht studeerde, solliciteerde ze naar een baan als mede-pre sentatrice van een praatpro gramma op de televisie. Op 22- jarige leeftijd nam ze een baan aan als mede-presentatrice in Baltimore, waar ze zeven jaar bleef. Toen ze vervolgens naar Chicago ging, verdiende ze al in de zes cijfers per jaar. „Ik overwoog zelfmoord. Ik dacht nog steeds dat ik niets voorstelde. Mijn relatie was stuk gegaan en ik dacht dat ik zon der hem niet verder kon. Hoe meer hij me afwees, des te meer had ik hem nodig. Ik had deze man macht over mijn leven ge geven. Ik zal nooit, nooit meer zo lang als ik zwart ben de macht over mezelf uit handen geven!" Ze is voor 100 procent eige naar van haar show, die wel wordt omschreven als een 'mo nocultuur' waar Oprah de scep ter zwaait. Ze werkt hard (ze staat om half zes op en maakt werkdagen van 12 tot 14 uur). Ze woont in een bescheiden driekamer appartement, rijdt in een Jaguar en heeft kasten vol zachte handdoeken. Ze begeeft zich onder de groten, grossiert in onderscheidingen, koopt schilderijen van zwarte kunste naars, steunt goede doelen, is gul en charmant (meestal met een bedoeling). Maar hoewel ze zich dagelijks voor de hele we reld blootstelt, beschrijven vrienden haar als een gesloten vrouw die zich moeilijk laat kennen. Oprah heeft haar op treden in haar eigen televisie show zelf ooit vergeleken met het leven zelf: „vreemd, sensa tioneel en bizar." VERTALING: MARGREETHESLINGA Veronica brengt nieuwe politieserie 'Sunset Beat' Veronica komt met een nieuwe Amerikaan se politieserie 'Sunset Beat' op de buis. Morgen is de eerste pilot-aflevering van on geveer anderhalf uur. De vijf reguliere afle veringen van vijftig minuten zijn vanaf dinsdag 5 oktober rond 22.30 uur wekelijks te zien. 'Sunset Beat' is het werkterrein van vijf jonge politieagenten, die een speciale undercover-eenheid vormen. Rijdend op motoren proberen zij de misdaad in de hand te houden in de onveilige straten van Los Angeles. Zij beschermen het gebied op en rond Sunset Boulevard, dat zich uitstrekt tussen de neonverlichte Sunset Strip in Hollywood en de dure strandhuizen van Malibu. In de eerste aflevering worden de hoofd rolspelers voorgesteld. Chic Chesbro, een gitaarspeler, is één van hen. Hij gebruikt zijn rock 'n' roll-band als cover. Bradley Co- olidge zou nooit meer hoeven te werken, want zijn ouders hebben hem een grote er fenis nagelaten. Toch verkiest hij een carri ère bij de politiemacht, waarmee hij zijn le ven op het spel zet. Tim Kelly is de zoon van een beroemde en succesvolle arts. Te gen de wens van zijn vader in zal hij nooit in diens voetsporent treden, want hij voelt er meer voor de orde te handhaven. Tucson SmitJi is een zwarte officier, zijn carrière heeft hem de gelegenheid gegeven de ghet to te ontvluchten. Tenslotte Captain Ray Parker, een veteraan officier en vaderfiguur voor het team. ('Sunset Beat', morgenavond, 20.50 uur, Nederland 2) Nederlandse literatuur is in opmars. In de ons omringende landen wachten uitgevers met smart op de jongste vruchten van Mu- lisch, Nooteboom. Haasse en Claus. Ze be ginnen soms al met vertalen als een boek nog niet eens half af is. Dit gebeurde met De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch. Cees Nooteboom wordt intussen een van de belangrijkste hedendaagse Eu ropese schrijvers genoemd. Regisseuse Ike Bertels maakte in op dracht van de NCRV een boeiende (vijfdeli ge) serie over de Nederlandse successen in het buitenland, die vanaf vandaag tot en met 20 oktober op de buis wordt gebracht. Aanleiding is de boekenbeurs in Frankfurt die extra aandacht besteedt aan de Neder landstalige literatuur. Behalve over Noote boom en Mulisch zijn er afleveringen over Hella Haasse (de 'Margerite Yourcenar van het noorden'), Tim Krabbé (met zijn Ameri kaanse succes) en Nederlandse boeken in Rusland. Vanavond is het de beurt aan de trotse Cees Nooteboom, die een apart plankje heeft voor vertalingen van zijn boeken in het Duits, Engels, Italiaans, Frans, Japans en Roemeens. In Nederland is hij redelijk bekend, maar zijn boeken staan vrijwel nooit hoog in de verkooplijsten. In Duits land loopt het beter. Van 'Het volgende ver haal' werden reeds honderdduizend exem plaren verkocht. Maar ook het boek Rituelen vindt plotse ling gretig aftrek. Bij zijn uitgever liggen tweehonderd verzoeken van boekhandela ren om Nooteboom te laten signeren. Voor een deel wordt de hausse toegeschreven aan uitspraken van de gezaghebbende lite ratuurcriticus Marcel Reich-Ranicki. De man reageerde in een tv-programma woe dend dat hij zo lang had moeten wachten op een vertaling van Rituelen. Voor hem komt Nooteboom in aanmerking voor de Nobelprijs. Aandoenlijk zijn de beelden van een Itali aanse verslaggeefster die hem in Milaan komt interviewen. „Mijn baas zei dat u iets in Berlijn heeft gedaan", zei de journaliste, gewapend met een draagbare telefoon. „Wat is uw boodschap in Rituelen?" Noote boom, eerst ongemakkelijk, later ontspan nen als duidelijk wordt hoeveel de Italiaan se van hem afweet, antwoordt: „Mensen hebben niet de kracht alleen te zijn, ze lo pen altijd achter iets of iemand aan." (Uitzending, vanavond, 22.16 uur, Neder land 1) GESPROKEN Zangeres Astrid Serie- ^^B in Elsevier: „^Brerste CD is toch een gok. Je gaat met de billen bloot. Het is een hele kunst om muzikanten zo te laten spelen dat je samen een verhaal maakt. Als de "kritiek dan meevalt, gaan alle holtes van je li chaam swingen. Het duurt maar even. Maar toch: het is alsof je een hand op de wereld hebt ge legd. Die roes. Muziek is de enige balsem voor dit aardse geploe ter." De Vlaamse cineast Robbe de Hert in Elsevier: „Af en toe ga ik naar het zuiden van Frankrijk om te schrijven. In Antwerpen kun je absoluut niet schrijven. Daar zijn tweeduizend cafés, daarvan blijven er honderd dag en nacht open. Als je om ze suur 's morgens een pakje siga retten gaat halen ben je 48 uur vertrokken. Altijd staat er wel er gens iemand in een café: Allez Robbe, kom pak een pintje. Dan doe ik weer twee dagen niets..." Ben Cramer in VARA TV-Magazine: „Het gaat goed met me. Ik zit lek ker in mijn vel, dat wil ik graag benadrukken. Mijn nieuwe CD heet 'In Balans' en die titel heb ik bewust gekozen, want zo voel ik me ook. Lange tijd was het stil rond mij. Ik heb echt een inzin king gehad. Mijn platen werden niet meer gedraaid en ook mijn twee scheidingen gingen me niet in de kouwe kleren zitten. Maar nu gaat het weer goed met m'n werken m'n privé." BRTN-presentator Mark Uytterhoe- ven in Humo: „Ik heb wel onkuise gedachten, de ene dag wat meer dan de an dere. Soms zou ik in gedachten wel willen met elke derde vrouw die mijn blikveld doorkruist, maar er zijn ook dagen dat ik gewoon neutraal blijf als ik een mooie vrouw zie. Op zulke dagen denk ik, als ik geilheid in andermans blik of gedrag meen te ontwaren: Hoe is het toch mogelijk! Sukkel! Jaap van Meekren in Story: „Ik heb een hekel aan mijn eigen gezicht. Ik hoor mezelf wel graag. Niet dat ik een mooie stem heb, maar ik intoneer goed. Maar moe ders mooiste ben ik zeker niet!" Sylvia Kristel in Privé: „Ik begin nu aan een tweede le ven. Ik vind alles heerlijk én bo vendien begin ik me te realiseren dat de mensen me verafgoden. Dat leid ik af uit de stapels brie ven die ik krijg van paren die schrijven: 'U hebt ons seksleven mooi gemaakt.' Hierdoor is mijn schaamte veranderd in trots. Want ik werd behandeld als de koningin van de porno, terwijl ik naar mijn idee, alleen een rol had gespeeld en niets anders." Sylvia Kristel werd behandeld als de koningin van de porno. foto archief De Franse cineast Bertrand Blier in Humo: „Ik wil niets bewijzen. Ik stel vra gen, ik pook wat in de stront. Ik ben de hofnar die zegt dat wat de koning doet niet altijd fraai is." Anita Witzier in Story: „Op zich is duiken niet eng, maar je wordt toch getroffen door een soort claustrofobie, als je onder water gaat en het gat boven je zich sluit. Ik had daar best last van. Je bent tenslot te vreemd, niet in je element. Als God mij in het waterwilde, had hij me wel vin nen en schubben ge geven." ....•..•a*. x-'W.-.. Oprah Winfrey, de vrouwelijke uitgave van oom Dagobert: vreemd, sensationeel en bizar. archieffoto TV-actie voor Ronald McDonald huizen Enige tienduizenden nieuwe donateurs (én vrijwilligers) hoopt Pascal Rijnders, directeur van het Ronald McDonald Kin derfonds morgen te kunnen in schrijven. RTL 4 zendt een an derhalf uur durend showpro gramma uit, waarin presentator Ron Brandsteder de kijkers op roept donateur te worden voor de financiering van de Ronald McDonalds Huizen in ons land. De Ronald McDonald Award, zoals het programma heet, wordt gedeeltelijk rechtstreeks uitgezonden. In Ronald McDonald huizen kunnen ouders van ernstig zie ke kinderen, die in een nabij ge legen (kinder)ziekenhuis zijn opgenomen, tijdelijk logeren. Niet alleen de ouders kunnen hun zieke kind bezoeken en verzorgen, ook broertjes en zus jes kunnen naar het huis ko men, zodat het gezinsleven nor maal kan doorgaan. Ons land kerit vijf van dergelijke huizen: in Amsterdam, Utrecht, Gronin gen, Leiden en Nijmegen. En RTL 4 zou RTL 4 niet zijn, als niet allerlei bekende en wat minder bekende Nederlanders zijn opgetrommeld om de kij kers. te overtuigen van het nut van deze huizen. Daarbij laat niet alleen Ron Brandsteder zijn sonore stemgeluid horen in een door hem zelf geschreven lied, ook Reinout Oerlemans blijkt plotseling te kunnen zingen. Af gezien van deze 'gelegenheids zangers' treden onder andere samen met een groep kinderen ook Ben Cramer en Ruth Jacott op. Tussen de meer luchtige pro gramma-onderdelen worden filmfragmenten op locatie ge toond van - alweer bekende - Nederlanders. Zo zien we beel den van Hans van Breukelen aan het bed van een doodziek kind, en daarnaast vertellen Ire ne Moors, Ria Lubbers, Jaap van Zweden en Willeke Alberti in het programma-onderdeel De dag van ...waarom het noodza kelijk is om donateur te worden. Willeke Alberti bezoekt daarbij een Surinaams jongetje dat als gevolg van botkanker een been Reinout Oerlemans is voor het eerst zingend te zien in de 'Ronald Mc Donald Award'. foto pr moet missen. De zangeres blijkt zó geraakt door het leed waar mee zij is geconfronteerd, dat zij weken na dato nog eens met Pietje - zo heet het jongetje met botkanker - door de Bijlmer rondtoert. Ron Brandsteder is de centra le presentator. „Als presentator kom je met allerlei dingen in aanraking. Voor alle program ma's die je maakt geldt: je moet de mensen raken. Dit program ma is geslaagd als ik de ldj kers heb wakker kunnen schudden." Tijdens het programma wordt ook èen Ronald McDonald Award uitgedeeld aan één van de zingende kinderen. Een jury - met onder andere Jaap van Zweden - maakt uit naar wie die award gaat. Ria Lubbers houdt zich als lid van het Comité van Aanbeve ling sinds twee jaar actief bezig met de Ronald McDonald Hui zen en zij vervult ook tijdens de uitzending een belangrijke rol. „Héle zieke kinderen lachen hier nog. In een ziekenhuis mag dat eigenlijk niet. In een Ronald McDonald Huis wel", aldus Lubbers tijdens de presentatie van het programma.. „Het ver loop van de vrijwillige mede werkers is ook laag. De mensen blijven het doen, ook omdat de mensen diensten draaien van drie uur." Het geld dat met de tv-actie binnenkomt wordt in de uit breiding van de al bestaande huizen in Utrecht en Groningen gestoken en komt anderzijds ten goede aan nieuwbouw in Rotterdam. Eén kamer - volle dig ingericht - kost overigens 120.000 gulden. Ouders betalen per etmaal 25 gulden 'huur'. Voor mensen die dat niet kun nen opbrengen, wordt een rege linggetroffen. De Ronald McDonald Huizen drijven volledig op de hulp van vrijwilligers en zijn financieel afhankelijk van gulle gevers en andere sponsors. „Zonder vrij willigers kunnen Ronald McDo nald Huizren niet draaien. Want het is onbetaalbaar", zegt Rijn ders, Vanuit Haagse kringen komt geen geld binnen. Rijn ders is daar niet bedroefd over: „Dan zit je weer vast aan een bepaalde regelgeving, die door ambtenaren wordt opgesteld." Overigens is het niet de eerste inzamelingsactie voor Ronald McDonald Huizen. Verleden jaar, op 19 september, deed RTL 4 ook al een beroep op de gul heid van Nederlanders. Dat heeft toen geleid tot 10.000 nieuwe donateurs. (Uitzending, morgenavond, 20.30 uur, RTL 4) De vijf politiemannen, die een speciale undercover-eenheid vormen in 'Sunset Beat'. foto pr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 10