Met bloed
zweet
en tranen
Sport
Alain Prost, de berekenende kampioen
n#^|CHTERLlJN
P
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1993
De statistieken liegen
niet. Alain Prost pas
seerde dit seizoen de
magische grens van
vijftig Grand Prix-
overwinningen. Een
record dat voorlopig
niet zal worden geëve
naard. Geen andere
coureur op de wereld
wist tijdens zijn loop
baan zoveel punten te
vergaren als de 38-ja-
rige Fransman. Voeg
daarbij dat Alain Prost
dit seizoen de beschik
king heeft over de
sterkste motor (Ren
ault) en dat hij kan rij
den in de verreweg
snelste auto (Willi
ams), en het is geen
wonder dat de kleine
piloot straks voor de
vierde keer de wereld
titel in de Formule 1
pakt.
«GPD
Toch kleeft er een smet op de
prestaties van Prost. Hij mag
dan alle records in handen heb
ben, de sympathie van het volk
gaat uit naar zijn concurrenten.
Dat Alain Prost een meedo
genloos persoon is die alles op
zij zet om te winnen, is hem
vergeven. In de topsport tellen
geen sentimenten. De veel po
pulairdere Ayrton Senna en Mi
chael Schumacher zijn niet an
ders. Wat Prost tegen heeft is
zijn manier van 'politiek' bedrij
ven. Hij wordt in de formule 1
beschouwd als een intrigant. Al
leen door zijn politiek gekonkel
zou hij, in de ogen van zijn te
genstanders, dit jaar in de Willi
ams-Renault zitten. Bovendien
heeft hij zijn rijstijl tegen. Snel
en efficiënt tot op het bot, maar
het oogt allemaal niet spectacu
lair. Alsof hij op rails zijn rond
jes draait.
Alain Prost laste in 1992 een
rustjaar in. Bij Ferrari was hij
eind '91 na een knallende ruzie
aan de dijk gezet. Het plan om
bij Ligier, onder compleet Fran
se vlag, een aanval op de troon
te doen, ketste op het laatste
t af. Een paar test
ritten waren voldoende
voor Prost om van het
avontuur af te zien. De
Fransman wenste zijn re
putatie niet te grabbel te
gooien. Boze tongen echter
beweren dat Prost toen al
wist dat hij in 1993 voor
Williams zou rijden.
Toen het 'nieuws' van
Prosts come-back wereld
kundig werd gemaakt, brak
de hel los. Nigel Mansell,
die de van racen idolate
Britten na vele jaren weer
een wereldtitel had ge
schonken, kondigde meteen
aan de formule 1 vaarwel te
zeggen. De komst van Ayrton
Senna als teammaat hield 'le
professeur', zoals hij door de
Fransen wordt genoemd, zelf
tegen. Prost heeft slechte erva
ringen met de Braziliaan.
Twee jaar lang reden beide
coureurs samen bij McLaren.
Dat leidde tot tal van conflicten.
Met als dieptepunt de door
Prost in Japan moedwillig ver
oorzaakte crash tussen de twee.
die Senna kansloos voor de we
reldtitel maakte. Een jaar later -
Prost zat inmiddels bij Fer
rari - kreeg de Fransman lik
op stuk. Nu ramde Senna
bewust Prost van de baan
en kon de Braziliaan de for
mule 1 -kroon opzetten.
Daarbij bleef het niet. In
1984 had Alain Prost het bij
McLaren al regelmatig aan
de stok met Niki Lauda, die
dat jaar zijn derde wereldti
tel greep. In '90 van hetzelf
de laken een pak bij Ferrari.
Nu baalde Nigel Mansell
van de Fransman en be
sloot de Brit de Italiaanse
renstal te verlaten.
Prost zelf weigert tegenwoor
dig woorden vuil te maken aan
het minder vleiende etiket dat
hij door tal van collega's krijgt
opgeplakt. „Als je eenmaal door
het leven gaat als intrigant, blijft
je dat je verdere loopbaan ach
tervolgen. Ik doe niet mee aan
die verhalen. Het raakt me ook
niet. Ik heb op dat vlak totaal
geen gevoelens meer. Ik rij om
te winnen en verder zullen er
altijd voor- en tegenstanders
van Prost zijn.''
Hij beschikt zeker ook over
bondgenoten. Elfen Renault, de
twee grote Franse multinatio
nals, hebben er een vermpgen
voor over gehad om Prost bij
Williams onder te brengen. Het
draagt er toe bij dat de coureur
in elk geval in zijn eigen land
mateloos populair is. Waarom
de populariteit van Prost niet
veel verder reikt, laat zich ra
den. „Ik hou van types als Sen
na, Mansell en Schumacher,"
heeft zelfs Bernie Ecclestone, de
grote baas van het formule 1-
circus, zich onlangs laten ont
vallen. „Mensen die rijden in
plaats van praten."
Rijtechnisch is Prost een es
theticus. Het rubber van zijn
banden rookt nooit door een te
late rem-manoeuvre; de koppe
ling en de motor zijn na een ra
ce nog als nieuw. Prost is bo
vendien een harde werker, die
pas content is als alles tot in de
puntjes is verzorgd. „Mansell
was al tevreden als hij een be
paalde bocht vol gas kon rijden.
Prost is pas rustig als hij deze
bocht ook met zo weinig moge
lijk risico vol gas kan nemen,"
schetst Williams-constructeur
Patrick Head het verschil tussen
Alain Prost en de meeste andere
coureurs.
'Le professeur' bij zijn Williams Renault. Een gouden combinatie.
foto archief
Zijn zwakke starts droegen e
toe bij dat Prost dit seizoen
geen enkele keer van begin tot
einde aan kop lag. Een zeld
zaam gegeven voor een cou
reur, die al zever
Grand Prix' wist
zal Prost verder een zorg zijn,
de twaalf geleerd. „Winnen en wereld-
Het kampioen worden. Dat is wat
telt. Bovendien is dat v
want per saldo heeft de 'profes- de enige manier om de critici de
sor' zijn tegenhangers een lesje mond te snoeren."
*v« -
Schokken en shockeren. Het 'Chinese leger' van trainer
Junren Ma spotte de afgelopen dagen met de atletiek-
wetten. Drie van zijn jonge beschermelingen gaven de
middenafstand een nieuwe dimensie door tijdens de
nationale Spelen in Peking vier wereldrecords te ver
pletteren. Ma, die de supertijden opdroeg aan de olym
pische kandidatuur van Peking 2000, had vele verkla
ringen voor de coup. In een ironische bui repte hij zelfs
over een ragout van hondevlees en rijst gemengd met
een aftreksel van de jujube-heester.
Eén uitleg bestrijdt de toornige Ma echter te vuur en te
zwaard. Dat er doping in het spel zou zijn. „Het is puur
een zaak van keihard trainen". Een ongekende zelfkas
tijding in combinatie met hoogtestages. Een regiem
van kracht- en duurtraining dat grenst aan wreedheid.
Carlijn Buis. Zestien jaar nu. Ze
stopte met hockeyen omdat ze
het vervelend begon te vinden
dat ze alles moest doen. De
aanvallen zelf opzetten, dat ging
nog. Maar ze daarna zelf afron
den, dat was geen teamsport
meer. Dus belandde ze via SW
bij Unicum. Om op persoonlijke
titel aanvallen op te zetten en af
te ronden.
In drie jaar naar de top in je
leeftijdsklasse in een sport die
in Nederland bepaald niet meer
in de kinderschoenen staat. Het
is slechts de ook nog eens met
een sterk karakter gezegende
natuurtalenten gegeven. En het
eind van de ontwikkeling is nog
lang niet in zicht.
Soms bekruipt een mens het
gevoel dat-ie getuige is van iets
heel bijzonders. Dit is een van
die momenten.
Volgende week barst
op de baan van The
Belfry bij Birming
ham in Engeland weer de strijd
om de Ryder Cup los. Die twee
jaarlijkse golfontmoeting is een
opmerkelijk evenement op de
internationale sportkalender.
En wel omdat het hier een wed
strijd betreft tussen teams van
de Verenigde Staten en Europa.
Jawel. Europa.
Sinds 1927 speelde Groot-Brit-
tanië als 'team' tegen de sterke
Amerikanen. Maar in aanslui
ting op de heersende politieke
ideeën begrepen ook de heren
golfers van dit werelddeel dat
eendracht macht maakt. Boven
dien konden de Britten het niet
echt bolwerken tegen de sterke
Amerikanen. Toen hinden tit
Spanje (Ballesteros, Olazabal.
Rivero) en Duitsland (Langer)
topgolfcrs begonnen af te schei
den, lag het idee voor een 'vere
nigd Europa' voor de hand. En
geland. waar het golf ooit is be
dacht, moest ook in dit opzicht
terrein prijsgeven.
Intussen krijgt het team steeds
meer (Europese) gestalte nu
voor het eerst ook een Italiaan
(Rocca) en een Zweed
(Haggman) zich in de selectie
hebben gespeeld. Het past in
het beeld van de opmars die het
golf momenteel wereldwijd
doormaakt. Ook Frankrijk komt
er aan. Het wachten is nu op de
eerste Nederlander die aan deze
prestigieuze tweestrijd mag
deelnemen.
Dat zal overigens nog wel even
duren. Weliswaar maakt ook in
ons land het golf een enorme
vlucht door, maar desondanks
blijft de drempel hoog als ge
volg van een te kort aan banen
en een te duur lidmaatschap
Daarnaast heeft in tegenstelling
tot landen als Amerika en Enge
land het golf hier een elitair ka
rakter. Dat strookt over het al
gemeen maar moeilijk met het
begrip topsport. Zoals het ten
nis vroeger.
Schrale troost. Met die spon is
het op den duur ook goed geko
men. Als 'gewone' jongens ,ils
Siemerink, Krajicck, Koever
mans en Haarhuis de kans krij
gen om zich te ontplooien, lukt
het op den duur. zo is bij het
tennis gebleken. Een kwestie
van tijd en dan doen 'wij' ook
mee in de Ryder Cup..
De 'Tiyunguan Li'. De Sporthal-
lenstraat in Peking. Het is een
gigantisch complex van weten
schappelijke instituten, biblio
theken, baden, hallen en klinie
ken. Hier wanen de onderzoe
kers zich in het Silicon Valley
van de sport. In het National
Research Center heerst grote
bedrijvigheid. Tal van lectoren
duikt dagelijks in de boeken.
Vooral Duitse, Britse en Ameri
kaanse prestatiediagnostiek
wordt vertaald. Films worden
geanalyseerd en wetenschappe
lijke bevindingen van hoogte
stages in kaart gebracht. Enkele
blokken verderop bestuderen
200 geselecteerde elite-onder
zoekers de trainingsmethodiek,
ontleden ze en schrijven ze
daarna om voor de specifieke
Chinese markt. Ze kopiëren en
perfectioneren het Westerse
systeem, zoals Japan dat doet in
de auto- en hifr-industrie.
Voor Günter Lange gingen
twee jaar lang (april '87-zomer
'89) alle deuren open. De in Er-
kelenz, net over de grens bij Sit-
tard, geboren Lange was 'gast
arbeider' in dienst van het Chi
nese ministerie van Sport. Gere-
cruteerd door sportminister
Shaozu Wu, een generaal ma
joor uit het leger, om China in
het buitenland meer aanzien te
geven.
Autoritair
Lange, met zijn diploma sport
van de academie in Keulen, gaf
colleges in alle provincies. In
een van de schoolbanken zat
ook Ma, de huidige succestrai
ner. „Ma was eigenlijk leraar.
Een klassieke Chinees. Autori
tair, ijverig en eerzuchtig. Maar
ook iemand met humor" Ma
was opgeleid tot militair, werd
later groenteboer en dierenfok
ker en verdiende uiteindelijk na
een tijdelijke job als sportleraar
zijn brood als atletiekcoach.
Ma heeft de wijze lessen over
hoogtetraining gekoppeld aan
de aangepaste theoriën vanuit
Peking. Langzame duurlopen.
Onder het motto: 'Hoe meer
des te beter'. Het accent ligt
meer op uithouding dan op in
tensiteit. „Geen Oostduitse of
Russische dooptrainers, maar
hard werken".
Slavenarbeid en kadaverdisci
pline. Bloed, zweet en tranen
dus. Lange meent dat de wes
terling China nog te vaak ziet
door de ogen van kolonialisten.
„Daarom begrijpt men die plot
selinge opmars niet. De mensen
daar zijn niet te vergelijken met
de mensen hier. De mentaliteit
digt aan drog wordt ontslagen,
samen met de trainer.
Hoogtetraining en weten
schappelijke begeleiding vor
men de sleutel tot succes.
„Vooral lactaatapparatuur
wordt gebruikt. Niet om zoals in
het westen de bovengrens,
maar om de ondergrens van de
belastbaarheid van een atlete te
meten". Drie dagen na hun ver
blijf op de Tibetaanse hoogvlak
te traden de Chinese meiden
aan in Stuttgart. Drie weken la
ter volgde een tweede en derde
piek tijdens de nationale Spelen
in Peking. „In de hiërarchie een
belangrijkere wedstrijd dan de
WK. Omdat er een medaille
stand per provincie wordt opge
maakt. Aan de hand daarvan
worden subsidies verstrekt.
Geen wonder dat goud vijfmaal
zoveel waard is (50.000 dollar)
als een WK-titel," verklaart Lan
ge-
Sporters leven in Spartaanse
onderkomens. Zonder luxe,
zonder comfort. De training be
gint om half zes 's ochtends en
omvat per dag in totaal mini
maal acht uur. De rest van de
dag wordt gevuld met school,
eten en slapen. „Er heersen or
de en tucht. Een ongehoorde
discipline". Wie niet luistert
wordt verwijderd.
Ongeloof
De Chinezen, gedrild voor
goud. In de wereld overheerst
slechts het ongeloof. Verpletter
end, vernietigend waren de ra
ces. Dieter Baumann, de gebles
seerde olympische kampioen
1500 meter, sprak bij de WK in
Stuttgart van een misselijk
schouwspel. Van trainers zon
der scrupules en van gedoopte
robotten. „Soms slaat de fanta
sie wel eens op hol", meent
Günter Lange, die zich mate
loos ergerde aan alle aantijgin
gen.
Over twee weken stapt hij in
het vliegtuig naar Indonesië, om
in twee jaar mee te helpen de
topsport in dat land op de rails
te zetten. „Een van de eerste
dingen die ik doe is de sporters
meenemen naar het hoogte
kamp van Ma in China", zegt
Lange. „Doping, laat me niet la
chen. Kijk naar de lichaams
bouw, naar de musculatuur. Ze
hebben geen zware stem of ac
né. In Europa kun je de gebrui
kers zo aanwijzen. Kijk ook wat
er gebeurd is. Op de 800 meter
niets, op de 1500 een beetje, op
de 3000 iets meer en op de 10
km in verhouding veel. Op de
disciplines waar van anabolen
de minste werking uitgaat, is
het meeste gebeurd".
j tg tik door: Gert-Jan Onvlee en Ad van KaarrT
De Bollenstreek kan
weer rustig slapen.
Het valt allemaal
wel mee met dat zaterdagteam
van Ajax. De ploeg die vooraf
werd gezien als een bedreiging
van de heersende Katwijkse or
de, blijkt in de praktijk voorbe
stemd voor de onderkant van
de ranglijst.
Een voorbarige conclusie? Wel
licht. Maar de feiten wijzen nu,
zo vroeg in het seizoen, al wel in
die richting. De roodwitten die
vorig jaar slechts eenmaal verlo
ren, hebben inmiddels al twee
nederlagen aan hun broek. En
vertoeven op de veertiende en
laatste plek van de ranglijst van
de eerste klasse A. Met een
doelpunt voor en zes tegen. En
dat kan toch niet veelbelovend
worden genoemd.
Maar, zo zult u stellen: Kozak
ken Boys en Katwijk zijn niet de
minste tegenstanders. En Ajax
heeft in het verleden getoond
een snelle leerling te kunnen
zijn. Allemaal natuurlijk leuk en
aardig. De praktijk van de eerste
klasse wil nu echter juist dat
daar eigenlijk geen plaats is
voor leerlingen. Of ze nu Ajax
heten, SDVB of Serooskerke.
Nee, Ajax gaat een lastig seizoen
tegemoet. Denkt inmiddels ook
Rob Kiebert, de nieuwe, succes
vol begonnen trainer van Rijns-
burgse Boys.Ach, volgende
week twee punten van Ajax en
dan gaat de competitie begin
nen," zo liet Kiebert zeven da
gen terug weten na de overwin
ning van Rijnsburgse Boys op
Scheveningen.
Van kampioenskandidaat tot
een team waar je de punten
even op denkt te kunnen halen.
Bredero zei het in een ver verle
den al. Het kan verkeren. Het
kan snel verkeren.
arlijn Buis. Ze werd
in deze kolommen al
regelmatig vergele
ken met een groeibriljante, tot
dat werd afgesproken dat in elk
geval niet meer te doen. Maar
een briljantje blijft het. natuur
lijk. De Voorhoutse besloot zo'n
drie jaar geleden serieus te gaan
tennissen, plukte daarvan vorig
jaar al de vruchten door als
D-speelster in C te heersen. En
trok de lijn dit seizoen door met
het winnen van het sterkst be
zette jeugdtoernooi onder zes
tien jaar in Nederland en het
veroveren van de Leidsch Dag
blad Masterstitel in B.
is anders. Het hele sociale sys
teem is anders. De vrouw moet
nog even hard werken als de
man. Middenafstandloopsters
trainen daarom 40-50 km per
dag. Ze kunnen beestachtig af
zien en maken jaarlijks onmen
selijk vele kilometers. Ma selec
teert vooral vrouwen van het
platteland. Die zijn het meest
gehard en kunnen de grootste
belasting aan".
Bovendien beschikt China
over een selectiesysteem la de
voormalige DDR. Een systema
tische speurtocht onder school
gaande kinderen. Lange: „Dat
begint al met vier jaar". Wie
met vier jaar de 30 meter onder
10 seconden loopt en ook nog
eens 80 cm verspringt, is ge
schikt voor een van de 3000
sportscholen. Vervolgens wor
den jaarlijks de middenhands-
beentjes geröntgend om zo de
lichaamsgroei te kunnen voor
spellen. „Talent genoeg in een
samenleving van 1,2 miljard
Chinezen. Als één op de 1000
kans heeft op sportsucces, dan
lopen in China 1,2 miljoen po
tentiële medaillekandidaten
rond".
Doping
Dat er doping wordt gebruikt in
China ontkent Lange niet. „Ie
der land heeft zijn zwarte scha
pen. Waar eerzucht is, daar zijn
ook ontsporingen. Daarom heb
ik de regering geadviseerd een
lab te kopen. Ook al voor pre
ventieve controles. Zodat geen
gedrogeerde atleten het land
verlaten. De Chinese regering
voert bovendien een actief anti-
dopingbeleid". Wie zich bezon-
Trainer Ma selecteert het liefst vrouwen van het platteland, zoals Wang
(13) en Qu. Die zijn het meest gehard. foto epa
Nick Faldo voert het Europese team aan dat volgende week op The Belfry de strijd aanbindt met de Amerika
nen.
