PRAKTICA/SIGMA SHOW BIJ KINORAMA Kom naar de Haarlemmerstraat 1701 *xsatssssss^Bs i Schrijvende Lezers LEIDEN - Haarlemmerstraat 170, Tel* 071 -142741 DONDERDAG 16 SEPTEMBER 1993 22 De binnentuin van Haagwijk: een woestenij. FOTO HIELCO KUIPERS Hardhout Op dinsdag 7 september jl. is een lid van de kerngroep Leiden van de Vereniging Milieudefen sie voor de politierechter te Den Haag verschenen. Hij was op heterdaad betrapt bij het schil deren van een leuze tegen het gebruik van tropisch hardhout door de gemeente Leiden. Het lid van de kerngroep is veroor deeld tot het betalen van scha de - vergoeding van 592,50 aan de gemeente tot een voor waardelijke boete van 600,= met een looptijd van 2 jaar. De Vereniging Milieudefensie legt zich bij de uitspraak van de politierechter neer en zal niet in hoger beroep gaan. Wij betreu ren het echter dat de rechter geen oog heeft gehad voor het belang van actievoeren tegen het gebruik van tropisch har- dout. De rechter heeft het zwaarder laten wegen dat het beschadigen van eigendommen van derden strafbaar is. Voor de rechter maakt het blijkbaar geen verschil dat deze opjecten eigendom zijn van de gemeente en dat de gemeente door het plaatsen van deze objecten haar eigen regels heeft overtreden. Het vreemde van de gang van zaken rond het proces is dat de gemeente en Milieudefensie zo wel inhoudelijk als beleidsmatig met elkaar op één lijn zitten. De Gemeenteraad van Leiden heeft al in 1990 besloten dat de ge meente het gebruik van niet- duurzaam geproduceerd hard hout zou uitbannen. In 1992 heeft de gemeente Leiden het Klimaatverbond ondertekend, waarmee zij onder meer de in tentie heeft uitgesproken om de toepassing van tropisch hard hout aan te pakken. In de prak tijk is er echter weinig van deze besluiten te merken geweest. Zowel door gemeente-instellin gen als in de door de gemeente gesubsidieerde projecten is na 1990 regelmatig hardhout toe gepast. Protesten van de Milieu defensie en de Leidse Milieu raad hadden geen effect. Op vragen of het misschien duur zaam geproduceerd hardhout betrof, werd niet gereageerd door de gemeente. Toen maat schappelijk geaccepteerde we gen geen vruchten bleken af te werpen heeft Milieudefensie besloten de zaak in het open baar aan te kaarten. Milieude fensie heeft haar mening ken baar gemaakt middels een ge schilderde leus op één van de objecten waarmee de gemeente haar eigen besluit overtrad. Op een harhouten steiger in de passantenhaven van Leiden is de leus: "Dit hout was tropisch regenwoud" geverfd. De gemeente Leiden onder schrijft de bovenstaande analy se van Milieudefensie. In een recente nota over het (nieuwe) gemeentelijke hardhoutbeleid stelt de gemeente dat vorige be sluiten m.b.t. het gebruik van tropisch hardhout niet tot de gewenste resultaten hebben ge leid en dat een aanscherping van het beleid nodig is. Vanaf nu zaJ de gemeente zelf hele maal geen hardhout meer toe staan en zal zij het gebruik van hardhout door particulieren ontmoedigen. Ondanks dit nieuwe gemeentestandpunt en de erkenning dat het vroegere beleid niet gewerkt heeft, heeft de gemeente Leiden vastgehou den aan de eis tot schadever goeding. Milieudefensie is echter van mening dat de gemeente op z'n minst mede verantwoordelijk is voor onze acties in de zomer van 1992. Onze acties hebben volgens ons een belangrijke im puls gegeven aan de verdere ontwikkeling en aanscherping van het hardhoutbeleid van de gemeente. Wij verzoeken de ge meente om deze medeverant woordelijkheid te erkennen. Zij kan dit doen door de door Milieudefensie te betalen scha devergoeding terug te geven aan de kerngroep. Milieudefen sie zal dit geld dan besteden aan activiteiten en acties om het nieuwe hardhoutbeleid te steunen en uit te dragen. Wij zien een besluit van het col lege van B W van Leiden met vertrouwen tegemoet. Namens de Kerngroep van de Vereniging Milieudefensie, Mare Koene Gerben Knol Arjen Buijs Binnentuin Geruime tijd nadat de renova tie van het Leidse bejaarden centrum Haagwijk gereed kwam, ligt de binnentuin er nog altijd verwilderd bij. Wo ningbouwvereniging De Sleu tels heeft de financiering nog niet rond. De stichting Leef baar Zuidwest is daar heel boos over. In uw editie van 8 september j.l. geeft u een correcte weergave van de deplorabele toestand van de binnentuin van bejaar dencentrum Haagwijk aan de Beethovenlaan. Voor deze enor me woestenij is woningbouw vereniging De Sleutels verant woordelijk. In de correspondentie tussen de Stichting Leefbaar Zuidwest, die in deze op verzoek van de be woners als woordvoerder met De Sleutels optreedt, vallen in de redenatie van de Sleutels een aantal merkwaardige tegenstrij digheden op. Zo zegt De Sleu tels dat de bewoners terecht een maandelijkse bijdrage van 12 gulden betalen. Want het on zichtbare werk, de voorberei ding moet ook betaald worden. Merkwaardigerwijs houdt direc teur A. Lepelaar ons in hetzelfde schrijven voor dat wij onder scheid dienen te maken tussen herinrichting en onderhoud. Het eerste is niet, het laatste is wel voor rekening van de bewo ners. Wie aan dit soort inconsis tenties nog een touw kan vast knopen is knap. In onze brief in uw editie van 13 mei 1993 (Schrijvende Lezers) hebben wij al een reactie gege ven op de bestuurlijke chaos binnen De Sleutels: een Slaagh- wijk promotiecampagne van 150.000 gulden, bovendien een gewenste huurverhoging van 7,2 procent om de tekorten weg te werken, uiteindelijk een on derzoek door Prof. Priemus a raison van 30.000 gulden naar het intem onbehoorlijk onde mocratisch besturen van de ver eniging, etc. In voornoemd artikel van 8 sep tember j.l. valt ten overvloede wederom een inconsistentie in het beleid van De Sleutels t.a.v. Haagwijk op. Eerst zegt direc teur A. Lepelaar dat het geen zin had om geld te investeren, om dat de bouwwerkzaamheden nog aan de gang zijn. Wij weten uit contacten met de bewoners aldaar, dat deze renovatie al bij na twee jaar geleden afgerond is. Later in hetzelfde artikel geeft het hoofd van de techni sche dienst W. de Wilde ineens een andere wending aan deze trieste affaire. Hij zegt dat de Sleutels niets kan doen, omdat de 'eigenaar' van het complex, de stichting Haagwijk nog wacht op geld van de provincie voor de herinrichting. Boven dien wil hij de voorschotten van de bewoners gebruiken voor de herinrichting. Het gaat wat ver om te stellen dat men al is be gonnen met het groenonder houd: er is één keer slechts een groenstrook gemaaid, omdat het gras inmiddels tot 50 centi meter hoog kwam en er is een paal op het Lisztpad geplaatst, om te voorkomen dat deze zelf de akker geplet zou worden. Wie heeft nu gelijk binnen De Sleutels? Wie is eigenlijk de ei genaar? Wie betaalt de aanleg van de tuin? Wie is verantwoor delijk voor de aanleg? Waarom geeft men geen eensluidende uitleg aan deze misère? Inmiddels wordt de groenbij- drage schoksgewijs opgevoerd. Waarom betalen de betreffende bejaarden al jaren twaalf gulden per maand voor het in twee jaar eenmalig maaien van een strookje groen? Men betaalt steeds meer voor iets wat er niet is; iets dat niet geleverd wordt. En heeft A. Lepelaar niet be weerd dat alleen onderhoud voor rekening van de bejaarden is? Hoe verantwoordt een bouwvereniging het weinig res pectvol omgaan met zo'n wei nig weerbare groep mensen? Het valt te betreuren dat door voorgaande kabinetten woning bouwverenigingen tot zelfstan digen aangezet zijn. zodat een gemeente geen vinger meer in de pap heeft wat betreft dit soort bestuurlijke misstanden. Juist, nu de roep om bestuurlij ke vernieuwing doorklinkt in de maatschappij, is dit jammer. Want als ons bij dit soort relatief kleine weeffouten al allerlei te genstrijdigheden bereiken, dan valt het ergste te vrezen voor za ken van structurelere aard. Een angstaanjagende gedachte. Frans Hagedoorn, voorzitter Stichting Leefbaar Zuidwest, Boshuizerkade 3, Leiden. Gokkasten Op de pagina Gesprek van de Dag verscheen zaterdag 11 september een verhaal over overheidsmaatregelen tegen de zogenaamde piekautomaat. Speelautomatenverhuurders en de branchevereniging ver klaarden daarin dat ze welis waar voorstander zijn van maatregelen om gokverslaving tegen te gaan maar dat ze zich ook afvragen of beleidsmakers weten hoe een gokkast werkt. In het Leidsch Dagblad van de afgelopen zaterdag stond een artikeltje met de kop „Beleids makers weten niet eens hoe het werkt." Hoewel ik het met zo'n uitspraak vaak eens kan zijn als het gaat om overheidsbeleid, voelde ik me dit keer echt aan gesproken. Exploitanten van gokkasten maakten de beleids makers het verwijt, dat ze niet weten hoe gokkasten werken. Welnu, op dit gebied acht ik mij als lid van de Leidse gemeente raad een beleidsmaker. De SP heeft een initiatief voorstel in gediend om gokkasten te weren uit snackbars, broodjeszaken, jongerencentra enz. (laagdrem pelige horeca). Wat ik weet van de werking van gokkasten is dat het aantal officieel geregistreer de gokverslaafden de laatste ja ren explosief is gestegen. (Van 400 in 1986 naar 5000 in 1993). Het zijn vooral jongeren tussen 15 en 22 jaar die aan het gokken verslaafd raken en die Vervol gens de kans lopen in het crimi nele circuit terecht te komen, omdat gokverslaving een hoop geld kost. Geld, dat terecht komt in de zakken van de gok- kastexploitanten. De gemeen schap mag opdraaien voor de kosten van verslavingszorg en criminaliteit. Bekend is dat jon geren voor het eerst in aanra king komen met een gokkast in laagdrempelige gelegenheden, bijvoorbeeld terwijl ze wachten op een patatje in de snackbar. In het cafetaria op de hoek wordt de gokverslaafde gebo ren. In het artikeltje zegt een vertegenwooriger van de Leidse gokkastenexploitant Hein Link: "Wij zijn met name geïnteres seerd in flipperkasten, die vin den we veel leuker." De SP heeft in overleg met de bran che-organisatie van gokkastex- ploitanten VAN voorgesteld dat alle gokkasten uit laagdrempeli ge gelegenheden zouden ver dwijnen en eventueel vervan gen worden door flipperkasten. Maar de VAN wilde op die basis absoluut geen convenant afslui ten. Van de gevolgen van gok verslaving hebben de exploitan ten geen verstand, maar wel van blufpoker. Cor Vergeer, gemeenteraadslid SP J. Haydnlaan 63, Leiden. Leven en dood In de krant van vorige week vrijdag ging Gerard van Putten in z'n close up in op het spelle tje 'Op leven en dood.' Volgens een lezer sloeg hij de plank Vergis ik me nou, Gerard van Putten? Nieuwsgierig naar het nieuwe programma 'Op leven en dood' van Violet Falkenburg, bekeek ik de èerste aflevering kritisch. De tweede ronde werd volgens de heer Van Putten 'ge wonnen' door de baby(voor zover je hier van winnen kunt spreken!) Maar juist die laatste stemming was in het voordeel van de 9-jarige Maarten! Een verrassende uitslag volgens Vio let Falkenburg. Over smaak valt niet te twisten, ieder z'n eigen mening over -'n programma, maar zo klopt toch zijn recensie (close up) niet. LHyug. Wintervlinder2, 2317 jL Leiden. Film Filmredactie van het Leidsch Dagblad, wst u niet dat 'De Ro de Schoentjes' een heel belang rijke film is geweest? Zeer velen, o.a. Rudi van Dantzig hebben ooit gezegd dat ze na het zien van deze film wilden gaan dan sen. Bij het herzien ervan valt op hoe gebrekkig de ballettech niek toen nog was, kromme knieën, ingedraaide benen, een belachelijk snel tempo. Maar dat neemt niet weg dat het een prachtige draak was, met adem benemende decors en camera voering, wat zelfs op het kleine tv scherm te zien was. Als deze film weer eens vertoond wordt, zult u er dan iets anders over zeggen? Lucette Bletz. Rapenburg29, Leiden. Feestweek Dat de verslaggeefster niet af komstig is uit ons dorp bleek al uit het feit dat ze onze kroegen tocht vergelijkt met de Leidse 3 - oktoberfeesten. Onze feest week is hier niet mee te vergelij ken, het is een gebeuren op zich in een hechte gemeenschap. Ook noemt men de biercon sumptie „fors", ik weet niet wat ze daaronder verstaat, want we zijn hier nogal wat gewend. On ze gemeente is op één na de grootste bierverbruiker van ons land, dus onze in wonenden rij den niet zo gauw een scheve schaats. De meiden zien er al tijd goed uit bij ons, en als jullie voetbalkousen en spijkerbroek uitgaanskleren noemen, zij vin den 't alleen maar praktisch bij 't rolschaatsen. Al met al was het een onwijs gezellig evene ment en dat het hier gevaarlijk is kan men navragen bij onze plaatselijke politie. Het is name lijk al drie jaar goed gegaan. Dat alles op rolletjes verloopt is te danken aan ons niet te evena ren Oranje-comité in samen werking met de plaatselijke ho reca. Bij deze nodig ik iemand van de schrijvende pers uit de door overweldige belangstelling weer te houden rolschaatstocht volgend jaar met ons mee te rij den, en het dan eens door een andere bril te bekijken. M. Hogenboom, Sotaweg 150. Roelofarendsveen. Nikon F-401X BODY MET SIGMA 35-80 AF ZOOM Fantastische autofocus spiegelreflexcamera in combina tie met een evenzo fantastisch zoomobjectief voor een ongelooflijk lage prijs. Inklusief Sigma 35-80mm AF zoom objectief. Van 1199,- STUNTPRIJS* demonstratie öag^a's^emb^u^sen^o onm°nStreren 2a'e''- quick-test P°aWi«ScaPm^atenaarS^o;° 0017°° uur mei uw I zorgen een GRATIS quick w pecia,isten ver- h°e t me, uw Precies w^, aanbiedingen gelden zolang de voorraad strekt. september; NIEUW! MET TESTPREDIKAAT "SUPER"! SIGMA SA-300 INKL SIGMA 38-80 AF ZOOM Geavanceerde autofocus spiegelreflexcamera met zeer eenvoudige bediening en uitgebreide mogelijkheden. Onder andere: ingebouwde flitser, datumachterwand, scherptedieptecontrole, belichtingstrappemautomatiek en van te voren opklapbare spiegel. Met Sigma 4.0/35-80mm zoom. Van 1099,- STUNTPRIJS PRAK TIC A TERUG VAN WEGGEWEEST: BX-20S Een volautomaat met handbedieningsmogelijkheden voor creatieve fotografie. Elektronisch gestuurde belich tingstijden van 40 tot 1/1000 j en belichtingsgeheugen. LED- zoekerinformatie. Met 1..8/50m objectief. STUNTPRUS Met 35-70mm Zoom 399,- SIGMA AF 7.2/500 MM APO Functioneel, hoge kwaliteit (SLD-glas) en bijzonder handzaam. Zelfs in het supertele bereik. Uitste kend kontrast en kristalhel der beeld. In autofocus voor Minolta, Nikon of Pentax. Van 1699,- SIGMA 287MA Autofocus flitser met hoog richtgetal 28. Dedicated voor Minolta 3000i, 5000i, 7000i, 8000i en 9000i. Werkt op penlight batterijen of NC accu's. Inklusief groothoekadapter voor gebruik van 28mm objectieven. Van 169.- STUNTPRUS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 22