Nieuwe Weg
Zoeterwoude
scheurt nu al
Zoeterwoudse clubs willen niet samenwerken
'Heel wat mensen hadden onderduikers'
Regio
Voorschoten: extra
ambtenaar voor hulp
aan asielzoekers
Spelen in Muzenhof
Nieuwe burgemeester
in november bekend
Onderzoek asbestbrand
Wassenaar loopt vast
Sigaretten
in rook
opgegaan
MAANDAG 6 SEPTEMBER 1993
Jongens plunderen kleedkastjes
leiderdorp» Drie jongens uit Leiden zijn gistermiddag in zwem
bad De Does in de kraag gegrepen. Zij werden door een zwem
badbezoeker betrapt toen ze kleedkastjes aan het doorzoeken
waren. De jongens, 13,14 en 15 jaar oud, waren in het bezit van
enkele kledingstukken, portemonnees en sleutelbossen. De drie
Leidenaars zijn voor ondervraging meegenomen naar het poli
tiebureau.
Inbreker leegt gokkast
leiderdorp» Ongeveer duizend gulden was de buit van een dief
stal, die de afgelopen nacht is gepleegd in een restaurant aan de
Persant Snoepweg in Leiderdorp. Het geld is afkomstig uit een
gokkast in het bedrijf. Om het bedrijf binnen te komen had de
dader een ruit stukgeslagen.
Gemeente wil huis voor vluchtelingen kopen
Het Voorschotense college van
B en W wil een extra ambtenaar
voor een periode van een jaar
aantrekken voor de opvang en
begeleiding van asielzoekers in
de gemeente. De komst van ex
tra asielzoekers brengt meer
werk met zich mee, waarvoor
momenteel niet genoeg ambte
naren beschikbaar zijn. Ook
overweegt het college een be
taalde part-time medewerker
aan te trekken voor de Stichting
Vluchtelingenwerk Voorscho
ten.
Moeizaam
Het vinden van woningen voor
asielzoekers gaat volgens het
college nog steeds vrij moei
zaam. Omdat verhuurders en
beleggers maar mondjesmaat
huurwoningen beschikbaar
stellen en er ook niet genoeg so
ciale huurwoningen zijn, wil het
college een huis gaan kopen.
Gedacht wordt aan een flatwo
ning met vier kamers, waarmee
een bedrag van 130.000 gulden
is gemoeid. De vier asielzoekers
die er gaan wonen, moeten de
gemeente dan maandelijks een
huurbedrag betalen.
Het rijk heeft Voorschoten
onlangs met klem gevraagd om
extra opvangplaatsen beschik
baar te stellen voor vluchtelin
gen, voornamelijk ex-Joegosla-
ven. Voorschoten heeft zijn me
dewerking inmiddels toegezegd,
maar had nog een achterstand
in te lopen. Volgens de oude
'tweepromille-regeling' moeten
op elke duizend inwoners twee
vluchtelingen worden opgevan
gen. Dat betekent voor Voor
schoten 45 mensen. Er wonen
nu 25 asielzoekers in tien wo
ningen. Er wachten du? nog
twintig mensen op een huis.
Daar komt de groep extra asiel
zoekers dus bovenop. Dat blij
ken er overigens geen 47 te zijn,
waarvan eerder sprake was,
maar 24.
Woning
Nog voor het eind van dit jaar
hoopt de gemeente de tweepro
mille-regeling af te sluiten, on
der meer door het aankopen
van een woning. De gemeente
streeft ernaar om de 24 extra
asielzoekers rond juli volgend
jaar te hebben geplaatst. De
komst van de asielzoekers bete
kent extra werk voor de plaatse
lijke ambtenaren en de vrijwilli
gers van de Stichting Vluchte
lingenwerk Voorschoten. Wo
ningen moeten worden inge
richt. De nieuwkomers in de ge
meente moeten wegwijs wor
den gemaakt en hebben opvang
en begeleiding nodig. Ze heb
ben hulp nodig bij het aanvra
gen van uitkeringen en subsi
dies.
Bestuursleden uit Zoeterwoude voelen niets voor
een eventuele samenwerking tussen verenigingen
en stichtingen die zowel in het dorp als rond de
Hoge Rijndijk op hetzelfde vlak actief zijn. Als de
gemeente de subsidiestroom in de toekomst ver
der indamt, zullen zij eerder op zoek gaan naar
activiteiten die geld opleveren dan streven naar
samenwerking. Dit blijkt uit een kleine rondvraag
binnen het Zoeterwoudse verenigingsleven.
,,We zouden eerder een vaste in plaats van vrij
willige bijdrage vragen dan dat we zouden gaan
samenwerken", zegt mevrouw A. Versteegen van
'Bejaardensociëteit Zoeterwoude-dorp'. Een sa
menwerking is in de praktijk onmogelijk, omdat
de afstand voor ouderen te groot is, zeggen zowel
Versteegen als H. van der Hoeven van de 'bejaar-
densoos' aan de Hoge Rijndijk. „De meeste oude
ren hebben geen auto. Hoe zouden die mensen
hier moeten komen?", vragen beide bestuursle
den zich af. Typerend is dat ze er allebei van uit
gaan dat de andere partij wel naar hen toe zal ko
men.
Eind augustus kon het verenigingsleven tijdens
een inspraakavond zijn mening geven over het
Zoeterwoudse welzijnsprogramma 1994. Aan
staande dinsdag zal de politiek haar zegje doen in
de raadscommissie welzijn en burgerij. Tijdens
de inspraakavond constateerde mevrouw T. Smit
(Progressief Zoeterwoude) dat 'Zoeterwoude veel
dubbel heeft'. Aangezien zowel zij -evenals de ge
meente- in de toekomst een daling van de subsi
die-uitgaven voorziet, suggereerde Smit dat de
verenigingen en stichtingen eens moesten na
denken over mogelijke vormen van samenwer
king.
Als Smit praat over de luxe van twee dezelfde
verenigingen voor een dorp met zo'n 8500 inwo
ners, weet ze dat dit idee haar 'niet populairder'
zal maken. „Niemand durft zoiets hardop te zeg
gen, maar ik doe het toch. In de toekomst krijgen
verenigingen en stichtingen het financieel alleen
maar moeilijker. Ze kunnen zich misschien beter
verweren door een of andere vorm van samen
werking."
Zo vindt Smit twee muziekscholen 'best een
dure voorziening'. „Öe gemeente geeft 650 gul
den subsidie per leerling. Als je weet dat het rijk
in de toekomst minder geld in het gemeente
fonds gaat stoppen, weet je ook dat zulke bedra
gen een probleem gaan worden," zegt Smit. Vol
gens haar is er best ruimte voor bezuinigingen.
„Ik weet dat de streekmuziekscholen in Leiden en
Alphen aan den Rijn met grotere klassen werken.
Dat zou hier toch ook bekeken kunnen worden?
Eén muziekleraar in plaats van twee, dat scheelt
nogal wat", redeneert het raadslid.
De muziekscholen zijn het niet met haar eens.
„We hebben serieus naar samenwerking gekeken,
maar we schieten er gewoon niets mee op", stelt
mevrouw M. Bal van de 'Stichting Muziekonder
wijs Zoeterwoude'. ,Als beide scholen nu betaal
de bestuursleden hadden, konden we besparen
op een bestuur. Maar we werken met allemaal
vrijwilligers. Op leraren kunnen we niet bezuini
gen, omdat we de groepen niet groter willen ma
ken. Dat werkt niet. Tussen twee leerlingen zit al
tijd een niveauverschil en dat zou betekenen dat
de ene zou moeten wachten op de ander", legt
Bal uit.
Ook bij de sportclubs (voetbal, tennis, gymnas
tiek), muziekkorpsen en EHBO-verenigingen
voelt niemand voor een samenwerking, ledereen
voert de afstand tussen het dorp en de Hoge Rijn
dijk als argument aan. Wethouder R. Hogenelst
(welzijn) is niet verbaasd over de terughoudende
reacties. „Die clubs worden gedragen door vrij
willigers. Hoe dichter in de buurt, hoe groter de
betrokkenheid. Als je daar ve/andering jn gaat
brengen, zou het enthousiasme weieens helemaal
kunnen verdwijnen", vreest Hogenelst. De ge
meente wil samenwerking dan ook absoluut niet
opleggen.
Maar als toenadering ontstaat zoals tussen de
volleybalverenigingen 'Utopia' en 'Meerburg'
juicht de wethouder dat wel toe. Volgens me
vrouw A. Borst van 'Utopia' liep het ledental bij
'Meerburg' zo sterk terug dat de Rijndijkse ver
eniging bij haar collega-sporters aanklopte voor
hulp. In korte tijd gingen beide clubs samenwer
ken. „Omdat wij ook willen dat het volleybal ook
voor de Rijndijk behouden blijft", vertelt Borst.
Volgens haar hadden de sportclubs al veel con
tact tijdens trainingen en wedstrijden. Aan het
eind van het jaar fuseren de verenigingen.
Reparatie voor winter invalt
De Nieuwe Weg in Zoeterwoude is nog geen drie jaar ge
leden gereconstrueerd, maar begint nu al te scheuren. De
Nieuwe Weg verbindt Zoeterwoude-Dorp met de Wei
poort. De uitvoerder van de reconstructie, wegenbouwer
Heijmans, maakt de scheuren nog voor de winterperiode
dicht. „Er kan vocht in komen. Als het dan gaat vriezen,
worden de scheuren groter", zegt rayondirecteur F. Kel
der.
Nu gaat het nog om beschadi
gingen die de weggebruikers
niet zullen opvallen. „Het zijn
haarscheuren, geen scheuren
waar je met je fiets in blijft ste
ken." Volgens Kelder komt het
wel vaker voor dat wegen zo
snel na een reconstructie gebre
ken vertonen. Vooral in het
westen. Dit zou te maken heb
ben met de veenachtige onder
grond in dit deel van het land.
Hoe deze grondsoort zich ont
wikkelt is volgens Kelder moei
lijk te voorspellen. „Veen kan
heel erg samendrukken, als er
water aan onttrokken wordt."
Kelder weet het niet precies,
maar hij vermoedt dat de
scheuren zijn ontstaan na de
droge zomerperiode van 1992
De vele bomen langs de weg
zouden bovendien ook nog
eens het nodige water aan de
grond hebben onttrokken.
De gemeente Zoeterwoude
hoeft overigens niets te betalen
aan het herstel van de weg. Dit
komt volledig voor rekening van
de firma Heijmans, die drie jaar
garantie heeft gegeven op de
Nieuwe Weg.
leiderdorp» Of deze kinderen het een ge
slaagde middag vonden is nog de vraag. De
organisatoren kijken in elk geval tevreden te
rug op de 'open middag* van speel-o-theek
De Grabbelton. Circa 100 bezoekers stortten
zich zaterdagmiddag in Muzenhof op de ge
zelschapsspelen. De 'open middag' van de
Grabbelton werd gehouden ter gelegenheid
van het 10-jarig bestaan. In 1983 begon De
Grabbelton met 60 leden. Dat aantal groeide
snel uit tot de huidige 200.
foto loek zuyderduin
De naam van de nieuwe burge
meester van Leiderdorp wordt
op z'n vroegst in november be
kend. De vertrouwenscommis
sie die een advies over de solli
citanten moet uitbrengen aan
de commissaris van de konin
gin S. Patijn, heeft haar werk
nog niet afgerond.
Een woordvoerster op het ge
meentehuis weet niet of alle ge
sprekken met kandidaten al zijn
gevoerd. „Alles rond een burge
meestersbenoeming verloopt
uiterst geheim." Behalve de le
den van de vertrouwenscom
missie mag niemand zelfs ook
maar weten hoeveel sollicitan
ten er zijn. De ervaring leert dal
Patijn na ontvangst van het ad
vies nog zes weken nodig heeft
om de benoeming rond te ma
ken. Zoals bekend heeft de ge
meenteraad van leiderdorp een
profielschets aangenomen
waarin staat dat de nieuwe hur
gemeester bij voorkeur geen
wortels heeft in de gemeente en
van het vrouwelijke geslacht is
Het zou wat betreft de raad ook
nog meegenomen zijn als ze
van allochtone afkomst is of ge
handicapt. Maar, zo waar
schuwde Patijn al eerder dit
jaar, dergelijke kandidaten zijn
schaars.
wassenaar kees van kuilenburg
De Wassenaarse politie en de
Koninklijke Marechaussee zijn
gestopt met het onderzoek naar
de oorzaak van de brand op het
voormalige terrein aan de Maal
drift. Het vermoeden dat de
brand is aangestoken bestaat
nog steeds, maar is moeilijk
hard te maken. Kort na de
brand hadden rechercheurs een
afdruk van een voel gevonden,
maar dat spoor heeft niets op
geleverd.
„Het was een leeg gebouw en
een gewilde speelplaats voor
kinderen"; zegt voorlichter W.
Issendonck van de gemeente
Wassenaar. „Al eerder zijn er
brandjes gesticht in het ge
bouw. De gemeente had al di
verse keren aangedrongen hij
defensie om wat aan die situatie
te doen, maar daar is niets mee
gedaan. Het is dus denkbaar dat
ook die keer sprake is geweest
van brandstichting. Dat is ech
ter niet keihard te maken door
de politie en marechaussee",
merkt de voorlichter op.
De brand zorgde destijds voor
veel overlast. De rondvliegende
vuurdeeltjes waren er de oor
zaak van dat rieten daken van
woningen aan de overkant van
de Rijksstraatweg in brand raak
ten. Na de brand werd bekend
dat bij de brand in de lege ha-
rakken ook deeltjes asbest wa
ren vrijgekomen. De weg werd
daarop voor het verkeer afgeslo
ten. In de nacht werd het gebied
gereinigd.
Hoeveel schade er bij de
brand is aangericht is nog niet
duidelijk. Burgemeester en wet
houders komen deze week met
een advies voor de gemeente
raad over de schadeclaims die
bij defensie worden ingediend.
Welke kosten daarin worden
opgevoerd is nog niet bekend.
Daarbij kan worden gedacht
aan de kosten van politie,
brandweer, het onderzoek naar
de verspreiding en het oprui
men van het asbest.
Bij het ministerie van defen
sie zijn inmiddels drie schade
claims van in totaal 9000 gulden
binnengekomen. Onder ande
ren de eigenaar van een naast
het marinecomplex gevestigde
autosloperij vraagt schadever
goeding. Bij het bedrijf van de
Wassenaarder is twee dagen
niet gewerkt, hij moest zijn kle
ren weggooien en woonwagen
en terrein laten schoonspuiten.
Van wie de andere eisen zijn. is
bij de gemeente en de mare
chaussee niet bekend.
oegstgeest
kees van kuilenburg
De zes miljoen sigaretten, die
in juli bij het transportbedrijf
Van der Luyt in Oegstgeest
werden gestolen, zijn in rook
opgegaanOnbekenden ver
dwenen met een vrachtauto
die met de miljoenen sigaret
ten was geladen. De wagen
stond in een afgesloten ge
deelte van het bedrijf.
De vrachtauto werd na een
tip de volgende avond in het
Noordhollandse Midden-
meer teruggevonden. Dé
helft van de rookwaar was uit
de wagen geroofd. Een on
derzoek naar de diefstal heeft
nog geen resultaat gehad.
Wel zijn er tips bij het bedrijf
binnengekomen, maar die
hebben ook niets opgeleverd.
De inbrekers hebben de
deur van de uitgang openge
bróken. Dit ondanks de be
veiliging die kort daarvoor
was aangebracht bij het be
drijf. Dit gebeurde nadat bij
Van der Luyt enkele weken
daarvoor ook al drie vracht
wagens waren gestolen. Naar
aanleiding van die laatste in
braak heeft het bedrijf nog
meer aandacht aan de bevei
liging besteed. „Dat werkt
prima", zegt woordvoerder
Huisman van het bedrijf in
Oegstgeest, „er is in elk geval
daarna niet meer ingebro
ken."
De 'totale schade voor het
bedrijf is nog niet bekend.
Die kan pas worden opge
maakt als duidelijk is of Van
der Luyt ook accijns over de
verdwenen sigaretten moet
betalen. „Daarover wordt
nog overleg gevoerd met het
ministerie van financiën",
zegt Huisman. „Maar het
zou toch al te dol zijn als wij
daar voor zouden opdraai
en."
Boek over Oegstgeest in Tweede Wereldoorlog
Wat zich gedurende de Tweede
Wereldoorlog in Oegstgeest
heeft afgespeeld, is in nevelen
gehuld. Mede daardoor is het
een halve eeuw na dato nog wel
degelijk zinvol om de jaren '40-
'45 in een 225 pagiqa's dik boek
uit de doeken te doen. Daarvan
zijn de schrijvers, Riet van Dort
en Bert Driessen, overtuigd.
De twee, die elkaar via hun
lidmaatschap van de Vereniging
Oud Oegstgeest leerden ken
nen, hebben al honderden of
zelfs duizenden uren („We tel
len niet meer") zitten in onder
zoek en schrijven van het boek.
Ze kregen een speciale onthef
fing om het uit deze periode
nog niet openbare gemeente
archief uit die tijd door te lich
ten. De deuren van het Rijksin
stituut voor Oorlogsdocumenta
tie staan voor Van Dort en
Driessen wijdopen en zelfs het
archief van de Koninklijke
Landrtiacht blijkt interessante
zaken te bevatten.
Uiteraard komen er de nodige
verhalen van (ex)Oegstgeeste-
naren los handicap daarbij is
wel dat alle verhalen gecheckt
en nog eens gecheckt moeten
worden. Riet van Dort: „Je kunt
nooit op één verhaal afgaan. In
de loop der jaren blijken be
paalde gebeurtenissen te wor
den gekleurd, sommige verha
len gaan een eigen leven leiden.
En je kan je bij zo'n delicaat on
derwerp als de oorlog geen fou
ten permitteren. Kortom, dit
soort onderzoek vreet tijd."
De schrijvers hebben ook
veertig gesprekken gevoerd met
oud-verzetsstrijders en familie
leden van in de oorlogsjaren
omgekomen plaatsgenoten.
Want ook de lijst slachtoffers
blijkt veel langer dan tot nu toe
bekend was.
Riet van Dort zegt dat zij allen
in het boek aan bod komen. „Of
het nu om mensen gaat die in'
het verzet zaten en daardoor
zijn omgekomen, of toevalliger
wijs, omdat zij in eer>tram za
ten die beschoten werd. In
chronologische volgorde en op
Een van de ruim honderd foto's die het boek over de oorlogsjaren in Oegstgeest moet illustreren: een groep militairen voor kasteel Oud Poelgeest
Gezien de lange jasen moet de foto uit eind 1939 of begin 1940 dateren, op de achtergrond een zogeheten wielpantserwagen. foto e driessen
verhalende wijze worden de ge
beurtenissen beschreven. Voor
de meeste familieleden is het
uiterst bevredigend dat de over
ledene alsnog erkenning krijgt,
zo blijkt uit de gesprekken. Bij
na niemand reageert negatief."
De schrijvers hebben geen
flauw idee waarom er zo weinig
bekend is over hetgeen er die
vijf oorlogsjaren in het destijds
6000 zielen tellende Oegstgeest
is gepasseerd. „Terwijl er toch
genoeg is gebeurd! Anderzijds
zie je dat boeken over dit on
derwerp juist in deze tijd ver
schijnen, nu het bijna een halve
eeuw geleden is dat de oorlog is
afgelopen. In dorpen als War
mond, Lisse^n Sassenheim zijn
ze ons net voor geweest. In
Wassenaar zijn ze ook al bezig."
Het boek moet eind volgend
jaar in de winkel liggen. Met
schrijven zijn Van Dort en
Driessen aanbeland bij de
maand november 1943. Het
tweetal vindt het dan ook nog te
vroeg om conclusies te trekken.
Wel valt het beiden op dat er
zoveel in Oegstgeest de revue
passeerde zonder dat de door
snee inwoner daar weet van
had. „Na de oorlog bleken heel
wat mensen onderduikers te
hebben gehad, zonder dat een
mens ,het wist. In het pand
Endegeesterstraatweg 21 bij
voorbeeld hebben zes tot acht
onderduikers gewoond. Moet je
eens gaan kijken hoe klein dat
huis is!"
„Het verzet opereerde en
functioneerde via allerlei kleine
clubjes en heel veel sub-groep
jes. De meesten wisten van el
kaar niet wat er gebeurde. Op
merkelijk is dat bepaalde lijnen
terug te voeren zijn naar steeds
dezelfde straten. De Regentes-
selaan en Emmalaan bijvoor
beeld hebben daarbij belangrij
ke rollen gespeeld."
Heel wat stukjes van de puz
zel zijn inmiddels op de juiste
plaats gelegd. De schrijvers blij
ven echter met een aantal vra
gen zitten. Wie bijvoorbeeld
weet iets over Hendrik de Veer,
geboren in 1921, die tijdens de
oorlog aan de Frederik Hen-
drikJaan 14 woonde en later in
de Hofbrouckerlaan 2? De man
zou in het Poolse Lublin zijn
omgekomen. En wie herinnert
zich de Leidse verzetsman Kees
van Koert met de bijnaam
'Zwarte Kees'? De man zou
vanuit een zolderpand aan de
Leidse Vismarkt instructies heb
ben gegeven aan het verzet in
Oegstgeest. „We zouden dol
graag een antwoord op deze
vragen krijgen en willen even
eens nog zoveel mogelijk ande
re verhalen horen. Ook geestige
- want er is in die tijd ook wel
eens gelachen."
Informatie die voor het boek
over de oorlogsjaren in Oegst
geest van belang kan zijn, kan
worden doorgegeven aan Riet
van Dort (tel. 071-173290) of
Bert Driessen (tel. 071-175228).
