Straattheaterfestival vol moois Henk Poort triomfeert in 'The Phantom' Derde Pleinpop mist niveau Geestdrift in Leidse Hout Magnifiosi krijgt een heipaal als kunstwerk Cultuur&Kunst Extra stoelen in Circustheater MAANDAG 16 AUGUSTUS 1993 21 chef annemiek ruygrok. 071-356472, piv -chef jan rijsdam 071 3564/ Hoboïst Le Feber solist orgelconcert leiden Het vierde concert uit de K&O-serie Zomerorgelconcer- ten op 20 augustus in de Pieterskerk draagt de titel 'Eenwording in muziek vertaald'. De organist Sander van Marion voert het programma uit en wordt daarbij solistisch bijgestaan door de hoboïst Peter le Feber. Aanvang van het concert: 20.15 uur. Folkloristische danscursus bij Feta leiden Voor beginners en volwassenen begint docente Yvonne Knijnenburgvan Feta op dinsdag 31 augustus in het Leids Vrije- tijds Centrum met cursussen folkloristische dans. Zij heeft voor j het nieuwe seizoen een internationaal programma samenge steld, waarin de cursist kennis maakt met stijlen uit landen als Turkije, Israël, Armenië, de Balkan enzovoort. Informatie: 071- 120682 of 123377. Geluidstechniek in 'Het Kasteel' alphen aan den run Jongerencentrum 'Het Kasteel' begint in september met een introductiecursus PA-gebruik. De cursus be slaat vier theorielessen en één praktijksessie. Ter sprake komen i onder meer: niengtafels, luidsprekers, microfoons, monitorsys- temen en effectapparatuur. Inschrijvingen en informatie bij het Kasteel: 01720-32424. Haagse orgelweek in Grote kerk i den haag De tweede Haagse orgelweek in de Grote kerk staat voor de deur. Drie avonden lang zal het Metzler-orgel worden bespeeld, te beginnen op dinsdag 24 augustus wanneer Gustav I Leonhardt werken van Eckmann en Bach.ten gehore brengt. Op 26 augustus zal Ben van Oosten composities van Büxtehude en Widor laten klinken. Tenslotte is de Franse Michelle Leclerc op zaterdag 28 augustus aan de beurt: zij speelt werken van Dupré i en Cochereau. Informatie over de concerten, die steeds om 20.15 uur beginnen: 071-611908. Hoge pruiken en ritmisch speelgoed in Katwijk Will de Well oftewel de dame die met haar haardos de dames in de pruikentijd jaloers zou maken, trok in Katwijk veel bekijks. FOTO DICK HOGEWONING lisse Bij het open jongerencentrum Magnifiosi aan de Ruishornlaan in Lisse wordt binnenkort een acht meter hoog kunstobject geplaatst. De basis voor het kunstwerk is een heipaal. De Lissese architect Hein van der Voort heeft de opdracht gekre- gen om het voorwerp verder af te werken. Zjjn ontwerp, dat in middels door de commissie voor de kunstaarikopen is goed gekeurd, voorziet in het beschil deren van de heipaal en het aanbrengen van een tekst in neon-verlichting. Om ervoor te zorgen dat het kunstwerk bij I een mogelijke aanrijding door een voertuig niet beschadigd raakt, worden vier betonnen zit- poefjes rond het kunstwerk ge plaatst. Met het kunstwerk is eén bedrag van ruim 23 dui zend gulden gemoeid. De pro vincie neemt daarvan ruim ne genduizend gulden voor haar rekening. Woonwijk De Blinkerd in Lis- se wordt opgesierd met een kunstwerk van de Haagse kun stenaar Jan Snoeck. Uit 96 gega digden is hij aangezocht om een beeld te ontwerpen die in de vijver bij het speelterrein aan de Mendeldreef en Clusius- straat moet komen té staan. Hij maakte een mens- en hond-fi guur in granito met keramiek. Het beeld kost 50 duizend gul den. De provincie betaalt daar van ruim 16 duizend gulden. Het strand was zaterdag middag de grootste vijand van Mimiek's Straatthea terfestival. De eerste mooie dag sinds weken lokte dui zenden naar de kust, maar gelukkig bleven er nog ge noeg belangstellenden over om de talloze acts te kun nen bewonderen. Jong en oud genoot mee en vooral later in de middag, toen toch weer een regenbui dreigde, verkozen velen het Katwijkse winkelcentrum boven het koeler wodende strand. katwuk annemiek ruygrok Bij binnenkomst in de Tram straat maakte een straatdoek al duidelijk dat Katwijk zaterdag middag in het kader van het straattheaterfestival staat, een evenement dat in voorgaande jaren een groot succes is geble ken. De kinderen konden meteen worden 'gestald' bij het springkussen en de hindernis- baan, waar de meesten niet meer vanaf te slepen waren al was het alleen maar door het klittenband dat zij kregen aan gemeten. Even verderop haalt Clinch in de Badstraat halsbre kende toeren uit. Een moderne vorm van acrobatiek, waarbij de vrouwelijke artieste zich etaleert als het equivalant van Thea, de partner van Theo. Zij hebben er succes mee in Japan en in Kat wijk. Op de Taatedam speelt de he le middag De Lubbers bv, een straatband die er niet voor te rugdeinst wat heilige huisjes om te schoppen. Eigen teksten, meeslepende muziek en een vrolijke presentatie. Het tón niet stuk. Verderop kuierend op deze zóele middag kondigen gejoel en applaus al aan dat er achter de tonnenpoort aan de Prince- straat ook veel moois te beleven valt. Hier is het worstelen om een glimp op te vangen van bij voorbeeld van Will de Well, die het publiek met 'haar' uitdos sing en cabaretachtige teksten al gauw plat krijgt. De 'dame' zal later op de^middag een eind je verder in de Princestraat eveneens de harten van het pu bliek stelen met haar kapsel, waarop de dames in de prui kentijd jaloers zouden zijn ge weest. Will de Well ruimt na enige tijd het veld voor een bloedstol lende act van Lee Hayes: een acrobaat die vanaf zijn hoge fiets het publiek vermaakt met humolistische teksten en tus sendoor ook nog jongleert met vervaarlijke fakkels. Of je nu wilt of niet - er is tenslotte zoveel moois te zien - je blijft hier de hele act uitkijken en neemt met spijt afscheid van deze briljante show. Maar er dringen tonen de oren binnen die een onweer staanbare aantrekkingskracht hebben. Ze worden geprodu ceerd door twee keurig in het pak gestoken heren die aan plastic kinderspeelgoed een meeslepend ritme weten te ont lokken. Kinderen en hun ouders raken in de ban van deze virtu ozen op playmobiel, zozeer zelfs dat een kleintje zich bijna door het tweetal onder de voet laat lopen. „Dat hoort er bij, die is ingehuurd", meent iemand uit het publiek te kunnen we ten. Ingehuurd of niet, de hoofdpersonen van deze act, Jansen en Koops, weten met summiere middelen een bijzon der staaltje straatkunst te pro duceren. Wat opvalt bij dit straatthea terfestival is het uitgekiende programma. Geen mens hoeft zich te vervelen, de organisatie is naadloos en de bezoeker is al snel op de hoogte van de ver schillende lokaties waar alles zich afspeelt. Hulde dus voor Miemiek's Theater dat zich ove rigens ook zelf in de Prince straat presenteerde. 'Netten- boetende vissersvrouwen' vormden alvast een voorproefje van de jubileumproduktie 'Op hoop van zegen' die in oktober op de planken wordt gebracht. Het maakte méér dan nieuws gierig. Podiumkunsten vier ton extra den bosch anp Volgend jaar is er in totaal 735.000 gulden beschikbaai voor subsidies aan zomerfesti vals en speciaal voor de zomer gemaakte theater- en muziek produkties. Dat heeft directeur H.C. Scholten van het Fonds voor de Podiumkunsten giste ren gezegd. Dit jaar was er on geveer drie ton te verdelen. Scholten deed zij.ï toezegging op de laatste dag van het thea terfestival Boulevard in Den Bosch. Hij nam daarmee een voorschot op de publikatie van het beleidsplan van het Fonds voor de Podiumkunsten dat in september klaar moet zijn. Scholten zei zich met kracht te verzetten tegen tendensen om podiumkunst te concentre ren in Amsterdam en omslrc ken. Volgens hem is het van „essentieel belang dat er ook buiten de grote steden in de Randstad brandhaarden van cultuur bestaan en verder tol ontwikkeling komen". Zomer festivals leveren volgens Schol ten juist een belangrijke bijdra ge aan de spreiding van culture le voorzieningen en van po- diumkunstprodukties. Het theaterfestival Boulevard in Den Bosch waar Schollen zijn uitlatingen deed is volgens een woordvoerder een succes geweest. Gistermiddag waren er 33.000 kaarten verkocht terwijl was gerekend op ongeveer 22.000 betalende bezoekers. 1 let festival heeft volgens Erik /\Jink een nationaal karakter gekregen door de „enorme belangstel ling" van de landelijke media. Het experiment om het festival over de stad te verspreiden is volgens hem ook een succes ge weest. Volgend jaar moet het festival voor de tiende keer worden ge organiseerd. Het klapstuk moet de Odyssee van Homerus wor den. Ongeveer tachtig acteurs, musici en zangers moeten dit spektakel opvoeren langs de Binnendieze, een riviertje dat voor een deel onder de stad Den Bosch doorloopt. Toe schouwers zullen met een bootje een reis maken van de boven- naar de onderwereld en terug. musical recensie martin hermens Première 'The Phantom of the Opera'. Muziek: Andrew Lloyd Webber. Teksten: Charles Hart en Richard Stilgoe. Vertaling: Seth Gaaikema. Decors en kostuums: Ma ria Björnson. Muzikale leiding: Maurice Luttikhuis. Regie: Harold Prince. Musical staging en choreografie: Gillian Lynne. Met Henk Poort, Joke de Kruijf, Peter de Smet e.v.a. Te zien in het Circustheater, Scheven ingen. De Nederlandse versie van de musical 'The Phantom of the Opera' is een triomf voor Henk Poort. De Amsterdamse bariton steekt met zijn interpretatie van de rol van het Spook alle andere Phantom-vertolkers waar ook ter wereld naar de kroon. Poort is één brok emotie waarop de show drijft. Met zijn spel sleept hij alle andere spelers mee naar de overdonderende slotscène, die door merg en been gaat. Daarmee is Lloyd Webbers internationale theaterhit ook in de Nederlandse variant een ge slaagde operatie. Sterker nog: de spelers in Scheveningen ge ven de voorstelling een veel gro tere emotionele lading mee dan de oerversie die momenteel in Londen te zien is. In dat opzicht blijft het jammer dat de slotscè ne de enige is die je naar de strot grijpt. Maar het wachten daarop is de moeite waard. De musical vertelt het verhaal van een mismaakte man, die zich schuil houdt in de kelders van de Parijse Opéra. Hij leidt het jonge danseresje Christine Daaé op tot een getalenteerde zangeres en probeert zo haar liefde te winnen. Wanneer Christine's jeugdvriend Raoul verschijnt, gaat het mis. Het Spook duldt geen concurrentie en gebruikt - tevergeefs - alle (gewelddadige) middelen om de strijd te winnen. Henk Poort toont zich in zijn rol van het Spook een ware vak man. In de laatste, tragische scène, wanneer het Spook be seft dat hij Christine definitief heeft verloren, gaat Poort tot in het diepste van zichzelf om de emoties van het gebroken en eenzame Spook vorm te geven. Poort grijpt deze mogelijkheid met twee handen aan om zijn talenten op meesterlijke wijze te etaleren zonder ook maar één moment uit zijn dramatische rol te vallen. Joke de Kruijf is als Christine een sterke tegenspeelster voor Poort. Ze slaagt erin haar ver twijfeling voelbaar te maken. Peter de Smet in de rol van haar minnaar Raoul blijft wat achter bij De Kruijf en Poort. Dat ligt niet aan De Smet, maar aan het feit dat Raoul als karakter niet optimaal is uitgewerkt. De mu ziek van Lloyd Webber blijft veelal beperkt tot soepele deu nen met een aanstekelijke uit straling. Pas in het sextet 'Brief jes/Prima Donna' toont de Brit zich een ware meester. Hij laat in die scène diverse melodie lijnen een ingewikkeld maar boeiend gevecht met elkaar aangaan. Die momenten doen terugdenken aan 'Evita' uit de jaren zeventig, waarin Lloyd Webber op haast geniale wijze speelt met muzikale thema's. Tekstueel blijft The Phantom of the Opera' een zwakke voor stelling. Charles Hart kwam in de oorspronkelijk Engelse versie niet veel verder dan platte, soms zelfs plompe verwoordin gen van diepe emoties. Daarin ligt dan ook de voornaamste re den dat de Nederlandse verta ling van Seth Gaaikema niet he lemaal tevreden stelt. Gaaikema is soms meer uit op mooie vol zinnen dan op soepele en voor al zingbare teksten. De grote kracht van de show zit in de re gie van Harold Prince en Gillian Lynne. Hun aanpak voorkomt dat het magere en - vergeleken met de roman van Gaston Leroux waarop de mu&ical ge baseerd is - fors uitgeklede ver haal vervalt in een lachwckkencf spektakel. De uitgekiende misc- en-scène van Prince maakt alles wat op toneel gebeurt tot zin volle elementen van het ver haal. De vele. spectaculaire trucs, staan dan ook niet op zichzelf, maar hebben een dui delijk doel binnen de structuur van de musical: de continuïteit van het verhaal waarborgen. 'The Phantom of the Opera' mag dan in de kern kitsch en bij vlagen een pastiche zijn, het vakmanschap waarmee de mu sical is gemonteerd en wordt gebracht dwingt respect af. Res pect dat de Nederlandse spelers dubbel en dwars verdienen. De zaalcapaciteit van het Circustheater in Sche veningen wordt nog deze maand uitgebreid met 120 stoelen tot 1750 zitplaatsen. Daarmee komt eigenaar Joop van den Ende tegemoet aan de gigantische vraag naar kaarten voor de musical 'The Phantom of the Opera', die gisteravond in het Circustheater in première is gegaan. In de voorverkoop zijn al meer dan 300.000 toegangskaarten verkocht voor deze duurste en grootste theaterproduktie ooit in ons land ge maakt. Voor de eerste zes maanden zijn nauwe lijks nog kaarten verkrijgbaar. Speciaal voor 'The Phantom of the Opera' werd het Circusthe ater voor 23 miljoen gulden verbouwd. De in grijpende facelift kwam tot stand onder leiding van de Maastrichtse architect Arno Meijs. Voor de aanvang van de voorstelling van 'The Phantom' hadden zich gisteravond drommen mensen achter de dranghekken bij de ingang verzameld om bekende Nederlanders te 'spot ten'. Ze kwamen rijkelijk aan hun trekken, want de genodigden varieerden van premier Lubbers en Pieter van Vollenhoven tot André van Duin en Leen Jongewaard. Mies Bouwman werd luid toegejuicht, zelfs door de politie agenten die zich op het dak van het nabij gelegen bureau hadden opgesteld. -l j- leiden wijnand zeilstra pop recensie. hans keuzers Pleinpop 93: met Ten Feet Rock, Same Player Shoots Again, Tulpebolle, Filth the 4 Roses, Doomsday Reflex, Barefoot I Rabbit, Lovecramps. Gezien: 14/8, Garen- markt, Leiden. Geen Vrouwekerkplein meer als lokatie voor de derde editie van Pleinpop. Het festival voor de opkomende bands in Leiden en omgeving vond dit keer plaats op de Garenmarkt. Bij de zonnige opening, om streeks kwart voor één zaterdag, riep presentator Frank van der Klugt nog met echt mooi Plein- popweer te maken te hebben. Dat halverwege de middag het nadrukkelijk lang en hardnelckig bleef motregen mocht de pret niet drukken. Het publiek liet zich gewillig natregenen of vond bescherming in de nabij gelegen biertent. Plichtmatig applaus en enthousiaste pogo- sessiès wisselden elkaar de hele dag een beetje af. Viel er zater dag heel wat aan te merken om trent de selectie van de bands, aan de deelneming van het pu bliek lag het in elk geval zeker niet. Opener Ten Feet Rock speel de bijzondér ondankbaar voor een bijna lege Garenmarkt. De ruige, Amerikaans georiënteer de rock waS misschien wat stan daard, maar de groep zette daarnaast toch een lekkere Red Housé van Jimi Hendrix- neer. De groep had, gezien de toe gankelijke sound, beter wat la ter geprogrammeerd kunnen worden. Een korte omschrijving van de tweede band Same Player Shoots again is snel gegeven:' een licht verteerbaar popgroep je met een melodieuze sound en goede heldere zang dat soms akelig dicht tegen de rand van de muzak aanhing. De breekba re ballad Flying was een van de weinige lekkere uitschieters. De voorspelbare cross over- sound is verleden tijd voor de Tulpebolle en zij ontwikkelen zich steeds- meer als een echt popbandje. Wat opviel waren de Gruppo Sportivo-achtige saxklanken. Simpel en inhouds loos. De groepen Filth the 4 Ro ses en Doomsday Reflex kauw den genadeloos een tweetal stij len na. 'Filth' was, spelend met een zwakke bassist, drie kwar tier weinig verheffend bluesy bezig en Doomsday Reflex deed daarna een poging de integrale' Disintegration cd van the Cure uit 89 na te spelen. Hoewel de tijd nog steeds rijp is voor re- tro-acts, deed de Doomsound toch wel erg gedateerd aan. De band gebruikte daarnaast veel te veel tapes tijdens hun optre den." podium aardig aan het po- go-en. Afsluiter Lovecramps liet met hun eigen typische grunge nog even zien hoe het dan wel moet.' What goes on en Lovecramps zijn zonder enige twijfel aanste kelijke producten. De groep groeit bij ieder optreden en maakt een steeds hechtere in druk. Toch best wel druk, ik dacht dat wordt niks met die regen, ook de rapper van Barefoot Rabbit verbaasde zich aan het eind van de middag over de pu blieke belangstelling. De groep koppelde een enthousiaste per formance aan - dat moet ook gezegd - niet opzienbarende funk-metal-rap en kreeg des ondanks het gedeelte voor het Het is een feit dat veel begin nende groepen in het clubcir cuit maar moeilijk hun weg vin den naar het grotere podium. Alleen daarom heeft Pleinpop zeker bestaansrecht. Het echte niveau was bij deze editie ech ter ver te zoeken. Het zou zeker niet gek zijn om de selectiecri teria voor de volgende uitgave flink aan te scherpen. De voorspelbare cross over-sound is verleden tijd voor de Tulpebolle en zij ontwikkelen zich steeds meer als een echt popbandje. FOTO HIELCO KUIPERS Een smal modderig paadje leidt naar het openluchttheater dat in de Leidse Hout ligt verscholen. Op zondagochtend was immers de regen nog met baldcen tegelijk naar beneden gekomen. Toch had den de onverschrokken optimisten van de werkgroep 'Leidse Hout- -theater' het aangedurfd om hun jaarlijkse openluchtvoorstelling te organiseren. En ja hoor, uitgerekend van twee tot half vier was de zon ruimschoots aanwezig. Ouders en kinderen waren, gewapend met klapstoeltjes en plas tic zakken, in groten getale komen opdagen. Zeker zo'n honderd vijftig bezoekers hadden op het grasveldje plaats genomen. Volop zon en publieke belangstelling, zodat eigenlijk alleen nog Trees Trommelvlies van de Lawaai-inspectie roet in het eten kon gooien tijdens het optreden van het Rotterdamse duo 'Fred en Fred Star'. Dat doet ze ook, want Trees houdt niet van lawaai. Fred en Fred zullen haar in de loop van hun show met clowneske scènes en jongleerkunst op andere gedachten brengen. Vooral de jeugdige toeschouwertjes reageren enthousiast, als hen om een reactie wordt gevraagd. Enkele durfalletjes wagen zich tijdens de (langdu rige) pauze op het 'toneel' om een kijkje te nemen achter de scher men. Dat mag, de sfeer is ongedwongen. Er is waardering voor het initiatief tot deze openluchtvoorstelling. De wat drassige entourage en een aantal wespen neemt men op de koop toe. Alleen nog Trees Trommelvlies van de Lawaai-inspectie gooide roet in het eten tijdens het optreden van het Rotterdamse duo 'Fred en Fred Star* in de Leidse Hout.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 21