h
'M'n man lag te
pitten toen
Caroline stierf
Het bevroren goud van Haagen Dazs
Leidenaars komen de deur
weer uit voor bloemencorso
V akantiePechvogels
Het Gesprek van de Zomerdag
jjümerwaan
'Wagens zijn half verlept, maar ze zijn heel fraai'
Ook deze
chopper
huur je bij
In deze maanden heb je een bijzonder soort pech:
vakantiepech. Vlak voordat je het vliegtuig instapt,
schiet het in je rug. Net in je hotel, word je van je
hele hebben en houden beroofd. Je verdwaalt in
de jungle, belandt tussen de kanibalen of loopt een
vreselijke infecties op de rug van een kameel.
Tot eind augustus ruimen we plaats in voor zulke
pechvogels. Daarna schakelen we weer over op
'gewone' pechvogels. Ook voor VakantiePechvo
gels hebben we wekelijks een mooie slagroomtaart
van banketbakkerij Van Dam klaar staan.
Vindt u dat uzelf voor deze eervolle vermelding in
aanmerking komt, twijfel dan niet om met ons
contact op te nemen. Ook mag u familieleden,
vrienden of buren voor deze prijs nomineren. U
kunt bellen tijdens werkdagen van 8.30-16.30 uur
op het nummer 071-356440. Ook kunt u schrijven:
Leidsch Dagblad, t.a.v. Het Gesprek van de Dag,
Postbus 54,2300 AB Leiden.
MAANDAG 9 AUGUSTUS 1993
Boude wijn
Is ze nou al dood?"
„Nee, vanavond gaat ze."
„Het is toch wat, hè."
„Ja, maar ze komt terug. Als
haar tweelingzus."
Waar we het over hebben? Over
The bold the Beautiful na
tuurlijk. De meestbekeken
soapserie van Nederland, met
dagelijks zo'n 1,5 tot 2 miljoen
kijkers, beleefde een dramati
sche week. Hoofdrolspeler Ca
roline Spencer ging dood. Ze
wilde het voor man en alleman
geheim houden, maar de kran
tenlezende kijker wist het
maandag al: vrijdag 6 augustus
is het zover, tussen half zeven
En ja hoor, tijdens een diner
dansant werd ze onwel in de ar
men van haar eerste man, Thor-
ne. Haar tweede man, Thome's
broer Ridge, droeg haar naar
bed. En daar stierf ze met haar
hoofd op het hart van haar eer
ste èn laatste grote liefde, de
eens zo flirtgrage Ridge.
„Heel mooi dat ze. ondanks
haar leukemie, afscheid kon ne
men op zo'n feestje", vindt de
Leidse mevrouw De Jager, die
haar hondje zondagmiddag uit
laat op de Boshuizerkade. „He
laas is de werkelijkheid vaak wat
minder mooi." Of, zoals een
vrouw bij de bushalte het for
muleert: „Toen mijn dochter op
haar veertigste overleed, praat
ten we er helemaal niet zoveel
over. Ze lag op bed en we wis
ten dat ze doodging."
„We zoeken misschien iets ro
mantisch, iets waar je naar uit
kijkt", zegt mevrouw De Jager.
Als het even kan, kijkt ze. Toch
verraste het haar dat Caroline
vrijdag al stierf: „Ik dacht: die
ziet er nog zo vitaal uit, die blijft
nog Wel een weekje." In huize
Van Gessel lag manlief in zijn
televisie-stoel te pitten toen
vrouwlief een traantje wegpink
te bij Caroline's laatste adem
tocht. „Ik heb hem maar laten
gaan, want hij vindt het toch
niks", zegt de Leidse. Zelf maakt
ze elke dag tijd voor de soap:
„Desnoods laat ik er de afwas 's
avonds voor staan."
Ook zij vond dat Caroline een
mooie dood had. zo in de ar
men van Ridge. Of we dat voor
beeld moeten gaan volgen? „Je
kunt het niet opleggen. De een
wil het zo en de ander wil het
zo." Twijfels heeft ze over de
koppelactiviteiten in Caroline's
laatste uren. Waarom moest ze
haar man Ridge zonodig in de
armen drijven van zijn vroegere
vlam Brooke, die nu juist een
kind van Ridge's vader Eric
draagt? „Laat het wezen zoals
het is. Anders krijg je toch weer
problemen." Ze had ook nooit
verwacht dat Caroline haar toe
vlucht zou zoeken tot de bijbel:
„Maar ja, dat hoor je wel vaker.
De dood van Koning Boudewijn
is dagenlang voorpaginanieuws
geweest. Het is komkommer
tijd, er gaan niet veel staats
hoofden dood, dus dat is wel
begrijpelijk. Maar wat niet be
grijpelijk is, is het gebrek aan
enige kritische distantie in de
journalistiek. Met zalvende
stemmen werd verslag gedaan
van de begrafenis: commenta
toren die de koning alleen van
de postzegel kenden, staken de
loftrompet; kortom: het fossiele
instituut van het koningsschap
werd aan geen kant bekriti
seerd. Meterslange limousines
kwamen voorrijden, we zagen
paleizen waarin alle asielzoe
kers van de wereld gehuisvest
zouden kunnen worden, maar
de presentatoren wilden maar
één ding: een sprookje. Een
droevig sprookje dit keer, maar
toch: een sprookje. Vader ver
telt.
Ik geloof best dat koning Bou
dewijn een brave man is ge
weest. En dat hij zo jong is over
leden is voor zijn nabestaanden
natuurlijk ook erg droevig. Maar
er gaan wel meer brave mannen
op die leeftijd dood. En om die
mensen laat niemand een
traan. Wanneer krijgt een met
selaar die zich zijn hele leven de
pokken heeft gewerkt en dan
nog met een mager Ah! O Wee!-
tje wordt afgescheept nu eens
zo'n begrafenis? Hij is de ware
held, niet de koning!
In een documentaire hoorde ik
Boudewijn tijdens een banket
met de Franse president Mit-
terand de noodklok luiden over
de honger in de Derde Wereld.
Voor zijn buik stond een bord
dat werd omringd door zes
wijnglazen waarin weldra de
heerlijkste wijnen zouden stro
men waarmee de heerlijkste
spijzen zouden worden wegge
spoeld. Ik kreeg daar toch iets
lacherigs van. Ik moest denken
aan een hereboer die zich, ach
ter een stevig gebarricadeerde
deur, in zijn goed gevulde
graanschuur bevond en de hon
gerige mensen buiten toeriep
dat hij medelijden met hen had
en dat ze het beter moesten
krijgen.
'Kijk eens', zei mijn huisgenote
tijdens een fragment waarin
Boudewijn ontspanning zocht,
'de koning biljart'. Ja, dacht ik.
als je nu even met me meegaat,
kan ik je een aantal mannen la
ten zien die dat elke dag doen
en veel beter. Mijn huisgenote
is behoorlijk kritisch en ik vroeg
me af wat zij in hemelsnaam zo
bijzonder vond aan een biljar
tende koning? Is dat misschien
net zoiets bijzonders als een
aap die opeens een boek van
W.F. Hermans leest?
Het gaat mij er hier niet om de
koning postuum te beledigen.
En voor mij hoeft de monarchie
ook niet weg. Maar laten wg
toch in vredesnaam volwassen
mensen blijven en ons niet
massaal sprookjes laten vertel
len. Daar is deze tijd te woelig
en te gevaarlijk voor. Vijf keer
hard op het gaspedaal trappen
en je zit in Joegoslavië, waar Eu
ropa in brand staat. We mogen
niet meer vluchten in sprookjes.
Dat is een zaak van morele hy
giëne. En voor de rest wens ik
koning Boudewijn toe dat hij
mag rusten in vrede. God hebbe
zijn ziel.
CEES VAN HOORE
Dan raken.ze nooit een bijbel
aan en opeens.." Aan de Vijf
Meilaan staat een man zijn auto
te wassen. Hij luistert al\een
naar The bold the beautiful.
Als hij rustig zijn krantje pro
beert te lezen, zit zijn vrouw
steevast te kijken. Dat Caroline
stierf, merkte hij aan 'het gejank
op de bank'. Of hij zijn partner
getroost heeft? „Kom nou, dan
blijf je aan de gang met al die
series."
Het bejaarde echtpaar Foppe is
door Peyton Place voorgoed ge
nezen van soapseries. „We kij
ken alleen nog naar een serie als
die niet meer dan dan twee of
drie afleveringen heeft", zegt
meneer C. Foppe. „Want anders
weet je dat de schrijver de
meest onlogische dingen gaan
verzinnen." Bijvoorbeeld dat
Caroline over 353 afleveringen
terugkomt als haar tweelingzus
ter, terwijl haar vader vorige
week nog verzuchtte dat ze 'het
enige is dat hij heeft'.
Maar dat weten wij mannen na
tuurlijk alleen van horen zeg
gen. Hoewel kijk- en luisteron
derzoek onverbiddelijk aan
toont dat ook veel mannen het
Amerikaanse lief en leed volgen,
zullen die dat nooit eens spon
taan toegeven. Ze zijn altijd net
bij hun moeder om half zeven.
Of hun vrouw kijkt. Het is net
als bij de rodddelbladen: die
lees je ook alleen bij de kapper,
waar we dan blijkbaar elke week
zitten. Dus mannen, als jullie
écht niet willen kijken, ga dan
afwassen, doe vrijwilligerswerk
of laat de hond uit. Of geef toe
dat jullie, net als ik, verslaafd
zijn. Zou doktor Hayes ons mis
schien kunnen helpen of krijgt
die echt een verhouding met
Ridge? Ik kan het nog moeilijk
geloven, zo vlak na Caroline's
dood.
PAUL VAN DER KOOU
De vrijdag 'overleden' hoofdrol
speler van The bold the beauti
ful, Caroline Spencer.
foto archief
„Maar vier zaken in Leiden
waar wij te koop zijn?". Direc
teur L. Tromp van Haagen Dazs
Nederland is er zelf verbaasd
over. Maar het is echt waar
moet hij even later bevestigen.
Zijn bedrijf verkoopt het meest
exclusieve ijs van Nederland. De
liefhebbers schuiven een kleine
elf gulden over de toonbank
voor een bakje van een halve li
ter. Een 'chocostick' van Haag
en Dazs ziet er bijna net zo uit
als een Magnum, maar is pre
cies twee keer zo duur. En toch
is het ijs volgens Tromp niet tè
duur. „We maken het beste ijs
ter wereld en de ingrediënten
kosten ook zeker het dubbele. Ik
zeg bewust niet het lékkerste ijs,
want dat is een kwestie van
smaak." Tromp verkeert in een
bijzondere positie. Drie jaar ge
leden was Haagen Dazs nog he
lemaal niet te koop in Neder
land. Zonder reclame te hoeven
maken ziet hij de omzet jaarlijks
met sprongen omhoog gaan.
Zeker nu er sinds kort ook een
eigen ijssalon is op het Amster
damse Leidseplein waar alle
gangbare smaken -en nog een
paar meer- verkrijgbaar zijn.
Degenen die het van oorsprong
Amerikaanse ijs eenmaal ge
proefd hebben, blijken het koste
wat kost nog eens te willen eten.
En wie dan weet waar het te
koop is krijgt het bijzondere ge
voel lid te zijn van een geheim
genootschap van liefhebbers.
Groeien
Maar aan die hocus pocus zal
onverbiddelijk een einde ko
men. Ook Haagen Dazs Neder
land wil graag groeien. Er is niet
voor niets in het Franse Arras
een fabriek gebouwd om de Eu
ropese markt te bedienen. Het
idee het bevroren goud alleen
maar via exclusieve delicates
senzaken te verkopen is inmid
dels noodgedwongen verlaten.
„Daar zijn er niet genoeg van in
Nederland", zegt directeur
Tromp. Vandaar dat er nu ook
op strategische punten afspra
ken zijn gemaakt met het groot
winkelbedrijf. Sommige Albert
Heijn-filialen mogen het gaan
verkopen en in Katwijk ligt het
al bij de Konmar. Naar verluidt
maken bezoekers aan de golf
baan in Noordwijk daar speciaal
een ommetje langs om thuis
met een lepel excusief ijs in de
hand uit te kunnen puffen van
de inspanningen op de steeds
dichter bevolkte green.
Bovendien wil Haagen Dazs ook
meer ijssalons openen. „Er
moeten er tien tot vijftien ko
men, geconcentreerd in de
Randstad en in regionale centra
als Arnhem en Maastricht", zegt
Tromp. Leiden met haar stu
dentenbevolking lijkt hem ook
wel interessant. „Maar we heb
ben er nog niets op het oog",
smoort hij gespannen verwach
tingen bij voorbaat.
P. Remmerswaal van kaashan
del De Geus aan de Leidse Doe-
Haagen Dazs in de vitrine bij De Geus delicatessen in de Doezastraat in Leiden. foto hielco kuipers
zastraat hoorde twee jaar gele
den tot de eersten in Nederland
die Haagen Dazs verkochten in
Nederland. „Zeker in het begin
kwamem de mensen er speciaal
voor, soms van de andere kant
van de stad", vertelt hij. Rem
merswaal roemt de kwaliteit.
„Het staat echt op eenzame
hoogte." Hij is zich er bewust
van dat niet iedereen zich we
kelijks een litertje kan veroorlo
ven. Sommige mensen kopen
het alleen met bijzondere gele
genheden, bijvoorbeeld om iets
te vieren. De verkoop is niette
min het hele jaar vrij constant.
Er is geen echte zomerpiek.
Hij bevestigt dat Haagen Dazs
nogal wat eisen stelt aan de ver
kooppunten. Het gaat daarbij
niet alleen om de bewaartem-
peratuur en de verdere hand
ling, maar ook om de prijs. Daar
mag niet mee gesjoemeld wor
den. „Logisch", vindt Rem
merswaal, „anders komt er de
sfeer van uitverkoop omheen te
hangen." Hij is verbaasd dat het
ijs inmiddels ook in supermark
ten ligt. M. van den Bos van de
Konmar is daar juist opgetogen
over. „Het maakt het assorti
ment gewoon af."
En die rare naam? Haagen Da
zs? Amerikanen braken er hun
tong al over. Het loont voor Ne
derlanders ook niet de moeite
om een authentiek buitenland
se uitspraak te forceren. De le
gende wil dat de naam niets be
tekent. Het schijnt dat de op
richters van het bedrijf gewoon
iets bedacht hebben dat 'koud'
en 'Scandinavisch' klonk. Het
resultaat zou Zweden en Noren
al net zo exotisch zijn als voor
ieder ander.
AGENDA
RUNSBURG/LEIDEN
Het Rijnsburgs bloemencorso
moet een beschermengel heb
ben. De ene na de andere oce
aandepressie raast over het
land, maar uitgerekend op de
dag dat de Rijnsburgse praalwa
gens door de regio trokken was
het opeens zomer. Het schitter
de weer van afgelopen zaterdag,
was waarschijnlijk een van de
'We zien al zo veel bloemen
„Wat er zo bijzonder is aan het
corso?" De Rijnsburgse dames
C. van Egmond-van Iterson en
S. van der Mey-van Delft sta
ren over het Burgemeester
Koomansplein. „Ik weet niet
of ik het nog wel bijzonder
vihd", besluit mevrouw Van
Egmond na enig nadenken. En
mevrouw Van der Mey: „We
zien al zo veel bloemen. Heel
Rijnsburg draait om bloe
men." „Precies", vult me
vrouw Van Egmond aan. „We
hebben ook allemaal tuintjes
met bloemen. Ik denk dat
vooral stadsmensen en toeris
ten het bijzonder vinden. Wij
niet meer."
Toch staan ze elk jaar langs
de kant. „Als Rijnsburgse ga je
natuurlijk kijken. We slaan
nooit over", benadrukken de
beide dames. Mevrouw Van
Egmond zoekt altijd een plekje
bij het plein voor het Rijns
burgse gemeentehuis, waar de
praalwagens langs tribunes
met genodigden defileren en
door een speaker
mentaar worden
vind het wel leuk om iets over
de wagens te horen. Boven
dien is de sfeer hier leuker. De
bands spelen altijd volop. Ver
derop in het dorp trommelen
ze soms maar wat."
De dames vinden het corso
de afgelopen jaren enorm ver
anderd. En niet op alle punten
ten goede. „De praalwagens
.zijn een beetje stijver gewor
den. Het was ooit losser en
vrolijker opgemaakt." Ook de
abstracte vormen hoeven voor
hen niet zo. „Die sprookjes en
zo, die ze vroeger hadden,
vond ik wel zo aardig", meent
mevrouw Van Egmond. Haar
medestandster toont zich wat
liberaler. „Het is weer eens
wat anders. Elk jaar hetzelfde,
i.s toch ook niet leuk."
Ondanks alles is mevrouw
Van Egmond tevreden over
deze editie van het corso van
dit jaar. „Ze hebben veel ex
clusieve bloemen gebruikt.
Heel mooi."
redenen dat het aanmerkelijk
drukker was langs de route dan
vorig jaar. Met name de belang
stelling in Leiden was aanzien
lijk groter dan in 1992.
N. Hemmes, secretaris van de
Stichting Rijnsburgs Bloemen
corso, houdt het er op dat er in
de Sleutelstad twee keer zo veel
publiek langs de kant stond als
vorig jaar toen de interesse
overigens bitter tegenviel. In to
taal hebben er, volgens een ru
we schatting van Flemmes, in
Rijnsburg, Oegstgeest, Leiden.
Katwijk en Noordwijk zo'n
250.000 mensen het 48ste corso
bekeken.
Het drukst was het nog in
Katwijk. Daar stond het publiek
rijendik langs de route. Ook de
'expositie' van praalwagens op
de Noordwijkse Koningin Wil-
helminaboulevard trok zondag
grote aantallen toeschouwers.
Volgens Hemmes verliep de op
tocht zaterdag vrijwel vlekke
loos. De 20 reservebanden die
de organisatie zaterdagochtend
in allerijl had laten aanrukken
voor de praalwagens tijdens
de rondtocht door Schevenin-
gen vrijdag reden ze vijf keer lek
konden in de servicewagen
blijven. Wel ontstonden er in
Rijnsburg vertragingen. Het op
knappen van de praalwagens na
de route door Leiden vergde
meer tijd dan gedacht. Boven
dien kwam een wagen klem te
zitten bij een geparkeerde auto
op de Vliet.
Al 16 jaar lang bezoekt het Houtense echt
paar Dick en Ria Blankennagel op de zon
dag na het corso de expositie van praalwa
gens op de Koningin Wilhelmina Boulevard
in Noordwijk. „We hebben een caravan,
hier vlakbij op een camping. Dus het is een
kleine moeite. Nu kun je ze tenminste ook
op je gemak bestuderen. Ms ze rijden, trekt
de boel vaak in horten en stoten aan je
voorbij. Erg goed bekijken, kun je ze dan
niet", zegt Dick Blankennagel.
Hij vindt het wel jammer dat de wagens 's
zondags meestal al half verlept zijn. „Een
beetje onderhoud zou geen kwaad kunnen.
Al kan ik me voorstellen dat dat het corso
comité te veel op kosten jaagt", zegt hij be
gripvol. Ondanks hun rijke corso-ervaring
willen ze geen uitspraken doen over de
kwaliteit van de praalwagens door de jaren
heen. „Het valt me op dat de wagens de af
gelopen tijd wat straJcker zijn geworden.
Maar daarmee zijn ze zeker niet minder.
Het is de ene keer wat geslaagder dan de
andere, maar het is altijd mooi."
Auto- en Motorverhuur
MuiviRent
Leiden 071 - 310001
Katwijk 01718- 2 85 35
Leidschendam 070 - 327 91 15
Beverwijk 02510 - 1 5315
IJmuiden 02550 - 2 34 50
Vooral aan langs de Boulevard in Katwijk stond het corsopubliek rijendik.
foto dick hogewoning