'Kinderen lopen met ziel onder hun arm' 'Een rond paviljoen, glas, een fijne tijd' 'Ik moest van boven en van onderen overgeven' Sollicitant in een tijgervelletje Rijn- en Veenstreek Travestie-act op zomerfeest Buurman wil af van werkplaats DINSDAG 3 AUGUSTUS 1993 chef gert visser. 071 -356430, plv -chef janet van dijk. 071-356413 Computers en stopwach gestolen alphen aan den rijn Bij twee bedrijven die hun kantoor hebben in een pand aan de Prins Bernhardlaan in Alphen is tijdens het weekeinde ingebroken. Uit een kantoor werden twee computers meegenomen, uit een ander bedrijf wordt alleen een stopwach vermist. I loe de daders zijn binnengekomen, is niet bekend. Er zijn geen braaksporen aangetroffen. Mogelijk is gebruik gemaakt van een valse sleutel. Zakkenroller 1500 gulden rijker alphen aan den run» In een horecagelegenheid aan de Juliana- straat in Alphen heeft een zakkenroller zondagavond zijn slag geslagen. Uit de achterzak van een bezoeker werd een porte monnee gerold met daarin 1500 gulden en enkele pasjes. Van de dader ontbreekt elk spoor. Zes auto's gekraakt oude wetering» Een autokraker heeft in de nacht van zondag op maandag in Oude Wetenng zes auto's opengebroken. Alle mel dingen kwamen uit de Botenbuurt. Uit drie auto.'s werd de ra dio-cassette-installatie weggenomen, bij de andere drie is het bij een poging gebleven. Er zijn nog geen aanhoudingen verricht. Waarschuwing voor Mavom alphen aan den run Als het Alphense chemische be drijf Mavom binnen twee jaar weer te veel nikkel in het opper vlaktewater loost, moet het een boete betalen van 6000 gulden. Deze voorwaardelijke straf leg de politierechter J. van Over- beek het bedrijf vrijdagmiddag op. Mavom moest zich verant woorden voor het feit dat tij dens een routinecontrole in juni vorig jaar een te hoge concen tratie nikkel in het oppervlakte water was aangetroffen. Volgens directeur D. Kamberg van Mavom was het voor het bedrijf destijds technisch niet mogelijk om zich altijd aan de norm te houden. Inmiddels is een nieu we hinderwetvergunning afge geven, met een iets hogere lo zingsnorm. Ouders Oude Wetering willen meer speelvoorzieningen Er is geen schommel en geen groot klimrek te vinden in De Schoener in Oude Wetering. Er ligt wel een voetbal veld, maar daar wordt de schooljeugd weggejaagd door oudere kinderen. Op het enige speelplaatsje in de kinder rijke yvijk staan een peuterwip, een glijbaantje en wat wiebeltoestelletjes. Het wordt hoog tijd dat Alkemade iets gaat doen voor kinderen tussen de vijf en twaalf jaar, vin den de ouders. oude wetering marieta kroft De ouders overwegen een handtekeningenactie te hou den. Ze hopen dat burgemees ter en wethouders daarmee de noodzaak van een speelplaats inzien. G. Jonkman is moeder van een 7-jarige dochter en een 9- jarige zoon. „Zij gaan nu meestal naar de speeltuin aan De Aak", vertelt ze. „Ze moeten dan over de Schoener om er te komen. Er wordt hier vrij hard gereden en er ligt ook geen stoep. Kinderen zijr> vaak erg impulsief. Die rennen zo de weg P" De Aak ligt zo'n 800 meter verderop. „De Aak is ook een kinderrijke wijk", aldus Jonk man. „De speelplaats is zo vol." Mevrouw Van Benten, moeder van vier kinderen tussen de an derhalf en vijf jaar is het hele maal met haar eens. „De Aak is te ver weg. Je kan ze dan niet in de gaten houden." Haar oudste klimt graag. Hij doet dat nu maar in een boom, zegt Van Benten. Ze vindt het maar ge vaarlijk. Mevrouw Disseldorp heeft twee zonen van acht en elf jaar. ,,De oudste gaat regelmatig op zijn fiets naar zijn opa in Rijp- wetering om hem op de boer derij te helpen", zegt ze. „De jongste loopt met zijn ziel onder zijn arm. Die doet alleen maar computerspelletjes." De Schoener is een vrij nieu we woonwijk met veel Jonge ge zinnen. Er is een speeltuintje, maar die is alleen bedoeld voor peuters. „Ik zet mijn dochter niet meer op zo'n babywipper tje", zegt Jonkman. Verder heeft de wijk een voetbalveld. „Dat wordt nu gebruikt door de ou dere jeugd. Jongens van 15, 16 jaar. Als kind kun je daar niet vliegeren, want dan word je van het veld getrapt. En anders word je wel weggejaagd door omwonenden. Ergens heb ik daar ook wel begrip voor, want ik zou ook niet graag een bal door mijn voorruit willen heb ben." In haar ogen zou het veld moeten worden omgetoverd tot een speeltuin met in ieder geval een schommel. Er zijn genoeg andere velden waarop kan wor den gevoetbald, vindt ze. Dis seldorp heeft nog een andere suggestie. „Bouw een kinder boerderij op de plek van het Na de vakantie bespreken de ouders hoe ze de gemeente kunnen aansporen het een en ander te ondernemen. F. Lempers van de gemeente Alkemade kent het probleem. „We hebben echter maar een beperkt budget. Dit jaar is voor rang gegeven aan speeltoestel len in de wijken Delfland en Schieland. Eind dit jaar bekijkt de raad of De Schoener volgend jaar aan de beurt is." VJCIVCII. r\JIVOCI1UCDt\VII alphen aan den run/voorhout paul van der koou Je moet er tegenwoordig wel wat voor over hebben om een baan te krijgen. Als een holbewoner rond het bedrijf van je keuze rennen, bijvoorbeeld. Tijgervelletje om je lijf, honkbalknuppel in de hand en 'holbe- wonersmuziek' op de achtergrond. Voorhouter Mark van Gerven (24) deed het gisteren bij het Alphense bedrijf Elec- trolux Nederland bv. Vorige maand rond de hij zijn HEAO-opleiding af en sollici teerde hij naar de functie hoofd inkoop en logistiek: een functionaris die onderdelen inkoopt en beheert voor de witgoedgigant. Toen hij hoorde dat er 350 andere kan didaten waren, besloot hij eens flink de aandacht te trekken: „Anders komt je brief op de verkeerde stapel te liggen. De stapel die een bedankbriefje krijgt." De 'operatie-opvallen' begon gistermor gen vroeg. Bij het Alphense bedrijf bezorg de hij een kleitablet met de tekst: 'Vanm- middag om twaalf uur, vindt hier het gróótste spektakel sinds het stenen tijd perk plaats'. Meer verklapte hij niet. Alleen de krant werd volledig ingelicht. We moesten ook vooral een foto komen ma ken van het spektakel aan de Vennoots- weg. En ja hoor, daar stapte om kwart voor twaalf een jongeman in een weinig verhul lend tijgervelletje het bedrijfsterrein op. Op een meegebracht spandoek prijkte de tekst: 'De holbewoner wordt bedreigd met uitsterven. Geef 'm een kans'. En binnen leverde hij een tweede plakkaat klei af met de tekst: 'Ga naar beneden en kom de hol bewonerhelpen'. Link Nadat de holbewoner vijf minuten heen en weer had gelopen en medewerkers zich massaal voor de ramen vergaapten, kwam algemeen-directeur V. Jansen naar buiten. „Wat is je doel?", vroeg hij. want eerlijk gezegd zag hij niet direct de link tussen holen en een baan bij zijn bedrijf. Was de man soms dak- en hopeloos? „Ik wil een sollicitatiegesprek", ant woordde de sollicitant. „Prima", zei de directeur weer. „Nu, zoals je er nu bijloopt? Of later?" „Later", antwoordde Van Gerven. Ook pakken passen hem. En zo'n tijgervelletje met inkijk leidt alleen maar af. Na een laatste zwaai met de knuppel, nam hij de benen in zijn hypermoderne personenauto. De missie was geslaagd. Om twee redenen. Aan de ene kant had hij de zekerheid dat de baan nog niet verge ven was: „Want anders sta je hier écht voor Jan met de korte achternaam." En aan de andere kant had hij zijn gesprek 'binnen'. En daèr was het de part-time verkoper van een Sassenheimse radio- en tv-zaak allemaal om te doen. „Het is blijk baar een origineel mens. En daar kun je als bedrijf nooit slechter vón worden", is de eerste reactie van de directeur. Toch heeft hij de Voorhouter niet direct tot de eerste selectie toegelaten. Eerst moet Van Gerven in een gesprek bewijzen dat hij écht wat te melden heeft. Ridder „Logisch", legt de directeur uit. .Anders staan ze zich hier morgen in de meest vreemde uitdossingen te verdringen en grijpen mensen die wat minder durven, overal naast." Een telefoontje met referen tie Philips leerde de directeur dat Van Ger ven ook bij dat bedrijf een aardige act had opgevoerd. Daar kwam hij als ridder te paard, compleet met huifkar. „Het werkte wel", kijkt de sollicitant te rug. „Na de stunt mocht ik direct een af studeerproject maken. En ik weet zeker dat ik dat anders niet had mogen doen. Want ze krijgen daar maandelijks 1000 open sollicitaties: voor stages, voor werk en voor afstuderen." Over volgende stunts laat de Voorhouter zich niet uit. Hij wacht af wat de sollicita tie bij Electrolux oplevert en houdt zijn ac ties het liefst zo lang mogelijk geheim: „Anders zegt iedereen vooraf: 'Zou je dat wel doen?' En als het niks geworden is, hoor je: 'Hèd ik het niet gezegd?' Trekker trekken in Koudekerk koudekerk aan den run De inschrijving duurde slechts 24 uur. Toen hadden zich al zestig deelnemers gemeld voor de Koudekerkse trekker-trek- wedstrijden. En zestig is het ab solute maximum dat op één dag de wedstrijd afkan werken. An dere trekkerrijders die zichzelf en hun voertuig willen meten met hun collega's moeten nog een jaartje geduld hebben. De wedstrijd wordt zaterdag 7 augustus gehouden, net als vo rig jaar op het terrein achter La- texfalt aan de Hoogewaard 183 in Koudekerk. De wedstrijd be gint om 9.00 uur en duurt tot ongeveer 17.30 uur. Naast ge wone trekkers komen dit jaar ook drie zwaar opgevoerde exemplaren aan de start. Deze super standaard trekkers belo ven voor de nodige sensatie te zorgen. 's Avonds vanaf 20.00 uur is er in de feesttent op het terrein een groot slotfeest met de Anoushka Big Sessie Band en discotheek Flying Angel. alphen aan den run Een travestie-act en een vuurspuwer. Het zijn dit jaar de nieuwe attracties bij het zomer- terrasfeest van het Alphense ca fé Querelle. Aanstaande zater dag is het terras aan de Juliana- straat vanaf 13 uur het decor van diverse activiteiten. Zo tre den er verschillende bands op. is er een barbecue en worden er wedstrijden touwtrekken en biervattillen gehouden. 's Avonds om acht uur treedt op het buitenpodium van Que relle de Alphense band The Ex tra Large op. Om 21 uur staat een travestie-act op het pro gramma. De organisatie kondigt een stijlvolle act aan, waarbij het publiek enthousiast mee mag doen. De afsluiting van het buitenprogramma wordt ver zorgd door de Querelle All Star Band, een vorig jaar ontstane gelegenheidsformatie, die eer der dit jaar nog in het voorpro gramma van De Dijk speelde. Vlam in de pan De kookkunsten van de bewo ners van een pand aan de Ludolf Berkemeierstraat in Noordwijk liepen gisteren uit de hand. De vlam sloeg in de pan, waardoor een keukenbrand ontstond. In het perceel en be lendende panden, was sprake van veel rookoverlast. De Noordwijkse zomer van prins Boudewijn noordwuk herman joustra Of hij zich nog iets herinnerde van de omgeving, waarvan hij als vijfjarig prins je zo had genoten? 'In het gloeiend hete, in een duinpan aan de Koningin Astrid Boulevard gelegen Noordwijkse Zuider- bad. keek Koning Boudewijn van België wat onzeker om zich heen. „Ik weet het niet zo goed meer allemaal, maar ik zou hier eigenlijk wel graag willen blijven en gaan zwemmen." I let Leidsch Dagblad van vrijdag 10 ju li 1959, beschrijft uitvoerig hoe de ko ning zijn terugkeer ervoer naar de kust plaats waar hij als jonge prins zo'n heer lijke tijd had gehad, in de jaren dertig. Speciaal voor het koninklijke kroost had de gemeente tegen de duinhelling in 'De Zuid' een paviljoentje gebouwd, naar een ontwerp van gemeentearchitect Van Vliet. Niemand die daar erg van op keek, want zijn vader, koning Leopold, en zijn moeder, koningin Astrid waren goed bevriend met het gezin van burge meester Van de Mortel. En nadat koningin Astrid in 1935 was omgekomen bij een verkeersongeval, nam volgens de Telegraaf van 21 augus tus 1936 de gemeenteraad van Noord- wijk 'de hoffelijke beslissing om, een der voornaamste straten te Noordwijk, de Zuid-Boulevard, te herdopen in Konin gin Astrid Boulevard. Dit besluit is geno men om de nagedachtenis van de konin gin der Belgen voor immer bij de inwo ners. zowel als de vreemdelingen, levend te houden.' Toch is er. volgens het 'Straatnamen- boek van Noordwijk' van A.H. Meijer, in de gemeentelijke archieven geen raads besluit te vinden waarbij die beslissing is genomen of achterafis bekrachtigd. Mo gelijk dat burgemeester Van de Mortel, al dan niet samen met de wethouders, daarin de hand heeft gehad, zo oppert Meijer. Hoe dan ook, vorig jaar pas legde Noordwijk die naamsverandering defini tief vast, een gebeurtenis die nauwelijks nog de pers haalde. Het Belgische ko ningshuis was een beetje in de vergetel heid geraakt. Hoe anders was dat nog in 1935, zo le- Boudewijn, links op de foto op het paard, op bezoek in Noordwijk. Zijn zusje, Josephine Charlotte, zit rechts tussen prinses Juliana en koningin Wilhelmina. FOTO STICHTING NOORDWIJK 125 JAAR zen we in het Leidsch Dagblad van dins dag 25 juni 1935: 'Zooals wij reeds aan kondigden, zijn gisteravond de Belgische Koningskinderen prinses Charlotte en kroonprins Boudewijn, te Noordwijk voor hun tweemaandelijks verblijf gear riveerd. Den ganschen dag had men in spanning verkeerd, totdat eindelijk tegen kwart voor zeven het wachten der be langstellenden beloond werd.' De toeschouwers vingen behalve van Boudewijn en zijn zusje, ook een glimp op van burgemeester Van de Mortel en zijn vrouw en hun kinderen Jan Hein en Sabine, 'de toekomstige speelkameraad jes der Koningskinderen'. 'Een krachtige afdeeling politie, bestaande uit rijksveld wachters, marechaussee en gemeente politie, zorgde voor een behoorlijke af zetting en handhaving van de orde. Vóór dat men het goed wist, waren de beide auto's waarvan de laatste nog veel kin derspeelgoed meebracht, het hek der buitenplaats 'De Goohorst' ingereden.' In die villa, waar thans de directie van het Zilveren Kruis is gevestigd, woonde de burgemeesterfamilie. Al te vaak kre gen de belangstellenden de twee kinde ren daarna niet te zien. Dat moest ook, want, zo schreef het Leidsch Dagblad: 'op zeer uitdrukkelijk verlangen van het Belgisch Koningspaar draagt dit verblijf een zuiver particulier karakter. Wij we ten, dat men vertrouwt, dat aan de aan wezigheid der Koningskinderen zoo min mogelijk aandacht besteed zal worden. Laten zij te Noordwijk rustig en kalm kunnen spelen en pleizier maken met hun Noordwijksche vriendjes, zonder dat er van hinderlijke opdringerigheid den haag/ter aar der inwoners en badgasten sprake zal zijn. Wij achten het niet overbodig hier op nog eens speciaal de aandacht te ves tigen! Naar wij voorts vernamen, zullen de Koningskinderen de eerste dagen uit sluitend op de Goohorst verblijven om met hun omgeving geheel vertrouwd te raken. Eerst de volgende week gaan zij ook naar het strand, waar, gelijk wij reeds berichtten, een paviljoentje voor hen wordt ingericht en waar zij van de zee volop kunnen genieten. Gelijk be kend zullen zij zich ook met ernstige za ken bezighouden: het leeren der Neder- landsche taal toch, is de voornaamste taak tijdens dit zomerverblijf! Mogen dus de Koningskinderen nut en genoegen vereenigen tot heil der trouwe banden tussen België en Nederland!' Van genoegen was zeker sprake, getui ge de berichten en foto's in de krant. Zo hadden ze 'dolle pret op de glijbaan', was er een keer sprake van 'een geza menlijke wandeling door het Zuiderbad' en maakten ze hier en daar 'een gezellig praatje'. Ook speelde Boudewijn met schepjes en emmertjes en aaide hij een hond op het strand. En prinses Juliana bracht hem en zijn zusje tot twee keer toe een bezoekje. Op de laatste dag, ver maakten de kinderen zich nog 'op kleine fietsjes.' Over het 'nut' van zijn verblijf heeft de krant tot dan toe met geen woord gerept. Jaren later, bij zijn terugkeer in Noord wijk. praatte Boudewijn ook niet over het nut van zijn jeugdvakantie. De hele va kantie kwam hem foch al zo onwerkelijk voor. De mensen die hem in die zomer van 1935 met zoveel zorgen hadden om ringd, herkende hij niet meer. Zoals hoofdagent Visser, die hem indertijd als huisknecht van de familie Van de Mortel dikwijls op zijn rug had rondgereden, de badmannen Kees Duindam en Arie de long. En Leentje Plug-Cramer, die talloze malen hel badgoed van de Prins had ver zorgd? Hij wist niet meer wie ze was. Wat was er dan nog wel blijven han gen? „Ik weet nog wel iets van een rond paviljoen met veel glas en dat het een heerlijke tijd is geweest." Rechter M. van Wolferen van de Raad van State trok gisteren openlijk het belang van A. van der Werff in een beroep tegen de gemeente Ter Aar in twijfel. Door het beroep wil Van der Werff, die zelf niet op de zitting aanwezig was, bereiken dat de gemeente Ter Aar de timmerwerkplaats van zijn buurman Rietveld BV sluit. De gemeente heeft dat tot dusverre geweigerd. Op het moment dat Van der Werff zijn beroep instelde, beschikte Rietveld BV niet over een rechtsgeldige vergunning volgens de Hinderwet. Inmiddels heeft de gemeente op 15 december van het vorig jaar Rietveld een nieuwe vergunning verleend. Daarom kan de werkplaats op het ogen blik niet worden gesloten. Staatsraad Van Wolferen vroeg dan ook aan de vertegenwoordiger van de gemeente welk belang Van der Werff nog kon hebben bij de procedure. „Bij inwilliging van het beroep krijgt hij het grif- fiegeld terug", luidde het laconieke antwoord van de vertegenwoordiger van de gemeente. „Mag ik dan uit.de afwezigheid van Van der Werff conclu deren dat hij zichzelf weinig kans geeft", reageer de Van Wolferen. Van der Werff geeft zijn strijd tegen de timmerwerkplaats echter niet op. Hij heeft al beroep ingesteld tegen de in december verleende nieuwe hinderwetvergunning. De geschillenafdeling van de Raad van State doét over enige tijd uitspraak. Bewoners Bloemswaard knappen op hiu.egom allard besse Het waren niet de aardappelen of de varkenslapjes. Het lag niet aan de spinazie of aan de altijd verraderlijke pudding. Het bleek te gaan om een virus, zo is in middels gebleken uit een on derzoek van de GGD Duin- en Bollenstreek. Een soort zomer- griepje, dat 54 bewoners van het Hillegoms bejaardenhuis Bloemswaard enkele dagen aan het bed kluisterde. Diarree en overgeven, vooral dat laatste, zorgen sinds eind vorige week voor beroerde mo menten onder bijna de helft van de 'Bloemswaarders'. Nog steeds liggen een paar bewo ners onder de dekens. Ook eni ge verpleegsters zijn geveld. Maar een ding wisten de bewo ners meteen al zeker: „De kok heeft geen schuld. Die is heel keurig. Als je ziet hoe schoon ze de keuken altijd schrobben." De eerste van de 54 zieke be woners van het bejaardenhuis wagen zich weer voorzichtig buiten. Dagenlang waren ze aan bed gekluisterd, maar het zo merzonnetje doet de oudjes goed. Gewapend met een wan delstok verkennen ze de buurt, voorzichtig schuifelend of ferm doorstappend. „Ik ga even een blokje om. Doet me goed. Het kan nu weer", zegt de heer De Jong. Hij heeft de respectabele leeftijd van 82 bereikt en ver toeft al vele jaren in Bloems waard. „Donderdagochtend bij het opstaan had ik pijn in mijn darmen en was vreselijk misse lijk. Ik moest braken. Ontzet tend. De dokter is direct bij me gekomen." De heer De long was niet het enige slachtoffer van de epide mie. Een 91-jarige bewoonster: „Ik dacht eerst dat ik de enige was en dat het van de kersen kwam. Ik had die zelf gekocht. Maar toen de zuster bij me kwam, zei ze dat ik al nummer 25 was." Het 'gezellig met z'n allen 'n bakkie doen' was er de donder dagochtend dan ook niet bij. „Ik kwam de zaal binnen en er zat nog maar één persoon. Later kwamen er meer mensen, maar er bleven heel veel tafeltjes Niet alleen de ouderen zijn getroffen door het virus. „Er zijn ook al een paar zusters ziek ge worden. luist nu de mensen ze nodig hebben", zegt nfevrouw Janssen. Zelf is ze al een beetje opgeknapt. Het eerste kopje thee en beschuit zijn al weer verorberd. „Maar om nu te zeg gen 'wat ben ik fit'. Nee, dat niet. Ik ben ook flink ziek ge weest. Ik moest overgeven. Van boven en van onderen", aldus de 77-jarige Hillegomse.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 14