Schuurfeesten boeren best ZATERDAG 31 JUL11993 Aan de oproep wordt royaal gehoor gegeven. De fooienpot blijkt na afloop dik tienduizend gulden te bevatten. Snackbar Onder het poortgebouw staan mensen te schuilen, want het regent nog steeds. Een jongen probeert zijn bloedende vinger te stelpen. Gesneden bij het openen van een bierflesje. „Die regen had ik vanmiddag moe ten hebben. Toen was ik aan het gieren." Maar het is toch ook mooi dat de stront nu alsnog de grond in loopt? „Nee, hel is al een beetje ingedroogd", zegt hij met spijt in zijn stem. F.cn zonderling zit nog op een kratje in de regen. De lege krat op zijn hoofd houdt de regen niet echt tegen. Om twee uur komt een tractor met aan hanger aanrijden. Het is de laatste lading bier, afkomstig uit de koelcel van een boerde rij even verderop. Naast de tent staat een rijdende snackbar. Twee jongens hebben de hele avond hun handen vol aan de bereiding van patatten mèt en frikadellen speciaal. De bordeaux-ro de 'rijdende Old Inn' is een vaste verschijning bij schuurfeesten in de regio. De organisatie heeft op deze manier geen omkijken naar het eten. De heren van de Old Inn betalen geen staangeld, maar ruimen na afloop wel netjes al hun rotzooi op. En zo is iedereen tevreden. Behalve deze keer. Hét is een uur of half drie wanneer de twee frietbakkers zwaar ge spannen in hun hok staan. Ze verkopen niet meer en het publiek wordt daar niet blij van. Iemand blijkt een bierfles door een ruit van de snackwagen te hebben gegooid. De ano nieme werper is onvindbaar. De bezoekers zijn nog altijd hongerig, maar de snackbar- exploitanten houden het voorgezien. Zij slui ten de wagen zo goed en zo kwaad als dat gaat af en rijden hun voertuig weg. Aan de zijkant van de tent rest slechts de waterplaats. De dames doen hun behoefte op de twee mobiele toiletten die voor de tent staan. De heren zoeken hiervoor het sche merduister op. En dat begint aan de randen van het goed verlichte veld voor de tent. ,,l Ié jüh, je loopt door mijn straal heen", roept één van de heren tegen een jongedame die hem inderdaad op zeer korte afstand aan de voorkant passeert. Zij loopt door zonder een spier te vertrekken. Winst Zondagmiddag is de inhoud van de fooien- pot geteld. Er zat 10.500 gulden in de melk bus. Het feest kostte rond de 7.000 gulden. „We hebben winst voor het eerst sinds jaren. Daar kunnen we mooi de verliezen van de vorige jaren mee goed maken. Vorig jaar heeft het ons nog 200 gulden de man ge kost." De flesjes van 15 kratten bier ontbreken. Kapot gevallen of in de sloot gegooid. Geen mens heeft een flesje meegenomen, verzeke ren ze. „Want om de beurt hebben we bij de uitgang gecontroleerd of iemand bier mee nam." Jaarlijks organiseert deze groep een tent feest. Hoewel alle jongeren van agrarische af komst zijn, konden ze geen geschikte schuur vinden om het feest in te houden. De schu ren zijn over het algemeen te klein. Elk jaar komen weer meer mensen op het feest af. Dat is te merken aan het aantal krat ten bier dat er doorheen gaai. Twee jaar gele den, toen de tent in De Meije stond opge steld, hadden ze nog genoeg aan 120 kratten bier. Vorig jaar waren er 150 kratten om vier uur leeg. Dit jaar kochten ze er 220. maar toen ze doorhadden dat dat niet voldoende was, haalden ze nog vijftien kratten bij ken nissen. Tegen drieën was het bier op. „We hebben een goede naam. Het gaat als een lopend vuurtje door de streek als wij weer een feest houden. Gezelligheid is dan bij voorbaat al gewaarborgd", weten ze. De 800 jongeren die naar de Hoogcndoornlaan zijn gekomen zullen dat kunnen beamen. Als Normaal of Karrespoor door de tent galmen, schudden de palen en schuimt het bier. FOTO'S ben de bruyn De slappe veengrond golft onder Normaal en Mannenkoor Karrespoor De boerenbruiloften van weleer zijn uitgegroeid tot enorme schuurfeesten met soms wel duizend bezoekers. Boerenjongeren onder elkaar die in stallen of tenten zelfs headbangen' op Light My Fire van The Doors. Maar Normaal is nog steeds favoriet op de feesten, die door de politie worden vergeleken met illegale houseparty's. Eén burgemeester heeft al besloten de feesten aan banden te leggen. Onzin, zeggen de bezoekers: „Hier heb je nooit ruzies." MARIETA KROFT EN RUUD SEP Al ruim voordat de feesttent langs de weg opdoemt is het een drukte van belang op de polderweg. Aan twee kanten van de Hoogendoornlaan in Bo degraven staan auto's half in de berm en lo pen mensen zingend en schreeuwend over straat. Zo'n tweehonderd auto's zijn hier door de feéstgangers achtergelaten. Taxibus jes rijden af en aan. De fietsers zijn duidelijk in de minderheid. Bodegraven is ver, ver weg. Op een weiland direct naast de boerderij op nummer 10 staat een grote feesttent. Een noodbrug maakt het weiland vanaf de weg toegankelijk. Direct over de brug is van stei- gerpijpen een poort gebouwd. Daar staat een melkbus, stevig verankerd en goed bewaakt. Het is de fooienpot, waar iedereen die weg gaat papiergeld in gooit. Het begint te regenen en mensen vluchten de tent in. Die blijkt alle bezoekers maar nèt te kunnen herbergen. In het gedrang worden de vluchtelingen van hot naar her geduwd. Het is er niet alleen maar druk. Het is er ook heet en nat en je moet schreeuwen om je verstaanbaar te maken. Aan de ene kant van de tent staat op een boerenwagen de drive-in-discotheek opge steld, aan de andere kant is de bar waar het bier met kraiten tegelijk over de toog gaat. De discjockey draait de hardrockversie van Va der Abraham's Kleine Café Aan De Haven en het publiek gaat uit zijn dak. Het bier spuit door de lucht. Tot halverwege de tent staan mensen te dansen. Sommige jongens springen rond met ontbloot bovenlijf. Eén heeft als versie ring een bier-etiket op zijn schouder geplakt. De palen waarop de tent steunt zijn ingepakt met schuimrubber. Wanneer de echte favo rieten worden gedraaid, golft de slappe veen grond. Normaal en Mannenkoor Karrespoor zijn hier de echte toppers. Als het geluid van deze groepen door de tent galmt, schudden de palen en schuimt het bier. „Willen jullie hier vooraan een beetje rustig aan doen", vraagt de discjockey wanneer de plaat over slaat. Hardrock en meehossers worden afgewis seld met rustiger muziek, maar voor de dan sende menigte maakt dat weinig verschil. Doorgewinterde hardrockers blijken ook op Light My Fire van The Doors nog prima te kunnen headbangen. En wie tijdens Even Aan Mijn Moeder Vragen naar de bar pro beert te komen, wordt nog steeds van alle kanten omver gedanst. Brandblussers De boerenbruiloften van weleer zijn uitge groeid tot gigantisch drukke feesten, met soms wel duizend bezoekers. In vroeger jaren trouwden boerenstellen in de zomer. De koeien stonden dan buiten en de lege stal was een ideale plek om een feest te houden. En dat is nog steeds zo, al worden de schuur feesten wel bedreigd. Nog niet door de politie die greep nog nooit in maar bijvoor beeld al wel door burgemeester M. Boelen van Rijnwoude. Hij kondigde twee maanden geleden aan dat schuurfeesten aan strenge eisen moeten voldoen. Ze veroorzaken overlast - vorig jaar lag half Hazerswoude-Rijndijk een nacht wakker toen er een groot feest was in de polder ten zuiden van de woonwijk en zijn een on eerlijke concurrent voor de horeca. Andere In Bodegraven werden er 220 kratten bier, oftewel meer dan 5600 goudgele rakkers doorheen argumenten die de burgemeester aanvoert voor zijn strenge beleid is dat de schuren meestal niet zijn ingericht op de grote aantal len feestgangers. Goede vluchtwegen en brandblussers willen nog wel eens ontbre ken. Het komt voor dat er feesten worden ge houden in schuren, waarin de bezoekers bij brand als ratten in de val zouden zitten en waar nergens een brandblusser te bekennen valt. De groep jongeren die een schuurfeest voorbereidt dat vanavond in Rijpvvetering wordt gehouden, besteedt echter grote aan dacht aan de veiligheid. Telefoonnummers van brandweer, politie en ambulance staan keurig op een lijstje vermeld. Brandspuiten liggen voor het grijpen in de schuur. En er is een 'dienstrooster' gemaakt. „Om de beurt houden we de boel buiten in de gaten", zegt Nico Duivenvoorden (24). „En om de beurt staan we achter de bar." De auto's worden geparkeerd op een stuk weiland. Hulpverle ners kunnen, mocht dat nodig zijn, gemakke lijk bij de schuur komen. Om te voorkomen dat de feestende menig te over de hele boerderij gaat struinen, wordt het deel van het erf afgezet. Niet met schrik draad, zoals dat wel bij andere schuurfeesten wordt gedaan! „Nee dat is een beetje lullig hè?", zegt Nico. „Als er één met z'n dronken kop tegen aan plast, is die gelijk nuchter. Hoewel, je brengt me eigenlijk wel op een idee." Gezellig Voor de tent staan mensen in groepjes te praten en te drinken. Helma Wijnen (18) uit Nieuwerbrug legt uit waarom ze naar het schuurfeest in Bodegraven is gekomen. „Het is onwijs gezellig. Je lacht met elkaar en doet een beetje gek. Het is hier één club bij elkaar: allemaal boerenjongens, allemaal van- het zelfde soort. Als je naar een disco gaat, hbb je al snel allemaal verschillende groepjes en krijg je ruzies. Hier heb je dat niet. Bij een schuurfeest is het altijd gezellig." Peter Verheul (29) is helemaal uit Benthui zen gekomen voor het feest. „Met de auto, maar ik hoef zelf niet te rijden." Hij kan dus ongestoord bier drinken. Maar ook zijn chauffeur blijkt niet helemaal droog te staan. „Hij drinkt een paar biertjes. Maar hij houdt in ieder geval in de gaten dat hij nog moet rij den." Hoe de Benthuizenaar in het verre Bo degraven verzeild is geraakt? Het antwoord is eenvoudig. „Het is boeren onder elkaar. Die weten elkaar wel te vinden." Besloten feesten? Woordvoerder F. Zweek- horst van de politie in hel district Rijn- en Aarlanden, vindt van niet. Volgens hem zijn schuurfeesten commerciële feesten waar Jan en alleman op afkomt. „De organisatoren gaan er altijd van uit dat de bezoeker een vrijwillige bijdrage in de fooienpot stopt. En als dat niet zo was, zouden er al lang geen schuurfeesten meer worden gegeven." Schuurfeesten zijn volgens hem altijd ille gaal. Ze kunnen in strijd zijn met de horeca- verordening, het bestemmingsplan (schuren hebben een agrarische bestemming) en de hinderwetvergunning (vanwege het lawaai). „Laat ze maar een zaal huren en de horeca voor de drank betalen. Die is daar toch Voor? meent Zweekhorst. Alleen als de drank gra tis wordt verstrekt, er geen entree wordt ge heven en er ook geen fooienpot staat, kan er niet wordgp opgetreden op grond van de drank- en horeca-wetgeving. Een populaire discotheek onder de agrarische jongeren is Duna Deli in Noordwijk. Exploitant Dolf van Rheenen kan het gelijk merken als er iets in de omgeving aan de hand is. „Dan heb ik zo een omzetverlies van duizend gulden per avond." Vroeger meldde hij dat altijd bij de para-commerciële commissie. Dat is een commissie die oneerlijke concurrentie pro beert tegen te gaan. Maar tegenwoordig doet hij dat al niet meer. Het haalt toch niets uit. Wat hem betreft mogen de feesten verboden worden. Grip Lex Vleerlaag is secretaris van de paracom- merciële commissie, afdeling Rijnland. Hij heeft niks tegen schuurfeesten. Maar dan moeten ze wei aan alle veiligheidseisen vol doen en georganiseerd worden door de hore ca. Hij beseft dat er moeilijk tegen feesten is op te treden. „Ook als er een fooienpot staat is het formeel moeilijk om ze aan te pakken, al zie ik dat wel als een verkapte vorm van entree. Bovendien kom je in een circuit waar moeilijk grip op te krijgen is. Je komt er vaak pas achter als het feest voorbij is." Om oneerlijke concurrentie tegen te gaan voert de para-commerciële commissie ge sprekken met gemeenten in de Bollenstreek, de regio Leiden en de Rijnstreek. De maatre gelen van burgemeester Boelen van Rijnwou de zijn daar bijvoorbeeld een uitvloeisel van. Sinds de oekaze van Boelen is er in Rijn woude geen echt schuurfeest meer gehou den. Maar in de rest van de Rijnstreek dient het ene naar het andere feest zich aan. Zo viel het voor de vijftien organisatoren in Rijp- wetering niet mee om een geschikte datum te prikken. Het is immers zonde om twee feesten tegelijkertijd te houden. Dan is er eeiv kans dat er één in het water valt. Organisator Nico Duivenvoorden: „Zaterdag de 11 e viel al af, want toen was er een feest in Bodegraven. In het weekeinde van 17 en 18 juli hoefde je ook geen feest te geven, want toen was het kermis in Stompwijk. De 24e werd een feest in Hoogmade gehouden. Wij kwamen daar om uit op de 31e." Vorig jaar hield de groep begin september een schuurfeest. Er was, tot grote spijt van de organisatoren, maar een matige opkomst. „Het weer was slecht. En er waren nog twee feesten in de omgeving", legt Duivenvoorden uit. De jongeren die in leeftijd variëren van 18 tot 24 (Nico is de oudste) komen nu regelma tig bij elkaar om het een en ander te regelen. Met de plaatselijke slijter hebben ze afge sproken dat deze 250 kratten bier brengt. „Komen we tekort, dan kunnen we er die avond nog meer bij halen. Houden we over, dan kunnen we ze weer terug geven", zegt hij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 25