Ernie Els op weg naar top Heineken omarmt de golfsport Robbie van Erven Dorens: 'Volgend jaar Nick Faldo' ZATERDAG 24 JUL11993 Robbie van Erven Dorens is ai jaren lang de man achter het Dutch Ópen'. In 1977 organiseerde hij zijn eerste evenement, het Europees landenkam- pioenschap voor mannen amateurs in Nederland. „De golffederatie bereken de dat dit toernooi 50.000 gulden ging kosten. Ik meende dat het een halve ton winst kon opleveren. Dat heb ik toen bewezen door. een blad te laten drukken en te verspreiden over alle golfclubs in Europa in samenwerking met de KLM. Met de Tros maakte ik een deal, dat van dat toernooi een uur en tien minuten op tv kwam. Een pri- Van Erven Dorens, die net het Ne derlands hockey-elftal niet haalde maar wel de amateurtop bij golf, werd betrokken bij de organisatie van het Nederlands Open, aanvankelijk een paar jaar als adviseur en vanaf '82 als zelfstandig organisator. „De eerste keer schoot ik er anderhalve ton bij in, de tweede keer een ton. Later ging het be- Robbie van Erven Dorens 'kent de golfwereld; de spelers, de managers, de organisatoren, de kopstukken in het bestuur. Overal ter wereld speelde hij een ronde golf met ze; van Nicklaus tot Langer, van Trevino tot Ballesteros, van Faldo tot Woosnam. Hij ontmoet ze bij de Masters op Augusta en bij nog twin tig toernooien in de wereld. Hij houdt van lekker eten, een goed glas, een mooie sigaar en een schuine mop, maar bovenal van golf. Souplesse in het zakendoen is zijn kracht, zijn sponsors zijn zijn vrienden. „Ik beloof iemand nooit iets wat ik niet kan waar maken. Ik ben altijd eerlijk tegen ieder een. Dat betaalt zich nu uit. Dit jaar is niet gemakkelijk voor veel van mijn sponsors. Er zijn erbij die alle activitei ten hebben geschrapt, maar bij het Open op Noordwijk zijn ze gebleven." ,Met een grote sponsor als Heineken is het organiseren van het Open verge makkelijkt. „Ik had al eerder een gete kend contract met Heineken voor het Ladies Open. Zes ton. Er kwam een probleem en ik heb het contract laten lopen. Ik had Heineken toen ook kun nen aanpakken, maar dan had de di rectie kunnen zeggen: met die klootzak willen wij niets meer te maken hebben. Later, toen ik na de KLM met Van Schaik onderhandelde, zei hij: Robbie we zullen nooit vergeten hoe je destijds met ons bent omgegaan." Hij verdient geld aan zijn sport, al blijft hij ook investeren. In een Chal lenge Toernooi of een Ladies Open. „Dat kost alleen maar", stelt hij. Gezien de geringe publieke belangstelling klinkt dat geloofwaardig. „Ik heb wat moeite met de golfcultuur. Tienduizen den vrouwen golfen in Nederland, maar als de topspeelsters hier zijn, ko men ze niet kijken. Ik vind die houding bijna crimineel. Dit bewijst dat ze niets willen leren, bezig zijn met andere din gen. Je moet ze zien hakken. Schande." Voor het Heineken Open op Noord wijk is wel massale belangstelling. Zijn persoonlijke vriend Prins Bernharcf speelt er de pro-am, voor het toernooi contracteerde hij sterren als Bernhard Langer, John Daly, Ian Woosnam en maanden geleden, op intuïtie, de win naar van het US Open: Lee Janzen. Mister Golf leegt vergenoegd zijn kelkje champagne en zuigt nog eens aan zijn corona. „Voor volgend jaar heb ik al een garantie van Nick Faldo." Zuidafrikaanse golfer komt zijn slagslaan in Noordwijk „Maar het laatste jaar is het opeens hard gegaan. Wierpen de vele uren hard werk hun vruchten af. In 1992 won ik in Zuid-Afrika het Open, de Masters en het PGA-kampioen- schap. In Sun City, op het toernooi waar vele miljoenen zijn te verdelen, eindigde ik als vierde. Aan die resultaten dankte ik een invi tatie om in Europa en straks in de States te gaan spelen. Mijn beste prestatie tot nu toe is een tweede plaats in Spanje. En vorige week die zesde in Engeland." Ernie Els, die als achtjarige jongen de golf- tas van Ernie senior droeg en van lieverlee in de ban van het spel raakte, is niet de enige Zuidafrikaanse golfer die aan de weg tim mert. Namen als die van David Frost, De Wet Basson, Goosen en Westner hebben in het wereldje intussen een bekende klank gekre gen. In Noordwijk zijn ze met acht man sterk aanwezig. Een dergelijk omvangrijk en kwali tatief sterk contingent was twee jaar geleden, toen de ban nog bestond, ondenkbaar. Ernie Els is zich bewust van dat feit. Passie „Het opheffen van de ban heeft de sport in Zuid-Afrika in het algemeen en het golf in het bijzonder veel goed gedaan. Als je niet of moeizaam kunt deelnemen aan. internatio nale competitie kom je er nooit. Dan draai je in een te beperkt kringetje rond. In Zuid-Afri ka is het golf na het rugby, mijn eerste passie, en het cricket, een andere liefhebberij, de be langrijkste sport. Er zijn zo'n 200 banen en veel beoefenaars. Doorsnee-mensen. Nee, zeker niet alleen de rijken. Het klimaat is vanzelfsprekend perfect voor dit spelletje. Dat er talent genoeg rondloopt, blijkt wel nu we naar buiten kunnen treden. Het was even wennen voor ons, maar de eerste resultaten staan er. En ze zullen verbeterd worden."' Van het woord politiek schrikt Els niet te rug. Dit in tegenstelling tot velen van zijn blanke landgenoten, die dit onderwerp maar liever mijden omdat westerlingen 'nu een maal toch niets begrijpen van de situatie ter plekke'. Hij draait er niet omheen als hij zegt: „Ik steun president De Klerk. Ik vind dat hij tot nu toe de steeds juiste stappen heeft ge nomen op weg naar een harmonieuzer sa menleving. Het kost tijd om de apartheid uit te bannen. Het kan maar stap voor stap gaan. Het is te hopen dat alle partijen zich dat rea liseren. Forceren heeft geen zin, dan slaat de balans altijd naar de verkeerde kant door. De weg van de geleidelijkheid is mijns inziens de beste." Terug bij het golf concludeert Ernie Els tij dens zijn eerste oefenrondje het verplichte opwarmnummer met een stel amateurs, de zogenaamde Pro-Am die steevast aan grote toernooien vooraf gaat dat de Noordwijkse 'zeebaan' hem prima ligt. „De greens verke ren in perfecte staat en als de temperatuur zo blijft en de wind zich rustig houdt dan geef ik me hier een goede kans." Om te winnen? „Ja, waarom niet", klinkt er voor het eerst die middag wat van bravoure in zijn stem. „Dat is namelijk het volgende doel dat ik me heb gesteld. Niet tweede, maar eerste worden." De naam Heineken prijkt niet op het shirt van het Nederlands elftal, motorcoureurs hebben ook weinig kans op ondersteuning van 's lands grootste bierbrouwer. Sinds 1988 heeft Heineken de golfsport omarmd. Vijf toernooien twee in Europa, twee in Australië en één in de Verenigde Staten mogen op miljoenenondersteuning van het bierconcern rekenen. „De golfsport associeert goed met ons merk", zegt Chris Woerts, manager sponso ring van Heineken. „We proberen ons pro- dukt als premium-bier te presenteren. Dat wil zeggen, dat het een produkt is van goede kwaliteit met een wat hogere prijs; dat bo vendien bij een bepaalde lifestyle hoort. In Amerika wordt wel gezegd dat je Budweiser drinkt met je collega en Heineken met je baas". Het verwijt dat de sport te elitair zou zijn, legt Woerts naast zich neer. „Er zijn in Ne derland al bijna 100.000 mensen die golfen. Dat hele exclusieve karakter is er vanaf De voorzitter van de raad van bestuur van Hei neken, K. Vuursteen, vraagt zich inmiddels wel af of golf voor de Duitse markt.toch niet te elitair is. In Duitsland dienen beoefenaars van de sport soms bedragen van rond de 20.000 mark neer te tellen om lid te worden varr een club. „We zijn pas begonnen met ons bier op de Duitse markt. Misschien dat we ons in Duitsland 'op een andere sport richten", zegt Woerts. Behalve met sponsoring in golf probeert Heineken dat 'betere' imago te versterken met ondersteuning van tennis (de US open) en zeilevenementen. Belangrijkste doel van De raad van bestuur van sponsor Heineken ten voeten uit, v.l.n.r. op de foto de heren H. Coebergh, ir. K. Vuursteen, drs. L. Schouten, mr. J.H. Drost en drs. g. van Schaik de sponsoring is simpel: op tv en in de kran ten komen. „We kijken niet al]een hoeveel minuten we op de televisie komen, maar ook op hoeveel kanalen, welke andere media aandacht schenken aan de golfevenemen- ten", zegt Anneke Ubbink, sponsorship manager van het concern. Hoewel de organisatie in handen is van or ganisator Van Erven Dorens en zijn bureau Reved, legt Heineken daarbij de nodige eisen op tafel. Ubbink: „De spelers moeten bij voorkeur vanuit de gehele wereld komen. Dat is dit jaar ook gelukt. We hebben spelers uit de VS, Japan en Australië. Er zijn dit jaar dan ook voor het eerst journalisten uit Japan." Hoeveel geld er jaarlijks in de golfsponso- ring wordt gestoken, weigert Heineken be kend te maken. „Het is concern-policy om niet over dit soort zaken te spreken", zegt Woerts. Duidelijk is echter, dat alleen al in het<toernooi in Noordwijk miljoenen worden gepompt. Louter het prijzengeld bedraagt al 1.8 miljoen gulden. De bierbrouwer wil wel kwijt, dat de top van de golfsponsoring is be reikt. Heineken laat het voorlopig bij de vijf toernooien die zijn naam dragen. Sinds de ban in 1991 is gebro ken, vliegen Zuidafrikanen uit om te pogen weer aansluiting te krijgen bij de wereldsporttop. Op het rugby na, de nationale sport aldaar, wil dat nog niet best lukken. Maar daar kom t binnenkort verandering in, al thans zeker in één tak van sport: het golf. De profcircuits worden momenteel overspoeld door jonge en talentvolle Zuid afrikanen, van wie Ernie Els, met zijn 23 jaar en zijn Hol landse naatn, het meest in het oog springt. Hij eindigde op het prestigieuze British Open afge lopen zondag als zesde. Een ton aan geld en een mooie ervaring rijker poogt hij nu zijn slag te slaan in de duinen van Noord wijk, bij het Heineken Dutch Open. In Engeland stortte de pers zich vorige week massaal op Ernie Els, de 23-jari- ge 'coming-man' van het professionele golfcircuit. De BBC hield hem vier dagen lang nauwlettend in het oog van de camera, toen duidelijk werd dat de jeugdige en zeer talent volle Zuidafrikaan een regelrechte bedreiging voor de wereldtop vormde. Wie was Els, waar kwam hij vandaan en hoe goed is hij eigen lijk, wilde opeens iedereen in het golfgekke Groot-Brittannië weten. De inwoner van Jo hannesburg had vorige week heel wat uit te leggen. Maar die hectiek is geheel en al verdwenen als Ernie Els met zijn vaste caddy Richie Ro berts begin deze week het clubhuis van de Noordwijkse betreedt. Hij doet dat in vol strekte anonimiteit, niemand neemt enige notie van het duo, niemand lijkt de rijzige blonde speler te herkennen. Daar ligt hij niet wakker van. Sterker nog, na al die heisa rond zijn persoontje in Engeland vindt hij het wel best zo. Ongestoord eten aan een tafeltje bij het raam. Alleen wat net gearriveerde landge noten zwaaien hem van afstand toe. Huis ter Duin Huis ter Duin, waar de sterren als Langer, Woosnam, Stewart en Olazabal deze week verblijven, is aan hem nog niet besteed. Weliswaar leverde zijn zesde plaats in Sand wich hem meer dan voldoende geld op 33.000 Engelse ponden om een kamer in dit zeer exclusieve hotel te reserveren, maar voorlopig neemt hij genoegen met het heel wat eenvoudiger Panorama-hotel aan de boulevard. Twee tickets voor zijn ouders om hem in Holland per slot van rekening het land van zijn verre voorvaderen op het Heineken Open aan het werk te kunnen zien, vond hij een passender uitgave dan nu maar meteen hoog in de boom te gaan zitten. Voorlopig weet hij zijn plaats. Kenners voorspellen Ernie Els een grote toekomst. Zelf durft hij daar alleen maar op te hopen. Veertien dagen Engeland hebben hem doen inzien dat dat de weg naar de top soms over hoge pieken, maar ook door diepe dalen gaat. Een week voor zijn fantastische optreden in Sandwich Bay haalde hij bij het Schotse Open niet eens de 'cut'. Mocht hij voortijdig zijn koffers pakken terwijl de rest in de finaleronde de prijzen verdeelde. „Er moet meer regelmaat in mijn spel komen", zegt hij in het Afrikaans. Maar schakelt meteen over op het Engels. „Dat praat mak kelijker", vindt hij. Prof Hoewel hij bescheiden oogt en doet, is hij wèl overtuigd van zijn kunnen. Dat moet ook wel, want anders heeft het weinig zih om te pogen je bestaan op te bouwen in een sport waar alles staat of valt met zelfvertrouwen. Op amper achttienjarige leeftijd besloot hij dat zijn toekomst in het golf lag en besloot prof te worden. Aanvankelijk bracht hem dat weinig succes. Tot tweemaal toe slaagde hij er niet in om een kaart voor de Europese of Amerikaanse Tour te bemachtigen. Onder het kritisch oog van zijn caddie slaat Ernie Els af op hole 3 van de Noordwijkse. Met een ijzer 8.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 24