Greenpeace in zee met kottervissers Vrijgezelle zeehonden op aparte bank Vis bespringt bezoeker van nep-toendra Over leven VRIJDAG 16 JUL11993 willem spierdijk. 071-356439. plv -chef meindert van d Eén front tegen 'leeghalenvan Noordzee Greenpeace en de kottervissers lijken elkaar te hebben gevonden in hun strijd tegen de overbevissing in de Noordzee. Morgen komen de milieu-organisatie en de vissers, vertegenwoordigd in de stichting Nederlandse Rondvissector (NRV), bijeen om nadere afspraken te ma ken over de te voeren strategie. katwuk adriaan brandenburg De belangen van de twee orga nisaties lopen ogenschijnlijk niet geheel parallel. Maakt Greenpeace zich vooral ernstige zorgen over de aantasting van het zeemilieu, de vissers is het vooral te doen om hun toe komst veilig te stellen en brood op de plank te houden. „Maar", benadrukt voorzitter P. Bos van de NRV, „zorg om de visserij is ook zorg om het zeemilieu." Volgens woordvoerder W. den Heijer van Greenpeace moet de beschuldigende vinger bij de overbevissing vooral worden gericht op de 'grote jongens', de vissers die met hun enorme hektrawlers met vele pk's hun netten vol vangen. „Zij zetten de toekomst van de visserij op het spel." Den Heijer verwijst verder naar de reactie van Greenpeace op de nota zee- en kustvisserij van het ministerie van landbouw en visserij. In dat schrijven werd ook al gewaar schuwd voor overbevissing door de grotere schepen. „Niet alleen wordt de flora en de fauna van de zee aangetast, ook de klein schalige visserij moet het daar door wederom ontgelden", al dus de milieu-organisatie. Scholboxen Als het aan Greenpeace ligt, worden op korte termijn de re gels voor de visvangst in de Noordzee verder aangescherpt. De voornaamste eis luidt: een totaal verbod op visserij door grotere schepen in zowel de scholbt^xen (de kraamkamers) als binnen de 12-mijlszone. Den Heijer meent dat daarmee ener zijds het visbestand op peil wordt gehouden en anderzijds het voortbestaan van de kotter vissers wordt gewaarborgd Daarnaast dringt Greenpeace onder meer aan op een scherp toezicht op het vermogen van de zogeheten Eurokotters (tot 300 pk's) en wil zij dat paal en perk wordt gesteld aan de vis vangsten bedoeld voor de vis- meelproduktie. Met name Deense vissers zouden zich daaraan nog al eens schuldig maken. „Allemaal maatrege len", vat Den Heijer samen, „die de vis in staat stelt langer rond te z Enkele zeehonden komen op adem op drooggevallen land in de Waddenzee. Populatie inmiddels weer goed hersteld FOTO MARTIJN DEJONCE Beleid Voorzitter Bos van de NRV wil over de op handen zijnde sa menwerking nog niet al te veel kwijt. „We moeten ons zaterdag eerst buigen over het te voeren beleid. Dat kan een heel breed terrein beslaan. Op dit moment staat echter nog niets vast. Ik vind het dan ook te voorbarig om daar nu al op vooruit te lo pen." T-shirts met vlinders leiden De Vlinderstichting heeft T-shirts 'in de aanbieding'. Kunstenares Eke van Mansfeit heeft in opdracht van de organi satie een T-shirt beschilderd met vlinders. De Vlinderstichting zet zich in voor behoud en herstel van de vlinderstand in Neder land. De shirts kosten voor donateurs 29,50 gulden, niet-dona- teurs betalen vijf gulden meer. Daar komt 5,50 gulden verzend kosten bij. Giro 513.44.25 t.n.v. de Vlinderstichting in Wagenin- gen. ameland monica wesseling Het gaat goed met de zeehon den in de Nederlandse Wad denzee. Er zijn nu ongeveer 1200 jonge en oude beesten die gezond rondzwemmen. De ver vuiling van de zee is de laatste jaren flink teruggedrongen. Toch is de huidige populatie het maximaal haalbare. De Wad denzee heeft niet voldoende vis om de 3000 dieren die er in 1960 nog waren, te kunnen voe den. Dat constateert schipper Mosterman van de robbenboot Ameland. Ze kent de zee en de zeehonden als haar broekzak. Al twintig jaar varen zij, haar man en hun zoons op de Wadden zee. Negen maanden in het jaar worden dagelijks met toeristen tochten gemaakt naar de rob- benbanken. „De zeehond is de beste beschermer van het wad. Kennismaking met het dier, maakt je automatisch milieube wust." De afgelopen twee decennia is er nogal wat gebeurd binnen het zeehondenwereldje. Eind vijftiger jaren ging het nog pri ma. De zee raakte echter steeds meer vervuild met name met pcb's afkomstig van het Utrechts elektriciteitsbedrijf en dat ging de robben niet iri de kouwe Weren zitten. De popula tie ging in aantal en gezondheid snel achteruit. „De dieren zaten onder de zweren. Ze zwommen uit eigener beweging naar onze boot toe en leken om hulp te vragen. Het was vreselijk om te zien. We waren bang en boos tegelijkertijd. Op de robbenban- ken die vroeger bijna overbe volkt waren, lagen nog maar een paar en dan nog sterk ver zwakte dieren", herinnert schipper Mosterman zich. De maatregelen om de ver vuiling van de zee tegen te gaan, sorteerden effect. De rob- benpopulatie is goed hersteld, zelfs na de terugval als gevolg van een ziekte onder de Duitse robben. „Het blijft natuurlijk oppassen. De zee kan en moet nog schoner". Mosterman ver wacht niet dat de huidige popu latie in aantal nog sterk zal groeien. De zeehonden eten platvis en het aanbod daarvan is beperkt. 'De Ameland' zet dagelijks- koers naar de robbenbanken. Elke dag valt het wad droog. De robben gebruiken de zandban ken om er uit te rusten. Dag na dag is hetzelfde ritueel te zien. Zodra het laag water begint te worden, zwemmen de zeehon den in de richting van hun favo riete zandbank. Meestal zijn dat de banken waarop de dieren ge boren zijn. Niet zodra het aller hoogste puntje van het wad droogvalt, of de dieren strekken zich uit om een paar uur lekker te luieren. De buik op het zand onder water en alleen kop en staart steken boven het zilte nat uit. In korte tijd valt het wad he lemaal droog. Steeds meer zee honden landen aan, wentelen zich even lekker in het zand om en doen de ogen dicht. Wie denkt dat de robben zo maar bij elkaar op de bank krui pen, komt bedrogen uit. De zeehondenwereld is keurig ge organiseerd. Grote en sterke mannelijke robben houden er een harem op na. De wat min der imponerende broeders slij ten een aantal jaren als vrijge zel. De vrijgezellen kennen een mannenpraatgroepje op een ei gen bankje, de families mijden die. Ze zijn niet op hun achter hoofd gevallen, die zeehonden. Aan de randen van de zandban ken blijven geultjes met water staan. De garnalen redden het vege lijf door in de geultjes te blijven zitten. Trachten te red- Zeehonden bij Ameland hartedieven Nederland is zeehondengek. Dat blijkt uit een steekproef onder de dik honderd lezers van het Leidsch en Haarlems Dagblad die de afgelopen vijf weken een tripje naar Ame land hebben gemaakt. De robbentochten en het verblijf in het hotel d'Amelander Kaap zijn heel goed in de smaak gevallen. „Enig. zoals ze door de gol ven komen aanzwemmen. Zeehonden in het echt zijn toch veel leuker dan als je ze op de televisie ziet", vindt de Haarlemse mevrouw Van der HoelT. Ze ging samen met haar dochter eind juni een paar dagen naar Ameland. Ook Hillegommer K. War merdam is goed te spreken over de tocht. Hij had wel de pech de robbentocht te ma ken met noorderwind. „Er bleef daardoor een laagje wa ter op het wad staan zodat de dieren niet helemaal zicht baar zijn geweest. Bovendien konden we maar heel even blijven. De boten wisselden elkaar af om verstoring van de dieren te voorkomen. Maar we hebben toch zeker tien robben gezien". „Een geweldig hotel en de robbentocht vond ik ook fan tastisch", is de reactie van de Leiderdorpse F. van Schie. Zij maakte de vaarttocht met de Watergeus, eigendom van, zoals ze - ze karakteriseert, „een ontzettend aardig echt paar". Ook de adjunct-direc teur van het hotel d'Amelan der Kaap. T. Falkman, is en thousiast. Het arrangement noemt hij een doorslaand succes. ..liet gebeurt maar zelden dat een arrangement zo veel aanmeldingen kent". Voor d'Amelander Kaap is de drukte nog niet voorbij: met het zomerseizoen in volle gang zijn alle kamers en ap partementen bezet. den, want de zeehonden han gen de bek simpelweg in de geul en het voer zwemt zo naar binnen. Mosterman hoopt in tussen op goed weer de komen de weken. „Storm vlak na de langste dag richt een ware slachting aan onder de dieren. De jongen raken hun moeder kwijt en zijn dan reddeloos ver loren." wormer richard mooyman Grijsgroen water en heel veel hemel. Zompige eilanden, die borrelen en zuigen. Grassen en planten reiken bijna nergens verder dan de enkels. Alleen de nijvere windmolentjes onder scheiden het lege land langs de Zaan van een echte toendra. Welkom in het Wormer- en Jis- perveld, het Zaanse Siberië. Krijsend volgen visdiefjes de boot tijdens een vaartocht door dit uitgestrekte veenweidege- bied. Brutale luchtakrobaten, die doldrieste buitelingen ma ken. Zwarte sterns scheren langs op jacht naar insekten. Deze zeldzaam geworden broedvogel nestelt tegenwoor dig op speciaal klaargelegde vlotjes. Natuurgids Wim ter Weele had er nog voor gewaarschuwd: brasems zijn hier bang voor motorlawaai en willen in paniek wel eens rare dingen doen. Toch is het wel even schrikken als er opeens zo'n vis pardoes op schoot springt. Kalm gooit Ter Weele het spartelende beest terug in het water; ach, het ge beurt wel vaker dat een gestres ste brasem de boot inbuitelt. Het is geen wonder dat de vis zo heftig reageert op het ge brom van de buitenboordmo tor. In grote delen van het ge bied zijn gemotoriseerde vaar tuigen een zeldzaamheid. Al leen de bootjes en platbodems van Natuurmonumenten en de natuurorganisatie De Poelboer derij willen nog wel eens langs- Door de steeds dikkere laag prut op de bodem - het gevolg van achterstallige baggerwerk- zaamheden - is de vaarrecreatie de laatste jaren behoorlijk afge nomen, vertelt Ter Weele. Dit in tegenstelling tot de hoge vlucht die de watersport elders in het land neemt. Sommige plassen en sloten zijn ondertussen zo ondiep geworden, dat zelfs ka novaarders er vastlopen. De grutto, de trots van het Wormer- en Jisperveld. FOTO MARTIJN DE JONGE De waterkwaliteit is niet be paald gediend met die bergen slib op de bodem, maar een goede baggerbeurt zou tiental len miljoenen guldens kosten. Een bedrag dat het waterschap, Natuurmonumenten en de vee houders in het Wormer- en Jis perveld met geen mogelijkheid op kunnen brengen. Het stikt er nu van de brasem, want die Bij voldoende belangstelling houdt de Stichting De Poelboer derij vaar-excursies in het Wormer- en Jisperveld, dat voor een belangrijk deel eigendom is van Natuurmonumenten. Het vertrek is vanaf De Poelboerderij, een tot informatiecen trum omgebouwde stolpboerderij achter scheepswerf Bijtfam langs de Zaan, Veerdijk 106 in Wormer. Bereikbaar met de treintaxi vanaf het station Wormerveer. Voor meer informatie: telefoon 075-219100. Volgens de Zaanse VW zijn er ook kano's en roeiboten te huur bij Nieuw Weromeri in Wormer (telefoon 075-218805) en bij K. Kwadijk (02982-1118) en Praag (02982-1635) in Jisp. Het water in het natuurgebied is vrij toegankelijk. Fiet sers en wandelaars kunnen het gebied vanaf de dijk rond het terrein goed i heeft nauwelijks vijanden meer. De snoek is in het troebele wa ter al lang afgehaakt. Het Wormer- en Jisperveld is een van de grootste brakwater venen van Europa. Planten als lepelblad, moerasmelkdistel en zeebies getuigen van de woeste uitbarstingen van de vroegere Zuiderzee. Maar op botanisch gebied is er meer te beleven. Verscholen achter fiere rietkra gen liggen heideterreintjes met de rode gloed van ronde zonne dauw. Maar bovenal is het Wormer en Jisperveld een weidevogelpa radijs. Maar liefst achthonderd paar grutto's brengen hier hun jongen groot, en ook tureluurs en zelfs kemphanen nestelen er nog volop. Deze soorten uit het hoge noorden streken hier dui zend jaar geleden neer toen veeboeren het hoogveen begon nen te ontwateren en er een nep-toendra ontstond. Natuurmonumenten gooit er handenvol geld tegenaan om het natte veen weidegebied open en kaal te houden. Het moet zoveel mogelijk op Siberië blijven lijken. De organisatie heeft 200 Franse Limousinrun- deren rondlopen, uitsluitend in dienst van de vogels. De dieren moeten de vegetatie kort hou den om te voorkomen dat moe rasbos de graslanden overwoe kert. In het Wormer- en Jisperveld haken steeds meer ploeterende melkveeboeren af omdat er op de weiland-eilanden geen droog brood meer te verdienen is. Op die plaatsen neemt Natuurmo numenten hun taak over. Alle 700.000 leden kregen dit voor jaar een brief thuis met het ver zoek bij te dragen in de bouw van een grotere beheersboerde- rij en de aanschaf van meer vee. Het streefbedrag is drie miljoen gulden. Door de actie 'Gul voor de grutto' werden de vogels en koeien van het Wormer- en Jis perveld op slag beroemd. De door oud-milieuminister Winsemius ingeluide campagne ontketende een ware stormloop op het gebied. Duizenden men sen uit het hele land meldden zich aan voor een vaartochtje. Het aantal excursies is noodge dwongen beperkt tot 65. Bijkomend voordeel is dat de Limousinrunderen wat meer aan mensen gewend raken. De dieren worden niet gemolken en hebben de neiging te verwil deren. Om mak te blijven krij gen de dieren regelmatig iets lekkers toegestopt. De runderen moeten af en toe worden ver scheept om andere weilanden te begrazen. Een nerveuze bra sem springt hooguit op schoot, maar een onwillige stier van 800 kilo een bootje injagen, dat wordt allemaal wel erg ruig. Tentoonstelling over milieubewust huishouden doet Leidse regio aan den haag De Groene Keuken van het milieu-educatiecentrum de Kleine Aarde toert deze maand door Zuid-Holland. De Groene Keuken is een rij dende expositie over milieu vriendelijk huishouden. Twee medewerkers van de Kleine Aarde geven demon straties en beantwoorden vragen. De provincie betaalt 10.000 gulden mee aan de rondtoer. In de Groene Keuken wordt onder meer belicht wat milieubewust omgaan met voedsel is, hoe energie en water kunnen worden be spaard en wat te doen met afval. Milieubewust zijn hoeft niet altijd vervelend te zijn, zo wil het educatiecentrum aantonen. Een kleine oven bakt net zo goed en een klei- ter. In Zuid-Holland hebben de Kleine Aarde, de provin cie, het Konsultentschap Na tuur en Milieu-educatie, de Zuidhollandse Milieufedera tie en de Vereniging tegen Milieubederf de koppen bij elkaar gestoken. Dank/ij de samenwerking kan de rijden de tentoonstelling ook klei nere plaatsen aandoen. De Groene Keuken doet ook de Leidse regio aan. In Roelofarendsveen staat de 'keuken' morgen op het Noordplein van 10.00 tot 16.00 uur. I)e week erna, za terdag 24 juli. wordt de ten toonstelling op het Stadhuis plein van Leiden gestatio neerd. Daar kan iedereen* tussen 10 00 en 10 00 uur cru kijkje nemen. Milieu-aspecten nader belicht De milieubewuste huisvrouw of -man heeft er een naslagwerk bij. De stichting Natuur en Milieu heeft een vernieuwde versie van de uitgave 'Milieus parend huishouden' uitgege ven. Het boek geeft weer op welke manier in huis, tuin en keuken op eenvoudige wijze na tuur en milieu kunnen worden gespaard. De ideeën die de stichting aandraagt, zijn een voudig uitvoerbaar en verhogen de kosten van het huishouden niet. Het boek behandelt thema tisch de onderdelen van het binnen- en buiten-huishouden zoals het huishoudelijk afval, huisdieren, doe-het-zelven en energieverbruik in het huis. Per onderwerp worden de milieu aspecten ervan belicht (hoe be- invloedt energieverbruik het milieli) en wordt uitgelegd hoe milieu en natuurvriendelijk met het thema kan worden omge gaan. Voor diegenen die zich echt in een onderwerp willen verdiepen (hoe installeer je een zonneboiler en wanneer is deze rendabel), is bij elk hoofdstuk een lijst met specialistische or ganisaties gevoegd. Het boekwerk 'Milieusparend huishouden' is verkrijgbaar bij de boekhandel en in de winkel van de stichting Natuur en Milieu in Utrecht. Het boek kost 14,50 gulden (ISBN nr 90 702 1153X).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 15