Het gaat de om eer, niet om het geld' ZATERDAG 10 JUL11993 Professor dr. W. Wagenaar: „Het kopen v Klussende hoogleraren fty?- i \<f i- gebelgd kritiek Niet alleen metselaars, loodgieters, automonteurs en andere hand werkslieden klussen er tegenwoor dig bij. Ook hoogleraren weten van wanten. In de affaire In 't Veld steeg de nationale veront waardiging daarover zelfs tot gro te hoogte. Maar hij is niet de eni ge. Alle universiteiten kennen pro fessoren met eigen bv's. Binnen kort komt de Commissie Zeeval- king met een rapport over de klus sende hoogleraar. Voorlopig bepa len individuele onderzoekers zelf eigen tot hoever zij kunnen gaan. Een gesprek met een paar Leidse pro- dun r heid. Als een bij baar een halve dag i ze tijd buiten CAROLINE VAN OVERBEEKE Kampioen 'klusser' op de Rijksuniversiteit Leiden is ongetwijfeld René Diekstra. De ui terst populaire hoogleraar psychologie maakt er ook geen geheim van dat hij co lumns schrijft voor de Gemeenschappelijke Persdienst (en dus ook voor het LD). „Maar ik doe dat wel altijd in mijn vrije tijd. Op zondagavond. Ik noem dat het zondag avondcorvee. Piet Vroon heeft eens gezegd dat nevenfuncties pas laakbaar worden als het gaat om wetenschappers die je op geen wetenschappelijke publikatie kunt betrap pen. Ik publiceer erg veel. Door mijn be kendheid haal ik bovendien enorm veel werk naar de universiteit.'' De columns zijn een groot succes. Een uitgever zag er wel brood in en bundelde ze. Inmiddels zijn er verschillende bundels verschenen. 'Als leven pijn doel' stond maandenlang in de boekentoptien van HP- /De Tijd en Vrij Nederland. Ook zijn laatste boek 'Persoonlijk onderhoud, zakboek voor zelfanalyse' doet het goed. Daarnaast geeft Diekstra psychotherapie aan menserf met psychische problemen. De Leidse hoogleraar bracht zijn neven activiteiten onder in een eigen bv: Psycho- control bv. De winst over 1991 van die firma bedroeg 30.000 gulden. Verdiend in de wei nig vrije tijd die zijn full-time baan als pro fessor hem laat. Want wetenschappelijk onderzoek speelt zich niet alleen maar af tussen negen en vijf uur. Daar duik je bij wijze van spreken mee de nacht in. En wat denkt u van de avondcolleges? Soms geef ik maanden lang college 's avonds. En dan ben ik 's morgens gewoon weer op lijd op mijn werk, want dit soort dingen hoort er allemaal bij. Maar ik vind hel goed dat ze de nevenfuncties in de gaten houden. Je moet geen wildgroei krijgen op dit gebied." Enorme bedragen Het bijklussen van hoogleraren kwam vorig jaar in het nieuws toen uitlekte dat zo'n dertig hoogleraren van de Erasmus-univer siteit enorme geldbedragen op hun privére- kening hadden ontvangen. In totaal ruim één miljoen gulden. Deze wetenschappers van de Faculteit Bedrijfskunde hadden in werktijd cursussen gegeven voor de Rot terdam School of Management (RSM). Het Rotterdamse college van bestuur zette ver volgens de decaan, de faculteitsraad en de - bestuurders uit hun functie. Minister Ritzen van onderwijs stelde een onderzoek in naar de omvang van de bijba nen van wetenschappers. Omdat de hele kwestie in nevelen gehuld bleek, zette Rit zen een commissie aan het werk onder lei- ding van mr. H. Zeevalking. De commissie komt in september met haar eindrapport. Zeevalking liet onlangs weten dat bijbanen op de universiteit heel gebruikelijk zijn. Het voor naamste probleem daarbij is volgens hem de bestemming van de verdiensten. Steekt een hoogleraar het geld in eigen zak of komt het ten goede aan de vakgroep of faculteit? Colleges van bestuur zouden hier nau welijks zicht op hebben. De Rijksuniversiteit Leiden (RUL) kent een weinig gedetail leerde regeling voor nevenwerk zaamheden. Het universiteits bestuur hecht veel waarde aan het 'eigen verantwoordelijk heidsbesef van individuele werknemers. Zo wordt de aan- en afwezigheid van werknemers niet geregistreerd. Op 'thuis werkers' is weinig zicht: of zij al der. „Daar hebben de medewerkers gewoon gce alle bezuinigingen is de etenschappelijk tijd voor: door i-erkdruk alleen isen werken bij r per week. Dat laboratoria dus chzelf werken, erantwoordelijk- beperkt blijft tot i de week en de- erktijd wordt in gehaald, is het volgens het re- fessoren over hun bijverdiensten.' g'emmttoegestaan.ofwerkne- J J mers hun werktijd inderdaad „In de wetenschap gaat het veel mMen. Is moeilijk ie controle- r ren. Voor voltijdse hoogleraren meer om de eer van je werk dan S1?'?' 110 dat Z|j voor be- J taalde nevenfuncties toestem- om het geld dat je ermee Ver- - .m®«Cvragen aan het J college van bestuur. dipnt Volgens plaatsvervangend di recteur-beheerder van de facul teit Sociale Wetenschappen. B. Groen, komen alle gelden die wetenschappelijk medewerkers verdienen met lezingen en der gelijke. 'in principe' ten gunste van de eigen vakgroep of faculteit. „Het is niet de bedoe ling dat de medewerkers daar zelf voor be taald krijgen als ze dat werk in de tijd van de baas doen. Maar we kunnen niet zien of iemand toch geld in eigen zak steekt. We gaan er vanuit dat de regels worden nage leefd maar helemaal garanderen kun je dat Volgens Groen zijn er binnen de Sociale Faculteit geen medewerkers met eigen bv's. De eigen bv van Diekstra is hem onbekend. „Diekstra is iemand die ook buiten de uni versiteit behoorlijk actief is. Als iemand dat in zijn vrije tijd doet. dan hebben wij daar weinig boodschap aan. Het gaat er om dat de universiteit er geen nadeel van onder vindt. Als Diekstra in september decaan van de faculteit wordt, moet hij de regels goed „Voor ons is het moeilijk na te gaan in hoeverre commerciële activiteiten en uni versitaire werkzaamheden door elkaar lo pen maar over het algemeen worden daar goede afspraken over gemaakt. De sociale controle is ook behoorlijk groot." Zondagavondcorvee „Maar je merkt af en toe wel dat er jaloezie is", zegt Diekstra zelf. „Ik begrijp dat niet: sommigen vinden het leuk om het hele weekend op de golfbaan te staan en ik zit achter mijn computer. Of ik geen roofbouw op mezelf pleeg? Onzin. Je hebt mensen die meer kunnen doen naarmate ze het druk ker krijgen. De mensen moeten elkaar niet gaan voorschrijven hoe ze hun leven moe ten inrichten." „Ik weet dat er mensen zijn die zich af vragen of ik al die dingen echt niet in de tijd van de universiteit doe. Maar als ik op zon dag in Het Capitool bepaalde zaken vanuit mijn vak toelicht, beseffen ze dan ook dat ik mijn vrije zondag opoffer?" „Je kunt binnen de universiteit twee te genstrijdige tendensen waarnemen. Aan de ene kant word je als hoogleraar voortdu rend gestimuleerd om geld voor de univer siteit binnen te halen. Aan de andere kant verwacht men dat je je als wetenschapper op bespiegelende en analyserende wijze met je vak bezighoudt. Vaak zijn die twee dingen moeilijk te combineren. Vooral als overdag de telefoon zo'n 566 keer gaat. Dat betekent dat je het echte denkwerk op an dere plaatsen moet verrichten. Thuis bij voorbeeld. Je maakt dus overuren." Geen tijd Flink bijverdienen is vrijwel onmogelijk binnen de faculteit Wiskunde en Natuurwe tenschappen, stelt decaan prof. dr. G. Mui ons gemiddeld 50 werk gebeurt grotendeels i iedereen kan zien waar de ander mee bezig is. Thuiswerken wordt niet geaccepteerd." „Onze medewerkers werken veel in op dracht van bedrijven. Dat contractonder zoek verloopt allemaal via de reguliere ka nalen: de derde geldstroom. Maar wat inci denteel advieswerk voor bedrijven betreft, kan ik niet uitsluiten dat er wel eens wat wordt bijverdiend. De directeur-beheerder kan niet alles controleren. Maar ik denk dat het zeker niet op grote schaal gebeurt: mensen hebben gewoon geen tijd voor dat soort grappen. Prof. dr. R. Schilperoort. voltijd-hoogle raar aan het Instituut Moleculaire Plant kunde. heeft de octrooien van zijn onder zoeksinstituut ondergebracht in een Licen tie bv. Bedrijven kunnen tegen betaling ge bruik fnaken van een uitvinding. De royal ties vloeien voor het grootste deel terug naar het onderzoeksbudget van Schilper oort en zijn collega's. Tien procent is voor de uitvinders zelf. Schilperoort: „Begin jaren tachtig beston den er helemaal geen regels voor het onder brengen van patenten: de universiteit had daar geen kaas van gegeten. Omdat ik zelf wilde dat de opbrengsten van mijn uitvin dingen ten goede zouden komen aan het onderzoek, heb ik de octrooien van mijzelf en van ons instituut in een bv onderge bracht. Het geld komt ons werk ten goede. De octrooien staan op naam van de univer siteit en de uitvinder." Volgend jaar verwacht Schilperoort de eerste royalties van de octrooien. „Ik denk dat dat ons instituut ongeveer een ton ople vert waarvan dan zo'n 10.000 gulden naar de uitvinders zelf gaat. Met een belastingaf trek van 60 procent levert dat een onder zoeker uiteindelijk een paar duizend gulden op. Als je dat uitsmeert over een periode van meer dan tien jaar keihard werken, want zo lang duurt het voordat een octrooi recht wordt toegekend, is dat voor ons een zoethoudertje van ver onder het minimum loon. Bovendien doe je dat werk voor het grootste deel in de avonduren en het week einde. Vorig jaar had ik nog een tegoed van honderd vakantiedagen." Schilperoort is een groot voorstander van contacten tussen bedrijfsleven en universi teit. De Leidse professor was nauw betrok ken bij de oprichting van het Bio Science Park waar universiteit en bedrijfsleven van eikaars diensten gebruik kunnen maken. Vijf jaar geleden wilde Schilperoort een biochemisch bedrijf voor plantenveredeling beginnen in Wageningen. Schilperoort zou dan buitengewoon hoogleraar in deeltijd de Landbouwuniversiteit worden. Maar zijn commerciële onderzoekslabora torium. Greengene. kwam niet van de grond. „De tijd was er niet rijp voor: de aan deelhouders waren het niet eens over de koers. Maar' ik vind het heel belangrijk dat jonge Leidse wetenschappers nu wel de kans krijgen een bedrijf te beginnen. Zo juich ik het initiatief van professor H. de Boer die hier in Leiden een eigen bedrijf heeft van harte toe." De Boer is parttime hoogleraar bij de vak groep biochemie, de rest van de tijd is hij directeur van GenePharming dat in het ge bouw van de vakgroep is gevestigd. Schil peroort: „De hoogwaardige bio-technológi- sche kennis die we hier in huis hebben, moet voor Nederland behouden blijven. De vertaling van die wetenschappelijke kennis naar de praktijk moet een van de pijlers worden van onze economie." „De wetenschap moet ook geen museum worden. Contacten met bedrijfsleven zijn voor ons onderzoekers heel belangrijk om te overleven. Mijn eigen instituut draait nog slechts op een derde aan Overheidsgelden, de rest komt van fondsen en het bedrijfsle ven. Zonder die gelden zouden we niet kunnen bestaan." Zakkenvullerij Prof. dr. Frits van Oostrom, full time hoog leraar bij de vakgroep Nederlandse taal- en letterkunde, vindt de commotie rond het verschijnsel bijklussen een storm in een glas water. „Alle hoogleraren worden op eens verdacht van ongelooflijke zakkenvul lerij. dat is onzinnig! Ik vind die hele discus sie nogal ranzig. In de wetenschap gaat het veel meer om de eer van je werk dan om het geld dat je ermee verdient." zoals in Rotterdam vind ik zeer ernstig, maar komen volgens mij nie voor. Er zijn maar weinig hooglerart op die manier hun zakken vullen, en niet bij de geesteswetenschappen mensen absoluut niet zakelijk cieel zijn ingesteld." Van Oostrom geniet zelf enige naam en faam door zijn wetenschappelijke boeken die ook bij het grote publiek aftrek vinden. Zo bracht het goed verkochte boek 'Het woord van eer' over Nederlandse literatuur en cultuur in de middeleeuwen enkele tien duizenden guldens aan royalties in het laatje. Inmiddels is er ook een Engelse ver taling verschenen bij een bekende Ameri kaanse uitgever. Van Oostrom zegt jaarlijks aan de ver koop van zijn boeken ongeveer 300» gulden netto over te houden. „Ik betaal keurig netjes belasting over die royalties. De uni versiteit gunt mij dat geld blijkbaar. Ik wil me niet heiliger voordoen dan ik ben. maar deze inkomsten zijn toch zeer marginaal." Als de Commissie Zeevalking in septem ber besluit dat de royalties van wetenschap pelijk publicaties voortaan moeten worden afgedragen aan de universiteit, zal Van Oostrom daar geen traan om laten. „Ik zal er geen boek minder om schrijven want het is mij niet om het geld te doen." „Aan de andere kant zou ik het schunnig vinden als de universiteit de mij al uitge keerde royalties straks zou terugvorderen. Er bestaat ook nog zoiets als verworven rechten. Ik heb onderzoek gedaan voor die boeken, werk dat valt onder mijn taak als hoogleraar. Ik heb er ook flink wat vrije tijd ingestoken. De enige opdracht die ik als hoogleraar heb, is het schrijven van één we tenschappelijk artikel per jaar. Als ik dat in mijn paasvakantie doe, kan ik voor de rest van de tijd in mijn volkstuintje gaan-wer ken. Maar daar kies ik niet voor. Volgens Van Oostrom profiteert de Leidse ook van zijn populaire penne- nichten. „Door de successen van dat boek heb ik een groot project binnengehaald van de Nederlandse Organisatie van Weten schappelijk Onderzoek: NVVO, waar de fa culteit garen bij spint. Het gaat om een om vangrijk onderzoeksproject van bijna twee miljoen gulden waar hier in Leiden tien jaar lang ongeveer 16 mensen aan werken. .Ms ik 'Het woord van eer' nooit had geschreven, was dat WVO-project er niet gekomen en hadden deze mensen dat werk niet kunnen doen." „Ik vind hel werk van die commissie Zee valking trouwens heel komisch: heel Neder lands en lekker moralistisch want het heeft met geld te maken." Specialisten Hoogleraren/specialisten die werkzaam zijn aan de Medische Faculteit en het Acade misch Ziekenhuis Leiden (AZL) krijgen naast hun gewone salaris ook een uitkering uit de pot Stichting Specialisten Registratie (SSR). Hierin worden de honoraria gestort voor verrichtingen bij particuliere patiën ten. Volgens een wettelijke regeling hebben specialisten in loondienst hier recht op: jaarlijks zo'n 13 miljoen gulden. Dit geld en de opbrengsten van de '3a-regeling' een vergoeding voor elke patiënt die in het AZL wordt opgenomen wordt over de maat schappen verdeeld. Hierdoor kunnen de specialisten enige tienduizenden guldens bij hun inkomen tellen. „Hierover wordt gewoon belasting afge dragen dus er gebeurt niks illegaalsaldus professor dr. H. kamphuisen. „Ik vind het ook niet erg dat specialisten die heel hard werken ook heel v eel verdienen. Ik ben ab soluut tégen gelijke inkomens. Een mens is het beste te motiveren als hij veel geld ver dient. De RUL/AZL zijn de slechtste werk gevers die je je kunt voorstellen: bezuini ging op bezuiniging en nooit een woord van waardering voor je werk. Ms specialis ten op een nette manier geld kunnen ver dienen, dan mag dat wat mij betreft ontzet tend veel zijn." Aparte rekening Prof. dr. VV. Wagenaar, als psycholoog werk zaam bij de vakgroep functieleer in Leiden, heeft ook bijverdiensten die hij op een aparte privérekening stort. De hoogleraar schrijft geregeld artikelen in NRC-Handels- blad over zijn vakgebied: het onderzoeken van menselijke fouten bij beslissingsproces sen. Wagenaar doet ook geregeldg advies werk en treedt op als getuige-deskundige bij rechtszaken. Wagenaar is full time bij de universiteit in dienst en zegt zijn schrijfwerk voor NRC- Handelsblad uitsluitend in zijn vrije tijd te doen. De krant betaalt hem per verhaal een paar honderd gulden waarover Wagenaar belasting betaalt. „Voor die paar honderd gulden zit ik dan wel een hele zondag te werken. Voor het geld doe ik het niet. Ik doe het omdat ik het belangrijk vind om aan een breed publiek duidelijk te maken waar je mee bezig bent." De Leidse professor schrijft regelmatig deskundige-rapporten voor rechter-commissarissen. „Dat advies werk doe ik ook buiten werktijd." Volgens Wagenaar wordt hij van zijn ne ven-activiteiten financieelniet wijzer, want hij gebruikt deze extra inkomsten om con gressen, reiskosten, boeken en tijdschriften te betalen. „Ik heb een aparte rekening voor al mijn bijverdiensten. In de acht jaar dat ik nu werk in Leiden, heb ik aan de vakgroep nog nooit een vergoeding gevraagd voor reiskosten, congressen en dergelijke. Dat heb ik al die jaren zelf kunnen betalen. Daarvan profiteert de vakgroep aanzienlijk omdat ze het geld dat ze op die manier uit spaart op een andere manier kan gebrui ken." Betalingen voor advieswerk dat Wage naar wel in werktijd doet. worden volgens hem keurig overgemaakt naar de vakgroep. „Dit jaar heb ik een grote adviesopdracht uitgevoerd in opdracht van Rijkswaterstaat. Voor dit werk dat ik overdag moest doen. is de volledige vergoeding, meer dan 10.000 gulden, naar de vakgroep overgemaakt. Nee, liet kopen van tweede huizen of boten van neveninkomsten, zit er voor mij echt Wagenaar is vol lof over zijn collega Diek stra die zo goed boert met zijn populaire psychologische boeken. „Dat is heel knap. Diekstra doet dat allemaal in zijn vrije tijd: hij kan heel snel schrijven. En het zijn echt geen kasteelromans. Als mensen daar ja loers op zijn. vind ik dat kinderachtig. Die mensen adviseer ik: schrijf zelf eens een bestseller." Professor dr. F. van Oostrom: „Ik vind de hele discussie nogal ranzig."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 27