Turkije heeft vergaande hervormingen broodnodig Oprichting ministerie religieuze zaken was Atatürks grootste fout mr Feiten &Meningen Vreemde kruising tussen Chinezen en Turken Onzeker of winst wel of niet belastingvrij is WOENSDAG 7 JUL11993 Istanbul» jessica lutzlims tot werkterrein kreeg. De instelling van dit ministerie wordt Alle beperkingen op de promotie van de Islam die door Atatürk opleidingen als paddestoelen uit de grond en werd godsdienst- correspondent door veel Turkse intellectuelen als Atatürk's grootste fout gezien, ingevoerd waren, werden teruggedraaid. Koranscholen en iman- onderwijs op school verplicht. Toen Mustafa Kemal Atatürk de republiek Turkije stichtte op de overblijfselen van het Osmaanse Rijk, was één van de eerste din gen die hij deed het kalifaat afschaffen. De kalief was voor de moslims wat de paus is voor de katholieken: een internationaal geloofsleider. In plaats hiervan werd een ministerie voor religieuze zaken opge richt, dat geloofs-, gebeds- en morele zaken van de Turkse mos lims tol werkterrein kreeg. De instelling van dit ministerie wordt door veel Turkse intellectuelen als Atatürk's grootste fout gezien, want het staat haaks op het uitgangspunt van secularisatie, van scheiding van 'kerk' en staat. Het ministerie zou een machtig werktuig blijken in de handen van religieus gezinde regeringen. Dit werd voor het eerst duidelijk na de verkiezingen van 1950, die met een ruime meerderheid door de Democratische Partij werd gewonnen. De DP was sterk beïnvloed door een intellectuele stroming die de 'Turks-Islamitische synthese' propageerde, waarin nationalisme en religie onlosmakelijk verenigd werden. Alle beperkingen op de promotie van de Islam die door Atatürk 'ingevoerd waren, werden teruggedraaid. Koranscholen e opleidingen werden heropend, opnieuw werd begonnen met de bouw van moskeeën en het gebed werd weer in het onverstaan bare Arabisch in plaats van het Turks gevoerd. De leider van de militaire staatsgreep in 1980 en zoon van een is lamitisch geestelijke, generaal Evren, versterkte de religieuze be wegingen als tegenwicht tegen links. Onder zijn presidentschap en het premieischap van Turkuth Özal, de latere en inmiddels overleden president, schoten moskeeën, koranscholen en imam opleidingen als paddestoelen uit de grond e onderwijs op school verplicht. Özal, lid van een machtige, orthodoxe orde, nam in de grondwet een artikel op dat Arabisch-islamitische financiële instellingen vrijstelt van belasting. Het ministerie van religieuze zaken telt in middels 88.000 werknemers. Ook in 1980 werd Turkije lid van de Islamitische Conferentie Organisatie. Land blijft kwetsbaar voor onrust vanfundamentaliste en Kurden Turkije is diep geschokt door de gruwelijkheden van vori ge week in Sivas, waar 36 mensen omkwamen in een ho tel dat door islamitische fundamentalisten in brand was gestoken. Het incident kwam kort na Kurdische aanval len op buitenlandse toeristen in Turkije. london the independent Daardoor doemde het spook beeld op van ontwrichting door een dubbele aanval van funda mentalisten en Kurden, die hun acties zelfs zo nu en dan zou den kunnen coördineren. De ongerustheid in het Westen is toegenomen sinds Kurden vori ge maand Turkse kantoren in Europa hebben aangevallen. Door Turkije's centrale positie als regionale mogendheid tus sen Europa en het Midden-Oos ten en als verbinding tussen Ar menië en Georgië is de binnen landse stabiliteit in het land ook voor het buitenland van groot belang. Turkije zal geen tweede Iran worden, waar een pro-westers regime werd weggevaagd door een islamitische revolutie. Het land is ook geen Egypte of Alge rije, waar het fundamentalisme wordt gevoed door een diepge wortelde sociale onrust. Turkije is een grotendeels seculaire staat met één voet in Europa, waarmee het land meer dan de helft van zijn buitenlandse han del voert. De islam in Turkije is meer pragmatisch dan fundamenta listisch. In het huidige politieke bestel worden religieuze belan gen voldoende behartigd en de gevestigde religieuze orde heeft dan ook geen behoefte aan ver andering. En met een economie die met ongeveer zes procent per jaar groeit, zijn grote delen van de bevolking, waaronder ook actieve moslims en geïnte greerde Kurden, het meest ge baat bij stabiliteit en continuï teit. Toch is het land kwetsbaar voor interne onrust uit twee hoeken. Ontevreden jongeren sluiten zich aan bij het islamitische fundamentalisme, omdat dat een ideologisch kader biedt voor hun protest en omdat ze zich daarmee de morele steun verwerven van delen van het politie apparaat en van mensen zoals de burgemeester van Si vas. Bovendien brengt funda mentalisme financiële steun uit het buitenland in het laatje. De recente ontwikkelingen in het voormalige Joegoslavië, waar de Bosnische moslims in de steek worden gelaten, geven veel jon geren een nieuwe reden om an ti-westerse gevoelens te koesteren. De fundamentalisten zijn hinderlijk en zullen waar schijnlijk nog in aantal groeien, maar ze zullen de publieke opi nie niet meekrijgen. Integen deel. De meeste Turken zijn ontzet over de brand in Sivas. De Kurden vormen een apart probleem, hoewel hun protes ten af en toe samenvallen met die van de fundamentalisten. Ze zijn afschuwelijk slecht behan deld door de meeste Turkse re geringen, die medeverantwoor delijk zijn voor het ontstaan van het gewelddadige, reactionaire communisme van de Kurdische Arbeiderspartij (PKK). Toen de Turkse regering drie maanden geleden verzuimde om serieus op de eenzijdig door de PKK af gekondigde wapenstilstand te reageren, liet ze weer een be langrijke kans liggen. De Kur den hebben reden tot verbitte ring, die nog wordt versterkt nu de trend tot zelfbeschikking ,zich in andere gebieden door zet. De nieuwe Turkse premier, Tansu Ciller, heeft de kans om deze problemen vanuit een mo dem denkkader aan te pakken. Ze kan zich veroorloven om verder te gaan dan de voorzich tige probeerseltjes van wijlen president Turgut Özal, door de Kurden meer zelfbestuur toe te staan en een einde te maken aan het gewelddadige optreden van de politie. De angst dat dit onherroepelijk tot een Kurdi sche afscheiding zal leiden, hoeft niet terecht te zijn, vooral niet als de Kurden meer rede nen zouden krijgen om in Tur kije te willen blijven. Zoals de zaken er nu voorstaan, is het nauwelijks verrassend dat som mige Kurden weg willen. Om Turkije aantrekkelijker te maken, zijn verdere hervormin gen nodig. Toen Atatürk het land in een moderne staat be gon te veranderen, bestond 80 procent van Turkije uit platte landsboeren. In die dagen leken een gecentraliseerde regering en groots opgezette staatsin- dustrieën noodzakelijk voor een ISgSg Meeste Turkse regeringen zelf verantwoordelijk het ontstaan van de radicale Kuridische Arbeiderspartij. voorspoedige ontwikkeling. Maar nu woont 60 procent van de bevolking in steden en zijn de mensen beduidend beter op geleid. Delen van de industrie zijn volkomen modem, maar het bestuurlijke en ambtelijke systeem is ouderwets en ge brekkig en de overheidssector in de economie is veel te groot. Turkije heeft een sterke, vin dingrijke regering nodig om hervormingen door te landse onrust ten grondslag lig- voeren. Het terrorisme zal erger gen. worden als de regering toestaat dat op deze manier de aandacht vertaling: margreet heslinga wordt afgeleid van de werkelijke problemen die aan de binnen- Liiuia, het centrum van het moslimvolk dé Hui floris harm De geslachte schapen hangen ondersteboven aan houten rek ken langs de hoofdstraat van Linxia. 'Islamitische slagerij' staat er in Chinese karakters en in Arabisch schrift boven deze primitieve etalages geschreven. Voor een restaurant zitten man nen met witte kalotjes op aan een tafel mierzoete thee te drin ken. De luifel, waaronder zij zich bevinden, is bedrukt met halve maantjes en Arabische teksten. In China wonen volgens de laatste volkstelling uit 1990 een kleine achttien miljoen mos lims, die zijn onderverdeeld in verschillendemoslimvolkeren. Hun verspreidingsgebied ligt voornamelijk in West- en Cen traal-China, in de zogenaamde Quran-gordel. Met meer dan acht miljoen mensen vormen de Hui de grootste moslimminderheid in China. Ofschoon de Hui zich door heel China hebben geves tigd, zijn ze vooral geconcen treerd in Centraal-China, in de provincies Ningxia en Gansu. Hun verhaal is een sino-Tibet- aanse taal, maar daarnaast spreekt een groot deel ook wat Arabisch. 'Allah Akhbar!' Het is zes uur 's avonds in Linxia, een autono me Hui-prefectuur en gelegen in de provincie Gansu. Klaaglijk klinkt de in het Arabisch gezon gen oproep tot gebed, die van de minaretten door de straten schalt. Linxia telt meer dan vijf tien moskeeën met gewelfde Chinese daken en ui vormige hoepels, waar een halve maan op prijkt. Het zijn prachtige ge bouwen in groene, stergele en steenrode kleuren, hoewel ze zonder uitzondering na in 1980 zijn gebouwd. Tijdens de hoog tijdagen van de communisti sche strijd tegen oude gebrui ken werden ook deze relicten van de vroegere feodale maat schappij hard aangepakt. De gebedshuizen werden verwoest en de imams werden naar het platteland gestuurd om var kensstallen schoon te maken, vernederend werk voor mos lims, die het varken als een on rein dier beschouwen. Na 1980 werd de moslims weer toegestaan hun geloof in prak- Een moslim-bakker wacht in Linxia op klanten. tijk te brengen en begon de we deropbouw. „Ter compensatie voor de herbouw van deze mos kee kregen we 1000 Yuan (zo'n 350 gulden) van de Chinese re gering. De overige 39.000 Yuan moesten we zelf betalen", ver telt een oude imam, terwijl hij wat droevig glimlacht onder zijn grijze baardje. Vanuit de stegen van de oude stad, die veel weg hebben van een labyrinth, stromen mos lims, gehuld in lange fladderen de jassen, naar de gebedshui zen. De mannen dragen ge kleurde tulbanden over hun witte kalotjes. Hun gezichten hebben door een scherpe neus en lage jukbeenderen gepro nonceerde trekken. Met hun vlassige puntbaardjes en spleet ogen zien ze eruit als een vreemde kruising tussen Turken en Chinezen. Veel van de vrouwen gaan zwart óf wit gesluierd over straat en de meisjes dragen donkergroe ne kapjes. Alleen de politieke slogans in karakters langs de weg geven aan dat ik mij nog steeds in China bevind. In het plattelandsdorpje Jishis- han, waar ruiters het straat beeld bepalen en handkarren tevens dienst doen als ambu lance, is de Chinese invloed zo danig geslonken dat ik met al gemeen beschaafd Chinees nog maar moeilijk uit de voeten kan. Naast Hui wonen in deze plaats nog een aantal andere moslim volkeren, zoals de Dongxian en de Salar, die met hun Altaïsche talen dichter bij de Turken staan. Voor de leek zijn de verschillen echter nauwelijks waar te ne men. Ze kleden zich identiek, hebben dezelfde fysieke ken merken en gaan samen naar de moskee. Toch zijn gemepgde ARCHIEFFOTO huwelijken niet veel voorko mend, 'want dat soort dingen kun je maar het beste onder el kaar houden', zoals een Donxiang-koopman het uit drukt. De handelaar in groene en rode tapijten vertelt met een sterk streekaccent, dat zijn oud ste zoon in Linxia Arabisch stu deert. „En hij kan niet eens Chi nese karakters lezen!" De man vindt het zelf wel een goeie grap en schatert het uit. Volgens de koopman zijn er nu al vier mensen uit zijn dorp op bedevaart naar Mekka gegaan. Zelf zou hij er ook dolgraag aan deelnemen en een kijkje nemen in de heilige stad. „Maar dat is verschrikkelijk duur en boven dien moet je over veel buiten landse valuta beschikken. Maar wie weet. Trouwens, wil jij niet wat dollars met mij wisselen?" Verzekeringskamer legt bom onder paradepaardje assuradeuren haarlem dennis weber fiscaal medewerker De Verzekeringskamer heeft een bom gelegd onder een nieuw produkt van de verzeke ringsmaatschappijen, de kapi taalverzekering. Het is nu wach ten op het standpunt van het ministerie van financiën of deze bom ook echt explodeert. Het gaat er om of Financiën wel of niet belasting zal gaan heffen over de vermogensstijging, die de 'geachte cliëntèle' met hun spaarfonds hebben gecreëerd. De laatste anderhalf jaar zijn zo goed als alle verzekeringsmaat schappijen met dit nieuwe pro dukt op de markt gekomen. Het gaat om een soort levens- en/of begrafenisverzekering, waarvan de winst annex rente steeds op nieuw wordt belegd en die na vijftien tot twintig jaar recht geeft op een belastingvrije uit kering. Omdat deze spaarverze- kefingen wel heel erg lijken op gewone spaarcontracten kwam er al snel een discussie op gang of de uitkering wel belastingvrij moet zijn. Reden voor de Verzekeringska mer, het orgaan dat toezicht houdt op de verzekeringsmaat schappijen, om een en ander te onderzoeken. Op 7 juni kwam de Verzekeringskamer met haar oordeel: De produkten lijken in derdaad teveel op spaarcontrac ten en de Kamer stelt voor vanaf 1 juli nieuwe regels in te voeren waaraan de produkten moeten voldoen, willen de uitkeringen belastingvrij zijn. Maar hoe zit het met de al ver kochte produkten van voor l ju li 1993? Zijn deze uitkeringen straks ook belastingvrij, wan neer de termijn na 15 of 20 jaar afloopt? Volgens de Verzeke ringskamer wel. In de over gangsregeling heeft men name lijk bepaald dat deze produkten toch nog goed worden gekeurd en de uitkeringen dus ook be lastingvrij zijn. Probleem opgelost? Nog lang niet. Het ministerie van financi en heeft in principe namelijk niets te maken met het stand punt van de Verzekeringskamer. En het ministerie van financiën bepaalt of er wel of niet belas ting wordt geheven op de ver mogensstijging. Zal Financiën dit standpunt volgen? Voor de duizenden mensen die de pro dukten hebben aangeschaft is het te hopen van wel. In het Weekblad voor Fiscaal Recht schrijft hoogleraar belas tingrecht professorStevens de ze week dat hij van mening is dat er voor Financiën geen an dere weg openstaat dan het door de Verzekeringskamer in genomen standpunt onverkort te volgen. Hij acht het echter niet onmogelijk dat de fiscus dwarsligt en toch een afwijken de overgangsregeling hanteert. De Eindhovense belastingin specteur mr. P. F. Goes trekt in Het Financieele Dagblad een stuk feller van leer. Volgens hem is het ministerie van financiën geenszins gehouden aan het standpunt van de Verzekerings kamer. Ook ziet hij niets in een soepelere maatregel. „Er moe ten goede redenen zijn om van belastingheffing af te zien. Dat het aanzien van de verzeke ringsbranche door dit alles is geschaad, is absoluut geen goed argument om van belastinghef fing af te zien. Waarom moet de samenleving opdraaien omdat de verzekeringsmaatschappijen bewust gezocht hebben naar de uiterste fiscale grenzen van wat fiscaal mogelijk is?", aldus Goes. Goes komt met een voorstel om het fiscale nadeel dat de kopers van de produkten lijden af te wentelen op de verzekerings- maatschappijen. De verzeke ringsmaatschappijen kunnen de belastingheffing dan als het ware afkopen. Dan komen de lasten daar te liggen waar ze be horen te liggen. Men kan zich natuurlijk afvra gen of de verzekeringsmaat schappijen wel zo hard aange pakt moeten worden, zoals Goes meent. Hadden de verze keringsmaatschappijen dit alles kunnen voorzien? Het lijkt van wel. Ten eerste hebben de ver zekeringsmaatschappijen be wust de fiscaal mogelijke gren zen uitgeprobeerd met het risi co dat het mis zou kunnen gaan. Daarnaast ging men vro lijk door met het verkopen en aanprijzen van de produkten terwijl men wist dat de Verzeke ringskamer de zaak aan het on derzoeken was. Zelfs nu men weet dat de pro dukten niet meer aan de Fiscale regels voldoen, gaan sommige verzekeringsmaatschappijen door met reclame maken voor het produkt. Een goed voor beeld hiervan is het foldertje over het SpaarzekerPlan dat de Postbank vorige week bij zijn gi ro-afschriften voegde. Belas tingvrij, staat er in grote letters vermeld op de voorkant. Voor de verzekeringsmaat schappijen en de verzekering nemers breken er spannende tijden aan. Het is wachten op het standpunt van Financiën. Bij de verzekeringsmaatschap pijen zal helemaal het zweet gaan uitbreken als Financiën niet met een standpunt komt, maar het oordeel van de rechter vraagt in een proefproces. Want dan, zoals in het weekblad Else vier onlangs scherp werd opge merkt, hoeft er over een aantal jaren maar één ambitieuze be lastinginspecteur als Goes op te staan, om een complete chaos in de verzekeringswereld te ver oorzaken. TOM JANSSEN AmWMHACnK BFtmN Otr- mum lm A mim Km j $AM$$ kéiSf \\mmm

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 2