Soulsister wil van
slappe reacties af
'Markante Beelden' in Baarn
Cultuur&Kunst
'Ik geniet van die gast'
Blokfluitspel Maute opvallend
m
'Levende muziek is mijn wereld'
Artistiek leider Reisopera haakt af
inie
ZATERDAG 26 JUN11993
25
Parkpop springplank voor Belgische formatie
De dertiende aflevering van Parkpop, morgen in het
Haagse Zuiderpark, is ook voor Soulsister de kans om in
één klap Nederland aan zich te binden. Eindelijk, voegt
de Belgische formatie zelf meteen aan die stille wens toe.
„Want de reacties uit Holland zijn tot op heden beslist te
slap geweest," meent zanger Paul Michiels. „En hoe dat
komt? 't Is ons eerlijk gezegd een raadsel. Als je kijkt naar
alle zeer positieve respons in de rest van Europa plus
naar de wij grote aandacht die er bij jullie altijd voor
soulgetinte muziek is geweest, dan is hier sprake van een
merkwaardige achterstand.
sfeertje'. Voor producer David
Werner uit Nashville was die
aparte klankkleur een van de re
denen om met de Belgische
laatbloeiers (Leyers is 35, Mi
chiels tien jaar ouder) in zee te
gaan. Met z'n drieën kwamen
ze via de Gooise Wisseloord
Studio's tot het derde album
'Simple Rule', waarvan overi
gens de eerste singles Broken'
en 'Ain't That Simple' in ons
land nauwelijks hitgevoelig zijn
gebleken.
Vooral aan het schrijven met
Werner (onder meer de compo
nist van Billy Idol's hit 'Cradle
Of Love') bewaren Leyers en
Michiels uitstekende herinne
ringen. „David heeft ons her
haaldelijk met onze «neus op on
ze zwakheden gedrukt. Gefor
ceerde woordkeuzes en zo.
Daarnaast heeft hij er op gewe
zen dat we niet moesten probe
ren om te subtiel te zijn. Hij riep
ook steeds dat we alles overdo
ne moesten doen. Wil je bij de
Amerikanen tot de verbeelding
spreken, dan moet je nooit met
understatements komen. Kom
met een olifant de kamer bin
nen in plaats van met een rasp-
aardje, luidde dan ook een keer
zijn advies," herinnert laatstge
noemde zich.
PROGRAMMA PARKPOP:
Stage 1
13.00 13.40 uur The Won
der Stuff
14.00 14.45 uur Samuel
Eddy Jan Akkerman
15.05 15.55 uur Gotcha!
16.20 17.20 uur Galliano
17.50—18.55 uur Fish
19.25 20.40 uur Inner Cir-
DEN HAAG LOUIS DU MOULIN
Alweer vierenhalf jaar geleden
scoorde Soulsister in ons land
wel een dikke top tien-hit met
'The Way To Your Heart'. Niet
zo verwonderlijk, gezien het we
reldwijde succes, tot in de Vere
nigde Staten toe. Daarna is er
ontzettend veel gebeurd met
het geesteskind van 'Polle' Mi
chiels en Jan Leyers (tweede
zanger, producer), dat in 1986
voor het eerst van zich liet ho
ren onder de naam The Soul
Sisters.
Als podiumattractie groeide
de Vlaamse band uit tot een elf-
koppig collectief, waarin bij
voorbeeld ook de vanuit Hilver
sum opererende sessie-percus
sionist Eddie Conard zich hele
maal thuis voelt. „Je kunt thans
spreken van een super-Soulsis-
ter," zegt Jan Leyers. „Ons doel
is altijd geweest om iedereen
onder de tafel te spelen. We ko
men daar inmiddels aardig bij
in de buurt."
David Werner
Waar Soulsister zich ten opzich
te van haar Amerikaanse 'inspi
ratiebronnen (Ray Charles. Stax,
Motown) in onderscheidt is een
'ondefinieerbaar Europees
13.00 13.40
cream
13.55—14.50 ui
15.10— 16.00 ui
16.20 17.05 i
17.30— 18.30 i
Beat- jan Akkerman komt morgen naar Werfpop.
ARCHIEFFOTO CPD
r Soulsister
r Thunder
ir Jesus Jo-
Akkerman met Samuel Eddy op podium
HEILOO CPD
Parkpop kent dit jaar voor
het eerst ook een Veld 3, zijnde
het verlengde van de door 150
kraampjes gevormde markt.
Speciale attractie op dit terrein
is de Jumbotron: een beeld
scherm van 6 bij 5 meter,
waarop flitsen van de optre
dens en van het publiek wor
den vertoond. Meer dan ooit
raadt de organiserende Stich
ting Toerisme Den Haag ieder
een aan om gebruik te maken
van het openbaar vervoer.
Vanaf de station Hollands
Spoor en Den Haag Centraal is
het Zuiderpark bereikbaar met
de tramlijnen 8 en 9 en de bus
13 en 25. Speciale bussen wor
den ook ingezet. Deze rijden
rechtstreeks naar het Zuider
park en zijn te herkennen aan
de Parkpopaffiches aan de
voorkant.
Maute - blokfluiten, Pieter Dirksen - da-
vecimbel en Norbert Kunst- dulciaan en
barokfagot. Gehoord op 25/6 in de Lok-
Terwijl de merels in de avond
lucht begonnen te kwinkeleren,
weerklonken als een soort
klankrijm de eerste tonen van
het Trio Passaggio. In de Itali
aanse muziek uit de zestiende
en zeventiende eeuw, waarin de
musici beurtelings met elkaar
konden wedijveren, was het
blokfluitspel van Matthias Mau
te het opvallendst aanwezig. De
blokfluiten staan in deze perio
de van de geschiedenis op hun
hoogtepunt: niets lijkt onmoge
lijk qua virtuositeit. In tegen
stelling daarmee moet de dul
ciaan (renaissance-fagot) het
hebben van een mooie, sonore
klank, waarop Norbert Kunst
zich met grote aandacht toeleg
de. De eerste helft van het pro
gramma kenmerkte zich door
veel afwisseling en ritmische va
riaties. De speelse Ricercada's
van Diego Ortiz leken wel zó
weggelopen uit de volksmuziek.
De achttiende eeuwse muziek
van onder anderen Vivaldi en
Bigaglia werd uitgevoerd op ba-
rokinstrumenten. De blokflui
ten zien er veel bewerkter uit en
de fagot is een stuk wendbaar
der geworden. Heel helder en
sprekend voerde Pieter Dirksen
op het clavecimbel de 'Katten-
fuga' uit van D. Scarlatti. De be
werking van het trio van Albino-
ni (een première) werd schitte
rend gespeeld. Toch zijn de alt
fluit en de fagot wel heel ver
schillende van klankkleur, zodat
het wedijverend karakter van de
Sonate jammer genoeg minder
op de voorgrond trad.
Muziek als therapie. Jan AJcker-
man maakte een nieuwe cd,
'Puccini's Café', toen hij na
maanden weer opkrabbelde na
zijn auto-ongeluk. Morgen staat
hij met Samuel Eddy op Park
pop, over twee weken met Thijs
van Leer op het North Sea Jazz
festival. De meeste klanken op
'Puccini's Cafe' heeft jan thuis
voortgebracht. „Pielen met de
computer, de leadgitaar speel je
in op een achtsporenrecorder,
je dubt wat in de studio, zolang
de voorraad strekt. Zolang je
rechtop kan blijven zitten."
Toch zijn er ook andere muzi
kanten op de plaat te horen.
„Sporadisch, een drumpartij
hier, een baspartij daar, een
pianootje. Je moet zelf maar
ontdekken waar precies, dat
hou ik ook niet bij."
'Puccini's Cafe' bevat hoogst
beeldende muziek. „Mijn mu
ziek roept altijd beelden op,
heel gek. Misschien omdat ik
zolang in Friesland heb ge
woond, waar je heel ver kan kij
ken zonder dat er veel te zien is.
Dan ga je vanzelf wel beelden
creëren en die klinken bij mij
direct door in de muziek."
Plannen heeft Jan ondertus
sen zat. Een plaat maken met
wonderbassist Stanley Clarke en
Police-drummer Stewart Cope-
land, bij wiens broer Miles hij
eigenlijk onder contract staat.
„Wat het gaat worden weet ik
nog niet, geen jazzrock in ieder
geval. Vind ik geen flikker meer
aan. Te veel eigen, te weinig tra
ditie. te veel intellectualistisch
gebrabbel. Alle lichten aan, nie
mand thuis. Nee, als ik 'Love Is
Uneven" hoor, dan denk ik dat
het die richting opgaat."
-let beeldje is bepalend voor de
waliteit van de tentoonstelling.
e. en piepklein beeldje in klei,
.30 'esmokkeld uit het concentra-
ekamp Vught. In een tijd dat
e nazi's hun leegheid demon-
siui- eerden 'n beelden van steeds
igantischer afmetingen.
Op de tentoonstelling 'Mar-
27 ante Beelden' ter gelegenheid
5 00, an het 75-jarig bestaan van de
'n n het verzet actieve Nederland-
e Kring van Beeldhouwers in
0asteel Groeneveld in Baarn
leemt het beeldje van Frits van
K12 lall een belangrijke plaats in.
IABY- Jein maar fijn. De door de
jj- luitsers opgepakte beeldhou-
15' er bleef ook in het kamp zich
elf. Een zoeker naar schoon
er eid. Tere vrouwenfiguurtjes
isas- :hiep hij. De kunst stond voor-
8 45, p, het vege lijf kwam op de
2 ir veede plaats. Ook als gevange-
e bleef hij vrij.
13.15 "ij vveigerde als bediende te
spro- erken voor Thorak, de officiële
'cldhouwer van het Derde
ijk. Thorak was voos. onwaar-
Tuig, opportunistisch. Deed
les om in het gevlei te kpmen
in de kunstcritici, nam geld
elke weldoener, aan-
mkelijk zelfs joodse, hield zich
unsttechnisch' strikt aan de
3T5, Urmen van de nazi's. Steeds
otcr, steeds leger werden zijn
telden. Thorak. de lievelings-
teldhouwer van Hitier, groeide
't grote werk boven het hoofd
aardoor hij in zijn atelier bij
armisch-Partenkirchen 'hulp-
achten' nodig had. Twee 'be-
ame beeldhouwers' vroeg hij
de commandant van Da-
au, waar Van Hall inmiddels
Maar Van Hall weigerde. Hij
Ide geen collaborateur wor-
lb jr.
3.15,
POLE
POLE
fear 16.,
Het beeld van Erik van Spronsen 'Möbius cyclus' (1992) is een van de tachtig beelden in en bij kasteel Groe
neveld in Baam. Het maakt deel uit van de expositie van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers, die het 75-
FOTO ANP
jarig bestaan viert
den maar een bevlogen kunste
naar blijven. Dat betekende
Auschwitz voor hem.
Doodvonnis
Gerrit van der Veen, in Utrecht
bekend van de beeldengroep bij
Utrecht Centraal Station, heeft
als lid van de Kring ook in be
langrijke mate bijgedragen aan
het verzet. Hij zorgde dat zijn
kunstbroeders niet tekenden
voor de door de Duitse bezet
ters beheerste Kultuurkamer.
Hij spekte met illegale huisten
toonstellingen van kleinplastiek
de 'Kas van de Kring'. Onderge
doken en in het verzet actieve
kunstenaars werden zo gehol
pen.
Op 10 juni 1944 is Gerrit van
der Veen gefusilleerd. 'Dood
vonnis' heet het gedicht dat op
de dag van zijn terechtstelling is
geschreven. O kogel die hem
trof. o hand. die durfde vuren op
wie daar nederlag reeds in zijn
laatste uren. Die vlak voor het
vuurpeloton geschreven dicht
regels zijn te lezen op de ten
toonstelling in Baarn die van
daag werd geopend.
De Euterpestraat in Amster
dam-Zuid waar het hoofdkwar
tier van de Sicherheits Dienst,
beter bekend als de SD, was ge
vestigd is na de oorlog omge
doopt in Gerrit van der Veen-
straat. Zo werd de straat een
monument voor een bewogen
beeldhouwer.
Op de expositie is ook te le
zen en te zien hot? de Neder
landse Kring van Beeldhouwers
zich na de bevrijding heeft inge
zet tom herdenkingsmonumen
tenvan bedenkelijke kwaliteit te
weren. Een verzetsmonument
moest mooi zijn. Vooral een
voudig. En beslist niet pom
peus, want dat zou doen den
ken aan het Derde Rijk.
Louis Andriessen op festival Nieuwe Muziek
MIDDELBURG MIEKE V
Louis Andriessen is regelmatig
te gast op het Festival Nieuwe
Muziek in Middelburg. Dit jaar,
tijdens de zeventiende afleve
ring van het festival dat tot en
met 17 juli duurt, levert hij met
zijn kameropera Orpheus'
(1977) een belangrijke bijdrage
aan één van de centrale thema's
van het muziekfestijn. In het ka
der van het Monteverdi-jaar
duikt Orpheus meerdere keren
op in het muziek- en lezingen-
programma. Voor Louis An
driessen is de mythologische fi
guur tijdloos: „Orpheus heeft
wel iets van een verwende pop
zanger."
Voor het huis van Louis An
driessen, aan de Keizersgracht
in Amsterdam, liggen twee
bootjes. Een dieseltje voor hem
zelf, om mee te gaan pierewaai
en op het Amsterdamse water,
en een roeibootje. Om negen
uur legt een jongen de riemen
in de dollen van het roeibootje
en vaart weg. „Dat bootje heb ik
speciaal voor mijn leerlingen
gehouden. Aanvankelijk zat er
een motortje op maar dat werd
voortdurend gestolen. Behalve
componeren wil ik mijn leerlin
gen ook het leven een beetje
bijbrengen. Niet dat je moet
kunnen leven om goede noten
op het papier te krijgen. De mu
ziekgeschiedenis heeft me wat
rare kluizenaars voortgebracht,
die toch prachtige dingen heb
ben gemaakt. Mij kan het niet
schelen waar iemand zijn goede
noten vandaan haalt, maar zelf
heb ik aan het leven genoeg."
Wellicht is dat de reden dat
Andriessen zich graag daar op
houdt waar muziek en theater
elkaar raken, elkaar overlappen
en in elkaar overgaan. „Mijn
eerste opdracht, ik was toen
veertien, kwam van een pop
penspeler. Sindsdien ben ik -
ook gestimuleerd door mijn ou
ders en mijn zus, die naar de to
neelschool ging - dichtbij het
theater gebleven."
Andriessens 'Orpheus' mag
dan voor het Festival Nieuwe
Muziek op de affiches staan als
een kameropera, zelf spreekt hij
liever van muziektheater. „We
hebben het stuk in 1977 ook ge
schreven voor een theatergroep:
Baal. Daar deden ze er welis
waar alles aan om muziek en
dans van perfecte kwaliteit in
het theater te brengen, maai de
opzet was toch theater. Totaal
theater: absurdistisch en anar
chistisch, precies zoals ik het
graag zie." Andriessen verwacht
dat de opvoering in Middel
burg. door leerlingen en afge
studeerden van de Amsterdam
se Hogeschool voor de Kunsten
onder regie van Leonard Frank,
recht zal doen aan de opvattin
gen die Baal met 'Orpheus' tri
omfen deed vieren.
Andriessen heeft het idee dat
hij altijd is doorgegaan met het
geen hij twintig jaar geleden
met Baal begon. „Levende mu
ziek, theater, dat zal altijd wel
mijn wereld blijven. Ik roep al
tijd dat iemand die een wille
keurige toets op de piano aan
slaat, meer met muziek bezig is
dan iemand die een cd'qr in
zijn appasaat steekt."
Orpheus van Louis An
driessen naar een libretto van
Lodewijk de Boer, dinsdag 29
juni, Stadsschouwburg, Mid
delburg, 20.30 uur.
Dan zijn The Hunters weer
eenmalig uit de kast gehaald, de
groep waarmee Jan in de jaren
zestig de monsterhit Russian
Spy And I' scoorde. „Hartstikke
leuk. En die riff komt er nog pri
ma uit, hoor. Omgekeerd en
achterstevoren." Zijn andere
grote groepen, Brainbox en Fo
cus, werden al eens nieuw leven
ingeroepen, wat in het geval
van Focus nog gepaard ging
met aardig wat harde woorden
over en weer tussen Jan en flui
tist-toetsenman Thijs van Leer.
Inmiddels zijn beide kempha
nen wel weer 'on speaJdng
terms'.
„Hj belde me, uit belangstel
ling. Vond ik toch sympathiek
van hem, menselijk. Want ik
heb echt rjiet zulke leuke din
gen over hem gezegd. Niet on
terecht trouwens." Wat niet kan
verhinderen dat Akkerman en
Van Leer wederom de instru
menten gaan kruisen, op het
komende North Sea Jazz-festi
val.
En dan gaat Jan de blues spe
len, ook nog. Met de Terse gita
rist Samuel Eddy, onder andere
op Parkpop. Heeft Jan zin in.
„Ik geniet van die gast, hij doet
me denken aan hoe ik zelf twin
tig jaar geleden was. Harken op
dat ding. Hoe duurder, hoe har
der, hoe gemener, hoe beter.
Ben ik nooit echt overheen ge
groeid, hoor. Ik blijf snel spelen,
ja, ook in die hele elementaire
blues. In wezen heeft het me
nooit geïnteresseerd, die snel
heid. Je hebt het of je hebt het
niet, wat maakt dat nou uit. ik
heb er wel mee gesukkeld, hoor,
dat geen hond er meer een
moer van begreep. Maar mooi
wel dat iedereen het te gek vond
omdat het zo snel ging."
AÏDA - Bezoekers van de opera
Aïda in de Parkhal van de RAI
hoeven de komende dagen niet
bang te zijn dat zij nauwelijks
iets kunnen zien van het grote
operaspektakel. ,Het podium is
met ruim één meter verhoogd.
Louis Andriessen, componist van de kameropera Orpheus.
ENSCHEDE/RUSWUK.
De beoogd artistiek leider van de Nationale Reis
opera in oprichting, Guus Mostart, trekt zich te
rug. De financiële en bestuurlijke voorwaarden
maken dat hij onvoldoende vertrouwen heeft in
de uitvoerbaarheid van zijn opera-beleidsplan.
Dat heeft hij het bestuur van de stichting Forum
en minister D'Ancona van cultuur meegedeeld.
De minister heeft na overleg met het huidige
bestuur van Forum besloten dit te vervangen
door een interim-bestuur onder leiding van Han
Lammers, Commissaris van de Koningin in
Flevoland. In het interim-bestuur hebben verder
zitting W. Sorgdrager (procureur-generaal bij het
Flof in Arnhem) en B. van der Meer (voormalig
directeur van het Residentie-orkest). Ook zal aan
één of twee leden van het huidige Forum-bestuur
gevraagd worden in dit overgangsbestuur een rol
te spelen.
Het interim-bestuur moet een nieuw beleids
plan voor de opera ontwikkelen op basis van een
nieuwe artistieke leiding. Verder moet de afslan
king van het orkest, Forum Filharmonisch, een
feit worden. Intussen moet er ook nog een pas
send opera-aanbod voor het seizoen 1994/1995
uit de bus rollen.
Op aandringen van de Kamer is dit voorjaar be
sloten tot de uitvoering van een alternatief orkes
tenplan van de provincies Overijssel en Gelder
land. Dit plan gaat uit van het behoud van Het
Gelders Orkest en Forum Filharmonisch, de or
kesten die de minister eigenlijk had willen laten
fuseren om meer financiële ruimte te bieden aan
een nieuwe opera.
Omdat dit extra geld voor de opera uilbleet,
moest Mostart zijn aanvankelijke plannen bijstel
len en, mede wegens het voorlopig beperkte aan
tal uit te brengen produkties, uitgaan van een
verdergaande afslanking van het huidige opera-
bedrijf.
De extra afvloeiïngskosten voor deze verder
gaande afslanking trekken een zware wissel op de
financiën. Daarnaast zijn aan het reorganisatie
proces bestuurlijke en juridische consequenties
verbonden die een vrije en snelle start van een
nieuwe opera-organisatie weliswaar niet in de
weg staan, maar die wel extra risico inhouden.
Mostart acht de risico's te groot voor het reali
seren van de opera-plannen zoals hij die (ge
steund door de Raad voor de Kunst en de oor
spronkelijke uitdenker, de Commissie Lammers)
voor ogen heeft.
oor: Jan Rijsdam
Politiek moet Lakenhal de ruimte geven
Sinds directeur H. Boltén-Rempt er de
scepter zwaait in De Lakenhal waait er al
wel een frisse wind door het museum aan
de Oude Singel. Bolten kalkte de muren wit
(soms ook blauw), brak muren weg. richtte
zalen opnieuw in, toverde de binnenplaats
om tot een publieksvriendelijke
ontvangstruimte en, last but not least,
exposeert toonaangevende hedendaagse
kunst, al of niet in confrontatie met de oude
collectie. De museumdirecteur is er in korte
tijd in geslaagd het Leidse stedelijk weer
nationale betekenis te geven.
Onveranderd is dat De Lakenhal uit z'n
voegen barst. Eén van de grootste wensen
van de museumdirecteur is dan ook de
realisatie van een nieuwe vleugel voor de
uitbreiding van de historische afdeling,
depotruimte en tentoonstellingsruimte.
Zowel cultureel als stedebouwkundig is
een nieuwe vleugel bij de Lakenhal toe te
juichen. Een aantal lelijke panden aan de
achterkant van het museum
(Lammermarkt) moet hoognodig worden
gesloopt om deze entree tot de stad met
'een nieuwe Lakenhal' te verfraaien. Het in
beeld brengen van de cultuur-geschiedenis
van Leiden in sociaal-economisch opzicht
(de historische afdeling) dient hoognodig
geactualiseerd te worden. Daarover bestaat
ook geen verschil van mening. Maar het is
onmogelijk te realiseren als het museum
niet meer ruimte krijgt.
De politiek is herhaaldelijk doordrongen
van de ruimtenood maar schuift een
beslissing over de uitbreiding van het
De Nederlandse musea floreren als nooit
tevoren. Bouwen en uitbreiden is in
museumland aan de orde van de dag (het
Amsterdamse Van Gogh en Stedelijk
Museum, Groninger Museum enz.). In
Leiden wil het echter maar niet lukken om
het Stedelijk Museum I)e Lakenhal meer
ruimte te geven.
stedelijk museum al jaren voor zich uit.
Men gaat er kennelijk vanuit dat er beter
valt te scoren met een luxe winkelcentrum
dan met een nieuwe museumvleugel. Het
stadsbestuur lijkt er onvoldoende van
doordrongen dat ook van kunst een
economische aantrekkingskracht uitgaat.
Musea en muziekcentra trekken steeds
meer publiek naar de steden. Hun functie
in de binnenstad groeit terwijl die van de
warenhuizen juist aan het afnemen is. De
Groningse hoogleraar architectuur en
stedebouw, prof. dr. E.R.M. Taverne, meent
zelfs dat het museum het nieuwe
warenhuis is geworden dat een prominente
plaats in de stad verdient.
Dat besef lijkt in Leiden nauwelijks
doorgedrongen, afgaande op de traagheid
waarmee de uitbreiding Lakenhal wordt
behandeld. Musea zijn warenhuizen
geworden, maar door de gemeente leiden
wordt nog steeds gekruidenierd. Die
culturele reputatie van krentèwegers doet
deze stad zeker geen goed.
Het wordt tijd dat de gemeente een
besluit neemt over de uitbreiding van het
stedelijk museum en een projectgroep in
het leven roept om een en ander handen en
voeten te geven. B en W zullen zich
ongetwijfeld haasten te zeggen dal er germ
geld is. Duidelijk is dat een lorse injectie
door het bedrijfsleven noodzakelijk is Sinds
een aantal jaren is het heel gewoon dat
grote bedrijven kunst sponsoren. Denk aan
het AT&T Danstheater in Den Haag, het
Groninger Museum en aan de grote
Rembrandt- en
landschapstentoonstellingen in de
Lakenhal zelf. Het is ook de stellige
opvatting van de partijgenote van
cultuurwethouder Koek. PvdA-minister
D'Ancona. dat de kunst meer op eigen
benen moet staan en niet alleen afhankelijk
moet zijn van de overheid.
De Lakenhal moet dus de boer op. maar
dat is niet mogelijk zonder dat de politiek
een principebesluit heeft genomen over de
uitbreidingen een plan laat ontwerpen
Zonder een investering van de gemeente
komt er geen plan, en zonder plan komt er
geen geld.
Van cultuurwethouder Koek mag daarom
een actievere rol worden verwacht. leiden
heeft nu «en enirum Beeldende kunst
Dat is mooi. Maar nu verder. De lakenhal
is. met haar presentatie van oude en
nieuwe kunst in samenhang met de
geschiedenis van leiden, meer dan wat ook
het culturele hart van deze stad. Dat moet.
met het oor op de toekomst, nu ooi maai
eens duidelijk zichtbaar worden gemaakt.
