Een levenlang in spijkers
Verto al jaren in moeilijkheden
Verkoopkunst jonge ondernemers
@IGEN
BAAS
Test' van PTT wekt irritatie
Stand van Zaken
'Met suiker kun je alles maken
VRIJDAG 25 JUN11993
20 VRI
CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -356439. PLV. -CHEF MEINDERT VAN D
OEGSTGEEST ERIC JAN WETERINGS
„Twee keer in je leven ben je
helemaal alleen: als je dood
gaat en als je in je eentje voor
een groep mensen moet staan
zoals ik hier. Maar er is een be
langrijk verschil. Op de dood
kan ik me niet voorbereiden,
maar op deze speech wel." Al
dus Antoine Simons, deze week
in Oegstgeest.
Communicatie, contact,
kortom 'self promotion', daar
gaat het over voor een gehoor
van het CJB Leiden, de vereni
ging voor jonge bedrijven in
Leiden en omstreken. De com-
het CJB is in elk
geval al redelijk in orde. De or
ganisatie kondigt Simons aan
als 'de Nederlandse John Cle-
ese' en de naam van deze kol
derieke Brit zorgt voor een goe
de opkomst in hotel Het Witte
Huis - of is het toch de bood
schap van Simons zelf die een
volle zaal trekt?
Communiceren kan de man,
zo blijkt. Anderhalf uur lang
weet hij de jonge ondernemers
aangenaam bezig te houden.
Tussen neus en lippen door
geeft hij nuttige tips over de
manier hoe je het beste met za
kenrelaties om kunt gaan. Daar
bij druk gesticulerend, met
(soms instant) humor en alle
kunstgrepen gebruikend die hij
zo al doende zijn publiek bij
brengt. „Leuk en een stuk min
der vermoeiend dan een halve
aflevering van Fawlty Towers,"
merkt halverwege een tevreden
toeschouwer op.
Simons is een self-made man,
altijd ondernemer geweest en
bijna altijd succesvol. Hij was
actief in de bloemenhandel,
verkocht tapijten en sponzen en
deed aan marktonderzoek. Ook
van zijn mislukkingen maakt hij
zijn publiek deelgenoot en dat
neutraliseert weer mooi het in
gestudeerde grijnsje dat veel
platitudes volgt.
Sponzen
Zijn huidige bedrijf doet in 'mo
tivatietrainingen'. „Met de
sponzenhandel ben ik begon
nen met lucht verkopen en ik
doe het nu weer," duidt hij zijn
bezigheden, uitgesproken met
de snelheid van een repeteerge
weer. „ledereen moet op z'n tijd
gemotiveerd worden, iedereen
moet even wakker worden ge
schud, iedereen heeft op z'n tijd
een bemoedigend woord nodig.
Jullie krijgen het van mij alle
maal."
„Je moet toch wel hardstikke
achterlijk zijn om nu te gaan
ondernemen. Dan ben je toch
niet wijs?" De zaal is direct een
en al oor en wordt als dank di
rect gekieteld: „Jonge onderne
mers geven niet op, die zijn
hongerig, die willen meer, die
willen succes."
Met veel omhaal van woor
den („ik moet mijn tijd vol klet
sen, maar ik heb al zo weinig,
ha,ha") nadert de spreker lang
zaam de kem van zijn betoog.
Succes komt als de drie P's in
orde zijn, Produkt, Procedures
en Performance, doceert hij. Bij
dat laatste aspect staat hij uitge
breid stil. „Performance - hoe
laat je mensen 'ja' tegen je zeg
gen, daar gaat het om. Je ver
koopt jezelf en het produkt is
van ondergeschikt belang."
Dan volgt een exposé over het
uitbuiten van 'contactkracht'.
„Die hebben we allemaal. Als
baby's blèren we om eten te
krijgen, moeder stopt er een fles
in en de baby is stil. Uitsteken
de deal toch?, ratelt Simons, die
in het vuur van zijn betoog
langzaam rood aanloopt en af
en toe zelfs een stoel beklimt.
(„Dat is echt een offer, ik doe
helemaal niet aan sport").
'Wees oprecht gei"nteres-
seerd in mensen', is uiteindelijk
de boodschap. Simons brengt
die boodschap zelf consequent
in de praktijk door de zaal
steeds uit te dagen, steeds vra
gen te stellen. Maar echt over
tuigd is het publiek pas door het
vernaai over zijn schoonmoe
der. Aanvankelijk vond hij het
een walgelijk mens en nu zijn ze
de beste maatjes.
„Contactkracht is echte inte
resse in de mens die tegenover
je staat, echte interesse in je
klant," besluit Simons bijna
fluisterend zijn betoog. Hij is er
zelf anderhalf uur het levende
bewijs van.
Technische groothandel Laman 80 jaar
Het begon officieel in 1913. Aan de Haarlemmerstraat
vestigde zich een eenvoudige ijzerhandel in schroeven en
spijkers. Nu, tachtig jaar later, is het bedrijf uitgegroeid
tot de Technische Groothandel Laman. De onderneming
heeft vier vestigingen waar 42 mensen hun boterham
verdienen. Tachtig jaar terug waren het alleen spijkers en
schroeven, nu heeft Laman een assortiment van 25.000
artikelen.
jaar verhuizing r
bonden. Zijn vader A. Vette was
orlog als eerste verte-
LEIDEN ERIC JAN WETERINGS
Kort na zijn tachtigste verjaar
dag verkreeg het bedrijf als eer
ste in zijn branche het ISO 9002
certificaat, een door de Kema
verleend kwaliteitswaarborg.
Directeur L Huigsloot hecht
daar grote waarde aan: Eigenlijk
hebben wij een hele traditionele
handel in bouten en moeren.
Wat wij verkopen kan je elders
ook krijgen, dus dan moet je
concurreren met service.. Dat
certificaat is daarvoor de garan
tie. Ik zat recentelijk op een ver
gadering met 76 ijzerhandela
ren en als je dan de enige bent
met zo n certificaat streelt dat
natuurlijk je ego.'
Het behalen van het certifi
caat en het 80-jarig bestaan zijn
inmiddels enthousiast gevierd."
We zijn met het hele personeel
naar Texel geweest en daar heb
ben we alles gedaan wat je vol
gens de nieuwe WAO-regels zou
moeten vermijden. Zeilen, pa
rachutespringen, de collega's
verklaarden mij voor gek. En we
hebben er nog geen gekneusde
vinger aan overgehouden.'
Familie
De geschiedenis van het bedrijf
begon toen W.J. Laman in 1913
zijn winkel aan de Haarlemmer
straat opende, maar eigenlijk is
het bedrijf al veel ouder. Laman
kocht de winkel van H.H. van
Romburgh, wiens vader de zaak
in 1857 was begonnen. Van
Romburgh was in zijn dagen
een bekend man in de ijzer
branche. 'Als propagandist voor
de toepassing van het decimale
stelsel voor maat, gewicht en
verpakking, is Van Romburgh in
onze Vereeniging geworden dé
man van het decimale stelsel',
zo schreef het officieel orgaan
van de Nederlandsche Vereeni
ging van IJzerhandelaren bij
zijn overlijden in 1919.
pand in de Donkersteeg nood
zakelijk werd. Naast het 'gewo
ne' ijzerwerk verkocht Laman in
de beginjaren onder meer Gero-
bestekcassettes aan 'jonghe
echtelieden'. Al voor de Tweede
Wereldoorlog richtte het bedrijf
zich steeds meer op technische
artikelen voor het bedrijfsleven.
Na de oorlog zette die tendens
zich voort: momenteel levert
het bedrijf nauwelijks meer aan
particulieren.
Het grootste deel van de afge
lopen tachtig jaar bleef Laman
een typisch Leids familiebedrijf.
De oprichter bleef tot 1954 in de
zaak, waarna zijn zoons J. en
W.J. Laman de firma tot het be
gin van de jaren tachtig bestier
den. Die was toen al twee keer
verhuisd: na diverse verbouwin
gen en uitbreidingen bleek de
winkel in de Donkersteeg (weer)
te klein, waarna Laman in 1967
naar de Oude Rijn verhuisde.
Zes jaar later streek het neer op
de huidige locatie aan de Zijl
singel.
Dertig jaar
In 1983 werd D. Vette de nieu
we directeur, een man die al ja
renlang aan het bedrijf was ver-
groter genwoordiger
Laman
dienst gekomen en werkte er
dertig jaar. De huidige directeur
zwaait de scepter sinds 1989. Ik
kende het bedrijf ook door en
door','zegt Huigsloot. Voor ik di
recteur werd, heb ik hier ruim
veertien jaar gewerkt, als verte
genwoordiger, verkoopleider en
adjunct-directeur."
Onder zijn voorganger zette
Laman in het midden van de ja
ren tachtig een snelle expansie
in. Tussen 1987 en 1990 werden
kantoren geopend in Zoeter-
meer, Alphen aan den Rijn en
Nieuw Vennep. Rond de jaar
wisseling hoopt Huigsloot weer
een nieuwe vestging te openen,
maar hij wil nog niet zeggen
waar. Er is een gezonde concur
rentie in onze branche en ik ga
het ze niet nodeloos makkelijk
maken door mijn plannen nu al
op tafel te leggen."
Hij verwacht dat Laman de
komende jaren zal blijven groei
en, 'maar dan wel gecontro
leerd.' Als je te snel groeit ga je
steken laten vallen, dan verlies
je het overzicht. Daar is dit be
drijf geen tachtig jaar oud voor
geworden.'
De een droomde altijd al
van een eigen bedrijf.
Voor een ander was het
ondernemerschap de
laatste mogelijkheid om
uit de werkloosheid te
komen. Een derde zag het
gat in de markt dat
niemand anders opviel.
Allemaal hebben ze
gemeen dat ze er voor
kozen hun eigen baas te
worden. Vandaag: Ab
Guizouni uit Leiden,
suikerdecorateur en
kunstenaar in suiker.
„Voor mij zijn er twee redenen om voor
mezelf te beginnen. Mijn hele leven heb ik
al een eigen zaak gewild. Dat had ik in mijn
jeugd in Tunesië al. Altijd was ik aan het
handelen. Ik stond met kippen, eieren en
konijnen op de markt. En ik verkocht in sui
ker gedoopte appels. Eigenlijk was dat het
begin van wat ik nu doe.
De andere reden is dat ik nu twintig jaar
als kok werk en al twintig jaar van werkge
ver naar werkgever zwerf. Ik wil graag dat
daar een einde aan komt. Toen ik als kok
begon raadde iedereen mij aan vooral alle
diploma's te halen. Dan zou ik wel een vas
te baan krijgen. Nu heb ik die diploma's en
mag ik als kok zowel in instellingen als in de
horeca werken en krijg ik geregeld te horen
dat ik te duur ben. Tegelijk zie ik een hoop
ongediplomeerden om mij heen die wel
vaste banen krijgen. Van oorsprong ben ik
overigens weerkundige. Nadat ik dreigde te
worden overgeplaatst naar een post in de
woestijn ben ik met mijn Nederlandse
vrouw hier naar toe gekomen. Voordat ik
kok werd heb ik allerlei baantjes gehad.
Het idee om met suiker decoraties en -
kunst te maken kwam een jaar of drie, vier
geleden, hoewel ik de suikermassa al uit
mijn jeugd kende. In Tunesië gebruiken
vrouwen suikermassa als epileermiddel. Als
onze moeders suikermassa kookten, kregen
we er als kinderen wat van om mee te spe
len. Met de suikerkunst maakte ik kennis bij
een kokswedstrijd. Later heb ik in Frankrijk
stage gelopen bij een decorateur om mij
een aantal technieken eigen te maken. De
coreren met suiker gebeurt in Nederland
nauwelijks. Terwijl het in Zwitserland,
Frankrijk, Engeland, maar ook in Amerika
en Australië op hoog niveau wordt gedaan.
Elk land heeft zijn eigen werkwijze. In En
geland wordt veel poedersuiker gebruikt, in
Amerika wordt met 'icing', glazuur, gewerkt
yi in Frankrijk weer met warme suiker. In
totaal gaat het om zo'n twaalf verschillende
warme en koude technieken. Ik denk dat ik
uniek ben doordat ik al die technieken be
heers.
Met suiker kun je alles maken. De warme
massa die bestaat uit suiker, glucose en wa
ter kun je draaien, trekken, maar ook blazen
als glas of in een mal gieten. Met blazen en
trekken kun je bijvoorbeeld fruit- en fruit-
mandjes maken en met mallen wijnflessen
of beeldjes gieten. Met levensmiddelenverf
kun je alles kleuren. Voor het verven ge
bruik ik ook de airbrush, een soort heel fijn
spuitje dat op luchtdruk werkt. Met poeder
suiker en eiwit, een koude techniek, kun je
verfijndedecoraties maken. Bijvoorbeeld
corsages, heel apart en ze verwelken niet.
Voor een bruiloftsfeest is dat toch weer iets
heel anders.
Minder bekend in Nederland is nouga-
tine, een mengsel van amandelschaafsel en
caramel. Met nougatine heb ik bijvoorbeeld
een molen nagebouwd. Nougatine moet je
heet verweflcen, bij een temperatuur van
Directeur L. Huigsloot: ..'.'traditionele handel in bouten en moeren...
FOTO HENK BOUWMAN
Onzekerheid bij Leiderdorpse vestiging
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Het hele Verto-concern maakte
vorig jaar naar schatting 20 mil
joen verlies en zit met een totale
schuldenlast van 90 miljoen
gulden, maakte voorzitter
Drenth van de raad van bestuur
gisteren op een bijzondere aan
deelhoudersvergadering be
kend. Oorzaken waren naast de
staalkabelproduktie het faillis
sement van de belangrijke afne
mer DAF en de sterke terugval
in de visserij, waardoor minder
netten en trossen werden ver
kocht.
In Leiderdorp werd met ge
mengde gevoelens op het
nieuws gereageerd. Naast grote
verslagenheid was er ook op
luchting dat aan maandenlange
onzekerheid een einde was ge
komen. „Het meest trieste is
nog dat een complete bedrijfs
tak uit Nederland verdwijnt,"
zegt een kaderlid van de FNV.
Veel mensen hebben een vak
geleerd dat ze nooit meer kun
nen uitoefenen. Met een beroep
als 'meester-staalkabelmaker'
kun je nergens meer terecht."
Vandaag en morgen wordt in
Leiderdorp gewoon doorge
werkt, maar hoe lang dat nog
het geval zal zijn is onzeker. Het
is niet bekend wanneer daar
mededelingen over worden ge
daan. Een paar maanden gele
den verwierf 'Leiderdorp' nog
een grote order van off-shore
bedrijf Heerema. Dit werk zou
voor een groot deel zijn vol
tooid.
Verto zit al enkele jaren in de
rode cijfers. In 1990 werd een
verlies geleden van 15 miljoen.
Een jaar later werd dat terugge
bracht tot ongeveer zes miljoen,
maar over 1992 zijn nog steeds
geen cijfers gepubliceerd. Het
verlies zóu zijn opgelopen tot
twintig miljoen gulden. Ook het
aantal werknemers nam gestaag
af, van 724 voor de hele holding
in Nederland in 1990 tot 558 op
1 juni van dit jaar. In Leiderdorp
liep de werkgelegenheid in die
periode terug van 112 naar 92.
Dit jaar zouden volgens het so
ciaal plan 50 banen verdwijnen.
Volgens de bewindvoerder be
tekent het faillissement dat het
sociaal plan van de baan is. De
vakbonden zijn daar woedend
over en hebben een claim van
10 miljoen gulden ingediend.
Dit bedrag zou al gereserveerd
zijn. Een groep werknemers uit
Leiderdorp gaat vandaag in Rot
terdam met de industriebond
FNV overleggen wat te doen.
Krediet
Het bankconsortium dat Ver
to een boedelkredriet van 63
miljoen verleent, wilde volgens
bewindvoerder Houthoff een
einde maken aan de bodemloze
put bij de staalkabeldivisie om
de andere Verto-bedrijven - de
nog rendabel draaiende han
delsondernemingen, Verto
Touw en Anza visserij-uitrus
ting in Apeldoorn - niet in ge
vaar te brengen. jMle Verto-be-
drijven en de holding zijn on
derling aansprakelijk voor el-
kaars schulden.
Verto heeft nu van de banken
twee maanden langer de tijd ge
kregen de rest van het
te'reorganiseren. Volgens Hout
hoff staan alle mogelijkheden
nog open, zoals verzelfstandi
ging of verkoop van de werk
maatschappijen. De holding be
zit een fiscaal compensabel ver
lies van 35 miljoen gulden. Die
geldt in de komende jaren als
forse aftrekpost, zodat Houthoff
met die houdstermaatschappij
nog wel wat wil ondernemen.
De problemen bij Verto
Touw, dat voornamelijk via Bel
gië touw uit Portugal impor
teert, zijn volgens Drenth nu re
delijk onder de knie. Het bedrijf
is stap voor stap op weg naar
succes met 'high performance'-
kabels. Onduidelijk is of Verto
nog gesprekken voert met even
tuele overnamekandidaten in
het buitenland. Besprekingen
met het Engelse Bridon werden
drie jaar geleden afgebroken,
omdat de Engelsen milieu
claims zonder succes afgeslo
ten. Geruchten dat het Portuge
se Oliveira interesse zou hebben
voor het machinepark in Lei
derdorp konden niet worden,
bevestigd.
120 tot 140 graden. Dan werk ik met hand
schoenen. Suikermassa daarentegen ver
werk je bij een temperatuur van 80 graden.
Iets warmer of kouder gaat al niet meer.
Daarvoor heb ik echt gevoel in mijn vinger
toppen gekregen. Voor de stevigheid van
het werkstuk is de luchtvochtigheid heel
belangrijk. Eenmaal klaar, stolt de suiker, is
het materiaal dood, dan maakt het niet veel
meer uit. Je kunt het dan heel lang bewa
ren. Het suikerwerk kun je in principe wel
eten, maar dat is niet de bedoeling.
Met mijn werk mik ik op mensen die iets
aparts willen. Ik denk dat veel mensen er
een goede prijs voor over hebben. Neder
landers zijn volgens mij niet gierig. Ze wil
len best betalen voor iets dat ze apart vin
den en graag willen hebben. Maar het is
heel moeilijk te bepalen hoe groot de markt
zal zijn. Dat hoor ik bijvporbeeld ook bij de
Stichting Werkgelegenheid Leiden, die star
ters begeleidt. Als ik 1 augustus officieel be
gin, zal ik mijn werk als kok ook nog niet
opgeven. Mijn grootste probleem is voorlo
pig is dat ik mijn werk nergens kan laten
zien. Ik werk nu eenmaal thuis. Daarom
ben ik nu op zoek naar een mogelijkheid
om werk te exposeren."
Ab Guizouni is bereikbaar via 071 -217071
TEKST «RUDOLF KLEUN
FOTO HIELCO KUIPERS
Minder bloemen
verwacht in 1993
DEN HAAG/REGIO
De totale oppervlakte waarop in
Nederland onder glas snijbloe
men worden geteeld zal in no
vember van dit jaar waarschijn
lijk twee procent lager zijn dan
in november 1992. Dat ver
wacht het Produktschap voor
Siergewassen op basis van een
enquête onder snijbloemente
lers die in mei werd gehouden.
De daling is te verwachten bij
roos (twee procent), chrysant
(twee procent), anjer (zeven
procent), gerbera (drie procent),
freesia (vijf procent), orchidee-
en (een procent), gypsophila
(zes procent), nerine (tien pro
cent) en bouvardia (vijf pro
cent). Een toename is te ver
wachten bij anthurium (vijf pro
cent), alstroemeria (twee pro
cent) en zomerbloemen onder
glas (22 procent). Voor de lelie
blijft het areaal nagenoeg gelijk.
Het areaal buitenbloemen
neemt naar verwachting toe
met 12 procent.
'Top Secret - alleen voor moeders'
LEIDEN ERIC JAN WETERINGS
'Top Secret - alleen voor moe
ders'. Deze wervende tekst
staat op grote dichtgeplakte
bruine enveloppen zonder ver
dere aanduiding over de in
houd. Altijd spannend zulke
post, ook als je geen moeder
bent. De inhoud valt tegen: het
is reclamemateriaal.
In de week voor vaderdag
(20 juni) werden de envelop
pen in grote delen van Leiden
huis-aan-huis verspreid. Ook
brievenbussen met stickers
waarop wordt bedankt voor
ongewenst reclamedrukwerk
ontkwamen niet aan deze ver
vuiling. Sommige enveloppen
waren zelfs voorzien van een
adressticker. Een postbusnum
mer in Den Haag bleek de af
zender en dat deed het ver
moeden rijzen dat het hier om
een nieuw kunstje ging om
toch in zoveel mogelijk brie
venbussen reclamemateriaal te
verspreiden, stickers of geen
stickers.
- De PTT wil telefonisch niet
verklappen wié er achter het
postbusnummer zit. „Vanwege
de privacy meneer." Wel blijkt
het mogelijk via een apart
kaartje aan te vragen wie de af
zender is. Dat kaartje kan ech
ter niet worden toegestuurd,
dat moet worden opgehaald op
het postkantoor. Beetje om
slachtig. „Ja, dat is de procedu
re meneer. En er moet tachtig
cent op."
Een boos briefje naar het ge
wraakte postbusnummer
brengt uitkomst. Een klant
vriendelijke stem meldt binnen
twee dagen dat het hier een
'test' betreft van de PTT in vier
plaatsen in Nederland. Een
deel van de enveloppen is ge
adresseerd, een deel niet. „He
laas hebben we verzuimd onze
bezorgers er van in kennis te
stellen dat stickers op brieven
bussen gerespecteerd moeten
worden," verontschuldigt 'de
stem' zich. „Een volgende keer
worden de bezorgers zeker ge
waarschuwd."
Als die volgende keer er
minste komt, want tot nu
zijn een hoop boze
binnengekomen.
Éi
