Cultuur Kunst
Rigault regelneef
en penningmeester
ewondering
99
Bob Mendes wint
'Gouden Strop
Zes rockbands in 'droge' Kaagweek
'Geen lijkenpikkers
op Werfpopfestival'
DONDERDAG 24 JUNI 1993
7
Stichting ontfermt zich over Werfpopfestival
Elf keer is het goed gegaan en ook de twaalfde keer, op
zondag 11 juli, zal het wel weer lukken. Om er wat zeker
der van te zijn dat het Leidse Werfpopfestival in het ge
lijknamige park elk jaar terugkeert, is onlangs een stich
ting opgericht. Ferry Rigault, vroeger werkzaam bij het
Leids Vrijetijdscentrum (LVC), tegenwoordig als consu
lent bij het provinciaal steunpunt cultureel werk, is 'ge
promoveerd' van oproepkracht/regelneef tot penning
meester van de stichting Werfpop. „De continuïteit van
het festival is gegarandeerd", zegt hij op quasi-plechtige
toon.
gemeente over de hoogte van
het subsidiebedrag.
De kersverse stichting Werf
pop, waarin ook het LVC, Stat-
huys en de LVP participeren,
heeft in haar statuten de organi
satie van het jaarlijkse festival
als hoofddoelstelling opgeno
men. Direct eronder staat dat ze
de popmuziek in Leiden wil be
vorderen. Hoe Rigault en de zij
nen dat willen doen, is nog niet
helemaal duidelijk. Penning
meester Rigault denkt onder
meer aan een 'competitie-festi
val' voor Leidse bands. De
hoofdprijs is op Werfpop spelen
en het daarbij behorende hono
rarium. „Eerst maar eens de
twaalfde aflevering van Werf
pop tot een goed einde bren
gen", zegt Rigault.
Het eerste festival namens de
Ander voordeel is dat geld dat
overblijft van een vorige keer
niet naar de gemeente hoeft te
worden teruggestort maar ge
woon voor het volgende festival
kan worden gebruikt. Ook
wordt Rigault als penningmees
ter van een heuse stichting in
onderhandelingen
Als geen ander weet Rigault
hoe dikwijls Leidens enige pop
festival van betekenis aan een
zijden draadje heeft gehangen.
De ene keer doordat pas op het
allerlaatste moment duidelijk
werd wie zich met de organisa
tie zou belasten („Men kwam
altijd bij mij uit"), de andere
keer vanwege oenigheid met de
stichting Werfpop breekt direct
diverse financie'ie records. Aan
de inkomstenkant staan subsi
dies van provincie en gemeente,
een bijdrage van sponsor Sam-
som, de baromzet en het batig
saldo van Werfpop deel elf. En
treegelden staan niet op de be
groting want ook al is dat sta
tutair niet vastgelegd, Werfpop
blijft gratis toegankelijk.
Door dit alles kan Werfpop
twaalf zich een betere geluids
installatie en een dito podium
veroorloven. Het programme
ringsbudget, 13.000 gulden, is
ook nog nooit zo hoog geweest.
Mede daardoor konden zes in
plaats van de gebruikelijke vijf
bands worden ingehuurd.
Prijzig
Hoewel de stichting een finan
cieel voortvarende start maakt,
is en blijft geld volgens pen
ningmeester Rigault het groot
ste probleem. Op zijn verlang
lijstje stonden onder meer de
nieuwe groep van Arno
Hintjens, Bettie Serveert. Tröc-
kener Kecks en Claw Boys Claw
maar die bleken te prijzig. „Het
misverstand dat festival-organi
satoren over dikke budgetten
beschikken, is hardnekkig. Ook
met sponsorgelden erbij is het
nog geen vetpot. Logisch, als je
weet dat Philips 45.000 keer per
Ferry Rigault: in de jaren zeventig een aanbod van The Police afgeslagen c
straat 66 op te treden.
jaar met sponsorvoorstellen
wordt bestookt."
Rigault: „Daar komt nog eens
bij dat bands twee prijzen han
teren: een club- en een festival-
prijs. De laatste ligt dertig pro
cent hoger. Als reden wordt op
gegeven dat een festival in een
keer zo'n groot publiek trekt dat
de clubs niet meer zijn gei"nte-
resseerd in optredens. Het pu
bliek heeft jullie al gezien, zou
den bands te horen krijgen. Vol
gens mij is het precies omge
keerd: op een festival hoef je
maar een keer een inspanning
te verrichten om bij een groot
publiek bekend te worden. De
clubs groeit juist
als een groep het leuk doet op
een festival. Kijk naar Burma
Shave, vorig jaar een succe
snummer op Werfpop en een
paar maanden later in het LVC.
Zo verging het A Weekend at
Waikiki een paar jaar eerder
ook."
„Programmeren", conclu
deert Rigault, „blijft met of zon
der stichting even moeilijk of
gemakkelijk. Je moet over een
budget kunnen beschikken, ver
stand van muziek en goede
contacten hebben." En zelfs als
aan die harde randvoorwaarden
is voldaan, zijn miskleunen niet
uitgesloten. Waarop twee be-
Maar liefst zes rockbands tre
den gedurende de zogenaamde
droge Kaagweek op in het War-
mondse jongerencentrum "Ut
Sloepie'. Vanaf vrijdag 25 juni
tot en met dinsdag 29 juni kun
nen belangstellenden elke
avond aan de Herenweg 55 van
af tien uur hun hart ophalen
aan gorpen uit Leiden, Voor
schoten, Warmond en Harlem.
De entree is gratis.
'Hot Dogs' en 'Maximum
Overdrive' bijten morgenavond
het spits af. De eerste is een jon
ge groep die voornamelijk co
vers speelt. De Leidse 'Maxi
mum Overdrive' speelt veel ei
gen nummers op basis van
punk, rock en funk.
'Tush' staat zaterdagavond op
het podium. De band speelt co
vers van onder anderen Metalli-
ca, led Zeppelin, Deep Purple,
Eric Clapton, Golden earring en
Queen.
'Deep Heap' is een War-
mondse band die onder de
naame 'Ice Pie' met Pinksteren
in het voorprogramma van Nor
maal stond. De band brengt
zondag 27 juni stevige rockmu
ziek ten gehore.
Voor de tweede keer in de
Kaagweek een optreden van
'Misty Moon'. Hun repertoire
varieert van rock, blues tot Ne
derlandstalige (eigen) num
mers. Covers van o.a. Golden
Earring, Elvis Presley en Robert
In deze rubriek komen al of
niet bekende
streekgenoten aan het
woord die hetzij direct
hetzij zijdelings met kunst
en cultuur te maken
hebben. Ze praten over een
kunstvoorwerp, een
kunstuiting waaraan ze
bijzondere waarde
hechten. Van de snuifdoos
van oma tot het
grijsgedraaide muziekstuk
en alles wat daar tussen zit.
Vandaag spreekt Lodewijk
van Paddenburgh van
antiquariaat Van
Paddenburgh in Leiden
zijn bewondering uit: „Die
man heeft geen oog voor
haar verdriet."
ftkèpfafkLsIöatKie je
hier wel. Ik heb me
^7gestort op de
antiquarische
fotoboeken. Deze
foto van Magnum-
foto>ic<graaf Ernst Haas werd
in 1947 in Wenen gemaakt.
Twee jaar na de Tweede
Wereldoorlog dus. De terugkeer
van krijgsgevangenen. 'Prisoner
of War' is de titel. Die
combinatie van verdriet en
opgewektheid, daar ben ik
uiterst gevoelig voor. Verdriet
en blijdschap, het gebeurt
gelijktijdig in het leven. En dat
brengt deze foto zo goed tot
uitdrukking. Die man is blij dat
hij terugkeert uit
krijgsgevangenschap. Hij heeft
geen oog voor het verdriet van
die vrouw met een foto van
haar zoon in de hapd. Al jaren
zal zij daar gestaan hebben als
krijgsgevangenen terugkeerden.
En nog steeds is hij er niet. En
waarschijnlijk komt hij niet
meer terug ook.
Verdriet is universeel. Dit zijn
mensen van de 'foute' kant,
Oostenrijkers die
krijgsgevangen zijn gemaakt.
Maar het verdriet van die vrouw
is er niet minder om.
De foto stond in een tijdschrift,
ik heb hem er uitgesneden en
nu hangt hij al weer een jaar of
drie boven mijn bureau. Ik heb
hem ook staan in een boek over
de Magnum-fQtografen.
Ach er zijn zoveel foto's die mij
treffen. Ik heb er een van een
stervende vrouw. Een heel
navrante foto. Hij is gemaakt in
1890 tijdens de grote
hongersnood in Hyderabad,
India. Een volslagen onbekende
fotografe, Lala Deen Dayal. Die
foto boort zich in je netvlies.
Die stervende moeder met haar
uitgemergelde kinderen
eromheen. Wanhopig, op de
rand van de dood.
En een foto van Avedon is ook
heel treffend: 'William Casby,
born in slavery'. Dat lijden van
die oude neger is te zien in elke
groef in zijn gelaat. En toch is er
in dat gezicht niet alleen pijn en
verdriet. Er zit ook een grote
wilskracht in, een drang om te
overleven.
Ik heb ook bewondering voor
vrolijke foto's. Van Annie
Leibowitz, die foto van Whoopy
Goldberg in het bad. Heel leuk,
erg goed. Maar het beklijft niet.
Met fotografie is het net zo als
met muziek: de makkelijke
dingen kun je wel waarderen, je
weet ze wel, maar op een
gegeven moment zoek je naar
een meerwaarde. Ik ben zeer
visueel ingesteld. Dat hangt
samen met de tijdgeest. Hen
foto bekijk je gemakkelijker dan
dat je een boek leest.
Beeldstatistiek, een grafische
kunstvorm, daar val ik ook voor.
Het is een beeldtaal: in één
oogopslag zie je waarom het
gaat. Het werk van Gerd Arntz is
er een mooi voorbeeld van. Het
is ontstaan als een links ideaal
in de jaren dertig. Om dingen
duidelijk te maken aan de
minder sociaal bedeelden.
Om op die foto terug te komen:
ik mis het niet echt dat ik de
originele afdruk niet heb. Die
zou waarschijnlijk ook
duizenden guldens kosten als er
al aan te komen is. Ik ben
tevreden met deze
tijdschriftfoto. Haas heeft de
tegenstelling erin precies op het
juiste moment getroffen. Als die
soldaat een stap
verder was geweest,
was de foto niet zo
aangrijpend
geworden. Hij is blij
met zijn vrijheid,
maar een millimeter
van hem vandaan i
een wereld vol
verdriet.
kentenissen volgen. Een: als LV-
C'er heeft hij in de jaren zeven
tig een aanbod van The Police
afgeslagen om voor 1500 gulden
aan de Breestraat 66 op te tre
den. Twee: Bettie Serveert stond
niet op Werfpop deel elf omdat
in 1992 de live-optredens van
deze groep Rigault niet bevie
len. Bettie Serveert was dit jaar
een van de 'major acts' van
Pinkpop en doet ook goede za
ken in Amerika. Rigault: „Te
genover deze blunders staan
optredens op Werfpop van Ur
ban Dance Squad, De Div en
Me The Heat. Maar weinig
Leidenaars kenden die groepen
toen ze hier optraden."
Cray brengen zijn ook ten geho
re. De groep treedt maandag 28
juni op.
'Point Blank' uit Haarlem
staat op 29 juni garant voor een
onvergetelijke live act vol rock-
ballads, pop-songs en dampen
de roek-soppers.
De serie wordt besloten door
Jen Rog. die als een van de bes
te coverbands van Nederland
geldt. Zij treden op vrijdagg 2
juli op.
Katwijkse
zomer vol
orgelmuziek
De traditionele zomerorgel-
serie in Katwijk, die zich af
speelt in de Nieuwe Kerk,
biedt dit jaar een afwisse
lend programma. Werken
van Bach, Cochereau en
Andriessen worden vertolkt
door een internationaal ge
zelschap organisten.
De serie, die op vrijdag 9
juli begint, wordt op 3 juli
voorafgegaan door een voor
iedereen toegankelijke
open orgelmiddag. Dan be
staat de mogelijkheid de
speeltafel van het Van den
Heuvelorgel zélf te bespe
len. Hoofdorganist Jaap van
Rijn zal die middag tekst en
uitleg geven over registers
en hij besluit de middag
met een veelkleurige im
provisatie. De openorgel-
middag duurt van twee tot
vijf uur.
Op vrijdag 9 juli wordt de
zomerorgelserie geopend
door de Britse organiste la
ne Parker-Smith. Een week
later staat ren concert van
de Haase organist Ben van
oosten op het programma.
Verder in deze serie, die op
27 augustus wordt besloten,
zijn concerten te horen van
Michelle Leclerc uit Parijs,
Al bert de Klerk, de Franse
organist Louis Robilliard,
Jaap en Jan Zwart, Vincent
de Vries en Klaas Jan Mul
der.
Alle concerten beginnen
om 20.15 uur. Toegangsbe
wijzen zijn op de avond van
het concert verkrijgbaar
vanaf half acht.
Hoewel Werfpop dit jaar met
één act naar zes is uitgebreid,
wil de organisatie het pro
gramma zoals gebruikelijk tus
sen 14.00 en 23.00 uur afwer
ken. „De bands spelen minder
lang en ook willen we kortere
wisseltijdenaldus woord
voerder F. Rigault.
Traditiegetrouw bijt een
band van Leidse bodem het
spits af. Gekozen is voor Rail
road Steel, dat overigens voor
een deel uit Bollenstrekers be
staat. Het kwintet maakt onge
polijste rock en debuteerde
onlangs op CD.
Om 15.30 uur is Soapstone
uit België aan de beurt. Zij die
goede herinneringen bewaren
aan het Werfpop-optreden vo
rig jaar van Burma Shave, de
Amsterdamse band die in een
nummer moeiteloos drie keer
op een andere stijl overscha
kelt. lopen kans ook voor de
crossover-muziek van Soap
stone voor de bijl te gaan. Gro
te verschil is het orgeltje van
Soapstone Anton Janssens.
Om 16.40 uur beklimt
Painting over Picasso de plan
kieren. De negenkoppige band
komt oorspronkelijk uit Los
Angeles en is duidelijk beïn
vloed door de helaas ernstig
zieke stadsgenoot Frank Zap
pa.
Om 18.00 uur begint het
reggae-uurtje van de Rotter
damse Roots Syndicate. De zes
muzikanten behoren zeker live
al sinds 1986 tot de crème de
la crème van de nationale reg
gae.
Vanaf 19.45 uur zal er in het
Van der Werfpark powerrock
klinken, afkomstig van het
Amsterdamse trio Spo.Dee-
O.Dee. Het tweede album van
dit trio ligt nog maar net in de
winkels.
De Abba's sluiten het Werf
popfestival tussen 21.15 uur
en 23.00 uur feestelijk af. De
Abba's is de schuilnaam vna
Hallo Venray, dat vorig vorig
jaar nog op Pinkpop stond. De
drie Abba's interpreteren Ab-
ba-successen zo op hun eigen
manier. Hun muziek heeft dan
ook helemaal niets te maken
met die van de Australische
naapers van het Zweedse
kwartet. „Daar houd ik niet
van. Net zo min als van Wild
Child, die band die The Doors
imiteert. Brrr. Geen lijkenpik
kers op Werfpop", aldus
Rigault.
Het Amsterdamse trio Spo.Dee.O.Dee. komt met powerrock naai
Werfpop. Het tweede album van dit trio ligt nog maar net in de v
kels.
De Vlaamse misdaadauteur Bob
Mendes heeft met zijn thriller
'Vergelding' de Gouden Strop
1993 gewonnen. Hij kreeg die
prijs vanmiddag in Amsterdam
uitgereikt tijdens een zoge
naamde 'mystery lunch'. De ju
ry, die bestond uit Rob Sijmons
(voorzitter, journalist Vrij Ne
derland), Peter R. de Vries (mis
daadauteur en medewerker van
het TROS-program ma Crime
Time), en de journalisten Jeroen
Kuypers. Arno Ruitenbeek en
Frans Schoonderwalt, prees on
der meer 'de intelligent gevon
den plot'.
De andere genomineerden
voor de prijs waren Theo Capel
'Koud gepakt', Jef Geeraerts
'Het Rashomon-complex', To
nus Hos, 'Wachters voor WU-
helmina' en Jac. Toes, 'Dubbel
spoor'.
Met de Gouden Strop willen
het genootschap van Neder
landstalige misdaadauteurs en
de winkelketen Bruna de be
langstelling voor het spannende
boek vergroten. Aan de prijs is
een geldbedrag van 25.000 gul
den verbonden.
'Vergelding' is Mendes' vierde
misdaadroman. Voordien pu
bliceerde hij 'De fraudejagers'
(1991), 'De vierde Soera' (1990),
'Het chunnelsyndroom' (1989).
'Vergelding' is een thriller waar
in feiten en fantasie op kunstige
wijze door elkaar heen zijn ver
weven. De intrige draait om de
geleerde dr. Gerald, die in Brus
sel werkt en die het brein is ach
ter het superkanon. In het boek
gaat Mendes in op de slinkse
manieren die Irak heeft gevon
den om militair materiaal te be
machtigen. De roman behan
delt de gebeurtenissen tijdens
de Golfoorlog in Irak.
Grafïekbie"nnale in Maastricht
MAASTRICHT.
TEKST ANNEMIEK RUYGROK
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
Onder het motto „Global Grap
hics, het nieuwe zien" wordt
van 25 juni tot en met 8 augus
tus in het Maastrichtse MHCC
de eerste internationale grafiek
biënnale gehouden. Daaaan ne
men 2050 kunstenaars uit tach
tig landen deel.
De organisatie rekent erop
dat de kunstenaars ongeveer
5500 werken zullen inzenden.
Daarvan worden er vijfhonderd
geselecteerd om te worden be
oordeeld. Deze werken dingen
mee naar achttien prijzen van
in totaal 70.000 gulden, waaron
der de prijs van de stad Maas
tricht van 10.000 gulden. Het
idee van een internationale gra
fiekbiënnale zes jaar geleden
De biënnale in Maastricht
kost ruim anderhalf miljoen
gulden. Organisator Ad Nuyten
betreurt het dat de overheden
geen cent subsidie hebben ver
leend. Doel van de biënnale is
grafieken uit de hele wereld te
presenteren en financieel be
reikbaartemaken.
De geëxposeerde werken zijn
te koop voor prijzen die vari
eren van 250 tot 1800 gulden. Er
zijn betrekkelijk weinig Neder
landse grafici (zo'n 55) uitgeno
digd om mee te doen Dol Is
volgens Nuyten gebeurd om de
nationale gnfldraCniute piet
te doorkruisen.
17 t/m 27 juni
Malieveld, Den Haag
Het grootste Indische festival
ter wereld met o.a. artiesten uit
West-Sumatra, Oost-Java en
Soenda, een oud-Indische tuin,
expo over de Indische keuken,
literair programma, lezingen,
films, toerisme. Ook:
wo 23 A Noite Brasileira
do 24 Speciale Late Late
Lien Show
vr 25 Daniel Sahuleka
Ncppy Noya
zo 27 Indorock
