File-ellende op
Europaweg blijft
Bewoners boos over olie onder flat
Amersfoortse richt fanclub op
voor schaatser Jeroen Straathof
'Het is zo'n vreselijk knus stekje'
Regio
Briefje moet overvallers weren
PERSONEN
Rol in jongensboek
ZATERDAG 12 JUN11993
chef gert visser. 071 -161417. plv -chef janet van dijk. 071 -161443
Ook provincie weet geen oplossing
De dagelijkse ellenlange files tijdens de spitsuren bij de
Zoeterwoudse Europaweg houden waarschijnlijk nog wel
even aan. De provincie Zuid-Holland, beheerder van de
weg, beloofde in januari dit jaar aandacht te besteden
aan de 'file-ellende', maar ook zij blijkt met de handen in
het haar te zitten.
zoeterwoude
De Europaweg wordt dagelijks
gebruikt door verkeer met tallo
ze bestemmingen. Zo rijden er
onder meer automobilsten die
vanuit Leiden naar de rijksweg 4
(richting Den Haag of Amster
dam) of naar Zoetermeer rijden.
Verder is het de verbindingsweg
tussen Zoeterwoude-Dorp en
Leiden.
De problemen ontstaan 's
ochtends al in Zoeterwoude-
Dorp. Vanaf de plaatselijke
Noordbuurtseweg komen auto's
tijdens de spitsuren de Europa
weg maar moeilijk op. Vaak
staat het verkeer al vanaf het ge
meentehuis te wachten. Als de
Lammebrug bij het Lammen-
schansplein in Leiden open is,
worden de files al snel langer.
De provincie koesterde aan
vankelijk de hoop dat een ande
re indeling van de rijstroken de
doorstroming zou bevorderen.
De problemen konden nog eens
verder worden teruggedrongen
met een langere 'groen-tijd' van
de verkeerslichten voor rechtsaf
richting Leidse Lammenschans-
weg.
Dat viel evenwel tegen. Een
woordvoerder: „De vakken voor
rechtdoorgaand verkeer zijn
heel kort. We dachten eraan de
ze te verlengen zodat eerder een
leiderdorp. Dit veelzeggende briefje hangt sinds kort aan de toegangsdeur van het benzinestation aan de
Leiderdorpse Engelendaal. De angst onder het personeel is groot nadat het Mobil-station drie keer in een
half jaar tijd doelwit van een gewapende overval is geweest. Desgevraagd meldt de pompbediende dat
aan de maatregel strikt de hand wordt gehouden. „Mensen die ik niet herken of die een helm op hebben,
laat ik gewoon niet binnen. De deur blijft dicht totdat ik op een knopje heb gedrukt".
De klanten hebben, zo ervaart de werknemer, alle begrip voor de veiligheidsmaatregel, die ondanks de
forse toename in het aantal roofovervallen bij benzinepompen bepaald nog geen gemeengoed lijkt te wor
den. Een collega van de drukbezochte benzinepomp langs rijksweg A4 bij Leiderdorp zegt er nog nooit van
gehoord te hebben. Zelf piekert hij er niet over een dergelijke maatregel te nemen.
„Het is ook niet te doen. Daarvoor is het bij ons veel te druk, je kunt toch niet iedere automobilist eerst
nauwkeurig gaan bekijken? Als het nodig is, sla ik d'r wel op. Maar ik geef toe: als je een paar overvallen
hebt meegemaakt, piepje natuurlijk wel anders".
Desgevraagd zegt de belangenbond in deze branche, industriebond FNV, ook nog nooit van een dergelijke
drastische maatregel te hebben gehoord. foto loek zuyderduin
splitsing ontstaat tussen recht-
doorgaande en afslaande auto's.
Maar uit onderzoek blijkt dat er
wel erg veel verkeer rechtsaf
moet. Verleng je het vak voor
rechtdoorgaand verkeer, dan
kunnen de weggebruikers voor
rechts hun vak weer niet berei
ken. Dus kunnen we maar beter
nietsdoen".
Toch gloort er nog een
sprankje hoop. De provincie
woordvoerder weet dat de ge
meente Leiden recentelijk nog
verkeerstellingen heeft gehou
den. Op basis daarvan beslist de
provincie of er toch niet iets aan
de weg kan worden 'gesleuteld'.
Overigens verwijst de zegs
man het telkens terugkerende
idee om de brug tijdens
spitsuren dicht te houden,
meteen van de hand. De
scheepvaart heeft nu eenmaal
voorrang op het autoverkeer en
bij de Lammebrug blijft dat
voorlopig ook zo.
oegstgeest liesbeth buitink
Een vette oliewaJm hangt over de parkeer
plaats bij de flat Plaszicht aan de Oegstgees-
ter Frans Halslaan. Een graafmachine
schept hopen glimmend zwarte aarde uit
een gat, waarin de contouren van een olie
tank in te zien zijn. Het grondwater in de
afgraving weerspiegelt een dofzwarte glans.
Het uitgraven van de lekkende olietank is
deze week begonnen. De eigenaren van de
48 appartementen en zeven garages moe
ten aan de sanering stevig meebetalen: naar
schatting ongeveer 1250 gulden per huis
houden. De totale kosten van circa 60.000
gulden worden naar verhouding van de
grootte van de appartementen verdeeld. De
eigenaren van de flats zijn er boos over.
„Als je voor zo'n betaling staat ben je na
tuurlijk snpl met verdenkingen", zegt een
vrouw die op de eerste verdieping woont.
„Maar ik vraag me af waarom die olietank
niet veel eerder is gecontroleerd en wegge
haald. Naar mijn gevoel is het wel erg toe
vallig dat het precies dit jaar gebeurt, nu er
een nieuwe wet is die zegt dat de eigenaren
dat soort saneringen moeten betalen."
Ook een buurvrouw van haar vindt dat de
kosten door anderen moeten worden be
taald. „Ik ga er wel van uit dat wij moeten
betalen, maar ik hoop dat de eigenlijke ver
antwoordelijke wel wordt gevonden. Bij
voorbeeld degene die de tank moest onder
houden of de man die olie heeft geknoeid
bij het bijvullen."
Het Sassenheimse bedrijf Schulte en
Lestraden onderhield de verwarming in de
flat, tot vorig jaar werd overgegaan op aard
gas. „Er zijn geen reglementen voor het on
derhoud van olietanks", aldus directeur A.
Lestraden. „Ons onderhoudscontract be
helsde alleen werkzaamheden aan de ther
mostaten. de ketels en de schoorstenen. De
tank is de verantwoordelijkheid van de be
heerder." En dat is de vereniging van huis
eigenaren.
„Niemand is echt verantwoordelijk voor
zo'n olietank", zegt woordvoerder P. Spij
kermans van de vereniging van huiseigena
ren. „Dat ding ligt er gewoon en er wordt
pas onderhoud aan gepleegd als je merkt
dat er wat aan de hand is. Bijvoorbeeld als
je vermoedt dat er een lek is doordat de olie
heel snel op gaat. Zo'n tank werkt net als de
riolering: je doet er pas wat aan als het
overloopt."
Volgens Lestraden is er maar weinig voor
nodig om een lek te veroorzaken in een
olietank. „Het gebeurt niet vaak, maar een
lek in een olietank kan wel voorkomen,
meestal door een wandbeschadiging. Als
ooit een tuinman, de PTT of de CAI te diep
heeft gegraven kan het al zijn gebeurd. En
zo'n tank ligt niet eens heel diep."
zoeterwoude
De Zoeterwoudse schaatser
Jeroen Straathof heeft sinds kort
een fanclub. De club is opge
richt door de fanatieke schaats
fan Marga Broekhuis uit Amers
foort. Zij ontmoette Straathof,
die lid is van de nationale kern
ploeg, afgelopen winter enkele
malen in Innsbrück, Inzeil en
Heerenveen. „Op een gegeven
moment vroeg ik hem: „Heb je
al een fanclub? 'Nee', antwoor-
de hij, 'maar jullie mogen er wel
één oprichten.' Dat hebben we
dus maar gedaan," aldus Broek
huis.
De Amersfoortse heeft bij de
oprichting veel steun ondervon
den van de Zoeterwoudse ge
meenschap, waar Straathof
enorm populair is: „Iedereen
wil helpen met het organiseren
van activiteiten." Zij heeft in
middels contacten gelegd met
een bedrijf waar Straathof enige
tijd stage liep en met de Zoeter
woudse schaatsvereniging 'IJs-
kout'.
Leden heeft de fanclub nog
niet. Broekhuis gaat voor hem
werven tijdens een grote wieler
wedstrijd in het dorp op zondag
20 juni. Aan deze jaarlijkse wed
strijd doet Straathof zelf niet
mee: „Hij heeft een hoogtestage
met de kernploeg in Zwitser
land. Op het moment van de
wedstrijd is hij wel weer terug,
maar het is onverstandig om di
rect na zo'n trainingskamp
meteen weer aan zo'n wedstrijd
mee te doen. Vorig jaar deed hij
wel mee." De meeste aanmel
dingen voor de fanclub ver
wacht Broekhuis vanaf oktober,
als het schaatsseizoen begint.
Waarom Straathof? „Hij heeft
zo'n lekker open gezicht en hij
is zo lekker spontaan", zegt
Broekhuis. .Andere leden van
de kernploeg zijn meestal tame
lijk stug, maar Straathof heeft
altijd hele verhalen." Bovendien
heeft hij de steun van een fan
club wel nodig, meent ze: „Hij
moet zich kwalificeren voor het
EK en het WK en dan moet hij
dus tegen z'n eigen collega's
schaatsen. Dan kan hij een
beetje extra steun wel gebrui
ken."
Straathof is niet de enige
schaatser in de kernploeg met
een fanclub. Vrijwel alle andere
leden hebben er ook één. De
club van Falco Zahdstra is op
dit moment de grootste met bij
na 800 leden. Die is echter nog
niet zo groot als de fanclub van
Gerard Kemkers, die op het
hoogtepunt van het bestaan
ooit 2000 fans telde. Overigens
hebben dit soort fanclubs
meestal geen lang bestaan.
Broekhuis: ,Als de schaatsers
ophouden met de topsport,
houdt de fanclub meestal ook
op."
Klachten over
de marathon
voorschoten
Er zijn op het gemeentehuis
van Voorschoten verschillen
de klachten binnengekomen
over overlast van de Leidse
marathon. Afgelopen zondag
waren wegen afgesloten zon
der dat de Voorschotenaren
dat wisten. Mensen kwamen
vast te zitten in het verkeer.
Bovendien waren er klachten
over herrie.
Wethouder Van de Poel
(verkeer) geeft toe dat de ge
meente in gebreke is geble
ven. „Het is spijtig. We moe
ten bij dergelijke evenemen
ten zorgen voor voorlichting
via de gemeentelijke rubriek
in de weekbladen, zodat
mensen niet in allerlei fuiken
lopen."
Gelukkig waren
we thuis toen
bliksem insloeg
oegstgeest judy nihof
Ze staat nog een beetje na te
trillen. Het gezin van Pauline
Verkerk lag gisternacht gewoon
te slapen in de woning aan het
Anna Bijnsplantsoen in Oegst-
geest toen het rond een uur of
half een werd opgeschrikt door
een enorme klap. De bliksem
was ingeslagen in het dak van
de zolder „Alles was verder
donker, maar ik zag ook nog
licht", zegt Pauline, die samen
met haar man op zolder slaapt.
„Ik dacht gelijk aan brand".
Terwijl haar man de brand
weer ging bellen, tilde Pauline
de kinderen uit bed en bracht
ze naar de gemeen» happelijhe
ruimte van het Centraal Wonen
Project aan het Anna Rijns
plantsoen. „Ie denkt in zo n si
tualie eerst aan de kinderen."
De buren kwamen van alle
kanten om Pauline en haar kin
deren, een baby en een meisje
van bijna vijf jaar op te vangen.
„We hebben zo ontzettend veel
support van de buren gehad
Met zoiets merk je pas dal het
een groot voordeel is om In een
centraal-wonenproject te wo
nen."
Haar man bleef ondertussen
in het hub "in te proberen het
vuur met emmerdes water le
bedwingen. De brandweer was
er binnen tien minuten om de
brand verder te blussen. Toen
de brandweerwagen weer wag
was, bleef het gezin Verkerk
achter met een zolder met afge
slagen planken en losse dak
pannen Er is water» hade en
m ti.uii' .i.m de spulletjes die op
zolder stonden. „Het in een ge
luk tui een ongeluk geweest, dat
we thuis waren", zegt Pauline
„Anders was misschien het hek
huis wel afgebrand."
De exacte omvang van d(
m hade Is nog niet bekend, maai
Pauline denkt dat het aardig 1,1
de papieren gaat lopen i let ge
/in is wei verzekerd „Maai i<
weet noiiii ui je er niet nx h veel
bij inschiet. Het was schrikken,
maar gelukkig hebben zich geen
persoonlijke ongelukken voor
gedaan."
Romantisch wonen in theekoepel langs Rijksstraatweg
wassenaar miep de graaff
Boodschappen moeten de 30
treden tellende steile trap op
worden gesjouwd. Een bakker
of melkboer komt er niet aan
huis. Van een lekkage meer of
minder moet men niet opkij
ken. Maar romantisch wonen is
het zonder enige twijfel in de
theekoepel die al twee eeuwen
de Wassenaarse Rijksstraatweg
markeert. Joke Vreeman kon
het stulpje vorig jaar plotsklaps
huren en is er nog elke dag dol
gelukkig mee.
Wie bekruipt bij het langsrij
den niet het gevoel in die intri
gerende, hoog boven de weg
uittorenende koepel te willen
kijken? Joke Vreeman is derge
lijke reacties gewend. „Het eer
ste dat mensen vaak vragen als
ze bij me komen is: hoe kom je
hier toch aan... Zelf had ik dat
gevoel ook altijd, dat ik het wil
de zien. Toen het koepeltje in
eens gewoon via een makelaar
te huur bleek, was dat voor mij
een gouden kans."
Lachend: „Hoewel ik moet
toegeven dat ik die koepel als
kind eng vond. Mijn ouders gin
De theekoepel stond vroeger op een terrein dat deel uitmaakte
van het Wassenaarse landgoed Backershagen. Ai in 1819 werd
de koepel meegeveild bij de verkoop. Bij die gelegenheid werd
de koepel betiteld als 'extra fraai en in alle opzichten buitenge
woon solide, met smaak en kunst gebouwd'.
De gemeente Wassenaar verkocht de koepel in 1968 voor één
gulden aan de Nederlandse Monumenten Stichting, die het
bouwwerk in 1975 liet restaureren. Vervolgens kocht een parti
culier de koepel, die zo'n belangrijke rol speelt in het uit 1918
daterende boek 'De Geheimzinnige Koepel' van de bekende jon
gensboekenschrijver Joh. C. Kieviet.
Overigens hoopt de huidige bewoonster nog altijd dat boek te
kunnen bemachtigen.
gen hier vaak met me wandelen
en steeds dacht ik in termen
van dat enge bos. Door die koe
pel! Terwijl ik het nu zo'n vrese-
iijk knus stekje vind, dat ik er
voorlopig niet over pieker om
hier weg te gaan."
Geheime ingang
Van buiten mag het lijken of de
koepel amper geschikt is onver
een kopje thee te drinken, een
maal binnen blijkt de ruimte
een openbaring. De koepel is
zelfs drie woonlagen groot. Alles
is, weliswaar in miniatuurfor
maat. aanwezig. Op de begane
grond een kamer plus keuken
tje. Halverwege de trap naar bo
ven is zowaar een badkamertje.
„Ik schuif er gewoon zijdelings
in, dan gaat het prima. Er zit
zelfs een bad in", roept de en
thousiaste bewoonster.
De eerste verdieping herbergt
een schitterende salon. Een zee
van licht valt in de achthoekige
ruimte. Een aantal authentieke
muurschilderingen siert de
wanden. Klapstuk op deze eer
ste verdieping is natuurlijk de
geheime ingang waar het mo-
nument(je) zijn nationale be
kendheid aan te danken heeft
als 'de geheimzinnige koepel'.
Heeft een niet-ingewijde de
deur eenmaal achter zich geslo
ten, dan blijkt de uitgang on
vindbaar weggestopt achter
panelen. Joke Vreeman demon
streert met zichtbaar plezier
hoe zelfs de trap naar de slaap
verdieping kan worden inge
klapt en dus ook onzichtbaar
kan worden gemaakt.
De slaapverdieping bevindt
zich onder het ronde koepeldak.
Ramen zijn er niet: er komt
spaarzaam licht door kleine pa
trijspoortjes. Een houten trap
leidt via een entresol (de werk
hoek) naar het dak. Eenmaal op
het dak beland je in een andere
wereld, 's Zomers hoor je er al
lerhande vogels fluiten en kijk je
op de boomtoppen, 's Winters
moet het theehuisje de tweede
functie, die van uitkijkpost, vol
ledig waarmaken.
Afvalcontainer
Joke Vreeman: „Het maakt niet
uit in welk seizoen je hier bent,
het is altijd mooi. 's Winters, als
het vroeg donker is, straalt de
koepel één en al knusheid uit. Je
doet lekker de luiken dicht en
wie doet je wat. In het voorjaar,
als alles weer uitkomt, is de
lucht zo heerlijk en zie je de
meest zeldzame vogels rond
vliegen. Dan zit je echt in een
andere wereld.
Natuurlijk zijn er nadelen.
Meer dan twee personen kun
nen er echt niet wonen, dus ge
zinsuitbreiding wordt nog even
uitgesteld. Stof waait van alle
kanten naar binnen en de gor-
Joke Vreeman woont in het theekoepeltje, dat heel klein lijkt. De ruimte blijkt echter enorm mee te vallen.
dijnen zijn wel eens nat door de Privacy genoeg, al is het om- is, en tot nu toe werkt dat af-
zoveelste lekkage. Joke Vree- ringende bos een bij vele streek- doende. Er belt nooit iemand
man windt zich daar absoluut genoten favoriete wandelplek. aan. Veilig voel ik me eveneens
niet over op. „Dat soort dingen „Er hangt een bordje voor het met al die luiken voor de ra-
horen toch bij een oud huis?" toegangshek dat het hier privé men. Nee, de trap is het enige
nadeel dat i) lean bedenken
"in.ii ,iK je mei een voOeafval
container loopt Alhoewel ji
daardoor natuurlijk wel wee
voldoende beweging hebt
Deze week is een begin gemaakt met het uitgraven van de lekkende tank bij flat Plaszicht.
FOTO JAN HOLVAST
