Bas Neon opent zaak op Roomburg Stand van Zaken hetOmbacht Geen schot in bouw Sylvius McDonald's niet in Auberge De Kieviet WOENSDAG 2 JUN11993 CHEF WILLEM SPIERDIJK. C D. PLV -CHEF MEINDERT VAN DER K. ZAKELUK Lichtreclamefabriek na tien jaar terug in Leiden Boomkweker REGIO C.G. van Gelderen heeft onlangs afscheid geno men als voorzitter van de NBvB, de Nederlandse Bond van Boomkwekers. Hij bekleedde deze functie tien jaar. J.P. de Vries uit Lelystad volgt hem op. Tevens nam Van Gelderen af scheid als secretaris-penning meester van PPH, Plant Publici teit Holland. Bij zijn afscheid werd de bestuurder benoemd tot Ridder in de Orde van Oran je Nassau. Boomkeurder REGIO J.E.C. Spithoven is door minister Bukman van landbouw, natuurbeheer en vis serij benoemd tot voorzitter van de NAKB en de NAKS. De Ne derlandse Algemene Keurings dienst voor boomkwekerijge wassen en de Nederlandse Alge mene Keuringsdienst voor Sier gewassen worden per 1 mei sa mengevoegd. Beveiligde taplijn SASSENHE1M In de cellulo- sefabriek van Akzo in Sassen- heim zijn twee nieuwe afvullij- nen en tapmachines geïnstal leerd. Deze worden gebruikt voor produkten in vliegtuiglak ken en autoreparatielakken. De nieuwe lijnen zijn extra bevei ligd: zodra een deur wordt ge opend, stopt de afvullijn. Een sterke afzuiger voert de bij het tapproces vrijkomende oplos- middeldamp af. Als deze onver hoopt uitvalt raakt de machine geblokkeerd. Eigen bedrijf LEIDEN "Van uitkering naar eigen bedrijf is het onderwerp van een themabijeenkomst die de Stichting Werkgelegenheid maandag 7 juni houdt. Aan de orde komen de spelregels die gelden als iemand die een uit kering heeft een bedrijf wil be ginnen. Het gaat daarbij onder andere over de mogelijkheden om cursussen te volgen, aan de slag gaan met behoud van uit kering, sollicitatieplicht en fi nanciering. Deskundigen van het GAK en de sociale dienst be antwoorden (anonieme) vragen daarover. De bijeenkomst duurt van 20.00 tot 22.00 uur. Deelna me kost vijftien gulden, aanmel den vooraf is verplicht, telefoon 071-146878. Startersavond 'Mooie dingen maken'. Dat is voor directeur B. van Gelle- cum van de Leidse lichtreclamefabrikant Bas Neon nog steeds 'de lol van het werk'. De neonletters en lichtbak ken van de onderneming kleuren het straatbeeld in Lei den en wijde omgeving, van een lichtbak voor de plaatse lijke kruidenier tot de belettering van het PTT hoofdkan toor in Groningen. Een paar maanden geleden betrok de firma een nieuw pand op industrieterrein Roomburg in Leiden. Burgemeester Goekoop verricht vrijdag de offi ciële opening. LEIDEN Voor overwegen een eigen bedrijf te beginnen houdt de Stichting Werkgelegenheid op dinsdag 8 juni weer een voorlichtings avond. Aan de hand van het on dernemingsplan wordt het star ten van een bedrijf behandeld. Aan de orde komen vragen als waar te beginnen, hoe bepaal je omzet en brutowinst, welke in vesteringen zijn nodig, hoe zit het met belastingen, wat zijn veel voorkomende valkuilen. De bijeenkomst wordt gehouden bij de Stichting Werkgelegen heid aan de Evertsenstraat 99, aanvang 20.00 uur. Aanmelden vooraf via 071 -146878. UMUIDEN CPD Kennemerland: 3 miljoen winst dersvergadering. De directeur kondigde aan dat Kennemerland zijn greep op de aanvoer van vis wil verster ken. Daarom zijn plannen in de maak een joint-venture te slui ten met een Deens visbedrijf. Dat bedrijf moet zorgen voor de aanvoer van vooral haring en rondvis. Visserij Maatschappij Kenne merland verwacht over dit jaar een winst van drie miljoen gul den; bijna twee keer zo hoog als de winst over 1992. Algemeen directeur Dré Bldmjous deed deze voorzichtige voorspelling op de jaarlijkse aandeelhou- LEIDEN ERIC JAN WETERINGS Ruim zeven maanden geleden betrok Bas Neon het nieuwe pand, maar tijd voor de officiële opening ontbrak tot nu toe. „Er moest constant gewerkt wor den, want zo'n investering gaat je niet in je kouwe kleren zit ten", verklaart Van Gellecum. „Niet dat je mij hoort klagen integendeel. Ik ben dik tevre den." Ondanks de vermeende drukte lijken op een doorde weekse dag kort voor de ope ning maar een handvol van de 22 werknemers aanwezig. „Ge lukkig wel", zegt de directeur. „Onze monteurs zijn door het hele land op pad. Ik zou pas wat te klagen hebben als de wagens hier stil zouden staan." Het grootste deel van de om zet wordt nog altijd gehaald uit de activiteit waar het bedrijf 28 jaar geleden mee begon: het grotendeels ambachtelijk ver vaardigen van Neon lichtbak ken. In de loop der jaren breid de het assortiment produkten zich gestaag uit, van autobelet tering en kunststof displays tot gewone huis- tuin- en keuken- borden waarmee bijvoorbeeld makelaars in onroerende goe deren hun waar aanprijzen. In de hal van het 3,5 miljoen gulden dure pand wordt deze week nog gewerkt aan de in richting van een kleine perma nente tentoonstelling. Daarin wordt een groot aantal letters getoond, uitgevoerd in verschil lende materialen. Van Gelle cum: „Ik houd ervan om over veel over dit bedrijf te praten, maar klanten overtuig je alleen maar als je Iaat zien wat je kunt. En dat gaat bij ons van puur ambachtelijk werk tot de meest geavanceerde technieken. Onder de klanten telt Bas Neon enkele 'groten', zoals PTT Telecom, het modehuis Peek en Cloppenburg en de Bastion Ho tels. Van vrijwel alle grote en kleine klanten zijn de logo's opgeslagen in een scanner, zo dat bij een nieuwe opdracht de ze in elk gewenst materiaal kan worden uitgevoerd. Dat gebeurt met uiteenlopende technieken. De trots van Van Gellecum is een 'geautomatiseerde waterjet- cutter'. „Met een dunne hoge- drukwaterstraal waaraan fijn zand wordt toegevoegd snijden we daarmee door de meest har de materialen." De directeur toont als voorbeeld een paar ongeveer tien centimeter dikke granieten letters die haarscherp door de machine zijn 'afgesne den'. „Daar doet die cutter zo'n anderhalf uur over en dan moet je ze daama nog wat polijsten. We kunnen de machine langza mer instellen zodat alles nog Trlfi-j-i-i-i- i i i i i i.I i! ii i i Mm B. van Gellecum: „Klanten overtuig je alleen maar als je laat zien wat je kunt" beter uit de verf komt, maar dan wordt het een erg duur letter tje." Bas Neon ('Bas is mijn voor naam en Van Gellecum is te lang voor een firmanaam') be gon in 1965 in de Kruisstraat in Leiden 'in een heel klein pand je'. „Alleen Neon letters maakte ik toen, allemaal handgeblazen. Ik ben glasinstrumentmaker, vandaar. Lichtbakken van kunststof waren er in die tijd nog niet, alleen bakken met grote glazen schalen. Dat was toen heel gespecialiseerd werk." Het bedrijf bleef zeventien jaar in de Leidse binnenstad, waarbij het regelmatig met een van de kleine panden in de buurt werd uitgebreid. Vanwege de slechte bereikbaarheid van de buurt bleek een verhuizing uiteindelijk onontkoombaar, zodat de lichtreclamefabriek in 1981 naar de Touwbaan in Lei derdorp vertrok. „Dat werd al weer te klein, en nu zijn we weer terug in Leiden." Het is nooit Van Gellecum's bedoeling geweest er zo'n fors bedrijf van te maken. „Vier, vijf man, dat leek me een mooi aantal toen ik begon. Maar je moet zakelijk blijven: grote op drachten kun je niet weigeren." Hoewel de directeur in de naas te toekomst een verdere groei van het bedrijf verwacht denkt hij wel dat het steeds moeilijker FOTO •HIELCO KUIPERS zal worden om vakmensen te vinden. „Je hebt zes tot acht jaar erva ring nodig voordat je een goede Neon-glasblazer bent en tegen woordig zijn er maar weinig mensen die dat geduld kunnen opbrengen. Het lijkt zo makke lijk om zo'n letter te maken, maar dat valt reuze tegen. Ver gelijk het maar met een mes dat je in een pot stroop drukt. Pro beer dat maar eens in balans te houden, dat lukt je niet." Corrupte projectontwikkelaar veroordeeld LEIDEN ERIC JAN WETERINGS Voorzetting van de bouw van het Sylviuslaboratorium aan de Wassenaarseweg lijkt verder weg dan ooit. Een betrokken projectontwikkelaar werd giste ren veroordeeld tot drie maan den onvoorwaardelijke gevan genisstraf wegens fraude. De aannemer die het werk uitvoert weigert verder te bouwen zo lang hij zijn rekeningen niet be taald krijgt. Een voorstel van de Raad van arbitrage voor het bouwbedrijf wijst de aannemer af als 'volstrekt onvoldoende'. De veroordeelde projectont wikkelaar is A. van Meijeren, di recteur van het bedrijf ABS Eu- rospan Benelux. Dit werd inge huurd door financieringsmaat schappij Fibomij, dat de bouw opdracht van de Leidse univer siteit ontving. Tussen Fibomij en ABS bestaan hechte banden en beide eenmansbedrijven hebben een discutabele reputa tie in de bouwwereld. De bouw wordt uitgevoerd door de (bonafide) aannemer De Kem pen uit Rijsbergen. Van Meijeren werd in hoger beroep veroordeeld wegens valsheid in geschrifte. In eerste instantie werd hij (al in 1987) veroordeeld tot twaalf maanden onvoorwaardelijke gevangenis straf wegens fiscale fraude van een paar ton. Waaraan hij zijn strafvermindering heeft te dan ken is nog niet bekend. De overwegingen bij het vonnis worden later bekendgemaakt. Arbitrage De Raad van arbitrage voor het bouwbedrijf heeft vonnis gewe zen in het conflict tussen De Kempen en ABS. De Kempen ontvangt een bankgarantie van vijfhonderdduizend gulden van ABS en verlaat in ruil daarvoor het werk. Dat vonnis is voor di recteur Denier 'niet acceptabel.' „Al eerder is gebleken wat bankgaranties van die firma waard zijn." „Onze vordering op ABS is veel groter dan die vijf ton, dus ik denk dat we tegen deze uit spraak beroep zullen aanteke nen." Voordat het zo ver is wacht Denier eerst af tot hij het schriftelijke vonnis heeft ont vangen. Dat gebeurt waar schijnlijk binnen enkele weken. De waarde van het vonnis lijkt betrekkelijk, omdat door mee- dere bedrijven (waaronder De Kempen) beslag is gelegd op de bezittingen van ABS. Daardoor lijkt het bedrijf onmogelijk in staat het half miljoen bijeen te brengen. Het enige wat ABS soelaas zou kunnen bieden is het niet afgebouwde laboratorium, maar daarop heeft De Kempen het recht van retentie. Dat komt er grof gezegd op neer dat er niets met het gebouw mag ge beuren zonder toestemming van de aannemer. Dit recht kan pas worden opgeheven als alle vorderingen aan De Kempen zijn voldaan. Door uitvoering van het vonnis van de arbitrage- raad zou het recht van retentie vervallen, maar daar voelt De nier niks voor. „Dan kan ik defi nitief naar mijn centen fluiten." „Bij de restauratie van auto's ben ik de laatste schakel: eerst ga je naar de plaatwerker en naar de autospuiter en daama maak ik het af door de bekleding te vernieu wen. Op de foto ben ik bezig een nieuwe kap te maken voor een cabriolet. Daarvoor maak ik eerst een papie ren patroon en dat leg ik op het materiaal om er zo wei nig mogelijk van te verliezen bij het verknippen. Kap- stof of cabrioletstof is namelijk ontzettend duur, ruim 200 gulden voor een stuk van 1 bij 1,5 meter. De stuk ken ga ik vervolgens in elkaar stikken en passen op de wagen en na soms wat kleine correcties maak ik het af: ik doe eigenlijk hetzelfde werk als een kleermaker. Een moderne cabriolet kun je kant en klaar bestellen, maar voor oudere wagens moet zo'n ding op maat gemaakt worden. Iets minder dan de helft van mijn werk bestaat uit het opknappen van oude auto's. Wat ik veel doe is het bekleden van de binnenkant van het plafond - de hemel van de auto noemen wij dat - en het vernieuwen en restaureren van stoelbekleding. De stoel van de be stuurder moet ik natuurlijk het vaakst onder handen nemen. Restaureren doe ik alleen met leren bekleding, want stof loont de moeite niet, dat kun je beter hele maal vervangen. Het oude leer maak ik schoon, zet het opnieuw in de was en zonodig repareer ik de naden. Het meest werk ik met stof, want leer blijft altijd nog een luxe bekleding die je vooral in oldtimers ziet. In ge wone auto's zie je steeds meer bekledingen van stof, met aan de zijkanten skai. Bij een oude wagen moet meestal ook de vloer onder handen worden genomen. Soms is de vloerbedekking De klompenmaker doet zijn werk haast alleen nog maar op braderieën tijdens demonstraties, terwijl de televisiereparateur een onmisbare kracht is op de arbeidsmarkt. Zo zijn in de loop der jaren veel ambachten verdwenen, maar kwamen er ook veel nieuwe beroepen bij. In Nederland zijn 109.000 kleine ambachtelijke bedrijven, die aan 577.000 mensen werk bieden. In deze serie vertellen mensen met een ambachtelijk beroep over hun werk. Vandaag autobekleder Ton van der Werf, die deze maand veertig jaar in het vak zit. „Dit is een heel leuk vak, ik ga door tot mijn tachtigste." verrot, het is smerig geworden en het stinkt. Als je dan eenmaal een fors bedrag hebt uitgegeven voor een res tauratie ga je niet bezuinigen op de vloerbedekking. Een ander deel van mijn werk is de reparatie van vrachtwagenstoelen. Zo'n ding rijdt honderdduizenden kilometers, dus de bekleding van zo'n stoel .slijt flink. Wat ik verder veel doe is het aanpassen van stoelen voor mensen met rugklachten, of voor gehandicapten. De mensen zeggen hoe ze willen zitten, ik maak een stuk vulling van polyether op maat en dan proberen we hoe het zit. Als het goed is gaat de bekleding eraf en maak ik de vulling van de stoel in het gewenste model, waarna de bekleding er weer overheen gaat. Ook voor mensen met lange benen pas ik vaak stoelen aan. Voor hen is de zitting vaak te kort, dus die verleng ik dan een stukje. Dit vak kan je niet uit een boekje leren. Je moet als jongen bij een baas gaan werken die je de fijne kneep jes van het vak leert. Zo heb ik het ook gedaan. Ik ben naar de avondambachtsschool gegaan om het stoffeer- vak te leren, zodat ik alles wist over materialen en ge reedschappen. Ik doe het vak nu veertig jaar waarvan 15 jaar zelfstandig. Of het vak blijft zoals het nu is weet ik niet. Tegenwoordig heb je in sommige nieuwe mo dellen systemen waarbij de bekleding helemaal met de vulling verlijmd zit, zodat reparatie niet mogelijk is. Of dat doorzet weet ik niet, maar vrachtauto's en antiek- werk zullen altijd wel blijven. Ik prakkizeer er dan ook niet over om te stoppen, ik ga door tot mijn tachtigste. Je werkt uiteindelijk voor de poen, maar ik doe mijn vak met veel plezier. Ik zie elke keer resultaat van mijn werk. Van een auto die hier prachtig gerestaureerd weer weg gaat kan ik echt genieten, want dat is dan voor een deel ook mijn werk. Van veel auto's maak ik dan ook foto's, maar aan de andere kant ben ik vaak ook weer blij als zo'n ding weg is." TEKST: ERIC JAN WETERINGS FOTO: HIELCO KUIPERS WASSENAAR RUDOLF KLEUN Er komt geen hamburgerrestau rant in het gebouw van Auberge De Kieviet aan de Stoeplaan in Wassenaar. Hamburgerketen McDonald's is inmiddels afge vallen als gegadigde voor de overname van de failliete gere nommeerde horecagelegen heid. „En er komt ook zeker geen ander fastfood-restaurant in", verzekert curator B. de Roy van Zuidewijn. Het bod van McDonald's noemt hij 'bene den de maat'. De Roy van Zuidewijn zegt nu te onderhandelen met verschil lende gegadigden die het bedrijf in principe in stijl willen voort zetten. Toen bekend werd dat McDonald's in was voor De Kie viet wekte dat verontwaardiging in Wassenaar en onder de cliën- tele van het gerenommeerde restaurant. De Roy verwacht overigens dat het nog wel even kan duren voor er een besluit valt over verkoop. Een van de knelpunten daarbij is de finan ciering, omdat ook het kapitale pand in de boedel is inbegre pen. De Kieviet is overigens sinds het faillissement zo'n twee maanden geleden werd uitgesproken, gewoon open ge bleven. De zaak draait met een vereenvoudigde kaart en met minder personeel door. Volgens De Roy gaat dat nog steeds rela tief goed. Behalve De Kieviet behoort ook het Amstelveense restau rant Molen De Dikkert tot de boedel. De Roy van Zuidewijn verwacht dat de verkoop daar van sneller kan worden afge rond. „Het is een huurpand en dat maakt het eenvoudiger." Voor De Dikken resieert inmid dels nog maar één gadigde. JE BEKIJKT 'T GOED MET EEN LENING VAN DE GKB Natuurlijk gaat u voor uw lening naar een vertrouwd adres. Zoals de GKB Leiden dus Daar maken ze uw persoonlijke lening ot doorlopend krediet prima in orde voor u Snel. zonder poespas en tegen aantrekkelijke voorwaarden. Kom maar langs. Op werkdagen van 9 00 - 12 30 uur en donderdagavond van 17.30- 19.30 uur. 01 bel voor informatie. GOED VOOR UW LENING Gemeentelijke Kredietbank Leiden Breestraat 24. Postbus 11300.2301 EH Leiden tel. 071 -167777

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 21