'Daar loopt het slechte nieuws'
Het verschil tussen een onderbroek en een geur
'Eindelijk weer eens zorgeloos genieten'
Het Gesprek van de Dag
Kinderen maken hun eigen krant
Waarom staat er nooit eens
goed nieuws in de krant? Al dat
slechte nieuws is zo saai. Ie gaat
haast zelf inbreken en mensen
doodschieten als je daar steeds
maar over leest. Als iets is goed-
gekomen hoor je dat nooit en
baby's worden niet genoemd.
Negatieve dingen zijn wel span
nend. maar niet leuker. Ik vind
dat alles goed moet aflopen.
Zulke reacties kregen we uit de
hoogste groep van openbare
basisschool De Viersprong in
De Kooi. Om de daad bij het
woord te voegen, hadden de 12-
jarige leerlingen een positieve
draai gegeven aan ellendige be
richtjes over inbraken, aanrij
dingen en gijzelingen. Slecht
weer werd prachtig strand- en
zwembadweer, gestolen porte-
monnaies werden vol terugge
vonden, razendsnel groeiende
bomen redden regenwouden,
op olifanten werd opeens stuk
ken minder gejaagd, kinderlok
kers lieten kinderen tijdig los en
frontale aanrijdingen zorgden
alleen voor wat jeuk.
Kortom, dat smaakte naar meer.
Wie van slecht nieuws zulk goed
nieuws kan maken, moet van
het vele goede in zijn wijk iets
briljants kunnen maken. Dach
ten wij. Het viel een beetje te-
AANRIJDING ROBERT
Een 12-jarige Wassenaarder is gisteravond met 120 kilometer
per uur aangereden. Hij had niks. alleen een beetje jeuk. Het
gebeurde op de Papegaaienlaan. Toen het gebeurde kwamen
er door de knal allemaal papegaaien aanvliegen, maar die gin
gen weer terug naar hun hol
(en dat is beter dan de waarheid: een fietsende vrouw die met
hoofdwond en pijnlijke schouder is overgebracht naar het zie
kenhuis.)
HET WEER WENDY
Overdag veel zon en af en toe bewolking. De temperatuur
wordt ongeveer 15 tot 20 graden Celcius. Het is heel mooi weer
om naar het strand of naar het zwembad te gaan. Ik ga van
daag naar het zwembad, tot ziens.
(eigenlijk werd regen, veel bewolking en wind voorspeld)
WINKELKLUIS DAV1NA
De eigenaar van een winkel dacht dat een fors geld bedrag was
gestolen. Maar het bleek dat een personeelslid het geld al naar
de bank had gebracht. En zo werd het opnieuw vergeten.
(je kunt dat natuurlijk beter hebben dan een opengebroken
kluis, waar 4000 gulden uit is gehaald)
gen. Roberto meldde dat het
buitenbad weer open is, Rob
bert dat de klas 14 juni op
schoolkamp gaat en Judith dat
'ze' een speelplaats hebben ge
maakt van een berg in de Oos
terstraat.
Maar al snel mengde het slechte
zich door het goede. Neem nu
die speelplaats aan het Ooster
kwartier. Aukje meldde enthou
siast dat-ie wordt opgeknapt,
maar anderen vonden het wel
erg lang duren. En al die tijd is
het ding dicht; kun je er niet
spelen. Dus ja, is dit nu goed of
slecht nieuws? Priscilla geeft de
doorslag: „In de zomer ga je
toch gewoon naar het zwem
bad?"
Zelf is ze erg blij dat je vanaf
1994 als veertienjarige al op een
brommer mag rijden: „Want we
willen allemaal brommer rij
den". En verder ziet ze alleen
maar slecht nieuws in deze we
reld: .Alleen maar ruzie, tussen
mensen en tussen kinderen".
En dan brandt de klas pas goed
los. Verhalen over dronken
mannen die 's avonds kinderen
wakker brallen en opgepakte
drugsdealers in de straat, die
hun handelswaar in de sokken
van hun dochter deden en 's
avonds weer vrijgelaten werden.
Of een oud vrouwtjes in een
groot huis dat klaagt als je ach
ter haar tuin voetbalt, maar 's
nachts wel haar twee honden
laat blaffen: „En daar zegt ze
dan niks van".
Op een gegeven moment loopt
het slechte nieuws zelfs langs.
De passerende jongeman in le
ren jas blijkt namelijk meisjes
achterna te lopen. „Ja, dat
klopt", zeggen de slachtoffers
elkaar na.
Kortom, de wereld zit vol slecht
nieuws. Je moet dus extra je
best doen om het goede boven
te krijgen. Zoek iets ieuks over
de tv-sterren van Beverly Hills
90210, roept Ingrid. En leuke
kortingskaarten voor Duinrell,
veel prijsvragen, spelletjes en
gratis stickers, het liefst op apar
te velletjes. „Want anders knip
K
Leerlingen van de openbare basisschool De Viersprong in De Kooi proberen het goede nieuws boven tafel te krijgen.
je de krant stuk", legt Laïla uit.
De krante-pagina's vindt ze te
groot, te vies en te los: waarom
nemen we geen geniete A4'tjes?
Jamila wil woordenlijsten bij de
artikelen. Dan kun je in één
oogopslag zien wat lange en
moeilijke woorden als exploi
tanten, drastisch, stiptheidsac
tie, meineed, prioriteitennota,
riekende en maatschappijkri
tisch betekenen. Natuurlijk
kunnen die woorden ook hele
maal de krant uit, zodat kinde
ren wat meer de ruimte krijgen.
Wat dachten we bijvoorbeeld
van een kindertekening van de
week?
PAUL VAN DER KOOU»
ZATERDAG 29 ME11993
Je hebt mensen die niet voor hèt geluk in de wieg zijn gelegd en soms de raarste
dingen meemaken: pechvogels dus. Het Gesprek van Dag bombardeert met een
zekere regelmaat een regiogenoot tot 'Pechvogel van de week'.
Het Leidsch Dagblad verrast de uitverkorene met een mooie slagroomtaart van
banketbakkerij Van Dam. Vindt u dat uzelf voor deze eervolle vermelding in
aamerking komt, twijfel dan niet om met ons contact op te nemen. Ook mag u
familieleden, vrienden of buren voor deze prijs nomineren. U kunt bellen tijdens de
werkdagen van 8.30 tot 16.30 uur op het nummer 071-161352. Ook kunt u
schrijven: Leidsch Dagblad, t.a.v. Het Gesprek van de Dag, Postbus 54,2300 AB
Leiden.
'Je zal gestraft zijn met zo'n kop.
Daar kan geen nachtcrème te
genop'. Hoeveel vrouwen zullen
dit 's morgens niet stiekem ver
zuchten. Maar zij kunnen er
met make-up tenminste nog
iets aan doen. De vrouw die in
het bezit is van een paar muize-
oogjes kan die met behulp van
mascara en eyeliner groot en
amandelvormig maken. Een te
vlezige mond? Geen probleem.
Een wat blekige lipstick doet
wonderen.
De lelijke man is wat dat betreft
nog steeds in Pension De Aap
gelogeerd. Maar er zit schot in.
Waren het vroeger vooral snor-
revet, knevelzalf, puimsteen en
brillantine waarmee hij zich een
beetje kon opkalefateren, nu
staan hem meer middelen ten
dienste. Dagcrème, nachtcrè
me, geurige after-shaves en eau
de toilettes ze zijn in groten
getale aanwezig. En de man
maakt er dankbaar gebruik van.
'Maakte', moeten we misschien
zeggen, want een landelijk och-
tenbiad meldde onlangs dat er
een daling in de verkoop van
herencosmetica is te bespeuren.
Is dat nu werkelijk zo? Nee dus.
Niet echt. Bij parfumerie Maas
dam in de Leidse Koopermolen
is van een daling niets te be
speuren. De heer Franken, be
drijfsleider aldaar, heeft er al
thans nog niets van gemerkt.
„Er wordt door de heren hier
van alles gekocht. De goedkope
re after-shaves zoals Fresh-up
gaan redelijk, maar opvallend is
een belangstelling voor duurde
re merken, zoals Davidoff en
Fahrenheit. Aan dag- en nacht
crèmes zijn de heren nog niet
echt toe. Het is maar een enke
ling die dat soort produkten
koopt. Nee, van een daling in de
verkoop kan ik niet spreken."
Jean Marie, de eigenaar van
parfumerie Jean Marie in de
Leidse Breestraat, verwijst het
bericht over de daling naar het
land der fabelen. „Kijk", zegt
hij, „we hebben wat de heren
cosmetica betreft nog nooit
echt een piek meegemaakt, dus
ik vind het onzin om nu van een
dal te spreken. De verkoop blijft
matig maar constant. En er zijn
ook wel mannen die behalve af-
ter-shave en eau de toilette te
vens dag- en nachtcrèmes ko
pen. Maar meestal schaffen ze
die produkten aan om iets te
verhelpen, een geïrriteerde huid
of zoiets. Oogcrèmes, waarbij
het dus echt gaat om de
schoonheid, worden hier veel
minder verkocht. Dat is toch
weer een beetje dat calvinisti
sche van Nederland misschien.
In Duitsland hebben de man
nen daar minder moeite mee.
Maar badprodukten en zo gaan
hier goed. De mannen kopen
die produkten meestal zelf, ja.
Kijk, een onderbroek kun je
door je vrouw laten kopen,
maar een geur of zo is zoiets in
dividueels. Zo'n geur moet pas
sen bij de zuurgraad van je huid
en dat moet je zelf uitproberen.
Vroeger vonden mannen het
een beetje verwijfd om een par
fumerie te bezoeken, maar daar
krijgen ze steeds minder moeite
Of wij zelf wel eens herencose-
metica gebruiken?, vraagt een
parfumeriehandelaar in Leiden.
Jazeker. „Neemt u dan eens een
paar lekkere monstertjes eau de
toilette mee. Om te proberen
zo zegt hij vriendelijk. We krij
gen een doosje in ons handen
gedrukt waarin een geur zit die
'Vendetta' heet. Oei. wat een
pittige geur! Daarmee, zo lijkt
het, lok je zelfs Madonna uit
haar boudoir. Vendetta is dat
niet het Italiaanse woord voor
'bloedwraak'? Juist ja. Kunnen
we eindelijk eens ons gram ha
len op die vrouwen.
De hele familie was
samengekomen in huize Van
der Torre in Zwammerdam. De
eerste keer steengrillen, dat zou
wat worden. Terwijl de grill
keurig in het midden van de
tafel stond op te warmen, keken
man, zwager en moeder op nog
geen drie meter afstand naar de
bekerfinale tussen Ajax en
Heerenveen. Want het was
Hemelvaartsdag 1993.
De vrouw des huizes stond met
haar dochter hapjes klaar te
maken in de keuken. De rest
van het achtkoppige gezelschap
had de zonnige achtertuin
opgezocht. Tot zover kan
mevrouw M. van der Torre het
nog rustig vertellen. Maar dan...
Ze kijkt om zich heen in de
knusse huiskamer vol hout,
alsof ze nog steeds niet kan
geloven dat haar huisje in het
oudste stukje Zwammerdam er
nog staat. En daar komthet...
Ze had die dag de steengril
ingesmeerd met slaolie. Toen
het een beetje begon te stinken
in de huiskamer, dachten de
voetbalkijkers dat die olie begon
te werken. Totdat oma omkeek
en uitriep dat ze er 'vlammetjes
onderuit zag komen'. Manlief
trok direct de stekker uit het
stopcontact, pakte een pannetje
met water en vroeg of ze het
garantiebewijs nog hadden.
Kort daarop laabde hij zich al
achter de oren. Waarom zaten
de handvatten andersom en
wat deden die knoppen zo aan
de bovenkant? Stond het hele
ding niet verkeerd om? En ja
hoor, die mooie ijzeren staven
waren geen steunen, maar
verwarmingselementen. Ze
hadden in een kwartiertje tijd
het tafelblad aardig
zwartgeblakerd. Ook aan de
onderkant was het drie
centimeter dikke blad pikzwart
geworden.
Het zet je toch aan het denken.
Stel je voor dat het hele
gezelschap buiten had gezeten
of dat ma niet even haar ogen
van de voetbalwedstrijd had
laten afdwalen... Wat is dan het
verlies van een tafel? Niks toch?
Het gezelschap was het daar
snel over eens, zeker toen
timmerman Van der Torre
verzekerde dat het geen eiken
tafel was.
Omdat de magen rammelden
en de koude steen lonkte, zette
de man des huizes de grill klaar
op een niet-aangetast stukje
tafel. Nog geen kwartiertje later
zaten de acht te smikkelen, van
de steengrill èn van de gourmet
op een andere tafel: „Daar kon
niks mis mee gaan, die kon je
niet omdraaien".
Dat het met de steengrill wèl
verkeerd ging, verklaart de
Zwammerdamse als volgt:
„Mijn man kreeg 'm voor kerst
op de zaak. Al die jongens
kregen zo'n ding. Met zijn
verjaardag hebben we hem aan
iedereen laten zien. En ik denk
dat we hem toen verkeerd terug
in de doos hebben gedaan".
In de gebruiksaanwijzing keek
ze dan ook niet na hoe de grill
moet staan, maar alleen hoe
vaak de steen moet worden
ingesmeerd met slaolie: „De
eerste tien keer, om precies te
zijn". Op Hemelvaartsdag had
ze geen tijd voor verdere studie,
maar moest ze het 'mensen
naar de zin maken'.
Stom, stom, stom, zegt ze
achteraf met een blozende
glimlach vol ongeloof en
Hollandse nuchterheid. Het
gebeurt wel vaker, zei ook haar
verzekeringsagent. Over
uitbetalen deed de verzekeraar
dan ook niet moeilijk, al doet
meneer Van der Torre maar al
te graag alsof hij overal voor
moet opdraaien: „Als ze vragen
waar hij is, moet ik zeggen dat
hij voor de tafel werkt", zegt
vrouwlief.
Het is niet de enige grap van
haar man. Hoe vaak ze al niet
gehoord heeft dat ze toch de
dochter van de brandweerman
was:... Ach, denkt deze geboren
Geskus dan, haar vader was
inderdaad een van de
oprichters van de Leidse
brandweer. Maar haar man zat
toch jaren bij de vrijwillige
brandweer van Zwammerdam?
Mevrouw Van der Torre en de gewraakte steengrill: Waarom zaten de handvaten andersom en wat deden die
knoppen zo aan de boeeaÉanC7 foto ben de bruyn
Alphenaar Jan Schoones naar Laurel Hardy-conventie
Misschien is de film Sons of the
Desert wel de beste die het duo
Laurel Hardy ooit maakte. In
deze klassieker zijn zij lid van de
gelijknamige broederschap 'ter
ontsnapping van het huwelijk'.
Met de smoes dat zij voor hun
gezondheid een tocht maken op
een schip, bezoeken zij stiekem
een landelijk congres van deze
broederschap. Zij vallen door de
mand wanneer de echtgenotes
hen zien in het bioscoopjour
naal dat over het congres een
verslag maakte.
De Dikke en de Dunne wilden
ontsnappen aan de dagelijkse
rompslomp. Maar dat geldt ei
genlijk ook voor Alphenaar Jan
Schoones. Hij bezoekt dit week
end in Kerkrade de eerste Eu
ropese conventie van de we
reldwijde fanclub met de naam,
hoe kan het anders, Sons of the
Desert. „Dan kan ik eindelijk
weer eens zorgeloos genieten
van de films van hen. Dat ge
beurt veel te weinig in dit jach
tige bestaan. Door een acade
mische avondstudie heb ik bo
vendien de nodige zorgen aan
mijn hoofd heb", zegt Schoones
die in de bibliotheek van het
AZL werkt.
De liefde van hem dateert uit
zijn jeugd. Als zevenjarige, hij
woonde toen in Zevenaar, zag
hij iedere vrijdag op de Duitse
televisie Dicx und Doof (Dik en
Dom). „Een typische Duitse
vertaling. Wij weten hoe de
Duitsers met humor omgaan.
En ik moet eerlijk bekennen dat
ik nooit meer zo hartelijk om ze
heb kunnen lachen als toen. Ik
denk dat het mijn kinderlijke
onschuld was, waardoor ik ze
goed kon begrijpen. Hoe ouder
je wordt, hoe meer zorgen en
dat is funest. Vandaar een heel
weekend alleen maar Stan en
Ollie op een groot scherm en
verder geen gezeur."
Schoones was veertien toen hij
wat meer van de achtergronden
van behalve Laurel Hardy ook
van andere komieken zoals
Buster Keaton, Harry Landon,
Harold Lloyd en the Marx Bro
thers. „Het is jammer dat juist
van hen niet meer zo veel te
zien is. Waarom Laurel Hardy
nog wel zo populair zijn, is
Schoones de mogelijkheid om te ontsnappen aan de dagelijkse rompslomp
Laurel Hardy biedt Alphenaar Jan
moeilijk te zeggen. Het is na
tuurlijk tijdloze humor. Dat is
een van de verschillen met
Charly Chaplin die veel techni
sche grappen had die nu ach
terhaald zijn."
Hoewel hij een grote fan is,
spaart hij niet zoals André van
Duin alles wat ook maar in de
verste verte met het komische
duo te maken heeft. „Ik heb een
reeks boeken, heel wat video's,
maar daar houdt het mee op."
Wel is Schoones lid van de fan
club Perfect Day, genoemd naar
de fameuze film waarin het duo
vergeefse pogingen doet om
met een auto weg te rijden.Dit
is weer een onderafdeling van
de wereldwijde genootschap
Sons of the Desert.
Naam en organisatievorm werd
ooit bedacht door vriend van
Stan Laurel en officiële biograaf
van het duo, John McCabe. Hij
is samen met zijn vrouw Rina
Lawrence die met de Dikke en
de Dunne nog voor de camera's
heeft gestaan, vandaag eregast
in Kerkrade. Het programma
bevat tevens een excursie naar
het Palace Theater in Luik waar
het duo ooit live optraden. Ui
teraard ontbreekt niet de verto
ning van de onlangs in Neder
land ontdekte solo-films van
Laurel en Hardy.
Aantrekkelijk aan de conventie
vindt Schoones de vertoning
van de films op een bioscoop
scherm. „De mensen die vi
deo's thuis hebben weten vaak
niet wat ze missen. Vroeger ging
ik de films in Tuchinsky kijken.
Prachtig was dat. Ik denk dat
het niet zo'n slecht idee is om
de korte films van hen voor de
hoofdfilm te laten zien. Mis
schien dat dit het bioscoopbe
drijf weer uit het slop kan trek
ken."
Een kenmerk van de echte lief
hebber is dat zij onnoemelijk
veel scenes met de daarbij ho
rende dialogen uit hun hoofd
kennen. Dat geldt ook voor
Schoones. Zonder enige moeite
foto henk bouwman
tovert hij in woord en gebaar
zijn favoriete scenes uit ziin
mouw. Op dat niveau wil hij het
ook houden. „Het probleem is
dat mensen Laurel en Hardy te
serieus nemen. Die gaan hele
diepzinnige theorieën om de
films heen bouwen. Dat is zon
de, want dan gaat alles verloren.
Dat heeft Stan Laurel ook altijd
geantwoord op vragen wat hij
nu allemaal bedoeld heeft met
zijn films. Die kinderlijke on
schuld hè. daar gaat het alle
maal om."
