'Ik doe het wel samen met de buurvrouw'
Het Gesprek van de Dag
Wie bukt,
'Ze moeten mij altijd
hebben'
stemt toe
Rap geld Thuis via een 'wervende' advertentie
Met de NZH naar Minasoussa
DINSDAG 18 ME11993
Tweedehands tijdschriften bij Hoogvliet
Als je van vliegers houdt, dan
zie je ze als kleurige vlammende
zwaarden die het zwerk doork
lieven. Of als schilderijen aan
dunne draadjes.
Als je niet van vliegers houdt,
dan zie je ze als reusachtige
scheermessen aan touwtjes. Of
als roofvogels, biddend in de
lucht, klaar om zich bovenop
een prooi te storten.
Het zijn juist deze angsthazen
die zich de laatste tijd nogal in
het nauw gebracht voelen.
Vooral op het strand is voor hen
het Grote Beven begonnen. En
het Permanente Ontwijken.
Overal messcherpe vliegers die
met grote snelheid rondcirke
len. Voor de guillotine zit je ten
minste nog rustig op je knieën!
Valt er dan niets te ondernemen
tegen deze luchtvervuilers?
Waar is de sterke arm der wet?
J. Klinkenberg, strandpostcom-
mandant van de Katwijkse poli
tie heeft in elk geval een toena
me geconstateerd in het aantal
vliegers op het strand.. „Het zijn
er steeds meer. Veel stuntvlie
gers ook. Vorig jaar kwamen ze
echt bij bosjes het strand op.
Daar zijn wel wat ongelukjes
mee gebeurd. Éen persoon
kreeg een touw in zijn nek, een
ander een vlieger op zijn
hoofd."
Vooralsnog heeft dat in Katwijk
nog niet geleid tot extra maatre
gelen om het vliegeren aan ban
den te leggen. „Er is een alge
mene verordening. Daarin staat
globaal dat spelen op het strand
niet gevaarlijk mag zijn. Als het
druk is sturen we daarom men
sen met vliegers naar een stil
stukje strand. Want we kijken
heus goed uit. Maar normaal
gesproken laten we ze lekker
doorgaan. Je moet iedereen z'n
pleziertje gunnen, als het maar
niet gevaarlijk is voor andere
mensen."
Dat vindt P. van den Brink, van
de politie in Noordwijk, ook.
„Vliegeren hoort bij het sociale
gebeuren hè. Vliegeren hoort bij
het strandleven. Alleen als er
klachten binnenkomen, doen
we wat. Op grond van de poli
tieverordening. We sturen de
vliegeraars dan naar een vrij
stuk strand. Overigens geldt dat
voor elke vorm van overlast. We
kunnen ook optreden als er een
paar mensen met een bal spe
len. Als er tenminste klachten
over binnenkomen, want déar
draait het om."
R. van der Bom, van de politie
in Wassenaar, zoekt even voor
ons op welke regels er gelden
ten aanzien van het vliegeren.
„Artikel 37 van de Algemene
Plaatselijke Verordening: het is
verboden te spelen op het
strand, of bij het baden of
zwemmen in zee, indien daar
van gevaar of ernstige overlast
voor personen dan wel bescha
diging van goederen is te duch
ten."
Dat lijkt ons duidelijk. Maar er
is nog meer, zegt Van der Bom.
„Er is ook een algemeen vlieger
verbod, uit de luchtvaartwet.
Omdat vliegveld Valkenburg
hier natuurlijk in de buurt is. Als
we het echt zouden willen aan
pakken, dan kan dat dus."
„Maar we laten de mensen vlie
geren, totdat er klachten ko
men. We hebben tot nu toe niet
zo veel klachten binnengekre
gen. Dat wil niet zeggen dat
men er geen last van heeft. Als
er één klaagt, hebben in werke
lijkheid tien mensen er last van-
...Voorlopig zien we echter in
elk geval nog geen aanleiding
om prioriteit te geven aan de si
tuatie met de vliegers."
Ja, beste mensen, wie bukt,
stemt toe.
HERMAN JOUSTRA»
Het is toch wat: sta je bijna le
vensgroot op de voorpagina van
de Volkskrant en dan hoor je
dat pas als de kiosken gaan slui
ten. Niemand herkent je, terwijl
je voor hetzelfde geld een volks
held voor een dag had kunnen
worden. Het overkwam de
Voorschotenaar G. (Sjors) Kar-
remans gisteren.
Zaterdag werd hij vereeuwigd
terwijl hij op zijn antieke Harley
Davidson meereed in de motor-
demonstratie tegen de kabi
netsplannen, gisteren stond hij
de hele dag in een Haagse
bouwput: „En daar lezen we
geen Volkskrant".
Dat de pers hem er weer uitpik
te, verbaast de Voorschotenaar
niet: „Ze moeten me altijd heb
ben". Neem nou Breda, vorig
jaar: duizenden Davidson-fans
en wie werd er door het NOS-
Journaal uitgepikt? Karremans,
'midden in beeld'.
Of dat blad voor jongerenwer
kers, Jeugd en Samenleving.
Een artikeltje over randgroep
jongeren en wie stond er op de
foto? Karremans, met het veel
betekenende onderschrift dat
randgroepjongeren 'over het al
gemeen agressief zijn'. Nu
wordt de Voorschotenaar niet
snel boos, maar ditmaal nam hij
een advocaat in de arm. En het
werkte. De niet-verspreide bla
den moesten worden vernietigd
en in het volgende nummer
stond keurig dat de foto niet bij
het stukje hoorde.
Geen wonder dat Karremans
zaterdag op zijn hoede was toen
de Volkskrant-fotograaf hem
van alle kanten vastlegde. Hij
stapte geen moment van zijn
motor af en bleef maar vragen
of het voor een artikel over mo
torrijden is.
Het resultaat vindt hij 'best gei
nig'. Vraag blijft waarom hij er
weer werd uitgepikt. Was het de
stokoude motor, nog door de
Canadezen gebruikt om ons
land te bevrijden? Was het de
grootste man uit de club van
4500? Of was het die lieve ted
dybeer op de voorplecht, als
mooi contrast met de stevige,
stoere man daarachter? „Ach",
zegt Karremans, "misschien is
die man wel even lief'.
Hij praat in ieder geval graag
met de pluche 'overlegpartner'
Je moet iedereen z'n pleziertje gunnen, als het maar niet gevaarlijk is voor andere mensen."
FOTO DICK HOGEWONING
gen motorrijders pas na jaren
op een zware motor rijden, ter
wijl het zoontje van de bankdi
recteur direct een 'dikke Porche
onder zijn kont kan krijgen?'
„Straks eisen ze nog dat we met
zijwieltjes gaan rijden". Kortom,
Karremans vreest dat we hem
zijn vrijheid gaan afpakken. Dat
we hem in een autotje willen
stoppen of zijn Harley zo vol
hangen met geluiddempers dat
het geen Harley meer is.
„Ik hoop maar dat die foto
mensen aan het denken zet. Zo
van. laat die vrije jongen lekker
relaxed motorrijden op zijn mu
seumstuk. Ieder mens heeft
toch wat? De een heeft een
tuintje, een ander een motor".
voorop. Rijden de automobilis
ten weer te hard en te onvoor
zichtig? De beer vertelt alles, zo
dat Karremans beter ten strijde
kan trekken tegen de bemoeials
van de overheid. Wat denken ze
wel? Dat ze hem kunnen voor
schrijven dat hij zijn blote ar
men verruilt voor een anoniem
apepakkie met fluorescerende
strepen, een omgekeerde visse-
kom opzet en 'niet méér geluid
dan een snorfietser mag ma
ken?'
"Nooit", laat hij krachtig weten.
„Als je geen geluid maakt, druk
ken automobilisten je helemaal
van de weg af. Want zij mogen
wèl geluid maken, kunnen via
de speakers het geluid van een
motor laten horen". En zo heeft
hij meer wrevels: waarom mo-
'Er zijn blijkbaar nog meer domme mensen
Het begon allemaal met een ad
vertentie in een huis-aan-huis-
blad. 'Verdien 5000 gulden per
maand met thuiswerk' werd er
beloofd. Klonk aantrekkelijk. De
eerste stap was het schrijven
van een brief naar een adres in
Velserbroek. Wel eventjes een
postzegel bijsluiten. Binnen een
week lag het antwoord in de
brievenbus.
Twee A4'tjes waarin ene me
neer Walkeret uit Frankrijk zijn
verhaal doet. Hij vertelt dat hij
volledig aan de grond kwam te
zitten doordat hij werkloos
werd. Maar alles kwam weer op
z'n pootjes terecht toen dit
heerschap van een vriend een
'truc' leerde. De methode die
Walkeret overeind hielp, heet
RGT Vertaald in de brief als Rap
Geld Thuis.
„Ik heb slechts dertig minuten
nodig gehad om RGT te begrij
pen en slechts twee dagen om
het toe te passen. Het zou dom
zijn als u er ook niet van zou
profiteren en egoïstisch. Deze
formule is een uitzonderlijk
aanbod als u een project te rea
liseren hebt, een droom te ver
wezenlijken of een financiële
putte delven
Klinkt nog steeds fantastisch en
het maandje Florida komt dich
terbij. Nadeel is alleen dat op de
velletjes niet staat omschreven
hoe we tot de kringen der wel
varenden kunnen gaan beho
ren. Om daarachter te komen,
hoeven we 'slechts' 41 gulden in
een enveloppe te stoppen en
deze te zenden naar het con
tactadres in Velserbroek.
Merkwaardig. Doch, goedgelo
vig als we zijn, gaat de tweede
brief richting de nieuwbouw
wijk. Een klein dossier van der
tien bladzijdes is de beloning
die na een paar dagen in de bus
rolt. Daarin wordt uit de doeken
gedaan dat de formule is be
stemd voor werkzoekenden,
huismoeders, studenten ouder
dan achttien jaar, gepensio
neerden. gehandicapten, perso
nen die geld zoeken om een
handelszaak te starten en werk-
hebbenden die niet genoeg geld
verdienen. Om tot een doel
groep te behoren, rekenen we
ons gemakshalve tot de laatste
categorie.
Verder lezend, komen we ra
zendsnel tot de conclusie dat
we geweldig bij de neus zijn ge
nomen. Om geld te verdienen,
moeten we precies hetzelfde
do^n als onze contactpersoon
in Velserbroek heeft gedaan.
Dat betekent een advertentie
plaatsen in een blad en de in
zenders een brief sturen met de
mededeling dat ze 41 gulden
moeten overmaken voor meer
informatie.
Deze methode roept vragen op.
Daarom bellen we met onze
contactpersoon. Mevrouw S.
Heilig: „Ik heb op de adverten
tie zo'n vierhonderd reacties
ontvangen. Daarvan heeft maar
een klein deel later de 41 gulden
opgestuurd. Nee, negatieve re
acties heb ik niet gehoord.
Waarom ik dit doe? Ik ben zelf
zo dom geweest een keer op
zo'n advertentie te reageren. Ik
had niet verwacht dat iemand
op mijn advertentie zouden re
ageren. Maar er zijn blijkbaar
meer domme mensen."
ARNOLD AARTS
„Een goed initiatief, maar wel
schunnig dat ze tweedehands
bladen weer voor de volle prijs
doorverkopen." De 35-jarige
Leidenaar Dolf Pasveer is best
wel te spreken over het plan van
supermarktketen Hoogvliet om
tijdschriften te gaan 'verhuren'
in de 22 vestigingen. „Maar ik
moet nog zien of het doorgaat.
De leveranciers schijnen het
minder leuk te vinden."
In de Boskoopse vestiging ver
huurt Hoogvliet al een paar we
ken tijdschriften. Klanten die
een gekocht blad voor zaterdag
middag vijf uur netjes en onbe
schadigd terugbezorgen ('niet
schrijven, scheuren, kladderen
of vetvlekken maken') krijgen
de helft van de aankoopprijs te
rug.
„Het heeft ook wel iets gezel
ligs," vindt Pasveer. „Het herin
nert me aan de leesportefeuille
die we vroeger thuis hadden.
We waren de tiende in de rij,
dus een blad was al zo'n beetje
tot pulp gelezen voordat wij aan
de beurt waren, maar voor het
leesgenot maakte dat niets uit."
Vriendin Diana is het roerend
met hem eens. „Bij de kapper
lees je toch ook altijd oude tijd
schriften, dat vind ik ook niet
erg. Zo snel verandert de mode
nou ook weer niet."
Een andere 'klant' in een kiosk
aan de Breestraat maakt het al
lemaal niet zo veel uit. „Ik koop
gewoon nooit tijdschriften, ik
lees ze hier wel", klinkt het la
coniek. De verkoper wijst kwaad
zijn richting: „Ik ken dat soort.
Echt Hollands kijken, kijken,
maar niet kopen. En ik blijf met
onverkoopbare handel zitten,
want die lui hebben meestal
nog vuile poten ook. Gestoord
word ik van die galbakken."
Oegstgeest? Dat wisten we al.
Leiderdorp? Oude koek. Rijns
burg? Idem dito. Met een bus
van de NZH kom je overal in de
regio. Maar dat de vervoermaat
schappij ook op Minasoussa
rijdt, dat is ons nog niet bekend.
We zien het toch duidelijk staan
op de kaft van de nieuwe
dienstregeling: Minasoussa. Te
kenaar Frans Piët laat er zijn ei
gen helden Sjors en Sjimmie
naar toe reizen.
„Leuk hè", zegt B. Leeuwen-
burgh van de vervoermaat
schappij. „We laten al jarenlang
een striptekenaar de voorplaat
van de dienstregeling tekenen.
Vanaf'81 al." Maarten 'Ollie B.
Bommel' Toonder bijvoorbeeld
en Willy 'Suske en Wiske' Van-
dersteen. Een opmerkelijk ini
tiatief. „Ach, bedrijven zoeken
in de regel iets om zich te profi
leren", zegt Leeuwenburgh. „De
één doet dat via verschillende
takken van sport, wij hebben
gemeend dat via de strip te
moeten doen. We zijn bijvoor
beeld ook sponsor van de strip-
driedaagse in Haarlem. De gro
te animator is onze directeur,
de heer Testa. Hij is een ver
woed stripverzamelaar.
Dat blijkt, want de NZH laat het
niet bij prenten op dienstrege
lingen. „We gebruiken ook
striptekeningen voor onze
nieuwjaarswensen. Dat zijn
meestal variaties op de voor
kant van onze dienstregeling.
En op onze jaarverslagen staan
ook tekeningen. Die blijken zeer
goed aan te slaan. We verkopen
de boekjes zonder twijfel ook
aan de echte stripliefhebbers.
En natuurlijk aan mensen de
gewoon de informatie nodig
hebben. Het is dan ook de be
doeling om daar mee door te
gaan."
We maken de woordspeling
'strippenkaart', al vinden we die
eigenlijk te veel voor de hand
liggen. Leeuwenburgh: „Nou,
we hebben écht letterlijk een
strippenkaart gemaakt. Voorde
stripdriedaagse. Stonden er alle
maal leuke tekeningen op die
kaart."
„Echt Hollands kijken, kijken, m
Over het initiatief van Hoogvliet
is de kioskhouder weinig en
thousiast. Als ik dat ga doen zit
ik met allerlei extra administra
tie. Bovendien zie je aan de
meeste bladen wel dat er in ge
lezen is. Je ziet het hier dankzij
die lui die de bladen hier, ik zal
maar zeggen, tweedehands
staan te maken. Die worden
ir niet kopen."
niet meer verkocht, mensen ne
men altijd de tweede of derde
van de stapel, omdat die er nog
fris uitziet."
Een van de redenen voor de ac
tie is volgens Hoogvliet dat het
milieu gespaard zou worden.
Leidse Dolf haalt dit argument
op een originele manier onder
uit. „Als je speciaal met je auto
naar de winkel terugmoet om
dat blad te brengen, kun je het
beter in de papierbak op de
hoek van de straat gooien." Vol
gens de verkoper gaat dat niet
op. „Iedereen doet toch op za
terdag boodschappen, dat kan
dan mooi in een moeite door."
Een Leidse dame van middelba
re leeftijd ziet weinig in het
FOTO HIELCO KUIPERS
Hoogvliet-plan. „Ik doe al jaren
de krant en de Libelle samen
met de buurvrouw en m'n
schoondochter, die twee blok
ken verder woont. Dat is goed
koper en je kan ze nog houden
ook."
