ZATERDAGS
BIJVOEGSEL
De grote
angst voor
uil- 4
1
Ml» raiQMifA
'"'Aïar irirf®wh
j 1
l^gjgwg
^Sll
'Drugsvangst geen kwestie van toeval meer'
ZATERDAG 15 ME11993
Chauffeur Rob Winter: „Al krijg ik vijf ton aangeboden, dan nog doe ik
het niet.
V
V
r
h
MEINDERT VAN DER KAAIJ
Wie drugs naar Engeland pro
beert te smokkelen is een
kneus. Het gaat een of twee
keer goed maar dan hang je, gegarandeerd.
Dat zeggen alle vrachtrijders die regelmatig
met de ferry het Kanaal oversteken en de
Britse douane van haver tot gort kennen. „Je
bent knotsgek als je met stuifmeel gaat rij
den", klinkt het dinsdagavond in het rijders
lokaal in Hoek van Holland.
De chauffeurs wachten op het signaal dat
zij met hun vrachtcombinaties op de nacht
boot naar Harwich kunnen. Terwijl zij een
weids uitzicht hebben op de Nieuwe Water
weg, praten de chauffeurs over de overbidde-
lijkheid van de douane in Engeland. Het zijn
vooral de hoge straffen voor smokkelaars die
hen ervan weerhouden een pakketje tussen
de lading te verstoppen. „Al krijg ik vijf ton
aangeboden, ik doe het niet", zegt Hagenaar
Rob Winter, chauffeur voor bloementrans-
portbedrijf Teamwork uit Honselersdijk. „Dat
geld is nooit 15 jaar waard. Dan ben ik veertig
als de bak uitkom. Dan heb ik toch mijn le-
Opschudding
De aanhoudingen van eerst een 26-jarige
Katwijker en een 22-jarige Rijnsburger met
dertig kilo heroïne en vervolgens een 44-jari-
ge Zeeuw met 140 kilo verschillende drugs,
hebben voor de nodige opschudding gezorgd
in het transportwereldje. Het heeft vooral
kwaad bloed gezet. „Van mij mogen de Brit
ten die Completa-boys de strop geven",
roept een opgewonden chauffeur. „Nou, dat
lijkt me weer overdreven", zegt Winter.
„Maar het is wel zo dat zij het voor ons ver
pesten. Ik weet zeker dat hierdoor de contro
le van Hollandse wagens weer strenger
wordt."
Nadat de tientonners in de Stena Brittanica
zijn gereden, zoeken de chauffeurs hun hut
op voor een frisse douche. Vervolgens gaan
zij naar vaste plek aan de bar waar zij ge
woonlijk samenscholen. Zij roepen naar pas
serende dames, slaan elkaar op de schouder
en vertellen sterke verhalen.
Dat het tweetal uit Katwijk en Rijnsburg is
aangéhouden, kwam voor de truckers nau
welijks als een verrassing. „Tja, hoe gaat dat",
zegt een Leidse chauffeur zeer op zijn hoede.
„Die gasten liepen altijd met een Rolex om
hun ldauwen. Nou weet ik wel dat die nep
kunnen zijn, maar als jij in de duurste auto's
rond kan rijden, dan heb je echt geld te veel.
Als je eens vroeg hoe het met ze ging dan
antwoordden zij een beetje dubbelzinnig: 'de
zaken gaan héél goed'. Dat soort dingen zet
je toch aan het denken."
Zwak
Volgens de bloemenrijders vooral in die
branche wordt op Engeland gereden zijn
het de jongens die zwak in hun schoenen
staan die bezwijken voor de verleiding. „Ie
mand heeft net een auto op de lat gekocht en
zit financieel rot. Dan stapt er iemand op
hem af die met die groene flappen loopt te
zwaaien. Ach, denkt zo'n jongen één keertje
en dan ben ik uit de penarie. Die komt met
de zenu\yen aan land en verraadt zichzelf',
legt Winter uit. „Die gasten zijn latent labiel",
vult een ander aan.
Een collega van Winter kreeg enkele jaren
geleden een keer een aanbieding om voor
20.000 gulden een zak mee te nemen. Hij
weigerde en spijt daarvan heeft hij niet. Hoe
de aanbieding in zijn werk ging, vertelt hij
niet. „Het wereldje is te klein, ik
zwijg liever." De directeur van
Teamwork kreeg eens een telefo
nische aanbieding van een dea
ler uit Leiden. „Alsof wij voor
zo'n bedrag het hele bedrijf op
spel zouden zetten", zegt trans
portmanager Ad van Winden van
de bloementransporteur.
Twee jaar geleden verhuurde
Teamwork eens een vrachtwa
gen aan een ander bedrijf. „Daar
waren de deuren hol gemaakt en
daarin waren de drugs verstopt.
De wagen werd aangehouden en
helemaal uit elkaar gehaald. Bo
vendien worden sindsdien de
combinaties van ons bedrijf veel
strenger gecontroleerd, omdat de
auto nu eenmaal op onze naam
stond. Dat doen wij nooit meer",
aldus Van Winden.
Angst
De grote angst van de chauffeurs
is dat zij op een kwade dag ge
bruikt worden. Zonder dat zij het
weten wordt een pakketje hard
drugs onder de wagen geplakt,
tussen de lading of in de cabine
gelegd. Een chauffeur van Ne
derlands grootste transporteur
Visbeen werd twee jaar geleden door de Brit
se douane in zijn kraag gegrepen. Nietsver
moedend kwam hij in Harwich van de boot
en werd plotseling, zoals dat heet, de shed
(schuur) ingetrokken. Of hij zijn trekker maar
leeg wilde halen.
„Ik maakte de deuren open en zij zochten
onmiddellijk naar tien vaten, kit, spul om kie
ren mee te dichten, die ik bij mij had. De
deksels gingen eraf en zij met hun handen in
de drek graaien. Op dat ogenblik sta je al dui
zenden angsten uit, heel gek want je hebt
niets op je geweten. Ik zal nooit het moment
vergeten dat een douanier een plastic pakket
uit een vat trok. Ik dacht dat ik door de grond
ging. Ik bleek in totaal zo'n honderd kilo he
roïne bij me te hebben, in Engeland goed
voor levenslang. Het spookte door mijn kop:
Van de boot naar de douane: het moment dat sommige chauffeurs met de nodige zenuwen in de wagen zitten.
FOTO S HENK BOUWMAN
hoe bewijs ik in godsnaam dat ik onschuldig
ben."
En zijn vinger gaat het groepje chauffeurs
rond dat bij wijze van uitzondering stil naar
zijn verhaal zit te luisteren. „Jullie zijn alle
maal grote kerels met een grote bek, maar ik
weet zeker dat iedereen zich net als ik heel
erg klein zou voelen. Ik ben door tien man
doorgezaagd. Elke keer weer hetzelfde ver
haal vertellen. Na 24 uur waren ook zij ervan
overtuigd dat ik gebruikt was. Een ding was
tijdens de verhoren duidelijk: zij waren
vanuit Nederland getipt, zij hadden heel veel
informatie."
Dat dit in het geval van de Katwijker en de
Rijnsburger ook het geval is geweest, daarvan
is iedereen overtuigd. „Er is vanuit Neder
land geklept", zegt Winter. „Zij trekken heel
zelden zo maar een wagen de shed in om
hem leeg te halen. En als ze het doen. heb
ben zij bijna altijd beet. Dan is er dus geluld.
Je verrader slaapt nooit."
En iedereen weet dat een smokkelactie
nooit eenmalig is. „Gasten die denken rijk te
kunnen worden door een keer wat mee te
nemen, kennen nog niet de mensen uit het
milieu met wie zij in zee gaan. Als jij één keer
voor hen rijdt, ben je de Idos, zit je eraan vast.
De drugshandel is wat dat betreft net zo
meedogenloos als de mafia", zegt een chauf
feur die rijdt voor Visbeen.
Nerveus
Als wij woensdagochtend in Harwich van de
boot komen is Winter een beetje nerveus. „Je
kunt immers nooit weten. Ik ken een chauf
feur die had een keer een kapotte stootbalk,
dat is een holle stang achterop die als bum
per fungeert. De rubberen doppen aan de
uiteinden waren er al een tijdje af. Opeens
ontdekt die vent dat er nieuwe doppen op
zitten. Hij wrikt er een los en ja hoor. een wit
pakketje. Hij ging meteen naar de politie en
die zei: laten zitten. Zij hebben hem de hele
dag gevolgd en op die manier een paar man
kunnen oppakken. Maar het had dus ook op
een andere manier kunnen aflopen."
Na een stukje rijden wijst Winter in de ver
te naar een grote blauwe loods. „Kijk, dat is
de shed." Een man in een gele overgooier
staat bij de uitgang van het terrein. Daarach
ter ligt de vrijheid. Met zijn zaklantaarn ge
baart hij naar chauffeurs dat zij door kunnen
rijden. „Stel je toch voor dat straks die snuf-
Een drugsvangst is in Engeland
tegenwoordig geen kwestie van
toeval meer. De woordvoerder
van de Britse douane, John Hen
dry, zegt het met een gedeci
deerdheid die geen tegenspraak
duldt. Steekproeven zijn al enige
tijd achterhaald. „Sinds begin dit
jaar in Europa de grenzen open
zijn, halen wij niet meer om de
haverklap zo maar een vrachtwa
gen leeg. Alleen wanneer er ge
richte verdenking is, komen wij
op bezoek."
Het zijn vooral de Hollandse
smokkelaars die de haven van
Harwich uitkiezen om Engeland
binnen te komen. Alleen al in dat
kleine gebied, dat het dichtst bij
Nederland ligt, werd vorig jaar
bijna een derde van alle onder
schepte harddrugs in Engeland
aangetroffen. En het waren bijna
altijd Nederlanders en Duitsers
die werden gegrepen. Zo werden
vorig jaar 30 Nederlanders in
Harwich gearresteerd en kregen
22 man een gevangenisstraf. Dit
jaar zijn al weer 13 opgepakt, van
wie er acht strafrechtelijk worden
vervolgd.
Waarom Nederland zo'n belang
rijke rol speelt in de doorvoer van
heroïne en cocaïne naar het ei
land is volgens Hendry duidelijk.
„Rotterdam is een haven waar
harddrugs in enorme hoeveelhe
den wordt binnengebracht Dat
komt doordat de haven het groot
ste deel van de handel uit Derde-
Wereldlanden in handen heeft."
Meer dan ooit richt de Britse
douane zich op de organisaties
die achter de drugstransporten
zitten. „Het heeft niet zo veel zin
om de legale handel dwars te zit
ten. Dat mogen wij volgens de Eu
ropese verdragen trouwens ook
niet meer. Maar bovendien werkt
de steekproefmethode zeer demo
raliserend voor onze mensen. Zij
vallen onschuldige mensen lastig
en het resultaat is minimaal."
In samenwerking met de Ne
derlandse politie worden, met be
hulp van tips, transporten vanaf
het begin gevolgd, tot en met de
distributeurs in Engeland. Daar
naast werkt de douane met 'pro
fielen'.
De Britse douane is volgens Hen
dry een veel grotere organisatie
dan die in Nederland. Behalve de
controle aan de grens doen de
medewerkers heel veel aan on
derzoek in buitenland.
Hendry begrijpt de angst die bij
veel bonafide chauffeurs leeft, dat
zij ooit door handelaars worden
misbruikt. „Het gebeurt inder
daad vaak dat transporteurs bui
ten hun medeweten drugs bij zich
hebben. Maar ik garandeer u dat
nog nooit een chauffeur onschul
dig bij ons in de cel is beland."
Dat het beleid van de Britse
douane redelijk succesvol is, blijkt
volgens Hendry uit de prijzen van
de drugs in zijn land. De straat
waarde ligt op dit moment in En
geland drie keer zo hoog als in
Nederland of Duitsland. „Natuur
lijk hebben wij het voordeel dat
wij op een eiland wonen en de in
voer makkelijker kunnen contro
leren. Maar ook denk ik dat ons
succes samenhangt met ons ver
volgingsbeleid. Wij straffen veel
strenger dan andere landen."
Dat zullen de Katwijker en de
Rijnsburger volgens hun Engelse
advocaten dan ook beslist gaan
merken, wanneer zij schuldig
worden bevonden. Voor het
smokkelen van 30 kilo heroïne,
met een geschatte waarde van 9
miljoen gulden, geeft de Engelse
rechtbank doorgaans tussen de 15
en 20 jaar celstraf. De maximum
straf is overigens levenslang.
Het voorarrest van het tweetal
Is deze week wederom verlengd,
nu met 21 dagen. Tijdens de be
handeling hebben de Nederlan
ders nogmaals ontkend op te
hoogte te zijn geweest van het
transport. Een verzoek om hen op
borgtocht vrij te laten. Is door de
rechter afgewezen. De zfttingsda-
turn voor de rechtbank in Har
wich is bepaald op 1 juni.
Het smokkelen van
harddrugs naar Enge
land is gekkenwerk.
Toch blijven Neder
landse chauffeurs hoge
gevangenisstraffen ris
keren door af en toe
wat mee te nemen. Vo
rige week had de En
gelse douane maar
liefst tivee keer beet.
Een Katwijker en een
Rijnsburger hadden 30
kilo heroïne tussen
hun bloemen staan.
Het andere geval betrof
zelfs een recordvangst:
150 kilo aan verdoven
de middelen zat ver
stopt in een Zeeuwse
tankwagen. Een ver
slaggever van deze
krant maakte een
overtocht met bloe
menrijders mee en had
een gesprek met de
Britse douane.
felhond bij jouw wagen aanslaat.
Man, dan denk je toch dat je gek
wordt."
Volgens Winter is een veelge-
vreesde methode het zogenaam
de 'plakken'. Op een onbewaakt
moment duwt iemand een pak
ket met een magneet aan de on
derkant van de trekker. „Stel je
voor dat ik nu tien kilo onder zijn
wagen heb geplakt", zegt Winter
naar voren wijzend. „Ik weet dat
hij zometeen effe koffie gaat
drinken voordat hij op pad gaat.
Dan haal ik het pakketje er weer
onder vandaan. Daar kraait toch
geen haan naar."
Shag
Die woensdagochtend wordt nie
mand naar de shed gedirigeerd
en leeggetrokken. De chauffeurs
kunnen uitrijden naar alle uit
hoeken van het Britse eiland Een
dag later zitten twee collega's
van Winter met kleine oogjes aan
de koffie. Zij hebben in 24 uur
1600 kilometer 'weggetrapt
En weer komt het gesprek op
smokkelen. Dat iedereen v,H
eens een beetje smokkelt. Vroe
ger vooral shag. Dat was in Enge
land in vergelijking met Nederland peper
duur. Nu begin dit jaar de grenzen zijn open
gegaan is het prijsverschil een stuk geringer
geworden en dus is deze handel een stuk
minder lucratief.
Wat nog wel zeer gewild is in het puriteinse
Engeland is porno. „Het vieste blad dat je
hier aan de weg kunt krijgen is de Playboy
zegt Fred die sinds kort bij Teamwork in
dienst is en jaren op Noord-Afrika en Oost-
Europa heeft gereden. „Porno is verboden en
voor zo'n video kun je een flinke prijs krijgen
Een hard-pomoband. met bij voorbeeld seks
met dieren, kost bij Miep Brons hoogstens
een tientje. Die verkoop je in Engeland voor
50 pond (125 gulden), geen probleem. Als je
daarmee wordt gepakt, is dat vervelend,
maar niet rampzalig. Ie krijgt een boete en je
wordt geregistreerd. Maar je verdwijnt niet in
de bak.
Dom
Dom, dom, dom. Fred kan niet begrijpen dat
chauffeurs harddrugs proberen mee te ne
men. „Je gaat toch niet tot twee keer toe de
douane en politie opzoeken. Die staan daar
met snuffelhonden en kennen jou zo goed
dat zij meteen weten wanneer er iets aan de
knikker is. Het zijn volgens mij dan ook klei
ne jongens die daar instinken. De grote jon
gens steken met een kotter het Kanaal over
en brengen het spul met een rubberboot aan
land." Het is volgens Fred niet voor niets dat
in alle kustplaatsen de bevolking via een re
clamecampagne wordt aangespoord om ver
dachte bewegingen aan de kust of op het
strand bij de politie te melden
Volgens Fred is er geen enkele goede berg
plaats te verzinnen die de douaniers niet ook
kennen. ..Hel is net als met dieven: daar kun
je ook niet van stelen." De Nederlandse en
Engelse douaniers zijn volgens hem geen
slechte mensen. „Ie kunt heel redelijk met
hen over formulieren praten en zo, het zijn
geen kommaneukers. Maar je hoeft ze geen
geld aan te bieden, want voordat je bent uit
geluid heb een paar van die knappe armban
den om."
