'Voor een miljonair is
5000 gulden niet veel'
Scouting Nederland wil de
jeugdcriminaliteit terugdringen
Eetpiraat komt er in Leidse regio niet meer in
'De geniepigheid straalde er vanaf
Het Gesprek van de Dag
Aprilgrap
brengt
fiscus
op idee
DINSDAG 20 APRIL 1993
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-1
In de zomer van 1981 leek alles nog koek en ei tussen Prins Charles en Lady Diana Spencer: ze trouwden en
de huwelijkscadeaus stroomden binnen. Twaalf jaar later blijken veel cadeaus verbrand en mort het volk.
FOTO* ARCHIEF
Charles en Di vernietigen huwelijkkscadeaus
Het is niet zo makkelijk om de
onverstoorbare Britten droevig
en boos te krijgen. Prins Charles
en Lady Diana hebben het toch
geflikt om vrachtwagens vol hu
welijkscadeaus te verbranden
en te vernietigen.
Die brute daad maakt ook de
onderdanen aan deze kant van
de Noordzee 'sad'en 'very an
gry'. Of we nu de vrouw van
Noordwijk-voetballerAdrian
Carter spreken of een dame van
de British School in the Nether
lands, ze hebben het over een
'awfull and terrible thing to do'.
Een regelrechte schande.
Hoe konden de twee in hemels
naam de cadeauswerbranden
die hun onderdanen met zoveel
liefde hadden gegeven tijdens
de elf jaar van hun huwelijk?
Konden ze niet eerst even na
denken? Mevrouw Sally Carter
begrijpt best dat het tweetal af
wil van de cadeaus die herinne
ren aan de tijd dat ze 'veronder
steld waren verliefd te zijn'. Of,
zoals dat in dat onderkoelde
Engels heet, 'when they were
supposed to be in love'.
Maar waarom gaven de Britse
troonopvolger en zijn vrouw
hun zaakjes niet weg aan men
sen die verlegen zitten om de
cadeaus? Ook een veiling was
een aardig idee geweest. Dan
had de opbrengst met een mooi
gebaar richting armen en be-
hoeftigen kunnen gaan. „Maar
blijkbaar wilden de prins en de
prinses hun grote opruiming
geheim houden of denkt het ko
ninklijk huis nog steeds dat het
boven het volk staat", meldt de
Britse wat bitter vanuit Noord-
wijkerhout.
Nijdig
Ronduit nijdig is ze over de op
merking dat de verbrande spul
len geen waarde hadden: „Voor
mensen die miljoenen hebben,
is 5000 gulden niet veel. Maar
voor anderen is 100 gulden al
een enorm bedrag". En het
draait toch zeker om het gevoel
dat achter de giften schuilgaat?
Zo bezien is het zakdoekje van
een oude vrouw goud waard. En
wat te denken van de toasters,
gegeven in de vurige hoop dat
het prinselijk paar lekker zelf
een Engels ontbijtje klaar
maakt? Of die complete diner-,
thee- en glasserviezen, schaak
spelen enzovoort, enzovoort.
De Briten in Nederland worste
len vooral met de vraag wie er
achter de ongelukkige actie zit.
Voetbalvrouw Carter weigert te
geloven dat het de geliefde prin
ses Diana is. Ze beschouwt haar
eerder als slachtoffer van Char
les of hun akelige spelletje om
de ander zoveel mogelijk te
kwetsen. Niet iedereen kan nu
eenmaal op een aardige manier
scheiden, heet het met groot ge
voel voor understatementJam
mer is alleen dat het volk daar
de dupe van wordt: zijn liefde
en aanhankelijkheid afgewezen
ziet.
Bij de Voorschotense vestiging
van de British School in the
Netherlands, kan een woord
voerster het nieuws niet gelo
ven. Is dit de zoveelste stok om
Charles en Diana te slaan? Als
ze hoort dat de persoonlijke as
sistent van de prins het nieuws
bevestigt, regent het Engelse va
rianten voor verschrikkelijk en
afschuwelijk. „Het lijkt wel of
die twee op zoek zijn naar
slechte publiciteit", zegt ze op
persoonlijke titel.
Van streek
Haar school heeft Charles en Di
nooit iets cadeau gedaan, maar
toch denkt ze dat het nieuws de
leerlingen flink van streek zal
maken. Zij leren juist dat er
nooit een reden is om iets te
verbranden, zeker niet als zo
veel mensen nog zo veel nodig
hebben in deze wereld.
PAUL VAN DER KOOI)
'lk heb zijn foto gezien
De Nederlandse restauranthouders zijn
gewaarschuwd. William G., de beruchte
eetpiraat, is weer op vrije voeten. Losge
laten door justitie omdat hij moest aan
sterken. De man was namelijk aanzien
lijk verzwakt nadat hij in zijn cel in hon
gerstaking was gegaan. Vier maanden
moest hij zitten, vanwege ruim honderd
onbetaalde dineetjes. Nauwelijks 24 uur
op vrije voeten sloeg de Rotterdammer
opnieuw toe. Hij liet het zich lekker sma
ken in restaurant 'In den Vollen Pot-
visch' in Bilthoven. De restauranthouder
bleef met een onbetaalde rekening van
92 gulden zitten.
Restauranthouders in deze regio blijken
zich inmiddels te hebben beraden over
wat te doen als de beruchte eetpiraat
hun etablissement bezoekt. „Ik heb zijn
foto gezien", meldt bijvoorbeeld Pieter
A. Kuivenhoven van het Leiderdorpse
restaurant In den Houtkamp het feit dat
hij een bekend landelijk ochtendblad
leest. Daar stond zaterdag een soort
'wanted'-portret in van William, met een
minieme balk over de ogen. Het perso
neel van In den Houtkamp is dus op zijn
hoede. Maar - vraagt Kuivenhoven zich
af - hoe kun je je verweren tegen derge
lijke wanbetalers. „Je kunt zo'n man juri
disch gezien de toegang niet weigeren.
Een restaurant is een openbare gelegen
heid."
Na enig gedub blijkt dan toch de oplos
sing te zijn gevonden. „Ik zou hem, als
de maaltijd wordt geserveerd, kunnen
vragen direct de rekening te voldoen",
peinst Kuivenhoven.Als hij weigert te
betalen, neem ik gewoon het bord weer
mee. Dan eet ik het desnoods zelf op."
Eetpiraten heeft hij tot nu toe nog niet in
In den Houtkamp mogen ontmoeten.
„Maar laten we dat maar afkloppen."
Politie
De manager van de Orangerie in Noord-
wijk weet te melden dat William niet de
enige eetpiraat in Nederland is. „Er zijn
er wel meer, maar deze is zonder meer
een moeilijk geval." Direct de politie bel
len, is het devies in Noordwijk. „Deze
man is zo bekend, dat de politie mis
schien zonder dat de man een bestelling
heeft geplaatst, proces-verbaal op
maakt", hoopt hij. Overigens bestaat wat
hem betreft de kans dat de eetpiraat so-
de Orangerie wordt
geweigerd. Daar moet de Hermandad,
gezien de reputatie van William, weinig
moeite mee hebben, meent de manager.
Ook een aardige dame van restaurant
Oudt Leyden in Leiden zal in dergelijke
gevallen de wanbetaler de toegang wei
geren. Al heb ik de foto van deze eetpi
raat niet in de krant gezien. Maar goed,
dat soort mensen doemt wel vaker op
zegt ze. „En tegen mensen, van wie ik
weet dat ze niet betalen, zeg ik gewoon
dat we niet serveren. Maar in de meeste
gevallen is het toch een kwestie van ver-
Padvinders weten van niets
Scouting Nederland wil de regering helpen
met het terugdringen van jeugdcriminali
teit. Daarom stuurde de organisatie, waar
zo'n 1.500 scoutinggroepen bij zijn aange
sloten, vrijdag een telegram aan minister
president Lubbers, minister d'Ancona en
staatssecretaris Kosto waarin zij hun dien
sten aanbieden.
Als Scouting Nederland van het kabinet
meer subsidie krijgt om meer jongeren
mee te laten doen aan scouting activitei
ten, dan garandeert de organisatie een af
name van jeugdcriminaliteit op lange ter
mijn. Probleem is echter dat veel scouting
groepen in de regio nog niet van de plan
nen hebben gehoord. Maar enthousiast
zijn ze wel.
„Nee, wij weten nog van niets," zegt R. Sil-
vester-Steenbergen, groepsvoorzitter van
de Leidse St. Josefgroep. „Maar ik vind het
wel een heel goed plan. De scoutinggroep
heeft natuurlijk een sociale en opvoedende
taak. Veel kinderen die bijvoorbeeld op
school en bij sportclubs buiten de boot
vallen komen bij ons terecht en dat is heel
positief. Wij proberen die kinderen toch op
het rechte pad te houden."
Volgens Silvester-Steenbergen beschikken
de scoutinggroepen ook over de middelen
om kinderen uit de criminaliteit te hou
den. „Bij ons leren ze voor zichzelf op te
komen, met andere kinderen samen te
werken en anderen te helpen. Ook leren
wij ze met het milieu om te gaan, want
graffiti spuiten en dingen bevuilen is na
tuurlijk ook een vorm van criminaliteit."
Goed idee
Ook P. Bösecke, welpenleidster van de
Dauwtrappers in Hazerswoude, heeft nog
niet van het telegram gehoord, maar vindt
het zeker wel een goed idee van Scouting
Nederland. „Hoe meer leden, hoe meer
kinderen wij van de straat houden. En dat
is natuurlijk een positieve ontwikkeling.
Zeker voor de wat oudere kinderen, van
een jaar of veertien, is het volgens mij nut
tig en leuk om lid te worden van een scou
tinggroep, omdat dat de leeftijd is, dat er
nog wel eens wat fout wil gaan."
Het is de bedoeling dat de 1500 Neder
landse scoutinggroepen binnenkort op de
hoogte worden gesteld van de plannen, al
dus Theo Kemper van Scouting Nederland.
Dat dat nog niet is gebeurd, vindt hij niet
zo verwonderlijk. „Zo gaat dat altijd bin
nen onze organisatie. We hebben zoveel
leden, die stel je niet zo makkelijk allemaal
op de hoogte."
Als de regering wil meegaan in de plannen
van Scouting Nederland kunnen de groe
pen dan ook actief gaan meewerken. Wat
de organisatie precies gaat doen om de
jeugdcriminaliteit tegen te gaan weet
Kemper nog niet. Volgens hem worden er
naast de gewone activiteiten speciale pro
jecten opgezet die kinderen een nuttige
vrijetijdsbesteding moeten geven. Wat die
projecten in gaan houden is, wederom,
nog onbekend.
VALERIE LEENHEER
Pechvogel
van de week
Je hebt mensen die niet voor
het geluk in de wieg zijn gelegd
en soms de raarste dingen mee
maken: pechvogels dus. Het Ge
sprek van de Dag roept elke
week een regiogenoot uit tot
'Pechvogel van de week'.
Het Leidsch Dagblad verrast de
uitverkorene met een mooie
slagroomtaart van banketbak
kerij Van Dam. Vindt u dat uzelf
voor deze eervolle vermelding
in aanmerking komt, twijfel dan
niet om met ons contact op te
nemen. Ook mag u familiele
den, vrienden of buren voor de
ze prijs nomineren. U kunt bel
len tijdens de werkdagen van
8.30 tot 16.30 uur op het num
mer 071-161352. Ook kunt u
schrijven: Leidsch Dagblad,
t.a.v. Het Gesprek van de Dag,
Postbus 54,2300 AB Leiden.
Vrouwenstem steeds lager geworden
Is de vrouwenstem de laatste
vijftig jaar echt zo veel lager
geworden als Australische on
derzoekers hebben ontdekt?
En komt dat inderdaad door
dat de vrouwen zo geëmanci
peerd en volwassen zijn ge
worden? En gezag willen uit
stralen?
We vroegen het logopedisten
uit de regio. De een verbaast
zich over het nieuws, de ander
had het altijd al gedacht. Zo
ook de Voorschotense me
vrouw A.E. de Kroon-dè Jong.
Twintig jaar geleden zei ze al
dat de vrouw niet meer zo
hoog wilde praten door de
nieuwe vrijheid en dat ook niet
hoéfde door de pil.
Soms twijfelt ze. Dan bedenkt
ze dat stemmen omhoog
schieten als de gebruikers on
der spanning staan. En de
vrouw van nu staat onder
spanning: „Ze maakt carrière,
jogt en holt. Terwijl voorgang
sters soms niet verder kwamen
dan een borduurwerkje."
„En een stemmen die ze toen
opzetten... Lief, zacht en aardig
als een poes die klauwt", zegt
de logopediste. „De geniepig
heid straalde er vaak vanaf."
Maar het hoorde blijkbaar. Of,
zo filosofeert de Voorschoten
se, misschien ging het wel van
zelf door de wespetailles. Die
klemden het middenrif om
hoog en benamen de vrouw
haar longvolume.
De vrouw van tegenwoordig
koestert juist de lagere stem.
Moét soms een lagere stem
hebben. En weer omdat dat
hoort, bijvoorbeeld bij haar
vak. Zo behandelde De Kroon
een schooljuf die van haar
mannelijke directeur lager
moest gaan praten. En wat te
denken van de vrouw die nota
ris wilde worden en keer op
keer kreeg te horen dat haar
stem te hoog was voor dat vak.
Of, zoals de heren dat noem
den, 'je komt zo niet goed
Geen wonderen
Volgens de logopediste moe
ten geen wonderen worden
verwacht van dergelijke be
handelingen: „Ik naai uit een
stem wat er in zit. Niet meer".
En gelukkig doen steeds meer
vrouwen dat zelf al: „Jarenlang
gebruikten ze alleen hun hoge
kopstem, nu trillen de stem
banden door tot in de buik en
krijg je ook de wat zwaardere
borstresonance."
Toch slaat dat ook weer door.
De meeste vrouwelijke klanten
hebben een te lage stem, tot
het krachteloze, klankloze en
schorre toe. Wat ze eraan kun
nen doen? Stoppen met roken.
Of, als dat niet helpt, naar de
logopediste. Die helpt met
twijfel in haar hart. „Eigenlijk
vind ik dat de persoonlijkheid
het belangrijkste is."
Huwelijksbemiddelaar me
vrouw Sibarani is het roerend
met haar eens. Ze heeft ook
nog nooit een zoekende man
getroffen die de vrouwen op
hun toonhoogte selecteerde.
Hooguit zocht hij iemand met
een 'prettige stem'.
En dat kan met de hoogte te
maken hebben. Zo legt de
Voorschotense logopediste ge
duldig uit dat hoge stemmen
onrustig maken, zeker als ze
een snerpende bijklank heb
ben. Ook voor de gebruikster
zelf is dat hoge, snelle trillen
een hectische en vermoeiende
toestand. Voor ze het weet
slaat haar stem weer over.
Aandacht
„Maar waarom toch al die aan
dacht voor de vrouwen die la
gere stemmen zouden hebben
gekregen? Bij mannen is het al
net zo." De logopedisten kun
nen dan ook geen mannelijke
presentator noemen met een
hoge stem: "Die worden ge
woon niet geaccepteerd, min
der serieus geno men
Het brengt De Kroon tot een
verrassend slot. Ze denkt dat
vrouwen- en mannenstemmen
steeds vaker hetzelfde manco
hebben. Of, om preciezer te
zijn, het worden 'imponeer-
stemmen'. Stemmen, zoals
jongetjes die opzetten als ze
stoer willen doen. En daar
word je soms flink schor en
moe van.
DE ACTIEVOERDER
H. Maas: „Het gaat om de privacy. Wat is daar tegenwoordig nog van over?
FOTO'HOLVAST
Elke dag kijkt hij uit het raam van zijn woonka
mer in de Leidse serviceflat Cronestein. Dan ziet
H. Maas (76) de auto's rondcirkelen op het Lam-
menschansplein. „Het zijn er 48.000 per etmaal.
Gaat u daar maar op de bank zitten, dicht bij het
raam, dan kunt u ook naar al dat verkeer kijken."
Hij zegt dat het hem afleiding bezorgt. Het getuur
naar die kleurige mierenhoop doet hem af en toe
zijn dagelijkse beslommeringen vergeten. En de
trauma's uit een ver verleden. „De oorlog komt
nog elke dag terug, meneer. Ik zat bij het verzet
en heb jarenlang gevangen gezeten. In het Oran
jehotel, Vught, de Moerdijk en een jaar in Da
chau. Ik woog 43 kilo toen ik thuis kwam."
Een stilte. „Maar daar komt u natuurlijk niet
voor." Dan recht hij zijn rug, gaat zitten en wacht
op de eerste vraag. Waarom hij hij zich toch zo
boos maakt over de veiling van brieven en foto's
van prinses Juliana?.In een brief aan deze krant
kondigde hij aan deze te kopen en vervolgens on
gelezen en onbekeken aan de prinses aan te bie
den. „Het gaat om de privacy. Wat is daar tegen
woordig nog van over? Als een internist een fout
maakt, staat er meteen in de krant te lezen: Inter
nist. A.R., bijvoorbeeld, maakt die en die vergis
sing. Dan weet bijna iedereen meteen wie hij is."
De afschuw is van zijn gezicht af te scheppen. Hij
neemt een korte adempauze. „En dan nu die
brieven van prinses Juliana aan haar vioollerares.
Waarom moeten die nu worden verkocht? Waar
om moet de inhoud nu in de openbaarheid wor
den gebracht? Het gaat niemand wat aan."
„Ik ben heel Oranje-gezind. Altijd al geweest.
Prinses Juliana is een heel integere, lieve, be
schaafde en bescheiden vrouw. De leden van het
koninklijk huis hebben allen een zware taak. Ze
moeten overal maar voor opdraven, overal be
langstelling voor tonen. En als er iets over hen
wordt geschreven mogen ze niet zelf reageren.
Het steekt me dat werkelijk alles over de konink
lijke familie in de krant wordt gezet."
Dat geldt ook voor het stukje over de veiling.
„Daarin staat dat men een opbrengst verwacht
van tussen de drie- en vijfduizend gulden. Nou,
dat zeggen ze volgens mij alleen maar om de prijs
op te drijven. Ik denk ook niet dat ik een echte
kans maak bij de veiling. Door de commercie. Het
is voor het veilinghuis natuurlijk veel interessan
ter de brieven en foto's per stuk te verkopen. Dan
krijgen ze er meer voor. Kortom, mijn positie is
zakelijk heel slecht, al is die moreel gezien nog zo
netjes. Toch zal ik het proberen. Ik ben van plan
er een deskundige heen te sturen, een gerouti
neerd iemand op veilinggebied. Ik ken wat dat
betreft wel wat mensen in het Gooi. Ik moet trou
wens ook nog achter het tijdstip van de veiling
zien te komen."
En als Oranje de brieven zelf koopt, zoals in het
verleden wel eens vaker is gebeurd? „Dan zou ik
dat natuurlijk toejuichen. Maar aan de andere
kant, dat is wel de omgekeerde wereld. Dat je
brieven moet kopen die je zelf hebt geschreven.
Bovendien is de privacy nu al weg."
Hij schudt nog een keer het hoofd. „De man die
de brieven heeft gevonden had een prima beurt
gemaakt als hij het hof daarvan op de hoogte had
gesteld en de brieven had geretourneerd. Maar ja,
de égards zijn vandaag de dag bijna verdwenen.
Ik ben nog ouderwets opgevoed door mijn moe
der. Volgens bepaalde normen en beleefdheden.
Je kunt mij zo een open brief meegeven naar
Bangkok ik overwinter altijd in Thailand en
dan zal ik hem niet lezen."
Punt uit.
Een kwartier na het gesprek belt hij op. „Ik weet
nu alles. De veiling is aanstaande donderdag
avond. Voor ongeveer negen uur staan de brieven
van prinses Juliana gepland. En ik heb net een re
latie van me aan de lijn gehad die erheen gaat
HERMAN JOUSTRA»
Iedereen kan het zich wel voor
stellen. Een politieagent die na
afloop van zijn werk lekker met
de dienstauto naar huis rijdt of
door zijn collega's zomaar even
met de dienstauto vlak voor de
deur wordt afgezet. Je zou het
niet denken, maar officieel mag
het niet. Bij het politiekorps van
Noord-Limburg kwam het
woon-werk verkeer met de
dienstauto waarschijnlijk zo
vaak voor, dat het personeels
blad besloot er een mooie 1 -
aprilgrap van te maken. Een
grap die echter een vervelend
staartje kreeg en een groot aan
tal Limburgse politieagenten
nog een hoop geld kan gaan
kosten. Het personeelsblad van
de Noord-Limburgse politie
meldde in de 1-april editie dat
de belastinginspecteurs in Roer
mond en Venlo controles ver
richtten naar het woon-werk-
verkeerin politiewagens. Men
sen van de belastingdienst in
Roermond en Venlo lazen dit
bericht en vonden het zo'n
goed idee dat ze meteen zo'n
onderzoek instelden. Volgens
de politiekorpsen in de Leidse
regio komt dit woon-werk ver
keer met dienstauto's niet voor.
„In principe wordt de dienstau
to niet gebruikt voor dat soort
doeleinden", zegt D. Graveland,
voorlichter van de Leidse poli
tie. „Voor het woon-werk ver
keer wordt bij ons voornamelijk
de dienstfiets of de eigen fiets of
auto gebruikt. Onze surveil
lancewagens moeten altijd aan-
en afgemeld worden, dus daar
kan je niet zo maar mee naar
huis rijden. En de dienstauto de
hele nacht voor je huisdeur la
ten staan, dat komt al helemaal
niet voor. Nee hoor, het zou
niks opleveren als de belasting
dienst zo'n onderzoek bij de
Leidse politie zou instellen.
K. de Jong, voorlichter bij de Po
litieregio Hollands Midden, sluit
zich aan bij de uitspraak van
Graveland. „Bij ons komt het in
principe ook niet voor. Het ge
beurt natuurlijk wel dat onze re
chercheurs 's avonds laat nog
met een zaak in bijvoorbeeld
Hillegom bezig zijn. Dan is het
logisch dat zij de dienstauto
mee naar huis nemen in plaats
van 'm weer helemaal terug
naar ons kantoor in leiderdorp
te brengen. Maar dat is toege
staan. Als het op de route ligt
worden agenten soms ook wel
eens door hun collega's afgezet
bij huis. Maar dat komt bijna
niet voor, want iedereen komt
met zijn eigen vervoer, een auto
of fiets of brommer, naar het
kantoor. Een onderzoek is dan
ook nog nooit ingesteld."
VALERIE LEENHEER.
'Zwarte' hond
forser bestraft
Alphenaren die 'vergeten' hun
hond aan te geven kunnen met
ingang van 1994 een boete krij
gen van 500 gulden. Dit is een
verhoging van honderd procent.
B en W van Alphen doen dit
voorstel volgende week in de
raadsvergadering.
Niet alleen de boete moet om
hoog. het college wil ook de
hondenbelasting duurder ma
ken. Met hoeveel procent het
tarief in 1994 stijgt is nog niet
bekend. Om nog meer geld in
het laatje te krijgen, stellen B en
W ook voor om de betalingswij
ze te veranderen. De belasting
wordt nu per half jaar geïnd,
maar dat moet elk kwartaal
gaan gebeuren.
