Universiteit buiten conflict 'Als m'n vrouw erger wordt zitten we goed' ITV Leiden Regio Bloemenmozaïeken steeds mooier HET DERDE LEVEN- DINSDAG 20 APRIL 1993 16 LissE/NOORDWüK» De bloemenmozaïeken worden elk jaar mooier en het zijn er steeds meer. Dat is de constatering na een weekein de vol bloemen in Lisse en Noordwijk. On danks het slechte weer hebben veel bedrij ven, verenigingen, particulieren en kinderen zich dit jaar weer uitgeleefd op bloemenver sieringen. De WV geeft routebeschrijvingen uit die langs de mozaïeken voeren. Een prijs was er voor bejaardentehuis Huize Sint Jeroen aan de Zeestraat (foto). De bewoners vereeuwigden de clown Popov in de categorie steekwerk. foto dick hogewoning De Leidse universiteit heeft niets te maken met de pro blemen rond de nieuwbouw van het Sylviuslaboratorium aan de Wassenaarseweg. Het betreft hier een conflict tus sen een door de universiteit ingehuurde projectontwik kelaar en zijn onderaannemers. Met deze verklaring van het college van bestuur van de universiteit nam de uni versiteitsraad gisteravond genoegen. De bouw ligt al maanden stil zonder uitzicht op hervatting. LEIDEN ERICJAN WETERINGS Bij monde van collegevoorzitter C. Oomen reageerde het be stuur van de universiteit op pu blicaties in de pers en vragen uit de raad. Bij het project loopt de universiteit geen grote financië le risico's en het college heeft haar bevoegdheden op geen en kele manier overschreden, was de boodschap van Oomen. Op het dubieuze verleden van de contractpartner van de univer siteit ging hij niet in. De universiteit heeft zich ga rant gesteld voor een bedrag van 6,9 miljoen gulden, omdat anders de bank geen krediet wilde verstrekken, verklaarde de collegevoorzitter. Maar die borgstelling is inmiddels opge heven en volgens het college is het risico voor de universiteit steeds beperkt gebleven. De bouw ligt inmiddels al maanden stil wegens een con flict tussen financieringsmaat schappij Fibomij en de onder aannemers. Zij krijgen hun re keningen al maanden niet be taald van Fibomij en project ontwikkelaar Abs. Beide bedrij ven zijn nauw met elkaar ver bonden. Wie in de tussentijd voor de renteverliezen opdraait werd gisteren niet duidelijk. Ook het huisvestingsprobleem van de medische faculteit kwam niet aan de orde. De nieuwbouw is bestemd voor vakgroepen die dringend nieuw onderdak nodig hadden. Het gebouw had vol gens de planning medio vorig jaar klaar moeten zijn. Het college heeft juist gehan deld door de universiteitsraad niet vooraf te vragen akkoord te gaan met de borgstelling, be sloot Oomen. Deze zou geen rechtstreekse invloed gehad hebben op de begroting 'en dat is allemaal netjes in de boeken terug te vinden'. Ook hiermee nam de raad genoegen. NAG Vreemdeling Het Leidse kantongerecht leek gisteren een vreemdelingen- jacht te zijn begonnen. Diverse buitenlanders, geverbaliseerd vanwege problemen met de verblijfsvergunning, stelden zich nerveus op voor het gedul dige hek van kantonrechter Morshuis. Ze konden echter op een milde behandeling rekenen. Een Griekse Katwijker werd ver weten enige tijd geleden zonder papieren in Leiden te hebben rondgelopen. Hij was inmiddels getrouwd met een Nederlandse. Zij aan zij doorstonden man en vrouw de vorsende blik van de aristocratische kantonrechter Morshuis. „Ik ben dat niet ge weest", hield de Griek vol. „Ik kom nooit in Leiden, ik heb daar niets te zoeken. Ik ben ook nooit aangehouden. Iemand moet mijn naam hebben opge geven", stelde hij. Het feit dat de geverbaliseerde als geboorte plaats Athene had opgegeven sprak in het voordeel van de Griek. „Ik ben geboren in Trika- ka, dat is daar 300 kilometer vandaan. Ik zou nooit Athene hebben gezegd", verklaarde de verdachte, bijna met gekrenkte trots. In Trikaka, ongetwijfeld een fier bergdorp met een on verzettelijke bevolking, wordt wellicht met de nodige minach ting op het verweekte Athene neergekeken. Officier van justitie De Moor had zijn twijfels. „Iemand die in Katwijk woont en nooit in Lei den komt? Dat kan ik mij niet goed voorstellen. U moet toch wel eens bijzondere bood schappen doen, dan kom je au tomatisch terecht in Leiden." De echtgenote van de Griek leg de uit dat haar man dagelijks in Den Haag komt om daar bood schappen te doen voor zijn Griekse restaurant. De uitstap jes naar de residentie maken de gang naar Leiden, ook al heb je daar een kilometer koopplezier, overbodig. De man die zich voor de Griek zou hebben uitgegeven was mogelijk een bezoeker geweest van de shoarmazaak naast het restaurant. „Daar heeft iemand wellicht de naam van mijn man een keer opgevangen", veron derstelde de echtgenote. Het kantongerecht bleek ont vankelijk voor de eventuele om zwervingen van een handige, il legale shoarmatentbezoeker en besloot tot vrijspraak. Niet veel minder slecht verging het een Engelssprekende Afri kaan die werd verweten zich ERE niet wekelijks te hebben ge meld. Zijn advocate maakte duidelijk dat de vluchteling in middels een hogere status heeft gekregen en zich niet meer hoeft te melden. En dat hij in een eerder stadium verzuimd had de politie te frequenteren was niet geheel onbegrijpelijk. „Mensen zoals mijn cliënt krij gen een schok omdat ze plotse ling van huis een haard zijn los gerukt. Er ontstaan psychische problemen en de vluchteling komt soms wekenlang de deur niet uit. Dat lijkt me een geval van ontoerekeningsvatbaar heid", meende de raadsvrouwe. De officier van justitie had 75 gulden boete geëist, maar Morshuis bleek getroffen door de argumenten en hield het op schuldig zonder straf. Sluitingstijd Problemen met sluitingstijden zijn niet alleen een Leidse aan gelegenheid. Ook in Sassen- heim worden horeca-ondeme- mers nog wel eens aangepakt door het gemeentebestuur. Een Sassenheimse caféhouder lag de laatste tijd regelmatig over hoop met overijverige contro leurs. „De gemeente heeft plot seling de touwtjes aangetrok ken. Er werd nooit zo moeilijk gedaan over de sluitingstijden, op vrijdag en zaterdag was het geen probleem om tot een uur of twee open te blijven, terwijl de sluitingstijd officieel één uur is. Maar ja, dan komt er ineens rottigheid in een café dat niet eens in de buurt ligt, en dan gaan ze meteen heel streng controleren. Zonder vooraf gaande waarschuwing. Waar zijn we dan mee bezig. Ik heb stapels bekeuringen gekregen, maar ik heb er nog geen enkele boete betaald. Het slaat alle maal nergens op. Een boete van 40 gulden, een boete van 60 gulden, een boete van 50 gul den, allemaal gebaseerd op stompzinnige tijdstippen zoals 1.52 uur", vond de horeca-ex- ploitant. Het kantongerecht had er wei nig begrip voor. „Kennelijk is er sprake van een gedoogbeleid van de gemeente. De gemeente heeft het volste recht daarmee op te houden. Na enkele bekeu ringen had het u wel duidelijk moeten zijn dat het is afgelopen met de pret, en daar rekening mee moeten houden", vond Morshuis. Ook officier van justi tie De Moor stelde zich bikkel hard op. „Ik kan maar 75 gul den eisen, maar eigenlijk zou C H T dat aanzienlijk meer moeten zijn gezien het vele geld dat op illegale uren wordt verdiend." De caféhouder hoorde het von nis, conform de eis van de offi cier, met enige irritatie aan. „Straks sta ik hier elke week", merkte hij zuur op. „U kunt er op rekenen steeds weer tot een boete te worden veroordeeld", verzekerde Morshuis hem. Fietslicht Je wordt er zelden voor aange houden, fietsen zonder licht, dus een inwoner van Voorhout kreeg de schrik van zijn leven toen hij op de Hoofdstraat in Sassenheim door de rijkspolitie werd bekeurd. „Mijn koplamp was in Leiden van mijn fiets ge stolen. Ik kan dan gaan lopen naar Voorhout, waar ik twee en een half uur over doe, of ik kan gaan fietsen zonder licht, zoals vrijwel iedereen. Ik heb dus voor het laatste gekozen." Morshuis had zijn twijfels over de loopafstand Leiden-Voor- hout. „Als je heel langzaam loopt doe je er misschien twee en een half uur over. Maar afge zien daarvan, u hebt bewust ri sico genomen door zonder licht te gaan fietsen. En u moet dus voor de gevolgen opdraaien." Officier van justitie De Moor gaf aan niet geheel ongelukkig te zijn met het proces-verbaal. „De kans dat je hiervoor wordt aangehouden is zo gering dat daar eigenlijk een enorme boete tegenover zou moeten staan. Maar dat kan dus niet, dus hou ik het maar op 60 gulden." De Voorhouter werd er niet vrolij ker van. „In Leiden krijg je al lang geen bekeuring meer voor fietsen zonder licht, daarbuiten wel terwijl de verlichting is Lei den was gesloopt. Dat is toch onrechtvaardig", vond hij. Morshuis gaf toe dat er sprake is van een ongelijkmatig politie optreden in de regio. „In som mige plaatsen, zoals Leiden, wordt er inderdaad niet meer tegen opgetreden. Ik wou dat de Leidse politie het wel deed, want wetten waarvan de uitvoe ring niet meer wordt gecontro leerd worden ongeloofwaardig. Kennelijk wordt rijden zonder licht als een niet belangrijk strafbaar feit beschouwd. Ik zal de boete vanwege de omstan digheden matigen tot 20 gul den, maar ik blijf erbij het een te bestraffen overtreding is." FRANK BUURMAN» AGENDA DINSDAG 20 APRIL Informatie-avond van de diabetes ver eniging DVN afd. Leiden, in de aula van gebouw 50, le etage van het AZL, aanvang 20.00 uur. Noordwijk Voorlichtingsavond over pijnbestrij ding door middel van zenuwblokka des. org. Gezondheidscentrum, spre ker: anesthesioloog M. Sanders, in 't Trefpunt. Schoolstraat 2a. aanvang 20.00 uur. Warmond Klaverjassen in het Meerpunt, aan vang 20.00 uur. WOENSDAG 21 APRIL Leiden Sporten voor mensen met CARA olv een fysiotherapeut in gymzaal De Brug, Wassenaarseweg, van 16.00 tot 17.00 uur Informatiepunt Gemeenschappelijk Wonen, Gerestraat 20, van 20.00 tot 21.00 uur. Lezing door de schrijfster Hannes Meinkema in vrouwentrefpunt Eva, Volkshuis, Apothekersdijk, aanvang 20.30 uur. Noordwijk Grote ruilbeurs, org. Kath. Bond van Ouderen, Dienstencentrum De Wie ken, St. Jeroensweg, aanvang 14.00 Klaverjasavond, org. Tafeltennisvere- nigingTOV/Bowling Noordwijk in het clubgebouw. Nieuwe Zeeweg 73. aanvang 20.00 uur. Bridge-drive in 'Hotel het Witte Huis', aanvang 19.45 uur. DONDERDAG 22 APRIL Oegstgeest Zwemmen voor mensen met CARA olv een fysiotherapeut in Zwembad Poelmeer. Lange Voort 273, van 14.30 tot 15.30 uur. Voorschoten Sporten voor mensen met CARA olv een fysiotherapeut in de Vlietzaal, Raadhuislaan 43, van 16.00 tot 17,00 uur. VRIJDAG 23 APRIL Leiden Jaarlijkse fancy fair van Basisschool de Zwaluw, A. Kleynstraat, van 17.00 tot 20.00 uur. Klaverjassen is wijkgebouw 'De Lin de', Herenstraat 64, aanvang 20.00 Klaverjassen, jokeren en sjoelen bij Speeltuinvereniging Stevenshof. C. van Bruggepad 2. aanvang 20.15 Voorhout 'Zo zijn onze manieren' door Cultuur Verheft, in het Wapen van Voorhout, aanvang 20.00 uur ZATERDAG 24 APRIL Leiden Strijkers/blazersdag, org. Streekmu- ziekschool, in het Vlietland college, Apollolaan 262, repetitie vanaf vanaf 10.00 uur, uitvoering tussen 16.00 en 17.00 uur. Open huis in de Rudolf Steiner School, César Franckstraat 9, vanaf lO.OOuur. Bingo in buurthuis Op Eigen Wieken, Valkenpad, aanvang 20.15 uur. Iedereen wil oud worden, niemand wii het zijn. Bejaarden van tegenwoordig noemen zich liever 'senior', dat klinkt een stuk vitaler. In 'het jaar van de ouderen' wordt hard gewerkt aan de emancipatie van de oudste generaties. Ze zijn niet allemaal sukkelend, afhankelijk en ongelukkig. Integendeel, veel ouderen beginnen, nadat ze gestopt zijn met werken en als de kinderen uit huis zijn, aan een 'derde leven'. Een serie van zes artikelen over ouderen in Leiden. Deze week de zesde aflevering, over wonen in een verzorgings- of verpleegtehuis. De heer en mevrouw Beekman in het restaurant van de Van der Willigenhof: „Wil je indisch eten, dan neem je indisch, wil je worteltjes dan neem je worteltjes." foto hielco kuipers •ERNA STRAATSMA ie vergeetachtigheid van W m'n vrouw is zeker al drie jaar aan de gang. Alles in huis kwam op een gegeven moment op mij neer. Onze huisarts heeft ons toen aangera den in een verzorgingstehuis te gaan. 't Was een noodsprong, want je wilt het liever niet. Maar als m'n vrouw erger wordt zitten we hier tenminste goed. Ik ben zelf hartpatiënt. Als ik nu beroerd word hoef ik alleen maar op een knop te drukken en er komt hulp." A. Beekman (82) is nog niet echt ingebur gerd in zijn nieuwe woonomgeving. Sinds twee weken wonen hij en zijn 80-jarige vrouw in een kleine flat in verzorgingstehuis Van der Willigenhof. Hij heeft het de afgelo pen veertien dagen druk gehad met de ver knop van zijn oude vierkamerflat aan het Wagnerplein. En met zijn vrouw, die aan het dementeren is. maar dat moeilijk kan accep teren. Ze wil er niet aan. dat ze steeds 'ver- geetachtiger' wordt. „Het eten koken ging thuis niet altijd meer goed. M'n vrouw liet wel eens het gas aan slaan of iets aanbranden. Dan zei ik daar wat van en dan wist ze niet meer dat er iets op stond. Ik heb die dingen dus meer en meer van haar overgenomen, omdat het gewoon niet meer ging." Zij: „Nou zeg, je overdrijft wel enorm. Dat ging allemaal prima hoor, eten koken. Je doet nu net alsof ik alles vergeet. Het is misschien één keer voorgekomen dat ik het gas aan liet staan, maar dat overkomt iedereen wel eens. Er zijn wel ergere dingen, ja toch?" Hij, geagiteerd: „Laten we er nou toch geen doekjes om winden dat je vergeetachtig bent. Dat weet je net zo goed als ik. Ik zit hier toch niet te liegen?" Zij, verontwaardigd: „Ik ben nog nooit ver geten om te koken of te wassen. Je zit nu ge woon uit je nek te kletsen." Hij, zuchtend: „Ach, laten we er nou maar over ophouden." Verhuizing Het gesprek komt weer op de verhuizing naar de Van der Willigenhof. Hij: „In deze tweekamerflat woonde een echtpaar van wie de man ook steeds vergeet - achtiger werd. Zij zijn noodgedwongen apart gaan wonen, zodat deze flat vrijkwam." „De behuizing is klein, maar oké. De spul len die we niet mee konden nemen hebben we naar het Leger des Heils gebracht en ge deeltelijk onder familieleden verdeeld. De meubels heb ik nog geprobeerd te verkopen. Maar op het briefje dat ik in de supermarkt had gehangen kwamen geen reacties. Dan sta je op een gegeven moment voor het blok, dus heb ik op het allerlaatste moment het Le ger des Heils gebeld." „Ik heb altijd in de bouw gewerkt en was een liefhebber van meubelmakerij. In de kel der onder onze flat aan het Wagnerplein had ik een grote werkruimte met bankschroef en allerlei gereedschappen. Ik heb een hoop ta feltjes en kastjes die we in onze flat hadden staan zelf gemaakt. Een deel daarvan heb ik weg moeten doen." „Ach, je verdeelt het maar een beetje hè, 't is niet anders. M'n auto ligt vol mét gereed schappen. die moet ik ook nog verdelen. Hier kan ik er niet zo veel mee. Ja, als ik per se wil kan ik bij de huismeester wel wat doen." „Als ik hier een beetje ingeburgerd ben wil ik wat gaan schilderen, dat is ook altijd een hobby van me geweest. Ik ga elke woensdag middag naar een schilderclub. Al m'n schil derijen heb ik meegenomen. Kijk, die geef je niet zo snel weg. Ik moet nog bepalen waar ze komen te hangen en dan moet ik de huis meester bellen. Die gaat dan een middagje boren. Zelf mag je dat niet doen." Contact „Ik moet er nog aan wennen dat we in een verzorgingstehuis zitten. Maar ik kan wel zeggen dat ik het hier veel gezelliger vind dan in onze oude flat. Je hebt hier meer contac ten. Daar woonden vooral mensen die over dag werkten en sprak je elkaar weinig. Hier ga je 's ochtends koffie drinken en 's middags in het restaurant eten bij de andere bewo ners." Zij: „Ach, ik vind het wel best hoor dat we hier zitten, maar om nou te zeggen dat het hier leuk is..." Hij: „Het eten is hier prima. Je hebt volop keus. Je kunt eten wat je zelf wilt. Hou je van Indisch, dan neem je Indisch. Heb je liever worteltjes, zoals mijn vrouw, dan neem je dat. Elke maand kun je een lijst invullen, waarop je aangeeft wat je wilt eten. Gisteren heb ik er een ingevuld." Zij: „Lijsten? Daar heb je me niets over ver teld. Ik heb helemaal geen lijst gezien." Hij: „We zijn er gisteren twee uur mee bezig geweest. Ik heb die lijst voor je neer gelegd en gevraagd wat je wilde hebben. Voor de lunch hebben we de lijst bij de balie afgegeven, weetje nog wel? Zij, ongelovig: „Ja, ja." Hij: ,,'s Ochtends en 's avonds moet je zelf voor een broodmaaltijd zorgen. Je hebt een winkeltje beneden waar je beleg en brood kunt kopen. Hier boven hebben we een eigen keukentje. Daar kunnen we thee en koffie zetten." „Er zijn hier ook wel veel activiteiten. Bor reluurtjes, diamiddagen..." Zij: „Dia's, wat zijn dat dan? De wachtlijsten voor verzorgings- en verpleegtehuizen in de regio zijn de afgelopen tijd enorm teruggelopen, zegt Joke Korterüik van de indicatiecommissie. „Steeds meer ouderen willen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. De verpleeghuizen Levthenrode en Zuydtwi jck hebben onlangs hun afdeling voor dementerende ouderen uitgebreid. Verder kunnen ouderen die in een verzorgingshuis dement worden daar nu blijven wonen." Een vierde oorzaak is dat inschrijving voor een verzorgings- of verpleegplaats niet kan geschieden als dat nog niet echt nodig is. „Vroeger kon je je uit voorzorg Inschrijven, als een soort verzekering voor later. Nu kan dat niet meer. Alleen als je het met thuiszorg niet meer redt kun je je inschrijven voor een kamer in een verzorgingstehuis. Mensen die het het hardst nodig hebben komen het snelst aan de beurt. Vroeger waren dat degenen die het langst ingeschreven stonden." Dat ouderen langer zelfstandig wonen heeft tot gevolg 'dat de gemiddelde leeftijd in verzorgings- en verpleegtehuizen de afgelopen tien jaar flink is gestegen. Korterink: „De gemiddelde leeftijd is 85 jaar. We krijgen zelfs aanmeldingen van 100-jarigen. Ongeveer tachtig procent van de aanvragen komt van vrouwen: oud zijn is een vrouwen-probleem. Zij worden gemiddeld veel ouder dan mannen." De Leidse verpleeg- en verzorgingstehuizen tellen iri totaal ongeveer 1200 bedden die voor het grootste deel worden bezet door ouderen. Vijftien procent van alle 75- plussers in Leiden verblijft in een tehuis, dat zijn er ongeveer 900. De rest is jonger. Hij: „Nou, van die plaatjes die je vergroot op een scherm." Zij, verontschuldigend: „Nooit van ge hoord hoor. Dat wist ik echt niet." Hij: „Die hebben we anders heel vaak ge maakt tijdens onze jaarlijkse vakanties." Zij:„Heel vervelend hoor, als je dingen ver geet. Ja, het kan erger worden, maar als het zover is, dan zien we wel weer. Maar mag ik u vragen waarom u dat allemaal wilt weten? Misschien heb ik het al gevraagd, maar ben ik het antwoord vergeten. O, is 't voor de krant. Ja, nou u het zegt... Nou leuk. dan wor den we misschien beroemd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 16