Ceron verdeelt krachten voorbeeldig
Sport
0 - J
Toestel-goud voor
Tsjerbo en Miller
Bataven Ferket en Versteegen
verbazen in nat Rotterdam
Dertigste Varsity-zege Nereus
MAANDAG 19 APRIL 1993
chef ad van kaam, piv -chef rob onderwater. 071 -161446
Martin ontdekt talent in Londen
londen Onder het recordaantal van 37.750 lopers in de mara
thon van Londen was ene Brian Doherty, een glazenwasser uit
Woolwich. Hij had de ambitie de 42 kilometer en 195 meter uit
te lopen binnen zes uur met een 3 meter 30 lange uitschuifbare
aluminium ladder op zijn rug.
Ver voor hem liepen Liz McColgan en Eamonn Martin met hun
ambities. De Schotse McColgan wilde haar ongeslagen record
behouden in haar eerste rechtstreekse gevecht met Lisa Ondieki
en Katrin Dorre. De Engelsman Martin liep zijn eerste marathon
en ging op zoek naar zijn grenzen. Voor McColgan werd de Lon-
dense marathon een bittere teleurstelling. Ze eindigde achter
haar rivalen op de derde plaats. Dorre prolongeerde in 2.27.09
haar overwinning van 1992. Voor Martin (34) werd de klassieker
een droom. Zijn ontdekkingsreis eindigde in een zege in 2.10.50,
de tweede tijd van dit jaar.
Weense marathon voor Carlos Patricio
wenen De Portugees Carlos Patricio heeft gisteren in Wenen
met 2.11.00 de op twee na beste tijd gemaakt in de vier interna
tionale marathons, die werden gehouden. Patricio had een voor
sprong van circa 700 meter op de Tsjech Karei David, die 2.13.16
liet afdrukken.
De Portugees ontving een cheque van 12.000 dollar. Bij de vrou
wen zegevierde de Noorse Bente Moe in de matige tijd van
2.38.21. Zij kreeg 6.000 dollar.
Bestuur KNAU nog zonder voorzitter
papendal Het bestuur van de Koninklijke Nederlandse Atletiek
Unie hoopt op de najaarsvergadering een nieuwe kandidaat
voorzitter te kunnen presenteren. De nieuwe man of vrouw
moet de opvolger worden van Willem van Breukelen, die enkele
weken geleden binnen een jaar na zijn aantreden om prive-re-
denen het voorzitterschap neerlegde. De aftredende bestuursle
den Annie Schmitz-Broekhoff, die na het vertrek van Van Breu
kelen het voorzitterschap waarneemt, en Cees van der Ende uit
Sassenheim (secretaris) werden bij enkele kandidaatsstelling
herkozen.
Titelstrijd dammen wordt vervolgd
Apeldoorn Het nationale titelstrijd dammen krijgt een verleng
stuk. De gelijk geëindigde Rob Clerc en Wieger Wesselink moe
ten in een herkamp van drie partijen uitmaken wie zich dit jaar
kampioen mag noemen. De 37-jarige Clerc en de elf jaar jongere
Wesselink hielden zaterdag aan de slotronde in Apeldoorn een
punt over en eindigden met zestien punten op de eerste plaats.
Harm Wiersma slaagde er niet in Wesselink onderuit te halen en
kwam één punt te kort voor titelprolongatie. Met Hans Jansen
behoort de oud-wereldkampioen wel tot het kwartet, dat vol
gend jaar in elk geval weer mee mag doen.
Twee Zijl-zwemmers naar B-interland
leiden Van de Leidse zwemvereniging De Zijl/LGB zijn Marcel
de Natris, Robin Sprinkhuizen en Wandy Kater uitgenodigd voor
een B-interland.
Het trio heeft de uitnodiging te danken aan zijn goede optreden
op het afgelopen NWK in Dordrecht. Kater neemt de uitnodi
ging niet aan. Zij is in voorbereiding op het EK in Sheffield, waar
ze in augustus de 25 kilometer zwemt. De Natris en Sprinkhui
zen komen wel op 8 en 9 mei in het Zwitserse Winterthur in ac-
Marathon te guur voor toptijden
In voorgaande edities werd het de marathonlopers op
het Rotterdamse asfalt vaak te heet onder de zolen. Gis
teren werd het hen te nat. De dertiende kruisweg in de
Maasstad stond opnieuw in het teken van de weersver
wachting. Met ditmaal de regen- en windmeters als
boodschappers van het slechte nieuws, konden de nog
zo gedienstig dravende topatleten niet aan de verwach
tingen voldoen. Slechts degene die net als de Mexicaanse
veldheer Dionicio Ceron (2.11.06) zuinig en economisch
met zijn krachten omsprong, mocht gezien de kwellin
gen onderweg, hoop koesteren op een goede klassering.
Rotterdam frans DREissENlaatste tien kilometer waren te
koud en te gyur om er nog een
goede tijd uit te persenzei Ce
ron haast verontschuldigend.
De 'Speedy Gonzalez' van de
Mexicaanse marathonenclave
laat de WK in Stuttgart overi
gens schieten. „Ik richt me
voorlopig weer op de baan."
Ervaring missen ook Van
Vlaanderen en Vermeule in hun
bagage. De koffers naar de WK
in Stuttgart kunnen desondanks
worden gepakt. Van Vlaanderen
was op basis van zijn vijftiende
plaats in de olympische mara
thon al zeker van Stuttgart,
Vermeule kan rekenen op cle
mentie van de bond.
Van Vlaanderen sprak na af
loop van de zwaarste beproe
ving uit zijn nog prille mara
thonloopbaan. Tot 25 kilometer
bleef de Utrechter in de buurt
van het schema dat hem naar
een tijd onder de 2.10 moest
brengen. Gegeseld door een fik
se regenbui en met de wind te
gen, liep hij vervolgens trager.
„Mijn benen begonnen zeer te
doen, door het koude water op
mijn kuiten. De spieren werden
stram en stijf en bij elke stap
voelde ik pijn." De drievoudig
Nederlands kampioen had zel
den zo geleden. ,,lk probeerde
nog slechts zo ontspannen mo
gelijk de finish te halen." De on-
derhoudsman bij een keten mo
dezaken kon zelfs de kracht en
de fut niet meer opbrengen om
op de Coolsingel achterom te
kijken. „Ik wist niet eens dat
Vermeule me zo dicht op de
hielen zat."
Het beulswerk dat Vermeule
in de laatste kilometers ontke
tende (met 6.52 minuten de
snelste over de laatste 2200 me
ter) leverde hem een uitsteken
de tijd en een mentale opkikker
CPt>—verslaggever
De marathon kan nog zo per
fect geregisseerd worden, op het
onbestendige weer krijgt een
organisatie nooit vat. Slagregens
en felle windvlagen bemoeilijk
ten ditmaal de wedstrijd voor
de recordjagers, met in hun
kielzog 11.000 doordouwers.
Het spel van plagen en tarten,
versnellen en temporiseren,
maakte de race er wel boeiend
op. Tintelend waren de gevech
ten om de hoofdprijs. Zowel in
ternationaal (Ceron-Naali-Mto-
lo) als nationaal (Van Vlaande
ren 2.13.17-Vermeule 2.13.22).
Verrassend ook was het volhar
dende optreden van de Belgi
sche 'haas' Rousseau, die in na
volging van Van Vlaanderen
(editie 1991) de complete lij
densweg voltooide: 2.13.09.
Meelijwekkend was de worste
ling van favoriet Willie Mtolo
(vierde in 2.12.33). Zelfs de
koolhydraatrijke Leppin-pillen,
die hij mystieke krachten toe
dicht, hielpen hem niet.
Met een onvoorstelbaar ge
voel voor regelmaat legde Dio
nicio Ceron de basis voor zijn
succes. De veeboer uit het op
2700 meter hooggelegen Santa
Maria Rayon hield zich lange
tijd gedeisd. Zelfs een vermetele
aanval van de Ethiopiër Naali
na 22 kilometer kon de 27-jarige
Ceron in zijn vijfde marathon
niet verontrusten.
Ceron, vorig jaar in Japan
goed voor 2.08.36, kende het
parcours in Rotterdam nog van
1991. Destijds werd hij tweede,
achter de Australiër De Castella.
Terwijl Naali zich over de kop
werkte in een komisch gevecht
met tempomaker' Rousseau,
sloop Ceron naderbij. „Maar de
op. „Door gedoseerd te lopen,
heb ik heel wat mensen inge
haald. Na 30 kilometer liep ik
nog anderhalve minuut achter
Van Vlaanderen. Na 39 kilome
ter had ik hem zowat ik het vi
zier." De ijverige Zeeuwse
bankwerker heeft duidelijk baat
bij de revolutionaire trainings-
aanpak van zijn nieuwe coach
Ed Sligchers. „Nu voel ik me
sterk tot de laatste meter."
Vermeule miste de WK en de
Spelen op enkele tellen. „De at-
letiekunie kan wat het WK be
treft niet meer om mij heen",
sprak Vermeide met een vol
daan gevoel.
Voor Marti ten Kate tekende
zich reeds na enkele kilometers
een persoonlijk drama af. De
Tukker flankeerde tot twaalf ki
lometer de vedetten in de twee
de groep. Daarna ging hij lang
zaamaan kapot. Vergeefs zocht
hij hij naar metgezellen. Met
2.19.31 werd Ten Kate te licht
bevonden om op WK-parcours
zijn kilometers te slijten.
De pupil van Roelof Veld was
volkomen in mineur: „Ik ben te
snel vertrokken. Ik had gedacht
dat een groepje zou breken,
maar die hoop bleek ijdel. Voor
mij geen WK. Ik heb er niets te
zoeken. Ook niet op de tien ki
lometer. Dat wordt toch een
Afrikaanse aangelegenheid. Ik
concentreer me liever op de
volgende marathon. Mijn eigen,
die van Enschede", aldus Ten
Kate, die zijn mismoedigheid in
een triest Rotterdam vergeefs
trachtte te verdrijven.
De finish van de Rotterdam ma
rathon bij de vrouwen vertoon
de gelijkenis met de slotfase bij
de mannen. De debuterende
Wilma van Onna kwam dicht in
de buurt van kampioene Anne
van Schuppen, die niet wist hoe
groot de achterstand van haar
concurrente was. Van Schup
pen, die vorig jaar niet naar Bar
celona mocht omdat ze te laat
voldeed aan de limiettijd, had
het moeilijk in de laatste kilo
meters. „Het ging voor geen
meter meer. Het was afschuwe
lijk. Het leek wel of mijn benen
van elastiek waren." Ze voelde
pijn in haar tenen, die sopten in
de schoenen. „Hoe veel blaren
ik heb? Ik heb nog niet durven
kijken."
m
Dionicio Ceron, winnaar van de marathon van Rotterdam: „De laatste tien kilometer waren te koud en te guur
om er nog een goede tijd uit te persen."
birmingham «anp
De wereldkampioenschappen
turnen in Birmingham hebben
Vitali Tsjerbo en Shannon Mil
ler, na de Olympische Spelen
van Barcelona niet verrassend,
als koninklijk paar opgeleverd.
Beiden veroverden de titel in de
meerkamp en voegden daar in
het slotweekeinde twee gouden
medailles aan toe bij de toestel
finales.
De 21-jarige Tsjerbo leverde
gisteren de beste paardsprong
af en werd ook het hoogst ge
waardeerd aan de brug. De vijf
jaar jongere 'turn-barbie' Miller
behaalde na haar allroundtitel
(met minieme voorsprong) nog
eerste plaatsen op brug ongelijk
en vloer. De Wit-Rus en de
Amerikaanse vielen qua ereme
taal het meest op, de kleur daar
van werd vaker bepaald door
missertjes van de concurrentie
dan door eigen perfectie.
Dat was één van de opmerke
lijkste feiten van de titelstrijd
nieuwe stijl, met het nieuwe
waarderingssysteem. De invoe
ring van de E-elementen (zeer
moeilijke verbindingen of on
derdelen die iets extra's kunnen
opleveren) en de afschaffing
van de subjectieve bonus voor
originaliteit en virtuositeit, ver
hinderden dat een favoriet al
leen al op naam kon worden
uitverkoren. Risico nemen was,
zeker in de toestelfinales, ver
plicht om hoog te eindigen.
Fouten en onvolkomenheden
werden genadeloos afgestraft,
door aftrek of door een lagere
uitgangswaarde van de oefe
ning.
De 28ste WK waren ook om
een andere reden de start van
een nieuw tijdperk. Het uiteen
vallen van de Sovjetunie zorgde
voor een enorme verbreding
van de top, zonder dat dat ten
koste ging van de kwaliteit.
Twee jaar geleden in Indiana
polis waren 35 landen vertegen
woordigd, nu 56. In Barcelona
was Tsjerbo nog alleenheerser
namens het GOS met zesmaal
goud. nu had hij behalve met
zichzelf (net vader geworden) te
maken met Russen, Oekraïners,
een Kazachstaan en een met
dispensatie startende Oezbeek.
Daarnaast moest de turner uit
Minsk, na de Olympische Spe
len beroofd door de plaatselijke
mafia, nog opbieden tegen zijn
'normale', technisch goede op
ponenten uit Azië en Oost-Eu
ropa en tegen specialisten als de
Italiaan Chechi (ringen) en de
Noordkoreaan Pae Gil Su (volti
ge). Het resulteerde even ge
makkelijk in een eerste als in
een achtste plaats.
Voor Miller gold hetzelfde
verhaal. In de vierkamp kwa
men Gina Gogean (Roe) en
Tatjana Lisenko (Oek) respec
tievelijk maar 7-duizendste en
5-honderdste tekort, terwijl
haar landgenote Dominique
Dawes zichzelf uitschakelde
met een zitlanding na de paard
sprong. In de afzonderlijke dis
ciplines straalde de 16-jarige
scholiere, getraind door Steve
Nunno, na haar vloer- en brug-
oefening.
Op sprong haalde Miller de
eindstrijd niet door maagklach
ten, die haar meerkamp echter
niet in de war stuurden. Dat
goud werd, wel verrassend, een
prooi voor de pas 14-jarige Ele
na Piskoen (WRu). De Roe
meense Lavinia Milosovici,
olympisch kampioene op de
vloer en vooraf één van de favo
rieten, maakte iets goed op de
balk.
De Nederlandse inbreng in
Birmingham kreeg enig aanzien
door de broers Christian en
Alexander Selk. De laatste, acht
tien jaar oud en volgende
maand een tip voor het EK ju
nioren in Genève, had met wat
meer lef de internationale door
braak wellicht al kunnen ma
ken. Onlangs in Cottbus schit
terde hij aan het rek. Op dat
toestel had de Rus Tsjarkov gis
teren aan 9,45 genoeg voor
goud. De Hongaar Supola, in
Cottbus door de jongste Selk
verslagen, eindigde als derde.
Bij de vrouwen deden Moni
que Slootmaker en Wyke Karten
wat mocht worden verwacht.
Het topsportbeleid van de
KNGB biedt op korte termijn
nauwelijks hoop op verande
ring, verbetering of aanvulling.
Marit Jonker en Simone Heitin-
ga lijken de enige kandidates.
LEIDEN W1LMAR KORTLEEVER
ATLETIEKMEDEWERKER
Jo Ferket en Harry Versteegen
hebben hun naam gevestigd in
de nationale marathonsubtop.
In Rotterdam eisten de twee Ba
taven de zesde en de zevende
plaats voor zich op in de natio
nale titelstrijd. Met 2.26,19 en
2.27,02 waren zij sneller dan
ooit. Ook hun clubgenoot Paul
Bamhoom bleef met 2.29,15
onder de grens van 2.30.
In de barre omstandigheden
van de dertiende Rotterdam
marathon bleek het voor het
overgrote deel van de deelne
mers onmogelijk tot goede tij
den te komen. Verrassend ge
noeg waren de twee sterkste re
gio-atleten van dit weekeinde
wel bestand tegen de pittige
wind, de kou en de zo nu en
dan striemende regen. Ver
steegen, Ferket en Barnhoorn
liepen tot dertig kilometer in
één groep. Rond dat punt nam
Versteegen het initiatief tot een
demarrage.
„Ik voelde me sterk en had
het plan tot 25 kilometer een
constant tempo aan te houden
en dan te versnellen", verklaar
de de Zoeterwoudenaar zijn
strategie. „Vanwege de tegen
wind heb ik dat uitgesteld tot
het dertig kilometer-punt. Daar
ben ik uit mijn groep gedemar
reerd en kon ik van groepje tot
groepje oprukken. Het liep als
een trein."
Groot was de verrassing toen
op 37 kilometer clubgenoot Jo
Ferket aan Venteegens schou
der opdoemde. „Op dertig kilo
meter blijven degenen die goed
zitten over", aldus de ervaren
Ferket. „Vlak nadat Harry en
nog een andere atleet waren
weggegaan, vond ik dat ik niet
kon blijven zitten. Met Harry als
richtpunt kon ik het gaatje van
honderd meter dichtlopen." Na
enkele kilometers samen te
hebben gelopen, bleek Ferket
vervolgens vlak voor de Wil
lemsbrug alsnog de sterkste.
..Hoewel je niet kunt zeggen dat
ik versnelde. In die fase is het al
een kunst als je je snelheid kunt
vasthouden."
Een persoonlijk record en de
zesde plaats in het nationaal
kampioenschap maken echter
niet alles goed voor de 37-jarige
Valkenburger. „Door het ver
schrikkelijke weer lukte het niet
de streeftijd van 2.25 te halen,
waarop ik was weggegaan. Zo'n
tijd zit er onder gunstiger om
standigheden wel in. Waar
schijnlijk probeer ik het in het
najaar nog een keer."
Barnhoorn was als derde re
gio-atleet minder goed in staat
op de scheuring van de groep
op dertig kilometer te reageren
„De omstandigheden waren af
schuwelijk. Door de grote groe
pen waarmee je in Rotterdam
start, gaat het dan nog redelijk
goed. In een andere marathon
kom je uit op 2.40. Nu waren er
nog twee Belgen, een Tsjech en
natuurlijk Harry (Versteegen)
die door hun kopwerk het tem
po hoog hielden.
Ruim achter Barnhoorn on
dervonden andere regio-atleten
grote hinder van de kou en de
regen. Luuk Steenbergen bleef
daarbij in 2.35,59 zowel zijn de
butcrende clubgenoten Dirk
van Beelen (2.3H.15) en Hans
Ravensbergen (2.42,45) als Fred
Regeer van AV Holland (2.47)
houten gpd
d stal tijdens de wereldkampioenschappen turnen in Birmingham ook bij de toestelfi-
FOTO EPA
'Ie roeit 'm of je roeit 'm niet'
staat er prominent op het pro
grammaboekje van de 110de
Varsity, het jaarlijkse roeifestijn
van studerend Nederland. Het
eerste is op het spookachtige
Amsterdam-Rijnkanaal bij Hou
ten moeilijker dan het tweede.
Maar voor de niet-roeiers is het
ideaal Varsity-weer. Hoe meer
regen, hoe meer modderge-
vechten. Dat de Oude Vier van
het Amsterdamse Nereus het
hoofdnummer wint, gaat aan de
meeste modderworstelaars ge
heel voorbij.
Niet zeuren, vindt Chris van
Boetzelaar. Varsity-weer is altijd
mooi. is zijn lijfspreuk. Dat
heeft hij als voorzitter van de
Koninklijke Nederlandse Stu
denten Roei Bond ook in zijn
voorwoord geschreven. „Roei
ers kicken op dit weer. In 1985
was het veel erger, toen is alleen
de Oude Vier gevaren. De boten
verdwenen al onder water op
weg naar de start." Van Boetze
laar heeft gemakkelijk praten in
de warme kajuit van de VIP-
boot vol hotemetoten Buiten
zinkt een eerstejaars acht van
het Groningse Aegir. Dat is kic
ken.
Van Boetzelaar heeft van dit
alles geen weet. Met een biertje
in de hand vermaakt de oud-
roeier van het Delftse Laga zich
opperbest. En de problemen
met die startkabel dan? „Een in
cident. Het programma is een
half uur uitgelopen, maar dat
hebben we opgelost door bij
een aantal nummers geen fina
les te varen en de uitslag van de
voorwedstrijden te laten staan.
Sommige nummers hebben dus
twee winnaars. Je moet wat. We
hebben nog met Rijkswaterstaat
gebeld, maar we kregen geen
toestemming om langer door te
gaan. Om half zes gooien ze hel
kanaal weer open voor het
scheepvaartverkeer".
Nereus wint voor Skadi en La-
ga. Van Boetzelaar moet slik
ken. Nereus is met de dertigste
Varsity-zege concurrent Liga
(29 keer) eindelijk voorbij.
Tijdens de voorjaarsvergadc
ring. zaterdag in Amsterdam
heeft de Koninklijke Nederland
se Roei Bond besloten de kandi
datuur voor de organisatie var
de wereldkampioenschappen it
1997 te handhaven i te R NT0
heeft intussen zes andere lan
den. waaronder Frankrijk er
Duitsland, als concurrent gekre
gen, Bij de gemeente Amster
dam ligt rceus geruime tijd eer 1
voorstel tot verbreding van d<
Bosbaan.
