Musea varen wel
bij slechte weer
Cultuur&Kunst
The Deeps: verkiezen sfeer
boven muzikale inhoud
Archipel Trio: knap,
robuust en bruisend
Leidse bands bewijzen kwaliteit in LVC
Jonge dichters ontbreken
op poëziemiddag Burcht
Bestuur filmfonds volgt
voorbeeld Jan Blokker
MAANDAG 19 APRIL 1993
chef annemiek ruygrok. 071-161423. plv -chef jan rusdam.071 -161415
Madeline Bell in 'Duketown'
den bosch 'Jazz in Duketown' jubileert. Het openlucht-jazzfesti
val van Den Bosch wordt dit jaar, tijdens het Pinksterweekeinde,
voor de twintigste keer gehouden. Drie dagen lang, van 28 tot en
met 30 mei, treden er op 25 plaatsen in de stad in totaal 64 groe
pen op. Onder de artiesten is de zangeres Madeline Bell. Ze
wordt begeleid door de veelgevraagde groep Swingmates. Ook
de bluesformatie Tom Principato en Powerhouse, negen maal
onderscheiden met de Washington Area Music Award, is van de
partij in Den Bosch.
Expositie in KattenKabinet
Amsterdam Het KattenKabinet in Amsterdam toont van 27 april
t/m 6 juni olieverfschilderijen van de Italiaanse Franca Giaquin-
to. De expositie heet 'I Gatti di Franca Giaquinto' (de katten van
Franca). De vertegenwoordiger van het Italiaans Cultureel Insti
tuut, Franco Massaia, opent de tentoonstelling.
Concerten Ivo Pogorelich
Amsterdam De pianist Ivo Pogorelich maakt van 23 t/m 29 april
een tournee langs vijf Nederlandse steden. Zijn programma be
staat uit 12 sonates van Scarlatti, de Sonate van Liszt en 2 Poè-
mes op.32 van Scriabin. Hij zal optreden in Eindhoven, Den
Haag, Amsterdam, Groningen en Utrecht. Pogorelich werd in
1958 in Belgrado geboren. In 1980 behaalde hij tijdens de Inter
national Music Competition in Montreal de eerste prijs. Dat
deed hij ook in 1978 tijdens een festival in het Italiaanse Temi.
Veel tijd besteedt de pianist aan een door hem opgerichte stich
ting in Kroatië, die als doel heeft fondsen te verzamelen om jon
ge, getalenteerde artiesten in de gelegenheid te stellen in het
buitenland verder te studeren. De UNESCO heeft hem hiervoor
de titel 'Ambassador of Goodwill' verleend.
RECENSIE DICK HERMSEN
Concert: The Deep River Quartet. Instru
mentale begeleiding van het Joop
De Schouwburg werd volledig
plat gespeeld, zoals dat heet.
Een avondje top-amusement
vol sfeer en vooral sentiment.
Het publiek werd meegenomen
voor een 'sentimental journey'
door het gouden hitverleden
van de jaren '30, '40 en '50. Het
werd een feest der herkenning.
In de toegift bleken de stoelen
lastige obstakels. Het opzwe
pende ritme nodigde uit tot be
wegen, wat nog helemaal niet
meevalt in de niet al te royaal
opgezette schouwburgzaal.
The Deep River Quartet volgt
het pad van toonaangevende
Amerikaanse vocale groepen
zoals The Millsbrothers, The
Inkspots en The Golden Gate
Quartet. Het waren dit soort
bands die net na de Tweede
Wereldoorlog succes oogstten,
toen Amerikaanse muziek weer
gespeeld mocht worden. Voor
veel mensen roept het geluid
van 'The Deeps' dan ook herin
neringen op aap de tijd van op
luchting die volgde op een pe
riode van vijf jaar bezetting.
De vocalisten waren goed op
dreef. De kwaliteit van het
kwartet ligt, gek genoeg, niet in
de eerste plaats op het vocale
vlak. De stemmen klinken
weliswaar zuiver, maar bij el
kaar vormen ze geen hechte
eenheid. Zo loopt bijvoorbeeld
het vibrato hinderlijk uiteen, is
de baspartij eigenlijk te laag
voor de stem die deze vertolkt
en missen de stemmen een ho
mogeen timbre. Hierdoor gaat
te veel verloren van het spran
kelende en transparante karak
ter dat voor dit soort muziek
juist zo belangrijk is.
Waar zit de kwaliteit dan wel in?
De afwerking van het totaal is
tot in de puntjes verzorgd. Elke
stap is van te voren uitgedacht,
elke beweging met zorg geko
zen. Ook in de uitvoering klopt
alles: gelijk beginnen en eindi
gen, de afwisseling van hard en
zacht, de balans tussen de ver
schillende stemmen. Bovendien
ligt het amusementsgehalte van
het programma hoog. Met ge
voel voor entertainment wor
den de stukken in- en uitgeleid.
De zaal zingt en klapt volop
mee. Jammer dat het accent te
veel ligt op dit soort zaken en
niet wat meer op de muzikali
teit zelf. De muziek klinkt te
glad. Samen met een stuk spon
taniteit ontbreekt de ware emo
tie. Wat er teveel is aan sfeer, is
er te weinig aan muzikale in
houd.
'Beeldhouwkunst bekender maken'
Met een subsidie van drie ton
van het rijk trekt de stichting,
gesteund door de Rijksdienst
Beeldende Kunst, volgend jaar
ten strijde tegen de onbekend
heid van de beeldhouwkunst.
Zeker 25 Nederlandse musea en
aanverwante instellingen doen
mee met eigen tentoonstellin-
Nederland heeft een rijke tradi
tie op het gebied van de beeld
houwkunst, maar de publieke
belangstelling ervoor is op zijn
minst „weinig uitgeproken".
Dat stelt de stichting Beelden in
Nederland in Den Haag, die is
opgericht om die situatie te ver
anderen.
gen.
fe, altviool, Taco Kooistra, violoncello en
Anneke Hogenstijn, contrabas, met wer
ken van J.M Haydn, Ravel, Kagel en Kir-
sten Gehoord 17 april in 't Huys Dever te
Het eerste stuk, een Diverti
mento in C van Johann Michael
Haydn (1737-1806), buiten be
schouwing latend, was de mu
ziek die het Archipel Trio ten
gehore bracht in het prachtig
gerestaureerde Huys Dever in
enkele woorden te vangen: ro
buust, bruisend, aanstekelijk en
knap. Drie musici, die in elk van
hun concerten weer vernieu
wend, anders, tintelfris overko
men, aan wie je merkt dat ze tij
dens de uitvoering zelf weer
voor verrassingen staan.
Het programma zorgde daar
ook al een beetje voor: vóór de
pauze een genoegelijke 'onbe
kende' Haydn naast een mo
dern werk 'Aus dem Nachlass'
van de Argentijn Mauricio Ka-
gel, na de pauze een Sonate
voor viool en cello van Ravel ge
volgd door traditionele Barok
muziek. Een muzikale slinger
beweging die soepel werd geno-
Mummies grote trekpleister Museumweekeinde
De regenband die het weerbericht boven de Noordzee
signaleerde, geselt inmiddels de ruiten van de museum-
rondvaartboot. De oranjekleurige perspex ruiten bovenin
de boot geven een misleidend beeld van een zonnige
lucht. De werkelijkheid blijkt, door de zijramen glurend,
aanmerkelijk grauwer en triester. Slecht weer voor de
toeristenindustrie, maar het museumweekeinde vaart er
wel bij.
botanische tuin gekomen en
het merendeel houdt zich op in
de kassen met tropische plan
ten. Als een klamme deken valt
de warmte over hen heen. Edu
catief medewerkster Stans van
der Veen legt uit hoe dat gaat
met planten die bijen misleiden
en aldus bestoven worden. Het
publiek hoort het ademloos
Wethouder Henny Koek (cultuur) onthulde zaterdag het haltebordje van de museumrondvaart. Als opening
van het museumweekeinde mocht zij de 'maidentrip' van deze rondvaartboot beleven. Het is de bedoeling
dat de boot ook in de zomer de toeristen naar de 15 Leidse musea brengt foto henkbouwman
LEIDEN ANNEMIEK RUYGROK
Kriskras varend door de Leidse
grachten, van museum naar
museum. Het heeft wel iets, al is
de geluidsinstallatie de avond
tevoren door vandalen vernield
en moet de kapitein boven mo
tor en natuurgeweld uitschreeu
wen dat er bij het Rembrandt-
park kan worden uitgestapt.
Niemand waagt zich in de nat
tigheid. Maar bij de aanleg
plaats op het Rapenburg stap
pen groepjes mensen uit. De
ene wil naar het Natuurhisto
risch Museum aan de Raam-
steeg, een vader met twee zoon
tjes gaat op weg naar het Rijks
museum van Oudheden.
Daar aangekomen blijkt het
een compleet gekkenhuis te
zijn. Drommen mensen wach
ten in een tientallen meters lan
ge rij op het moment dat zij
'Mummies onder het mes' kun
nen betreden. De griezeligheid
van de dood trekt aan. Verderop
in het museum begint zo dade
lijk een vossenjacht. Tussen de
al aanwezige bezoekers door
moet dat een heksenketel voor
de organisatoren zijn. Lichtelijk
gejaagd wijst voorlichter Huub
Pragt naar de mensenmassa en
verzucht: „Hoeveel er al ge
weest zijn? Ik zou het niet kun
nen zeggen. Maar het is druk,
druk. Je ziet het."
Aan de overkant druipt de
Hortus in de lenteregen. Toch
zijn tientallen mensen naar de
Sterke presentatie 'Koperen Ploert
LEIDEN ANNET DE JONG
'We stellen in Leiden iets voor op het ge
bied van popmuziek', zei wethouder Hen-
nie Koek afgelopen zaterdagavond toen ze
op het LVC-podium het eerste exemplaar
van 'De Koperen Ploert' in ontvangst nam.
De wethouder van kunst en cultuur moest
toegeven dat ze de compilatie-cd die is
opgenomen ter gelegenheid van het 12,5-
jarig bestaan van de Leidse Vereniging van
Popmuzikanten nog niet had gehoord,
maar op grond van de verhalen en het ui
terlijk van de schijf kon ze wel al zeggen dat
de LVP 'iets goeds' voor elkaar heeft gekre
gen.
Hennie Koek kreeg gelijk: Leiden stelt ze
ker iets voor op het gebied van popmuziek.
Tijdens het LVP-feest, tevens de officiële
cd-presentatie, kregen zes van de zestien
deelnemers aan het project de eer elk een
half uur muziek te verzorgen. Alle zes bands
slaagden erin het bomvolle LVC te boeien
en de feeststemming er van het begin tot
het eind in te houden.
The Vibe opende de popmarathon, maar
stond helaas voor een matig gevulde zaal.
Net als met de cd-opnames waren de bands
gebonden aan een strak tijdsschema. De
zaal was nog geen kwartier open en Hennie
Koek nog maar net van het podium ver
dwenen, toen de 'positieve vibraties' van
The Vibe de zaal in vloeiden. De swingende
en bovendien goed uitgevoerde reggae van
The Vibe was een prima opwarmertje voor
het geweld van The Miniature Horses dat
een half uur later zou losbarsten. De zan
ger/gitarist van dit trio heeft de distortion
uitgevonden en dat moest het publiek we
ten ook. Dit en de technische problemen
van fluitende en piepende apparatuur op
het toneel maakten dat het geluid van The
Miniature Horses een grote brij was. Het
enthousiasme van de drie mannen maakte
echter een hoop goed.
De zaal liep pas echt goed warm voor The
Lovecramps, die een uiterst strak half uurtje
rock brachten. Het optreden van de drie
vrouwen en twee mannen zat technisch
goed in elkaar met mooie dubbele gitaar-
en zangpartijen, en daarmee maakten ze de
men door uitvoerenden en lüis-
tèraars.
Heel verstandig werd het
langste en meest intensieve
werk (Kagel) voor de pauze ge
speeld, niet alleen omdat de
violist nu de tijd had om in de
pauze de sprong van de altviool
naar de viool voor te bereiden,
maar ook en vooral omdat dit
stuk inspanning van de luiste
raar vergt. 'Aus dem Nachlass'
bestaat uit 16 korte en langere
stukken, die steeds een andere
betoverende meeslepende sfeer
oproepen; niet door diversiteit
van diema's of ingewikkelde
structuren, maar door het op
en afbouwen van een idee of
klankkleur.
De Sonate van Ravel voor
viool en cello werd met diezelf
de fierheid gespeeld, vol con
trasten in sfeer en toon, uit
mondend in een fel vlammend
'vifavec entrain'.
Wie nu denkt dat dit vuur
werk geen stukje Barok meer
verdraagt, heeft het mis want
deze 'Partita a Tre' van Michael
Kirsten (1682-1742) klonk van a
tot z glansrijk, dynamisch en
spannend, met name in de
Chaconne waarin het thema in
driekwarts maat zonder onder
breken herhaald wordt.
In stedelijk museum De La
kenhal klokt een medewerker
de 625ste bezoeker. Nog geen
vijf minuten later heeft hij 700
bezoekers op zijn teller staan.
„Het is vandaag drukker dan
gisteren. Prettig druk. Je hoeft
niet te dringen om iets te kun
nen zien. Alle rondleidingen
door de tentoonstelling Vijf
eeuwen landschap' zitten vol",
aldus directeur Jetteke Bolten.
De eerste dag van het museum
weekeinde bezochten 491 be
zoekers de Lakenhal, maar nu
het zo hard gaat, hoopt Bolten
toch tussen de 1500 en 2000 in
totaal te kunnen calculeren.
„Een behoorlijke toeloop is
het hier. De theatervoorstelin-
gen zitten vol. En gisteren tij
dens het atelierbezoek waren er
ook veel bezoekers". De mede
werkster van Museum Boer-
haave is behoorlijk opgetogen
over de toeloop. Zaterdag be
zochten 700 mensen het muse
um, gisteren waren het er aan
zienlijk meer. Het anatomisch
theater waar hangende skelet
ten de vergankelijkheid van het
leven beklemtonen, is span
nend voor jong en oud. In het
zaaltje ernaast wijzen anatomi
sche boeken precies hoe je in
een lijk moet snijden om be
paalde gegevens aan de weet te
komen. „Zie je dat, zijn darmen
liggen eruit", griezelt een jonge
tje tegen een broertje. „Vitam
brevis" zegt een spreuk in het
anatomisch theater. Het leven is
kort.
Dat is het museumweekeinde
ook voor wie alle 15 Leidse mu
sea wil bezoeken en er nog iets
wil zien ook. Molenmuseum De
Valk mag al evenmin over aan
dacht klagen. „Het is ook een
leuk museum voor kinderen. Ze
kunnen hier klimmen en klau
teren, mogen overal aanzitten",
aldus een medewerkster die in
totaal wel zo'n 1500 bezoekers
verwacht.
Het Rijksmuseum voor Vol
kenkunde denkt een evengroot
aantal te kunnen halen. Wat
hier te zien is lijkt in de verste
verte niet op de oerHollandse
lentedag. Het museum heeft
zijn zomerpresentatie al voor
het publiek geopend, er zijn
exotische hapjes in het retau-
rant en de jeugd kan zich hier
laten grimeren tot een Chinees
je of Indiaan. De tropen, wie
zou daar niet nu niet even wil
len vertoeven.
Het museumweekeinde kan
niet meer stuk, daar is iedereen
het over eens. Een kennisma-
kingsweekeinde, zo valt een
dergelijk evenement het best te
omschrijven. En mogelijk keren
de allerkleinsten die nu nog op
de rug van vader of moeder de
wondere wereld van het muse
um binnengingen, ooit terug
met een gezonde portie nieuws
gierigheid naar wat er in welk
museum dan ook te zien en te
leren valt.
kwaliteit van hun bijdrage op 'De Koperen
Ploert' ook live waar.
Het LVP-feest zou niet echt een feest zijn
geweest zonder het optreden van de Acous
tic Riders. Deze mannen op leeftijd wisten
met hun countrymuziek de sfeer in het LVC
tot een hoogtepunt te brengen. De vijf
mansformatie kreeg de zaal volledig op
haar hand en zelfs de paardrij-bewegingen
waren de aanwezigen niet te veel. Zonder
spektakel de meeste bandleden zitten op
een stoel op het toneel bouwden de he
ren met hun enthousiasme het ware feest.
Die stemming zat er nog goed in toen As
the Eye de planken besteeg en daar een
ijzersterke performance neerzette. De band
is energiek, technisch goed en bovendien
van vele markten thuis: het vijftal liet in een
half uur een legio aan muziekstijlen in
evenzoveel combinaties langskomen zon
der ook maar één moment te verslappen.
Het laatste woord was aan Wons II Menny,
dat met lekkere gitaarrock het LVP-feest tot
een succesvol einde bracht.
LEIDEN CON NV VAN DER ZANDE
Veel somberheid gisteren tij
dens de voorleesmiddag in so
ciëteit de Burcht. Op initiatief
van de stichting Poetry Interna
tional waren er vijf bekende Ne
derlandse en vijf bekende Belgi
sche dichters om hun gedichten
voor te lezen. Met deze voor
leesmiddag, die de titel 'En wie
bent U?' kreeg, hoopt de stich
ting te laten zien wat de Neder
landstalige poëzie van dit mo
ment te bieden heeft. In die op
zet is ze maar gedeeltelijk ge
slaagd. Grote namen als Korte-
weg, Campert, Neeltje Maria
Min en Leonard Nolens waren
aanwezig, maar dat zijn alle
maal dichters van boven de
veertig. Jonge dichters waren
niet gevraagd. Ook grote namen
als Kopland, Rawie en Lucebert
ontbraken op de middag.
De dichters werden geïntro
duceerd door de Vlaamse
schrijfster Monica van Paemel,
een schrijfster die zich in haar
werken onder andere met de
macht van taal bezighoudt. Op
zeer natuurlijke en bescheiden
wijze leidde zij de dichters in; zij
waren de sterren van de mid
dag.
Een groot aantal geïnteres
seerden was gekomen om de
bekende dichters nu eens in het
echt te zien. Maar echt vrolijker
zullen ze er niet van geworden
zijn. De sfeer van de meeste ge
dichten sloot namelijk bijzon
der goed aan bij het sombere
weer buiten. Rouw, dood, me
lancholie, kinderverdriet en on
geluk: droefenis voerde de bo
ventoon. De meeste dichters la
zen hun gedichten ook met een
grafstem voor, waardoor de
sfeer nog bedrukter werd.
De Vlaamse dichteres Miriam
van Hee en haar collega en
landgenoot Eddy van Vliet
vormden daar een positieve uit
zondering op. Ook hun gedich
ten waren verdrietig van aard,
maar de manier waarop Van
Hee voorlas, had iets NB meis
jesachtig gefluister. Bij haar
voordracht staarde niemand af
wezig naar het plafond: ieder
een luisterde ademloos. Eddy
van Vliet maakte tussendoor
wat grapjes waardoor ook de
ironische toon uit zijn gedich
ten naar voor kwam.
Een volle lach kon alleen An
ton Korteweg bereiken. Hij las
een gedicht over een man die
bij de Hema een vruchtentaart
gaat kopen dat eindigde met de
woorden: 'Als je kijkt wat daar
losloopt aan vrouw/dan wil je
naar huis naar die van jou.'
Monica van Paemel sprak in
haar slotwoordje de hoop uit
dat de stemmen uit de gedich
ten nog lang in de hoofden van
de luisteraars zouden blijven
hangen. Maar die hoop is te
ijdel: Zestig gedichten in twee
uur is te veel van het goede. Wie
de gedichten echt tot zich wil
laten doordringen, zal ze toch
zelf nog eens na moeten lezen.
Amsterdam Koningin Beatrix schudt de hand van een van de muzikanten van het European Community Youth Orchestra dat gistermiddag een
concert in het Koninklijk Concertgebouw gaf. In het orkest zitten 140 jonge musici van alle EG-landen. Dit jaar wordt het orkest geleid door Ber
nard Haitink. De NOS maakte een registratie van het concert die op 29 augustus op Nederland 4 wordt uitgezonden. foto anp
amsterdam anp
Het bestuur van het Productie
fonds voor Nederlandse Films
heeft besloten het voorbeeld
van zijn voorzitter Jan Blokker
te volgen. Dat betekent dat het
bestuur net als Blokker zijn
werkzaamheden op 1 juli beëin
digt, drie maanden voor de be
oogde start van een nieuw film
fonds. Dm heeft directeur B.
Stroink bevestigd.
Blokker liet onlangs weten
geen heil meer te zien in aan
blijven. Hij was kwaad over de
manier waarop het ministerie
van wvc leiding geeft aan het
fusieproces tussen 'zijn' Pro
ductiefonds en het Fonds voor
de Nederlandse Film. Minister
d'Ancona van wvc wil dat die
twee fondsen per 1 november
worden samengevoegd tot een
nieuw fonds, van waaruit op
een doelmatiger manier de pro-
duktie van Nederlandse films
kan worden gesubsidieerd.
D'Ancona heeft de kwestie
donderdag besproken met de
voorzitters van de twee fondsen,
Blokker en Rinus ll.iks De
voorzitters hebben volgens een
gezamenlijke verklaring beloofd
alles in het werk te stellen voor
..een >rdenteli|ke en tijdige
overdracht van zaken aan het
nieuwe fonds".
