Ontruiming
in Molukse
wijk Alphen
Aanleg inheemse tuin mislukt
'Je moet natuurlij'k een soort idealist zijn'
Rijn- en Veenstreek
Arts stelt Jacobswoude aansprakelijk voor schade brug
Bijscholing tandartsen
Conflict over geld
SWA terug bij af
Huurder Highlander
spant proces aan
ZATEROAG 17 APRIL 1993
"TO
t5
LEIMUIDEN MARIETA KROFT
Het bruggetje van R. Bolhuis
aan de Nokweg in Leimuiden
houdt de gemoederen nog altijd
bezig. Na jarenlange procedures
sprak de Raad van State onlangs
uit dat Bolhuis zijn brug moet
verwijderen. De kwestie is daar
mee niet afgedaan. Integendeel.
„Deze muis krijgt nog wel een
staart", kondigt de arts aan. Hij
wil de gemeente Jacobswoude
aansprakelijk stellen voor de ge
leden schade.
Bolhuis zegt dat hij destijds
genoodzaakt was om een brug
te bouwen. Na een reconstruc
tie van de weg kon hij met zijn
auto geen draai meer maken.
Hij wilde zijn brug verbreden,
maar dat mocht niet van de
toenmalige gemeente Leimui
den, zegt hij.
Leimuiden toonde echter wel
begrip voor zijn probleem en
verleende hem een vergunning
voor een andere brug. Die werd
aangelegd, maar toen kwam de
buurt in opstand. Omwonen
den voelden zich in hun privacy
aangetast en eisten via de Raad
van State de verwijdering van
de brug. De Raad van State zag
de noodzaak van de tweede
brug niet in en vernietigde de
vergunning.
Toen was de beurt aan Bol
huis om naar de Raad van State
te stappen. Maar ook hier be
haalde hij geen succes, zo bleek
vorige week toen de uitspraak
openbaar werd.
Bolhuis is er tamelijk nuchter
onder. Begrip voor de stand
punten van zijn buren heeft hij
nog altijd niet. Maar het kan
hem nu niet meer zoveel sche
len omdat hij binnenkort toch
gaat verhuizen. Bolhuis: „Ik heb
van mijn advocaat wel gehoord
dat de brug weg moet, tot grote
verbazing van hem en andere
juristen. Maar de motivatie van
de Raad van State heb ik nog
niet ontvangen. Ik heb het mo
menteel te druk met andere za
ken om mij daar intensief mee
bezig te houden."
Van de gemeente Jacobswou
de, die onlangs ook bepaalde
dat de brug weg moet. heeft hij
nog niets vernomen. Maar zo
dra hij een aanschrijving krijgt
om de brug te verwijderen, kan
de gemeente bij wijze van ant
woord een aanvraag voor scha
devergoeding tegemoet zien, al
dus Bolhuis.
Volgens burgemeester W. van
Beek kan Bolhuis een dezer da
gen een brief van de gemeente
verwachten waarin hem wordt
gesommeerd de brug te verwij
deren. Doet hij dat niet, dan
hangt hem een dwangsom bo
ven het hoofd.
Een andere mogelijkheid is dat
de gemeente de brug verwijdert
en de rekening naar Bolhuis
stuurt. Voor een eventuele scha
declaim is Van Beek niet bang.
Alle besluiten van het verleden
zijn volgens hem zo doordacht
genomen, dat Bolhuis geen
schijn van kans maakt.
ALPHEN AAN DEN RUN
Voor tandartsen, mondhygiënisten en assistentes wordt een
kleine bijscholingscursus gegeven over de behandeling van
gehandicapten. De 'klinische avond' is dinsdag 27 april vanaf
20.00 uur in het Parktheater.
Het project is opgezet door verschillende tandheelkundige
organisaties. De bijeenkomst in Alphen wordt onder meer ge
organiseerd door de Nederlandse Maatschappij ter bevorde
ring van de Tandheelkunde (NMT), afdeling Rijnland.
Vijf jaar liggen de gemeente Al
phen aan den Rijn en drie re
giogemeenten al met elkaar
overhoop over de betaling van
extra kosten van de sociale
werkvoorziening. Een bemidde
lingspoging van de provincie is
op niets uitgelopen. Burge
meester en wethouders van
Rijnwoude vragen daarom of
gedeputeerde staten nogmaals
willen bemiddelen. En nu beter.
De ruzie tussen de gemeen
ten vindt zijn oorsprong in een
fout die de gemeente Alphen
aan den Rijn halverwege de ja
ren tachtig heeft gemaakt. De
sociale werkvoorziening Alphen
had meer mensen in dienst dan
was toegestaan. Begin 1988 eis
te het ministerie van sociale za
ken het bedrag dat de gemeente
voor die extra mensen had ont
vangen terug. Alphen moest een
kleine twee miljoen gulden be
talen.
De gemeente probeerde ver
volgens een bedrag van zeven
ton te verhalen op de regioge
meenten die gebruik maken
van de Sociale Werkvoorziening
Alphen (SWA). Maar alleen de
gemeente Alkemade bleek be
reid haar deel van de extra kos
ten te betalen. Rijnwoude, Ja
cobswoude en Nieuwveen von
den dat de schuld van de terug
vordering volledig bij Alphen
lag en weigerden te betalen.
In die situatie is tot op heden
niets veranderd. Vijf jaar en een
bemiddelingspoging van de
provincie later, staan de drie re
giogemeenten nog altijd lijn
recht tegenover Alphen. Dat de
provincie zich achter het Al-
phense standpunt heeft ge
schaard en de drie gemeenten
oproept alsnog hun deel te be
talen, heeft geen effect gehad.
Burgemeester en wethouders
van Rijnwoude hebben inmid
dels gereageerd op de provinci
ale inspanningen om het con
flict tot een goed eind te bren
gen. Het Rijnwoudse gemeente
bestuur zegt verbaasd te zijn
dat de provincie 'nagenoeg zon
der enig argument' Alphen in
het gelijk stelt.
In de een brief aan de provin
cie schrijven B en W vooral ont
steld te zijn over een opmerking
van gedeputeerde L. Blok. Zij
vindt dat er voor de provincie
eigenlijk geen taak is weggelegd
in het conflict, omdat het om
een puur juridisch geschil zou
gaan. Rijnwoude vindt echter
'dat het niet alleen gaat over
een te betalen bedrag aan geld.
maar veel meer over de verhou
ding tussen Alphen aan den
Rijn en de andere gemeenten
Het geschil is daardoor niet juri
disch maar bestuurlijk en de
provincie is daardoor de eerst
aangewezen instantie om te be
middelen.
De gemeenten Jacobswoude
en Nieuwveen hebben nog niet
officieel gereageerd op de voor
hun negatieve uitspraak van de
provincie. Maar woordvoerders
van beide gemeenten laten we
ten dat ook voor hen een oplos
sing van het conflict niet dich
terbij is gekomen.
De poging van de provincie
om de partijen dichter bij elkaar
te brengen is dus hopeloos mis
lukt. Gedeputeerde Blok bekijkt
volgende week of het nog zin
heeft om een tweede bemidde
lingspoging te wagen.
VRIJE TIJD
Killies
'Hjllies. een passie of een obses
sie?' is de titel van de lezing die
L. van den Berg dinsdag 20 april
houdt in centrum Eickerlyc aan
de Havixhorst in Alphen. Killies
zijn tandkarpertjes die eieren
leggen. De bijeenkomst begint
om acht uur en is georganiseerd
door aquarium- en terrarium-
vereniging De Natuur in Huis.
Modeshow
De voorjaarscollectie van de fir
ma Meyssen wordt op dinsdag
20 april geshowd in diensten
centrum Westcrhove. De mode
show begint om half elf en
wordt gevolgd door een verlo
ting. Westerhove is te vinden
aan de Anna van Burenlaan 147.
Kinderbingo
Een kinderbingo wordt woens
dag 21 april gehouden in buurt
centrum Eickerlyc aan de Ha
vixhorst in Alphen. Het festijn
begint om twee uur en wordt
gehouden in verband met het
15-jarig bestaan van peuter
speelzaal De Ridderzwam. De
peuters vieren 22 en 23 april
Planten
Over oranjerie- en kuipplanlen
houdt H. Saaltink dinsdag 20
april een lezing in Alphen. De
spreker is uitgenodigd door de
afdeling Alphen van de Konink
lijke Maatschappij Tuinbouw en
Plantkunde. De bijeenkomst is
in de Goede Herderkerk aan de
Ten Harmsenstraat en begint
om acht uur. De vereniging
brengt donderdag 22 april een
bezoek aan het verkoopcen-
tru'm van de firma Esveld aan
het Rijneveld 72 in Boskoop.
Belangstellenden worden daar
veer honderd keer per jaar voor.
Broersma weigert de twee
vrouwen te accepteren in de
plaats van Sharon. De advocaat
van Van der Aa en keiel, A
Bemtsen, zegt hierover: „Als
Broersma zelf een nieuwe huur
der voor zijn pand mag zoeken,
kan hij opnieuw de huur vast
stellen. En die zal hij dan wel
verhogen. Als hij Van der Aa en
Ketel accepteert als opvolgers
van Sharon, mag hij dat niet
doen."
Bemtsen meent dat Van der
Aa en Ketel de zaak vrijwel ze
ker zullen winnen: „Als de bc-
drijfsopvolgers kredietwaardig
zijn, accepteert de kantonrech
ter de nieuwe huurder vrijwel
altijd in plaats van de oude." Op
gTond hiervan lijkt het onwaar
schijnlijk dat The Highlander
binnenkort wordt gesloten.
Makelaar n Martin, die
Broersma vertegenwoordigt, wil
niet op de zaak ingaan. Broers
ma zelf was niet voor commen
taai bereikbaar.
WILFRED SIMONS
De uitbaters van bar-dancing
en poolbiljart-centrum The Hig
hlander hebben een proces
aangespannen tegen L. Broers
ma. Hij is de eigenaar van het
pand in de Alphense Pieter
Doelmanstraat 8. Het conflict
ontstond toen A. van der Aa en
E. Ketel de zaak overnamen van
H. Sharon, die de zaak tot eind
vorig jaar onder de naam Man
hattan dreef.
In principe mogen onderne
mers zelf opvolgers zoeken voor
hun bedrijven. Als de eigenaar
van het pand het niet met de
keuze van de ondernemer eens
is, kan de nieuwe huurder bij de
rechtbank een zogeheten 'in de
plaats-stelling' krijgen. Dat be
tekent dat hij de rechtmatige
opvolger wordt van de de oude
huurder. Hij mag het bedrijfs
pand dan huren op de bestaan
de voorwaarden. Dit soort za
ken komt in Nederland onge-
Een Molukse bewoner van de Esdoornstraat in Alphen
aan den Rijn wordt maandag op straat gezet. De bewoner
weigert sinds 1 juli 1991 de huurverhoging voor zijn huis
te betalen. De hogere huur werd ingevoerd door eigenaar
van het huis, de Woningbouwvereniging Alphen (WVA)
en was het gevolg van een aantal verbeteringen en on
derhoudswerkzaamheden aan de woningen in de Bo-
menbuurt. Het is het zoveelste conflict tussen een bewo
ner van de Molukse wijk en de woningbouwvereniging.
Volgens directeur P.Kats van de
WVA is het nog maar zeer de
vraag of de bewoner werkelijk
uit zijn huis wordt gezet. „Dat
weten we maandag pas. Het ge
beurt zo dikwijls dat mensen op
de dag van de uitzetting nog wel
aan hun verplichtingen vol
doen."
Kats hult zich verder in stil
zwijgen over de precieze aard
van het conflict en de hoogte
van de huurschuld. „Dat is een
zaak tussen huurder en WVA.
Het is ongebruikelijk om daar
over mededelingen te doen."
Volgens Kats is het niet zo dat
meer mensen volgende week op
straat komen te staan. „Nee, dit
is puur een individuele zaak."
Het is niet het eerste huur-
conflict van Molukse bewoners
met de WVA, sinds de woning
bouwvereniging eigenaar werd
van de woningen. Daarvoor was
de gemeente Alphen de ver
huurder. Een groot aantal Mo
lukse bewoners stoort het dat
de gemeente Alphen de wonin
gen indertijd heeft overgedra
gen aan de WVA.
De woningen werden in de
jaren zestig speciaal voor hen
gebouwd. De Molukkers kregen
een speciale status omdat ze er
tijdelijk zouden wonen. Die sta
tus van 'het in ballingschap le
ven in Nederland' willen een
aantal Molukkers graag houden
De aanleg van de heemtuin in Oude Wetering is mislukt. De inheemse planten werden overwoekerd door brandnetels en andere grove onkruiden.
Het wordt nu een gewoon parkje. foto ben de bruyn
OUDE WETERING MARIETA KROFT
Tien jaar lang heeft de gemeente Alkemade
geprobeerd een inheemse tuin in Oude We
tering aan te leggen. Dat is niet gelukt. De
klokjesbloemen, rolklavers, grasanjers, ooi
evaarsbekjes, bosviooltjes en nog vele ande
re bloemetjes deden het niet. Onlangs be
sloten B en W van Alkemade om dan maar
een 'gewoon' park aan te leggen.
De grond is te voedselrijk, noemt opzich
ter van de plantsoenendienst J. van Segge-
len als een van de oorzaken van de misluk
king. „Er ligt veengrond. Die grond is zo rijk
dat de grove onkruiden zoals brandnetels,
zuring en de grove grassoorten de fijnere
inheemse bloemen onderdrukten." Ook is
het gebiedje, met een omvang van circa 150
bij 30 meter, gelegen tussen de Braassem
en hef restaurant De Woelige Baren, erg
'vandalisme-gevoelig'.
Van Seggelen vertelt dat bromfietsers ge
regeld door het park scheuren, waardoor er
nogal wat planten worden vernield.Als wij
bloemen zaaiden, deden wij er ter plekke
een etiket bij. Dan konden de scholieren die
voor een excursie naar de heemtuin kwa
men, zien welke plant daar groeide. Maar
daar kwam niets van. Het duurde nooit lan
ger dan een week. dan was het etiket weer
weg. Scholen kwamen dus nauwelijks. Je
kunt moeilijk van een onderwijzer verwach
ten dat hij alle namen van de bloemen uit
zijn hoofd kent."
Regelmatig heeft de gemeente de afgelo
pen jaren geprobeerd om de grond te ver
schralen, zodat de grove onkruiden geen
kans meer zouden krijgen om te groeien. Er
werd zand op de grond gegooid maar deze
maatregel hielp ook niet, zegt Van Seggelen.
Het zand zakte steeds weg, door de veenla
gen heen.
Op een steenworp afstand, in Leiden en
Leiderdorp, komen de heemtuinen wel tot
ontwikkeling. „Die tuinen zijn een paar
hectare groot, hetgeen bevordelijk is voor
het succes", legt Van Seggelen uit. „Boven
dien hebben ze in die gemeenten een spe
cialist rondlopen en bestaat de grond daar
uit andere veenlagen."
Het is nog niet bekend hoe de voormalige
heemtuin van Alkemade eruit gaat zien. „In
eerste instantie blijven we 'm grof bijhou
den". zegt het hoofd plantsoenendienst.
„We planten wat heesters. Het seizoen is nu
al te ver gevorderd om er een fijn plantsoen
van te maken."
Mocht de politiek in Alkemade ooit weer
eens besluiten om een heemtuin in de ge
meente aan te laten leggen, dan zou Van
Seggelen dat toejuichen. „Maar dan moet
er een flinke som geld vrijgemaakt worden
om de grond geschikt te maken voor in
heemse planten", zo luidt zijn advies. „Het
terrein moet bovendien afgeschermd wor
den zodat vandalen geen kans krijgen en er
moet een specialist worden aangetrokken
die zich met de tuin bezig kan houden."
'Energie-nul-woningkost bewoners meer dan besparingen opbrengen
WOUBRUCGE MIEP DE CRAAFF
Een huis bewonen zonder dat
er (twee)maandelijks een forse
energienota op de deurmat
ploft. Het klinkt utopisch: het is
werkelijkheid in het landelijke
Woubrugge. Het echtpaar
JCroon bouwt zo'n 'energje-nul-
woning' en zorgt daarmee voor
een landelijke primeur. Nooit
eerder heeft een particulier dat
voor elkaar gekregen. Ironisch
genoeg, beseft Kroon, zal hij
vanwege zijn pioniersfunctie
nooit echt geld besparen. De
kosten van 'het' huis aan de
Vierambachtsweg overschrijden
de besparingen ruim. Ook op de
lange duur.
Het deert Kroon eigenaar
van een energie-adviesbureau
niet iri het minst. „Je moet,
als je aan zoiets begint, natuur
lijk een soort idealist zijn. Dat
ben ik ook. Dit huis was een
technische uitdaging voor me.
Bovendien vervul ik een voor
beeldfunctie. De eerste tv, de
eerste ijskast, waren toch Ook
veel duurder dan ze nu zijn?
Ooit zullen dergelijke huizen
vele malen goedkoper worden.
Iemand moet ermee beginnen".
Wat de 'energie-nul-woning'
zo duur maakt, zijn, nog los van
het duizenden uren denkwerk,
de vele technische voorzienin
gen. Anders dan bij de energie
huizen die tot dusverre bekend
waren, zijn er op het dak van de
'nul-woning' geen zonnecollec
toren geplakt. Kroon vond dat
lelijk: het moest minder opval
lend. Na veel gepuzzel en met
hulp van 'techneuten' is een
dak ontworpen waarin 76 zon
nepanelen werden geïnte
greerd. Bedoeld voor de opvang
Woubruggenaar A. Kroon en echtgenote. Nu nog in de 'puinhopen', straks wonend in een huis waar nooit een energienota in de bus zal vallen. He
laas zal Kroon dat geld nooit terugverdienen... t foto ben de bruyn
van zowel thermische (voor
warm water) als de elektrische
energie. De opgevangen zonne
warmte levert 's zomers twee
maal zoveel energie op als het
Woubrugse gezin nodig heeft.
Het surplus wordt via de kabel
doorgegeven aan Energiebedrijf
Rijnland, dat de familie Kroon
daarvoor in ruil tijdens veel
minder zonnige wintermaan
den aardgas terug geeft: een
simpel ruilhandeltje.
Op het eerste gezicht verschilt
het inwendige de 'energie-nul
woning' in niets van de door
snee Hollandse stulp. Hout en
marmer op de vloer, schoon-
metselwerk op de muur. Oud
hollandse deuren. Maar volgens
de bewoner zit er terdege een fi
losofie achter de gebruikte tna-
terialen. .Alles is grotendeels
opnieuw te gebruiken. En het
zijn allemaal materialen die het
milieu geen schade toebrengen.
Spaanplaat tref je hier bijvoor
beeld nergens aan".
Buiten valt op dat het dak in
verhouding van forse afmetin
gen is. JCroon: „We moesten na
tuurlijk een groot dak hebben -
op het zuiden! Bovendien is dit
huis een beetje bolvormig ge-
bowd zodat de verhouding ten
opzichte van het afkoelend op
pervlak gunstig is. En uiteraard
zijn de muren extra geïsoleerd".
Volgens Kroon is hij de eerste
particulier die met plannen
voor een dergelijke energievrije
woning rondliep en deze in ei
gen beheer verwezenlijkte. Des
ondanks was het energiebedrijf
van meet af aan één en al be
reidwilligheid. „Ik heb natuur
lijk al vroeg contact opgenomen
en had er al bepaalde contacten
lopen, vanwege mijn bureau.
Vroeger brak je bij zo'n groot,
log bedrijf nergens doorheen,
tegenwoordig heb je er zelfs een
hele afdeling milieu. Ook voor
hen is dit natuurlijk een voor
beeldhuis".
Want de nieuwbakken huisei
genaar beseft terdege dat de
landelijke rust van Woubrugge
de komende jaren goeddeels
aan hem voorbij zal gaan. Nu al,
terwijl het huis nog niet eens
echt is opgeleverd, trekt het
heel wat kijkers. „Ik heb met het
energiebedrijf en de overkoepe
lende organisatie, de Novem. de
afspraak dat het huis op gezette
tijden voor publiek moet wor
den opengesteld. De plaatselijke
scholen hebben het huis zelfs in
het leerprogramma opgeno-
ten weten dat er méér mogelijk
heden zijn dan alleen die vrese
lijk vervuilende kernenergie".
