'Repertoire voor vergeten publiek' Rtv show Videoband NOS geeft eenzijdig beeld van Nederland in oorlogstijd Belevenissen van arts in 'middle of nowhere' DINSDAG 13 APRIL 1993 STARDOM Dionne Warwick moet in New York binnenkort voor de rechter verschijnen. De dame in kwestie is blijkbaar nogal een kooplustig type. Ze staat maar liefst voor 100.000 dollar in het krijt bij American Express. Telly Savalas is van zijn lolly-ver slaving af. FOTO ARCHIE Telly Savalas, wie kent hem niet, die kale filmster eeuwig sabbelend op een lolly. Die lolly verslaving begon toen hij in de j serie 'Kojak' ging spelen. Helaasj bl?ef het niet bij een paar afleve ringen dat hij zich van de produ- cent moest overgeven aan dat j soort snoepgoed. Savalas vond het zo lekker dat hij ook privé continu met een lolly in zijn mond rondliep, Na veel vijven en zessen is hij nu eindelijk van de ze verslaving af. In de detective serie 'The Commish' wordt Telly dan ook niet meer met lollies aangetroffen. Jenny Garth alias Kelly uit Be verly Hills 90210 is een echte boerendochter, al blijkt dat niet in de serie. Zij is verzot op paar den. Als Jenny niet in haar slaap kamer op de boerderij was te vin den, ging moe, maar eens in de j paardestal kijken. In negen van j de tien gevallen lag ze daar dan lekker bij haar edele viervoeter tfl pitten. Het is weer zover. De komen de tijd worden er in Londen kle dingstukken geveild van beroem de overleden sterren. Vast staat in ieder geval dat een leren broei van Jimi Hendrix onder de hamer komt. Het kledingstuk moet maar liefst 15.000 gulden op brengen. Het huis van Kenny Rogers in de Amerikaanse staat Georgia staat te koop. De heer en me vrouw Rogers gaan scheiden, vandaar. Het optrekje telt elf slaapkamers en niet minder dan dertien badkamers. In de tuin is een complete golfbaan aange legd. Hoeveel het huis moet op brengen, vermeld de historie niet. Wel dat alles kosten/koper is. Dionne Warwick heeft een gat in haar hand. Ze heeft een schuld opgebouwd van 100.000 dollar. BZN is weer op toernee. Het zwangerschapsverlof van Carola Smit is voorbij. De Volendamse groep trekt weer volle zalen. Ca rola stalt haar baby bij haar ou ders. Lekker makkelijk. Maar zo redeneert de zangeres: de baby slaapt en hoeft verder alleen maar te worden gevoed, dus zo veel werk is dat niet. Het kind verschonen wordt gemakshalve maar vergeten. Johnny Holshuijsen blij met cd-versie 'The story of John Woodhouse' (-Tl he Story of John Woodhouse of John- JL ny Holshuijsen, zo u wilt, is al lang verteld. In het boek 'Een leven vol muziek' dat jaren geleden verscheen. Sinds kort bestaat er ook een muzika le versie. Tweeëndertig succes sen van John en zijn electroni- sche accordeon staan op de dubbel-cd 'The Story of John Woodhouse'. Tussendoor zijn er ook gastoptredens van onder anderen het Westlands Man nenkoor onder leiding van Piet Struijk, het orkest van Malando, van kunstfluiter Gerry de Boer en van Caroline Kaart. Woodhouse: „Het is repertoire voor een vergeten publiek." Woodhouse of laten we maar zeggen Johnny Holshuijsen („Dat hele Woodhouse-gebeu- ren staat los van m'n andere werk") is blij met de plaat. Net zoals, weet Holshuijsen zeker, heel veel andere mensen. „Niet alle mensen in Neder land willen alleen maar popmu ziek horen. Daarmee zeg ik niet zo veel nieuws. Er is een kente ring gaande. De platenmaat schappijen constateren ook een vraag naar andere muziek. Het publiek raakt uitgekeken op het geijkte. En mensen willen na tuurlijk ook dingen horen waar mee zij zijn opgegroeid en die ze nauwelijks meer op de radio kunnen vinden. Vandaar dat de platenmaatschappij heeft ge dacht: waarom die Woodhouse dan niet? Ik weet het al lang: in de supermarkten lopen miljoe nen mensen die van andere muziek houden dan alleen van het popgeweld." Om zijn overtuiging te beves tigen hoeft hij alleen maar in zijn kasten te kijken. Daar lig gen zo'n achttien gouden en ze ven platina platen, er is een pla tina LP met diamanten bij. En dan zijn er nog de Midem Tro fee 1967-1968, een Edison, de Gouden Tulp van Phonogram en een gouden microfoon. „Het is niet voor de eerste keer in m'n leven dat ik zo'n kentering meemaak. Het was precies het zelfde in 1967. Toen bracht ik de single 'Melodia' uit. Het nummer werd gelanceerd in 'Voor de Vuist Weg' van Wil lem Duys. Het sloeg in als een bom. Ook toen zat je midden in een golf van popmuziek en er waren een paar generaties die iets anders wilde horen, iets dat meer bij hen paste." Het geheim van zijn succes was mede de electronische ac cordeon die Holshuijsen toen introduceerde. „Ik speelde al ja ren accordeon. M'n eerste kreeg ik toen ik zes was. Mijn vader speelde, hij had les. En ik zat er vaak bij als hij aan het oefenen was. Zo klein als ik was, wees ik hem wel eens op wat hij fout deed. En op een dag zei mijn vader: weet je wat pappa zal doen: hij zal de zijne verkopen en er voor jou eén kopen. Toen kreeg ik een Weegschaaltje." „Ik heb veel gestudeerd. Op mijn vijftiende werd ik wereld kampioen. Op mijn zeventiende ben ik prof. geworden. Dat was vlak voor de oorlog. In de oorlog heb ik me maar een beetje rus tig gehouden. En in 1947 ben ik bij de Radio terecht gekomen. De Ramblers, de Zaaiers, het Metropole orkest. Ik heb m'n ei gen orkest opgericht, de Edel- weiss-kapel. Daar heb ik een jong zangeresje bijgehaald: Olga Lowina." „Ik heb zo hard gewerkt in die tijd. Met de Windmolens was ik betrokken bij het programma 'Zing met ons mee' met Dick Doorn, John de Mol sr. en met Johnny Holshuijsen, geflankeerd doorzijn echtgenote en Willem Duys: „Niet alleen voor mij is het fijn dat die dubbel-cd is uitgekomen, ook voor de mensen die altijd van de muziek van Woodhouse hebben ge houden." FOTO GPD of twee keer in de hitparade hebt gestaan, wil het niet zeg gen dat je iets hebt opgebouwd. En laat je niks wijsmaken, vroe ger waren de omstandigheden ook niet zo veel beter. Dan moest je het ook alleen doen. Ik heb in 1937 in een show ge staan in Amsterdam, waarin Willy Alberti als wonderkind zong. Aan mij vroegen ze of ik ook m'n accordeon kon bespe len als hij op mijn rug hing. Ge woon goed spelen was niet ge noeg. Je moet veel slikken en doorwerken. Dat is van alle tij den." Op 1 september 1981 is Hols huijsen, die tegenwoordig in een appartement in het Belgi sche Turnhout woont, gestopt met optreden en platen maken. „Ja, ik was een kaars die aan twee kaarten had gebrand. Ik heb tegen mijn vrouw gezegd: nu kunnen we twee dingen doen. Doorgaan en dan maar zien waar het schip strandt of proberen te genieten van wat we hebben opgebouwd. We hebben voor het laatste geko zen. Ik ben niet zo iemand die in de coulissen wil sterven. Als artiest ben ik best ijdel, dat moet je ook zijn, maar om alles er aan op te offeren: zo ijdel ben ik nu ook weer niet. En ik moet zeggen: we genieten. En dat we nu meemaken dat nu weer een cd is uitgekomen, dat vind ik fijn. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de mensen die altijd van die muziek hebben gehouden." on een mo dernere klank te geven. Ik had gehoord van de electro nische moge lijkheden en ik het m'n ideeën daarover besproken met een vertegen woordiger van een instrumen ten-firma. Ander half jaar later belde hij me. Hij had m'n ideeën doorgege ven en in Frankrijk was een firma die ze bleek te hebben uitgevoerd. Ik heb toen het nummer 'Melodia' geschreven en het sloeg enorm Wat heet. Iedere LP die hij maakte, verkocht in recordaan tallen. „Dat was fantastisch. te hebben uitproberen en je moet ook de dingen leren die je niet kunt. Maar je moet altijd van onder af aan beginnen. Het is net als met een huis: als je dat wil bouwen moet je vanaf de grond en liever nog onder de grond beginnen. Ik heb tegen woordig wel eens de indruk dat ze met het dak beginnen. En je weet wat er dan gebeurt: dan houdt het huis niet lang stand." „Ik begrijp ook wel dat de pla tenmaatschappijen, sommige mensen die zich opwerpen als managers alleen maar gauw geld willen zien. Maar voor dat je het weet, persen ze mensen als een citroen uit en de schil gooien ze weg. Maar als je een Jenny Roda, Sonja Oosterman, Truusje Koopmans, Annie Pal men. Ik schreef alle arrange menten voor dat programma. En dat waren er veel. Er gingen zo'n dertig liedjes in een half „Enfin, dat programma had zo'n succes dat we ook in Duits land en Oostenrijk zijn ge vraagd. Daar moesten aparte arrangementen voor komen, want de Duitse smaak is wat, laat ik zeggen, vierkanten Jaren hebben we het volgehouden. Zie je die eeltknobbel op m'n vinger, hij slinkt nu iets, maar hij is zo dik geweest: overge houden aan het schrij- Venik werkte hard, maar ik had in die tijd ook het idee om de accorde- Maar de andere kant van het vak heb ik nooit verwaarloosd. Daarom zeg ik: het Woodhouse- gebeuren is een apart deel van me. Je komt pas echt ver in een vak als je alle facetten beheerst. Ik heb ook Jacques Brei, onver wacht, begeleid. Ik heb gewerkt met Kurt Edelhagen. Ik heb ge componeerd. Voor Rita Corita bijvoorbeeld: 'Koffie.'. Voor Conny Vandenbos: 't Is genoeg'. Ach, er is zo veel." „Ik heb ook jazz gespeeld. Je moet studeren. Je kunt een gave hebben, maar je moet alles wat je in je HILVERSUM FRED VAN GARDEREN „Door de eeuwen heen hebben Nederlanders voor hun vrijheid gestreden. Liever sterven in vrij heid dan leven in knechtschap. Goed en bloed hebben zij geof ferd voor het vaderland, trouw i het devies: Ik zal handha ven. Aan gespierde taal geen ge brek in de speciale editie van 'Beeld van Nederland', getiteld 'Vijf jaren'. Het vertelt het tries te verhaal van een welvarend land dat door de agressor in puin wordt geschoten. De oor logsjaren een beetje eenzijdig op een rijtje gezet, maar dat kan geen kwaad als het om een hulpactie gaat. De Hulp Actie Roode Kruis, vlak na de oorlog opgezet, kostte immers niet niets. 'Vijf jaren', met als ondertitel 'Een film, opgedragen aan alle Nederlanders', wijkt in alles af van de vijfdelige videoserie 'Beeld van Nederland' die de NOS vorig jaar afsloot. De vi deoband is niet opgebouwd uit 'objectieve' journaalbeelden van Polygoon, maar bestaat uit één film, in opdracht gemaakt door het Rode Kruis. Daarnaast zijn de jaren niet chronologisch op een rijtje gezet, maar bestaat de film uit één lange klacht, waarin de ontmanteling van het land centraal staat. De deporta tie van de joden wordt in een enkele bijzin genoemd, terwijl de opsomming van materiële verwoestingen eindeloos lijkt te duren. Het verhaal van de ille gale pers is in twee zinnen ver teld, terwijl de teloorgang van de economie veelvoudig in gra- fiekvorm zichtbaar wordt ge maakt. Toch bestaat 'Vijf jaren' uit unieke beelden. De trek uit de grote stad tijdens de Hon gerwinter op zoek naar voedsel, het protest van artsen die na de bezetting hun naambordjes van de deur haalden, maar door col laborateurs wederom aan hun status werden herinnerd (zij schilderden met grote letters ARTS op hun puien). Uniek zijn ook de beelden van net na de oorlog. Steden in puin, bruggen vernield, spoorwegen omge toverd tot verwrongen staal. „Nijmegen, waarvan de ge schiedenis teruggaat tot de Ro meinen, behoort tot één van de zwaarst getroffen steden van Nederland," moppert de stem. Over Arnhem: „Deze prachtige zeven eeuwen oude stad aan de Veluwezoom werd, nadat ze door de Duitsers was leeg geroofd, veranderd in een gro te puinhoop." En kwaaiig klinkt hij als hij zegt: „In Gro ningen werd de binnenstad grondig vernield." Maar de stem mag dan ook weerbar stig klinken, want de beelden van Groningen doen ver moeden dat alleen de Akerk en de Jozefkerk nog over eind staan. De eerste maanden na de oorlog is het nog geen vet pot. Mensen wonen in zelf gebouwde hutjes of door Duitsers verlaten bunkers. Maar heel langzaam be gint er iets te gloren: „Al leen arbeid, intensieve ar beid, zal ons land er bo venop helpen," weet de stem (die prinses Juliana steevast Juljana noemt). Een eerste fabriek opent zijn poorten, een eerste trein vervoert wat goe deren, een eerste boot doet een haven aan. Het caroussel dat Ne derland heet, kan weer draaien. (Vijf Jaren; NOS- Strengholt Licensing BV. Duur 65 minu ten. Prijs: f39,95) TV-serie ongecodeerd bij FilmNet Plus Wat doet een jonge net afgestu deerde arts uit het mondaine New York als hij in de 'middle of nowhere' uit de bus gezet wordt en dan te horen krijgt dat dit de plek is waar hij vier jaar lang moet wonen en werken? Juist: hij probeert zo snel moge lijk weg te komen. Joel Fleisch- man neemt zich dan ook voor om geen seconde langer dan noodzakelijk in Cicely, ergens ver weg in Alaska, te blijven. Dat blijkt makkelijker gedacht dan In de televisie-serie 'Northern Exposure' worden de belevenis sen van Joel Fleischman in het afgelegen Cicely gevolgd. 'Nor thern Exposure' is een van de dramaseries die abonneekanaal FilmNet Plus ongecodeerd uit zendt. In Amerika wordt de televisie serie 'Northern Exposure' vol gens programmadirecteur Mau rice Koopman van FilmNet Plus regelmatig vergeleken met Twin Peaks. Het decor van 'Northern Exposure' is een klein afge legen dorpje in Alaska waar bi zarre en excen trieke personen wonen. In Twin Peaks, een klei- lar in zijn studie medicijnen ge stoken en in ruil daarvoor moet hij vier jaar lang zijn beroep uit oefenen ergens in het land. Fleischmans standplaats wordt Cicely. Een kleiner gat heeft de arts nog nooit gezien. Hij valt van de ene verbazing in de an dere als hij kennismaakt met de lokale bevolking waar hij de ko mende jaren aan overgeleverd is. Langzaam maar zeker raakt hij thuis in het plaatsje en leert hij de bewoners en hun eigen aardigheden kennen. De eerste afleveringen van 'Northern Exposure' staan als een huis. De kijker wordt zon der gebruik te maken van cli chés direct in de sfeer van het afgelegen plaatsje getrokken. Via het personage Joel Fleisch man leer je als kijker de bewo ners van het dorp kennen en wil je meer over ze te weten ko men. Je zou de jonge arts haast willen afraden om zijn vlucht pogingen uit Cicely door te zet ten. GelukJdg is dat niet nodig. Het bericht van zijn advocaat in New York dat hem 10.000 dollar ne gemeen schap aan de Amerikaans- Canadese grens, wemelde het eveneens van de bijzon dere types. De gelijkenis met Twin Peaks zit vol- Vrouwen tijdens de hongerwinter op zoek naar voedsel. Een beeld als deze ontbreekt in de videofilm 'Vijf Jaren' gens pro grammadirec teur Koopman van FilmNet vooral in de uitstraling van de serie. „Er gaat een cult- achtige sfeer van de serie van uit. De fans van 'Northern Exposure' heb ben verenigin gen rond de se rie opgericht." Ten tijde van Twin Peaks werden in Amerika, maar ook in Nederland, zelfs feesten rond de serie georgani seerd en look-a-likewedstrijden gehouden. Rob Morrow speelt in 'Nor thern Exposure' de rol van de jonge dokter Joel Fleischman. De overheid heeft 125.000 dol- Maurice Koopmans, programmadirecteur van Film- Net Plus: „Er gaat een cultachtige sfeer van Nor thern Exposure uit." archieffoto cpd boete en achttien jaar gevangis- straf staat te wachten als hij de vier jaar niet volmaakt, doet hem blijven. (FilmNet Plus zendt voorlopig de eerste 46 afleveringen van Northern Exposure elke don derdagavond uit van 19.00 tot 20.00 uur.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 10