UIT 'Oklahoma!', de revolutie van Rodgers Hammerstein Rtv show 'In een soap spelen is heel intensief Kreatief met Kurk: Geen kunst Portretten van Diana, Sarah en Charles rssfc. lA/QENSDAG 31 MAART 1993 Musical ging vijftig jaar geleden op Broadway in première arnhem. martin De Amerikaanse the aterwereld bereid zich voor op een groot feest. Vandaag is het pre cies vijftig jaar geleden dat de musical 'Oklahoma!' in het St. James Theatre in New York zijn première beleefde. Voor thea termakers een gedenkwaardige dag, want met die première be gonnen componist Richard Rodgers en tekstschrijver Oscar Hammerstein een ware revolu tie in het muziektheater. Een re volutie die in 1951 met 'The King and I' de perfectie bereik- Na Rodgers Ik Ha is er nooit meer een duo ge weest dal de regels van de mu sical zo nadrukkelijk verander de. Hun invloed is in ons land het beste te vergelijken met de verdiensten van Annie M.G. Schmidt. Miljoenen Amerika nen en Britten groeiden op met hun liedjes, zoals veel Neder landers werden opgevoed met gedichtjes en verhalen van Schmidt. De deuntjes van Rod gers Ik Hammerstein vormen een essentieel onderdeel van de Amerikaanse (thealer-)cultuur. Lange lijd zag het er niet naar uit dat 'Oklahoma!' Broadway zou veranderen. Rodgers was dan een uitermate succesvol componist, zijn samenwerking met Hammerstein beloofde weinig. De tekstschrijver maak te in de jaren twintig furore met operettes, een theatervorm die rond 1930 zo goed als uitgestor ven was. Wat de. talentvolle Hammerstein daarna ook pro beerde, de ooit veelgevraagde tekstschrijver zag het ene pro ject na het andere mislukken. Rodgers stelde de musical 'Oklahoma!' in eerste instantie voor aan zijn vaste tekstschrij ver Lorenz Hart. Daarna zette Rodgers zijn zinnen op Ham merstein. Flij had daar alle. re den voor. Hammerstein schreef in 1927 'Show Boat', een musi cal die geschiedenis schreef. Bovendien werkte hij veel met Jerome Kern, een componist die Rodgers bewonderde. Maar misschien wel de belangrijkste reden was dat Hammerstein een goed librettist was. Samenhangend Niets wees op een succesvolle start van de samenwerking. De basis voor 'Oklahoma!' was een geflopt toneelstuk. Daarnaast druisten de ideeën voor de mu sical-versie van Rodgers Hammerstein in tegen de des tijds gangbare visies op musi cals. Experimenten in het thea ter waren begin jaren veertig bovendien haast onmogelijk. Musicals moesten hits hebben om Het voortbestaan van zo'n produktie te garanderen. Rod gers was echter overtuigd van het succes. „Weet je wat er mis is met deze show", vroeg hij na een produktiebespreking aan zijn medewerkers. „Helemaal De première op Broadway gaf len. hem gelijk. Laaiend enthousias te kritieken en een ongekende belangstelling waren het resul taat. Een normale hit-musical werd in die tijd zo'n vierhon derd keer opgevoerd en toerde vervolgens hooguit achttien maanden door het land. 'Oklahoma!' beleefde 2.212 voorstellingen en de nationale tournee nam meer dan negen jaar in beslag. Het St. James Theatre was vrijwel continu uit verkocht, in die tijd iets unieks. Wat was het geheim van Rod gers Hammerstein? Heel sim pel: het verhaal van de show stond centraal. Muziek, zang en dans moesten de voortgang van dat verhaal dienen. Het duo smeedde de musical om tot een samenhangend geheel, een ge- integreerde theatervoorstelling. Het werk van choreografe Agnes de Mille was dan ook zeker net zo belangrijk als dat van Rod gers Hammerstein. Vooral haar droom-ballel aan het ein de van de eerste akte wordt nog altijd beschouwd als artistiek uitermate geslaagd. Imposant Andere musical-makers erken den meteen de noodzaak van de omwenteling en baseerden hun nieuwe produkties op de bevindingen van Rodgers Hammerstein. Hun samenwer king werd vervolgd met 'Carou sel' (1945), waarin het fameuze duo zijn visie op de musical ver der ontwikkelde. 'Carousel', Rodgers' favoriete show, heeft duidelijk opera-invloeden. 'South Pacific' was, na het te genvallende 'Allegro', in 1949 opnieuw een schot in de roos. De voorstelling werd 1.925 keer gespeeld op Broadway en lever- de de meeste hits op. De vervol making van hun revolutie kwam in 1951 met 'The King and 1', met Gertrude Lawrence Yul Brynner in de hoofdrol- FilmNet brengt ongecodeerde soap-serie Soap-liefhebbers kunnen nu ook bij het abonnee-kanaal FilmNet Plus te recht. Gratis nog wel, want FilmNet Plus gaat tijdens de ongecodeerde uit zendingen, dus uit zendingen die zon der decoder te ont vangen zijn, de Amerikaanse soap serie Loving uitzen den. Zeven dagen per week, van 18.00 uur tot 18.30 uur. Loving, op dit moment in landen als Italië en Grie kenland een ware topper, speelt zich af in Corinth, een fictief Amerikaans universiteitsstadje aan de oostkust. Twee families staan centraal: De familie Alden, een rijke aristocratische fa milie die zijn naam heeft gegeven aan de Alden-universi- teit, en de Dono- sprong Ierse middleclass-familie. De Donovans heb- kinderen, die, jals Actrice Roya Megnot speelt ii echte soap betaamt, weer verliefd wor den op de kinderen van de Aldens. Actrice Roya Meg not speelt in de serie de rol van Ava Rescott Forbes Alden, het aangetrouwde familielid dat van intrigeren en manipuleren haar hobby heeft gemaakt. Ava is afkomstig uit een arm gezin, en heeft zich een beter milieu ingevóchten. Die mentale kracht zegt Roya gemeen te hebben met haar per sonage, alhoewel ze breekbaar en zelfs wat verlegen overkomt. „Zonder mijn eigen kracht had ik het nooit tot actrice gebracht. Ie moet hier vechten voor een rol, omdat er zo ontzettend veel concurrentie is. Ik vind het ook wel een leuke kant van Ava, on danks haar geraffineerdheid; ze vecht totdat ze krijgt wal ze wil." Hoewel Roya in Amerika alweer uit de se rie is, vindt ze het leuk om over Loving te praten. „In een soap spelen is ontzettend intensief. Elke dag moet je niewe scripts le ren, elke dag kruip je weer in de huid van je personage. Dat gaat je dan ook steeds mak- de serie de rol van Ava Rescott Forbe Alden. keiijker af. Bovendien ontstaat er een ge weldige band met de medespelers, er ont staat een heel sterk familie-gevoel." Voor Roya Megnot, voormalig student theaterwetenschappen aan de Universiteit van Washington, was de rol van Ava haar tv-debuut. Ze was vooral actief in het thea ter, haar grootste passie. „Ik ben dol op het theater, op de band met het publiek. Helaas is het op theatergebied in Amerika slecht gesteld. Het is moeilijk om ervan te leven." Specialiteit Medespeelster Callan White, in de serie de rijke, aristocratische Ann Alden, is het met haar collega eens. Ook zij is vo.oral in het theater actief geweest. „Shakespeare is mijn specialiteit", lacht ze. „Ik denk dat de serie zo sterk is omdat veel spelers een theater achtergrond hebben. Er wordt erg goed ge acteerd in Loving. Helaas kennen we in Vijftig jaar Rodgers (links) en Hammerstein. Professioneel gezien vormden Rodgers Hammerstein het meest harmonieuze team van Broadway. Op het persoonlijke vlak verliepen de contacten stroever. Er heerste een span ning tussen beiden. Hammer stein voelde dat, Rodgers niet. De componist complimenteer de zijn tekstschrijver nooit. „Heel adequaat", zei Rodgers als hij een nieuwe tekst kreeg. En daar bedoelde hij mee te zeggen: „Briljant, we maken er een super-song van." Hammer stein wist dat wel, maar kon het niet uitstaan dat zijn partner het nooit zo zei. Naast de vele succesvolle Broadway-shows creëerde het duo ook minder geslaagde pro dukties. Behalve 'Allegro' waren dat 'Me and Juliet' (1953) en 'Pi pe Dream' (1955). Minder be kend gebleven, maar wel vette hits waren de theatershow 'Flo wer Drum Song' (1958) en de televisie-show 'Cinderella' (1957) met Julie Andrews in de hoofdrol. Het grootste commerciële succes kwam in 1959 met 'The Sound of Music'. Vooral de filmversie met Julie Andrews is nog altijd populair. Van dat suc ces heeft Hammerstein niet kunnen genieten. Hij stierf, 65 jaar oud, in 1960 aan kanker. De theaterwereld van New York en Londen reageerde verslagen. Voor het eerst in de geschiede nis gingen alle lichten drie mi nuten uit bij wijze van eerbe toon. Rodgers bleef nog jaren lang actief. Behalve voor 'No Strings' schreef hij geen muziek meer die indruk maakte. Hij be sloot zijn omvangrijke carrière met drie flops. In 1979 stierf hij, 77 jaar oud. In Amerika is het legendari sche duo nooit van zijn voetstuk gevallen. Alleen dit jaar al wor den er 275 uitvoeringen van Rodgers Hammerstein-shows gegeven. In New York is op dit moment een expositie over het duo te bezichtigen. Talrijke boeken, platen en video's com pleteren de jubelstemming rond vijftig jaar 'Oklahoma!'. Amsterdam monique brandt tentoonstelling onder massale aal kurk, in 1980 tijdens een van publieke belangstelling officieel zijn vele reizen door Denemar- Wat hebben een kurken bad- door Fuchs geopend. Een groot ken. Peter: „Ik zat naakt met poes, een leunstoel vervaardigd deel van de genodigde gasten een bezweet lichaam in een te uit kurken en een eindeloze vi- moest zelfs noodgedwongen hete sauna, aan mijn voeten deofilm van een heen-en-weer buiten de overvolle zaal wach- teenslippers van kurk. Tegen- rollende kurk met kunst te ma- ten. over mij een naakte vrouw, haar ken? Heel weinig, zou je zo zeg- Geen kunst dus, maar wel la- naam Anlies. Ik ontdekte de ba- gen. Toch worden de voorwer- chen. Onder anderen Van de sis...liefde is creatief, pen, gemaakt tijdens de VPRO- Poods artistieke broeders als Sinds die tijd, Van de Pood serie Kreatief met Kurk de ko- Jan Wolkers en kunsthandelaar was blijkens de persinformatie mende weken tentoongesteld, Loek Brons amuseerden zich handarbeiddocent aan de Maria eerst in het Stedelijk museum kostelijk met werken als het Moeder Mavo in Oorschot, is hij (tot 31 maart), daarna in Kasteel welbekende 'beschermhoesje altijd met kurk als basismateri- Groeneveld in Baarn (van 3 tot voor uw afstandsbediening', aal blijven werken. Hij expo- en met 12 april). een bruikleen van de TH in seerde in Brandwondencen- Een grapje van de VPRO-di- Delft, 'Alleen in Wit', (olieverf trum Beverwijk en Galerie De recteur Van Beers en de gloed- en kurk op linnen) uit de privé- Maker in Bronkhorst. „De expo- nieuwe directeur van het Stede- collectie van Wieteke van Dort, sitie in het Stedelijk is mijn eer lijk Museum Rudy Fuchs. „Om- een in het populaire basismate- ste overzichtstentoonstelling", dat de VPRO en het Stedelijk riaal gevat portret van Kurk vertelde de trotse Van de Pood. Museum natuurlijke bondgeno- Douglas, Van de Poods favoriete Presentatrice Ellen hield zich ten zijn, en kunst de kurk is acteur en een drieluik van zijn tijdens de vernissage enigzins waar ons geestelijk leven op vriendin Anlies en 'Poppendres- op dé achtergrond. Vaste kijkers drijft", aldus Fuchs. soirtje'. Een topstuk was het op zullen het misschien gemerkt Op verzoek van de VPRO ware grootte kurken beeld van hebben, het botert de laatste ruimde het Stedelijk dus een Peter en Ellen onder de welbe- tijd niet meer echt tussen het zaal uit voor de voorwerpen die kende titel 'Van je afwerken'. eens zo harmonieuze duo. Toch zijn vervaardigd voor de inmid- Veel belangstelling was er ook zei Ellen erg blij te zijn met het dels tot 'cult' uitgegroeide serie voor het levende, liggende succes van haar tv-partner. van cursusleider Peter van de naakt met kurk (Niet Aanraken „Gelukkig is Peter nu definitief Pood (gespeeld door Arjen SVP!), een herinnering aan de doorgestoten met zijn kurkob- Ederveen) en de sympathieke tijd dat de jonge kunstenaar jecten." blonde presentatrice Ellen (Tos- voor het eerst bewust in aanra- ca Niterink). Zaterdag werd de king kwam met het basismateri- foto gpd Apierika geen systeem van toneelsubsidies, zoals bij jullie in Holland. Vandaar dat veel theateracteurs overstappen naar film en te levisie." Callan, zelf begin dertig, speelt in de serie een vrouw van middelbare leeftijd, een grootmoeder. „Ja, dat is misschien wat vreemd. Ikzelf geloofde ook absoluut niet dat ik het zou kunnen, maar de regisseur geloofde wél in me. Het was overigens wel makkelijk, want zonder schmink herkennen mensen me niet. Ik kan dus rustig naar de supermarkt." Ann Alden, haar personage in Loving, be schrijft ze als een soms wat wereldvreemde vrouw. „Omdat ze zo beschermd is opge voed, heeft ze soms niet in de gaten wat in de buitenwereld speelt. Maar ze blijft vech ten. Dat vind ik knap. En ik ben benieuwd wat de Nederlandse kijkers van haar vin den." Zeker in hun vaderland gaan de leden van het Engelse konings huis dagelijks over de tong. Op radio, televisie en in kranten wordt nagenoeg geen aspect van hun privéleven onbespro ken gelaten. In drie program ma's portretteren enige journa listen Diana, Charles en Sarah. In de eerste aflevering Diana: a Portrait, die RTL 4 vanavond om half negen uitzendt, staat Diana centraal. Op 7 april wordt op dezelfde tijd Fergie: Paradise Lost op het scherm gebracht. De cyclus wordt op 14 april afge rond met Charles: a man alone. 'Diana: a Portrait' laat zien hoe een meisje van negentien haar intrede doet in de konink lijke familie en met welke moei lijkheden zij te kampen krijgt. Naast uniek beeldmateriaal zijn er interviews te zien met An drew Morton, de schrijver van de spraakmakende biografie Diana: here true story. Ook Pen ny Junor, de koninklijke bio graaf, Judy Wade van het Hello 'Diana: a Portrait'. Magazine' en Ingrid Seward, re dacteur van het Majesty Maga zine komen aan het woord. De programma's zijn gepro duceerd en geregisseerd door Alan Scales, die gedurende zijn zestienjarige loopbaan bij de BBC meerdere programma's maakte over het koningshuis. Zijn achtdelige serie 'The Great foto pr Palace' werd zowel op BBC 1 als op BBC 2 meer dan eens uitge zonden. A prince for our time, zijn portret van de Prins van Wales, trok op BBC 1 bijna twaalf miljoen kijkers en werd wereldwijd in 45 landen uitge zonden. (RTL 4, vanavond om 20.30 uur) GESPROKEN Frédérique Huydts, f alias Annette uit GTST in VARATV-Magazine: ^^^B „Ik werd echt overal nageroepen 'Annee- hette, waar is dokter Simon?' Daar word je gewoon doodziek van. Bovendien werd er op feestjes alleen maar over mijn werk gepraat. Oervervelend." Renee Soutendijk in Humo: „Ik zit steeds beter in mijn vel, maar dat wijt ik niet alleen aan het acteren, maar gewoon ook aan het ouder worden. Ik ben nu veel zekerder over mijn meningen en emoties. Kijk, als ik me de kri tiek op mijn werk nog zo zou aan trekken als in het begin, had ik al jaren geleden zelfmoord moeten plegen." Lisa Marie Presley in Privé: „Ik ben behoorlijk evenwichtig en zie wat scientology doet, als het meest fantastische waarmee ik ooit in aanraking ben gekomen. Ik was nooit helemaal gelukkig. Ik had altijd veel vragen en het leven en het bestaan beantwoordden die niet, maar verontrustten me nog meer. De scientology heeft die vragen beantwoord." Bart Peeters en zijn Radios in Story: „Live heel Europa door. Dan voe len wij ons opperbest en daar doen we het ook voor. Telkens als we optreden raken we in een soort extase. We krijgen allemaal 'wind in ons kop'." John Ratzenberger, alias Cliff uit Cheers in VARA TV-Magazine: „Cliff dankt zijn populariteit aan het feit dat hij mensen aan het la chen maakt. Maar ik doe niet aan analyse, vraag me niet af waarom mensen lachen. Dat soort dingen leren ze je op de toneelschoolI k heb nooit een acteeropleiding ge volgd. Voordat ik acteur werd, was ik timmerman. Het feit dat ik al elf jaar Cliff speel verveelt me niet. Hij is maar een personage. Hij heeft niets van doen met mijn eigen leven. In werkelijkheid ben ik getrouwd, heb een gezond sexleven en twee fantastische kinderen. Cliff is anders. Ik laat hem achter in de studio." Nastasja Kinski werd op haar der tiende een persoonlijkheid, foto Natasja Kinski in VARA TV-Magazi ne: „Ik denk dat ik pas echt begon te leven op het moment dat de eer ste jongen verliefd op mij werd. Hij was zestien en ik was dertien. Voordien was ik niets, ik had hele maal geen persoonlijkheid." Schrijfster Marjan Berk in Panora ma: „Ik geloof dus nergens in, maar toch wil ik in tijden van cholera en pest wel eens een tarotje laten leggen of een horoscoopje laten trekken door deze of gene. Dat geeft steun en houdt de hoop le vend." Presentatrice Manuela Kemp in Story: „Ik houd van ruige kleding. Rub ber en leer vind ik hartstikke stoer staan. Maar ik houd ook van uiter sten: onder een cocktailjurk trek ik gerust een paar grove berg schoenen aan. Ja, ik houd er wel van een beetje op te vallen. Foei lelijk vind ik trainingspakken en bikini's. Dat zijn kledingstukken die ik haat. Badpakken vind ik wel mooi. Als ik ooit trouw, dan doe ik het op het strand. In een ^^^b wit badpak met zee- wier in mijn haar." W

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 12