Het glasbaarsje staat er gekleurd op
'Landelijk gezien niet'
De grap met de O.V.-kaart
Het Gesprek van de Dag
ZATERDAG 27 MAART 1993
21
'Ontdek Leiden nu ook eens
van bovenaf: rondvluchten niet
ervaren sportvlieger: op vertoon
OVkaart slechts 85, - p.p.p.tt.
foto van huis, sociëteit of ou
derlijk huisNo problem! tel.
Deze advertentie stond in het
universiteitsblad Mare. Hen
buitenkansje: Leiden van bo
venaf, niet duur en die ervaren
sportvlieger maakt ook
nieuwsgierig... Dus bellen.
Er wordt opgenomen cjpor ie
mand die niets met de adver
tentie heeft te maken, maar erg
behulpzaam is en vraagt of er
"s avonds of de volgende och
tend teruggebeld kan worden.
Maar naar wie moet ik vragenV
„Kiek Leenaart," is het ant
woord.
„Krek Leen aart?" Het wordt
bevestigd.
O.k., Kiek Leenaart. Negen uur
's morgens: de cijfers worden
op de telefoon ingetoetst en er
wordt opgenomen met: „Wat
vroeghee. Hallo.",
„Ia, goeiemorgen. Spreek ik
met Kiek Leenaart?"
„Ia."
Ik bel naar aanleiding van de
advertentie die in de Mare
stond. Daarin staat dat op ver
toon van een OV kaart je een
rondvlucht voor 85 gulden kan
raèken."
„Die advertentie is al heel
oud."
Dat zal wel een verschil van in
terpretatie zijn. Twee weken is
toch niet zo oud?
„Maar goed, ik heb wel eens
geadverteerd. En ja, ik maak
n og steed s ron dvl u ch ten
„Ik wil graag zo n rondvlucht
maken."
„Dat is goed. Met hoeveel
mensen kom je?"
Ik kom alleen."
„Dan is het 255 gulden."
Hoezo?"
„Nou, dat van die OV kaart is
een grapje. Ik moet zo'n vlieg
tuigje namelijk huren. Als je
met drie personen bent, kan je
de kosten delen en dan is het
85 gulden per persoon. Je kan
natuurlijk ook voor een half
uurtje mee, dan is het de helft
van de prijs."
Ik voel me zwaar genomen en
teleurgesteld hang ik op.
EVELYNE LAMMERDING
Martin van der Pol met zoontje Peter. Voortaan een duikbril op in bad. foto henkbouwman
Hoop voor zware drinker
Opa zit in zijn stoel bij de televisie en mum
melt: 'Zo, jongens, even een hartversterker-
tje'. Gezellige man, die o/xi. Kan het zo
leuk brengen. Heeft de jenever in grote mandflessen
onderzijn bed staan en drinkt zo'n tien d twaalf bor
reltjes per dag. 'Neem dat nou maar van mij aan',
kwijlt opa, terwijl hij naar de zoveelste bloedlialwed
strijd zit te kijken, 'een borreltje is echt goed voor je
hart'.
En verdomd. Het is waar. Want het staat in het Alge
meen Lachblad. Onder het kopje 'Hart van een zware
drinker is goed af lezen wij: 'Niet alleen licht maar
ook zwaar drinken verlaagt het risico op een hartin
farct'. Daar staat u van te kijken, hè? Ja, en dat is alle
maal onderzocht door meneer drs. F. Otten, die afgelo
pen donderdag promoveerde aan de Rijksuniversiteit
Limburg.
Door de Jellinek gaat zo'n enorme zucht van verlich
ting dat het dak er bijna vanaf wordt geblazen. Op de
hartbewaking van het ziekenhuis worden de infusen
gevuld met jonge Bokma. Ome Rinus 'ik drink niet
veel, het meeste gaat er overheen' is plotseling zijn
tremor kwijl. Ixiat bieren en wijnen maar rijkelijk
vloeien, kastelein! Jij nog een kopstoot. Karei?
'Zo meneer, even een alcoholtestje. U reed net bijna
een kind in flinters'. 'Tja, agent, in mijn familie komen
hartkwalen voor, dus ik drink per dag een Hatje Krei-
neken...eh..een kratje Heineken. Leuk is het niet, maar
nood breekt wet'. 'Daar hebben we alle begrip voor,
meneer. Rijden maar weer met de geil.
Om de zo veel tijd verschijnen er in de krant berich
ten die de zondaar moed geven. Dan is o/)eens goed
wat slecht was Dan is opeens de combinatie roken en
drinken helemaal niet meer gevaarlijk, maar juist erg
gezond. Want door alcohol worden de bloedvaten wij
der en door roken nauwer. En dat houdt mekaar dan
prachtig in evenwicht. Je zou bijna denken dat de ge
notsindustrieën af en toe een wetenschapper omkoffen
die het imago van hun produkt moet opvijzelen. Maar
zosleclit zijn ze nog net niet. Denk ik.
In hetzelfde Algemeen Lachblad, maar enkele fxigi-
na's verder, staat trouwens nog een interessant bericht.
Daarvan luidt de kop: 'Fatale ruzie na drankgebruik'.
Het gaat over Armando R., die na twee borrels en drie
pils zijn vrouw doodslak. Hij verklaarde voorde recht
bank: „Ik hoorde Carmen nog zeggen: 'Au. mijn tiet.'
Even later was ze dood.
Drinken mag dan ffoed zijn voor je hart. het hart
van een ander kan er. zo blijkt, wel eens voorgoed door
blijven stilstaan
„Mijn broer had altijd pech.
Zijn bijnaam is ook Peggel. Ging
hij met zijn vriendjes slootje
springen, dan gingen er tien
voor hem goed en bij hem ging
het altijd mis. Mij overkwam
toen nooit wat. Maar ik begin
steeds meer op hem te lijken,"
vreest Martin van der Pol uit
Voorschoten.
Na jaren lang zijn broer
uitgelachen te hebben, lijkt het
ongeluk hem nu op te zoeken.
Het blijft in de familie. Het
verhaal heeft een korte
voorgeschiedenis.
December 1992. Martin van der
Pol gaat lekker badderen met
zijn driejarige zoontje Peter.
Een oud Voorschotens
spreekwoord zegt: ga nooit een
dag voor de bevalling van je
vrouw met je zoontje in bad.
Martin weet nu waarom: de
volgende dag kon hij de
bevalling maar voor de helft
meemaken, omdat zoonlief
hem met dat schattige vingertje
in zijn rechteroog prikte. Het
hoornvlies liet los.
Maar goed, Joost kwam gezond
ter wereld en alle pijn was gauw
vergeten.
Een paar maanden later, om
precies te zijn op 10 maart,
werd Martin aan zijn linkeroog
geopereerd. Met dat oog kon hij
voorlopig niets zien. Een week
later werd de wedstrijd PSV -
Götenburg gespeeld en Martin
verheugde zich op dat duel.
Maar van te voren nog even in
bad. Zijn vrouw riep
waarschijnlijk nog: „Laat
Petertje maar beneden," maar
voordat ze kon ingrijpen,
poedelde het kereltje met papa
alweer vrolijk rond in het grote
bad op de Beatrixlaan. En
voordat pa er erg in had, had hij
wederom het lieflijke vingertje
van kleine Peter in zijn toen nog
goeie, ziende oog.
Dat deed pijn en het hoornvlies
liet nog los ook. Een halve week
blind. Ook voor dat oog moest
hij naar de dokter. Toen hij in
de wachtkamer zat en de
oogarts hem zag, riep die
verbaasd uit: „Maar meneer
Van der Pol, het was toch uw
andere oog?" Van der Pol zegt
nu een specialeband met de
oogarts te hebben.
Petertje zit beteuterd op de
bank. Schichtig kijkt hij ons aan,
bang om meegenomen te
worden. Pa en ma troosten
hem: „Je deed het niet expres,
het ging per ongeluk, hè?" Hij
knikt, rood van de koorts. Kleine
Joost begint te huilen na het
horen van pa's leed. „De
volgende keer doe ik eerst een
duikbril op voordat ik met hem
in bad ga," zegt Van der Pol.
Gelukkig kan hij er achteraf wel
om lachen.
EVELYNE LAMMERDING
Vooral als het zonlicht door de
ruit naar binnen valt. zien ze er
zo mooi uit. De blikkerende
flanken van rode, blauwe, groe
ne en gele glasbaarsjes die door
het aquarium zwermen. Fragie
le, doorzichtige beestjes van een
centimeter of zes. In werkelijk
heid is het aquarium een mar
telkamer voor ze. De visjes lij
den veel pijn omdat ze zijn ge
ïnjecteerd met een kleurstof om
ze aantrekkelijker te maken
voor de klant. Een echte glas-
baars heeft geen kleur en
spreekt blijkbaar minder tot de
verbeelding.
De Gooise aquariumvereniging
Aquarius roept visliefhebbers
dan ook op tot een boycot van
dit visje, dat onder de naam
'punker' wordt verkocht. Bij
aquariumzaak Selecta in Leiden
dat toch een van dè aquari
umsteden in Nederland is is
de gekleurde versie niet te koop,
zegt mevrouw M. Piket. „We
hebben hier toevallig wel net
glasbaarsjes binnengekregen.
De normale, zonder kleurstof.
Dat is toch ook veel mooier? De
gekleurde hebben we jaren ge
leden op een Dibevo-beurs ge
zien, een beurs voor dierenspe
ciaalzaken. De laatste keer, in
oktober, waren die visjes er niet
meer. Terecht, want het is ge
woon dierenmishandeling. En
het is puur nep."
Nep of niet, er zijn blijkbaar
toch lieden die de diertjes wil
len aanschaffen. „Klopt, maar
de laatste tijd vraagt men er
nauwelijks meer naar. En als het
gebeurt raden wij ze af die visjes
te houden. Vroeger werd er va
ker om gevraagd. Dan hadden
die visjes ergens gezien. Tja,
voor de leek ziet het er interes
sant uit, doorzichtige visjes met
een hardblauwe of hardrode
streep erdoorheen. Maar het is
en blijft dierenmishandeling."
Peet Hemerik van dierenspe
ciaalzaak Parva in Leiden, ver
baast zich over de plotselinge
ophef. „O, is het kwartje daar
ook gevallen? Ik kwam die visjes
al twee, driejaar geleden tegen
op een vakbeurs in Neurenberg.
Dat deed daar toentertijd al veel
stof opwaaien. Ik wist meteen
dat ik ze niet moest hebben. Zo-
Peet Hemerik: „Ik kwam die visjes al twee, drie jaar geleden tegen op een vakbeurs in Neurenberg. Ik wist meteen dat ik ze niet moest hebben."
foto» uielco kuipers
iets kan toch niet?"
„Een echte aquariumwinkel is
daar niet in geïnteresseerd. Wèl
de mensen die dieren verkopen
om te verkopen, alleen om
winst te maken. Die zijn
meestal ook niet echt aquari
umspecialist. Ze laten zich zo
iets door de groothandel in de
maag splitsen. En wat de klan
ten betreft, een echte aquari-
umliefliebber zal die visjes niet
kopen."
Hemerik ziet geen heil in een
eventuele boycot. Zo lang er
vraag is, is er ook handel, be
toogt hij. „Komt er een boycot
of zelfs een verbod, dan worden
ze verkocht op de zwarte markt.
Stel dat het bijvoorbeeld verbo
den wordt om een boa-con-
strictor te verkopen. Dan ko
men die dieren op de zwarte
markt en wordt er misschien
wel het tienvoudige voor ge
vraagd. Zo gaat dat."
Het kan ook anders, vindt hij.
„Ja, het klinkt raar, maar mis
schien zou ik meer bereiken als
ik die visjes hier zou hebben
zwemmen. Ik heb in de zaak
bijvoorbeeld pennebanden
(halsbanden met stekels, voor
de hond, red.) hangen. Vraagt er
iemand: meneer, verkoopt u
pennebanden? Dat is toch zielig
voor de hond? Zeg ik: ja, dat is
ook zielig. Kijk, ik verkoop die
dingen niet. Ik heb ze hangen
zodat ik voorlichting kan ge-
„Het maakt toch indruk op een
klant als ik hem mijn eigen han
del afraad. Als ik de banden niet
zou hebben hangen, zou een
potentiële koper meteen naar
een andere zaak gaan. Nu kan
ik ze misschien nog ompraten."
Dat lijkt zinvol, want een boycot
of zelfs een verbod zit er voorlo
pig niet in, zo blijkt wanneer we
de dierenbescherming bellen.
„Gekleurde glasbaarsjes.Nog
nooit van gehoord", zegt Carla
Schotmeijer van de afdeling
Leiden. „Probeer het hoofdkan-
„Ah. gekleurde glasbaarsjes",
roept Peter Vingerling van het
hoofdkantoor in Den Haag. Dat
klinkt veelbelovend, maar het
valt tegen. „U bent de tweede
die vandaag belt. Daarom weet
ik het, maar daarvoor had ik er
nog nooit van gehoord. I ja, wat
kunnen we er aan doen? Er is
sinds kort de gezondheids- en
welzijnswet voordieren. Alleen
moet die nog worden ingevuld
door het ministerie van land
bouw. Pas als dat gebeurd is.
kunnen we optreden. Tenzij we
nu al kunnen bewijzen dat er
sprake is van flagrante dieren-
kvvellerij. Dat is echter zo moei
lijk te bewijzen."
Want ook al zwemt het glas
baarsje rond met een gebroken
hart, het beestje kan niet
schreeuwen
Bromfietsen volgens ANWB in opmars
Ie hebt mensen die niet voor het geluk in de wieg zijn gelegd en soms de raarste dingen
meemaken: pechvogels dus. Het Gesprek van de Dag roept elke week een regiogenoot
uit tot 'Pechvogel van de week'.
Het Leidsch Dagblad verrast de uitverkorene met een .mooie slagroomtaart van
banketbakkerij Van Dam. Vindt u dat uzelf voor deze eervolle vermelding in
aanmerking komt, twijfel dan niet om met ons contact op te nemen. Ook mag u
familieleden, vrienden of buren voor deze prijs nomineren. U kunt bellen tijdens de
werkdagen van 8.30 tot 16.30 uur op het nummer 071-161352. Ook kunt u schrijven:
Leidsch Dagblad, t.a.v. Het Gesprek van de Dag, Postbus 54,2300 AB Leiden.
De bromfiets. Ie had er van die
goedmoedige hommeltjes on
der maar ook gemene wespen
waarmee je de vouwen uit ie
mands broek kon rijden. Het
summum was een Puch, met
aan het hoge stuur een wappe
rende Davy Crocketpluim. Ie
maakte de blitz bij de meisjes
met je brommer. Had je ze een
maal achterop, op de buddy-se-
at' waaraan elke fraaie dij in de
zomer bleef kleven, dan moés
ten ze wel hun armen om je
heen slaan. O, brommer, o, ge
zegend vervoermiddel uit onze
jeugd-
Het is lange tijd niet goed ge
gaan met de brommer. Maar
volgens een onderzoek van de
ANWB zijn de slechte tijden
voorbij en is het vervoermiddel
weer in opmars. De rijwiel- en
bromfietshandelaren in de regio
merken daar vooralsnog niets
van. Nee, dan de snorfiets, die
doet het pas goed.
Meneer van Wetten van een
Leidse rijwielhandel heeft het
bijltje erbij neergegooid. Hij
verkoopt geen bromfietsen
meer, want „de laatste jaren zat
er steeds een dalende lijn in."
„Ik verkoop nu nog uitsluitend
fietsen. Dat kun je niet combi
neren met brommers. Dat kost
te veel ruimte."
Bromfietshandelaar Zandber
gen mag persoonlijk niet klagen
over de verkoop. „Maar lande
lijk gezien is het gewoon niet
waar. De fabrikanten leveren
steeds minder bromfietsen af.
Er zijn maar een paar merken
die het goed doen. Vooral To-
mos loopt goed."
„Nee", zegt Patrick van rijwiel
handel Van Hulst, „we kunnen
niet zeggen dat de bromfiets erg
goed loopt. De snorfiets wordt
tegenwoordig veel gewaagd. De
meeste mensen hebben een af
schuwelijke hekel aan een helm.
En die hoef je niet te dragen op
een snorfiets."
Leendert Kuyper van de gelijk
namige bromfietshandel in Sas-
senheim constateert wel een
lichte stijging in de brommer-
verkoop. „Maar je kunt niet
zeggen: jongens, dat gaat het
worden, l iet is eigenlijk al ja
renlang huilen met de klep
dicht met de brommer. De
jeugd wil al eigenlijk heel snel
een auto. En als ze dan voordat
ze achttien zijn een brommertje
kopen, nemen ze meestal een
tweedehandse. De zware brom
fietsen lopen helemaal niet
meer. Veel te duur in de verze
kering. De snorfiets, die loopt
wel heel goed."
Volgens bromfietshandelaar
Kuyper in Katwijk heeft de fiets
de brommer in de laatste vijf
tien jaar verdrongen. „De men
sen vinden fietsen veel gezon
der. Vandaar. Maar misschien
dat men voor de langere afstan
den straks weer de brommer
gaat nemen."
Rijwielhandelaar Neuteboom
signaleert een nieuwe trend op
tweewielergebied. „Het zijn
vooral steeds meer snorfietsen
die wij verkopen. Maar wat echt
aan het opkomen is, is de
scooter. Zo'n ding zit bij slecht
weer toch comfortabel. Je hebt
goede beenschermen en je zit
lekker beschut. Maar ach, met
de verkoop van brommers gaat
het be'-l. Ik vind het een aardig
vervoermiddel. Je bent snel
door het drukke stadsverkeer
heen, je hebt geen last van files
en je hebt geen parkeerproble
men want je kunt een brommer
gewoon voor de winkel neerzet-
Genoeg gebromd. De uitslag
van het ANWB-onderzoek mag
dan niet door alle detaillisten
worden" onderschreven, ons be-
valt-ie wel. Heerlijk toch, zo'n
brommervakantie. Wat een ro
mantiek. Stel je eens voor: je zit
weer achterop bij je vader, die
met leren handkappen aan te
gen de wind in over de Afsluit
dijk bromt.
CEES VAN HOORE
Brommers zouden volgens de ANWB weer wat beter in de verkoop lig
gen. De handel is het daar niet helemaal mee eens. archieffoto ct>o
