Stevig trappen zal altijd nodig blijven Mal regeltje Winnende Alleweder zeven jaar oud ZATERDAG 20 MAART 1993 Onze Taal Multatuli schreef in 1862 de be kende woorden: 'Ik leg mij toe op 't schrijven van levend Hol- landsch. Maar ik heb schoolge gaan Je hoort die woorden wel eens aangehaald worden door mensen die weinig ophebben met het onderwijs. Ik hoor daar niet bij, maar 't is een feit dat er op school soms dingen geleerd worden die niet juist zijn. Geen wonder, zou ik zeggen; als je veel leert, is er allicht iets bij dat niet klopt. En als Multatuli niet had schoolgegaan, had hij deze woorden niet eens kunnen opschrijven. Ondertussen bestaat er al vele ge neraties inderdaad wel enige onzin in de leerstof. Bijvoor beeld dat je moet schrijven: '...is gekomen' en ..heeft gedaan', omdat dat beter zou zijn dan '...gekomen is' en '...gedaan heeft'. Het is i regeltje dat vooral aanstaande ambtena- i en journalisten goed in hun oren knopen, nt in de ambtenarij en de journalistiek geldt het als de hoogste wijsheid. Brieven en kopij worden daarop nagezien en zo nodig 'verbeterd'. Schrijft dus iemand: 'omdat hun jasje in de uitverkoop gekocht is', dan wordt dat gauw nog even veranderd in: 'omdat hun jasje in de uitverkoop is gekocht'. Waar komt zo n gek regeltje vandaan? En waarom zou '...is gekocht' beter zijn dan '...gekocht is'? Niemand weet het. ledereen verwijst naar een ander, of naar een boekje. Maar de schrijver van het boekje heeft het 'r uit een ander boekje, en die andere schrijver had het op school zo gehoord, en op school zegt de leraar dat hij het uit een boek je heeftKortom, de een praat de ander na i niemand weet waar het goed voor is. Alle maal hebben ze school gegaan, wat heel goed naar omdat er ook onzin bij de leerstof L is het 'levend Hollandsch' soms de du pe. Het geval wil dat in de Nederlandse taal beide mogelijkheden bestaan: allebei even goed. We gebruiken ze dan ook allebei: '...is gekomen' en '...gekomen is', '...heeft gekocht' "...gekocht heeft'. Net zoals het uitkomt. Zou men 'levend Hollandsch' schrijven, dan zouden beide volgordes daarin voorkomen. Maar door een zonderling bijgeloof is ge kocht heeft' en gekomen is' taboe. jie twee mogelijkheden zijner niet voor niks. Er is namelijk een klein betekenisver schil tussen:is gekomen' slaat op de vol tooide gebeurtenis, engekomen is' slaat op de toestand. Daarom zeggen we: 'omdat het zwembad gisteren is gesloten', maan 'omdat het zwembad al jaren gesloten is'. Evenzo: 'als de meningen verdeeld zijn', naar: 'als alle spullen zijn verdeeld'. Het verschil is niet groot en soms kan nen twijfelen. Neem nou een zin als de vol gende: 'Er bestaat documentatie waaruit blijkt dat de spierkracht bij ondervoede men- a verminderd is.' Volgens mij is hierver minderd is' de beste volgorde, want het gaat n de toestand van verminderde spier kracht. Zou er gestaan hebben:is vermin derd', dan komt er meer nadruk op het pro van vermindering. Wie dat ook werkelijk bedoelt, kan het zo zeggen. Wie dit te subtiel vindt, hoeft zich nergens zorgen om te maken. Zeg of schrijf het maar gewoon zoals het je voor de mond komt. Dik ke kans dat het precies de beste volgorde is. vant zo werkt dat in taal. Maar als je behept bent (niet: bent be hept') met dat dwaze schoolrcgeltje. dan gaat het regelmatig fout. Dan wordt de volgorde menigmaal, als het ware tegen het 'levende Hollandsch' in. apert verkeerd. Zo heb ik er uit de krant al heel wat verzameld d la de vol gende zinnen:dal zij ten onrechte is ge doemd tot slavenwerk', of:die voor de Franstalige opera was bestemd'. Geen mens die het zo zou zeggen, maar een goedgelovi ge redacteur die blindelings een fout regeltje toegepast heeft. Multatuli had een enkele keer wel een klein beetje gelijk. De overdekte ligfiets Alleweder, winnaar van de prijsvraag '365 Dagen Fiets', bestaat al zeven jaar. Ontwerper is Bart Verhees uit Rijssen, die er in 1987 het Europese kampioenschap ligfietsen mee heeft gewonnen. Om zijn geesteskind toekomst te geven, heeft hij aansluiting gezocht bij een groep andere ontwerpers, onder wie Johan Vrielink uit Dronten, fabrikant van de ligfiets Flevobike. Industrieel ontwerper Titus van den Brink bracht een klein aantal wijzigingen aan in het oorspronkelijke ontwerp. De volledig uit aluminium bestaande Alleweder is te koop voor 2.480 gulden. De koper krijgt daarvoor geen fiets, maar een compleet bouwpakket met handleiding. Net als een auto heeft de Alleweder een zelfdragende carosserie. Fopnagels verbinden de aluminium platen, die als dozen in elkaar zitten. Met 30 kilo is de fiets licht te noemen. De driewielige fiels is uitgerust met vering, stabifisatorstangen, schijfremmen en een wegldapbare stuu rkn uppel. D« wegligging is volgens de ontwerpers uitstekend. Bij een schuiver zal de fiets niet omslaan. Bij regen kan de bestuurder het instapgat met een zeil afdekken, zodat alleen zijn hoofd nat wordt. Een voorruit is opzettelijk niet gemonteerd, omdat die problemen geeft in het donker en bij regen. De Alleweder is 2,5 meter lang, 0,75 meter breed en 0,85 meter hoog. De wielen hebben het kleine 20 inch- formaat. Op dit moment zijn er 25 bouwpakketten verkocht. In dit computertijdperk is fietsen door wind en regen nog steeds een gruwel. Dat kan anders, zo laten ontwerpers van '365 Dagen Fietsen' zien op bijgaande impressie. tekening bertmassee foto anefo hester Kyle, professor werktuig- m bouwkunde aan de California ^-i State University in Long Beach, één van de oprichters van de internationale beweging voor Human Powered Vehicles (HPV's, door de mens aangedreven voertui gen) komt er maar meteen mee voor de draad: anno 1993 hebben we met elkaar maar bitter weinig nieuwe ideeën ontwikkeld om een mens zich op eigen kracht zo hard mogelijk op twee of meer wielen te laten voortbewegen. Dat was een teleurstellende mededeling voor zijn gehoor, afgelopen donderdag in de Technische Universiteit Eindhoven. Het bomvolle auditorium met enthousiaste stu denten, HPV-ers en andere fietsfanaten straalde uit dat de Willie Wortels onder de fietsontwerpers vandaag de dag toch knap per zijn dan ooit. Stonden de bewijzen daarvoor niet in de wandelgangen van het gebouw? De razend snelle Windcheetah, de praktische Flevobike, de eenvoudige Orka, de aluminium Allewe der, de Swing, Traffic, Radnabel-Lieger, Sol- veig, Kingcycle, Jouta, Leitra, Roeifiets en zo n veertig andere typen ligfiets zijn in staat een mens sneller en "comfortabeler dan op een gewone fiets te vervoeren. Kyle verduisterde de zaal en joeg zijn ont nuchterende diaverzameling door de projec tor. Bruin-witte foto's van ligfietsen van rond het jaar 1900, die nu als nieuw worden gepre senteerd. Snelheidsrecords werden in die tijd gebroken bij de vleet. De Fransman Marcel Berthet reed in 1907 dik 41 kilometer per uur. De Zwitser Oscar Egg een paar*jaar later 44 kilometer per uur. Niet lang daarna deed de stroomlijn zijn intrede, en werden de snelhe den nog hoger. „Stroomlijn is natuurlijk de ideale vorm voor maximale snelheid", zegt Kyle, „maar dat soort fietsen zijn verre van gebruiksvrien delijk". Hij vervolgt zijn onthutsende fietsdi- a's met een serie bespottelijke houdingen van de berijders: fietsers met het hoofd naar de grond gericht, kijkend door een periscoop; anderen trappend met voeten en handen, sturend met het hoofd; twee fietsers bovenop elkaar, drie achter elkaar. Ook had Kyle tallo ze ongelukken in zijn archief: gebroken fra mes, aan flarden gereten constructies en de fatale gevolgen van niet sturende voorwielen. Staartje Kyle heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de luchtweerstand bij het fietsen. Hij ontdek te dat bij een snelheid van 45 kilometer per uur de luchtweerstand 90 procent van de to tale weerstand is. Ook berekende hij dat voor een gewone fiets een vleugelvormige stroom lijn voldoende is om de luchtweerstand met 60 procent te verlagen. De professor in de aërodynamica heeft zelfs eens beweerd dat wielrenner Laurent Fignon een bepaalde tijdrit zou hebben ge wonnen, als hij in plaats van dat fladderende staartje een gestroomlijnd kapsel had gedra gen. Overigens wist de hard werkende pro fessor niet, dat in Europa een kwart eeuw eerder al lang gestroomlijnde fietsen hun rondjes hadden gereden. Dat kon hij niet we ten, omdat er destijds met de verworven ken nis niets werd gedaan. Vanwege het totale ontbreken van stroom lijn heeft de gewone fiets beperkingen in snelheid. Het bewijs daarvan is het wereld uurrecord, dat op naam van Francesco Mo- ser staat: ruim 51 kilometer op een gewoon model racefiets. Wel moesten daarvoor foef jes gebruikt worden als gladde kleding, aëro dynamische helm, dichte wielen en een glad wegdek. Gestroomlijnde fietsen zijn vrijwel altijd ligfietsen, omdat daarmee de hoogte van fiets en bestuurder minimaal blijft. Na de record pogingen van Berthet en Egg is er wel iets van Human Powered Vehicles (NVHPV) een prijsvraag vooreen '365 Dagen Fiets'. De belangstelling was boven verwachting groot. Zo'n vijftig individuele fietsconstruc teurs kwamen met een inzending. De gestel de eisen waren zwaar. De fietser diende op de eerste plaats droog te zitten. Daarnaast moest er bagageruimte zijn met 80 liter in houd eventueel te benutten voor het ver voeren van een kleuter de gemiddelde snelheid zou minimaal 35 kilometer per uur moeten zijn en er waren eisen op het gebied van veiligheid, wegligging, remmen, verlich ting en praktische bruikbaarheid. Rund Bij het proefrijden, jureren en prijsuitreiken, afgelopen woensdag en donderdag in Eind hoven. werd duidelijk dat 'de 365 Dagen Fiets' niet bestaat. „Er is niet één oplossing, er zijn er meer", zegt Guus van de Beek, hoofdredacteur van Fiets, „De ene fietsende constructeur zweert bij de tweewieler met 'poncho', de andere bij de geheel omhulde driewieler. Dat alleen de min of meer achter- overzittende houding in aanmerking komt voor een verdere ontwikkeling van de fiets, wordt overigens nauwelijks meer in twijfel getrokken." Het tijdschrift Fiets had voor deze gelegen heid aansluiting gezocht bij de Technische Universiteit Eindhoven, waar de studievere niging Simon Stevin en Studium Generale een symposium en een tentoonstelling op zetten onder de titel 'Fiets '93'. Naast professor Kyle hield Gerrit Jan van Ingen Schenau, professor in de functionele anatomie aan de Vrije Universiteit van Am sterdam, een betoog over de eventuele ver betering van de efficiëntie van het spierge- bruik bij fietsen. Zonder hulpmiddelen heeft de mens het prestatievermogen van een rund, zo ontmoedigde de professor zijn pu bliek Met behulp van het wiel plaatst de mens zich in prestatievermogen tussen de gazelle en de cheetah, maar veel hoger zal hij niet komen. Met de wijze van aandrijving zit het wel goed, zo weet Van Ingen Schenau na een se rie proeven met geïsoleerde rattespieren. Wie sneller wil fietsen, hoeft niet verder met het bestaande aandrijfmechanisme van pedalen en cranks te rommelen: dat is nauwelijks effi ciënter te maken. Probeer meer spiersyste men bij de fietsarbeid te betrekken, adviseer de de professor: „Daar kunt u zich nog jaren in vastbijten." Hierna kreeg ieder onmiddel lijk Kyle's dia voor ogen van de met handen en voeten trappende fietser, die stuurde met zijn hoofd. Regen Gesteld dat de HPV vanaf heden in grote aantallen op de wegen verschijnt, staat de rijksoverheid dan met open armen klaar? Om daarachter te komen was Ton Welleman, projectleider van het 'Masterplan Fiets' uit genodigd. „Hobbelt de HPV mee in het hui dige verkeersbeeld of zijn daar speciale maat regelen voor nodig? Ik heb daar geen pas klaar antwoord op", zei Welleman. Hij schetste een beeld van Nederland in het jaar 2050, waar geen enkele auto meer in stad of dorp te bekennen is. Ze staan allemaal keurig aan de rand van de bebouwde kom gepar keerd. Daarbinnen is de weg vrij voor alle ty pen fietsen. De rijksambtenaar oogstte ook boegeroep: „De HPV zal een grotere snelheid hebben, en wij vragen ons af of er de be stuurder dan geen helm op moet hebben en geluidssignalen moet geven." Welleman had overigens nog een ontnuch terende mededeling voor 365 dagen-fietsers, die klagen over het klimaat in Nederland. Volgens het KNMI regent het hier slechts zes procent van de tijd. Fietsers die elke dag naar hun werk fietsen, zeggen dat 10 tot 12 pro cent van alle ritten door de regen voert. Fabrikanten zien nog niets in 365 Dagen Fiets veranderd in het toegepaste materiaal. Pro fessor Kyle ontwierp zelf een stroomlijnvorm voor een gewone fiets. Een geoefende fietser bereikte daarmee een snelheid van 68 kilo meter per uur. Diverse recordpogingen schroefden de maximaal te bereiken snelheid nog verder omhoog, tot zelfs boven de 100 kilometer per uur. Het gaat daarbij om sigaarvormige, on handelbare snelheidsmonsters, die onbruik baar zijn in het wegverkeer. Voor het publiek leuk om te zien, maar gebruikers-onvriende lijk en daarom ongeschikt voor woon-werk- verkeer. Prijsvraag Om dat laatste draait het natuurlijk allemaal. Een snelheidsrecord van een prototype is prachtig, maar wordt er nog iets met de op gedane ervaring gedaan? De redactie van het tijdschrift 'Fiets' greep het tienjarig bestaan aan voor het uitschrijven van een prijsvraag. Het blad legt nu een decennium lang de vin ger op de internationale ontwikkelingen van de fiets en moet constateren dat aan de fiets, zoals die bij iedereen bekend is, niet zo heel veel meer kan worden veranderd. Met de komst van de ATB of mountainbike werd de fiets ineens een stuk leuker, maar in wezen gaal het toch om hetzelfde model frame, met wat dikkere banden, perfecte remmen en uit gekiende schakeling. Vering op de fiets komt eraan. Daarna volgen misschien nog wat handigheidjes en dat is het dan wel. Enigzins verbluft komt de koper van al dat moois, dat ook nog eens heel duur kan zijn, tot de ontdekking dat er nog steeds hard ge werkt moet worden om die fiets van a naar B te brengen, en dat valt lang niet altijd mee. Vooral bij tegenwind, regen en koude. Waarom bestaat er geen fiets die 365 da gen in het jaar prettig bruikbaar is, bedacht de redactie van Fiets. De bekende fietsfabri- kanten willen zich daar voorlopig niet aan branden, en een enkel individueel ontwerp zet geen zoden aan de dijk. Daarom kwam er na overleg met de Nederlandse Vereniging Waarom bestaat er geen fiets die 365 dagen in het jaar prettig bruikbaar is, bedacht de redactie van het blad Fiets, en schreef een ontwerpwedstrijd uit. De respons was groot, maar 'dé'365 Dagen Fiets zat er niet bij. Deze week werden de ontwerpen op een symposium in Eindhoven getest, bekeken en beloond. Eetite leur stellende mededeling voor de hoopvolle fietser: eigenlijk is er sinds het begin van deze eeuw niet zo vreselijk veel vooruitgang geboekt. De ligfiets is weliswaar inmiddels vaak overdekt en gestroomlijnd, maar nog steeds geen alternatief voor de auto. En het valt te betwijfelen of het in de toekomst nog veel beter wordt. Want wie wil met handen en voeten trappen en met het hoofd sturen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 43