Allochtoon gepromoot
voor de arbeidsmarkt
'D
Derde gebouw
voor starters
Stand van Zaken
'Bitterbal'
niet
uitgereikt
jjjlGEN
BAAS
Het is bij mij alles of niets
Geringe winst voor
Olivetti Nederland
Kwaliteitscertificaat
Wesseling Transport
VRIJDAG 19 MAART 1993
24
WILLEM SPIERDIJK. C
Allochtonen nemen een steeds grotere plaats in op de ar
beidsmarkt. Nu zijn ze nog goed voor negentien procent
van de arbeidsreserve en over tien jaar stijgt dat percen
tage naar 25. Om de allochtoon als arbeidskracht te pre
senteren begon de regionale ondernemersvereniging LVI
vorig jaar samen met het arbeidsbureau een campagne.
97 bij de LVI aangesloten on
dernemingen in verschillende
branches. Dat leverde 51 vaca
tures op van dertig werkgevers,
„luist omdat ik als collega-on
dernemer bij een bedrijf bin
nenstap, praatje makkelijk."
Zestien vacatures zijn inmid
dels vervuld. Daarnaast garan
deren vijf bedrijven nog eens 17
Ondanks de wat tegenvallende
economische ontwikkeling is N.
van der Hoogt toch tevreden
over het verloop tot nu toe. Na
mens de LVI houdt de directeur
van technisch servicebureau
Electra Brandt uit Rijnsburg
zich bezig met het project. Het
afgelopen jaar bezocht hij alle
banen binnen een scholings
project. Hoewel minder dan een
derde van de LVI-leden banen
aanmeldde, noemt Van der
Hoogt dertig toch een 'redelijk
aantal', omdat niet iedereen va
catures heeft. Aan streefcijfers
voor de toekomst wil hij zich
niet wagen, want 'daarvoor is de
economische ontwikkeling te
onzeker.' Ook vermoedt Van
der Hoogt dat de bonus-malus
regeling in de WAO werkgevers
huiverig maakt personeel aan te
trekken.
Een van de hardnekkigste
vooroordelen waar Van der
hoogt op stuit is dat allochto
nen laag opgeleid zouden zijn.
Voor de eerste generatie geldt
dat misschien nog, maar de
tweede generatie is over het al-
gèmeen redelijk tot goed opge
leid, uiteenlopend van lager be
roepsonderwijs tot universiteit.
„Vaak krijg ik bij zo'n eerste ge
sprek van een werkgever te ho
ren dat ze geen schoonmakers
nodig hebben. Dan zeg ik, dat ik
ook een doctorandus in de che
mie kan leveren."
Vooroordelen jegens allochto
nen zegt Van der Hoogt nauwe
lijks tegen te komen. „Tot nu
toe heb ik het één keer meege
maakt dat iemand per se geen
allochtonen in dienst wilde ne
men, omdat hij daar slechte er
varingen mee had gehad. Onder
invloed van positieve verhalen
N. van der Hoogt: Juist omdat ik als collega-ondernemer bij een bedrijf
binnenstap, praat je makkelijk." foto hielco kuipers
van collega's denkt hij er nu
toch weer over na."
Van der Hoogt zegt niet uit
grote persoonlijke betrokken
heid bij minderheden het pro
ject uit te voeren. Ook had hij
geen bijzondere kennis over al
lochtonen voor hij er aan be
gon. „Ik werd gevraagd door het
LVI bestuur en het leek me een
aardige klus. Zoals zoveel werk
gevers had ik me er nooit in ver
diept. Voor het project begon
ben ik dan ook bij het centrum
vakopleiding, de sociale dienst
en allerlei instanties langs ge
weest om me te oriënteren. De
hoeveelheid tijd die ik er het af
gelopen jaar in heb moeten ste
ken is me wel tegengevallen.
Maar als je de resultaten ziet
vind ik het de moeite waard."
LEIOEN .RUOOLF KLEUN
Ondernemen op de vierkante
meter. Daarmee houdt de Stich
ting Werkgelegenheid Leiden
zich inmiddels tien jaar mee be
zig. Startende ondernemers
worden met adviezen, cursus
sen en kredietbemiddeling op
weg geholpen. Bovendien be
schikt de stichting over twee be
drijfsverzamelgebouwen waar
starters die de huiskamer zijn
ontgroeid ruimtes kunnen hu
ren. Op 31 maart wordt een der
de gebouw aan de Ir. Driessen-
straat geopend. Daar worden
dan ook het bureau van de
stichting en de Starterswinkel
ondergebracht.
Met de verhuur van kleine
onderkomens aan vooral am
bachtelijke bedrijfjes vult de
stichting een gat in de markt,
zegt directeur Willard Brand
horst. „Als beleggers praten
over kleine bedrijfsruimte gaat
het toch al gauw om tweehon
derd vierkante meter. Wij heb
ben het over twintig tot veertig
vierkante meter. Sterker nog: in
ons nieuwe gebouw hebben we
een entree van vijf vierkante
meter. Die is ook verhuurd, aan
iemand die er een secetariaat-
service gaat opzetten."
ERIC JAN WETERINGS
De Stichting Werkgelegen
heid werd tien jaar geleden
door de gemeente Leiden opge
zet om vooral ambachtelijke be
drijfjes in het zadel te helpen.
Dergelijke bedrijvigheid dreigde
te worden verdreven uit de bin
nenstad. Vestigingseisen, be
stemmingsplannen en ingewik
kelder regels in het algemeen
maakten het steeds moeilijker
dergelijke bedrijven te begin
nen. Met de opkomst van
dienstverlening en handel is die
doelstelling in de loop der jaren
verruimd. Zo is het de bedoe
ling dat nu nog resterende
ruimten in het pand aan de
Driessenstraat worden ver
huurd aan im- en exportbedrijf
jes. Daartoe komen er voorzie
ningen als telex en fax. Boven
dien is de aanwezigheid van
een secretariaat-service juist
voor deze bedrijfjes, die nogal
eens worden gerund door al
lochtonen, aantrekkelijk.
De stichting begon indertijd
met een verzamelgebouw in het
voormalige Olga-complex aan
de Evertsenstraat. Later kwam
daar het Mostertgebouw aan de
Middelstegracht bij. Oude be
drijfsgebouwen opgesplitst in
kleine eenheden. Opzet was dat
de starters naar verloop van tijd
Directeur Willard 'Brandhorst v
wordt geopend.
zouden doorstromen naar de
commerciële markt. Dat blijkt
in de praktijk moeilijk.
Brandhorst: „Dat is een di
lemma. Wij willen doorstro
ming. Maar het is niet in ons
belang een bedrijfje kapot te
maken door ze op te zadelen
met hele hoge kosten. En het is
ons belang be
drijven te verjagen naar Gronin
gen of Maastricht. Uiteindelijk
is onze doelstelling werkgele
genheid te creëren in Leiden."
Brandhorst suggereert daar
om een andere oplossing. „Mis
schien zouden we de bedrijven
niet moeten aanzetten tot door
stroming, maar zouden we de
gebouwen moeten overdragen.
Dan komt er voor ons geld vrij
om elders weer leuke dingen te
doen". Maar hij voegt er direct
aan toe dat zo'n opzet op prak
tische bezwaren zal stuiten. Zo
is het moeilijk om het beheer
van complexe oude bedrijfsge-
Word je genomineerd voor de
onderscheiding 'De Eerlijke Bit
terbal' en dan gaat het feest op
eens niet door. Directeur H.J.
Vecht van de Leiderdorpse ho-
reca-grossier Horecavo is er niet
blij mee. Hij vermoedt dat bran
chegenoten die niet in de prij
zen vielen de feestelijke viering
(onder het motto 'collegiaal
1993') boycotten. Volgens de or
ganiserende snackproducent
Brekelmans Food uit Tilburg
was er 'gewoon te weinig be
langstelling' om het feest te la
ten doorgaan.
De snackproducent hield een
marktonderzoek onder 2000
horeca-bedrijven en 250 be
drijfskantines. Daarin konden
zij aangeven hoe tevreden ze
zijn over de service van horeca-
grossiers. In Nederland zijn er
ongeveer 1000 actief, van wie
400 grossiers ook diepvries-
voedsel leveren. De klanten van
Horecavo waren zo tevreden
dat het aan de Leiderdorpse
Weversbaan gevestigde bedrijf
een van de tien genomineerden
werd. Vorige week zou in
Woerden op een groot feest de
winnaar van 'De Eerlijke Bitter
bal' worden bekendgemaakt.
Een jury van vakmensen uit de
horeca en onder voorzitter
schap van Thomas ('Stan Huy-
gensLepeltak zou deze kiezen.
'Heel vervelend', noemt di
recteur Vecht de afgelasting.
Voor het elf jaar oude bedrijf
waar 15 mensen werken is de
onderscheiding 'toch een stukje
erkenning,' constateert hij. Vol
gens een woordvoerder van
Brekelmans 'zit de branche er
kennelijk nog niet op te wach
ten.' De snackproducent over
weegt het over een jaar of twee.
nog eens te proberen. Vecht
doet dan in elk geval «veer mee.
De een droomde altijd al
van een eigen bedrijf.
Voor een ander was het
ondernemerschap de
laatste mogelijkheid om
uit de werkloosheid te
komen. Een derde zag het
gat in de markt dat
niemand anders opviel.
Allemaal hebben ze
gemeen dat ze er voor
kozen hun eigen baas te
worden. Vandaag:
Herman de Goey eigenaar
van de Oudhollandse
snoep-annex
meubelwinkel De
Boerderij aan de
Hoofdstraat 20 in
Noordwijk
M
winkel be
staat in feite al
zeven jaar.
Eind vorig jaar heb ik de zaak
overgenomen van een kennis
die ermee stopte. Dat was in
een week bekeken. Ik ben vrij
impulsief. Het is bij mij nogal
eens alles of niets. Dat gaat
hiervoor ook op. Ik ben niet ie
mand voor enorm lange voor
bereiding en veel wikken en we
gen. Mijn voorbereiding be
stond alleen uit een cursus
boekhouden. Maar dat was niet
omdat ik dat nu zo ideaal vind.
Ik raad het een ander niet aan.
Het is bij mij nu eenmaal zo
snel gelopen. Ik had geen tijd
om een ondernemingsplan te
maken en de zaak van alle kan
ten te onderzoeken
Waarom ik een winkel ben be
gonnen? Ach, ik zat al een jaar
of acht in de jeugdhulpverle
ning. Een project voor begeleid
kamerwonen in Zoetermeer.
Daar raakte ik langzaamaan op
uitgekeken en eigenlijk wilde ik
altijd al graag een winkel heb-'
ben. Toen deed zich deze mo
gelijkheid voor, die heb ik met
twee handen aangegrepen. Ik
ben geboren in Noordwijk, ik
ken het dorp.
Ik ben op 17 december openge
gaan. Daarvoor hebben we de
zaak flink opgeknapt en veran
derd. In de oudQ situatie werd
er ook snoep en antiek ver
kocht. Oude Engelse meubels,
mahonie en dergelijke. Dat
laatste heb ik veranderd. Er
staat nu grenen, dat maakt de
zaak veel lichter. Bovendien is
het apart en betaalbaar. Daar
naast verkopen we accessoires,
keramiek, lampen. Over het al
gemeen gaat het om bijzondere
dingen. Goed gemaakt, meestal
uit Nederland en meestal uniek.
Het lijkt een vreemde combina
tie, meubels en snoep, maar dat
is het niet. Er lopen hier veel
mensen binnen om even te kij
ken. De meesten kopen dan in
het voorbijgaan nog wat snoep.
Er gaan maar weinig mensen
zonder iets weg. Ik verkoop het
aan kinderen, maar ook aan ou
deren die hier komen omdat ze
de sfeer van de winkel zo leuk
vinden. Het Oudhollandse, dat
trekt. Het gaat er hier ook nog
ouderwets ambachtelijk en per
soonlijk aan toe. Bovendien ben
ik niet duur, met name de drop
is zelfs goedkoop. Ik heb het as
sortiment uitgebreid en dat wil
ik verder uitbouwen.
De omzet van het snoep blijkt
in de praktijk min of meer vast
te staan. Met de meubels is dat
anders. Dat gaat minder snel.
Mensen komen vaker een kijkje
nemen voor ze een besluit ne
men. Opvallend is dat ik de
meubels tot nu toe vooral heb
verkocht aan mensen uit de re
gio.
Toen ik begon, wist ik dat het
een stille tijd, buiten het s
bouwen als Mostert en Olga
goed te regelen. Maar mogelijk
komt daar verandering in als de
stichting volgend jaar een
nieuw verzamelgebouw opent
op het voormalige HCG/Vei-
lingterrein bij de Lammen-
schansweg. Daarvoor wordt nu
een plan ontwikkeld in samen
werking met het Katwijkse De
Raad Bouw dat eigenaar is van
dat terrein.
Hoewel de exploitatie van de
bedrijfsverzamelgebouwen in
grote lijnen kostendekkend is,
wordt de helft van de begroting
van de stichting nog altijd be
kostigd met subsidies. Cursus
sen, startersavonden en de (gra
tis) advisering door de Starters
winkel zijn namelijk niet kos
tendekkend. Binnenkort wordt
.een onderzoek afgesloten naar
de resultaten die de stichting
daarmee behaalt. Daarbij is ge
bleken dat ongeveer één op de
drie mensen die aankloppen
om advies bij de Starterswinkel
en die cursussen volgen daad
werkelijk een bedrijf beginnen.
Het duurt soms echter wel meer
dan een jaar voordat het zover
is. Jaarlijks ontstaan zo onge
veer 300 bedrijfjes. Een resultaat
waarvan Brandhorst laat blijken
er niet ontevreden over te zijn.
„Wij gaan er uiteindelijk ook
vanuit dat juist in het midden-
en kleinbedrijf werkgelegenheid
wordt geschapen. Er ontstaan
nu eenmaal meer banen bij de
duizenden nieuwe bedrijfjes die
jaarlijks worden opgericht dan
bij de grote bestaande onderne
mingen."
Industrie in de problemen
Het gaat niet goed met de Nederlandse indu
strie. Te veel bedrijven verkeren in de pro
blemen. Bij het eerste het beste zuchtje eco
nomische tegenwind blijkt men de concurrentie op de
wereldmarkt niet aan te kunnen.
Te gemakkelijk wordt door de verantwoordelijke be
stuurders van de onderneming verwezen naar stagne
rende afzetten op de wereldmarkt als verklaring voor
hun problemen. De andere kant van de medaille komt
zelden aan de orde. Regeren is tenslotte vooruitzien en
dat is precies hetgeen we van deze bestuurders mogen
verwachten. Er liggen ook helemaal geen plannen klaar
om de recessie het hoofd te bieden. Het hoofd tussen de
schouders en wachten tot het voorbij is, dat lijkt de enige
remedie te zijn.
De bestuurders kondigen doodleuk aan dat de omzetten
teruglopen, de verliezen oplopen en dat er dus gesa
neerd moet worden. Hetgeen neerkomt op omvangrijke
afvloeiingsregelingen en in het ergste geval op gedwon
gen ontslagen. Er is kennelijk geen buffer aangelegd om
de winter door te komen en er zijn ook geen plannen ge
maakt om desnoods iets anders te gaan doen, iets waar
voor wel afzet te vinden is.
De bestuurders van de ondernemingen blijven zelf ove
rigens gewoon zitten. Cor Baan keert terug in de ton van
de nieuwe DAF. Meneer Bouw van de KLM peinst niet
over opstappen, ook niet nu blijkt dat hij een grote ze-
pert van 1 miljard gulden heeft gehaald op de Ameri
kaanse markt die nu zelfs het moederbedrijf KLM doet
wankelen. Hoogovens kondigt doodleuk een verlies van
600 miljoen aan over 1992 en vertelt en passant dat we
onze borst voor 1993 maar nat moeten maken.
Ik zou hier niet zo cynisch over schrijven als het over de
portier van de betreffende bedrijven gaat. Neen, het gaat
over die duur betaalde directies die er kennelijk alleen
voor het mooie weer zijn. Zo gauw het slecht weer is zijn
niet zij verantwoordelijk maar de markt of nog beter de
valutaschommelingen. Zoveel is duidelijk, zij zijn het in
ieder geval niet. Over salarisaanpassingen van de leden
van de directie hoor je ze niet. Ook de vakbonden hoor
je daar nooit over. Als het in een Japanse onderneming
slecht gaat, merken de managers dat direct in hun porte
monnee. Dat vinden ze daar ook heel gewoon. Je profi
teert van de onderneming als het goed gaat, welnu dan
lijd je ook mee met de onderneming als het slecht gaat.
En denkt u niet dat het dan gaat om symbolische bedra
gen. Neen managers slikken dan een zeer drastische ver
laging van hun inkomen. In Nederland is dat allemaal
ondenkbaar, Directies praten gemakkelijk over pas op de
plaats en gedwongen ontslagen. Maar zelf iets bijdragen,
daar is geen sprake van. Je moet ze trouwens de kost niet
hoeven gëven die bij economische tegenwind nog even
een inkomensverbetering weten te incasseren.
Met Hoogovens bijvoorbeeld dat deze week zijn verlie
zen bekendmaakte, weten we absoluut niet waar dat
eindigt. De geruststellende woorden van de directie dat
Hoogovens niet met DAF mag worden vergeleken, zou ik
maar met een korreltje zout r
i. Dat wist DAF enige
Itje
tijd geleden te vertellei
vergelijking van hun bedrijf met
Philips. Met KLM gaat het echt
de verkeerde kant op en Fokker?
Ja Fokker wordt overgedragen
aan het noodlijdende DASA dat
om te beginnen zelf 12.000 man
op straat moet zetten. Bij Fokker
zelf zullen het er ongeveer 3000
worden en als Fokker geen winst]
gaat, maken zullen we als Neder
landse belastingbetaler nog geld
aan DASA toe moeten betalen.
De Nederlandse industrie een
schaamteverwekkende verto
ning. Het wordt tijd dat de be
zem eens door een aantal direc
tiekamers wordt gehaald en het
zou aardig zijn als de vakbonden
dat ook eens zouden zeggen. vers,te,t ,n «otterdam
Pim Fortuyn Is buiten
gewoon hoogleraar
de Erasmus Uni-
che en de onderwijsmarkt. Het
bedrijf richt zich op aanleg en
onderhoud van complexe com
putersystemen. lokale compu
ternetwerken en de bijbehoren
de randapparatuur.
Enkele dagen geleden werd
bekend dat het concern volgens
voorlopige cijfers wereldwijd
een verliés van 754 miljoen gul
den heeft geleden. Olivetti wil
met de uitgifte van ruim een
miljard gulden aan nieuwe aan
delen de eigen vermogenpositie
versterken. Dat geld wordt ge
bruikt om interne reorganisaties
af te ronden en om te investe-
De Nederlandse vestiging van
de Italiaanse computerfabrikant
Olivetti heeft dit jaar een gerin
ge winst geboekt. Vorig jaar leed
het bedrijf nog een verlies van
15 miljoen gulden. Volgens al
gemeen directeur K.J.J. van
Osch is de verbetering van de
resultaten te danken aan een
reorganisatie en een grotere
verkoop van computerappara
tuur en aanverwante diensten.
In Nederland is Olivetti vooral
actief in de financiële sector
(banken en verzekeringsmaat
schappijen), de medische bran-
SASSENHEIM
was. Maar dat het zo stil was, als
het bleek te zijn had ik niet ver
wacht. Wat mij betreft mag het
seizoen nu wel beginnen. De af
gelopen tijd heb ik de kosten
net kunnen dekken. Maar daar
in sta ik niet alleen. In Noord
wijk geldt denk ik voor vrijwel
iedereen dat het geld in het half
jaar na 1 april moet worden ver
diend. Vorig jaar stonden de
klanten hier 's zomers buiten in
de rij. Het is voor mij nu span
nend, maar ik heb er wel ver
trouwen in."
FOTO: HIELCO KUIPERS
Transportbedrijf Wesseling uit
Sassenheim heeft het kwaliteits
certificaat ISO 9002 verworven.
Transportbedrijven met een
dergelijk certificaat werken vol
gens vastgelegde normen. De
toekenning ervan betekent voor
afnemers een kwaliteitsgaran
tie. Steeds meer opdrachtgevers
van transportondernemers ei
sen dat ze voldoen aan de in
Europees verband erkende ISO-
normen.
Wesseling kreeg het certifi
caat de afgelopen maand offi
cieel uitgereikt. Aan het behalen
ervan gingen twee jaar voorbe
reiding vooraf. Daartoe werd
een aantal handboeken opge
steld met werkwijzes. Die boe
ken worden nu ook gebruikt bij
de opleiding en begeleiding van
het personeel. Om te blijven
voldoen aan de normen voor
kwaliteit en milieu wordt het
bedrijf twee keer per jaar door
gelicht.
Volgens directeur J. Wesseling
van het transportbedrijf be
schikt op dit moment ongeveer
vijf zes procent van de trans
portondernemingen in Neder
land over een kwaliteitscertifi
caat. De verwachting is dat dit
aantal de komende jaren 'fors
zal toenemen als gevolg van de
eisen die de markt stelt. Wesse
ling heeft behalve in Sassen
heim ook een vestiging in Anna
Paulowna. Het bedrijf telt tach
tig werknemers en is vooral bin
nen de Benelux actief.
