UIT
'Ik ben méér dan assistente
in een spelletjesprogramma'
'Ik weet zeker dat de mensen thuis
het Nederlandse lied willen horen'
Rtv show
Miskende dirigent Kersjes
bij RVU in de schijnwerpers
Advocatenserie Pleidooi houdt
stand ondanks All you need is love
WOENSDAG 17 MAART 1993
12
GESPROKEN
Candice Bergen alias
Murphy Brown in
VARA TV-Magazine:
Ik mag dan niet
zo'n fantastische ac-
trice zijn, ik ben wel
•sterk in het simuleren van or
gasmen op het witte doek
Hans van der Togt in Story:
,,Mijn grootste blunder was enke
le jaren geleden bij Ivo de Wijs in
i live-uitzending. Daar zong ik
met een groot orkest het liedje,
'Don't sit under the appletree'.
Niet alleen zong ik reuze vals,
maar ik raakte na tien regels ook
nog eens mijn tekst kwijt. Tjonge
een afgang was dat. Zoiets
hoop ik nooit meer mee te ma
ken."
Musical-sier Lucie de Lange in
Story:
.Vroeger was dat lijnen écht een
obsessie voor me. Als tiener was
ik altijd veel te dik en ik kon daar
door ook niet meekomen tijdens
gymnastiek. Maar nu vind ik het
slechts bij vlagen vervelend als ik
te zwaar ben en dan doe ik er ook
wat aan. Alleen weegschalen ma
ken me wel behoorlijk depressief.
Daar stap ik dan ook niet meer
op."
Johnny Kraaykamp jr. in Privé:
„ledereen weet dat Zaterdag
avond Café niet aanslaat. Dat
komt door pure slordigheid van de
omroep-directeuren. Dat moet
maar eens hardop worden gezegd.
villen tegenwoordig alles snel
doen. Maar dat gaat ten koste van
de produktie. Op woensdag wor
den de teksten ingeleverd voor
een aflevering, donderdag en vrij
dag zijn de repetities en zaterdag
is de opname. Dat is te weinig tijd
cm een goede comedy maken.
Marcel Brood, zoon van Herman
Brood in Privé:
Het was erg koud die ochtend en
Herman deed een bivakmuts op.
Met die muts op ging hij naast me
i de auto zitten en reden we rich
ting Spui. Een paar meter verder
op werden we klemgereden door
politiewagèns. Binnen een paar
seconden werden de deuren
opengerukt en keken wij in de
loop van pistolen, terwijl er geen
beweging en handen boven het
hoofd werd geroepen. We kregen
handboeien om en een zak over
ons hoofd. Zo werden we afge
voerd naar het bureau. Daar wer
den we spiernaakt in de cel ge
gooid. Doodeng."
Eddie Murphy in Revu:
„Het is niet mijn verdienste als er
duizenden mensen uit hun dak
gaan. Het zou van hoogmoed ge
tuigen om dat te denken. Geen
enkel mens krijgt dat in zijn een
tje voor elkaar. Als ik op de bühne
sta en ik voel hoe al die ogen op
mij zijn gericht, dan weet ik dat
God naast mij staat."
Jacqueline Bisset in Story:
Jacqueline Bisset verkeerde jaren
in de veronderstelling dat ze een
heel moeilijk mens was om mee
te leven. foto archief
„In de jaren zeventig was ik ont
zettend verliefd op een Fransman.
Hij betekende heel veel voor me.
Maar ik wilde met met hem trou
wen. Ik verkeerde in de veronder
stelling dat ik een heel moeilijk
mens was om mee te leven. Nu
ben ik wel van gedachten veran
derd. Als ik nu iemand zou tegen
komen van wie ik veel ga houden
wil ik best in het huwelijksbootje
stappen. Vooral de afgelopen ja
ren heb ik mezelf goed leren ken
nen. En ik heb ontdekt dat ik heel
veel te geven heb..."
Rob van Hulst uit Medisch Centrum
West in Story:
„Ik zit er helemaal niet mee dat
ik bekend sta als de specialist van
de Wallen. De rondleidingen die
ik daar geef, zijn een hobby. Ik
vind het leuk om mensen te ver
tellen over het leven op de Wal
len. Ik heb geen verplichtingen
ten opzichte van een sextheater
of wat voor zaak dan ook. ik ben
een jongen van de straat. Midden
tussen de hoeren ge
woond en gewerkt.
En dat schrijf ik op;
ik ben bezig aan een
boek over de Wal
len."
Leontine Ruiters is blij met rol in Vrouwenvleugel
Corneel probeert het nog één keer met eigen CD
De CD heeft hem een
rib uit z'n lijf gekost.
„Maar ik had het er
voor over. Andere mensen gaan
met vakantie, ik niet. En geluk
kig stond mijn vrouw achter
C.A. Einmal, alias Jimmy On-
i i', alias Corneel is tevreden met
het resultaat: de CD 'Persoon
lijk' met daarop zeventien zelf
geschreven Nederlandse liedjes.
Aan het maken van het album is
geen platenmaatschappij te pas
gekomen. Niettemin heeft Cor
neel, want zo noemt Einmahl
zich op de hoes, zich omringd
door eersteklas-musici, onder
wie gitarist Peter Nieuwerf,
drummer Aad Faase, een aantal
leden van het Metropoolorkest,
zoals concertmeester Erno
Olah, en zangeressen zoals Titia
Dekker, Wanda van de Hoofd
en Marianne di Giovanni.
„Ik kende nog heel wat men
sen van vroeger toen ik zelf full-
time musicus was. En veel van
hen hebben ook hier opgetre
den op m'n jazz-avonden."
'Hier' is hotel Terminus in
Amersfoort, waarvan Einmahl
sinds de jaren zeventig eigenaar
is. Hoe hij van musicus hotelei
genaar is geworden, is een ver
haal apart.
Driesterren hotel
„In de jaren zeventig heb ik een
horecabedrijf overgenomen. Ik
was in die tijd getrouwd met Ri
ta Hovink en had een gezin. Er
moest gewoon brood op de
plank komen. Ik heb de hele
zaak verbouwd tot een driester
ren-hotel. Ik zat toen al zo'n
twintig jaar in het artiestenvak.
Ik had een eigen groep: 'Jimmy
Once en The Vips', waarmee ik
ook platen maakte."
„Toen ik dit hotel kon overne
men, heb ik de knoop doorge
hakt. Een belangrijke overwe
ging was toen ook dat ik voor
m'n muziek niet meer afhanke
lijk van anderen, van platen
maatschappijen, van optredens
zou zijn. En het zelf spelen heb
ik nooit opgegeven."
„Zo heb ik Herman Berkien
nog begeleid op een LP met Ne
derlandse liedjes. En in '76/77
heb ik heel veel opgetreden met
Herbert Joeks. Die deed toen
veel voorstellingen in het land.
Voor de kinderen had hij een
programma als Klukkluk en
voor volwassenen had hij een
show met Weense liedjes. Maar
dat was in 1978 afgelopen toen
artiesten omzetbelasting moes
ten gaan berekenen over hun
verdiensten. Ze werden voor
personeelsverenigingen te duur.
En Herbert zei toen, zeer begrij
pelijk: 'Luister 'es, ik ben op
leeftijd, ik heb m'n hele leven
hard gewerkt, ik vind het wel
goed zo.' Ik ben toen - en geluk
kig dat dat kon - teruggevallen
op de zaak."
„Ik ben wel altijd liedjes blij
ven schrijven. Nederlandse lied
jes, omdat ik daar in geloof. Het
probleem was alleen: wie gaat
die liedjes opnemen. Er was
niet zo veel belangstelling voor.
En gaandeweg rijpte het plan
om ze dan desnoods zélf maar
op de CD te zetten, in eigen be
heer. Ik heb heus nog wel pla
tenmaatschappijen benaderd,
want het maken van een CD
kost tienduizenden guldens.
Maar steeds weer was het ant
woord: we weten zeker dat er
een grote doelgroep voor die
liedjes is, maar die kunnen we
niet bereiken. Omdat die liedjes
niet op de radio gedraaid zou
den worden, begrijp je."
„Die redenering heeft me zo
verwonderd. Platen worden niet
uitgebracht, omdat ze niet wor
den gedraaid. Dus worden ze
niet gedraaid, zodat iedereen
denkt dat er op dit gebied niets
meer wordt gemaakt.
Pluggen
„Ik werd er zo moe van. dat ik
dacht: ik ga alles zelf doen. Dus
heb ik studioruimte gehuurd*en
geïnformeerd welke musici wil
den meedoen. Dat waren er ge-
lukldg vele en niet de minsten.
Ik heb ze allemaal betaald. En ik
ben de liedjes zelf gaan inzin
gen. Ik zeg niet dat ik zelf de
beste vertolker van mijn liedjes
ben, want ik kan helemaal niet
goed zingen. Dat bleek ook wel
na de opnamen. De muziek
stond er prachtig op, maar mijn
zang was gewoon slecht. Toen
heb ik het allemaal overgedaan.
Weer studioruimte gehuurd."
„Het volgende probleem was
ervoor te zorgen dat jc plaat bij
de radiomensen hekend wordt.
Die mensen krijgen per week
zestig nieuwe CD's. Die kunnen
C.A. Einmal, alias
Jimmy Once, alias
Corneel is tevreden
met zijn CD 'Persoon
lijk'.
foto monique baan
ze allemaal onmogelijk zorgvul
dig afluisteren. Dat gaat dus
steekproefsgewijs. Dus moet je
zorgen dat je bij die steekproef
zit. En daarvoor heb je-een goe
de plugger nodig: iemand die de
mensen bij de radio enthousiast
maakt voor een bepaald pro-
dukt."
„Dat heb ik gedaan. Ik heb
een plugger van naam inge
huurd. Maar dat neemt niet
weg dat ik, kijkend vanaf de zij
lijn, me verbaas over dat we
reldje. We zijn nu bezig om de
regionale radiostations te bena
deren. Daar is naar men zegt
iets meer belangstelling voor
het Nederlandse lied. We heb
ben de CD naar alle stations ge
stuurd, maar het blijkt dat we er
ook nog zelf achteraan moeten
bellen. Dat gaan we dan nu
maar doen. Want het Neder
landse lied: ik ben ervan over
tuigd dat mensen die platen, die
CD's thuis wel degelijk draai-
Volgens pianist Daniël Wayen-
berg is Anton Kersjes „een
beetje miskend." „Sommige
Nederlandse dirigenten hebben
een echte wereldcarrière opge
bouwd. Waarom zij wel en An
ton niet", vraagt hij zich af. Een
schrale troost: tien jaar na,het
afscheidsconcert van deze ex-
dirigent zet de RVU in het ra
dioprogramma 'De Schatkamer'
Kersjes met een driedelig inter
view alsnog in de schijnwerpers.
Miskenning viel Kersjes al
sinds het begin van zijn loop
baan ten deel. Hij begon im
mers bij het amusementsorkest
Tuschinsky, waar de wereld van
de serieuze muziek nogal op
neerkeek. Met programmama
ker Gabri de Wagt praat hij in
de eerste aflevering over deze
begintijd maar ook over de oor
logsjaren, waarin hij als door
een wonder ongedeerd bleef tij
dens beschietingen.
Na het Tuschinsky-orkesl
werd Anton Kersjes in 1953
chef-dirigent van het Kunst-
maand Orkest, het latere Am
sterdams Philharmonisch Or
kest (en weer later het Neder
lands Philharmonisch Orkest).
Volgens Kersjes, die dit jaar 70
jaar wordt, is het wezen van een
dirigentschap het overbrengen
van een bepaalde 'klankvoor
stelling' op het orkest. „Je moet
je macht gebruiken, maar niet
misbruiken, want dat heeft een
orkest in vijf minuten door."
Naast de eerder genoemde
Daniël Wayenberg komen ook
andere mensen uit de muziek
wereld in de serie aan het
woord, zoals Jan Willem Loot,
algemeen directeur van het Ne
derlands- Philharmonisch Or
kest, en harpist Alexandre Bon
net.
In het tweede deel van de se
rie praat Kersjes over zijn relatie
met orkesten en musici en het
belang dat hij hecht aan een
goede sfeer. Ook vertelt hij over
de buitenlandse toernee's.
Sommige waren echte triomf
tochten, bijvoorbeeld de optre
dens in de jaren zeventig met
het Amsterdams Philharmo
nisch Orkest in Italië, Duitsland
en de Sovjet-Unie.
Al leverden premières altijd
weer zenuwen op - hij viel vaak
kilo's af -, hij bleef meestal de
evenwichtigheid zelve. „Ik ben
een man van harmonie."
De slotaflevering bestaat uit
een heel persoonlijk gesprek
over zijn besluit om te stoppen
met dirigeren. „Als het plezier
ophoudt, houdt alles op", aldus
de dirigent. Na zijn afscheids
concert op 15 februari 1983 ging
er een enorm gevoel van bevrij
ding door hem heen: „Er viel
een hele verantwoordelijkheid
van me af."
Zijn leven veranderde enorm
met het opbergen van zijn diri
geerstokje. Toch houdt Kersjes
zich nog vrijwel dagelijks met
muziek bezig: hij houdt lezin
gen, geeft cursussen en heeft
zitting in allerlei jury's. Ook was
hij nog jarenlang adjunct-direc
teur van het conservatorium in
Maastricht. Maar dat de muziek
nog steeds zijn leven beheerst
wordt misschien nog wel het
duidelijkst tijdens zijn gesprek
ken met de programmamaker
De Wagt. „Waarschijnlijk lijd ik
aan een soort gekte, want nou
ik met jou praat, hoor ik mu
ziek", merkte de dirigent op.
(Uitzendingen: 17, 24,' en 31
maart, Radio 5,16.02 uur)
Leontine Ruiters wordt naast haar televisiewerk ook veel gevraagd als model, vooral voor lingerie. foto archief
men. „Voor confectiekleding
ben ik te klein. Ik wordt veel ge
vraagd voor lingerie. Dat mo
dellenwerk doe ik nog steeds."
Als ze zou moeten kiezen tussen
modellenwerk, het Rad van For
tuin en acteren, gaat haar voor
keur toch uit naar het laatste.
„Op dit moment neemt het Rad
van Fortuin nog wel de meeste
tijd in beslag. Ik ben daar zo'n
zes dagen per maand mee be
zig."
Leontine doet meer dan al
leen zwijgzaam de bordjes om
draaien in het spelprogramma.
„Ik ben ook betrokken bij de
voorbereidingen van het pro
gramma. Ik help mee met het
uitzoeken van de kandidaten. Ik
heb voorgesprekjes met ze en
begeleid ze een beetje. De sfeer
die rond het Rad vari Fortuin
hangt is heel goed."
Dom blondje
Leontine is bij het Rad van For
tuin terecht gekomen via een
screentest die ze deed om om-
roepster te worden bij TV 10,
het commerciële station dat
Joop van den Ende wilde star
ten. Toen TV 10 niet van de
grond kwam, is ze doorgescho
ven naar het Rad. Ze is voorlo
pig nog niet van plan om met
haar werk bij het spelprogram
ma te stoppen.
„Ik weet dat veel mensen mij
bestempelen als een dom
blondje dat niet meer doet dan
een paar stomme letters om
draaien. Voor mijn imago is dat
vervelend. Het werkt in mijn
nadeel als ik ook wil acteren.
Maar ik heb dat stempel nu
toch al, dus waarom zou ik dan
stoppen met het Rad. Dat zou
zonde zijn. Het is mijn werk. Ik
verdien er mijn brood mee."
Leontine heeft wel hele seri
euze plannen om verder te gaan
met acteren. „Ik heb al camera-
lessen gevolgd en wil absoluut
verder in dit vak. Mijn rol in
Vrouwenvleugel is helaas nog
niet zo groot." Leontine speelt
in de dramaserie Anna ten Ha-
ge, de vriendin van Teun Metz
(gespeeld door Bea Meulman).
Teun zit in de gevangenis om
dat ze de echtgenoot van Anna
heeft vermoord. Anna en Teun
hebben een lesbische relatie en
de man van Anna betrapt hen
vrijend op de bank. Hij werkt
Teun het huis uit en slaat Anna
in elkaar. Teun kan dat niet ver
kroppen en rijdt met haar auto
Anna's echtgenoot dood als hij
de straat oversteekt. Anna komt
Teun af en toe opzoeken in de
gevangenis.
„Anna is eigenlijk biseksu
eel", vertelt Leontine over haar
rol. „Ze is op zoek naar liefde en
het maakt niet uit of dat van
een man of een vrouw komt."
Leontine geeft aan dat het voor
haar moeilijk was om zich in de
rol in te leven. „Ik ben geen les
bienne en dan is het lastig om
scenes te spelen waarin ik Teun
hartstochtelijk moet zoenen.
Gelukkig ben ik door de andere
acteurs goed opgevangen. We
hebben workshops gehad en de
vrijscènes hebben we heel goed
doorgesproken."
Leontine is voorlopig maar in
een paar afleveringen van Vrou
wenvleugel te zien. Of ze later
nog terugkomt in de serie, weet
ze niet. „Misschien word ik er
wel weer in geschreven door
Marjan Berk. Ik heb geen idee
hoe het verloop van de serie is.
Het zou wel fantastisch zijn. Ik
wil mensen laten zien dat ik
meer kan dan alleen assistente
zijn in een spelletjesprogram-
Het Rad van Fortuin
komt voor Leontine
Ruiters nog steeds
op de eerste plaats. „Het Rad is
weliswaar geen uitdaging meer
voor me, maar het blijft leuk
werk om te doen", vertelt de as
sistente van Hans van der Togt.
Sinds enige tijd heeft Leontine
Ruiters er een baan bij. Ze
speelt de rol van Anna ten Hage
in de nieuwe RTL4-serie Vrou
wenvleugel die zich afspeelt in
een gevangenis.
Haar rol in Vrouwenvleugel is,
in tegenstelling tot wat veel kij
kers denken, niet haar acteerde-
buut. Precies tien jaar geleden
speelde ze één van de hoofdrol
len in de Veronica-serie Briefge
heim, gebaseerd op het gelijk
namige boek van Jan Terlouvy.
„Ik zat nog op de middelbare
school en zag het als een leuke
uitdaging." Ze heeft ook nog
een rolletje gehad in de speel
film Amsterdamned van Dick
Maas.
Na haar acteerdebuut is ze in
het modellenvak terecht geko
De advocatenserie Pleidooi weet de concurrentie
van All you need op het andere net aardig te pa
reren. Bijna een miljoen Jdjkers blijft de AVRO-
dramaserie trouw. Dat was voordat All you need
begon, ruim een miljoen.
Volgens de dienst Kijk- en Luisteronderzoek
van de NOS zijn hel vooral de hogere sociale klas
sen en de hoger opgeleiden, die dinsdagavond
voor Pleidooi op Nederland 1 afstemmen. Naar
All you need kijken ruim 2,6 miljoen mensen. De
NOS heeft dat in de week van 8 tot en met 14
maart gemeten.
De AVRO heeft steeds de hoop uitgesproken
en daar bovendien nooit een geheim van ge
maakt dat de serie meer kijkers zou trekken en
heeft zelfs, toen Pleidooi al enige weken draaide,
overwogen na de elf geplande afleveringen niet
meer door te gaan.
Verleden maand heeft de AVRO echter aan pro
ducent 1DTV meegedeeld, dat het Amsterdamse
bureau elf nieuwe afleveringen mag gaan maken.
Die zullen in het komende winterseizoen op het
scherm worden gebracht. De AVRO wil met dit
besluit laten zien dat het de omroep ernst is met
de plannen om kwaliteitsprogramma's te maken.
Dirigent Anton Kersjes in het radioprogramma 'De Schatkamer'.