UIT 'Ik ben méér dan assistente in een spelletjesprogramma' 'Ik weet zeker dat de mensen thuis het Nederlandse lied willen horen' Rtv show Miskende dirigent Kersjes bij RVU in de schijnwerpers Advocatenserie Pleidooi houdt stand ondanks All you need is love WOENSDAG 17 MAART 1993 12 GESPROKEN Candice Bergen alias Murphy Brown in VARA TV-Magazine: Ik mag dan niet zo'n fantastische ac- trice zijn, ik ben wel •sterk in het simuleren van or gasmen op het witte doek Hans van der Togt in Story: ,,Mijn grootste blunder was enke le jaren geleden bij Ivo de Wijs in i live-uitzending. Daar zong ik met een groot orkest het liedje, 'Don't sit under the appletree'. Niet alleen zong ik reuze vals, maar ik raakte na tien regels ook nog eens mijn tekst kwijt. Tjonge een afgang was dat. Zoiets hoop ik nooit meer mee te ma ken." Musical-sier Lucie de Lange in Story: .Vroeger was dat lijnen écht een obsessie voor me. Als tiener was ik altijd veel te dik en ik kon daar door ook niet meekomen tijdens gymnastiek. Maar nu vind ik het slechts bij vlagen vervelend als ik te zwaar ben en dan doe ik er ook wat aan. Alleen weegschalen ma ken me wel behoorlijk depressief. Daar stap ik dan ook niet meer op." Johnny Kraaykamp jr. in Privé: „ledereen weet dat Zaterdag avond Café niet aanslaat. Dat komt door pure slordigheid van de omroep-directeuren. Dat moet maar eens hardop worden gezegd. villen tegenwoordig alles snel doen. Maar dat gaat ten koste van de produktie. Op woensdag wor den de teksten ingeleverd voor een aflevering, donderdag en vrij dag zijn de repetities en zaterdag is de opname. Dat is te weinig tijd cm een goede comedy maken. Marcel Brood, zoon van Herman Brood in Privé: Het was erg koud die ochtend en Herman deed een bivakmuts op. Met die muts op ging hij naast me i de auto zitten en reden we rich ting Spui. Een paar meter verder op werden we klemgereden door politiewagèns. Binnen een paar seconden werden de deuren opengerukt en keken wij in de loop van pistolen, terwijl er geen beweging en handen boven het hoofd werd geroepen. We kregen handboeien om en een zak over ons hoofd. Zo werden we afge voerd naar het bureau. Daar wer den we spiernaakt in de cel ge gooid. Doodeng." Eddie Murphy in Revu: „Het is niet mijn verdienste als er duizenden mensen uit hun dak gaan. Het zou van hoogmoed ge tuigen om dat te denken. Geen enkel mens krijgt dat in zijn een tje voor elkaar. Als ik op de bühne sta en ik voel hoe al die ogen op mij zijn gericht, dan weet ik dat God naast mij staat." Jacqueline Bisset in Story: Jacqueline Bisset verkeerde jaren in de veronderstelling dat ze een heel moeilijk mens was om mee te leven. foto archief „In de jaren zeventig was ik ont zettend verliefd op een Fransman. Hij betekende heel veel voor me. Maar ik wilde met met hem trou wen. Ik verkeerde in de veronder stelling dat ik een heel moeilijk mens was om mee te leven. Nu ben ik wel van gedachten veran derd. Als ik nu iemand zou tegen komen van wie ik veel ga houden wil ik best in het huwelijksbootje stappen. Vooral de afgelopen ja ren heb ik mezelf goed leren ken nen. En ik heb ontdekt dat ik heel veel te geven heb..." Rob van Hulst uit Medisch Centrum West in Story: „Ik zit er helemaal niet mee dat ik bekend sta als de specialist van de Wallen. De rondleidingen die ik daar geef, zijn een hobby. Ik vind het leuk om mensen te ver tellen over het leven op de Wal len. Ik heb geen verplichtingen ten opzichte van een sextheater of wat voor zaak dan ook. ik ben een jongen van de straat. Midden tussen de hoeren ge woond en gewerkt. En dat schrijf ik op; ik ben bezig aan een boek over de Wal len." Leontine Ruiters is blij met rol in Vrouwenvleugel Corneel probeert het nog één keer met eigen CD De CD heeft hem een rib uit z'n lijf gekost. „Maar ik had het er voor over. Andere mensen gaan met vakantie, ik niet. En geluk kig stond mijn vrouw achter C.A. Einmal, alias Jimmy On- i i', alias Corneel is tevreden met het resultaat: de CD 'Persoon lijk' met daarop zeventien zelf geschreven Nederlandse liedjes. Aan het maken van het album is geen platenmaatschappij te pas gekomen. Niettemin heeft Cor neel, want zo noemt Einmahl zich op de hoes, zich omringd door eersteklas-musici, onder wie gitarist Peter Nieuwerf, drummer Aad Faase, een aantal leden van het Metropoolorkest, zoals concertmeester Erno Olah, en zangeressen zoals Titia Dekker, Wanda van de Hoofd en Marianne di Giovanni. „Ik kende nog heel wat men sen van vroeger toen ik zelf full- time musicus was. En veel van hen hebben ook hier opgetre den op m'n jazz-avonden." 'Hier' is hotel Terminus in Amersfoort, waarvan Einmahl sinds de jaren zeventig eigenaar is. Hoe hij van musicus hotelei genaar is geworden, is een ver haal apart. Driesterren hotel „In de jaren zeventig heb ik een horecabedrijf overgenomen. Ik was in die tijd getrouwd met Ri ta Hovink en had een gezin. Er moest gewoon brood op de plank komen. Ik heb de hele zaak verbouwd tot een driester ren-hotel. Ik zat toen al zo'n twintig jaar in het artiestenvak. Ik had een eigen groep: 'Jimmy Once en The Vips', waarmee ik ook platen maakte." „Toen ik dit hotel kon overne men, heb ik de knoop doorge hakt. Een belangrijke overwe ging was toen ook dat ik voor m'n muziek niet meer afhanke lijk van anderen, van platen maatschappijen, van optredens zou zijn. En het zelf spelen heb ik nooit opgegeven." „Zo heb ik Herman Berkien nog begeleid op een LP met Ne derlandse liedjes. En in '76/77 heb ik heel veel opgetreden met Herbert Joeks. Die deed toen veel voorstellingen in het land. Voor de kinderen had hij een programma als Klukkluk en voor volwassenen had hij een show met Weense liedjes. Maar dat was in 1978 afgelopen toen artiesten omzetbelasting moes ten gaan berekenen over hun verdiensten. Ze werden voor personeelsverenigingen te duur. En Herbert zei toen, zeer begrij pelijk: 'Luister 'es, ik ben op leeftijd, ik heb m'n hele leven hard gewerkt, ik vind het wel goed zo.' Ik ben toen - en geluk kig dat dat kon - teruggevallen op de zaak." „Ik ben wel altijd liedjes blij ven schrijven. Nederlandse lied jes, omdat ik daar in geloof. Het probleem was alleen: wie gaat die liedjes opnemen. Er was niet zo veel belangstelling voor. En gaandeweg rijpte het plan om ze dan desnoods zélf maar op de CD te zetten, in eigen be heer. Ik heb heus nog wel pla tenmaatschappijen benaderd, want het maken van een CD kost tienduizenden guldens. Maar steeds weer was het ant woord: we weten zeker dat er een grote doelgroep voor die liedjes is, maar die kunnen we niet bereiken. Omdat die liedjes niet op de radio gedraaid zou den worden, begrijp je." „Die redenering heeft me zo verwonderd. Platen worden niet uitgebracht, omdat ze niet wor den gedraaid. Dus worden ze niet gedraaid, zodat iedereen denkt dat er op dit gebied niets meer wordt gemaakt. Pluggen „Ik werd er zo moe van. dat ik dacht: ik ga alles zelf doen. Dus heb ik studioruimte gehuurd*en geïnformeerd welke musici wil den meedoen. Dat waren er ge- lukldg vele en niet de minsten. Ik heb ze allemaal betaald. En ik ben de liedjes zelf gaan inzin gen. Ik zeg niet dat ik zelf de beste vertolker van mijn liedjes ben, want ik kan helemaal niet goed zingen. Dat bleek ook wel na de opnamen. De muziek stond er prachtig op, maar mijn zang was gewoon slecht. Toen heb ik het allemaal overgedaan. Weer studioruimte gehuurd." „Het volgende probleem was ervoor te zorgen dat jc plaat bij de radiomensen hekend wordt. Die mensen krijgen per week zestig nieuwe CD's. Die kunnen C.A. Einmal, alias Jimmy Once, alias Corneel is tevreden met zijn CD 'Persoon lijk'. foto monique baan ze allemaal onmogelijk zorgvul dig afluisteren. Dat gaat dus steekproefsgewijs. Dus moet je zorgen dat je bij die steekproef zit. En daarvoor heb je-een goe de plugger nodig: iemand die de mensen bij de radio enthousiast maakt voor een bepaald pro- dukt." „Dat heb ik gedaan. Ik heb een plugger van naam inge huurd. Maar dat neemt niet weg dat ik, kijkend vanaf de zij lijn, me verbaas over dat we reldje. We zijn nu bezig om de regionale radiostations te bena deren. Daar is naar men zegt iets meer belangstelling voor het Nederlandse lied. We heb ben de CD naar alle stations ge stuurd, maar het blijkt dat we er ook nog zelf achteraan moeten bellen. Dat gaan we dan nu maar doen. Want het Neder landse lied: ik ben ervan over tuigd dat mensen die platen, die CD's thuis wel degelijk draai- Volgens pianist Daniël Wayen- berg is Anton Kersjes „een beetje miskend." „Sommige Nederlandse dirigenten hebben een echte wereldcarrière opge bouwd. Waarom zij wel en An ton niet", vraagt hij zich af. Een schrale troost: tien jaar na,het afscheidsconcert van deze ex- dirigent zet de RVU in het ra dioprogramma 'De Schatkamer' Kersjes met een driedelig inter view alsnog in de schijnwerpers. Miskenning viel Kersjes al sinds het begin van zijn loop baan ten deel. Hij begon im mers bij het amusementsorkest Tuschinsky, waar de wereld van de serieuze muziek nogal op neerkeek. Met programmama ker Gabri de Wagt praat hij in de eerste aflevering over deze begintijd maar ook over de oor logsjaren, waarin hij als door een wonder ongedeerd bleef tij dens beschietingen. Na het Tuschinsky-orkesl werd Anton Kersjes in 1953 chef-dirigent van het Kunst- maand Orkest, het latere Am sterdams Philharmonisch Or kest (en weer later het Neder lands Philharmonisch Orkest). Volgens Kersjes, die dit jaar 70 jaar wordt, is het wezen van een dirigentschap het overbrengen van een bepaalde 'klankvoor stelling' op het orkest. „Je moet je macht gebruiken, maar niet misbruiken, want dat heeft een orkest in vijf minuten door." Naast de eerder genoemde Daniël Wayenberg komen ook andere mensen uit de muziek wereld in de serie aan het woord, zoals Jan Willem Loot, algemeen directeur van het Ne derlands- Philharmonisch Or kest, en harpist Alexandre Bon net. In het tweede deel van de se rie praat Kersjes over zijn relatie met orkesten en musici en het belang dat hij hecht aan een goede sfeer. Ook vertelt hij over de buitenlandse toernee's. Sommige waren echte triomf tochten, bijvoorbeeld de optre dens in de jaren zeventig met het Amsterdams Philharmo nisch Orkest in Italië, Duitsland en de Sovjet-Unie. Al leverden premières altijd weer zenuwen op - hij viel vaak kilo's af -, hij bleef meestal de evenwichtigheid zelve. „Ik ben een man van harmonie." De slotaflevering bestaat uit een heel persoonlijk gesprek over zijn besluit om te stoppen met dirigeren. „Als het plezier ophoudt, houdt alles op", aldus de dirigent. Na zijn afscheids concert op 15 februari 1983 ging er een enorm gevoel van bevrij ding door hem heen: „Er viel een hele verantwoordelijkheid van me af." Zijn leven veranderde enorm met het opbergen van zijn diri geerstokje. Toch houdt Kersjes zich nog vrijwel dagelijks met muziek bezig: hij houdt lezin gen, geeft cursussen en heeft zitting in allerlei jury's. Ook was hij nog jarenlang adjunct-direc teur van het conservatorium in Maastricht. Maar dat de muziek nog steeds zijn leven beheerst wordt misschien nog wel het duidelijkst tijdens zijn gesprek ken met de programmamaker De Wagt. „Waarschijnlijk lijd ik aan een soort gekte, want nou ik met jou praat, hoor ik mu ziek", merkte de dirigent op. (Uitzendingen: 17, 24,' en 31 maart, Radio 5,16.02 uur) Leontine Ruiters wordt naast haar televisiewerk ook veel gevraagd als model, vooral voor lingerie. foto archief men. „Voor confectiekleding ben ik te klein. Ik wordt veel ge vraagd voor lingerie. Dat mo dellenwerk doe ik nog steeds." Als ze zou moeten kiezen tussen modellenwerk, het Rad van For tuin en acteren, gaat haar voor keur toch uit naar het laatste. „Op dit moment neemt het Rad van Fortuin nog wel de meeste tijd in beslag. Ik ben daar zo'n zes dagen per maand mee be zig." Leontine doet meer dan al leen zwijgzaam de bordjes om draaien in het spelprogramma. „Ik ben ook betrokken bij de voorbereidingen van het pro gramma. Ik help mee met het uitzoeken van de kandidaten. Ik heb voorgesprekjes met ze en begeleid ze een beetje. De sfeer die rond het Rad vari Fortuin hangt is heel goed." Dom blondje Leontine is bij het Rad van For tuin terecht gekomen via een screentest die ze deed om om- roepster te worden bij TV 10, het commerciële station dat Joop van den Ende wilde star ten. Toen TV 10 niet van de grond kwam, is ze doorgescho ven naar het Rad. Ze is voorlo pig nog niet van plan om met haar werk bij het spelprogram ma te stoppen. „Ik weet dat veel mensen mij bestempelen als een dom blondje dat niet meer doet dan een paar stomme letters om draaien. Voor mijn imago is dat vervelend. Het werkt in mijn nadeel als ik ook wil acteren. Maar ik heb dat stempel nu toch al, dus waarom zou ik dan stoppen met het Rad. Dat zou zonde zijn. Het is mijn werk. Ik verdien er mijn brood mee." Leontine heeft wel hele seri euze plannen om verder te gaan met acteren. „Ik heb al camera- lessen gevolgd en wil absoluut verder in dit vak. Mijn rol in Vrouwenvleugel is helaas nog niet zo groot." Leontine speelt in de dramaserie Anna ten Ha- ge, de vriendin van Teun Metz (gespeeld door Bea Meulman). Teun zit in de gevangenis om dat ze de echtgenoot van Anna heeft vermoord. Anna en Teun hebben een lesbische relatie en de man van Anna betrapt hen vrijend op de bank. Hij werkt Teun het huis uit en slaat Anna in elkaar. Teun kan dat niet ver kroppen en rijdt met haar auto Anna's echtgenoot dood als hij de straat oversteekt. Anna komt Teun af en toe opzoeken in de gevangenis. „Anna is eigenlijk biseksu eel", vertelt Leontine over haar rol. „Ze is op zoek naar liefde en het maakt niet uit of dat van een man of een vrouw komt." Leontine geeft aan dat het voor haar moeilijk was om zich in de rol in te leven. „Ik ben geen les bienne en dan is het lastig om scenes te spelen waarin ik Teun hartstochtelijk moet zoenen. Gelukkig ben ik door de andere acteurs goed opgevangen. We hebben workshops gehad en de vrijscènes hebben we heel goed doorgesproken." Leontine is voorlopig maar in een paar afleveringen van Vrou wenvleugel te zien. Of ze later nog terugkomt in de serie, weet ze niet. „Misschien word ik er wel weer in geschreven door Marjan Berk. Ik heb geen idee hoe het verloop van de serie is. Het zou wel fantastisch zijn. Ik wil mensen laten zien dat ik meer kan dan alleen assistente zijn in een spelletjesprogram- Het Rad van Fortuin komt voor Leontine Ruiters nog steeds op de eerste plaats. „Het Rad is weliswaar geen uitdaging meer voor me, maar het blijft leuk werk om te doen", vertelt de as sistente van Hans van der Togt. Sinds enige tijd heeft Leontine Ruiters er een baan bij. Ze speelt de rol van Anna ten Hage in de nieuwe RTL4-serie Vrou wenvleugel die zich afspeelt in een gevangenis. Haar rol in Vrouwenvleugel is, in tegenstelling tot wat veel kij kers denken, niet haar acteerde- buut. Precies tien jaar geleden speelde ze één van de hoofdrol len in de Veronica-serie Briefge heim, gebaseerd op het gelijk namige boek van Jan Terlouvy. „Ik zat nog op de middelbare school en zag het als een leuke uitdaging." Ze heeft ook nog een rolletje gehad in de speel film Amsterdamned van Dick Maas. Na haar acteerdebuut is ze in het modellenvak terecht geko De advocatenserie Pleidooi weet de concurrentie van All you need op het andere net aardig te pa reren. Bijna een miljoen Jdjkers blijft de AVRO- dramaserie trouw. Dat was voordat All you need begon, ruim een miljoen. Volgens de dienst Kijk- en Luisteronderzoek van de NOS zijn hel vooral de hogere sociale klas sen en de hoger opgeleiden, die dinsdagavond voor Pleidooi op Nederland 1 afstemmen. Naar All you need kijken ruim 2,6 miljoen mensen. De NOS heeft dat in de week van 8 tot en met 14 maart gemeten. De AVRO heeft steeds de hoop uitgesproken en daar bovendien nooit een geheim van ge maakt dat de serie meer kijkers zou trekken en heeft zelfs, toen Pleidooi al enige weken draaide, overwogen na de elf geplande afleveringen niet meer door te gaan. Verleden maand heeft de AVRO echter aan pro ducent 1DTV meegedeeld, dat het Amsterdamse bureau elf nieuwe afleveringen mag gaan maken. Die zullen in het komende winterseizoen op het scherm worden gebracht. De AVRO wil met dit besluit laten zien dat het de omroep ernst is met de plannen om kwaliteitsprogramma's te maken. Dirigent Anton Kersjes in het radioprogramma 'De Schatkamer'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 12