I Focco Huisman praat met dieren Rob Kroner in greep van de jaren zestig Leven en wonen Mannentrouw op stam Molenaar brengt kleur in zomer haute couture Intercoiffure houdt het op koel kort DINSDAG 16 MAART 1993 161 9 TUIN Plumbago is zijn Latijnse naam. Maar in de volksmond hebben we het over mannentrouw. Een plant die steeds populairder wordt, meestal in de vorm van een boogje. Doe het eens an ders. Maak een mannentrouw-op- stam en geef dat stamboompje dan meteen gezelschap van een abutilon, een heliotroop, een lantana, een echte laurier of de overbekende fuchsia op stam. Al deze kuipboompjes horen bij de modieuze plantenhof, waar in plaats genoeg is voor bloei ende kuipplanten. De vraag is hoe we ons rondgebogen man- nentrouwplantje zo gek krijgen beurt op dezelfde manier als het kweken van andere kuipplanten op stam. We beginnen met een kleine plant, gekocht of zelf ge kweekt van een stekje. Die plant komt dan in een heel goed mengsel potgrond. Verder zetten we er een tonkinstokje in. Eerst nog aan de lage kant, want hij moet nog groeien en dat geldt dan uitsluitend voor de top. Die mag zo hard en zo veel groeien als hij maar wil, al leen de zijscheuten worden zorgvuldig verwijderd. Niet een keer, maar elke keer als zich nieuwe scheuten vormen. Alle kracht gaat naar de top die lan ger en langer*wordt. Steeds zorgvuldig vastgebonden aan de stok. Wordt de pot te klein en de stok te kort, dan gaan we verpotten. Wéér in goede potaarde. Uiteraard zorgen we, dat onze kwekeling voldoende vocht en voeding krijgt en voor al ook voldoende zon. Al zal het wel tot na half mei duren eer hij in de volle zon naar buiten mag. Afhankelijk van de aard van on ze kuipplant en de goede zor gen, zullen we het eerste jaar over een lange dunne plant kunnen beschikken. Hebben we de gewenste lengte bereikt, dan wordt de topscheut ook inge kort en mogen de vier a vijf scheuten, die zich vlak onder de top vormen, blijven. Lager geplaatste zijscheuten gaan weer onherroepelijk weg. We willen immers een stam vormen. Het eerste jaar zullen we zelden of nooit over een bloeiende kuipplant op stam kunnen beschikken. Die kans is er pas het tweede jaar, na een overwintering op een vorstvrije plaats. Dan wordt er nieuwe aarde gegeven en voldoende mest. Binnen de kortste keren hebben we dan een boompje dat in de loop van de zomer groter en mooier wordt. Vooral een heliotroop-boompje verrast, omdat de meesten den ken dat heliotroop eenjarig is. Niets is minder waar. Deze zoetgeurende plant blijkt een uitmuntende kuipplant te zijn, evenals abutilon. LEZERSVRAAG MEVROUW BOER UIT HAAR LEM heeft problemen met haar gazon. Dat is te geel. Nu is uit het losse handje een oordeel vellen moeilijk. Maar veronder stel dat er sprake is van een te kort aan voedingsstoffen. Prik er eerst met een tuinvor'k op af stand van 20 cm gaten in, zodat er lucht in de grond komt. En strooi er dan de door u zelf ge maakte menging van potgrond en gedroogde koemest op. Als het gras eenmaal wat doorgroeit valt het nog te proberen met Grasviano, een mengsel van hoorn-, bloed- en beendermeel met extra veel stikstof. Dit lost langzamer op dan chemische mest, maar ik ben er niet ze ker van dat deze stof in kleine hoeveelhe den in de handel is. Verder is de conife- renhaag te fors gewor den. Ik veronderstel dat het hier om cha- maecyparis of thuja gaat, twee soorten die met succes flink ge snoeid mogen wor den. Maar dan pas in mei. Zorg ervoor dat de onderkant altijd iets breder blijft dan de bovenkant en zet er maar flink de schaar in. Verwen de bomen na deze forse ingreep met wat extra turf en een heel klein beetje gedroogde koemest. Vooral niet te veel mest, daar houden deze planten niet van. MEVROUW KOOMAN UIT HAARLEM heeft mij een tijd geleden geschreven dat ze in het bezit was van een roze aronskelk. Die kende ik niet. Nu stuurt ze mij heel vriendelijk een knipsel uit een catalogus van een bekende firma. In deze catalogus worden aronskelken in allerlei kleuren zoals helder blauw en vuurrood te koop aan geboden. Voor forse prijzen, dat wel. De roze plant van mevrouw Kooman is inmiddels ter ziele. Dat bevestigt mijn vermoeden dat deze nieuwe variëteiten eerst hun bruikbaarheid in han den van amateurs en in kamers met droge lucht en wisselende temperaturen zullen moeten bewijzen. Persoonlijk kies ik nimmer voor nieuwtjes in de bloemen- en plantenwereld. De oude trouwe soorten hebben immers jaren, vaak tientallen ja ren, hun nut en bruikbaarheid bewezen. Dat moet je van gloednieuwe soorten maar af wachten. In elk geval bedankt voor het knipsel. Van MEVROUW GROEN- HOEDT UIT HAARLEM kreeg ik een lange, leerzame brief. Zij heeft goede ervaringen met een appelzaailing die te voorschijn is gekomen uit een weggegooid klokhuis. De boom vormde na 10 jaar een bloempje maar daarna steeds meer. Er kwamen en komen goede moesappels aan en een jaar bleek de op brengst van de inmiddels oude, volwassen boom zelfs 110 kilo. Desondanks geloof ik dat enten beter is en een voorspelbaar re sultaat geeft. Je weet nooit wat voor soort appel er uit een zaai lingboom groeit. Bovendien zijn er momenteel redelijk schurftbestendige soor ten en ook dat is belangrijk. De ap'pel van mevrouw Groen ver toont bruine plekjes en dat duidt op schurft. Dit antwoord is dus bestemd voor ME VROUW BAKKER UIT IJMUI- DEN. Voor haar wordt het, zoals zo vaak in de tuin, kiezen of de len. Voor F. P. A. ELSHOF UIT HAARLEM heb ik helaas een weinig troostrijk antwoord. In haar tuin woekert zevenblad, in het latijn Aegopodium podagra- ria, dat laatste deel van de naam duidt erop dat dit kruid in vroe ge tijden gebruikt werd ter be strijding van jicht (podagra) en reumatische klachten. Daarvoor zijn er nu andere middelen. Maar zevenblad is redelijk lek ker en zeer gezond als fijnge sneden toevoeging aan salade, soep en saus. Blijft de ellende in de tuin. Daarover kan ik mee praten. Telkens weer de plantjes met wortel en al uitsteken en vooral de lange, lichte wortel stokken verwijderen en ver branden. Niet op de compost. Ook geregeld schoffelen op plaatsen waar dat mogelijk is verarmt de plant. Tot slot een sombere opmerking van een tuinvriendin: als je zevenblad echt kwijt wilt, dan moet je ver huizen. Zelf houd ik het liever op geregeld opsteken. Komt er bij u al tuinierend of wandelend in de natuur een vraag op? Greet Buchner zal proberen voor u het antwoord te vinden. De vraag kunt u op sturen naar Damiate Dagbla den, Postbus 507, 2003 AP Haarlem t.a.v. de redactie LE VEN EN WONEN. Bij alternatieve genezers wordt nooit duidelijk hoe ze 't doen, maar ze hebben altijd klanten die zweren dat ze er baat bij vinden. Focco Huisman 'behandelt' ook dieren. Hij voelt ze aan en praat met Ze. Zo hoort hij nog eens wat. De baasjes en bazinnetjes staan ervan te kijken en zijn vaak voor goed overtuigd. Voor Focco Huisman (65) uit Siegerswoude is het duidelijk: een wetenschapper beoefent de geneeskunde, hij bedrijft ge neeskunst. Dat betekent niet dat hij als paranormaal genezer, natuurgeneeskundig therapeut magnetiseur en orthomolecu lair voedingstherapeut schei ding van beide vakgebieden voorstaat. Integendeel: „Het mooiste zou zijn, als ik kon sa menwerken met de reguliere geneeskunde". Veel van Huismans patiënten zijn viervoeters: honden, poe zen, paarden en koeien. Hij is er van overtuigd, dat die categorie bij de 'gewone' dierenarts soms niet voldoende aan zijn trekken komt. Huisman communiceert met ze. Daarover schreef hij in de jaren tachtig ook een boek, Zo praat je met dieren. Een la chertje? Huismans verhalen zeker tot nadenken. Nuchter Focco Huisman is vrij nuchter over zijn resultaten. ,,lk ben de strohalm waaraan men zich vastklampt. Mensen met een ziek dier hebben meestal alle circuits al doorlopen. Daarom is het verwachtingspatroon erg hoog. Helaas kan ik daaraan niet altijd voldoen. Maar niet geschoten is altijd mis", zegt hij laconiek. Praten met dieren is voor de genezer een doodnormale zaak. „Dieren kunnen heel goed be schrijven", zegt hij.' „Ze maken deel uit van een gezin en heb ben een heel duidelijke mening over de gezinsleden. Ze kunnen die mensen ook heel goed ka rakteriseren en dat geldt ook voor de andere dieren die in het gezin leven." Elk consult verloopt op de zelfde manier. De patiënt wordt door Huisman op een direct- klaarfoto gezet en moet dan voor onderzoek op de tafel wor den getild. De eerste patiënt van die middag is een twaalf jaar oud bastaardje, dat met zijn be geleiders uit Noord-Holland naar Siegerswoude is gekomen. Hij hijgt hyperventileert, zegt Huisman later is ontzettend nerveus en heeft volgens zeggen een nierprobleem, waarvoor hij een dieet moet volgen. Huisman begint zijn onder zoek. „Hebt u een dochter, die in Amsterdam studeert?" Grote verbazing bij het echtpaar. In derdaad, ja. Huisman: „Nou, dat weet hij dus allemaal. Hij is erg gesteld op uw dochter". De genezer heeft genoeg gezien. De hond mag naar de auto en het echtpaar gaat mee naar de stu deerkamer. „We gaan pende len." De eigenaresse kijkt gespannen toe als Focco Huisman haar langharige dwergtekkel Spooky, die last heeft van van epilepsie, behandelt. foto cpd De genezer richt zijn pendel op de foto van de hond. „Zo, nu gaan we de hond en de baas geven wat ze nodig hebben." Aan de hand van de bewegingen van de zilveren pendel stelt Huisman zijn diagnose, „want de hond geeft zelf wel aan welke medicij nen hij moet hebben". En passant laat de genezer weten, dat de hond zegt dat zijn bazin 'overbezorgd' is. Vrij snel is het medicijnenpakket samen gesteld. Huisman denkt dat de lever niet zo'n probleem is, maar dat het hem meer in maag- en darmstoornissen zit. „Is ze wel gelukkig bij ons?", vraagt de heer des hui zes. „Jawel", is het antwoord, „maar ik denk dat ze uw dochter mist. Als de dochter thuis is geweest en weer Weggaat, moet ze heel duidelijk aangeven, wanneer ze weer terugkomt." Reacties Heel veel reacties kreeg hij naar aanleiding van de tv-uitzending 'Paradijsvogels'. Daar in kwam een echtpaar aan het woord, dat een gezellige, lieve hond nd een verblijf in een dierenpensfon drastisch zag veranderd. „De hond kwam onder behandeling en wist glashelder te vertellen hoe dat verblijf was verlopen. Hij was heel slecht behandeld en kon duidelijk aangeven wie dat op zijn ge weten had. Hoe ze er uitzag en wat ze had De therapeut zegt uitsluitend te werken met lichaamseigen stoffen, natuurlijke mid delen. Zelden hoeft een eigenaar met een patiënt terug te keren, want: „Ik houd zijn foto en dat is voor mij voldoende". Kijken 'normale' dierenartsen sceptisch tegen zijn handelwijze aan „die zien het als een brevet van onvermogen als ze niet uit een probleem kunnen komen" mensen in de alternatieve sfeer en natuurartsen reageren anders. „Ik voel met mijn handen en met mijn li chaam", verklaart Huisman simpel. „Ik voel energieën, blokkades en pijn". De enige voorwaarde voor behandeling die de gene zer stelt is, dat eerst de dierenarts moet zijn bezocht. „Komt die er niet uit, dan is de weg vrij iets anders te proberen. Dan valt niets te verwijten." Hp I «3 Witte lange rok met vier splitten, hemd en Veelkleurig paillettentop, zijden organza rok blouse, alles in witte zijde. foto bartnieu- en katoen met zijde driekwart broek, foto wenhuijs. bartnieuwenhuijs Bij couturier Frans Molenaar is de zomer vrouwelijk, comfortabel, een tikje romantisch, maar vooral kleurrijk. Zijn haute couture brengt hij in helder rood, blauw, geel, roze en vooral veel oranje, af gewisseld met zwart en donkerblauw. Molenaar verrast met een vrolijke en elegante collectie van zijden jerseys en organza in strepen en noppen, wollen crêpes, linnen, sa- tin duchesse, cool wool en katoen piqué. Uitblinkers zijn handge- breide korte truitjes boven broeken met wijde pijpen of zomers- horts. Molenaar komt ook met een mannencollectie ON 13, genoemd naar zijn fraaie pand in Amsterdam-zuid. Hierin zowel sportieve blazers in heldere kleuren als complete linnen pakken en zijden dassen. De Amsterdamse couturier brengt in zijn damesmode twee ver schillende looks: een wijd silhouet, met veel strepen, primaire kleu ren en invloeden van de zeemanslook en een lang, soepel getail leerd silhouet, met v-hals blazers op afgemeten strakke rokjes. In vloeden van de jaren zestig zijn terug te vinden in genopte en ge streepte mantelpakken die sterk contrasteren met de veel rustiger reistailleurs van effen wollen crêpe. De korte jasjes en bijpassende jurken voor de komende zomer hebben dezelfde coupe als Molenaar het vorige seizoen bracht: een mouw die deels is aangeknipt en deels is aangezet via een rond ver lopende naad. De mouwen zijn daarbij kort en hebben omslagen. Als alternatief voor het jasje heeft Molenaar grote blouses, uitge voerd in soepele, soms transparante stoffen die om het lijf gewik keld worden of losjes van voren vastgeknoopt. Bijzonder zijn de zwierige, wat kinderlijk aandoende zomerjurk jes, waarvan voor- en achterpand als schortjes over elkaar gestrikt kunnen worden. De jurkjes zijn effen of gestreept als zonnescher men, rpaar altijd kort en mouwloos. Voor dinnerparty's houdt Molenaar het op wikkeljurken in brede zwartwitte strepen van zware satin duchesse met een ongelijk val lende rokzoom. En voor andere feestelijke gelegenheden voert hij gestreepte transparante stoffen ten tonele voor wijde blouses en kaftanachtige lange jurken. De bruid kleedt Molenaar simpel en eenvoudig in laagjes organza voor «en mooie golvende asymmetri sche rok en dito mouwen en met een feestelijke grote strik op de rug. De jaren zestig hebben de Amsterdamse couturier Rob Kroner in hun greep met hal ter- en overslaglijfjes, doorknooprokken en wijd uitlopende broeken. Vaak blijft, als het om een combinatie van broek of rok met topje gaat, het middenrif bloot en wordt het geheel gecompleteerd met een lange (mouwloze) jas van voilestof met een forse overhemdkraag. Sluik en lang is het silhouet van zijn 28ste collectie, waarin geen korte rok voorkomt. Maar ter compensatie voorziet hij die lan ge, wijde of rechte rokken van enorme splitten. Dat pakt niet altijd goed uit. Wijde rokken met allemaal losse pandjes waarop een lang, iets getailleerd jasje wordt gedra gen, doen het goed, ze hebben iets pikants. De rechte rok die aan de achterkant hele maal openvalt (het is eigenlijk een omge keerd gedragen wikkelrok) is heel onhan dig. Is een grote split aan de voorkant nog met enige gratie 'te beheersen' een split die net niet het slipje onthult middenachter, is teveel van het goede. Veel mooier is zijn strakke rok met springplooien iets onder de knie (voor wat loopruimte), met daarop een rechtgesne- den kraagloos jasje: streng maar elegant, zeker met een heel grote hoed. Met zijn fa voriete Franse tricot doet Kroner ook weer hele mooie dingen. Zo is er bijvoorbeeld een rood pak met feestelijk wijde rok en een vrij lang hes, dat van achter overslaat. In deze kleding is de op de bovenarm wat 'bolle' mouw, die hij in al zijn kledingstuk ken gebruikt, ook het best. In andere mate rialen is het weieens te veel. Wat kleuren betreft houdt Kroner het bij de dagkleding heel sober. Afgezien van een serie met grote margrieten vrijwel geen dessins; veel zwart en donkerblauw gecom bineerd met wit en naturelkleuren. Een beetje meedeinende *bp de ecologie-golf maakt hij linnen pakken die erg 'zwaar' ogen. Wat er in dat linnen wel heel goed uitziet, is de mannen-combinatie Rob Kroner maakt sinds vorig jaar herenconfec- tie bestaande uit een naturelkleurige pantalon, een naturel met grijs gestreept jasje en een dito overhemd. Ook heel leuk zijn zijn vrij hoog gesloten herenvesten, die door hun opvallend dessin van een saai donker pak een modieus geheel maken. Zo'n mannenpak van Rob Kroner koop je voor nog geen 500. Voor de cocktailkleding heeft Kroner zich laten inspireren door de lingerie. Die kle ding is het mooist in lavendelblauw, want bij een wikkeljapon met wijde rok in zalm roze heb je de neiging je af te vragen 'moet ik nu nog uit, of...'. En het fraaie zijden pak in pyjama-stijl is meer voor het intieme cocktailuurtje of natuurlijk voor het 'happy hour' aan boord van een cruise-schip. 's Avonds is het bij Kroner een groot zi- geunerfeest met heel duidelijke oosterse in- vloedén. Bonte kleuren, veel pailletten, om de heup geknoopte sjaals met daarop ket tingen met kleurige stenen, dubbele rok ken, strakke topjes* en de meest onwaar schijnlijke combinaties van materialen. Heerlijk voor een groot zomerfeest, maar de bruid in dezelfde stijl, dat is toch wel Gestreepte broeken en korte hesjes bij Frans Molenaar. REDACTIE HENRIETTE VAN DER HOEVEN Maskers in 10 ml sachets Drs. Hans Schreuder van Biodermal bio logische huid- en hypo-allergene verzor- gingsprodukten ontwikkelde onlangs maskers voor intensieve reiniging van de gezichtshuid. Tot voor kort waren de mas kers alleen in tubes van 100 gram te koop. Dat bleek te veel. Nu zijn er sachets (zakjes) die 10 ml bevatten, precies genoeg voor één behandeling. Prijs 3,95. Meer informatie: Biodermal Infolijn, tel. 0 21 54-21 041. Het korte koppie van de Intercoiffure-kapper. foto •pr De 120 kappers van de internationale vak organisatie Intercoiffure Interbeauté Nedét- land houden het de komende zomer in bij na alle gevallen op koel kort. De kapsels voor mannen en vrouwen zijn stuk voor stuk simpel en vallen soepel. Alle aandacht gaat uit naar een perfect geknipte coupe, waarmee man of vrouw alle kanten op kan. Omdat niet iedereen dezelfde haarstructuur heeft, dient de coupe per persoon afgewo gen en aangepast te worden. Vandaar dat Intercoiffure voor zijn createurs en hairsty- listen richtlijnen hanteert. Via deze richtlij nen kan iedere klant in dezelfde stijl wor den gekapt, maar toch een persoonlijk kap sel aangemeten krijgen. Richtlijn één houdt in. dat het haar met hét mes wordt gesneden. Dat maakt volgens de kenners de lijnen in het haar 'zacht'. Nog een richtlijn is te vinden op het gebied van de lengte. Het haar blijft op de kruin vrij lang en aan de voorkant mag een lok of ietwat gepiekte pony zelfs tot onder de wenkbrauw komen. Richtlijn drie: de oren zijn bedekt, maar bakkebaarden komen niet onder de oorlel uit. Opknippen is uit den boze. Ook aan de achterkant houdt het haar volume. En ten slotte: kleuren mogen, maar dan moeten dat natuurlijke en warme kleuren zijn. Rode tinten zijn toegestaan, zij het niet te fel. Lang De Cosmo-kappers in Nederland (ongeveer 50 zaken) kijken vooral naar de natuurlijke valling en de conditie van het haar. Bij hen dit keer wat extra aandacht voor lang haar, dat heel nochalant wordt opgestoken. Ver der mag lang haar gewoon zijn zoals het van nature het gezicht omlijst, mits het in topconditie is. lóeuren doen deCosmokap- pers ook: laagje voor laagje (horizontaal) in drie harmoniërende tinten. Hierdoor ont staat een heel levendig kleureffect. Krullen Rondneuzend tussen de vele foto's die wa ren ingestuurd voor de 'Coiffure Award', uitgeschreven door het kappersvakblad Coiffure, krijg je de indruk dat de kappers toch ook weer terug willen naar wat losse krullen, voor zowel lang als kort haar. Nonchalant opgestoken haar mag van de Cos- mo-kapper, mits het oer-gezond is. foto pr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 9