'Ik ben net onkruid, dat groeit altijd door' 'Ik zou het mijn kinderen zo geven' Rtv show 'Mijn stem is voller en warmer geworden' MAANDAG 8 MAART 1993 Documentaire bij NCRV over 'kaas met DNA' Bill van Dijk waardevast als musical-ster Er kan veel veranderen in een decennium. Elf jaar geleden viel Bill van Dijk boegeroep ten deel na zijn overwinning op het Natio nale Songfestival. Vandaag de dag weet het Nederlandse pu bliek wel beter. Avond aan avond vallen hem staande ova ties ten deel voor zijn rol van Cyrano in de gelijknamige mu sical. Bill van Dijk, 45 jaar en zonder discussie dé musical ster van Nederland. Meer dan twintig jaar staat hij al op de planken. Maar voor het grote publiek behoort hij pas sinds 'Les Misérables' tot de categorie Bekende Nederlanders. „Ik ben net onkruid; dat groeit altijd door", zegt de optimistische ro manticus over zijn zoektocht naar erkenning. Nuchter. Dat is 'ie. „Ik een ster?", vraagt hij zich verbaasd af. „Ach, dat is heel betrekkelijk, zeker in Nederland. In dit vak kun je in één keer vijf treden omhoog gaan, om vervolgens weer tien treden te vallen." Bill van Dijk heeft het al een paar keer meegemaakt. „Ik heb in produkties gestaan die te kort gespeeld zijn, omdat ze zakelijk verkeerd werden geleid. Zonder dat je er iets aan kunt doen, sta je dan op straat. Dat is heel jammer. Maar de showbusiness is een vak van golvende bewe gingen. Dus veel bergen en da len." Chaotisch derd. „We hebben een chao tisch gezin en daar kunnen wij goed mee leven. Ik zat al in het vak voordat mijn kinderen wer den geboren, dus we zijn wel aan dat chaotische gewend." „Ik leef nu al 23 jaar samen met miin vrouw. Zij heeft het al die tijd volgehouden met mij; het is niet makkelijk om met Bill van Dijk te moeten leven. Thuis blijven ze er allemaal heerlijk rustig onder. Mijn kinderen zijn de grootste critici. Je neemt al tijd je eigen zwakheden mee in een rol. Zij weten moeiteloos de vinger op die zere plek te leg gen. Daar heb je veel aan." Zijn deelname aan het Euro visie Songfestival in 1982 maak te hem heel even een nationale beroemdheid. „Veel mensen wisten toen niet dat ik er al zo'n twaalf jaar had opzitten", zegt hij. De wereld van het populaire lied trekt hem niet. Nog steeds niet. „Dat is niet mijn wereld. Ik ben een theatermens. Na het songfestival ben ik een tijdje met een geluidsband het land ingegaan. Dat was vreselijk een zaam." In 1971, kort na zijn profes sionele theaterdebuut in de rock-musical 'Hair', maakte Bill van Dijk zijn eerste single. „Dat liedje is later nog eens gecoverd door Rob de Nijs", herinnert hij zich lachend. Later legde hij zijn ziel en zaligheid in de groep Bruno Basta. Een elpee en en kele singeltjes brachten niet het gewenste resultaat. Dus zette hij er een punt achter. Bill van Dijk werd op 22 de cember 1947 in Rotterdam ge boren. Op 9-jarige leeftijd ver huisde hij naar Australië, waar zijn vader werkte voor een grote multinational. Elf jaar later keerde hij terug naar Neder land. Hij volgde de klein kunstacademie in Amsterdam en studeerde nog een jaar in Londen. In de Britse hoofdstad speelde hij ook een jaar lang in 'Let my people come'. „Ik werd in Londen gevraagd om als derde acteur de rol van Jezus in 'Jesus Christ Superstér' te spelen. Mijn voorganger in die produktie wilde stoppen, maar verlengde op het laatste moment zijn contract." Op dat zelfde moment vroegen Bram Vermeulen en Freek de Jonge Bill voor hun musical 'Een kan nibaal als jij en ik'. „Vanaf dat moment speelde ik in de ene produktie na de andere", vertelt hij. Uitblinken Zijn moeder was een calypso zangeres. „De eerste die in Ne derland zoiets deed. Als baby hoorde ik haar op de radio. Dat vond ik prachtig. Thuis voerden we altijd opera's op. We spra ken zingend met elkaar. In de achtertuin voerde ik hele to neelstukken op. Dan pakte ik stiekem de gitaar van mijn moeder. Ik heb nooit brand weerman of piloot willen wor den zoals zo veel andere kinde ren uit de buurt." n Arnhem volgd je de kunstacademie, schilder worden. Daar ben ik mee gestopt omdat ik besefte dat ik nooit een Rembrandt zou worden. Ik wil uitblinken in wat ik doe." Op de kleinkunstacademie was hij een vreemde eend in de bijt. „Iedereen hield zich daar bezig met teksten van Speen- Jacques'Herb: emotie met een knipoog Na de tomaten, bintjes, bloe men en de beroemde stier Her man ontkomt ook onze natio nale trots, de kaas, er niet aan: genetische manipulatie. Dit meest favóriete broodbeleg werd bestudeerd door onder zoekers en eureka! Door toe passing van DNA-technieken is voor de produktie van kaas na tuurlijk stremsel niet meer no dig, luidde de conclusie. „De consument staat aan de voet van een nieuw tijdperk, al weet hij het zelf nog niet", aldus de makers van de documentaire 'Kaas', die vanavond door de NCRV wordt uitgezonden. Nergens anders in de wereld wordt zoveel kaas gegeten als in Nederland; per jaar consume ren we per persoon zo'n veer tien kilo. Het zuivelprodukt zet dan ook een flink stempel op het Hollandse imago. Een be zoek aan de kaasmarkten in Gouda of Alkmaar is favoriet bij veel toeristen die de Hollandse cultuur komen opsnuiven. Maar het romantische beeld van goedlachse, volslanke boerin nen die op het erf vrolijk in de kaasbrei staan te roeren is al lang niet meer reëel. Kaas on derscheidt zich sinds jaar en dag al niet meer van de gloei lamp, beiden een massaprodukt gemaakt in de fabriek. Kaas is dus kassa, en om die reden zijn onderzoekers van het Nederlands Instituut voor Zui- velonderzoek (NIZO) in samen werking met de multinational Unilever op zoek gegaan naar een vervanging voor stremsel. Stremsel wordt gewonnen uit de maag van kalveren en zorgt er voor dat de melk hard en uit eindelijk kaas wordt. Het extract wordt nu nog uit duizenden koeienmagen, geïmporteerd uit onder meer de Verenigde Sta ten, gehaald. Overbodig, con cludeerden de biotechnologen op het laboratorium. Zij plant ten een gen van een koe in een gistcel. Het resultaat was uitein delijk een gemodificeerd soort gist waarmee de melk kan wor den gestremd zonder dat er een kalf aan te pas komt. Gestoei Dit heeft als belangrijk voordeel voor de kaasindustrie dat zij niet meer afhankelijk is van haar toeleveranciers uit het bui tenland. Voor de consument le vert het gestoei in de laboratoria echter geen voordeel op, de kaas wordt hierdoor niet goed- j koper. De grote vraag is dan ook of de consument wel zit te wachten op deze DNA-kaas. STARDOM Bij het huwelijk van de Japanse kroonprins Naruhito worden geen koninklijke gasten uitgenodigd. Dat is niets bijzonders. Ook bij het hu- j wel ijk van zijn vader, keizer Akihito, en dat van grootvader Hirohito, was geen buitenlandse royalty aanwezig. De verwachting is dat Naruhito in mei of juni in het huwelijk treedt met de charmante voor malige topambtenaar van het ministerie van buitenlandse zaken, MasakoOwada. De acteur Tony Curtis, 67 jaar, is voor de vierde keer in het huwe lijksbootje gestapt. De advocate Lisa Deutsch, 30 jaar, is de gelukkige. Tony is gek op 'groene blaadjes'. Helemaal als ze rondborstig zijn en dat is Lisa. Anja Winter, alias dokter Liza uit de Medisch Centrum West wil weg uit de populaire ziekenhuis-serie. Na zeven jaar vindt zij het welletjes-. Dit besluit komt op het moment dat het Anja privé voor de wind gaat. Sinds een paar maanden heeft zij een innige relatie met Marc van den Heuvel-, de zoon van de bekende Aad. Hoe ze uit de serie zal verdwij- I nen is nog niet bekend. De fitness-video doet het goed bij de dames. Het is 'bijna' een cli ché. Toch ligt Cher ver voor op de video's van Jane Fonda en Rachel Welch. Cher's eerste fitness-video ging als zoete broodjes over de toonbank. Met meer dan één miljoen banden is het de best verkochte fitness-video ter wereld. De grote emotie, het dramati sche lied. Jacques Herb is er weer. Een come back? „Ik ben steeds doorgegaan, eigenlijk. Voor mijn gevoel ben ik niet weg geweest, ook af schreef een blad dat ik met potten en pan nen langs de deuren ging... Als je niet te beroerd bent om je twee handjes te gebruiken, wordt dat tegen je gebruikt." In de vijftien jaren dat men niets of weinig van hem ver nam, bleef de Rotterdammer optreden met zijn liedjes. Hij had zijn vaste contacten en hield die. Verder werkte hij in België in revues. Nergens te be roerd voor, ook niet om in bier tenten uit een ton te krabbelen. Maar wat mankeerde er aan? Hij scoorde geen hits en zonder een nieuwe hit ben je nergens als zanger. Het systeem werkt wat dat betreft heel doorzichtig. Nieuw repertoire, dat is het pro bleem. Jacques Herb (46) heeft er iets op gevonden. Hij organiseerde in het vroegere magisch cen trum van Amsterdam, Paradiso, zijn eigen, veelbesproken come back. Riskant en vrij brutaal, maar het lukte. Dat bracht iets teweeg. Herb heeft het voor el kaar gekregen dat een kleine platenmaatschappij, Vincent Produkties, zijn hits van weleer binnenkort weer uitbrengt op een CD, live uit Paradiso. Jacques Herb, de zanger van 'Manuela', 'Toreador', 'Torrem- olinos' en uiteraard 'Een man mag niet huilen'. Bij zijn optre dens brengt hij de liederen zoals dat binnen het genre past: smachtend, warm en emotio neel. Een traan met een knip oog van een zanger die het net te pak soms graag even verwis selt voor een bonte bloes. „Iets frivools kan best..." Grappen Hij wordt weer toegejuicht en weet het publiek te bespelen met handige grappen. Maar tochIk zing liever dan dat ik praat. 'Een man mag niet hui len' dateert uit 1972. Goed voor goud en platina. Vijftigduizend singles! Dat waren van die zwar te schijven. De jaren gaan snel. Er is veel veranderd. Mannen werp in die tijd bespreekbaar heb gemaakt. Als ik me dit hoor zeggen, lijk ik wel een domi- Jacques Herb beroemt zich er op dat hij een klassieke scholing heeft genoten. Dat is nog steeds te horen. Hij kapt geen noten af en regelt zijn ademtechniek in de richting van flinke uithalen. Er staat een zanger te zingen en dat kun je niet zeggen van alle populaire jongens in zijn vak. Pierre Kartner, alias Vader Abraham, ontdekte hem in 1970. „Herb leeft nog, hij is er nog steeds," argumenteert Jacques Herb, een beetje cynisch.'Tk zat in programma's als 'Goud en Nieuw', bij Berg en Van Willi- genburg. Ik blijf ook zelf schrij ven. De hit 'In de nacht' van de zangeres Stella heb ik gemaakt. Pierre wil alles in het Neder lands, maar ik zing ook Engels, Duits, Frans en Italiaans. Ik sta in discotheken en zing ook >{por bejaarden. Die vragen om een 'Ave Maria' en een operettese lectie. In wezen voel ik ook meer voor het dramatische dan voor het vrolijke lied. Het werkt. Na Paradiso zit er weer een op gaande lijri in de optredens. Ik word voor veel dingen ge vraagd." Zijn auditie voor de musical 'The Phantom of the Opera' die in augustus gaat lopen in het Circus Theater in Scheveningen werd geen succes, maar, ook Jacques Herb, een zanger die zich nergens te groot voor voelt Dat schijnt per land te ver schillen. In enkele omringende landen, zoals Engeland, ligt de genetisch gemanipuleerde kaas al een tijd in de winkel. Volgens de documentaire zou de poli tiek, de Warenwet en zelfs de Nederlandse huisvrouw geen problemen met de kaas hebben. De oorzaak van het ontbreken van dit produkt in het 'kaaskop penland' bij uitstek zijn de Duitsers. Zij kopen jaarlijks voor maar liefst 1,2 miljard gulden kaas en zijn daarmee onze grootste af nemers. Maar helaas voor de vernuftige onderzoekers en de industrie hebben opze ooster buren een beetje last van 'Rein- heitskultur'. Anders gezegd: ze willen niets weten van deze in steriele kamertjes ontworpen kaas. De Hollandse industrie durft het risico nog niet aan en legt zich daar voorlopig maar bij Toch is de verwachting dat deze kaas binnen enkele jaren op de Nederlandse markt komt. Misschien dat de gemanipu leerde-kaaseters in Nederland en enkele voorlichtingscampag nes de Duitsers wel over de streep kunnen trekken. Kaaskeurconcours In de documentaire wordt de genetische manipulatie van kaas zeer positief afgeschilderd. „De kaas smaakt precies het zelfde", vertelt onderzoeker dr. Willem de Vos uit eigen erva ring. En als overtuigend bewijs: „Ik heb het zelfs aan mijn eigen kinderen gegeven." Jammer dat de deelnemers aan de kaaskeur concours, die wel meewerken aan de documentaire, de DNA- kaas niet voorgeschoteld kre gen. Felle tegenstanders zoals de Stichting Natuur en Milieu komen helemaal niet aan bod. De consumentenbond staat niet afwijzend tegenover de ge netisch gemanipuleerde kaas. Wel eist de bond dat het ge knutsel met genen op het etiket wordt vermeld. De juiste formu lering hiervoor is nog niet ge vonden. Het woord 'bio-tech- niek' zou bij veel potentiële af nemers afschuw opwekken, om maar niet te spreken van 'ge- nenkaas'. Voorlopig heeft de constructie 'gemaakt met be hulp van moderne bioproces- sen' nog de meeste kans. De documentaire 'Kaas', van regisseur Gerard d'Olivat en programmamaker Jos Witha gen, is de tweede in een reeks over genetische manipulatie. De eerste, over tomaten met uitgestelde rijping, werd in afge lopen mei uitgezonden. Witha gen is nu bezig met het laatste deel, over de veel bekritiseerde toepassing van DNA-technie- ken bij dieren. Of deze afleve ring dan ook bij de NCRV wordt uitgezonden is nog maar de vraag. Dit onderwerp zou te controversieel zijn en niet pas sen bij het imago van de chris telijke omroep. (Vanavond op Nederland 1 om 22.49 uur). Bill van Dijk: „Het klinkt misschien hautain, maar ik heb nog nooit slechte kritieken gehad.' hoff en Louis Davids. Ik wilde Ifedjes van de Beatles zingen. Maar dat kon daar niet." Tijdens zijn verblijf in Austra lië groeide hij op met het Ame rikaanse amusement. „Die Amerikaanse tendens begint hier nu ook te komen. De amu- sements-sector wordt professio neler." Bill van Dijk heeft altijd een voorliefde voor de musical ge had. „Ik hou van de vele facet ten van dit vak. Filmen, acteren, dansen, zingen. In de musical worden die allemaal gecombi neerd. Je ziet nog te vaak dat er in musicals goed gezongen wordt, maar slecht geacteerd. Dat maakt een produktie onge loofwaardig." Bill van Dijk schitterde in tal van produkties. Na 'Hair' volg den in het theater onder meer 'Gypsy' en 'Godspell' en op het filmdoek 'Lieve Jongens' en 'Hoge hakken, echte liefde'. In de jaren tachtig speelde hij hoofdrollen in de roek-opera 'Ik, Jan Cremer' en in de musi cal 'Zeldzaam'. Bij het Konink lijk Ballet van Vlaanderen pakte hij het métier op in 'Evita', waarin hij een memorabele Che Chevara neerzette. Bij het Vlaamse gezelschap maakte hij ook 'Dear Fox' tot een succes. „De makers van die musical wilden te yeel kwijt in die show. Persoonlijk vind ik 'Dear Fox' muzikaal te divers. Dramatisch gezien had er veel meer uit het script gehaald kun nen worden. Het verhaal bleef op één niveau hangen. Aan de andere kant heb ik in die pro duktie wel al mijn kwaliteiten kunnen laten zien." 'Dear Fox' leidde tot de uitno diging om in 'Les Miserables' te spelen. Ruim vijfhonderd keer speelde hij de rol van Enjolras. „Dat heb ik naar mijn beste kunnen gedaan. Vocaal gezien was die rol wat eenzijdig, ook al vereiste hij veel krachtwerk. Ik blijf het jammer' vinden dat ik de labiele kant van die jongen niet echt naar buiten kon bren gen. Daar was de rol iets te op pervlakkig voor." Cyrano Nu viert Bill van Dijk triomfen met 'Cyrano'. „Ik was gevraagd voort 'Roze Krokodillen'. Maar toen ik het script van 'Cyrano' las en de muziek hoorde, teken- dfe ik meteen voor die produk tie. 'Cyrano' is eigenlijk een ge zongen toneelstuk. Mijn acteer- kant kan in deze rol meer naar buiten komen. Daarnaast is het een goed verhaal en heeft de produktie een interessant artis tiek niveau." Dat zijn rol als Cyrano door alle critici uitbundig bejubeld is, doet hem niet veel. „Het klinkt misschien hautain, maar ik heb nog nooit slechte kritieken ge had. Ach, ook die kritieken zijn betrekkelijk. Mensen in mijn di recte omgeving zeggen: 'geniet van dat succes'. Maar ik geniet als ik op toneel sta te spelen. Natuurlijk is het leuk om goede kritieken te krijgen. Maar de er kenning van collega's vind ik belangrijker." geen mislukking. Jacques Herb kwam door de eerste ronde, maar werd uiteindelijk niet ge kozen. „Ik geloof dat ze een bepaald type zochten en aan die eis vol deed ik kennelijk niet. Het was een teleurstelling, maar ach... Ik hoop de schade van de mindere jaren in te halen. Als het goed gaat, kan mijn gage ook wat omhoog. Mijn stem is voller, warmer geworden, zeggen ze. Ik wil niet met minder genoegen Gerda Havertong is weer gelukkig met haar nieuwe liefde in de per soon van Roelof Lenten, foto^pr Het gaat weer goed met Gerda Havertong. Vorig jaar brak zij haar re latie af met Henk Molleman. Maar alleen is maar alleen en dat vond Gerda toch ook maar niets. Gelukkig heeft Gerda nu een nieuwe liefde en wel de galeriehouder Roelof Lenten. Over trouwplannen hult het stel zich nog in stilzwijgen. Met veel enthousiasme presenteert Robert ten Brink het programma 'All you need is love', waar veel lief, maar ook leed in voorkomt. Menig kijker pinkt tijdens het programma een traantje weg. Ook Robert heeft het niet altijd makkelijk met die emotionele toestanden en soms wor den ze hem zelfs te veel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 14