Ogali: tropische verrassing in Hoek Bert Paauw heeft nog altijd krediet Sport ZATERDAG 27 FEBRUAR11993 25 Terwijl zaterdageersteklasser Hoek regelrecht op degradatie leek af te stevenen was daar opeens Osmund Ogali. De man uit Nigeria speelde afgelopen zaterdag voor het eerst mee en stuurde zowat in zijn eentje DOVO naar huis. Het werd 3-2 en alle Hoekse doelpunten waren van de 'zwarte parel'. De bijbelvaste voetballer heeft al verklaard dat Hoek 'met Ogali en met Gods wil niet zal degraderen'. De doorgaans nuchtere Zeeuwen geloven heilig in de magische krachten van de voetballer. Ogali is hun verlosser. Quick Boys, FC Lisse en Katwijk reizen in de komende maanden nog af naar Hoek. Zij zijn gewaarschuwd. HSV Hoek klampt zich vast aart Osmund Ogali. Alle hoop in de ze kommervolle tijden is geves tigd op de tweebenige aanvaller en de bevolking uit het dorpje bij Temeuzen eet uit zijn hand. Niet alleen de drie doelpunten bij zijn debuut hebben de 23-ja- rige speler populair gemaakt. Ook de religieuze teksten droe gen bij aan de Ogali-manie. De Nigeriaan is een attractie in de verder niet al te beziens waardige gemeenschap van 3300 zielen. Tussen de trainin gen en wedstrijden door slaapt en eet Ogali in een dorpscafé waarin ook een pension is ge vestigd. Deze uitspanning, De Instuif geheten, is voor de be volking van Hoek een prima ge legenheid om Ogali eens van dichtbij te bekijken. De klandi zie van De Instuif neemt met de dag toe en behalve over voetbal wordt er ook over de bijbel ge praat. God is in Hoek actueler dan ooit. Volgens Gerrit Emans - hij is technisch coördina tor bij Hoek en effende de weg voor de komst van Ogali - gebeuren er in het dorp de laatste tijd vreem de dingen. Het is een gek kenhuis sinds de komst van de 'vreemdeling'. Emans: „Als Osmund op deze manier doorgaat, zit ten de kerken hier zo weer vol." Wie is Osmund Ogali en hoe komt deze tropische E-« W cr; H pc o 0H 1992 terecht in Nederland. Osmund Ogali belandde bij Blauw Wit in Amsterdam en werd het lijdend voorwerp in een juridisch steekspel tus sen clubs en KNVB. Blauw Wit werd uiteindelijk gestraft vanwege het opstellen van de niet speelgerechtigde Ogali. Toen het huidige seizoen al twee maanden bezig was, kon Ogali pas echt aan de slag bij de Amsterdamse zohdageersteklasser. Hij verrassing terecht in het bleke speelde onder andere mee Zeeland? De Afrikaan kwam op gen het Leidse UVS. Hoewel de 3 maart 1969 ter wereld in La- aanvaller niet bijster produktief gos, de hoofdstad van Nigeria. Hij voetbalde als jong talent bij Julius Berger FC en bereikte al snel diverse jeugdselecties. Eén keer werd hij opgeroepen voor de nationale ploeg, maar tot een wedstrijd kwam het niet omdat Ogali naar Griekenland vertrok waar hij verregaande contacten had met Apollon uit Athene. Na een mislukt avontuur in Griekenland kwam hij in maart (hij scoorde slechts competitietreffer) verloor Blauw Wit met Ogali in de gelederen geen enkele wedstrijd. In de hoofdstad had hij het sportief best naar zijn zin, al wilde hij graag naar een betaal de club. Wat hem tegenstond in Sloten was een manco aan soci ale contacten en een gebrek aan geld. Waar teamgenoten met auto's na de training en wed strijden wegscheurden, moest de Nigeriaan bedelen om een paar gulden voor de tram. Hij sliep bij vrienden en kon met moeite voorzien in de kosten van levensonderhoud. Hij zocht werk en na wat om zwervingen vond hij dat recen telijk in.... Sas van Gent. In Ter- neuzen staat hij nu ingeschre ven als woningzoekende. Door de verandere omstandigheden kreeg hij toestemming van de KNVB om bij de HSV Hoek te mogen spelen. Als hij straks een aardig zakcentje heeft kan hij zijn Nigeriaanse vrouw - hij leerde haar kennen in Grieken land - over laten komen vanuit Londen. Dan zal er wellicht snel een klein Ogali-tje komen, want op de vraag of hij kinderen heeft antwoordt hij steevast 'not yet'. Hogerop Osmund Ogak maakt er geen geheim van dat hij via Hoek ho gerop wil. Net als zijn volle neef Stephen Keshi die bij Anderlecht speelde, zou hij dolgraag een profcontract willen bij een Belgi sche club. ..Big contracts are coming. God is working", zei Ogali onlangs. De reglementen laten niet toe dat Ogali dit seizoen nog over stapt naar een andere vereni ging. Maar in het walhalla van het zaterdagvoetbal - en zeker in Zeeuws Vlaanderen - staan de spionnen langs de lijn op scherp. Deze week namen geïn teresseerde clubs uit België al contact op met Hoek. Maar de 'Roger Milla van Zee land' is voorlopig Hoeks bezit en dat willen de mensen daar weten ook. De vraag is hoe lang de mythe duurt, maar daar houdt geen enkele supporter zich mee bezig. Als dank voor zijn komst heeft Ogali al een fiets aangeboden gekregen. Maar hij weigert het rijwiel te gebruiken. „Alles wat twee wie len heeft, weiger ik te berijden." Osmund Ogali komt er zon der fiets ook wel. De nieuwe bezienswaardigheid van Zeeuws-Vlaanderen, Osmund Ogali, werkt geconcentreerd de training van Hoek af. FOTO OSCAR VAN BEESI Hij werd meteen in het olympi sche diepe gegooid, maar hield het hoofd fier boven water. Bert Paauw heeft 'een tropenjaar achter de rug. „Lastig en druk. Maar ik heb wel gemerkt dat ik bij alle partijen veel krediet had." Vooral vanwege zijn atle- tiek-achtergrond. De 45-jarige Hilversummer, voormalig lid van het KNAU-hoofdbestuur en voorzitter van de sectie training en begeleiding, is in het bezit van de hoogste trainersdiplo ma's en gold in zijn actieve pe riode als een gepassioneerd en getalenteerd atleet van AV Hol land (tienkamp en 400 metet, horden). „Ik kan meevoelen met de atleten." Via sportacademie en journa listiek (Leidsch Dagblad en ANP) kwam hij op de stoel van technisch coördinator terecht. „Een baan waarin je kritisch wordt gevolgd", aldus Paauw. „Iedereen heeft een mening over je doen en laten, omdat je in een positie zit waarin je ge acht wordt beslissingen te ne men die soms verstrekkende gevolgen hebben. Ik ben me er van bewust dat topsporters alles opzij zetten om iets te bereiken. Maar soms moet ik kritisch af wegen of ik iemand die de li miet net niet heeft gehaald moet thuislaten of afvaardi gen." Bert Paauw bleef zichzelf en slaagde erin om geen partij te kiezen. „Als ik de knoop heb doorgehakt en voor mezelf een eerlijke afweging heb gemaakt, dan weet ik ook dat bepaalde partijen over me heen zullen vallen." Zoals Nelli Cooman, die zich niet happy voelde in groep 3, de nationale subtop. 'Snelle Nelli' voelde zich miskend en wilde weer deel uitmaken van de elite. „Ik zag op grond van recente prestaties geen aanlei ding voor een opwaardering. Als ik ergens over beslis, zorg ik er uiteraard voor dat ik goede ar gumenten heb." De voormalige Leidenaar moet aan de ene kant de belan gen van de atleten behartigen en anderzijds meehelpen het beleid van de KNAU te sturen. „Ik doe veel in begeleidende sfeer. Praktische dingen regelen. Vragen, verzoeken, financiën, militaire dienst. Daarnaast maak ik ook beleidsvoornemens voor de sectie training en bege leiding." Dat levert wel eens conflictsituaties op. „De belan gen van de sporters staan niet temin voorop." Versoepeling Een idee dat enthousiast werd omarmd was de versoepeling van het limietenstelsel. Jaren lang was het gebruikelijk dat at leten aan de scherpe A-limiet moesten voldoen om naar een groot tbernooi te worden afge vaardigd. „Het systeem bood te weinig perspectief voor een aantal ménsen dat' best goed bezig was. Daarom heb ik het voorstel gelanceerd om de Ne derlandse titel op te waarderen. Nationale kampioenen hoeven voortaan alleen nog aan B-li miet te voldoen. Dat heeft zowel voordelen voor de atleet als voor de organisator." Het plan heeft wel financiële consequenties, want de afvaar digingen worden groter. Aan de andere kant is het een prikkel voor de langzaam afkalvende baanatletiek. „De verhouding is scheef tussen het aantal wed strijdsporters en de omvangrij ke groep recreanten. Een bron van zorg voor de KNAU." Sponsorwerving heeft noch tans de hoogste prioriteit sinds ACHTERGROND LEIDEN RUUD PAAUW De Koninklijke NederlandseAtletiekunie is van oudsher een moeilijk te regeren sportbond. Conflicten, ruzie en interne strubbelingen deden regelmatig veel stof opwaaien. In een smeltkroes van atleten is men er thans echter aardig in geslaagd om een eenheid tot stand te brengen. Een verdienste van Arie Kauffman, de huidige directeur, en Bert Paauw, net een jaar in dienst als technisch coördinator. Toch breken voor de KNAU weer moeilijker tijden aan. Bij ontstentenis van een grote sponsor zal links en rechts moeten worden bezuinigd en blijven de plannen voor een eliteclub voorlopig in de ijskast. Aan de vooravond van het NK indoor een vooruitblik op het seizoen met oud- Leidenaar Bert Paauw. Beleidsmaker, regelneef en pispaal tegelijk. Het gevecht rond de Spelen van 2000 frisdrankfabrikant Raak twee jaar geleden afhaakte. Sindsdien moet de bond het stellen met louter een aantal kleinere geld schieters. „We vangen wel sponsors voor evenementen, loopcircuits en kleding, maar niemand voor de topselectie. Men sponsort liever individueel of per toernooi." Dat heeft con sequenties voor de maandtoela- ges van de toppers, voor de faci liteiten en trainingsstages. „De individuele toelages zijn de af gelopen jaren verlaagd en er zijn minder mogelijkheden voor^ trainingsstages. Het is niet an ders" Zo lang er nog wordt gehen geld naar een grote suikeroom, blijven ook de plannen voor een elite-club met hardloopster El len van Langen, discuswerper- /kogelstoter Erik de Bruin cum suis in de ijskast. „We zouden graag één vereniging creëren met veel mogelijkheden. Trai- ningstechnisch, financieel, me disch en mentaal. Maar het is een gevoelig onderwerp, want de driehonderd verenigingen staan immers niet te springen hun toppers af te staan. De marsroute naar het jaar 2000 verloopt niet zonder hin demissen. Sportief gezien gaat het de KNAU en dus ook Bert Paauw voor de wind. „Je kunt alles nog zo goed regelen, als in een groot toernooi niemand presteert valt iedereen over je heen. Ik heb vorig jaar geluk ge had. Ellen van Langen olym pisch kampioen en Laurens Ltaoije voor het eerst in de Ne derlandse geschiedenis wereld kampioen bij de jeugd. Maar ik maak me geen illusie. Wanneer de Nederlanders dit jaar bij het WK om welke reden dan ook fa len, dan zie ik de krantekoppen al voor me: beleid KNAU deugt niet. Ik ben op het ergste voor bereid." Bert Paauw is al blij dat hij prijzengeld kan zetten op pres taties in grote toernooien. Mo menteel een heikel thema in de atletiek. „Vorig jaar al werd olympisch goud beloond met 5000 gulden. Ook in Stuttgart worden er premies gezet op een klassering bij de eerste acht. Va riërend van 500 lot circa 5000 gulden." Geen bedragen om wakker van te liggen. De KNAU zou de prestaties graag beter willen belonen. „Maar zonder die grote sponsor kunnen we niet meer bieden. Zeven steden hebben zich beschik baar gesteld om de Olympische Spe len van het magische jaar 2000 te or ganiseren. In alfabetische volgorde: Beijing (Peking), Berlijn, Brasilia, Is tanbul, Manchester, Milaan en Syd ney. Op 23 september valt in Monte Carlo de beslissing. De 95 kardinalen van het Internationaal Olympisch Comité zullen dan in geheime stem ming uitmaken welke stad wordt uit verkoren. Het zal weer een gelobby, gemanipu- leer, gekuip en gerommel van jewel ste worden. Want als de belangen groot zijn, kom je met louter netheid en correctheid nu eenmaal niet ver in deze wereld. Een blik op het labyrint. (voorzitter Wereldvoetbalfederatie), de ob scure Italiaan Nebiolo (voorzitter Wereldat- letiekfederatie), de Zwitser Hodler (ski-fe deratie) e.a. Vervolgens is er de grote groep IOC-leden wier invloed beperkt is, de meelopers en de franje (prins Albert van Monaco, prines No- ra van Liechtenstein e.a.). Geesink speelt in dit geheel geen voorname rol. In de laatste tien jaar zijn er allerlei krach ten op het eigengereide en niet zelden hautaine IOC gaan inwerken. Daar is aller eerst de Associatie van dik 180 nationale Olympische comités (ANOC) die een vin ger in de pap begeert. Dan de Associatie van de dertig Internationale federaties (ASOF) wier sport op het Olympisch pro gramma prijkt. Het kabinet van het IOC heeft voor het eerst voorgesteld beide orga nisaties vijf stemmen te geven bij de verkie zingvan de Olympische kampplaats. Het is nog aan de zeer bescheiden kant, maar voor het eerst hebben ANOC en ASOF een voet tussen de deur gekregen. Overigens moet de algemene ledenvergadering van het IOC nog akkoord gaan met dit voorstel. Rond dit alles spelen, moeilijk zichtbaar maar ontegenzeggelijk belangrijk, te hooi en te gras ook nog de officiële sponsors van het IOC, zoals Coca Cola (Atlanta!), Kodak. Ricoh. Panasonic, Philips, 3M. Mars en sinds kort Daimler Benz een rol. In dat woud van belangen moeten de kan didaat-steden hun weg trachten te vinden. Dat gaat gepaard met een soort processie van beloften en toezeggingen. (En dure ge Ooit bepaalde het Internationaal Olym pisch Comité in alle rust en stilte welke stad de Olympische Spelen mocht organiseren. De IOC-voorzitter van 1952 tot en met 1972, de Amerikaan Avery Brundage, hield niet van opgewonden gedoe en dure cam pagnes. Geïnteresseerde steden kwamen maar vertellen wat ze te bieden hadden en dan zochten hij en zijn collega's het verder wel uit. Maar onder de huidige voorzitter, de in 1980 gekozen Spanjaard Samaranch, is alles anders geworden. Hij gooide het amateuris me, waar Brundage zo nauwgezet over had gewaakt, overboord en haalde de commer cie binnen. Vooral sinds Los Angeles in 1984 aan de Spelen vele tientallen miljoe nen dollars overhield, is de verkiezing van de Olympische pleisterplaats een ware hek senketel geworden. Nog steeds bepaalt het IOC zelfstandig waar de Spelen belanden, maar het is dui delijk dat waar zoveel geld in het geding is allerlei krachtvelden ontstaan die pogen in vloed te krijgen. De druk op het IOC wordt dan ook steeds groter om anderen in de keuze te betrekken. Het is nuttig om in vo gelvlucht dat hele circus eens te overzien. Allereerst het IOC zelf. Eigenlijk een heel vreemde organisatie, stammend uit 1894 en sindsdien in de kern nauwelijks veranderd. De heren (sinds 1981 aangevuld met een handvol dames) bepalen zelf wie waardig genoeg is in hun midden te worden opge nomen. Daar komt nog geen centimeter de mocratie aan te pas. De keuze bijvoorbeeld van Anton Geesink als Nederlands IOC-lid was een persoonlijke ingreep van Sama ranch. De grote landen (Engeland, Frankrijk, Duitsland, Australië, Japan, de VS enz.) hebben de beschikking over twee leden, tientallen kleinere hebben er niet eens één. Het IOC wenst absoluut geen soort Verenig de Naties te worden. Maar de huidige for mule heeft veel weg van willekeur. Binnen het IOC zijn zekere machtsblokken te ontwaren. Beleidsbepalend is de 'executi ve', zeg maar het kabinet van het IOC, be staande uit de voorzitter (grote persoonlijke macht), vier vice-voorzitters en zes leden. Europa is met vier man daarin het sterkst vertegenwoordigd. Daaronder bevindt zich een laag van opi nion-leaders. leden wier steun voor het ka binet van groot belang is bij voorbeeld om dat zij buiten het IOC vitale functies in han den hebben, zoals de Braziliaan Havelange Begin deze maand ac cepteerde IOC-voorzit- ter Juan Antonio Sama ranch officieel de kandi daatstelling van Man chester. Links naast hem organisator Bob Scott. FOTO EP/K schenken aan IOC-leden). De meeste kan didaat-steden bieden de sporters en offi cials gratis overtocht aan. Beijing is /rits tO ver gegaan om het maximum aantal deel nemers (nu 10.000) tot 20.000 te wjllen uit breiden. Van de kansen van de de kandidaat-steden voor 2000 valt nu nog niet veel te zeggen, al kunnen er wel wat kanttekeningen worden geplaatst. De voortekenen voor Milaan zijn niet al te goed. Italië zucht onder een ver molmd politiek bestel en een schier einde loze serie corruptie-schandalen. Dat zou de heren van het IOC wel eens kopschuw kun nen maken. Marffchester heeft zijn zaken goed vopr elkaar, maar het blijft een provin cieplaats en het IOC heeft tot dusver zijn oog steeds laten vallen op een metropool. China speelt nog maar zeer recent (1984) een rol in de Olympische beweging. Organi satorische ervaring met grote internationale sportevenementen heeft men niet. Het lijkt voor het IOC wat riskant dan meteen zoiets gigantisch als de Spelen aan Beijing te ge ven. Istanbul is een onbeschreven blad. Datzelfde geldt voor Brasilia. Anderzijds: de Spelen hebben Zuid-Amerika nog nooit aangedaan. Berlijn zal hoge ogen gooien, dat staat bui ten kijf. Duitsland is een machtig, financieel ijzersterk land. En als het om organiseren en technologie gaat, hebben Duitsers van niemand wat te leren. De kandidatuur van Sydney is omstreden Eind 1991 kwam uit Australië de beschuldi ging dat Atlanta ter verkrijging van de Spe len van 1996 een aantal IOC-leden had om gekocht. Melbourne was toen mede-kandi daat voor de Spelen geweest. Het toonaangevende Duitse weekblad De Spiegel knoopte daarbij aan met de mede deling dat het een lijst van achttien IOC-le den kon overleggen die bezweken waren voor geld en andere verlokkingen. Sydney zou volgens Der Spiegel ook heimelijk heb ben gedreigd de bewijzen op tafel te leggen als het de Spelen van 2000 niet nu krijgen. Chantage dus. Het verhaal kreeg nimmer éen vervolg, maar blijft natuurlijk wqljop de een of andere manier boven de marlahan gen. Het Olympisch spektakel zou overigens best wel weer eens naar het werelddeel Australië mogen gaan. De laatste keer was 1956. Een groot nadeel is dat de Spelen dan in de Australische zomer (december) zou den worden gehouden. De meeste landen komt dat zeer slecht uit.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 25