Supertrio sluit monsterverbond Onduidelijk verhaal in dansvoorstelling Rogie Cultuur&Kunst Concertgebouworkest: toegangsprijs hetzelfde Rietveldexpositie trekt record aantal bezoekers P Woutertje Pieterse: een schoolvoorbeeld Nominatie voor Oscar ingetrokken ZATERDAG 27 FEBRUAR11993 annemiek ruygrok. 071 1 Sikkensprijs voor Amerikaan sassenheim De tweejaarlijkse Sikkensprijs is toegekend aan de Amerikaanse kunstenaar Donald Judd. Hij krijgt de prijs voor zijn radicale en voorbeeldige bijdragen op het gebied van kunst, architectuur en meubelmakerij. Judd ontwierp onlangs de nieu we parketvloer van het Museum Paleis Lange Voorhout in Den Haag. Van 25 april t/m 20 juni wordt een tentoonstelling van zijn meubels gehouden in museum Boymans-Van beuningen in Rotterdam. Later in het jaar volgt een prentententoonstelling in het Haagse Gemeentemuseum. De Sikkensprijs wordt Judd eind november in Amsterdam uitgereikt. Parktheater zoekt muzikanten alphen» Voor de derde maal wordt op 30 april in het Alphense Park Rijnstroom de manifestatie Parkkunst gehouden. Behalve een kunstmarkt en verschillende theateracts is er ook ruimte voor muziekoptredens. Jonge muzikanten kunnen zich nog aan melden om die dag tussen twaalf en vijf korte muziekoptredens te verzorgen. Dat kan bij Ronald Jansen van het Parktheater, 01720-72875. BoeyenSacksioni en Van het Groenewoud in Leiden Juist in een klein land als Nederland zijn de ego's heel erg groot. Daarom komen er zo weinig alternatieve samen werkingsverbanden tot stand. Aldus een donkerbruin vermoeden van Harry Sacksioni, die zelf het initiatief heeft genomen tot een even verrassend als bijzonder monsterverbond: een theatertoernee met Frank Boeijen en Raymond van het Groenewoud. Sinds 10 februari trekt dit muzikale supertrio door ons land en Vlaanderen met een nieuw programma. tiel» louis du moulin amsterdam gpd De toegangsprijs voor het Con certgebouw bedraagt ook het j komende seizoen gemiddeld 32 gulden per kaartje. Directeur Martijn Sanders benadrukte de ze week tijdens de presentatie van het programma voor 1993- 1994 dat dit een laag bedrag is: „De uitkoopsommen van de symfonie-orkesten zijn de afge lopen jaren gemiddeld vele ma len meer gestegen dan de toe gangsprijzen. Als ik de orkesten vraag moet ik ze dan ook enorm onder druk zetten door te schermen met de bijzondere zaal en het enthousiaste pu bliek." Dat dit resultaat heeft, bewijst Sanders opnieuw met de serie Zes Wereldberoemde Symfonie- órkesten. Voor 380 gulden per abonnement krijgt de bezoeker concerten gepresenteerd van gerenommeerde orkesten als het Saint Louis Symphony Or chestra, The London Philhar monic, het Koninklijk Concert gebouworkest en het Leipzig Gewandhausorchester. Het or kest van dirigent Kurt Masur bestaat dit seizoen 250 jaar en komt naar Amsterdam met wer ken van Schumann (Tweede symfonie) en Bruckner (Zeven de symfonie). Voor elk concert in deze serie heeft Sanders ove rigens de hulp van sponsors in geroepen. „De Nederlandse spon- sormarkt wordt steeds moeilij ker", aldus Sanders. „Gelukkig merken we daar bij het Con certgebouw nog niets van. De toegangsprijzen zouden anders zeker 50 procent hoger liggen." De serie Zes Wereldberoemde Barokorkesten (prijs 270 gul den) is al jaren een enorme pu bliekstrekker en omvat ook dit keer een aantal extra bijzondere onderdelen. Sanders toonde zich vooral gelukkig met de komst van Les Musiciens du Louvre die onder leiding van Marc Minkowski „La resurre- zione" van Handel ten gehore zullen brengen. Violoncellist Anner Bijlsma viert in deze serie zijn zestigste verjaardag tijdens een concert met het Freiburger Barockorchester. Klinkende namen zijn even eens aangetrokken voor de Se rie Grote Solisten in het Con certgebouw (prijs 350 gulden). De jonge Italiaanse mezzoso praan Cecilia Bartoli maakt haar Amsterdamse debuut onder be geleiding van The Academy of Ancient Music, de violist Maxim Vengerow treedt op met het Philharmonisch Orkest van St Petersburg en de pianiste Martha Argerich wordt onder steund door opnieuw het Leip zig Gewandhausorchester. De serie Carte Blanche (245 gulden) wordt komend seizoen vervolgd met de eigen program mering van de violist Gidon Kremer. Voor het laatste concert in mei met het Schönberg En semble zal een nog nader be kend te maken Nederlandse componist een nieuw werk schrijven. Messiaen staat dit jaar centraal in de jaarlijkse se riecomponistenportretten. Het gehele seizoenprogram ma omvat in totaal 126 concer ten waarvan 78 in de Grote Zaal en 48 in de Kleine Zaal. Ook de populaire Robeco Groep Zo- merconcerten worden voortge- Dat laatste gegeven is zeker niet onbelangrijk, want voor Harry Sacksioni was het presenteren van vers repertoire een eerste voorwaarde tot krachtenbunde ling. „Er moest een artistieke uitdaging aan verbonden zijn, anders wordt het alleen maar vermaak en dat is er al genoeg. Ik bedoel, er zijn in dit land na tuurlijk wel artiesten die iets met elkaar op touw zetten, maar die moet je dan in de commerciële hoek zoeken. Wat wij nu doen is niet om het effect tot stand gekomen. Integriteit is vanaf het prille begin de drijf veer geweest." Het tijdelijk samengaan van zoals Sacksioni schetst de 'cynische rock 'n roller' (Van het Groenewoud), de 'stijlvolle pop jongen' (Boeijen) en de 'nette gitaarvirtuoos' (hijzelf) heeft al meer opgeleverd dan was voor zien. „Het is niet alleen al dat nieuwe repertoire, dat overigens hier en daar wel wordt afgewis seld met enkele van onze be kendste nummers. Het is ook de ontdekking van een aantal on vermoede kanten van eenieder van ons. Frank bijvoorbeeld, die zie je opeens heel functioneel gitaar staan te spelen. Even later hoor je Raymond met mij sa men als subtiel koortje achter herïi en ga zo maar door. Stuk voor stuk manifesteren we ons in discplines waar we niet het allerbeste in zijn en dat is zeer geestverruimend, heb ik al ge merkt," bekent Sacksioni, die zich ook heeft laten overhalen tot het zingen van een eigen so lo. „Het bewuste lied had ik voor Raymond geschreven. Die stond er echter op dat ik het zelf zong, dus heb ik er aan moeten geloven. Normaal gesproken zou ik het echt niet in mijn hoofd hebben gehaald om in het gezelschap van deze twee kanjers mezelf als zanger op te werpen. Dat nummer zal dan ook zijn charme moeten ontle nen aan het feit dat ik eerder niet dan wel kan zingen." „Het is jammer dat we alle drie bii verschillende platen maatschappijen zitten, waar door het uitgesloten is dat er van dit programma een cd kan worden uitgebracht. Daarvoor liggen de afzonderlijke belan gen te ver uitelkaar. Ik i dus dat hooguit een enkel nu mer eens op een plaat van i van ons drieën zal verschijn Mijn hoop is daarom maar vestigd op televisie. We i dit programma op en zit i dan utrecht» anp De Rietveldtentoonstelling in het Centraal Museum in Utrecht slaat alle records. Deze week werd de honderdduizend ste bezoeker ontvangen; Het vo rige record van het museum, 40.000 bezoekers, stamt uit 1979 met een tentoonstelling over de Unie van Utrecht. De expositie over leven en werk van architect en meubel- 1 BOUWKUNST m -w- een nieuwbouw- I plan in Leiden is de afgelopen jaren zo omstreden geweest als die voor i de openbare basisschool Wou- I tertje Pieterse. Talloze bezwaar schriften werden ingediend te- j gen het plan om deze school te bouwen op een trainingsveldje op de zoom van de Leidse Hout. De school kwam er toch. Archi- tect Sabien de Kleijn, van het Amsterdamse Architectenbu reau Van Herk De Kleijn, rea liseerde op de uitgelezen lokatie in het groen een fraai schoolge- J bouw dat laat zien dat er, on danks alle bepalingen van het rijk, nog ruimte is voor architec tonische schoonheid. Het schoolgebouw bestaat feite lijk uit twee boven elkaar gele gen stroken, met elk vier loka len, die als de benen van een passer uit elkaar zijn gedraaid. De plattegronden van de twee bouwlagen zijn dus gespiegeld. In de driehoekige ruimte die overblijft is op de begane grond, in het denkbeeldige scharnier punt van de passer, de entree hal gesitueerd. Verder zijn in deze ruimte belangrijke voor zieningen ondergebracht als een conciërgeruimte, de lera- renkamer, een eivormige aula, een speelhoek en een eigen en tree voor de kleuters. Op de verdieping heeft de drie hoekige ruimte, naast de strook leslokalen, een gebogen glazen buitengevel gekregen met opti maal uitzicht over de buiten speelplaats en de Leidse Hout. In deze afwijkende ruimte zijn onder meer de directiekamer, schoolbibliotheek en bijles ruimte gesitueerd. Vanuit een vide heeft men zicht op de kleu terspeelhoek op de begane grond. Opmerkelijk is dat naast de rechthoekige lokaalstroken vooral gebogen binnenwanden zijn toegepast. Nadeel daarvan is dat nogal wat onpraktische hoekjes in het schoolgebouw zijn ontstaan. Maar belangrijker dan dat nadeel zijn de vele voordelen: een betrekkelijk ■jjjSBPPljfS l«S4 >,vjeL!L !S klein schoolgebouw dat zich kenmerkt door een grote mate van ruimtelijkheid, vol verras sende doorkijkjes. Jammer is dat de transparantie enigzins teniet wordt gedaan door de te dichte afscheiding bij vide en trap. Aan de buitenkant zijn de ver schillende delen waaruit het schoolgebouw is samengesteld duidelijk herkenbaar door de toepassing van verschillende gevelmaterialen in contrastrijke kleuren. De onderbouw is opge trokken uit een grijze steen; de gevel van de lokalenrij op de verdieping is roze gestuct. Aan de achterkant onderscheidt de verdieping zich door de ronde. glazen uitbouw. De uiteindelij ke vorm van het schoolgebouw is het resultaat van een uitge kiende situering en bezonning, slim omspringen met de be perkte ruimte, zorgvuldige ma teriaalkeuze en afwerking. In de groene omgeving heeft het complex veel weg van een mo derne stadsvilla. Het lijkt in he lemaal niets meer op de ouder wetse school met hoge ramen en lawaaiige gangen. De archi tect heeft, binnen de door het rijk opgelegde beperkingen, alle mogelijkheden aangegrepen om een voor kinderen zo avon tuurlijk mogelijk gebouw te ma ken. Dat is zeker geen gemakke lijke opgave geweest. Een archi tect moet tegenwoordig heel vindingrijk zijn om binnen de slinkende rijksbudgetten en het strakke programma van eisen, nog een aantrekkelijk schoolge bouw te ontwerpen. Sabien de Kleijn is daar uitstekend in ge slaagd. Ook de directie onderwijs van de gemeente verdient een com pliment omdat ze er, in haar rol als opdrachtgever, opnieuw in is geslaagd, via een goede archi tectenkeuze, een fraai schoolge bouw gerealiseerd te krijgen. Te vrezen valt alleen dat het minis terie van onderwijs het goede resultaat zal aangrijpen om de budgetten nog meer omlaag te schroeven en de taak van de ar chitect verder in de perken. En dat terwijl de basisschool Wou tertje Pieterse gou juist als een schoolvoorbeeld voor de scho lenbouw in Nederland zou ktin- nen gelden JANRUSDAM De film Un Lugar en el Mundo is gediskwalificeerd als Oscar kandidaat. Het is voor het eerst in de geschiedenis van de Os cars dat de nominatie van een film is ingetrokken. Un Lugar en el Mundo (Een plaats in de wereld) was geno- mineerd als beste buitenlandse film. De film was voorgedragen door Uruguay, maar de Acade my of Motion Pictures Arts and Sciences heeft geoordeeld dat de film een Argentijns produkt Functionarissen van de Aca demy zeiden dat Uruguay de voorwaarden om een film te kunnen voordragen niet goed r het het land een film voordroeg voor een Oscar-no- Bekende Nederlander Dat de belangstelling van de media eveneens 'spontaan overweldigend' is stemt Harry Sacksioni tegelijkertijd zowel vrolijk als somber. „Ik begrijp best dat iedereen hier als een vlo op af springt, want deze combinatie is natuurlijk uniek. Aan de andere kant heb ik ook zoiets van Waarom nu wel? Als je eens wist hoeveel moeite ik anders heb om met name de mensen in Hilversum voor mijn theaterprogramma's te interes ontwerper Gerrit Rietveld trekt volgens een woordvoerster van het Centraal Museum ook „overweldigend" veel belang stelling uit het buitenland. We gens het succes is de tentoon stelling inmiddels verlengd tot 21 maart. Vanaf 23 juni is de expositie drie maanden te zien in het Centre Pompidou in Parijs en daarna in het Guggenheim Mu seum in New York. seren, dat is echt frustrerend. Dat staat absoluut niet in ver houding tot de hoeveelheid mensen die er elk seizoen naar mij komen kijken en luisteren. Het zal wel komen omdat ik al zolang meedraai, dan ontstaat er zo'n idee van 'We weten wel waar die jongen voor staat'. Dat terwijl ik me voortdurend ont wikkel, steeds andere uitdagin gen aanga," meent de 42-jarige muzikant. „Ik zou het me gemakkelijker kunnen maken door in allerlei televisieprogramma's als be kende Nederlander op te dra ven, maar daar pas ik voor. Ik wil gewaardeerd worden voor mijn uiting en niet als de Jan Lui uit de 'Waku Waku's'. De mogelijkheden daartoe zijn de afgelopen jaren alleen maar af genomen. Ik moet bij wijze van spreken eerst een schandaal veroorzaken wil er in Hilversum iemand zich geroepen voelen om me uit te nodigen als muzi kant. Maar goed, dat probleem is nu even van de baan. Na deze toemee zet ik met frisse moed mijn kruistocht voort." Het drietal is dinsdag 2 maart in de Leidse schouw burg; op donderdag 4 maart in de schouwburg in Rijswijk. Un Lugar en el Mundo werd in 1991 opgenomen in Argenti nië, heeft een Argentijnse regis seur en is grotendeels gefinan- cierd met Argentijns geld. De film ging in april vorig jaar in première in Buenos Aires en werd in Argentinië uitgeroepen tot beste film van 1992. Ook in Spanje werd de film bekroond. Bruce Springsteen komt naar Ahoy" rotterdam Bruce Springsteen, alias 'The Boss', komt in april naar Neder land. Hij geeft op 19 en 20 april twee concerten in Ahoy' Rotter dam. De voorverkoop begint op 6 maarten. Wegens de enorme belangstelling worden slechts vier kaarten per persoon ver kocht. 'Onbestemd' in onvervalst Leids 'dialect' leiden »annet de jong In onvervalst Leids weerklonk gisteren het gedicht 'Onbe stemd' ergens in een Leidse huiskamer. René Seghers schreef het in 1988. De frustra tie van de dichter dat poëzie niet meer is dan 'een woord' bracht hem op het idee om met 'onbestemd' een daad te stellen. Zo ontstond, geïnspireerd door Schillers 'Alle Menschen werden Brüder', het project 'banden'. Door zijn gedicht een reis te laten maken van het Ierse Clifden tot aan Tokyo en het op 508 plaatsen op deze route in dialect te laten voorlezen, wil Seghers aantonen dat er een band is tussen alle mensen. De zes regels van Seghers zijn in middels al in Ierland en Groot- Brittanië geweest en gaan nu via Nederland, Duitsland en Rusland richting Japan. Leiden stond gisteren op de route. Vorm is volgens Sehgers de 'beeldende oplossing van het geschreven woord'. Met 'Onbe stemd' heeft hij getracht een ge dicht te maken waarin tekst en beeld elkaar dragen en verster ken. De vier tekstcirkels lopen in elkaar over en roteren over de 'O' van onbestemd, het punt waar de vier cirkels elkaar ra ken. De Leidse versie is met de camera vastgelegd. Publiek wil de Seghers daar echter niet bij hebben. „Het gaat om het eind resultaat, de tentoonstelling met de film waaróp alle 508 sprekers te zien zijn.", aldus de dichter. De film moet een dwarsdoorsnede van de bevol king en de verbondenheid tus sen mensen die verschillende talen spreken weergeven. „De sprekers variëren van prostituee tot priester en van gezagsdrager tot putjesschepper. Het leuke is dat die verschillen niet te zien zijn." Wanneer en waar de film te zien zal zijn is vooralsnog on bekend, want het project bleek in de praktijk niet makkelijk uit voerbaar. Seghers was er vanuit gegaan dat hij vijf plaatsen per dag zou aandoen en stelde daarmee het reisschema op vier maanden. Ietwat optimistisch blijkt nu, ruim zeven maanden later. Hij en zijn fotograaf moesten twee maanden rust in acht nemen, omdat zij door het drukke pro gramma overspannen dreigden te raken. Maar: „Als alles mee zit ben ik over vijf maanden in Moskou. Hopelijk kan ik in één ruk door naar 1apan, maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen", aldus Seghers. Piet Rogie in 'Ar chief'. foto ROB T HAR\ recensie maarten baanders Voorstelling: "Archief door Piet Rogie Gezien LAKtheater Leiden 26/2 Nog te zien 27/2 20.30 u In het programmaboekje bij 'Archief van Piet Ro gie staat dat de voorstelling de uitwerking is van een verhaal. Uiteraard hoeft zo'n verhaal niet concreet op het toneel te zien te zijn, maar bij de ze voorstelling voelde ik de vraag opkomen: waar over denk ik dat het gaat als ik de programma tekst niet gezien heb? Ik kwam hierop: ik zie een man die inbreekt in de school waarop hij vroeger gezeten heeft. Hij haalt herinneringen op die hij niet verwerkt heeft". Op de schoolborden schrijft hij teksten over de meisjes van toen. Ze zijn ver dwenen en fle man voelt zich eenzaam. Hij on derzoekt de ruimte nauwkeurig om iets van vroe ger terug te vinden. Uiteindelijk gaat hij zover zich te gedragen als één van die meisjes. Hij trekt een jurk aan. De dans wordt even iets minder tobberig. Maar hij werpt een blik in zijn onder broek en wat hij daar ziet breekt de illusie. Hij is weer de man die worstelt in het warnet van on vervulde verlangens. Het enige dat erop wijst dat de voorstelling er gens anders over gaat is de muziek: fragmenten uit de opera 'Blauwbaards Burcht' van Bartok. De toelichting vertelt dal Rogie het verhaal van de vrouwendoder Blauwbaard en zijn geliefde die aan haar nieuwsgierigheid ten onder gaat. in dans vertelt met de nadruk op het thema 'onder zoek, weten en verloren gaan'. In 'Archief is dit een inwendig conflict van één man. Ik merkte dat het programmaboekje me in de weg zat: ik zocht steeds het verhaal dat me in het vooruitzicht gesteld was. Maar dat was niet hel enige dal me het gevoel gaf een mislukte voorstelling te hebben gezien. De dans boeide onvoldoende. Uiteraard zaten er mooie, verrassende bewegingen in, die ook fraai en beheerst werden uitgevoerd. Van Piet Rogie ben ik ook niet anders gewend. Maar wat ik miste was een spanningsopbouw. Waar leidden al die bewegingen toe? De diverse onderbrekingen in de dans kwamen de voortgang ook niet ten goede. Vooral door de zwaarmoedigheid en de wanhoop werd de voorstelling saai. Piet Rogie is van plan het Blauwbaard-thema in toekomstige voorstellingen verder uit te wer ken. Het is te hopen dat hij dan zijn bedoelingen in een duidelijker lijn weet te vertalen. Of komt zijn kunst nog het beste tot zijn recht als hij het publiek pure dans laat zien?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 19