UIT
'Tussen mij en
Veronica duurt het
niet lang meer'
'Ik weet hoeveel mensen de Bühne op willen'
Rtv show
'Televisie zou veel
echter moeten zijn'
fj-,A
WOENSDAG 24 FEBRUAR11993
'10
Rob Out twijfelt over zijn toekomst
laren»
Lange tijd is het be
houdens wat golfbe-
wegingen tamelijk
rustig geweest rond Hob Out,
ook bekend als mister Veronica.
Jarenlang wist hij zich zonder
veel noemenswaardige proble
men staande te bonden. Maar
de laatste tijd zien we een keer
punt: Out is niet meer de heilige
Out. Out was de spin in zijn Ve-
ronicaweb algemeen-direc
teur en hoofdredacteur van de
Vrronica-gids. Maar die tijd is
voorbij. I lij is nu nog slechts ad
viseurvan het Dagelijks Bestuur
en van het Veronica-blad; .zijn
contract loopt in 2000 af. Het is
tie vraag of hij het nog zo lang
volhoudt bij Veronica. Hij doel
daar op zijn zachtst gezegd on
duidelijk over.
Het is Roll Out, bijna 54 jaar
oud, bijna aan te zien dal hij
kan terugkijken op een lange
reeks van zéér tumultueuze ja
ren bij Veronica, de omroep die
hij eigenhandig oprichtte en
vervolgens zo groot wist te ma
ken dat hij nog maar nauwelijks
in staat bleek om het inmiddels
logge apparaat adequaat te be-
Vergaderclub
Veronica is volgens Out de
laatste jaren verworden tot een
vergaderclub, net zoals alle an
dere publieke omroepen. ..Ik
ben altijd goed geweest in crea
tieve dingen. Vergadertechnie
ken beheers ik niet. Vergaderen
betreft duren vergaderingen
nooit langer dan twee uur. Bij
Veronica ontstond een situatie
dat ze veel langer duurden dan
twee uur. Dat begon me mate
loos te irriteren."
,,lk vind het.fijn om op de
achtergrond te staan. Maar dat
betekent niet dat dat voor eeu
wig is of tot m'n pensioen."
Het blijkt bijzonder ingewik
keld om er achter te komen hoe
zijn toekomstplannen eruit zien
en hoe loyaal Out op dit mo
ment staat ten opzichte van Ve
ronica. In het begin zegt hij:
„De aanbiedingen vliegen me
heb ik een overeenkomst voor
de komende jaren. Als zij dat
niet doorbreken, doe ik dat ook
niet."
Na twee uur praten echter
lijkt het wel alsof er een andere
Out zit. „Ik denk niet dat het
lussen de VOO en mij nog erg
lang duurt. Natuurlijk, er be
slaat een contract, maar ik weet
helemaal niet of ik dat nog wil
nakomen. Als ik een nieuwe uit
daging krijg, zal ik niet aarzelen
daar in te stappqn. Bovendien
ben ik vrij om binnen en buiten
Veronica activiteiten te ont
plooien. Ik heb nu de tijd om 't
in alle rust te bekijken. Vergeet
niet dal ik sinds 1968 uitermate
turbulent heb geleefd."
- Dus wat doet Out over, pak-
weg. vijf jaar?
„Dan ben ik nog zeer actief in
de mediawereld. Alleen, ik weet
niet waar. Er liggen aanbiedin
gen uit Nederland, Malaga en
uit Amerika en ik ben dus niet
van plan om me te bewegen in
de wereld van de tennis- en
golftoernooien. Ik durf ook geen
voorspellingen te doen hoe de
commerciële radio en TV zich
zullen ontwikkelen. Commer
ciële omroep met Out? Dat weet
ik niet. Als er grote mogelijkhe
den liggen, weet ik ook niet hoe
mijn loyaliteit ten opzichte van
Veronica zal liggen."
Out weigert in eerste instantie
te vertellen over de ijzers die hij
extern in hel vuur heeft. Na enig
aandringen komt de aap uil de
mouw. „Het heeft met een Eu
ropees omroepblad te maken
en met de oprichting van een
Europese CNN. Daarvoor reis ik
regelmatig naar de Verenigde
Stalen. Ik praat daar over een
nieuwsstation. Meer zeg ik niet,
want ik weet niet of de mensen
met wie ik onderhandel, daar
wel prijs op stellen."
- Terug naar (le roots, naar Ve
ronica. Zijn ze nu op de goede
weg?
„Daar kan ik geen antwoord
opgeven."
Lange stilte.
Daarna: „Kijk. ik ben adviseur
van het Dagelijks Bestuur en
van het blad, ik kan dus alleen
maar adviseren."
- En die adviezen iworden naar
benraliguigopgci'olgtt?
Opnieuw een stilte. Vervol
gens op gedecideerde toon:
„Soms wel, soms niet."
- Het kan beter?
„Natuurlijk, alles kan beter.
Rob Out: „Als ik een nieuwe uitdaging krijg, zal ik niet aarzelen daar in te stappen."
Hoewel ik niet wil zeggen, dat
het op dit moment slecht wordt
gedaan. Vergeet niet dal de tar
get is verlegd. Vroeger was die
er. De strijd van C-omroep, naar
B-omroep en A-omroep. Die is
er niet meer, omdat de VOO de
grootste is en niet meer groter
kan worden. En dan ga je den
ken: wat doe ik hier nog, binnen
dat vergaderejreuit. Ja, je kunt
stellen dat ik me min of meer in
dat circuit heb verslikt. Gelukkig
ben ik er nu uitgegaan. Geheel
uit eigen beweging, hoor. Want
ik heb alles zélf gezocht: de
KPMG (het adviesbureau dat
Out adviseerde meer in de zij
lijn te opereren, red.), een inte
rim-manager etc. etc.."
- Met dat adviesbureau baalde
je in feite het paard van Troje
binnen.
„Vind ik niet. Ik heb het alle
maal heel bewust gedaan. Voor
zitter Van der Reijden vergelijkt
mij met een monnik die zichzelf
in brand heeft gestoken. Onzin.
Ik wilde alleen weten, hoe het er
voorstond met Veronica en hoe
het verder móest. Want het ging
mij niet om Rob Out, maar om
de VOO. Die mensen hebben
gewoon geconstateerd dat ik als
manager niet zo goed excelleer
de. Dat ik creatief beter ben.
Dat is gewoon zo."
- De managers hebben 't voor
het zeggen?
„Ik vind Veronica bureaucra-
tischer dan het ooit is geweest.
Veronica was altijd een jon-
gensavontuur en één familie.
Dat is het niet meer. Nu is het
een keurig georganiseerd be
drijf, steeds meer ingekapseld in
het omroepsysteem. En ik weet
niet of ik daar nog wel in pas.
Soms denk ik wel eens: ik moet
gewoon definitief breken met
die club. Anders blijft de scha
duw van Rob Out maar boven
Veronica hangen."
„Veronica loopt nu in de lijn
van de andere omroepen. Even
keurig. Braafniet meer de pi
raat en zelfs het avontuurlijke
hebben ze niet meer. Maar dat
is het beleid van het huidige be
stuur. En dat is absuluut niet
mijn beleid."
- Tot slot: wat vindt i
dreigende straf van zeu
de
uitzend verbod?
„De hele Verenigingsraad wist
precies wat er toen gebeurde.
Heel doelbewust, maar het was
niet frauduleus bedoeld. Het
ging ons om de verlegging. We
wilden wat verder gaan dan te
moeten manoeuvreren in dat
nauwe publieke bestel. Uiter
aard was ik er ook van op de
hoogte. Ik heb vaak gesproken
met mensen als Roemer en
Theys (CLT-directeuren en ver
antwoordelijk voor RTL 4). Ik
denk niet dat die straf van het
Commissariaat in de praktijk
een haalbare kaart is, tenzij an
dere omroepen zo inschikkelijk
zijn dat .ze die uren willen op
vullen."
Barry Stevens wil nieuw talent een handje helpen
amsterdam «gpd
Zangers, dansers, con-
lerenciers, gooche
laars, tekstschrijvers,
klassieke musici. Barry Stevens
heeft ze de afgelopen jaar zien
komen en ook weer zien gaan
in de voorronden van de
Soundmix Show. „Mijn gedach
te was dan vaak: die of die per
soon mag niet verdwijnen.
Maar ze verdwenen wél. Ze pas
ten niet in de Soundmix Show,
omdat ze niemand goed kon
den nadoen. Maar talent was er
voldoende. Het ontbrak alleen
aan opvangen aan coaching."
Daarom organiseert Barry
Stevens nu zelf talentenjachten.
„De bedoeling is dat we door
heel Nederland gaan reizen met
een Roadshow'. We willen
steeds in een andere plaats
voorronden houden. Wie door
die voorronde komt, mag in de
plaats waar wc dan zijn mee
doen aan een theatershow met
publiek. Na afloop vragen we
aan het publiek wie door mag
naar een volgende ronde. Zo
zou het kunnen gebeuren dat
bepaalde artiesten in spe een
aantal ronden, misschien wel
een heel seizoen meedoen."
In de luttele tijd dat Barry nu
bezig is met de voorbereidingen
van zijn talentenjacht heeft hij
al 550 aanmeldingen binnen ge
kregen. „Aan de ene kant ben ik
een beetje beduusd, maar aan
de andere kant verbaast het me
niet. Ik weet hoeveel mensen de
Bühne óp willen."
Doorgaan
Onder hét motto 'Doorgaan!',
een kreet waarmee hij in de jury
van de Soundmix Show bekend
is geworden, wil Stevens het
jonge talent dat zich meldt in
spireren om het beste van zich
zelf te maken.
„Dat moet je een beetje geor
ganiseerd aanpakken. Bij de
eerste auditie geven we de deel
nemers het advies: doorgaan in
het vak of er maar niet aan be
ginnen. Wie toch wil doorgaan
en eigenlijk is afgewezen, mag
dat best. Misschien kan hij of zij
dan gaan schaven aan zijn of
haar zwakke punten."
„Er zijn weinig mogelijkhe
den om het artiesten vak te le
ren. Dal ligt ten dele aan de gro
te vloed van jong talent, maar
het is ook een teken van de tijd:
mensen zijn erg met zichzelf
bezig. Maar die nieuwe genera
tie moet het straks wel doen.
Bovendien moeten zij op hun
beurt later het vak ook weer aan
anderen leren. Wat heeft het
voor zin als iedereen die jong en
talentvol is weer op eigen hout
je het vak moet leren doorgron
den. Er is zo veel kennis. En ik
heb het idee dat ik een van de
mensen ben die hen het een
ander zou kunnen bijbrengen."
Barry Stevens is nu dertig jaar
in Nederland. „Na een auditie
voor het ballet van Snip en Snap
ben ik vanuit Engeland naar
Nederland gekomen. Ik moest
en zou dat toneel op. Als klein
jongetje wilde ik dat al, tot ver
driet van mijn ouders, die hun
enige kind liever voor dat vak
wilden behoeden. Maar tenslot
te hebben ze hun toestemming
gegeven."
In Nederland deed Barry mee
in een groot aantal toneel- en
televisiepropducties, zoals
'Heerlijk duurt hel langst', 'Ja
zuster, nee zuster', tientallen af
leveringen van Ti-Ta-Tovenaar
en de musicals van Jos Brink
('Maskerade', 'Heerlijk duurt
het langst' en 'Evenaar.' Ook
maakte hij choreografieën en
hij had zijn eigen televisie
dansgroep.
Grap
„Na al die jaren kreeg ik de be
hoefte om de dingen die ik in al
die jaren heb geleerd door te
geven. Daarnaast wilde ik graag
eens een project van mezelf
hebben. Ik heb zo vreselijk veel
ten behoeve van andere men
sen gedaan. Met plezier hoor,
daar gaat het niet om, maar ik
wilde nu zelf iets op poten zet
ten. Dat carnavalsplaatje bij
voorbeeld dat ik heb gemaakt:
'Doorgaan'. Eigenlijk is het een
uit de hand gelopen grap, maar
er is wel een videoclip en de
vraag ernaar is groot. Ik merk
bij mensen dat ze nu iets heb
ben van: 'hé, dat heeft die Barry
goed gedaan.' Ach, misschien
heb ik m'n licht een beetje on
der de korenmaat gestoken."
„Dat is in ieder geval een van
de dingen die ik de jonge talen
ten wil meegeven. Ze moeten
van zichzelf overtuigd zijn,
maar daar moeten ze 'ook reden
voor hebben. Ze moeten een
zaal kunnen boeien, spanning
met het publiek leren opbou
wen. Ze moeten discipline ont
wikkelen. En ze moeten van het
idee af dat Beroemd Zijn het
einde is. Roem is een leuk bij-
produkt, maar het is niet zalig
makend. En bovenal: ze moeten
de kracht hebben om steeds
weer te kunnen opkrabbelen.
Dat laatste is misschien wel het
moeilijkste wat er is."
Barry Stevens: i
n jong artistiek talent.
Rolf Wouters van 'Wedden Dat?..
HILVERSUM/AALSMEER
Na zijn eerste optre
den als presentator
van het RTL4-spel-
programma 'Wedden Dat..?'
werd Rolf Wouters bedolven
onder de complimentjes. Haast
onvermijdelijk drong zich ook
de vergelijking op met zijn illus
tere voorganger Jos Brink.
De 29-jarige presentator wil
niets weten van die vergelijking.
„Wij zijn niet met elkaar te ver
gelijken, omdat we twee totaal
verschillende mensen zijn."
Rolf Wouters reageerde op
vallend nuchter, toen hij werd
gevraagd voor de presentatie
van 'Wedden Dat..?'. „Ik was er
natuurlijk heel blij mee, want ik
heb dit altijd al een leuk pro
gramma gevonden. Maar toch
zie ik het niet als een overstap
naar het grotere werk. Ik denk
niet zo in die termen. Alles wat
ik aanpak, wil ik zo goed moge
lijk doen. En als je jezelf belang
rijk gaat vinden omdat je een
grote show mag presenteren,
dan ben je in mijn ogen hele
maal verkeerd bezig."
Kritisch
Het vak van televisiepresentator
wordt in Nederland nog altijd
ernstig onderschat. Er zijn ei
genlijk maar weinig mensen die
het echt tot in de finesses be
heersen.
„Vroeger liet ik alles op die TV
over mij heenkomen. Nu ik er
zelf werk, ben ik een kritische
kijker geworden. Nu ga ik op
details letten. Ik vraag mij af
hoe het komt dat de ene pre
sentator zo goed staat aange
schreven en de ander niet. En
dan blijkt toch vaak de persoon
lijkheid achter de presentator
de doorslag te geven. Het heeft
mij verbaasd dat we in dat klei
ne Nederland zo uitzonderlijk
veel presentatoren hebben. Het
gaat bijna zo van: jij ook al pre
sentator? Het is bijna belache
lijk. Ik begrijp van sommige col
lega's ook niet dat ze TV-pro-
gramma's presenteren. En dan
wil ik niet zeggen dat ik het zelf
beter kan. Maar soms denk ik:
hoe is iemand in vredesnaam
op die plek gekomen?"
„Kijk naar talkshows. Ik durf
te beweren dat zestig procent
van de huidige presentatoren
van talkshows ongeschikt is
voor dit werk. Ik wil het niet
Rojf Wouters: „Als je jezelf be
langrijk gaat vinden, omdat je een
grote show presenteert, ben je
verkeerd bezig."
foto henny van miltenburg
over specifieke personen heb
ben, maar in het algemeen mag
je toch wel vaststellen dat er
veel te slecht wordt geluisterd
en dat er veel te veel egotrippe
rij is. Het vooraf vastgestelde rij
tje vragen wordt afgewerkt en
men speelt nauwelijks in op
antwoorden. Op een bepaald
moment kan het gesprek een
hele aardige wending krijgen en
dan moet je misschien wel de
rest van de vragen vergeten. Ik
vind dat een presentator zich
moet realiseren dat hij gastheer
is. Of hel nu'kandidaten zijn in
een amusementsprogramma of
gasten in een praatprogramma
show, dat horen de hoofdrol
spelers te zijn. Daar hoort het
om te draaien."
„Ik voel mij als presentator
een gérant in een restaurant. Ie
mand die op de juiste momen
ten moet wegblijven. En als het
gesprek aan tafel ongezellig
dreigt te worden dan moet hij er
even bijkomen. Met een grap of
een fles wijn. Hij moet aanvoe
len wanneer zijn aanwezigheid
gepast is. Mijn indruk is dat er
veel presentatoren zijn die zich
zelf zo graag horen praten dat
ze nauwelijks nog oog hebben
voor hun gasten. Ik zou in het
algemeen willen pleiten voor
spontane televisie. Televisie zou
veel echter moeten zijn. Veel
menselijke incidenten tijdens
de opnamen worden wegge
knipt. En dat is toch eigenlijk
zonde."
GESPROKEN
Antonie Kamerling in
VARATV-Magazine:
„Acteren begon voor
mij als een geintje.
Ha, ha lachen, een
jaartje televisie
dacht ik toen ik mijn studie rech
ten opzij zette om in 'Goede Tij
den, Slechte Tijden' te spelen.
Vind ik het niet leuk, niks aan de
hand, dan ga ik toch weer stude
ren. In het begin was alles nieuw,
had ik ontzettend veel energie.
Mijn teksten leerde ik pas op de
vloer en ondertussen ging ik tot
diep in de nacht op stap. Na een
maand of vijf was ik opgebrand."
Schrijver Ward Ruyslinck in Humo:
„Waar gaat het naartoe als vrou
wen ons, mannen, zelfs beginnen
te verwijten dat wij een adamsap
pel hebben? Terwijl vrouwen nog
zoveel voorrechten genieten in
onze samenleving. Maar daar
spreekt niemand over. Eén voor
beeld: een vrouw wordt in een cel
wagen nooit geboeid overgebracht
van de gevangenis naar de rechts
zaal, een man wél. Ze schreeu
wen om gelijkheid, maar dan
moeten ze wel gelijkheid in alles
willen."
Zanger Kris de Bruyne in Humo:
„Die reputatie van vrouwenloper,
drinkeboer en vechtersbaas be
valt me wel. Al klopt er niets
Youp van 't Hek in Revu:
,,De essentie van cabaret is zout
in de wonden te wrijven, de zaak
niet te laten zweren, maar ook
geen verbandje aanreiken. Dat
pakken ze thuis maar. Ik ben
geen therapeut, geen pastoor en
doe niet aan begeleiding."
Jos Brink in Revu:
„De katholieke kerk was voor mij
als kind heel spannend. Wij kerk
ten in het Nieuwe Verbond aan de
Jagerslaan. Dat was zo'n vrijzin
nig geval. Kraak noch smaak. En
die katholieke kerk aan de Bree,
die was nog aangekleed in die
tijd. Met beelden en fabels. Nou,
ik vond het prachtig. En de hoog
mis met drie heren. Ik snapte er
geen bal van; maar het was echt
theater."
Barrie Stevens in Story:
„Ik woon nog steeds alleen en dat
doet soms een beetje pijn. Maar
als ik de juiste persoon tegenkom,
zal de vonk overslaan. Dan zal ik
me compleet op die relatie stor
ten. Blind zijn van liefde."
Actrice Kiki Classen in Story:
„Ik draag alleen luxe lingerie als
je er iets van ziet. Als ik een door
zichtige blouse draag, of een jurk
je dat van boven een beetje open
valt, dan vind ik het leuk als je
een stukje van een kanten body of
beha ziet. En als ik een kort rokje
met een splitje draag, mag je van
mij best een stukje van een mooie
kouseband zien."
Kiki Classen houdt van pikante
lingerie, foto cees van sliedrecht
Midas Dekkers in VARA TV-Magazi-
ne:
„De pitbullfokkers zijn razend
omdat ze hun mormels niet meer
mogen fokken. Het probleem is
zo makkelijk op te lossen. Ze hoe
ven maar met hun bedreigde die
ren naar de Derde Wereld te ver
kassen en we sturren ze vanaf vei
lige afstand grif geld, boswach
ters, landrovers en bordjes voor
een pitbullreservaat. Zo bescher
men we de natuur en hebben we
er toch geen last van.
Alle enge beesten
zijn dan weer het
land uit. En bovenal,
de griezels die ze
fokken." S
