Hester Hofman winnares
Leids Cabaret Festival
Reünie Leids Cabaret Festival
Cultuur&Kunst
Koffieconcert in Paauw
van een leien dakje
H. Mulisch
krijgt de
Mekkaprijs
To verlei het best op
dreef in lichtere genre
Maij opent expositie in Leiden
leiden» Een reünie, zo valt het slotfeest van
het Leidse Cabaret festival gisteravond in de
schouwburg het best te omschrijven. En van
zelfsprekend maakte de fotograaf van de reü
nisten een groepsfoto. Een keur aan oud-win
naars maakte een feestje voor Harry Kies, die
vijftien jaar geleden met dit landelijk bekende
festival begon. Onder de titel 'Een klap van
de molen' traden onder anderen Lebbis en
Jansen, (een deel van) Dubbel en Dwars en
Zak en As, Verreck en Pleijsier, Vincent Bijlo
en André Manuel met een korte sketch op.
Een soort Cabarestafette voor beroeps dus.
Na afloop werd het podium van de schouw
burg omgetoverd in een dansvloer, waar het
op de klanken van Camelot goed swingen
was.
foto henk bouman
MAANDAG 22 FEBRUAR11993
recensie lidy van der spek
Koffieconcert door Paul Komen,piano,
Marieke Blankestijn.viool. Pieter Wispel-
wey,cello. Gehoord op 21 februari in 'De
„Michelangelo zoekt in zijn
werk altijd moeilijkheden op,
terwijl Rafael met gemak pro
beert te werken, hetgeen bij
zonder moeilijk is." Aan deze
uitspraak van de zestien-
de-eeuwse schrijver Lodovico
Dolce moest ik denken tijdens
het pianospel van Paul Komen
(solerend èn in samenspel), gis
teren in De Paauw. Schijnbaar
zónder calorieën te verbranden,
van een leien dakje toverde Ko
men muziek 'hetgeen bijzonder
moeilijk is'.
Hoewel Van Beethoven zijn
Sonate in A groot in zijn zoge
naamde romantische derde pe
riode schreef, waarin hij zich
niet meer houdt aan streng
klassieke bouwschema's en ge
bruik gaat maken van de fuga-
-vorm, behandelde Komen de*
ze sonate als was hij door Mo
zart geschreven. Vederlicht in
de lange melodielijnen, mar
kant in zijn akkoord- en octaaf
aanslag, was dit soort spel ver
helderend en verrassend in de
eerste drie delen, maar in de fu
ga bleek het in Komen's nadeel
te werken. Ook al voert van
Beethoven zijn fugatische the
ma's niet zo streng door als
Bach, toch was de weergave
hier tè rommelig, zonder struc
tuur en met weinig diepgang.
Overigens werkte Komens
doorzichtige spel schitterend in
combinatie met de violiste Ma
rieke Blankestijn en de cellist
Pieter Wispelwey. Verbluffend
mooi weerklonk het pianotrio in
c klein, dat van Beethoven reeds
op vijfentwintigjarige leeftijd
schreef. In het aangrenzend
vertrek dat wegens enorme be
langstelling via openslaande
deuren bij de raadzaal was ge
trokken, was samenspel en ho
mogeniteit wèl waar te nemen,
maar toch miste men daar de
getroffen klankkleur, de subtili
teiten waarmee die eenheid tot
stand komt; je gokte, en waar
schijnlijk goed, op het grote ta
lent van deze jonge artiesten.
Na de pauze zat de cellist ge
lukkig iets gunstiger, waardoor
er voor een groot aantal men
sen nog iets meer te genieten
viel: van het absolute hoogte
punt van dit concert, het pia
notrio nr.2 in Es groot van
Franz Schubert. In vele boeken
staat vermeld dat van de twee
trio's die Schubert schreef het
trio in bes tot de mooiste be
hoort van de gehele muzieklite
ratuur: na deze uitvoering ga je
daar toch aan twijfelen, zó boei
end en uniek werd er gemusi
ceerd; Blankestijn's krachtige
dynamische spel smolt samen
of ging in dialoog met de lyri
sche, zeer warme toon van de
cello, met in de aanvang van het
Andante een. bijna tragisch zin
gende solopartij, door Wispel
wey indrukwekkend gespeeld.
Dit trio werd afgefloten rriet een
uiterst virtuoos en stralend alle
gro, waarin de kleine ongerech
tigheden slechts 'prettig mense
lijk' overkwamen.
Finalisten opnieuw in schouwburg
De Drie finalisten van het Leids
Cabaret Festival zullen op 13.
maart nogmaals in de Leidse
schouwburg te zien zijn. Door
het annuleren van de voorstel
lingen van Toon Hermdns is er
ruimte in de programmering
ontstaan. Hester Hofman, G.van
der Kroon en Pieter de Rijk zul
len vóór de pauze hun pro
gramma brengen. Het optreden
na de pauze is nog 'een verras
sing', aldus schouwburgdirec
teur Wallis de Vries.
Publieksprijs naar Pieter de Rijk
Hester Hofman is door de vak
jury tot winnares van de vijf
tiende editie van het Leids Ca
baret Festival gekozen. De toe
schouwers beslisten anders en
gaven de voorkeur aan Pieter de
Rijk die daarvoor de publieks
prijs ontving. Voor de derde so
list, G. van der Kroon, bleven
dan wel geen prijzen over, maar
ook hij oogstte met zijn droog
komische act waardering bij ju
ry en publiek. Tevredenheid al
om over het plezierige aanbod
van deze lustrumfinale.
Van de drie finalisten was de
uiteindelijke winnares (mede
door een griepje) zaterdag
avond het minst op dreef. Zij
had bovendien de twijfelachtige
eer om de avond te mogen ope
nen. Dat ging haar niet gemak
kelijk af. Minder scherpe timing
en versprekingen waren het ge
volg, waardoor de reacties uit
de zaal rffwachtender waren
vergeleken bij haar eerdere op
tredens in de festivalweek. Toch
hebben die eerdere optredens
de nodige goodwill van de vak
jury opgeleverd, waardoor haar
de overwinning niet meer kon
ontgaan.
Wat Hester brengt, is een
moeilijke vorm van cabaret: een
conférence in verhaalvorm. Ze
schetst het beeld van een
doortastende 'slimme meid' uit
Enschede die verbaasd, geër
gerd en geamuseerd het leven
om haar heen gadeslaat. De
moderne vrouwen in Viva, Play
boy en televisiereclames bren
gen haar daarbij in verwarring,
wat tenslotte uitmondt in een
met gevoel voor theater ge
bracht slotlied. Het is een vlotte
conférence vol aardige observa-
Veel makkelijker en herken
baarder daarentegen is het
soort humor van Pieter de Rijk.
Zijn treffende typeringen en
knappe imitaties hebben een
hoge amusementswaarde. Of
hij méér kan, is een vraag die
door zijn optredens in de festi
valweek niet wordt beantwoord.
Blijft zijn optreden tot dit ene
sterke punt beperkt, dan is dat
voor een cabaretier te weinig.
De tophit van dit - muzikaal
nogal magere - vijftiende Leids
Cabaret Festival staat op naam
van G. van der Kroon. 'O, o, o,
wat ben je lelijk/je lijkt wel een
gordijn... woestijn dolfijn
...van azijn...terrein vormde
steevast de afsluiting van een
act waarmee hij zich sterk profi
leerde als de mannelijke tegen
hanger van cabaretière Marijke
Boon. In de Cabarestafettes zal
hij ongetwijfeld een graag gezie
ne gast worden.
Juryvoorzitter loost Nuissl
toonde zich andermaal opval
lend enthousiast over het aan
bod. Hij verklaarde dan ook ab
soluut niet te geloven in de in
flatietheorie dat door de vele ca
baretfestivals de spoeling dun
ner zou worden. Waarschijnlijk
is hier de wens de vader van de
gedachte. Het is al heel wat dat
de finale van het vijftiende Leids
Cabaret Festival een onderhou
dende avond heeft opgeleverd.
Dat zich hier toekomstig topta
lent heeft aangediend, lijkt ge
zien de drie kwalitatief magere
want vrij eenzijdige solistische
optredens erg voorbarig.
amsterdam anp
Meer dan zeventig critici uit
Nederland en België hebben
,,De ontdekking van de hemel"
van Harry-Mulisch uitgeroepen
tot beste boek van 1992. De
schrijver kreeg daarvoor vrij
dagmiddag in het Betty Asfalt
Complex in Amsterdam de
nieuwe Mekka-prijs uitgereikt.
De wisseltrofee is genoemd
naar het jaarboek voor de Ne
derlandse literatuur, waarvan
de tweede editie vrijdag werd
gepresenteerd. Het boek is uit
gegeven met steun van de Ne-
•derlandseTaalunie.
Mulisch kreeg van de critici
212 punten en staat daarmee op
eenzame hoogte. Tweede op de
lijst (135 punten) is de Belgische
auteur Paul de Wispelaere met
,,Het verkoolde alfabetderde
(66,5 punten) Marcel Möring
met „Het grote verlangen".
De vierde tot en met de tien
de plaats worden bezet door
Wolfgang Koeppen (Jakob Litt-
ners aantekeningen uit een
aardbol), Frans Kellendonk (Het
complete werk). Tomas Trans-
trömer (Het wilde plein, gedich
ten 1948-1990), Monika van
Paemel (De eerste steen), Wil
lem Jan Otten (De wijde blik),
Jan Potocki (Manuscript gevon
den te Zaragoza) en Ismail Ka-
dare (Het dromen paleis).
Hester Hofman: goodwill bij vakjury.
foto frits falkenhacen
Handtekeningenactie voor Waag
leiden» De gebruikers van de Waag zijn een handtekeningactie
begonnen onder de (amateur)verepigingen in de regio. Daarmee
beogen zij de Waag te redden voor gebruik door meer verenigin
gen dan nu het geval is. Zpals bekend wil de gemeente in de
Waag een Centrum voor Beeldende Kunst vestigen. De huidige
gebruikers, zo is de bedoeling van de gemeente, moeten naar
een alternatief podium op zoek. De gebruikers van de Waag
schrijven alle verenigingen aan met het verzoek binnen tien da
gen zoveel mogelijk handtekeningen te sturen naar wethouder
Koek van cultuur.
'Winnaars' kamermuziekconcours
leiden Negen solisten en/of ensembles zijn zaterdag, tijdens de
voorronde van het Zuidhollands Kamermuziekconcours, door
gestoten naar de presentatiedag. Otine van Erp (accordeon), Per
Due (marimba-duo), Stéphane de May (piano), het Calamus
klarinetkwartet, de Japanse pianisten Mitsuko Saruwatari en Hi-
roko Yano, het Icarus ensemble en het Wiener Klaviertrio zullen
op 20 maart in de Stadsgehoorzaal hun muziek ten gehore bren
gen.
Wandschildering van 35 meter
den haag De 4.1-Jar>ge Amsterdamse kunstenaar Floor van Keu
len begint volgende week in het HaagSe Gemeentemuseum aan
een wandschildering van een breedte van 35 meter. Van 27 fe
bruari tot en met 23 mei is het werk voor het publiek te zien.
Daarna verschijnt er een fotoboek over de totstandkoming. Van
27 februari tot en met 18 april is in het Gemeentemuseum de
door ex-directeur Rudi Fuchs samengestelde tentoonstelling
,,Die gemalte Reise" van het werk van de Oostenrijkse kunste
naar Attersee (52). Het gaat om selectie uit de jaren zestig en ze
ventig.
recensie conny van der zande
Theater Toverlei met drie eenakters:'Wel
kom in Sjanghai' van Martin Schouten, re
gie: Lucia Fertegaal, spel: Come van Dijck
Doppegieter, 'Kleine Muizen'
Yvonne Keuls, regie: Hans Schipaanboord,
spel: Saskia van Iterson en Joost van der
Woude; decor: Covert Wielink, Licht: Mi
ke Henderson, gezien 20-2 Muzenhof,
Leiderdorp
De laatste aflevering van 'Zeg
'ns Aa' is helaas opgenomen.
Anders zou de Leiderdorpse ac
trice Atie Doppegieter zo kun
nen auditeren voor de rol van
de tweelingzus van Mien Dob
belsteen.
Op levensechte wijze zette zij in
de eenakter 'De La' een volkse
vrouw neer die door haar man
in de steek is gelaten voor een
veel jongere vrouw. Zij maakte
van deze eenakter de klapper
van de avond. Het was alleen
jammer dat de regisseur voor fi
guranten had gekozen om dui
delijk te maken dat het verhaal
in een café speelde. In haar een
tje was de volkse vrouw veel
meer tot haar recht gekomen.
In de eenakter 'Muizen'
kwam een vergelijkbare combi
natie van humor en ernst naar
voren. Twee mensen die allebei
door hun echtelieden onder
drukt worden kruisen toevallig
eikaars pad en in hun confron
tatie ontdekken ze dat ze aan
hun levens een nieuwe wending
kunnen geven. Natuurlijk spel
en een strakke hand van de re
gisseur zorgden voor een boei
end schouwspel.
Overwegend serieus was de
eenakter 'Welkom in Sjanghai'
van Martin Schouten. Daarin
draait het om de relatie tussen
een blind geworden fotograaf
en de vrouw die op zijn foto's
afstudeert. De spelers hadden
zichtbaar moeite om zich in de
situatie in te leven, de dialogen
kwamen geforceerd en onge
loofwaardig over.
Hoewel het bewonderens
waardig is dat Toverlei ook het
serieuzere stuk niet schuwt,
gaat het luchtigere genre haar
stukken beter af.
ag leiden Behalve voor verkeer en waterstaat
le heeft minister MaiJ-Weggen kennelijk ook
belangstelling voor kunst. Gistermiddag
opende zij bij Art Acrylaat aan de Leidse
Nieuwstraat een tentoonstelling van objecten
van Marijke van Arp. Kenmerkend voor het
werk van Arp zijn de strakke vormen in kunst
stof en textiel. De expositie is te zien tot 28
maart. foto hielco kuipers
Deze oonbieding geldt
