Slaaghwijk worstelt met slecht imago
'Prettige
woonwijk'
'Ze stoppen er
van alles in
maar wij
hebben van
niemand last'
Een buurt vol a-socialen en
criminelen, waar niemand
graag wil wonen. De 'afvalbak'
van de
woningbouwverenigingen. Dat
is bet etiket waarmee de Leidse
Slaaghwijk is opgezadeld. De
bewoners ergeren zich er
vreselijk aan. Het valt allemaal
reuze mee met de narigheid,
zeggen ze. „Overalgebeurt wel
eens wat.
WoningbouwverenigingDe
Sleutels begon onlangs een
reclamecampagne om het
imago van de buurt op te
vijzelen. Want ondanks een
kostbare face-lift ligt leegstand
nog steeds op de loer. 'In de
Slaaghwijk is het best
geslaag(h)d wonen', luidt de
titel van de campagne.
ZATERDAG 20 FEBRUARI 1993
Condorhorst terecht. De vooroordelen over
de buurt kloppen, zegt ze. Ze is dolblij dat ze
over vier maanden met man. dochter en pit
bull Muscle verhuist naar de Professorenwijk.
„Dan gaat de vlag uit."
„Ik was zes maanden zwanger en woonde
op een studentenflatje. Ik had dus geen keus.
toen de gemeente me hier een woning aan
bood. Ik wilde overal in Leiden wonen, be
halve in de Slaaghwijk. Maar daar komt nou
eenmaal het snelst een woning vrij. We heb
ben het hele huis moeten renoveren toen we
hier kwamen. Van de vloer tot aan het pla
fond. het zag er niet uit. De muren zijn ge-
stuct en de vloeren geëgaliseerd. De woning
bouwvereniging deed niets."
„Voor de ruimte hoef ik niet weg. want de
ze vierkamerflat is heel groot. Maar we heb
ben hier altijd geluidsoverlast. Keiharde mu
ziek en geblèr van de buren. Er wonen maar
een paar nette mensen in deze wijk. Zo'n 65
procent is gajes. Neem het parkeerterrein,
daar kun je je auto gewoon niet neerzetten.
In anderhalf jaar tijd zijn er drie deuken in
gereden en de daders melden zich niet eens.
Ik heb overal in Leiden gewoond, maar zoiets
gebeurt alleen hier. De liften zijn altijd kapot
en als ze het een keertje doen liggen ze vol
poep en pies. En spuiten hè. overal liggen ze.
Voor die 800 gulden die we per maand beta
len heb je één hap narigheid.
Bijlmermeer
Het hoofd bewonerszaken van woningbouw
vereniging De Sleutels, E. van Kaam. verge
lijkt de ontwikkeling van de Slaaghwijk met
die van de Bijlmermeer. Beide zijn het wijken
die volgens hem ten onrechte worden be
schouwd als de slechtste wijk van de stad. „In
Amsterdam heb je ook andere wijken waar
het niet goed mee gaat. maar die niét die
slechte naam hebben. Zo zal het in Leiden
ook wel zijn."
Verder gaat de vergelijking met de Bijlmer
meer niet op. meent Van Kaam. ..De Slaagh
wijk heeft iets vriendelijks, is veel kleiner. Een
verschil van dag en nacht met de Bijlmer
meer. Daar zijn 13.000 woningen, in de
Slaaghwijk 1300. De Bijlmer heeft geen diffe
rentiatie. de Slaaghwijk wel."
De Sleutels beschouwen de Slaaghwijk wel
als 'probleemwijk'. Om die reden is de corpo
ratie in 1988 begonnen met een grote op
knapbeurt van haar huizen in de Slaaghwijk.
Met de achterliggende gedachte: verbeter het
aanzicht van de flats en de bewoners zullen
zich beter gaan gedragen. Ze zullen zich ver
antwoordelijk voelen voor hun 'eigen' flat De
buitenkant van de flats kreeg een facelift.
Vrolijk rood/witte liftschachten en een lichte,
moderne entree. Op de buitenmuren ver
schenen kindertekeningetjes, die in de tegels
zijn gebakken. Van Kaam: ..Tegen de tijd dat
die kinderen zo groot zijn dat ze misschien
met verf gaan spuiten zullen ze het niet wa
gen die muur onder te kliederen. Ze zullen
die muur verdedigen omdat hun tekeningen
daar op staan."
Uitzicht
Judith Heijmerink woont sinds vier jaar in
een flat aan de Havikshorst. Het is een van de
flats van de Sleutels die al is opgeknapt. Ze
bewoont met haar vriend een vierkamerwo
ning. met uitzicht op het volkstuinencomplex
Ons Buiten. „Vroeger woonde hier eert vrien
din van ons. Toen ze wegging konden wij de
ze woning overnemen. Het uitzicht is zo
mooi. Tot nu toe wonen we hier met veel ple
zier. Er is wel eens wat herrie van de buren,
maar verder is de wijk best leuk. Het is hier
niet zo burgerlijk. Er woont hier van alles,
niet alleen jonge gezinnetjes."
Na de renovatie heeft ze er een tuintje bij.
Op het balkon is een trap gekomen De
groenstrook langs de flat is in kleine tuintjes
verdeeld. Vroeger was het er een zootje, nu
worden de stukjes grond keurig onderhou
den. Heijmerink: „Hartstikke leuk. zo'n tuin
op het zuiden, maar er is sindsdien wel een
keer ingebroken. Ze kunnen zo naar binnen
lopen, maar van de woningbouwvereniging
mogen we geen hek neerzetten, omdat dat er
niet mooi uitziet. Dus het is er wel wat onvei
liger op geworden." Bij buurvrouw Ans Brok
ke is het huis ook al een keer leeggehaald
„Op deze galerij is in totaal zes keer ingebro
ken. allemaal na de installatie van die trap
pen."
Brokke woont vanaf het allereerste begin in
de Slaaghwijk. „Ik woonde in een koophuis
in de Mors maar wilde graag naar een
huurflat. Een koophuis geeft zoveel zorgen,
daar wilden we vanaf, loen ben ik hier te
recht gekomen, dat was in 1974. De buurt
was nog in aanbouw."
„Met de jaren heb ik het zien verpauperen,
in het begin woonden hier betere mensen, nu
is het meer klootjesvolk. De gemeente selec
teerde niet. er werd van alles in gedouwd.
Huurders die hun flat uitgewoond achterlie
ten, echt vreselijk. Vijf jaar geleden was het
goor. In de portieken werd gezeken. Overal
zag je graffiti. We hadden een stortkokcr. die
vooral in de zomermaanden enorm stonk.
Nu is het een stuk beter. Ik vind het wel ge
slaagd wonen, ja."
Geen geld
De tweede woningbouwvereniging in de
Slaaghwijk, de WBL. wil haar flats ook graag
opknappen, maar heeft daarvoor niet genoeg
geld. Voorlopig kunnen alleen de maisonnet
te-woningen worden aangepakt. De renova
tie van de Condorhorst en de Arendshorst is
voor onbepaalde tijd uitgesteld.
Toch is de situatie er ook bij deze flats al
op vooruit gegaan, zegt men bij de WBL,
door de komst van de huismeester, /e zitten
er nu zo'n vijf jaar en houden toezicht op het
reilen en zeilen in en om de flat. Maken de
lift schoon en bemiddelen bij een burenruzie.
„We zijn bezig met een soort heropvoeding
van de bewoners", zegt Bart Filippo van de
Arendshorst. „En dat lukt aardig
Hij en zijn collega's, (iijs Collé (Condor-
horst) en Jan Zitman (Zijl/Mcrendonk), vin
den de verhalen OWdft Sh^|lWljk u-srli|k
overdreven'. „Er is een grote groep mensen
die hier graag woont en ook niet weg wil.
Maar ja. daar lees je in de krant nooit over.
Het zijn meestal de Ix ucmrrs. mnni:
met klachten naar buiten treden, maar die
mensen spreken niet altijd voor de hele
buurt."
In de strijd tegen de graffiti hebben kinderen muren mogen beschilderen. „En die muren verdedigen ze met hun leven." fotos hielco kuipers
Eind 1993 is de Sleutels klaar met de
renovatie. Alleen de Buizerdhorst moet
nog onder handen worden genomen.
Met de eindstreep van de renovatie in
t zicht is de woningbouwcorporatie een
reclamecampagne begonnen. Om het
-*• imago van de wijk op te vijzelen. 'Het
I wordt best gewoon in de Slaaghwijk',
ICluidt een van de slogans. Deze maand
'V zijn voor het eerst radiospotjes te horen
via Radio West.
Drie keer per dag horen de luisteraars
een soort nieuwsflits over een 'prettige
woonwijk'. 'Wie weet bent u straks een
van de bewoners die vinden dat het in de
Slaaghwijk 'geslaagd wonen is'.
Directeur Van Kaam: „We willen de
komende maanden ook geregeld
36 persberichten rondsturen waarin we de
nadruk leggen op het positieve nieuws
16 '5uit de wijk. En verder gaan we een
wijkkrant maken. Die moet het wij-
gevoel verbeteren."
uaf; De eerste reacties op de radiospotjes
j.stemmen de Sleutels hoopvol. „Er zitten
veel mensen uit de regio tussen, maar
ook wel Leidenaars. Opvallend dat die
Leidenaars zich realiseren dat de
Slaaghwijk een reële optie is."
efi - Het nieuwe
see
sr n 3
woonruimteverdelingssysteem, dat 1
januari is ingevoerd, maakt de kans op
leegstand groter. Woningzoekenden
moeten nu solliciteren op een woning, in
tegenstelling tot vroeger, toen de
gemeente de woningen verdeelde.
Daarbij komt nog dat de gemeente de
maximale hoogte van huursubsidie heeft
verlaagd, waardoor dure huizen niet
meer toegankelijk zijn voor mensen met
een laag inkomen.
Van Kaam: „Het gevaar van het nieuwe
systeem is dat mensen gemakkelijker
weg kunnen dan vroeger, omdat het
vroeger vrijwel onmogelijk was om van
een dure naar een goedkope woning te
verhuizen. In het oude systeem was het
ook altijd mogelijk lege flats vol te
stoppen. Nu moet je de reacties op de
advertenties in de woonkrant afwachten.
We moeten daarom extra energie steken
in de werving van woningzoekenden.
Die reclamecampagne is dus een soort
stok achter de deur. Vooral ook omdat
uit een onderzoek van ons blijkt dat de
Slaaghwijk nog steeds een slechte naam
heeft. Een van de geïnterviewden in dat
onderzoek zegt letterlijk: al was het de
mooiste woning van Nederland, dan nog
C zou ik niet in de Slaaghwijk willen
v. J wonen. Nou, dat zegt genoeg lijkt me."
voor bewoners van renovatiehuizen in de
binnenstad. Omdat het toch maar voor even
was namen de bewoners het niet zo nauw.
De flats gingen snel achteruit en de politie
moest nogal eens langskomen om een hoog
oplopende burenruzies te sussen. Het imago
van de Slaaghwijk als niet-geslaagde wijk was
snel gevestigd.
Aanbieding.
Skinhead Marco van Eeden reageerde okto
ber vorig jaar op een advertentie van de ge
meente. waarin de huizen in de Slaaghwijk in
de aanbieding werden gedaan. Om leegstand
te voorkomen werden de toelatingseisen flink
verlaagd.
De muren ir^ de woonkamer van deze
'kaalkop' zijn bekleed met een nazivlag. de
Hollandse driekleur en een poster van de
Waffen-SS: „Zoals je ziet heb ik het niet zo op
buitenlanders, maar ik heb hier verder geen
last van ze. Vrienden van mij keken wel
vreemd op dat ik hier ging wonen, want er
zitten veel buitenlanders. Maar als ze niet
aan mij komen, kom ik ook niet aan hen. Met
mijn Marokkaanse buurman kan ik het trou
wens hartstikke goed vinden."
Veel contact met zijn buren heeft Van
Eeden overigens niet. „Ik woon hier om te
wonen, niet voor de sociale contacten. Dat er
wel eens wat voorvalt, zoals laatst die twee
schietpartijen in de ArendshorSt. vind ik niet
erg. Ik heb er toch geen last van? Als ze maar
niet aan mij komen, dan vind ik het best.
Mocht er iets gebeuren, dan ben ik daar op
voorbereid. Ia, wapens heb ik in huis. Je gaat
hier natuurlijk niet zo maar wonen. Inbrekers
die mij tegenkomen mogen hopen dat ze er
goed vanaf komen. Maar tot nu toe is er niets
voorgevallen. Eén keer had ik last van mij bo
venbuurman die om half een 's nachts ging
timmeren. Toen ben ik op hem afgestapt en
heb hem vriendelijk verzocht daarmee op te
houden of anders zou ik hem naar beneden
gooien. Toen was het meteen rustig."
„Ik woonde hiervoor in een eenkamerflatje
in de binnenstad en dat was nogal klein. Hier
kon ik gelijk terecht, al was mijn salaris ei
genlijk niet toereikend. Maar dat probleem is
opgelost door hier samen met een vriend te
gaan wonen. Er is niet veel te doen in de wijk,
maar dat nadeel weegt niet op tegen de voor
delen van een groot huis. Alhoewel ik het wel
leuk zou \inden als er een kroeg of zo in de
buurt was. dat zou al een groot verschil ma
ken. Nu zie je groepjes jongeren altijd bij de
snackbar in het winkelcentrum rondhan
gen."
Dolblij
Noodgedwongen en tegen haar zin kwam
Wendy Bavelaar anderhalf jaar geleden in de
Als ze haar adres horen reageren ze
wel eens verschrikt. Kijken haar
met grote ogen aan en vragen dan
wat haar in hemelsnaam bezielt om in de
Condorhorst te wonen. Wat moet zo'n nette
mevrouw in zo'n buurt vol gajes, zie je ze
denken. 'Het is daar toch gevaarlijk?'
„Gewoon absurd, die reacties", zegt Jea-
nette de la Rie. „Ik heb hier in totaal 13 jaar
gewoond en ze hebben me nog nooit aange
raakt. De verhalen over al die a-socialen in
deze buurt, daar kan ik me toch zó kwaad
overmaken."
Ze is uiterst tevreden met haar vierkamer
flat op de zesde verdieping. Een mooi, groot
huis met een prachtig uitzicht en een riant
balkon. Ze zou niet meer willen ruilen met
iemand uit de nieuwe Stevenshof, waar ze
ook een paar jaar heeft gewoond. „Nee, daar
beviel het me helemaal niet. Na zeven jaar
hebben we ons huis verkocht en zijn hier te
ruggekeerd. Het is hier veel gezelliger. In de
Stevenshof gebeurt nooit wat. Ja. je hoort wel
eens wat bij de buren. Maar ik vind dat wel
leuk als ik 's zomers op mijn balkon zit en de
buren hebben Corrie Konings op staan. Ge
zellig toch?"
De la Rie woonde dertien jaar geleden aan
de Sperwerhorsj. Destijds een kinderrijke
buurt vol jonge gezinnen. Die begon leeg te
lopen toen de eerste huizen in de Sfevenshof
werden opgeleverd. Vrienden en kennissen
vertrokken» en de familie De la Rie besloot
hen te volgen. Waar ze al snel spijt van kreeg.
„We zitten nu al weer twee jaar in de Con
dorhorst, een huis dat veel groter is dan die
eengezinswoning in de Stevenshof. Het is
hier prima. Ja. ze stoppen er wel van alles in.
maar we hebben van niemand last. Al moet
ik er eerlijkheidshalve wel bij zeggen dat ik
hier niet zou willen wonen met kleine kinde
ren. Als je buiten loopt zie je geregeld heroï-
nespuiten liggen. En aan de andere kant van
de galerij zou ik ook niet willen zitten. Daar
wonen drugsverslaafden. Dat gezin was een
tijdje geleden in het nieuws omdat zijn kind
was overleden. Er stond methadoi5! in de
koelkast, die hel kind had opgegeten."
Jaren zeventig
De Slaaghwijk is in de eerste helft van de ja
ren zeventig gebouwd, als eerste onderdeel
van de Merenwijk. Flats van vier tot tien ver
diepingen hoog, gescheiden door brede
'groenstroken', met hier en daar een speel-
plaatsje. De gemeente spreekt in een promo
tie-advertentie over een 'ruim opgezette wijk
met goede voorzieningen'. De meeste van de
in totaal 1300 woningen zijn zeer ruim. De
vier- en vijfkamerwoningen behoren tot de
duurste van Leiden, in prijzen variërend van
zo'n 700 tot 900 gulden per maand.
„De woningen in de Condorhorst zijn de
grootste die woningbouwvereniging Leiden
(WBL) heeft", zegt W. de Waard, hoofd be
wonerszaken van de WBL „Maar ze staan
onderaan de voorkeurlijst van woningzoe
kenden. Dus komen er zwakke groepen met
de laagste inkomens terecht in de minst ge
wilde en duurste woningen."
De Slaaghwijk kreeg al gelijk na oplevering
van de eerste flats een slechte naam. Veel
flats werden gebruikt als 'wisselwoningen'
De hal van de flat aan de Condorhorst was vijf jaar geleden nog smerig en de muren stonden vol
met graffiti. Dat is veranderd.
De Havikshorst: auto op de stoep en sleutelen.
