ZATERDAGS
BIJVOEGSEL
derby
van
San Siro
M TtRDAG 20 FEBRUAR11993
In Milaan is praten over voet
bal netzo gewoon als elders
praten over het weer. En altijd
staat die tweestrijd centraal: AC
Milan-Inter. De teams spelen in
hetzelfde stadion, maar gebrui
ken elk een eigen naam: San Si-
ro voor Milan, Guiseppe Me-
azza voor Inter. Dit seizoen is
sprake van een ongelijke strijd.
Inter ligt in de competitie ver
ach ter en in het toernooi om de
beker tikte het team van Gullit,
Rijkaard en Van Basten de ri
valen van het veld. De Inter-
fans werden almaar stiller. Tot
maandag, toen Dennis Berg
kamp en Wim Jonk hun over
stap naar Inter bekend maak
ten. De Interisti geloven er weer
in. Milan-Inter wordteen Hol
lands onderonsje.
FOTO'S HANS VAN WEEL
ang leve de Hol
landse derby!'
Sinds een paar da
gen heeft Milaan de mond vol
van de komst van Dennis Berg
kamp en Wim Jonk naar Inter.
De dubbele transactie schenkt
nieuwe impulsen aan de twee
strijd, die het leven in de Noordi-
taliaanse metropool dagelijks
kleur geeft. „Overal in de wereld
wordt over het weer gesproken.
Behalve in Milaan, daar is de ri
valiteit tussen Milan en Inter het
makkelijkste onderwerp om aan
te boren. Iedereen "kan
meepraten", meent een
loog uit de Lombardijse hoofd
stad.
Op Piazza San Babila, in het
hartje van Milaan, werpen keurig uitziende
managers elke dag vluchtig een blik in het ro
se sportdagblad. Voordat ze aan hun dage
lijkse arbeid beginnen, willen ze deze week
alles te weten komen over de twee aan
winsten van Inter. Dat komt altijd van pas,
want overal wordt over voetbal gesproken en
worden de kwaliteiten van Milan afgewogen
tegen die van Inter, en omgekeerd. Milan-
voorzitter Berlusconi beweert dat een goede
inwoner van Milaan hoopt dat zijn eigen club
kampioen wordt met de stadsrivaal als goede
tweede, maar in de praktijk verwensen beide
groepen eljcaar op ludieke wijze naar de hel.
Het transfernieuws werd op een handig mo
ment wereldkundig gemaakt, want de Milan-
fans genoten nog na van de dreun (3-0) die
aan de rivaal was uitgedeeld in de Italiaanse
beker. De Inter-fans kunnen nu weer met de
borst vooruit lopen.
UlT HUN HOLEN
Een kiosk-houder op het monumentale plein
kan de kranten bijna niet aanslepen en lacht
zijn tanden bloot: „Ik dacht al dat ze waren
vertrokken uit de stad. Ik had ze al een week
niet gezien. Voor hen is het seizoen al voor
bij, maar nu komen ze weer uit hun holen: de
Interisti Het lijkt wel of Inter de Europa Cup
heeft gewonnen, zo trots zijn ze. Ze denken
dat ze met Jonk en Bergkamp niets meer te
vrezen hebben. Ik zal ze waarschuwen, want
één zwaluw maakt nog geen zomer. Volgen
de wèek lopen we weer een puntje uit in de
competitie. We gaan dit jaar ailes winnen."
De kiosk-houder is voor alle duidelijkheid
een Milanista. Ook voor hem kwam de trans-
fer als geroepen: „Ik voelde de belangstelling
voor het voetbal afnemen. Ik verkocht veel
minder kranten omdat de competitie is be
slist. Maar nu kopen de Inter-fans ook weer
kranten."
Hij neemt zijn klanten met een andere
voorkeur maar al te graag in de maling.
Milan (in Italië zijn de voorletters AC onbe
kend) is superieur aan zijn rivaal en breekt
elke week records. Dat is voor de trouwe fans
weieens anders geweest. Tien jaar geleden
ontbrak de roodzwarte ploeg op het hoogste
niveau na een pijnlijke degradatie. Toen wer
den de Milanistibijna elke dag voor schut ge
zet. Aan die tijd worden ze niet graag herin
nerd.
Of eigenlijk toch, maar dan om een speci
fieke reden: toen Milan in de Serie B uit
kwam, trok het ook volle stadions en vaak
zelfs meer publiek dan Inter. „In die tijd is de
basis gelegd voor de wil om nu alles te win
nen. De Milan-fans zijn toen zo verschrikke
lijk vernederd, dat ze nu revanche nemen. Ze
willen dat hun club alle records van Inter
overtreft", aldus de journalist Sergio di Cesa-
re van het Milanese sportdagblad La Gazzetta
dello Sport. De scheidslijn tussen de twee
supportersgroepen loopt dwars door de stad.
In het algemeen wordt gesteld dat AC Milan
de volksclub is en Inter die van de hogere
klassen. Maar dit klopt niet met de werkelijk
heid. Families worden verscheurd door deze
tweestrijd en veel vriendschappen zijn er
door verbroken. Er zijn geen specifieke bol
werken van een van beide clubs in de stad
aan te wijzen, alleen in de periferie is de
voorkeur voor Milan aantoonbaar groter.
De scheiding loopt door het hele schierei
land. In Zuid-Italië is de provincie Apulië
(met de hoofdstad Bari, FC Groningen weet
er alles van) een typische Inter-streek, terwijl
in de buurt van Venetië en op Sicilië Milan
een zeer grote aanhang bezit. Maar overal le
ven de Milan- en Inter-fans naast elkaar en
vooral met elkaar samen.
De rivaliteit wordt elke dag tot een ludieke
burgeroorlog verheven. Het karakter ervan is
sportief. Meteen na de terugkeer op het
hoogste niveau van AC Milan besloten de
supportersgroepen een vredespact te sluiten.
Vandalisme komt bijna niet voor. Op de
hoogtij-dagen, wanneer de rivaliteit in het
San Siro wordt uitgevochten, lopen de fans
van beide groepen door elkaar naar het sta
dion. De voorkeur blijkt uit even felle als hu
moristische discussies en uit spandoeken
met uitdagende teksten.
Een derby-dag begint al vroeg op het
Domplein. Daar komen de fans uit alle delen
van het land bijeen om te poseren op de
trappen voor de kathedraal. De echte Mila-
nees blijft meestal tot het middaguur thuis en
schaart zich zo laat mogelijk onder de massa.
Het onderschejd tussen de Milanezen en de
rest van de bevolking (de boeren) blijft be
staan, zelfs als ze onderdeël zijn van dezelfde
aanhang. Volwassen mannen dossen zich uit
in de kleuren van hun favoriete club en zin-
gen hun stemmen schor. Vrouwen passen de
make-up op hun gezicht aan de clubkleuren
aan. Het enthousiasme doet kinderlijk aan.
De derby doet denken aan een vrolijke land
dag. De meest sarcastische fans trekken na
afloop van de wedstrijd door de stad met een
lijkkist, waarop de vlag van de verliezende
ploeg is gedrapeerd.
Een dag later beginnen de voorbereidingen
voor de volgende slag. Bij een 'ouderwetse
derby' moet in het najaar het stadion worden
omgeven door mistflarden en de geur van ge
pofte kastanjes uit de kraampjes opstijgen, in
het voorjaar moet het stadion baden in een
lentezon en het zoet van het snoepgoed op
stijgen. Zo was het in de tijd van Faas Wilkes
en zo moet het ook in het Hollandse tijdperk
blijven. „Er is niets mooiers dan een derby
winnen. Je kunt dan een half jaar weinig
meer fout doen bij je fans", zegt
Ruud Gullit over het toptreffen.
In de afgelopen jaren werd Inter-
Milan beschouwd als een ver
kapte Duitsland-Nederland. Im
mers, Milan drijft vooral op de
Nederlandse toppers Marco van
Basten, Frank Rijkaard en Ruud
Gullit, terwijl Inter jarenlang pro
beerde aan te haken met Duitse
troeven als Matthaus, Brehme,
Klinsmann en Sammer. Die
Duitsers zijn inmiddels allemaal
vertrokken.
Vanaf volgend seizoen wordt dit
toptreffen een Nederlands on
deronsje. „Ik denk dat er geen
mooier compliment voor het Ne
derlandse voetbal bestaat, dan
het gezicht van de Milanese der
by te mogen bepalen. De derby
als Holland Promotion, nog
nooit heeft een land zo'n stem
pel op zo'n beladen wedstrijd
kunnen drukken. Straks zal Bergkamp wor
den vergeleken met Van Basten en Jonk met
Rijkaard. Dag in, dag uit", aldus Di Cesare.
Het wordt toch een bijzonder jaar, want
met een nieuwe landstitel zal Milan Inter ein
delijk achterhalen in het aantal behaalde scu-
detti. Vanaf 1938 had Inter er altijd meer. Het
dertiende kampioenschap betekent de gelijk
maker. „Maar dat is tijdelijk", zegt een Jnte-
rista. „Inderdaad", reageert een Milan-fan ad
rem. „Volgend jaar nemen we eindelijk de
leiding: 14-13." De eerste derby in het nieu
we seizoen zal er één zijn van een nieuw tijd
perk.
De rest van het land ziet het sceptisch aan.
Het Romeinse dagblad Corriere dello Sport
parodieerde deze week op de term 'Tangen-
topoli' (Smeergeld-stad) en noemde Milaan
'Miliardopoli' (miljarden-stad). In een tijd
waarin iedereen moet bezuinigen, wordt
door Milan en Inter met geld gesmeten om
verder afstand te nemen van de rest van het
land.
Met name Juventus zou het slachtoffer
zijn. maar deze club beschikt over verreweg
de grootste aanhang (hoewel in Turijn ver
rassend in de minderheid) in het land. De
populariteit van eigenaar Gianni Agnelli blijft
ook onaantastbaar. De FIAT-directeur wordt
beschouwd als de vader des vaderlands. Ver
geleken bij hem is Milan-baas Silvio Berlus
coni een ordinaire parvenu, nouveau-riche.
De lnter-voorzitter wordt omschreven als de
'kok van Agnelli', omdat hij als directeur van
een restauratie-bedrijf ook maaltijden levert
aan enkele bedrijven van het FIAT-concern.
Van een competentiestrijd tussen deze in
dustriële grootmeesters zal nooit sprake zijn.
„Dat zijn verzinsels van buitenlanders, die
niet weten wat er in dit land leeft. Agnelli
staat boven alle partijen, Berlusconi is duide
lijk onderdeel van de socialistische kliek van
Graxi, die Milaan in een slecht daglicht zet.
Agnelli heeft geen vijanden, Berlusconi wel.
Veel mensen hebben vanwege Juventus me
delijden met Agnelli en hopen tegelijkertijd
dat Milan eens onderuit gaat", zegt Di Cesa-
Als voorbeeld van de toenemende afgunst
jegens Milan en Berlusconi haalt hij het sati
rische weekblad Cuore aan. Daarin wordt
een top tien opgemaakt van zaken, waarvoor
het waard is om te blijven leven. „Elke week
staat heel hoog de wens om Milan nog eens
uit de Serie B te zien degraderen, want uit de
Serie A hebben de Inter-fans al twee keer
meegemaakt. Dat is niet zo leuk meer, maar
Milan in de derde divisie, dat willen ze nog
wel meemaken." Bergkamp en lonk weten
zich bij voorbaat gesteund door een groot
deel van het volk voor deze bijzondere mis-
