De banaan wordt duur betaald Geen chaos als Mandela wegvalt Straatvechter Keating mist slagkracht in debat Feiten &Meningen ZATERDAG 20 FEBRUAR11993 Consument en producent worden dupe van EG-besluit De Duitsers, en in het bijzonder de Oostduitsers, eten in Europa de meeste b LEIDEN» HANS JACOBS Het worden moeilijke tijden voor bananenliefhebbers. De vrucht gaat vanaf 1 juli flink in prijs omhoog. Een ki lootje, dat in Nederland meestal zo rond de 1,98 gulden kost, moet teri minste een rijksdaalder meer opbrengen. Met het openen van de Europese binnengrenzen is de deur in het slot gevallen voor goedkope bananen. gebied en de Canarische eilan den uit de markt zouden drij- Om die concurrentie tegen te gaan, is besloten dat per jaar maar 2 miljoen ton zogenaam de 'goedkope' bananen mogen worden ingevoerd, mèt een hef fing van twintig procent. Meer mag wel, maar dan moet ook meer worden betaald. Veel meer, per kilo bananen komt er Het vrije goederenverkeer geldt vanaf de zomer namelijk niet voor bananen. Vooral Frankrijk, Groot-Brittannië en Spanje vre zen concurrentie voor hun ba- nanenproducenten. Concurren tie van goedkopere en kwalita tief betere gele vruchten uit La- tijns-Amerika, die de bananen- kwekers in Afrika, het Caribisch 2,50 gulden bij een heffing van 160 procent. Vorig jaar al leen al werden 2,5 miljoen ton 'goedkope' of dollarbananen in gevoerd. Prijsverhogingen zijn daarom onvermijdelijk, wil aan de toenemende vraag worden voldaan. De EG-commissaris voor landbouw, Steichen, be zwoer gisteren op een perscon ferentie dat van prijsverhogin gen helemaal geen sprake zal zijn, maar zijn argumenten daarvoor lijken vooralsnof flin terdun. geen wonder trouwens dat juist een EG-topman de ge moederen probeert te kalme ren. Het waren immers de Eu ropese landbouwministers die voor d^ onrust hebben gezorgd. De Duitsers spreken al over een bananenoorlog. Ze willen het vorige week in Brussel genomen besluit, waartegen alleen België, Nederland en Duitsland zich verzetten, bij het Europese Hof voor vernietiging voordragen. Er is geen volk in Europa dat zo veel bananen eet als de Duit sers: per jaar ruim 17 kilo per persoon. De Oostduitsers doen daar nog een paar kilootjes bij, 26 kilo, maar die hebben nog veertig jaar in te halen. Luttele uren na de opening van de Muur in 1989 waren in West- Berlijn de bananen dan ook als eerste uitverkocht. De Duitse liefde voor de banaan stamt uit de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. De sub tropische lekkernij was de eer ste vrucht die na de oorlogsja ren weer volop was te verkrij gen. Bij de oprichting van de Europese Gemeenschap in 1957 bedong Bonn dan ook dat ba nanen in Duitsland zonder be perkingen konden worden inge voerd. Frankrijken België pro duceerden in hun koloniën en andere overzeese gebiedsdelen zelf bananen en wilden die markt beschermen. Bananenafspraak Dat is natuurlijk niet nieuw. Landbouwprodukten in de EG zouden veel goedkoper kunnen zijn zonder de miljardensubsi dies voor de boeren. De bana nenafspraak, waarin ook later tot de EG toegetreden landen als Groot-Brittannië en Spanje zich konden vinden, heeft tot vorige week standgehouden. Het openen van de binnengren zen maakte een nieuwe regeling noodzakelijk. Die is nadelig voor een deel van de producen ten en zeker in het nadeel van de (verwende) consument, die de laatste jaren een keur aan 'bananenprodukten' tot zijn be schikking had. Van bana nenthee, bananenbrood en ba- nanenjam tot bananenijs en ba- nanenbier. Grofweg zijn in de Europese Gemeenschap twee 'soorten' bananen op de markt. EG-ba- nanen komen uit de Franse overzeese gebiedsdelen (Gua deloupe, Martinique), voormali ge koloniën van Frankrijk en Groot-Brittannië en uit de war mere streken van de Gemeen schap, zoals de Canarische ei landen en Griekenland. Daar naast zijn er dollarbananen, die zo worden genoemd omdat de produktie daarvan bijna geheel in handen is van de Amerika nen. Die controleren de planta ges in Midden- en Zuid-Ameri- ka, waar de bananen op grote schaal (en daardoor goedkoper) worden verbouwd en gedistri bueerd. EG-bananen EG-bananen worden vaak kleinschalig verbouwd. Keuter boertjes leveren op de Caribi sche eilanden zelf hun dozen slecht gesorteerde trossen af bij het schip aan de kade. Controle op de kwaliteit is er niet of nau welijks. Vrij Nederland verhaal de op 6 februari hoe op die ma nier heel veel bananen verloren gaan. Rottend arriveert het fruit in de havens van Rotterdam en Antwerpen. De EG-bananen kunnen niet concurreren met de dollarbananen, die veel goedkoper en efficiënter wor den geproduceerd. De Fransen en Britten betalen gemiddeld twee keer zo veel voor hun ba nanen als de Nederlanders. De charme van de vaak onoog lijke kleine EG-banaantjes is voor milieu-activisten en Derde Wereld-goeroes echter juist dat ze nog zo kleinschalig worden gekweekt. De boertjes zouden weinig of geen chemische be- Ramaphosa gedoodverfde nieuwe ANC-leider Zuid-Afrika is slechts een „hart slag" verwijderd van een ramp. Met die toespeling op de ge zondheidstoestand van Nelson Mandela schilderde David Be- resford van The Guardian eer gisteren een uiterst somber beeld over het Zuid-Afrika van* morgen. Volgens de Britse jour nalist zal het een chaos worden als de zwarte leider wegvalt. De zwarten zullen op dat moment naar niemand meer luisteren en in opstand komen. Beresford vermeldt er echter niet bij dat het Afrikaans Nationaal Con gres (ANC) in Cyril Ramaphosa wel degelijk een goede vervan ger van Mandela heeft, die eveneens gewend is om met mensenmassa's om te gaan. Uiteraard zal het voor wie dan ook uiterst moeilijk worden om Mandela op te volgen. Niemand in het ANC heeft zo veel uitstra ling als hij. Tijdens zijn gevan genschap op Robben-eiland is zijn populariteit alleen maar groter geworden. En hoewel hij buiten de cel niet altijd een groot tacticus is gebleken (hij is meermalen afgetroefd door pre sident De Klerk), is hij in de ogen van velen nog altijd de 'Verlosser' die een einde zal ma ken aan alle ellende. Uitgeput De vraag wie Mandela gaat op volgen, is deze week weer actu eel geworden. Hij is zo „uitge put" dat hij heeft besloten om zich voor „onbepaalde tijd" te rug te trekken. Weliswaar heeft hij gisteren in zijn woonplaats Johannesburg nog een solidari- teits-conferentie van het ANC geopend met comités uit de he le wereld die tegen apartheid zijn, maar bezoeken aan Por tugal en Groot-Brittannië heeft hij afgezegd. Dat Mandela lichamelijk en geestelijk oververmoeid is, is niet zo vreemd. Hij is immers al 74, heeft 26 jaar gevangen geze ten en heeft net een scheiding achter de rug. Bovendien is hij na zijn vrijlating in 1990 opge zadeld met de loodzware op dracht om zwart Zuid-Afrika eindelijk aan de macht te hel pen. Mandela heeft daarbij steeds gekozen voor de weg van de ge leidelijkheid, waarbij hij de zwarten voorhield dat zij geduld moeten hebben. De apartheid zal worden afgeschaft, maar minder snel dan zij zouden wil len. Over het algemeen is die boodschap goed overgekomen. Grote opstanden zijn de afgelo pen jaren uitgebleven, wat vooral is toe te schrijven aan het grote natuurlijke overwicht dat Mandela heeft. Degenen die hem wat charisma betreft nog het dichtst benade ren, zijn ANC-voorzitter Oliver Tambo en vice-voorzitter Wal ter Sisulu. Zij zijn van dezelfde generatie en behoren net als Mandela tot de gematigden in de partij. Tambo, die het ANC- in-ballingschap (in 1990 werd het verbod op de partij door het blanke Zuidafrikaanse regime opgeheven) dertig jaar heeft ge leid, heeft echter een beroerte gehad en valt als mogelijke op volger van Mandela af. Blijft over Sisulu. Hij is tegelijk met Mandela begonnen aan de strijd tegen apartheid, heeft ook met hem vastgezeten en gold lange tijd als dé strateeg van de partij. Sisulu heeft net als Man dela de mensen in de zwarte wijken regelmatig opgeroepen tot kalmte en discipline. Hij kan echter nooit meer dan een 'tus senpaus' zijn in het ANC, omdat hij nog ouder is dan Mandela. Akkoord De 'echte' opvolger (officieel is nog niets geregeld) van Mande- la lijkt alleen maar de 38-jarige Cyril Ramaphosa te kunnen Cyril Ramaphosa: goede vervanger van Nelson Mandela. worden. Als secretaris-generaal was hij de belangrijkste man van het ANC tijdens de onder handelingen met de regerende Nationale Partij van De Klerk. Met het principe-akkoord dat daarbij werd bereikt (verkiezin gen voor iedereen, vijf jaar een overgangsregering van nationa le eenheid en daarna een meer derheidsregering) heeft de top van het ANC donderdag inge stemd. Daarmee maakten de gematigden eens te meer dui delijk dat zij nog altijd de dienst uitmaken in de partij, hoe fel de aanvallen van de radicale vleu gel ook zijn. Ramaphosa zit volledig op de lijn-Mandela. Ook hij is gewend aan het sluiten van compromis sen. Hij heeft dat geleerd als hoofd van de mijnwerkersbond NUM die hij tussen 1982 en 1991 liet groeien van enkele tienduizenden tot 340.000 le den. In die periode heeft hij zich ontwikkeld tot een goed onderhandelaar die respect af dwong bij blanke directeuren. Desondanks heeft hij de acties nooit geschuwd. Twee keer be landde hij daardoor in de cel. In 1974 werd hij elf maanden vast gezet toen hij in Zuid-Afrika de monstreerde voor het Frelimo, dat nu aan de macht is in Mo zambique, maar toen als ver zetsbeweging opereerde. In 1976 werd Ramaphosa tijdens de opstand in de zwarte woon wijk Soweto opgepakt en zes maanden opgesloten. Als vak bondsman heeft hij regelmatig op vreedzame wijze massale stakingen geleid voor hogere lo nen. Onverzoenlijk In tegenstelling tot bijvoorbeeld de 51-jarige Chris Hani is Ra maphosa door die acties nooit geradicaliseerd. Hani, de com munistische oud-chef van het ANC-leger Umkhonto we Sizwe (Speer van de natie), was jaren lang de meest waarschijnlijke opvolger van Mandela. Door zijn onverzoenlijkheid heeft Hani zijn kansen echter ver speeld en is hij overvleugeld door Ramaphosa. In de ogen van Hani is tot nu toe veel te lang onderhandeld met de blanken en hadden de wapens al lang moeten worden opge pakt. Hij is een aanhanger van Winnie Mandela die eveneens van mening is dat de blanke 'vertragingstactiek' met geweld moet worden beantwoord. Door die zienswijze zijn Hani en Winnie Mandela erg popu lair geworden bij militante jon geren, niet bij de mensen die het in het ANC voor het zeggen hebben. De in Soweto opgegroeide Ra maphosa heeft Winnie Mandela juist aan de schandpaal gena geld toen bekend werd dat zij was betrokken bij de moord op Mokhetsi Seipei, beter bekend als 'Stompie'. Die openlijke ver oordeling droeg bij aan zijn po pulariteit onder de gematigden, zoals ook zijn organisatorische en communicatieve kwaliteiten indruk maken. Niet voqr niets is hij ook al vaak genoemd als minister-president in een toekomstige regering- Mandela. Daarom ligt het ook voor de hand dat hij de leiding overneemt als Mandela wegvalt. Of hij die rol aankan, hangt gro tendeels af van het feit of Zuid- Afrika op korte termijn inder daad de apartheid afschaft. Ge beurt dat niet, dan zal radicaal zwart in opstand komen. Dat zal echter ook met Nelson Man dela aan de leiding het geval zijn. Uitstraling of niet. Ex-koloniën en overzeese gebieds delen Frankrijk, Groot-Brittannië en Spanje: 25% Ecuador 673,3 8,7%-rCanarische Eilanden 650,1 14,7%\— Costa Rica 617,3 12,5%Panama 578,8 13,2% V Colombia 540,0 4,7%—V—Martinique 282,6 3% Ivoorkust 187,7 Guadeloupe 175,7 - Cameroen 175,0 2,6%-V St. Lucia 159,6 \Overige "21,6% Consumptie: per hoofd van de bevolking per jaar 601.721 339.463 569.373 484.574 512.374 181.070 116.425 116.124 115.841 102.651 718.848 :P, LEI en Produktschap Gr strijdingsmiddelen gebruiken, in tegenstelling tot de verderfe lijke Amerikanen die hun land- werkers laten creperen op de vol gespoten plantages. Feit is dat United Brands (onder andere Chiquita) zich weinig gelegen laat liggen aan de land- werkers. 'Uitbuiting' is nog een milde benaming voor de sociale toestanden in Latijns-Amerika, waar de meeste 'bananenrepu blieken' worden gevonden. Laten hangen In de praktijk echter is het ver schil in sociaal en ecologisch opzicht niet zo dramatisch groot. Op de Cariben worden net zo goed ehemische bestrij dingsmiddelen ingezet. En vaak ongecontroleerd. Ecologisch ge zien is er, zo concludeert ook Vrij Nederland, geen reden om de ene banaan te kopen en de andere te laten hangen. De eco nomische gevolgen voor La tijns-Amerika zijn echter groot. Nederland: 9,8 kg Het inkomensverlies wordt door Enrique Betancourt, de voorzit ter van de Unie van Bananenex- porterende Landen (UPEB) ge schat op 350 miljoen dollar. Ze ker 176.000 banen staan op de tocht, aldus Betancourt. Daar naast zullen ten minste nog eens ruim 400.000 mensen de gevolgen van de EG-beslissing ondervinden. Ecuador, dat veertig procent van zijn bananen naar de EG exporteert, zegt dat de helft van de 250.000 werknemers voor hun baan moeten vrezen. Frankrijken Groot-Brittannië betogen dat anders banen ver loren gaan in de het nog minder ontwikkelde Afrika en op de Ca ribische eilanden, waar al wordt gekeken naar alternatieven voor de bananenteelt. Gedacht wordt aan de produktie van biogas, uit bananenbladeren. SYDNEY ROBERT MILLIKEN Nu de opiniepeilingen een da lende populariteit laten zien voor Australië's regerende La bor Party, probeert premier Paul Keating met een aanval op oppositieleider John Hewson zijn kwijnende cam pagne voor de komende alge mene verkiezingen op 13 maart nieuw leven in te bla- Een opiniepeiling die dinsdag werd gepubliceerd in het lan delijke dagblad The Australian wees voor het eerst op een overtuigende meerderheid voor de conservatieve Libe raal-Nationale coalitie van de oppositie. Die zou 53,5 pro cent van de stemmen krijgen tegenover 46,5 procent voor de regering. Omgerekend bete kent dat voor de coalitie een mogelijke meerderheid van 31 zetels in het parlement. Van de ondervraagden had 42 procent een voorkeur voor Hewson als premier, tegen 37 procent voor Keaton. 21 pro cent had nog geen keuze ge maakt. Bij de vraag wie vol gens de kiezers de verkiezin gen zou winnen was het ver schil nog groter: 50 procent voor de oppositie tegen 29 voor Labor. Maar er zijn nog drie weken van campagnevoe ren te gaan, en het is te vroeg om Labor al af te schrijven. Keaton is nog steeds in de race omdat Labor volgens een andere peiling standhoudt in be langrijke delen van Sydney en Melbourne. Keating strijdt, nadat hij Bob Hawke als Labor- leider heeft gewipt, voor het eerst mee als pre mier. Hij wil Labor na tien jaar regeringsmacht naar een nooit eerder voorgekomen vijfde ter mijn leiden. Zijn campagne begon zondag aarzelend met een formeel debat met Hewson voor de Austra lische televisie. Beide leiders waren zenuwach- Paul Keating. tig. Keating sprak met een grafstem en Hewson leek ver steend terwijl zij de vragen van de journalisten over de economie pareerden. Voor de pers had Hewson alleen maar gewonnen bij gebrek aan be ter. Het onverwachte debat van deze week, dat tijdens prime time door een commerciële televisiezender werd uitgezon den, was een stuk minder ge forceerd. Keatings adviseurs hadden hem gezegd de for maliteit te laten schieten en zich weer te gedragen als straatvechter, waarin hij uit blinkt. Dat deed hij, maar het is onwaarschijnlijk dat het de bat veel duidelijk heeft ge maakt bij de kijkers. Het ging bijna uitsluitend over de speerpunt van Hewsons be leid: een BTW-achtige belas ting van 15 procent (GST) voor goederen en diensten. Keating vond dit een „mon ster" en „de grootste verande ring in de levensstijl van de Australische belastingbetaler die ooit is voorgekomen". Hoewel hij gedurende het hele debat het initiatief probeerde terug te pakken, leek Keating steeds in het defensief, terwijl Hewson erin slaagde zich te ontspannen en kalm te blij- foto epa ^et "jkt erop dat de campag ne vrijwel helemaal wordt uit gevochten op de televisie. Er staat nog een debat op het programma en woensdag zijn beide partijen begonnen met een serie agressieve reclamespots. Die van Labor ha meren op de voorgestelde GST: „Kleding. Kou sen. Schoenen omhoog. Gas en electriciteit omhoog. Stomerijomhoog. Dat is een dag uit het leven van Hewstons GST. En er is niet één nieuwe baan bijgekomen." In de spotjes van de coalitie wordt Keating afge beeld als een stinkende vuilniszak met het etiket „Het schrikaanjagende uitschot".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 2