UIT
Ooggetuige combineert
traan en journalistiek
Gehandicapte succesvol als
populair acteur op televisie
Rtv show
Willem de Ridder is een krant
WOENSDAG 17 FEBRUAR11993
10
Hcirde werkelijkheid in nieuwe RTL 4-serie
Natte ogenshows', of
tewel reality-tv.
Geen omroep lijkt
er nog onderuit te kunnen,
sinds de omroepbazen hebben
ontdekt, dat de kijkcijfers met
dergelijke programma's enorme
pieken vertonen. RTL 4 heeft
een nieuwe variant ontdekt, of
schoon van het principe niet
wordt afgeweken: namelijk de
kijker confronteren met (licht)
sensationeleonderwerpen.
Feike Salverda, naast Rik Ren-
sen (hoofd informatieve pro
gramma's) en Ruud Hendriks
(plaatsvervangend algemeen di
recteur) de bedenker van Oog
getuige, zegt het zo: „We willen
impressies geven van wat er ge
beurt in ons land. Delen van de
maatschappelijke werkelijkheid
worden in Ooggetuige uit de
doeken gedaan. Het is bepaald
geen politieke verslaggeving."
Ooggetuige, dat door Ruud
ter Weijden (Uur van de waar
heid) wordt gepresenteerd is, zo
bevestigt ook Rensen, geen ac
tualiteitenrubriek hoewel het
programma onmiskenbaar
journalistieke trekjes heeft. „We
hebben gezocht naar een soort
alternatief, omdat de televisie
met Nova en andere program
ma's al voldoende actualiteiten
rubrieken brengt. Vye waren het
er snel over eens dat het geen
échte actualiteitenrubriek
moest worden. In Ooggetuige
willen we onderwerpen tonen,
die voor een deel de zelfkant
van de maatschappij laten zien.
Waar de doorsnee-kijker niet
mee in aanraking komt. Ik denk
ook dat een heleboel onderwer
pen nieuw zijn voor de mensen.
En Ooggetuige onderscheidt
zich van programma's als bij
voorbeeld Rescue 911: daarin
worden emoties gespeeld, in
Ooggetuige* zijn ze 100 procent
echt", zegt Rensen. De beden
kers van het programma waren
er al snel achter, welke onder
werpen 'het publiek' zullen aan
spreken: sport, criminaliteit,
vreemdelingenbeleid en -haat,
milieu en onderwijs.
Verteller
Ter Weijden wordt in Ooggetui
ge opgevoerd als een soort ver
teller. Hij neemt de kijker bij de
hand. De beelden moeten spre
ken. Wat dat betreft heeft het
soms iets van het VPRO-pro-
gramma Diogenes, waarin op
een sfeerrijke manier nieuws tot
de kijkers wordt gebracht. Des
ondanks gaan alle vergelijkin
gen mank. omdat Rensen woor
den als „licht sensationeel" niet
schuwt. „Sensatie heeft een na
re bijklank en dat is niet de be
doeling. We laten dus geen din
gen zien, die niet waar zijn of
zwaar overdreven. Ooggetuige
moet een trouwe weergave bie
den van wat er gebeurt."
Om Ooggetuige enige span
ning te geven, worden de opna
men in een kort tijdsbestek ge
maakt, bij voorkeur binnen 48
uur. „Er moet suspense in zit
ten", licht Rensen toe. Oogge
tuige bestaat - afhankelijk van
het onderwerp - doorgaans uit
In de eerste aflevering staan
Joost en Janine centraal. Hij is
drie jaar geleden in een ondiep
vennetje gedoken en hij zit
sindsdien met een dwarslaesie
aan een rolstoel gekluisterd. In
de revalidatiekliniek ontmoet
hij Janine, met wie hij trouwt.
Ooggetuige volgt hun handel en
wandel en laat een neuroloog
aan het woord en het 'genezen^
de medium' uitTiel, Jomanda.
Nummer twee (woensdag 24
februari) kreeg als ondertitel'de
andere wedstrijd', omdat deze
aflevering direct wordt uitge
zonden na de voetbalinterland
Nederland-Turkije. Een sterke
aflevering met veel sfeerbeelden
van de Utrechtse wijk Lombok
(Kanaalstraat) en verhelderende
interviews, gemaakt door Feike
Salverda. Lombok was de jaren
na de oorlog een midden
standswijk: in de jaren zestig
werd het een arbeiderswijk en
nu wonen er zo'n 80 procent al
lochtonen (voornamelijk Tur
ken en Marokkanen) en 20 pro
cent Nederlanders. In twee jaar
tijd is de wijk opgeschrikt door
twee ernstige misdrijven: allebei
gepleegd door Turkse jongeren.
Ruud ter Weijden is de verteller in 'Oogetuige'.
De misdaden slaan in als een
bom, óók bij de Turkse ge
meenschap. „Het doet er niet
toe of ze een Turk of een Neder
lander hebben vermoord, ze
hebben een mens om het leven
gebracht", zegt een Turk die in
een plaatselijk kroegje om z'n
mening wordt gevraagd.
Daarna wordt een Nederland
se vrouw aangesproken die ja
renlang in Lombok heeft ge
woond, maar de wijk heeft ge
nomen naar een dorpje. Wat
vindt zij van de wijk en de bui
tenlanders, vraagt Salverda.
„Daar laat ik me niet over uit",
zegt ze. Ze zegt daarmee niets,
maar het zegt genoeg. De afle
vering over Lombok is al klaar,
maar wordt geactualiseerd als
dat nodig is. „Misschien komt
er wel een zware matpartij op
de tribunes", zegt Rensen.
Ooggetuige bestaat uit der
tien afleveringen: tien worden
er geproduceerd door Ivo Niehe
foto henny miltenburg
Produkties, terwijl de overige
drie in eigen huis worden ge
maakt.
Radio 1 ook in
april nog even
op middengolf
Minister d'Ancona van WVC
houdt de mogelijkheid open om
Radio 1 ook na 1 april op de
middengolffrequentie 747 me
ter te houden. De omroepen
zullen daarvoor overigens wel
„extra geld" moeten neertellen.
Daarondér mag worden ver-
taan vele miljoenen guldens.
Radio'1 blijft naar alle waar
schijnlijkheid in elk geval de ko
mende maanden op de mid
dengolf te beluisteren. Met na-
beroepschauffeurs en bin
nenschippers hebben daarop
aangedrongen. De voorgeno-
n beëindiging van Radio 1
sinds begin dit jaar te beluiste-
i op de FM op de midden
golf veroorzaakte nogal wat dei
ning onder genoemde beroeps
groepen.
Overigens heeft het commer
ciële radiostation Radio 538
zich alvast gemeld als gegadig-
/oor de 747 frequentie. Voor
alsnog lijkt de prijs die daarvoor
moet worden betaald te hoog
gegrepen voor de club van Lex
Harding.
De positieve i?istelling van Chris Burke
Filmcyclus van
de NCRV rond
Alfred Hitchcock
HILVERSUM GPD
HILVERSUM SUZANNE VAN VELZEN
Al op heel jonge leeftijd droom
de Chris Burke ervan een held
te worden van het witte doek.
Zijn droom kwam uit. Hij is
zelfs een uiterst populaire en
succesvolle acteur geworden.
Dat is een hele prestatie voor
een jongen die al vanaf zijn ge
boorte geestelijk gehandicapt is.
Chris Burke (27) is mongoloïde
en speelt de rol van Corky in de
serie Life Goes On.
EO-programmamaker Jan
van den Bosch registreerde het
levensverhaal van de jonge
Amerikaan voor de documen
taireserie Overal en Nergens.
Frank en Marian Burke komen
uitgebreid aan het woord over
hun 'wonderkind' en collega's
zijn vol lof over Chris, die dank
zij zijn doorzettingsvermogen
Chris Burke (op de voorgrond met
hond) speelde in de serie 'Live
goes on' de rol van Corky.
foto pr
en zijn positieve instelling zijn
doel heeft bereikt.
Jan van den Bosch is voor de
documentaire onder meer een
kijkje gaan. nemen op de set van
Life Goes On. Het is verrassend
om Chris Burke achter de scher
men aan het werk te zien. Op
televisie lijkt het zo gewoon dat
Chris zijn teksten vlot en met de
juiste intonatie uitspreekt, maar
in werkelijkheid gaat daar een
hoop begeleiding en repeteren
aan vooraf. Chris is en blijft ge
handicapt.
Chris is tijdens een opname
dag al in alle vroegte aanwezig
in zijn caravan op de set. Keurig
in het pak neemt hij het script
door. Dramaturg Kaley Hum
mel helpt hem daarbij. „Het is
leuk om met Chris te werken.
Zijn rol wordt steeds zwaarder
omdat hij steeds meer en lange
re teksten krijgt." Chris maakt
dankbaar gebruik van de hulp
van Kaley. „Ik wil altijd precies
weten wat de teksten beteke
nen. Ik moet snappen wat ik
zeg. Dat legt zij me uit", aldus
Chris, die buiten de serie heel
wat moeilijker uit zijn woorden
komt dan tijdens de opnames.
Zijn collega-acteur Chad Lo
we zegt allang niet meer te zien
dat Chris gehandicapt is. „In
het begin vond ik het best eng.
Ik wist niet zo goed hoe ik hem
moest benaderen. Hij is heel erg
professioneel en heel gevoelig.
Als ik 's morgens om zes uur duf
aan de koffie zit en hij zit naast
me met een grijns op zijn ge
zicht, dan ben ik meteen wak
ker. Hij zit zo vol met liefde en
leven", vertelt Chad Lowe.
Frank en Marian Burke vertel
len Jan van den Bosch volko
men achter het acteerwerk van
hun zoon te staan. Zij willen la
ten zien dat gehandicapte kin
deren vaak meer kunnen dan je
op het eerste gezicht denkt. Ze
hebben Chris van het begin af
aan geleerd om te kijken naar
zijn mogelijkheden en niet naar
zijn onmogelijkheden.
Het werk van de beroemde
filmregisseur Alfred Hitchcock
staat een maand lang centraal
bij de NCRV. Tussen 27 februari
en 20 maart worden vier films
van Hitchcock op televisie uit
gezonden.
De film Vertigo staat zaterdag
27 februari op het programma.
In deze film spelen James Ste
wart, Kim Novak en Barbara Bel
Geddes de hoofdrollen. Zater
dag 6 maart is de film Rear Win
dow met onder anderen James
Stewart en Grace Kelly te zien.
Een week later zendt de NCRV
The man who knew to much
uit. Het gaat hier om de Ameri
kaanse versie uit 1956.
Hitchcock maakte in 1934 een
Engelse versie van de film. Deze
werd een groot succes en ves
tigde definitief de naam van
Hitchcock als meester van de
suspense. De regisseur was er
later zelf zeer ontevreden over.
Hij vond de film amateuristisch.
De Hitchcock-cyclus wordt
zaterdag 20 maart afgesloten
met de film The Trouble with
Harry, met onder anderen Ed
mund Gwenn, John Forsythe en
Shirley MacLaine.
Wie is Willem de
Ridder? Willem
de Ridder is -
om zijn eigen woorden en eigen
spelling te gebruiken - 'een le-
gendariese mediapionier'. Of
beter gezegd was, want met in
gang van deze week moet dc
vraag niet langer luiden wie is
Willem de Ridder, doch wat is
Willem de Ridder? U zult er
misschien niet zo een-twee-drie
opkomen, maar Willem de Rid
der is een krant, lawel. En Wil
lem de Ridder is niet zomaar
een krant. Willem de Ridder is
een 'Lijfblad voor Radikale Tra
ditionalisten en Moderne Primi
tieven' waarin geen adverten
ties staan en waarop niemand
zich kan abonneren, maar dat
vanaf nu voor het luttele bedrag
van tien gulden in de winkel
ligt. Dezer dagen werd het eer
ste nummer - waarin onder an
dere 'Gouden tips voor het
Nieuwe Neuquen'. 'Alles over
IJFO's' en een complete hand
leiding om jezelf thuis te brand
merken - in Amsterdam ten
doop gehouden. Panda was er-
bij.
De 'perskonferentie' is tegelij
kertijd dc eerste van een serie
talkshows (toksjoos?) rond Wil
lem de Ridder, die wekelijks
door 'RABOTNIKTV' in Amster
dam zullen worden uitgezon
den. Dus meteen maar een
beetje reclame: „Kranten, tijd
schriften, als je ze uit hebt, gooi
je ze weg", orakelt krant Willem
in de richting van de camera.
„Het idee van de to
tale waardeloos
heid. Oude Willem
de Ridders echter
zullen grote bedra
gen gaan opbrengen
op de collectors-
markt." Wie dus
verstandig wil in
vesteren, koopt snel
een exemplaar.
Maar nóg een krant,
wéér een talkshow,
lijden we inmiddels
dosis van beide? In
derdaad, meent ook
dc legendariese me
diapionier, maar de
meeste talkshows
zijn niks. De zijne
daarentegen wordt
geweldig. „Ik ga
urenlang praten met slechts één
of twee mensen. Zodat we eens
wat dieper op de dingen kun
nen ingaan." Ook dc nieuwe
krant is beslist uniek. Het in vet
te letters op de voorpagina afge
drukte motto 'Wie zijn Nek uit
steekt, haalt zich het Leven op
de Hals' staat er niet voor niets.
De Ridder: „De pijn in onze
maatschappij is zó hevig gewor
den dat we onze nek niet meer
durven uitsteken. Maar: er komt
nu een omwenteling en van
daar deze krant. Ik breng twee
envijftig pagina's boordevol ge
schiedenis, verhalen en infor
matie. En dan heb ik het over
dingen die mensen niet hebben
van horen zeggen, maar die ze
zelf aan den lijve
hebben ondervon
den. Deze 'waarhe
den' worden niet
door mij gecheckt,
welnee. Het gaat er
om dat de verhalen
dc waarheid
r de
die
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
ze vertellen."
De vergelijking
dringt zich op met
'De Nieuwe', het
blad van Peter Mul
ler, ook al boordevol
niet gecheckte
'waarheden' ('vrouw
bevalt van nest jon
ge poesjes', 'moord
dadige bever gesig
naleerd in de Kal-
verstraat'), maar
krant Willem heeft
een geheel eigen filosofie als het
de realiteit betreft: „Misschien
bestaat onze realiteit wel niet.
Jullie zien mij wel, maar wie
weet bén ik er wel helemaal
niet." En voor het geval de pers
misschien iets op te merken
heeft, oreert de krant verder:
„Iedereen die kritiek heeft op
Willem de Ridder, heeft kritiek
op zichzelf. Elke journalist
schrijft alleen maar over zich
zelf." Oei. Maar even stilletjes
luisteren dus naar de gasten die
De Ridder voor zijn talkshow
annex perskonferentie heeft uit
genodigd, allen medewerkers
aan het Historiese Eerste Num
mer van Willem de Ridder,
mensen dus die iets Heel Bij
zonders hebben meegemaakt.
De eerste gast is David uit
Australië, een Jehova-Getuige
die drie keer achter elkaar met
maar liefst twaalf getuigen erbij
(of dit Jehova- dan wel reguliere
getuigen zijn is niet duidelijk)
een UFO voorbij heeft zien vlie
gen. Sindsdien is hij full-
UFO-specialist. Hij is heel ge
lukkig met de nieuwe krant
waarin hij zijn onthullingen
kwijt kan over vliegende scho
tels, buitenaards leven, geheime
technologieën en geheime rege
ringen (shadow-governments'.
Duitsland schijnt er vol mee te
zitten). De 'gewone' pers wil er
vreemd genoeg niets van weten.
Gast twee is een meisje dat
haar voet verstuikt had en op
mysterieuze wijze door een Fili-
pijnse Wonderdokter is gene
zen. Ook gast drie, Kaspar, ju
belt over hoe hij na een Chinese
'energie-behandeling' geheel
verlost is van zijn hinderlijke
duizelingen. Verder volgen U.G.
Krishnamurti (geen familie) die
uitlegt dat Boeddha een gek, Je
zus een dwaas en liefde fascis
me is (u kunt gratis bij hem in
therapie), het meisje Sofa dat
onderzoek doet naar pijnlijke
stiltes, en Machteld die is opge
groeid in een Indiase ashram
waar ze na zware lichamelijke
arbeid ook nog eens elke nacht
het bed diende te delen met een
oversekste goeroe.
En Cora. Bij Cora veren alle
aanwezigen op, want ze legt uit
dat orgasmes van een uur mo-
Willem de Ridder: „Ik ben een legendariese mediapionier."
gelijk zijn. Zelf heeft ze deze
Olympische prestatie nog niet
weten te halen, maar het kan
zeker geleerd worden. Omdat ze
het zo spijtig vond dat je in ons
land nergens terecht kon voor
gedegen onderricht op het ge
bied van de lichamelijke liefde,
vertrok ze ooit naar New York
waar ze een seks- en masturba
tiecursus volgde bij een 60jarige
vrouw. Cora op haar beurt geeft
nu haar ervaringen door aan
belangstellenden. Met veel suc
ces leert ze dat seks geen ro
mantische aangelegenheid is,
maar pure energie. Tip van Co-
ra: als u tijdens het vrijen zorgt
vooral geen orgasme te krijgen,
kunt u de op die manier vrijge
komen energie gebruiken voor
fantastische dingen als 'uittre
den uit uw eigen lichaam' en
'ervaringen in het heelal'. En-,
aldus Cora: „Als we ons alle
maal meer zouden bezighou
den met seks, zou dat leiden tot
een hervormde wereld." U weet
foto frank f ah rn er
dus wat u te doen staat.
Bent u geïnteresseerd in al
deze ware verhalen en wilt u
bovendien graag weten of dok
ters gevaarlijk zijn, dat denken
eigenlijk een defect is en hoe u
uw echtgenoot kunt irriteren en
er nog van genieten kunt ook,
zorg dan dat u Willem de Ridder
te pakken krijgt. En wilt u wat
kwijt? Heeft u een waar verhaal?
Telefoon: 020-6792620, Fax:
6792628. Voor al uw aardse en
buitenaardse ervaringen.
GESPROKEN
George Wendt in
jf VARATV-Magazine:
Of het nog boeiend
is om Cheers te
doen? Wel het hangt
ervan af hoe je 'boei
end' definieert. Ik voel me hier
thuis en ik amuseer me te pletter,
maar het is allemaal een beetje
weinig avontuurlijk. We betreden
geen nieuwe paden. Maar het
blijft leuk om te doen, dat wel.
Meestal zijn we voor de opnamen
nog niet klaar. We zijn nooit goed
voorbereid. We hebben de neiging
zo weinig mogelijk te doen. Daar
door blijft het fris van toon en blij
ven we geconcentreerd tijdens de
opnamen."
HÉ
George Wendt: „We zijn voor de
opnamen van 'Cheers' nooit goed
voorbereid." foto kippa
Fred Emmer in Privé:
„Mijn huwelijk met Karin was een
stille aangelegenheid, met zijn
vijven in een leeg zaaltje. Pas na
afloop heeft iedereen het ge
hoord. We hebben het stil gehou
den omdat we geen feest gaven
en geen cadeaus hoefden."
MickJaggerinHumo:
„Ga jij maar op de canapé liggen,
ik neem de stoel wel. Ik ben niet
in de stemming voor een Freu
diaans interview."
Mick Jagger nogmaals in Humo:
„Of ik ooit songs heb gekocht?
Néé. Het idee! Ooit heeft Mac Re-
benack (Dr. John) me een paar
songs aangeboden, a rato van vijf
tig dollar per stuk. Hij had speel
schulden, denk ik. Of grote
dorst."
Zangeres Maribelle in Story:
,,lk kwel mezelf dagelijks. Be
paalde produkten eet ik niet
meer. Vooral vet, suiker en alco
hol zijn taboe. Soms leef ik dagen
op water en rauwkost. Daar krijg
ik echt een grote kick van. Ik weet
dat het een afwijking is. Maar ie
dereen heeft recht op een tic."
John Cleese in Humo:
„Vroeger vond ik mezelf een aar
dige kerel. Nu weet ik wat een zak
ik ben en het kan me niet eens
schelen."
Tatjana Simic in Story:
„Ik ben wel lief, vind ik. Ik pro
beer redelijk en realistisch te zijn.
Maar soms heb ik van die buien
dat ik heel erg down ben en de
pressief. Dan begin ik zwaar aan
mezelf te twijfelen. Dan denk ik
dat iedereen me een trut vindt.
En dan denk ik dat ik nergens
goed in ben. Gelukkig pept onder
andere mijn manager Bert me
dan wel weer op. Hij roept altijd:
Als je écht slecht zou zijn, zou je
het nooit zover hebben geschopt.
En daar heeft hij natuurlijk gelijk
Hans van der Togt in Story:
„De aankoop was een enorme in
vestering, maar het schip is zijn
geld dubbel en dwars waard. Mijn
vriend Chris en ik liepen al heel
lang met plannen rond om naast
ons huis in Amsterdam iets op het
platte land te kopen. Maar nu
hebben we dit: een varend huis.
Qua ruimte is het te vergelijken
met een appartement. Een mooie
living, een bad, een douche en
toilet en slaapaccommodaties
voor zes personen. Het schip is
zeewaardig met alle benodigde
apparatuur. Alleen... het varen
daar heb ik absoluut
geen verstand van.
Gelukkig heeft Chris
zich die kunst eigen
gemaakt."