Ik ben geen geflopte actrice' misdaad loont op tv
Rtv show
'Communicatie wordt huiselijker'
Slim apparaatje voor wanhopige
ouders: televisie op rantsoen
MAANDAG 15 FEBRUARI 1993
14
Loretta Schrijver, het gezicht van het RTL 4-Nieuws
CLOSE UP
V HAAG ELKE SWART
Haar partner heet Het
Nieuws, de relatie is
nog steeds even in
nig. „Ik sta er mee op en ik ga er
mee naar bed", zegt de 36-jari-
ge Loretta Schrijver. Sinds 2 ok
tober 1989, toen de Luxemburg
se zender RTL 4 de lucht in
ging, presenteert Loretta de
nieuwsuitzendingen voor dit
station. Het nieuws is inmiddels
een deel van haar leven gewor
den. „Maar het doet me niks
meer als ik mezelf op video te
rug zie. Want het is niet Loretta,
die ik zie. Er is een groot ver
schil tussen mij en die vrouw op
tv. Ik zie een nieuwslezeres die
de ene dag vrolijker is dan de
andere, soms glimlacht ze wat
meer. Meer niet."
Die lach was laatst nog te zien
toen zowel Loretta als haar col
lega Jeroen Pauw het uitgebrei
de avondnieuws wilde afkondi
gen. In koor klonk: 'Dit was het
RTL...' en prompt barstte Loret
ta in lachen uit. Jeroen en Lo
retta zijn oude maatjes, ze ken
nen elkaar nog uit de tijd dat ze
beiden voor de Wereldomroep
werkten. „Ik denk wel dat wij
een bijzonder duo zijn. Nooit
jaloers, zelden geïrriteerd. Ver
schillend ja, maar we vullen el
kaar goed aan", zegt Loretta.
„Jeroen is soms wat sneller van
geest en ik ben weer wat precie-
'Ze presenteren het nieuws
alsof ze zuchtend uit bed zijn
gekropen na een verwoestend
feest', schreef een columnist
eens. „Toen ik het las, dacht ik:
die man heeft gelijk. D'r zit
soms iets ingezakts in ons alle
bei. We zitten daar elke avond
met zo'n gezicht van we-weten-
het-nu-wel, we zijn volslagen
ingedut. Dat rótstukje heeft ons
flink wakker geschud. Jeroen en
ik hebben ons toen voorgeno
men de pers geen tweede kans
te geven om zoiets te schrijven.
Bij wijze van grap hebben we de
dagen na het verschijnen van
die column elkaar voor de uit
zendingen opgepept. Zo van:
wat is het toch leuk dat we dit
allemaal doen." Het was één
van de eerste kritieken over het
nieuwsduo en Loretta hoopt dat
er niet veel meer zullen volgen.
Want kritiek, daar kan ze niet
goed tegen. „Sterker nog, ik kan
er helemdéJ niet tegen. Daarom
doe ik alles om het te voorko-
Actrice
Loretta Schrijver volgde een
studie geschiedenis, werkte
achter de schermen bij Tele
tekst, de Wereldomroep, TROS
en Veronica. Sinds de oprich
ting van RTL 4, toen nog Vero-
nique, presenteert ze het
nieuws. Omdat goed nieuws nu
eenmaal vaak géén nieuws is, is
Loretta in veel gevallen de bren
ger van slechte tijdingen. „Ik zit
daar niet als een robot. Als je
goed oplet, denk ik dat je soms
wel mijn betrokkenheid kunt
zien. We worden overladen met
gruwelijkheden uit alle hoeken
van de wereld, dat grijpt me
aan. Maar aan de andere kant
kan ik niet het leed van de hele
wereld op mijn schouders ne
men. Daar ben ik ook niet voor.
Mijn werk is om de boodschap
over te brengen, niet om te la
ten merken wat Loretta Schrij
ver er allemaal van vindt."
In haar jonge jaren meldde zij
zich aan bij de toneelschool in
Amsterdam. Tevergeefs. 'Ik ben
gaan presenteren omdat ik niks
anders kon', zong ze onlangs in
de Honeymoonquiz. Maar dat is
niet waar, zegt Loretta nu. „De
Loretta Schrijver „Ik sta met het nie
journalistiek heeft mij altijd ge
boeid. Het theater ook, nog
steeds. Het ging gelijk op. Ik ben
geen geflopte actrice, die haar
heil in het nieuws heeft gezocht;
ik doe mijn werk met heel veel
plezier." Loretta en het nipuws:
ze passen bij elkaar. Omdat ze
nieuwsgierig is. „Soms tot ver
velens toe. Ik wil alles weten, al
les kunnen verklaren."
Dan wordt het even stil.
„Maar...", vervolgt ze langzaam,
„iedereen heeft zo zijn fantasie-
en. Soms zou ik willen dót mijn
ouders mij op vierjarige leeftijd
naar zo'n vreselijke Amerikaan
se theaterschool hadden ge
stuurd, zodat ik nu kon zingen,
dansen en acteren. Want ik kan
niet zingen en ik zou zó graag
willen dat als ik mijn mond
open doe daar eens wat anders
uitkomt dan alleen maar tekst.
Muziek bijvoorbeeld.
En dus zit Loretta, die ook al
een kwart eeuw piano speelt,
sinds anderhalf jaar op zangles.
Een wereld ging voor haar open,
zegt ze. „Dat zingen was een
openbaring, dat is zo lijfelijk. Je
moet zo helemaal jezélf zijn, en
daarom is het ook zo eng."
s op en ga er mee naar bed."
Een talkshow, is dat niks voor
haar? „Mmm, 'k weet niet. Ik
hoor wel vaker: 'Je kunt zoveel
méér, je moet eens dit doen of
dat doen'. Maar ik wil de dingen
graag in mijn eigen tempo aan
pakken. Ik ben altijd wat traag
geweest, moet me eerst ergens
lekker voelen, daarna wil ik wei
eens wat kleine stappen buiten
dat vertrouwde nest wagen. Wie
weet, over een paar jaar. Aspira
ties heb ik niet. Misschien ben
ik niet ijdel genoeg." Toch, als
Loretta morgen een rol krijgt
aangeboden in een musical zou
haar antwoord - met een hele
boel mitsen - ja zijn.
Draaiboek
Als nieuwslezeres doet Loretta
méér dan enkele regels voorle
zen. Haar dag bij RTL 4 begint
om twaalf uur 's middags. Na de
redactievergadering van half
twee, waarbij de onderwerpen
van die dag worden besproken,
loopt ze de telexberichten door
om te kijken wat de allerlaatste
ontwikkelingen zijn. Op
nieuwsarme dagen houdt Loret
ta zich bezig met research voor
onderwerpen die pas over een
FOTO HENNYMILTENBURG
tijdje worden uitgezonden.
Daarnaast maakt ze regelmatig
onderwerpen voor de uitzen
dingen van dezelfde avond. Aan
het eind van de middag wordt
er een uur ingeruimd voor kle
ding, haar en make-up. Vervol
gens leest en bespreekt Loretta
de teksten, die al door collega
redacteuren zijn gemaakt. Na
de presentatie van het uitge
breide nieuws van half acht zit
haar werk erop.
Eenmaal thuis kijkt ze zelden
of nooit TV. „De programma
boekjes gaan bij mij regelmatig
met wikkel en al de prullemand
in. Televisie waarbij ik als kijker
niet serieus wordt genomen,
daar heb ik een hekel aan. Ik
kan er niet tegen als mij een rad
voor ogen wordt gedraaid."
Doelt Loretta op de spelletjes,
het amusement bij RTL 4? „Ik
vind het een geweldige prestatie
wat dit station in drie jaar tijd
heeft bereikt. En wat het gezicht
van RTL 4 betreft, dat is oké.
Wat uitgezonden wordt, staat
voor wat het moet zijn. Of je er
van houdt is een tweede. Maar
het zijn absoluut geen slecht ge
maakte programma's."
TROS-primeur: Discussie per beeldtelefoon
HILVERSUM» JAN V
Een discussie op televisie met behulp van beeldtelefoons is een vol
strekt nieuw verschijnsel, maar niet alle nieuwtjes blijken even
boeiend. Dat laatste slaat een beetje op het nieuwe TROS-discus-
sieprogramma 'Zit ik ernaast...?', dat vanavond voor het eerst wordt
uitgezonden.
December vorig jaar werden de kijkers opgeroepen onderwerpen
en suggesties in te sturen, waarover in het programma gediscussi
eerd zou kunnen worden. De kijkers hebben daar volgens presen
tator Wim Bosboom massaal gebruik van gemaakt. Nederlanders
blijken zich - zo valt uit de inhoud van de brieven op te maken -
zeer druk te maken over criminaliteit, in het bijzonder over het feit
dat misdadigers door celgebrek weer snel op vrije voeten worden
gesteld. „Mensen voelen zich machteloos, dat is er de oorzaak van
dat zoveel mensen hebben gereageerd", meent Bosboom.
De presentator zit in de eerste aflevering samen met D66-Twee-
de Kamerlid Gerrit Jan Wolffensperger achter een groot bureau,
waarop monitoren staan. Op die monitoren zijn alleen de gezich
ten (met telefoonhaak aan het oor) zichtbaar van de mensen die
aan de discussie meedoen. „De mensen kunnen zonder tussen
komst van ingewikkelde verbindingen met straalzenders toch hun
ei kwijt", zegt Bosboom. „Daardoor wordt de communicatie huise
lijker en laagdrempelig. Per uitzending, met uiteraard wekelijks
In naam der wet wordt de
politie geacht misdadigers
in de kraag te vatten en
vervolgens achter slot en gren
del op te sluiten. Wie voortdu
rend overhoop ligt met de dui
ding van het onderscheid tus
sen mijn en dijn kan op den
duur correctie van justitie ver
wachten. Maar de praktijk van
hier en nu leert dat bepaalde
criminelen zó bedreven zijn in
het ontsnappen aan maat
schappelijke regels en normen,
dat in plaats van de loep de ca
mera eraan te pas moet komen
om de klopjacht op degene om
wiens opsporing is verzocht
met enige kans van slagen te la
ten verlopen.
'Crime Time', speurneus van
TROS-televisie. Bromsnor heeft
dus definitief afgedaan. Zonder
Joosten, maar met Peter R. de
Vries blaast Jongbloed het na
tionale geboeftewezen de hete
adem in de nek. De heren heb
ben het over spannende,
spraakmakende televisie. Mag
het ietsje meer zijn?
Maar dan nog! Er bestaat een
chronisch cellenkort, als gevolg
waarvan het huis van bewaring
een doorgangshuis is geworden.
Voetbalvandalen slaan, voorzo
ver ze daarmee zijn uitgerust,
eikaars hersenen in en verbou
wen treinen. De criminaliteit
verhardt, professionaliseert zich
meer en meer. Delinquenten
nemen geregeld de rit aan en de
burgerij begint zich als gevolg
van dit alles meer en meer on
veilig te voelen.
Misdaad is al zo oud als het Mo-
nopoly-spel. Wie liet zich niet
tijdelijk buiten de maatschappij
tussen Brink Ons Dorp en de
Kalverstraat plaatsen door het
bevel: Ga naar de gevangenis,
ga niet langs af, u ontvangt geen
200 gulden. Maar tegenwoordig
laat een dief zich niet meer
staande houden door een kod
debeier die „houdt de dief'
roept. Een wachtmeester eerste
klasse kan dat wel roepen, maar
hij loopt dan het risico te wor
den opgebracht door medewer
kers van de Riagg.
Zover zijn we dus al gekomen!
Vrijwel niemand die nog bereid
is de sterke arm de helpende
hand toe te steken.'Is het gek
dat misdaad loont op TV? In
Engeland vergapen de kijkers
zich aan 'Crime Watchbij de
Oosterburen blijven ze sinds
jaar en dag thuis voor 'Aktenzei-
chen XY Ungelöst'. Gangster
films, Krimi's en 'Opsporing
Verzocht', daar kun je kijkers
mee vangen. Een enkele keer
ook boeven.
Eens per veertien dagen, op
vrijdagavond TROS-avond, is
het al enkele seizoenen 'Crime
Time'. Wat voor motieven zou
den erachter schuilen? Voert
Jongbloed, ingefluisterd door
Peter R. de Vries, een oprechte
strijd tegen geboefte, goede
heertjes, valse munters, koppel
bazen en Robin Hoods? Is Japie
van de TROS de nieuwe Sher
lock Holmes? De moderne ver
sie van de commissaris vertelt,
de commissaris vertelt verder
en de commissaris kan ons nog
meer vertellen?
Als hulpsheriffs werd en wordt
de inkeurige AVRO-brigade van
'Opsporing Verzocht' in elk ge
val nog gedoogd door justitie.
Daarentegen zou 'Crime Time'
te nadrukkelijk naar de zin van
ordehandhavers zich buiten het
rechte pad begeven. Bij 'Opspo
ring Verzocht' zijn de program
mamakers best bereid in de pas
van de politie te lopen, bij 'Cri
me Time' gaan ze liever zelf op
onderzoek uit. Jongbloed en De
Vries schromen soms niet zich
daarbij te bedienen van Inba-
rachtige praktijken. Niet tever
geefs, dat moet gezegd. De can
did-camera ontmaskerde een
gevangenisbewaarder als een
louche wapenhandelaar en be-
trapte zelfs bewindslieden als
snelheidduivels op heterdaad.
Los daarvan laden Jongbloed en
De Vries nog altijd de verden
king op zich dat het ze in de
eerste plaats gaat om een zo
spectaculair mogelijke aankle
ding van hun programma.
Is Japie Jongbloed de nieuwe Sherlock Holmes?
Spanning, sensatie, spektakel.
Daar zijn ze trouwens bij de
TROS toch niet vies van. Denk
maar aan dat ene geruchtma
kende Aktua-interview van Ard
Horvers met een vermeende
IRA-prominent. Of was het de
buurman van Horvers, die dat
met een zak over de kop moest
verbeelden?
Die Peter R. schijnt aardig thuis
te zijn in de onderwereld. In de
telefoonklapper van menige be
roepscrimineel schijnt zijn
naam voor te komen. Zelf gaat
De Vries er prat op kennis te
zijn van de Heineken-ontvoer-
ders. Dus als 'Crime Time' een
smaakmakend interview be
hoeft met een monument-
schendende, aan heroïne ver
slaafde glazemaker, dan haalt
Peter R. hem in het programma.
Het kan bijna niet anders dat
Peter R. vroeger de Donald
Duck verslond, zodra de Zware
Jongens weer eens op de poen
van oom Dagobert uit waren.
'Crime Time' houdt het graag
spannend. Niet dat bedaagde
van 'Opsporing Verzocht', het
brave hulpstuk van de politie.
„This is TV, man", is de opvat
ting van Jongbloed en De Vries.
Spraakmakende televisie, daar
komt het op aan. Maar er zijn
misdaadjournalisten die menen
dat Peter R. de Vries zich laat
gebruiken door beroepscrimi
nelen. 't Is maar hoe je het be
kijkt. In elk geval weet Peter R.
geregeld door te dringen tot de
zelfkant van het leven. Er schij
nen mensen te bestaan die niet
het nationale alarmnummer 06-
11 draaien of drukken als er
loos is, ze hangen liever aan
bel bij 'Crime Time'.
TROS' eigen snuffelhonden mo
gen vooralsnog de rechtszaal
niet in. Een niet onverstandig
besluit. Het is waar dat deze he
ren niet van duistere journalis
tieke praktijken kunnen worden
beticht, zolang het bewijs daar
voor niet wettig en overtuigend
is geleverd. Maar het gevaar is
niet denkbeeldig dat Vrouwe
Justitia spontaan uit balans
raakt, alleen al bij de aanblik
van het tweetal. En dat mag je
dat beste mens niet aandoen.
STARDOM
wisselende onderwerpen, is op vier lokaties over ons land verspreid
een beeldtelefoon aanwezig. Bosboom: „Onze uitzending is geen
wedstrijd, met winnaaars en verliezers. We hopen alleen dat we
door botsingen van meningen allemaal wat wijzer zullen worden."
Hoewel het idee op zichzelf wel aardig is, blijft 'Zit ik ernaast...?'
een tamelijke tamme, weinig opwindende vertoning. Een echte
discussie komt maar nauwelijks op gang. De techniek staat dat mo
gelijk in de weg en bovendien zullen de betrokkenen waarschijnlijk
allemaal even moeten wennen aan het nieuwe telecommunicatie-
verschijnsel. Het blijft in de discussies nogal eens bij de bekende
kreten als „criminelen horen niet op straat" en „criminelen mogen
niet worden losgelaten om onbenullige redenen". Daarop reageert
Wolffensperger. Het is de vraag wie daar wijzer van wordt.
Volgens de TROS is 'Zit ik ernaast...?' het eerste programma ter
wereld dat op deze manier en met het grote bereik van een lande
lijke uitzending gebruik maakt van digitale telefoonverbindingen.
De beeldtelefoon geeft een, zij het een beetje bibberig, kleuren
beeld aan beide zijden van de telefoon. De toestellen zijn beschik
baar gesteld door PTT Telecom en Alcatel en beide bedrijven zien
het programma als een test. De beeldtefoon is overigens op korte
termijn nog niet beschikbaar voor de consument.
(Uitzending: Vanavond, 22.37 uur, Nederland 2.)
Een Italiaanse zanger, die niet
met name wil worden genoemd,
heeft Michael Jackson aange
klaagd. Jackson zou het nummer
'I'll be there' van de Italiaan heb
ben gejat. De man eist nu een
bedrag van 9 miljoen gulden
schadevergoeding van Michael,
die in alle toonaarden ontkent
plagiaat te hebben gepleegd. Ad
vocaten van Michael zijn de zaak
nu a?n het uitzoeken.
Het zit Dustin Hoffman weer
eens niet mee. Maakt hij een aar
dige film 'Hero' voor vertoning op
lange vluchten in vliegtuigen,
gaat het feest niet door. De film
gaat namelijk over een ongeluk
met een Boeing 727. De lucht
vaartmaatschappijen willen dat
hun passagiers niet aandoen.
De dartele jonge hond wordt
een dagje ouder. Jos Brink moet
aan een brilletje. Een leesbril
heeft hij al jaren, maar nu zal hij
toch ook aan een bril voor bij
ziendheid moeten geloven. Het
publiek zal Jos niet met bril op
kunnen bewonderen. Hij is na
melijk van plan om hem alleen in
de auto te dragen en als hij tele
visie kijkt.
Arme Faye Dunaway. De eens
zo gevierde actrice is enigzins
uitgerangeerd. De laatste jaren
heeft zij geen enkel aardig aan
bod gekregen om haar talenten
op het witte doek ten toon te
spreiden. Het lijkt erop dat actri
ces die de vijftig zijn gepasseerd
het in de Verenigde Staten wel
kunnen vergeten. Wellicht moet
ze verder kijken dan Hollywood
en haar geluk in Europa beproe
ven. Daar worden oudere filmdi
va's niet zomaar aan de kant ge
zet.
Teri Ann Lin (Kristen Forrester)
heeft een welverdiende skivakan
tie achter de rug in Oostenrijk.
De mooie, blonde, slanke den uit
de soapserie 'The Bold and The
Beatiful' heeft helemaal genoten
van hetaprès-ski. Daar zit hem
nou net het probleem. Veel men
sen worden tijdens hun vakantie
een paar kilootjes zwaarder. Zo
ook Kristen en dat is voor een te
levisiester uit den boze. Ze ris
keert daarmee zelfs een stevige
boete van de producer.
Shabba Ranks heeft een horlo
ge aangeschaft. Een speciaal
ontworpen Rolex, compleet met
diamanten. Het uurwerkje kostte
ruim 150.000 gulden. De uit
drukking; wie het breed heeft
laat het breed hangen, is hier wel
van toepassing.
Amerika, het land dat ons zoveel televisiepro
gramma's brengt, heeft nu wellicht de oplossing
bedacht voor een probleem waar veel ouders mee
worstelen: hoe ze het kijkgedrag van hun kinde
en kunnen beïnvloeden.
Het Britse dagblad The Independent meldt dat
onlangs op een beurs voor consumenten elektro-
a in Las Vegas een vernuftig apparaatje is ge
presenteerd, waarmee televisie-kijktijd kan wor
den gerantsoeneerd.
De kinderen krijgen een bepaalde'code waar
mee ze de televisie aan kunnen zetten. Als de
door hun ouders vastgestelde kijktijd op is, gaat
het televisietoestel automatisch uit. Het systeem
kan ook worden gebruikt om het televisiekijken
op bepaalde tijdstippen te verhinderen, bijvoor
beeld als kinderen huiswerk moeten maken of als
het bedtijd is.
Door het indrukken van een knop kunnen de
kinderen zien hoeveel kijktijd ze nog hebben,
waardoor ze bewuste keuzes gaan maken over de
programma's die ze willen zien. Het systeem, dat
ongeveer 300 gulden kost, kan ook worden ge
bruikt om de tijd die kinderen aan computerspel
letjes spenderen binnen de perken te houden.
„Toen ik het eerste prototype drie jaar geleden
aan mijn kinderen liet zien, dachten ze dat hun
ergste nachtmerrie was uitgekomen. Maar het!
heeft juist heel gunstig uitgepakt", zegt Randall-
Levenson, de uitvinder van het apparaatje. „Naf
enige tijd gaan kinderen inzien dat er behalve te
levisiekijken nog heel veel andere leuke en inte
ressante bezigheden zijn."
Levenson programmeerde het apparaatje opi
vier uur kijktijd per week voor zijn kinderen. Als
er in gezinsverband televisie werd gekeken, telde
die tijd niet mee en mochten de kinderen gewoon
meekijken. Volgens Levenson zijn zijn kinderen-:
meer gaan lezen, ondernemen ze meer e
ten buitenshuis en doen ze niei
op.
Een ander voordeel van het apparaat is dat de
kinderen leren hun tijd in te delen en op te spai
ren bijvoorbeeld door de televisie tijdens recla
meblokken uit te zetten.
Levenson, die een technische opleiding heeft
gehad maar van beroep kunstenaar is, heeft hej
apparaatje ontworpen omdat hij „gewoon een
vader met een praktisch probleem" was. Maa/
wie kaatst, moet de bal verwachten. „Mijn kinde'
ren hebben mij onlangs op een tèlevisie-rantsoen
van zes uur per week gezet. Ik probeer me hier
aan te houden, maar ik moet bekennen dat ik ar
en toe vals speel."
*Dat iemand je beroemd is,
heeft soms ook zijn voordelen
voor de familieleden van die be
roemdheid. Daar profiteert Roger
Clinton ook van. Nu zijn broer Bill
geinstalleerd is als president van
de Verenigde Staten, heeft hij
met zijn bandje eindelijk een pla-
Faye Duna
way is in de
Verenigde
Staten niet
meer zo de
gevierde ac
trice. FOTO
ARCHIEF
jntract in de wacht weten te
