'Alsof ik onder een douche sta
die me geestelijk schoon spoelt'
gWiSM© i
Rtv show
Sluipmoord op
Negerleider
Medgar Evers
TV Show op Reis
Mick Jagger
VRIJDAG 12 FEBRUAR11993
Eddy Becker op Holland FM man met wekker na vier jaar radiostilte
Op een tijdstip dat
nachtbrakers de bel
voor de laatste ron
de laten klinken, geeft de wek
ker van Eddy Becker sinds begin
januari blijk van z'n nadrukke
lijke aanwezigheid. Het beleid
van het kabelradiostation Hol
land FM is er mede op gericht
de luisteraars terug te voeren in
de tijd, vandaar dat Becker werd
gepolst om de man met de wek
ker te spelen. Als in vervlogen
dagen, toen Veronica
van buiten de territoriale
wateren als radiopiraat
nog clandestiene uitzen
dingen verzorgde.
„Er is ten minste één
belangrijk verschil", bena
drukt Becker. „Vroeger bij
Veronica werd 'De man
met de wekker' met de
stopwatch in de hand een
dag of Veertien van tevoren
opgenomen in de studio
aan de Hilversumse Zee
dijk. Hier gaat het program
ma er live uit. Het voordeel
daarvan is dat er onmiddellijk
kan worden ingespeeld op de
actualiteit. Regent het buiten,
dan kan 'Ritme van de regen'
van Rob de Nijs worden ge
draaid. je kunt je programma
ter plekke aanpassen als de toe
stand in de wereld daartoe op
de een of andere manier aanlei
ding geeft. Vroeger bij Veronica
kon je dan hooguit een nood-
band met aangepaste muziek in
de recorder gooien. Het nadeel
dat ik dagelijks om vijf uur
naast m'n bed sta om tussen ze
ven en tien achter de microfoon
te zitten, is te dragen."
Becker is terug van lang ge
weest. Een jaar of vier geleden
verdween hij uit beeld en ook
zijn stemgeluid werd plots om
geven door complete radiostilte.
Een jaar of achttien was Becker
een trouw lid van de NCRV-fa-
milie. Hij presenteerde onder
meer de quiz 'Cum Laude'. Bec
ker leende zijn voornaam aan
het hitgevoelige 'Eddy ready go'
en hij was jaren het gezicht van
het programma 'Kwistig met
muziek'. Van de ene op de an
dere dag kwam het tot een
breuk. „Laat ik zeggen dat het
allemaal wat merkwaardig is ge
lopen. Een paar dagen voor de
laatste uitzending hoorde ik dat
de samenwerking heel leuk was,
maar dal de NCRV niet meer
met me döor wilde gaan. Vroeg
het
vooral emotionele schade. Uit
het oog, uit het hart. De com
municatie tussen Becker en zijn
oude werkgever verliep na ver
loop van tijd nog slechts via de
wederzijdse advocaten. Beide
partijen vonden elkaar in een
Schikking en dat was dat. „Ver
gelijk het maar met een familie
lid dat na jaren intensieve om
gang opeens te kennen geeft
niet langer prijs te stellen op
contact. En dat zonder opgaaf
van redenen. Ja, naderhand is
ook nog geroepen dat er geen
het gezelligste
radiostation
op de kabel!
dan werd er geen reden opgege
ven. Wie mocht denken dat een
en ander te maken bad met de
kijkcijfers, vergist zich. Die wa
ren prima."
Afknapper
De mededeling bezorgde hem
een afknapper van jewelste,
maar Becker is er de man niet
naar om te spuwen in de ruif
waaruit hij ooit at. Hij ziet om
in wrok, maar matigt z'n
woordkeus. „Ik ben geen schop-
per, geen natrapper. Ik pas er
voor om met modder te gooien.
Maar ik ben niet geabonneerd
op de NCRV-gids, nee. Daar
voor is teveel gebeurd. En wat
waar is, is waar: bij de NCRV
werd destijds gezegd dat ik er
mee wilde stoppen. Maar dat
was dus niet zo."
De affaire berokkende hem
meer was voor
grote programma's. Maar in
eens was daar die besnorde ac
teur van de Moulinex-reclame.
En die kreeg van de NCRV wel
een eigen programma. Collega's
die me wel goed gezind waren,
zeiden mij: nou, nou, dat je
voor die man moest wijken.
Misschien dat ze bij de NCRV
om wat Moulinex-artikelen ver
legen zaten."
Achteraf zegt de nu 45-jarige
Becker in psychische zin een
moeilijke periode te hebben
doorgemaakt. „Anderen hadden
misschien naar de fles gegre
pen, ik heb me begraven in het
audiovisuele werk. Dat bedrijf
had ik al in de tijd dat ik nog bij
de NCRV werkte, maar toen
draaide het mondjesmaat."
Zeker in de eerste tijd heeft
hij „heel diplomatiek gezegd"
een tandje bij moeten zetten
om financieel niet al te veel ave
rij op te lopen. Het was soms
behoorlijk aanpoten.
Ouwe jongens
De programmafilosofie van
Holland FM wordt volgens di
recteur Nico Volker deels gedra
gen door segmenten, die het
oude Veronica zo herkenbaar
maakten. Horizontale program
mering: disc-jockeys ieder op
hun eigen uur. Ouwe jongens
als Krijn Torringa, Chiel Mon-
tagne, Eddy Ouwens en Vader
Abraham lieten zich al eerder
inpalmen door Volker, eind
november werd Becker ge
polst. „Ik voelde me ver
eerd, dat wel. Ik heb er wel
even over moeten naden
ken. Ik wilde niet nog eens
meemaken wat ik heb be
leefd. Bovendien vroeg ik
me af of ik de draad zo
maar kon oppakken. Zelf
kritiek is een schone zaak.
Maar het begon aan de
andere kant toch weer in
me te borrelen. Uiteinde
lijk heb ik ja gezegd."
En dat terwijl hij behoorlijk
z'n bekomst had gekregen van
alle nare ervaringen. Becker had
het allemaal wel gezien in de
omroepwereld. „Ik had het voor
mezelf uitgemaakt: nooit meer
radio, nooit meer tv, zo verbit
terd was ik. Nee, ik ben nooit
benaderd door omroepen. Ik
ben wel eens opgetrommeld
om van die Back to the Seventies
-avonden te presenteren. Met
de Teeset, de Fortunes en nog
wat van die groepen. Maar ver
der niks, nee."
Holland FM zit helemaal op
zijn golflengte, dat wil Becker
wel gezegd hebben. Terug van
weggeweest liet hij dat ook
meteen merken, spreekt direc
teur Volker uit ondervinding.
„Eddy Ouwens had gevraagd of
Becker hem tijdens z'n vakantie
kon vervangen. Nou, toen Eddy
hier de studio binnenwandelde
keek ik huizenhoog tegen hem
Nieuwe documentaireserie
'Tweede Lijnbij Veronica
HILVERSUM FRED VAN GARDEREN
Wie de speelfilm Mississippi Burning' kent,
weet dat het in het begin van de jaren '60
een racistische bende was in de zuidelijke
Amerikaanse staat Mississippi. Zwarten
werden bij bosjes vermoord door de Ku
Klux Klan, maar nog nooit was er een blan
ke veroordeeld voor de moord op een zwar
te.
De moord op de zwarte mensenrechten-
leider Medgar Evers is het eerste onderwerp
van de nieuwe serie 'Tweede Lijn', die Vero
nica voorlopig wekelijks uitzendt. De
voornamelijk aangekochte produkties
duren vijftig minuten. Alleen in de maan
den mei en juni heeft Veronica een aantal
korte documentaires van 25 minuten ge
programmeerd.
„Als je in die dagen Mississippi binnen
reed. verliet je Amerika", is één van de con
clusies die de (Britse) makers van de docu
mentaire 'Sluipmoord op een negerleider'
trekken. Het land rond de rivierdelta werd
geleid door een ander slag mensen dan die
in de rest van de Verenigde Staten woon
den. Gouverneur Ross Barnett sloeg tijdens
officiële bijeenkomsten racistische taal uit
en de overheid van de staat liet de in de rest
van de VS verboden racistische groepering
Ku Klux Klan oogluikend toe. De groepering
hield regelmatig bijeenkomsten, die weer
werden bezocht door hoge politieke func
tionarissen, zoals Barnett.
Handelsreizigers
De documentaire vertelt het verhaal van de
negerleider en zijn moordenaar. Medgar
Evers en Byron de la Beckwith. Zowel Evers
als Beckwith waren handelsreizigers. Zij
trokken duizenden kilometers door de del
ta. Beckwith hield van zijn baan. Evers niet.
Hij zag op zijn reizen dat er in Mississippi
niet veel veranderd was sinds de afschaffing
van de slavernij. Hij vond dat hij iets moest
doen en werd lid van de zwarte NAACP.
Zijn vrouw, veelvuldig aan het woord in de
documentaire, wist toen al dat Evers groot
gevaar liep: „Ik wist dat mijn man een sys
teem uitdaagde dat hem uiteindelijk zijn le
ven zou kosten."
Evers maakte zich niet geliefd bij de blan
ke bevolking. Ze vonden hem te bemoei
zuchtig. Zoals na het voorval met het zwar
te jongetje uit Chicago. Deze was op bezoek
bij zijn oom. Het jongetje werd vermoord,
omdat hij zich als een mens gedroeg. Dat
werd van beesten niet verwacht, dus hij
werd 's nachts van zijn bed gelicht en ver
moord. Evers ging op zoek naar de moorde
naars. En vond ze. Maar ze werden door.de
jury vrijgesproken. Na een uur beraad. Op
Negerleider Medgar Evers.
de vraag waarom het zo lang geduurd had,
antwoordde de voorzitter van de jury: „We
hebben coke zitten drinken."
De blanke minachting maakte Evers al
leen maar strijdlustiger. En alras stond hij
bovenaan de dodenlijst van de Ku Klux
Klan. De executie vond plaats op 11 juni
1963. Evers werd in zijn rug geschoten na
dat hij een bijeenkomst van zwarten in de
New Jerusalem Church in Jackson had be
zocht. Zijn moordenaar Beckwith werd in
1964 vrijgesproken wegens gebrek aan be
wijs. Een getuige had hem echter die avond
in de kerk gezien. De reactie van Beckwith
in de film: „le denkt toch niet dat ik naar
foto gpd
zo'n stomme nikkerbijeenkomst ga. Als ik al
wil dat een nikker mij iets vertelt, roep ik
hem wel bij me."
De vrouw van Evers bleef vechten voor
het recht van haar man en dat van de gehe
le zwarte bevolking in de VS. In 1991 werd
de zaak Evers heropend. Beckwith, inmid
dels een oude man, moest alsnog voor de
rechter verschijnen.
'Sluipmdord op een negerleider' is een
aangrijpende documentaire: het waar ge
beurde verhaal is heel sec gefilmd.
(Uitzending: zondag om 21.30 uur, Neder
land 2)
Eddy Becker: „Die jaren zonder radio en tv zijn toch nog ergens goed voor geweest." foto gpd
op. De man kan toch wijzen op
een verleden, neem me niet
kwalijk. Maar wat zei Eddy? Ed
dy zei: jongens, ik ga even koffie
voor jullie zetten. Toen hebben
we meteen gezegd: die moet zo
snel mogelijk worden gestrikt
om dagelijks tussen zeven en
tien achter de microfoon te zit
ten." Ger Lammens, pr-man en
deejay bij Holland FM: „En het
was alsof Eddy nooit uit de
ether was geweest."
Okselfris
De morgenstond heeft goud in
Beckers mond. Dat wil zeggen,
hij legt het traject tussen woon
plaats Hilversum en werkplaats
Rotterdam naar eigen zeggen
okselfris af. Het wil nog wel
eens laat worden in huize-Bec-
ker. Bezigheden voor zijn video-
produktiebedrijf dwingen hem
daartoe. „Een draaiboek schrij
ven voor een audiovisuele pro-
duktie, voor een bedrijfsfilm,
daar komt het dikwijls 's avonds
pas van. Niet dat het elke nacht
twee uur wordt, maar het komt
nogal eens voor dat ik 's mor
gens precies weet te vertellen
hoe leuk het nachtprogramma
van Holland FM was. Eerlijk ge
zegd waag ik me tegenwoordig
wel elke morgen af wie ik ben,
zodra ik uit bed ben gestapt.
Maar dan doe ik de koffiezetter
aan, douche me, zit om kwart
over vijf aan de koffie, en dan
voel ik me weer het ventje. Ik
heb lol in m'n radiowerk, alleen
al door het rechtstreekse con
tact met de luisteraars. Die ja
ren zonder radio en tv zijn toch
nog ergens goed voor geweest,
denk ik nu. Omdat ik me met
andere dingen bezig heb ge
houden, heb ik onnoemelijk
veel energie opgedaan."
Als de met meer dan gemid
delde zendingsdrang behepte
Ger Lammens op z'n woord
mag worden geloofd, is het na
tionale ochtendhumeur bedui
dend minder sjagrijnig gestemd
dan voorheen. In elk geval zou
die stelling opgaan voor de vas
te luisterkring van Holland FM.
De luistercijfers schijnen ook
omhoog te zwiepen, nu Eddy
Becker dagelijks de wijzers van
de wekker jaren terugdraait. Al
zal de man zelf niet pronken
met dat gegeven, zo bescheiden
is hij wel. Maar uit de corres
pondentie uit den lande blijkt
hoeveel fans hij heeft. „De post
die hier wordt bezorgd is voor
mij een extra wekker, ha, ha, ha.
Het geeft me ook een geweldige
stimulans dat ik op straat word
aangesproken."
Nu werd hij ook ten tijde van
de radiostilte geregeld staande
gehouden. Niet zo lang geleden
nog in een doe-het-zelf zaak. En
dan werd hem de waag gesteld
waarom hij, Eddy, het publiek
in de steek had gelaten, heel
naar vond Becker dat. Nu hij in
alle woegte op Holland FM het
jaren zeventig-gevoel ver
spreidt, beluistert Becker veel
vuldig adhesiebetuigingen in de
trant van: „Blij dat je er weer
bent, Eddy."
„Toen ik voor het eerst na vier
jaar weer een microfoon voor
m'n mond hield, voelde ik weer
die tinteling. Dat gevoel had ik
'dus gemist, terwijl ik dacht dat
het niet zo was. Ik voel me hap
py, nu. Holland FM heeft op mij
de uitwerking van een douche,
die me geestelijk schoon
spoelt."
BRTN weert
cabaret van,
Luk Wijns
BRUSSEL CARLOS ALLEENE
De VARA zendt zaterdag het cê-
baretprogramma 'Alleen' van de
Vlaamse cabaretier Luk Wijns
uit. Een week later, op zaterdag
20 februari, wordt 'Vuil spel'
eveneens van en met Wijns uit
gezonden.
Beide programma's maken
deel uit van een reeks uitzen
dingen rond cabaret in Vlaan
deren en Nederland waarin een
overzicht wordt getoond van
het beste wat beide landen bin
nen dat genre te bieden heb
ben. Zowel 'Alleen' als 'Vuil
spel' van Wijns is een co-pro-
duktie tussen VARA en BRTN.
Intussen heeft de BRTN be
sloten beide programma's niet
uit te zenden. De reden is vol
gens BRTN-programmadirec-
teur Lies Huylebroeck dat deze
twee programma's van Wijns
niet boeiend en niet grappig
zijn. Bovendien komen ze vol
gens haar niet over.
Cabaretier Luk Wijns, die in
tussen een belangrijke rol speelt
in de BRTN-serie 'Langs de ka
de', is geïrriteerd door het be
sluit van de Vlaamse publieke
omroep. „In Nederland mag ik
meewerken aan een reeks over
het beste cabaret in Vlaanderen
en Nederland, terwijl de BRTN
mijn programma's niet op het
scherm wil brengen. Het top
punt is dan nog dat ze me bij de
BRTN durven te wagen hoe het
komt dat mijn carrière in Ne
derland zoveel beter loopt dan
in Vlaanderen. Ik ben blij dat ik
in Schoten woon, enkele kilo
meters van de Nederlandse
grens."
Coby Gerritsen 'regelt wereldsterrenvoor Ivo Niehe
BUSSUM SUSANNE VAN VELZEN
Ilona Staller, Rome 1987.
Tony Curtis, Hawaii 1988.
Nana Moskouri, Genève
1988. Frank Zappa Los Angeles
1991. De muur van de vergader
ruimte in de kantoorvilla in
Bussum is bedekt met foto's. Al
le groten der aarde hangen in
rechte rijen achter glas. Één
ding hebben de foto's van de
wereld sterren gemeen: ergens
in beeld zit of staat Ivo Niehe.
Bij ruim honderd beroemd
heden belde hij de afgelopen
vijf jaar aan. De huizen stonden
in alle uithoeken van de wereld.
Het duurt soms meer dan drie
jaar voordat Ivo Niehe op de bel
mag drukken bij de sterren
thuis. Al die jaren blijft producer
Coby Gerritsen de wereldster
ren bestoken met brieven en te
lefoontjes.
Zodra het verlossende woord
wordt uitgesproken, gaan de re
dactrices Nienke Pluijm en Cita
Lobato de Mesquita aan de slag.
Ze lezen alles wat los en vast zit
over de ster, worstelen biogra
fieën door en bekijken video's
op zoek naar leuke invalshoe
ken voor een interview in de TV
Show op Reis. Vanavond gaat
Ivo op bezoek bij Mick Jagger,
Cher en dirigent/componist An-
dré Previn.
Zij zijn slechts drie van de
duizenden wereldsterren die
Coby Gerritsen al jaren achter
de broek aan zit. „Om 18 gasten
per seizoen te boeken, moet ik
minimaal 300 personen uitzet-
Het begint allemaal met een
kleine brochure waarop een
grote foto van Coby prijkt. „This
is Coby from Holland", luidt de
tekst. „Het enige dat ik wil is
een interview met u." Als de
sterren een bladzijde omslaan
kijken ze in de gezichten van
het team dat straks op de stoep
staat: Ivo Niehe en de vaste ca
meraman Henk Gulikers en ge
luidsman Eli Huitema. Ze kon
digen zichzelf aan als Royal
Dutch Television. „Maar die
toevoeging koninklijk maakt
weinig indruk op een buitenlan
der. Ze kennen Nederland am
per. De TROS zegt ze natuurlijk
helemaal niks."
Naast de folder bestookt Coby
elk seizoen de sterren met brie
ven. Vaak met een persoonlijk
tintje. Maar nooit wordt er geld
geboden. „Dat dopn we nooit.
We gaan niet betalen voor een
interview."
Onbeleefd
Coby Gerritsen herinnert zich
nog dat Tony Curtis woeg wat
het betaalde. „Ik wil niet onbe
leefd zijn, maar we betalen he
lemaal niets", liet ze hem we
ten. „Het werd even stil aan de
lijn en toen zei hij: jullie zijn
niet onbeleefd, jullie zijn ge
woon arri). Kom maar hier
heen. Kom maar naar Hawaii."
Op een groot deel van de
brieven krijgt Coby nooit een
antwoord. Dat is voor haar geen
reden om de moed op te geven.
Na de brieven komen de tele
foontjes. „Ik bel nooit recht
streeks met de ster. Dat is niet
slim. Als iemand direct nee zegt,
houdt het op. Je kunt beter eerst
een manager of vriend of wat
dan ook bellen. Die kun je dan
op de ster laten inpraten."
Op die manier is het inmid
dels beroemde interview met
Yves Montand tot stand geko
men. „Ik heb contact gezocht
met een oud-voetballer uit Ne
derland die woont in het dorpje
waar Montand altijd op vakan
tie gaat. Hij speelt daar jeux des
boules met hem. Hem heb ik
gevraagd Montand over te ha
len voor een interview. Even la
ter stond Yves thuis op mijn
antwoordapparaat."
De drie redactrices achter Ivo Niehe. Coby Gerritsen (links), Cita Lobato
de Mesquita (midden) en Nienke Pluijm. foto ton kastermans
(De TV Show op Reis: Van
avond, 21.08 uur, Nederland 2)
Ivo Niehe op bezoek bij Mick Jagger.
Als de ster eenmaal heeft in
gestemd met een interview, is
de afspraak nog niet beklonken.
De lokatie van het interview is
vaak een groot struikelblok. De
TV Show wil per se bij de men
sen thuis filmen. „Daar schrik
ken ze vaak van. Ze willen dat
laatste stukje privacy niet prijs
geven. En ze denken dat we met
een gigantische ploeg komen
zodat het hele huis op zijn kop
gezet wordt. Vandaar ook dat
we in de brochure duidelijk la
ten zien dat het team maar uit
drie mensen bestaat", vertelt
Cita Lobato de Mesquita.
Slechts in enkele gevallen
gaat de redactie ermee akkoord
dat het interview niet thuis
plaats heeft. Zo is Rudolf Noere-
jev in zijn favoriete Central Park
in New York geïnterviewd. Vol
gens Cita was het in het geval-
Noerejev niet storend dat hij
niet thuis gefilmd werd. „Hij
kwam in zijn favoriete park
waar hij elke dag wandelde ook
goed tot zijn recht. Met die man
kon je overal een goed interview
maken."
Wet
Ook hele grote filmsterren als
Meryl Streep en Michael Doug
las vallen buiten de ijzeren wet.
„Michael Douglas geeft bijna
nooit interviews. We mochten
hem interviewen in Rome, waar
hij op dat moment de wereld
pers te woord stond over een
nieuwe film. Daar stemmen we
dan mee in", vertelt Coby.
Ivo Niehe kreeg maar een
kwartiertje de tijd en ook dat
valt buiten de regels van de TV
Show op Reis. Die schrijven
voor dat de kandidaat voor het
interview minimaal een half uur
moet vrijmaken. „In het geval
van Michael Douglas hebben
we met dat kwartier ingestemd
op voorwaarde dat wij als
laatste mochten. We hebben
een mooie kamer in het hotel
gehuurd als lokatie. Uit ervaring
weten we dat Ivo er meestal in
slaagt om extra tijd te krijgen.
Hij bereidt de interviews heel
goed voor en dat maakt indruk
op de sterren."
Nienke Pluijm herinnert zich
dat Douglas vol lof was over de
manier waarop Ivo het inter
view had voorbereid. „Hij was
verbaasd dat we zelfs stukken
uit de biografie van zijn vader
hadden gehaald en die aan hem
voorlegden. Ivo mocht hem in
derdaad langer spreken."
