Mode
WOENSDAG 10 FEBRUARI 1993
Createurs storten zich op Flower-power-tijd
het bl zeker drijven™** M door7i(±tlg. "ar als je in
foto reuter
Een gehaakt topje en
van Lolita Lempicka.
een linnen rok met grote split
foto epa
Avondjurk mer bloemen-topje van Paco Rabane.
foto reuter
De mode begint zichzelf in te halen. Na de tot uitentreu
ren uitgemolken trends uit de jaren dertig, veertig, vijftig
en zestig zijn voor komende zomer de jaren zeventig aan
bod. Met rasechte omajurken, die zo van de vlooien
markt lijken te komen en heupbroeken met uitlopende
pijpen, die niet te onderscheiden zijn van de exemplaren
waar eens de winkeliers van Carnaby Street hun pen
sioen mee opbouwden. Met korte strakke ribbeltjestruit
jes, vormloze tunieken, maxi-jassen, visnetjurkjes en Flo-
wer-Power-bloemetjes-en-raffia-kleren. En... met mas
sa's doorkijk-blouses en -rokken.
Bovendien biedt de zomermo-
de nog wel wat meer, zoals
bleek uit de collecties van tal
van andere ontwerpers. Chris
tian Lacroix bij voorbeeld girtg
verrassend op de Afrikaanse
toer met veel patchwork-out
fits vol warme kleuren en van
ruwe materialen. Op zijn reis
naar donker Afrika werd Lac
roix overigens begeleid door
Valentino, die veel bruine en
zandtinten toepaste, verleven
digd met olifanten-prints. En
terwijl velen kozen voor stra
lend wit, vlamden bij Enrico
Coveri de harde kleuren roze,
groen en blauw in wilde
Mexikaanse motieven van de
lange japonnen en wikkelrok
ken.
Ook de ecologie kwam in de
shows uitgebreid aan bod.
En zeker niet alleen omdat
sommigen hun kleding op- I
zettelijk een 'recycled' uiter-
lijk hadden gegeven door de j
panden met de naad naar
buiten simpel aan elkaar te
locken. Jean-Charles de
Castelbajac bracht bij voor- I
beeld een ode aan de na-
tuur met een serie pon
cho's, linnen jurkjes in de
A-lijn en tunieken met
grappige afbeeldingen van
dieren in raffia. En Yohji Is
Yamamoto richtte de
schijnwerper op etnische «L
groepen door zijn ontwer- L
pen te baseren op de
folkloristische dracht uit B
Tibet en Birma. Terwijl Rei K
Kawakubo voor Comme U
des Gar«;ons het oog juist U
op China had laten vallen H
en deze indrukken had
verwerkt in onder meer varia
ties op de kimono.
Maar erg duidelijk is de mode-
boodschap niet. Tenzij die luidt:
trek aan wat je wilt, zolang het
maar soepel om het lichaam
valt en een beetje lijkt op de kle
ding uit de jaren zeventig. En
zolang het er maar wat afgedra
gen en versleten uitziet, want
'op chic' is anno '93 'uit'.
rokken. Om nog maar niet te
spreken van het nieuwe idee
van Karl Lagerfeld, die voor het
toch bepaald chique huis Cha
nel heupbroeken ontwierp,
waar de taillehoge slip bovenuit
komt. Elders werd de sluiting
van de broek per definitie open
gelaten om de toeschouwer een
blik te gunnen op de fraaie lin
gerie er onder.
Blote borsten
En waar kun je je nu werkelijk
vertonen in een jurkje van John
Galliano zo strak als de
handschoen van een chirurg
waar de blote borsten fier bo
venuit priemen? Of in een
openvallend hesje van schape
vacht van Helmut Lang, waar
niets anders onder wordt gedra
gen dan een kettinkje met een
kruis, dan wel in een transpa
rante plastic rok met doorkijk-
blouse van Lagerfeld?
Claude Montana was daarbij
vergeleken nog heilig met zijn
chiffon avondjurken met decol
letés tot de taille. En dat gold
ook voor Rabanne, die onder
een overigens klassiek pakje ten
minste nog een zilverkleurige
bustier liet dragen.
Natuurlijk betekent dit alles niet
dat we en masse in 'doorkijk-
tenue' de straat op moeten. Een
enkele bustier of een lange voile
rok, waar dan ook nog een wiel-
renbroekje onder mag worden
gedragen, zijn waarschijnlijk
wel voldoende om helemaal 'in'
te zijn.
Alsof we met z'n allen uit een
tijdmachine zijn gestapt, zo wil
len de ontwerpers dat we er de
komende tijd uitzien. Als de
hippies van weleer. Op zich was
het best een aardig modebeeld,
maar anno 1993 is de roep om
'love and peace' behoorlijk ver
stomd en is de mode uit die tijd
lang niet meer zo 'blits' en 'hip'
als toen. Eerder 'duf, om in ja
ren-zeventigjargon te blijven.
Bloedarmoede
Het modebeeld voor komende
zomer zou door critici dan ook
al snel gezien kunnen worden
als het bewijs van een volstrekt
gebrek aan nieuwe ideeën bij de
heren createurs, van een flinke
bloedarmoede aan het mode-
ffont. Vooral ook, omdat de
nieuwe collecties geen duidelij
ke lijn opleveren. Want is bij de
één vrolijkheid troef, bij de an
der overheerst de somberheid.
En baseert de één zijn ontwer
pen op echte 'klassiekers', de
ander lijkt juist de draak te wil
len steken met de hele mode. Of
zelfs met de draagster er van.
Sommigen stoppen namelijk
zoveel bloot in hun collecties,
dat het woord 'vrouwonvrien
delijk' wel heel erg snel opkomt.
Want wat moet de hedendaagse
(werkende) vrouw nou aan met
al die doorzichtige chiffon
blouses waaronder een bh ta
boe is, netstofjurkjes met 'ga
ten' als stuivers en transparante
Christian Lacroix op de Afrikaanse toer.
foto» reuter
De witte gebreide sjaal geeft nog enige fleur aan de sluike bruine jurk van Junko Koshino.
Tank-top van chiffon met daaronder een zwarte bh,
gedragen op een zijden mini-rok. Een creatie van
Karl Lagerfeld voor Chloë. foto reuter
Voor deze creaties van Helmut
Lang moet het wel heel warm zijn.
foto epa
Linnen jas van Jean-Charles Castelbajac voor de fans Ungaro maakt i
van All Stars. foto epa
Wn bont geheel van.
Het perfecte doelwit.
