Politiek valt weinig te verwijten Bedrijven bestormen assuradeurs voor aanvullende WAO-verzekering Feiten &Meningen Het nieuwe gezicht van de Belastingdienst 'Pispaaltjes' vogelvrij in Japans onderwijssysteem WOENSDAG 10 FEBRUAR11993 TOM JANSSEN ïm&£ WtG&.ÏWMWvi mhïïbk: Keuken 9E MEiHW '(töHPRWlIT BELASTING BELICHT "Ste*-**- „v «°^T Voor de buitenwereld is de reorganisatie van de Belas tingdienst van de laatste ja ren tamelijk onopgemerkt voorbijgegaan. Toch is er veel veranderd, maar liefst dertig duizend mensen werden ver plaatst. Sommigen moesten zelfs verhuizen. I Iet oude sys- v""%l teem bleek te log en te bu reaucratisch. De oude structuur was dat de diverse soorten belastingen allemaal een aparte inspectie hadden. Zo had men de in spectie loonbelasting, belastingen vennootschaps belasting. Daarnaast had men een apart ontvangkan- toor,en een rijksaccountants dienst voor de controles. Deze structuur is verleden tijd. De inspecties zijn ver vangen door eenheden. In zo n eenheid vindt de heffing, inningen de controle plaats van alle belastin gen van de belastingplichtige. Dit levert als voordeel op dal men in de toekomst niet meei te maken heeft met verschillende inspecties. De term belastingplichtige is verdwenen. De Belastingdienst spreekt tegenwoordig van klan- te ten. Klant zijn van de Belastingdienst klinkt de meeste mensen nogal vreemd in de oren, niet in de laatste plaats bij de Belastingdienst zelf. Men kan immers niet kiezen of men wel of geen klant is van de Belastingdienst. O****"™ de ene keer op bezoek bij een horecabedrijf om de volgende keer op bezoek te gaan bij een bouwonderneming. Elke keer moest de belastingman dus weer een beeld vormen van de onderneming. Dit soort toestanden zijn dus verleden tijd. Door te werken in teams weet men meer van de bran che af. Daarnaast gaat men vaker controleren. Daar is men trouwens al enige jaren mee bezig. Was de controledicht heid in 1984/1985 één keer in de 25 jaar, in 1991 was dit al één keer per 7,7 jaar. Doel stelling is om de gemiddelde onderneming één keer per zes jaar te controleren. Naast de controle van de boekhouding zal de Belas tingdienst vaker 'oogcontro les' gaan houden. Dit doet men omdat men bij de administratieve contro les vaak de indruk krijgt dat de boekhouding door middel van computerprogrammas al kloppend is gemaakt. Terwijl in werkelijkheid de boekhouding van geen kanten klopt. Om nu n wat er in werkelijk gebeurt zullen er meer oogcontroles gehouden worden. Een voorbeeld hiervan is de onlangs gehouden operatie Dienblad. Dit was een controle-onder- zoek gehouden onder de horeca in Leiden. Door middel van oogcontrole werd bepaald Een en ander betekent ook een andere houding hoeveel personeelsleden er in de zaak aanwe- i de Belastingdienst tegenover de klant. Een zig v i. Dit werd vervolgens vergeleken met houding die zoveel mogelijk is afgestemd op de het aantal personeelsleden op de loonlijst. In i de 'klanten'. Concreet be- Leiden bleek dat er gemiddeld drie mensen per tekent dit vooral meer serviceverlening, een voorbeeld hiervan is een nieuw computersys teem dat de belastingbetaler de mogelijkheid geeft om 24 uur per dag vragen te stellen. Een andere vorm van serviceverlening is het sneller afhandelen van aangiften. Maar klantgericht houdt ook in dat fraudeurs intensiever worden aangepakt en vervolgd. Naast klantgericht gaat de Belastingdienst voortaan ook doelgericht te werk. Ten eerste zijn de eenheden al onderverdeeld in particu lieren en ondernemingen, maar deze eenhede zijn weer onderverdeeld in aparte teams. Vaak hebben deze teams een aparte doelgroep. Zo zijn er horecateams, landbouwteams, en op sommige eenheden is er zelfs lersteam. Voordeel van deze ti ter in de branche kunnen thuisraken dan vroe- ger. Vroeger gingen de controlerende ambtenaren etablissement niet op de loonlijst stonden. Ge middeld drie zwartwerkers per zaak dus. Dit gegeven verschaft de Belastingdienst nog meer informatie. Zwartwerkers worden vaak betaald met zwarte omzet, en zwarte omzet wordt weer gemaakt door middel van zwarte inkopen. Zo heeft de Belastingdienst drie 'vlie gen in één klap'. Door de reorganisatie is de Belastingdienst dus slagvaardiger geworden. Naast serviceverlening staat fraudebestrijding hoog op het verlanglijst deze eenheden je. Maar niet alleen fraude bij ondernemers wordt aangepakt, ook de aangiften van particu lieren zullen nauwkeuriger worden nagekeken. Vanaf 1987 moeten de banken al elk jaar opge- slechte-beta- ven hoeveel rente aan particulieren wordt uit- s is dat ze be- betaald. Onderzocht wordt of deze informatie plicht voortaan ook zal gaan gelden voor af trekbare hypotheekrente, dividend en lijfrente- premies. Vaderlandse industrie in nood: crisisgevoel overspoelt het land Nederland is wakker geschrokken. Plotseling vraagt ie dereen zich af wie schuld draagt aan de malaise waar een deel van de vaderlandse industrie onmiskenbaar in ver keert. Dat het met sommige van 'onze' bedrijven niet zo goed gaat, kan niemand zijn ontgaan. DAF is nagenoeg failliet, Hoogovens verkeert in grote nood, Fokker kan het op de lange duur zelfstandig niet redden en Philips komt, hoe hard men ook snoeit, maar niet uit de rode cijfers. Ontslaggolven dreigen en een crisisgevoel overspoelt het land. In zo'n klimaat gaan mensen al snel op zoek naar een zondebok. meenden dat er in de jaren '80 meer had moeten worden be zuinigd, zodat we nu met een lagere staatsschuld hadden ge kampt. De vraag is natuurlijk of de criti ci gelijk hebben. Heeft de Ne derlandse overheid gefaald en plukt 'onze' industrie daar nu de wrange vruchten van? Geen president-directeur van een beetje industriële onderneming zal die vraag met een serieus 'ja' beantwoorden. De problemen waar de diverse bedrijven mee kampen, zijn namelijk op ande re oorzaken terug te voeren dan het beleid dat in Den Haag wordt gemaakt. DEN HAAG YVONNE ZONDEROP Opeens is het 'de politiek' die als hoofdschuldige wordt aan gemerkt voor de economische problemen waarin ons land ver keert. Professor F. Rutten, voor malig topambtenaar op het mi nisterie van economische za ken, beklaagde zich er het afge lopen weekeinde over dat 'dit kabinet' door eerst te veel uit te geven en vervolgens te veel te bezuinigen, het economisch kli maat ernstig heeft geschaad. Professor M. Jonkhart, presi dent-directeur van de Nationale Investeringsbank NIB, betoogde dat 'de politiek' te weinig geld uittrekt voor steun aan de indu strie. In vergelijking met landen om ons heen zou Nederland op dit punt een slecht figuur slaan. Het is een verwijt dat de laatste dagen vaker weerklinkt. Het heeft Nederland de laatste jaren ontbroken aan een goed indus triebeleid, meent men. Had ons land destijds maar meer geld uitgetrokken voor steun aan het industriële bedrijfsleven in plaats van het te besteden-aan belastingverlaging of aan uitke ringen voor werklozen, luidt de kritiek. Het is overigens opval lend dat veel mensen die nu dé ze kritiek spuien, eerder juist Vernuftig Neem nu Hoogovens. Dat zucht onder de wereldwijde overpro duce van staal, en daarbij vooral de dumping van goed koop staal uit Oost-Europa. De sector zal dat zelf, met behulp van de Europese Commissie moeten oplossen, zo geven de bedrijven zelf meteen toe. Ook de problemen waar Philips mee worstelt, hebben weinig met 'politiek Dën Haag' van doen. Het concern wachtte te lang met noodzakelijke reorganisa ties en zit nu met het extra na deel van een wereldwijde eco nomische stagnatie. Fokker dan, zullen sommigen roepen. Dat blijft inderdaad niet zelfstandig, maar natuurlijk wel bestaan, net als alle hoogwaar dige werkgelegenheid daar. Zelfs DAF verdwijnt vermoede lijk niet van de aardbodem. Waarschijnlijk verrijst er - met behulp van de overheid - een nieuwe DAF, waar vernuftige vrachtwagens zullen worden gebouwd. Critici die 'de politiek' een ge brekkig industriebeleid verwij ten, lijken welhaast te vergeten dat hele delen van de vader landse industrie zich voortreffe lijk weren in deze moeilijke tij den. Niet alleen industriële multinationals als Unilever, Shell of Akzo doen het goed; ook talloze kleinere bedrijven houden hun hoofd boven water. Niet te ontkennen valt dat het economisch tij tegenzit. De winsten zijn niet overal opti maal en niet iedere baan kan behouden blijven. Talloze in dustriële ondernemingen heb ben - veelal door de markt ge dwongen - de handen ineenge slagen. Recente voorbeelden zijn de grote papierfusie van KNP, BT en VGR en het samen gaan van Bols en Wessanen. Dat is niet voor alle betrokke nen even leuk, want natuurlijk kosten dit soort fusies werkgele genheid. Maar ze stellen uitein delijk ook werkgelegenheid vei lig, omdat de kansen op voort bestaan van de onderneming vergroten. Bovendien moeten we niet ver geten dat ook in het buitenland talrijke bedrijven voor hun le ven vechten. Soms verliezen ze, zoals het inmiddels failliete Duitse staalbedrijf Klöckner. Soms moeten ze diep snijden om overeind te blijven, zoals Mercedes Benz óf Siemens. In ieder geval geven ze niet meten de Bondsregering de schuld van hun problemen. Hemd Gelukkig pompt de Nederland se overheid geen miljarden in bodemloze putten meer. Steun operaties zoals destijds bij RSV helpen uiteindelijk geen steek. Maar 'de politiek' laat zich wel degelijk het nodige gelegen lig gen aan 'de industrie'. Philips heeft jarenlang subsidies gekre gen voor technologisch onder zoek, en als het alleen aan het Nederlandse kabinet lag, had de Eindhovense multinational de Europese steun voor HDTV al lang binnen. Het is ook geen kwestie van geld alleen. De industrie kan veel baat hebben bij een be- drijfsvriendelijk klimaat, en als de critici van 'politiek Den Haag' dat klimaat willen helpen verbeteren, zullen de onderne mingen dat slechts toejuichen. Voorlopig is weer eens gebleken dat ook in Nederland het hemd nader is dan de rok. Nu ons land ten lange leste wordt ge troffen door de economische te rugval die in heel Europa al slachtoffers maakte, laaien de emoties op. Dat 'onze nationale trots' het niet langer bolwerkt als zelfstandige vrachtwagenfa briek, blijkt veel diepere won den te slaan dan het feit dat de Nederlandse vestiging van de Amerikaanse computerreus IBM fors moet inkrimpen. Ook al gaat er in beide gevallen uit eindelijk evenveel werkgelegen heid verloren en is het voor de betrokken werknemers allemaal TOKYO «SUVENDRINI KAKUCHI De zeer goed opgeleide Japanse beroepsbevolking wordt inter nationaal geprezen als een van de pijlers van de succesvolle Ja panse economie. Maar het strakke schoolsysteem heeft ook een schaduwzijde. De zware druk op Japanse leerlingen zoekt steeds vaker een uitweg in onderling geweld en intimida tie. Soms tot de dood erop volgt. Vorig maand stierf de 13-jarige Yuhei Kodama na onophoude lijk gepest en mishandeld te zijn doorzijn klasgenoten. De jon gen werd door zeven mede scholieren in elkaar geslagen en vervolgens in lappen gerold waarna hij stikte. ,,De intimidatie heeft een onge kende omvang bereikt. Dat is het gevolg van de groeiende frustratie onder leerlingen die een groot deel van hun jeugd hebben moeten opofferen om de zware studieschema's te kunnen volgen", zegt onder- wijsspecialist Tamotsu Zengo- ku. In 1991 waren 22.000 leer lingen het slachtoffer van 'iji- me': intimidatie of mishande- ling. Het Japanse schoolsysteem staat overal in hoog aanzien. Maar in Japan zelf worden steeds vaker vraagtekens ge plaatst bij het rigide onderwijs stelsel. Kinderen maken lange schooldagen en zitten tot in de late avond huiswerk te maken. Daardoor is er bijna geen ruim te voor echt contact met de fa milie, zo stellen pedagogen. Kodama's ouders bijvoorbeeld wisten niet dat hun zoon op school werd geplaagd. Daar kwamen ze pas achter toen hij dood was. Een basisscholiere neemt even een rustpauze. Het schoolsysteem van Japan staat overal hoog in aanzien n geplaatst bij het rigide onderwijsstelsel. Japanse kinderen durven hun ouders wat dat betreft niet in vertrouwen te nemen uit angst alleen afkeurende blikken als reactie te krijgen, zegt Moyeko Tawara, schrijfster van onder- wijsboeken. Slachtoffers van in timidatiepraktijken vertellen dan ook dat ze vaak helemaal alleen staan als ze verbaal of fy siek worden mishandeld, da genlang door de hele klas wor den genegeerd, of gedwongen worden geld of spullen af te staan. Vorig jaar september pleegde een 11 -jarig jongetje zelfmoord door zich aan een boom op te hangen. Hij liet een briefje ach ter waarin hij vertelde dat hij een einde aan zijn leven maakte omdat hij er niet meer tegen kon door iedereen in de Idas ge haat te worden. Volgens onder- wijsspecialisten ligt de wortel van het kwaad bij de scholen zelf die met het toepassen van lijfstraffen het slechte voorbeeld geven. Geweld wordt daardoor als iets normaals gezien. „De hele wereld is jaloers op de eco nomische kracht van Japan. We hebben echter ons geestelijke geluk verloren. Maar dat weet de wereld niet", zegt onderwijs- specialistZengoku. DEN HAAG «JAN HARREN De stormloop op de verzekeringmaat schappijen van bedrijven die voor hun personeel aanvullende verzekeringen op de WAO willen sluiten, wordt met de week groter. Bang om te laat te zijn, melden zij zich met duizenden per dag. Bij de meeste verzekeraars moeten contrac ten voor de aanvullende WAO-verzekering voor 26 april zijn afgesloten, wil men al het personeel meeverzekerd krijgen. Deze maatschappijen hanteren een 'inloopperio de' van drie maanden na het besluit van het kabinet om de WAO te veranderen. Een en kele maatschappij houdt 1 juli aan. de da tum waarop de wijziging van de WAO ver ondersteld wordt in te gaan. De verzekeringen moeten het gat opvullen dat de politiek in de WAO-uitkeringen heeft 'geslagen. Alleen al de vier grote verzeke raars op dit terrein (De Ainersfoortse, Na tionale Nederlanden, Aegon en Interpolis) krijgen elk dagelijks vele honderden offerte- aanvragen binnen. Alle verzekeringen-die tot 26 april (respec tievelijk 1 juli) worden gesloten, krijgen een terugwerkende kracht tot 25 januari 1993. De assuradeurs garanderen dat al het per soneel van de betrokken onderneming dan is meeverzekerd. Dat geldt onverkort, ook al zou een personeelslid na 25 januari nog in de Ziektewet zijn gekomen en zelfs al zou het er nu al naar uitzien dat de WAO het eindstation wordt. Anti-selectie D§ gewijzigde wet geldt voor alle werkne mers die per 26 januari 1994 in de WAO te rechtkomen. Dat zijn de werknemers die na 25 januari 1993 in de Ziektewet zijn beland en niet binnen een jaar hersteld zijn. Wie op of voor 25 januari al in de Ziektewet of de WAO liep, blijft onder de regels van de oude WAO (70 procent van het laatst ver diende loon) vallen. De 'nieuwe' WAO'ers krijgen lagere uitkeringen. De particuliere assuradeurs zijn van meet af aan in de weer gegaan om het bedrijfsleven polissen te bieden waarmee de schade aan de WAO kan worden gerepareerd. Ze bie den echter alleen collectieve verzekeringen aan waarmee al het personeel van een on derneming wordt verzekerd. Ze willen daar mee voorkomen dat mensen zich pas voor de verzekering aanmelden wanneer ze voor arbeidsongeschiktheid te vrezen hebben (anti-selectie). In de premieheffing kan het wel verschil maken of een bedrijf naar verhouding veel of juist weinig personeelsleden in de WAO (en de daarbij horende aanvullende veize- kering) ziet verdwijnen. De vakbonden heb ben daar nogal wat moeite mee omdat de WAO een werknemersverzekering is waar voor werknemers ook de premie betalen. Wordt de redenering van de verzekeraars doorgetrokken, dan zouden werknemers hoge premies voor de aanvullende verzeke ring moeten betalen als een verhoudingsge wijs groot gebruik van de WAO toe te schrij ven is aan de arbeidsomstandigheden. Het is immers vooral de werkgever die daar wat aan kan doen en niet de werknemer. 'Reparatie' In de CAO-onderhandelingen, die deze maanden plaats hebben, is de 'reparatie' van de WAO-uitkeringen onderwerp van felle discussie. Zeker waar onderhandeld wordt over een CAO die voor een hele be drijfstak geldt, zijn de werkgeversonderhan delaars scherp tegen afspraken over aanvul lingsverplichtingen die voor alle onderne mingen in de betreffende bedrijfstak zou den gaan gelden. De vakbeweging wil de aanvulling echter jui$t zo veel mogelijk voor hele bedrijfstak ken tegelijk zien te regelen. Op zijn minst zouden CAO's een artikel moeten bevatten die het sluiten van de aanvullende WAO- verzekering in alle bedrijven verplicht stelt. In de aanloop naar de CAO-onderhandelin gen is van ondernemerszijde gesteld dat eventuele reparatie van de WAO-uitkerin gen in geen geval tot hogere kosten voor de werkgevers zouden mogen leiden. Van vak bondskant is er echter ook al op gewezen dat de verlaging van de WAO-premie ruim te biedt voor de financiering van de aanvul ling. Ondernemingen die na 25 april (respectie velijk 1 juli) nog geen aanvullende verzeke ring hebben gesloten, zullen niet automa tisch al hun personeel verzekerd kunnen krijgen. Dan gaan verzekeraars via keurin gen bekijken welke personeelsleden zij we gens een of ander gebrek geheel of gedeel telijk buiten de verzekering wensen te hou den. Die werknemers zouden het dan met alleen de verlaagde WAO-uitkering moeten doen wanneer zij arbeidsongeschikt raken. De aanvullende verzekering is trouwens voor alle ondernemingen die personeel in dienst hebben, te sluiten. Ze is zelfs bereik baar voor bedrijven die maar één werkne^ mer of werkneemster hebben. Zelfs in zo'n geval zal een 'collectief contract' worden gesloten. Het bedrijf heeft dan wel de ver plichting om elk personeelslid dat er bij komt, ook in het 'collectief onder te bren gen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 2