Uiterstegracht overhoop
Voorhoutse chef
wint hoge prijs
Leiden Regio
MIC wil ook 'metaalbakken'
'Leger' mag niet inzamelen
Springplank over de singel
Klapstuk zoekt vrijwilligers
WOENSDAG 10 FEBRUAR11993
gert visser. plv -chef aad rietveld. 0
Papier, GFT-afval en glas. Om
het milieu te sparen moeten ze
allemaal apart worden ingele
verd. Maar ook metalen en alu
minium belasten het milieu.
Het Milieu Informatie Centrum
(MIC) aan de Morsstraat wil dat
Leidenaren ook daar rekening
mee houden. Ze moeten hun
metalen, aluminium, blik en
ijzer platslaan en daar inleve
ren. Het MIC brengt de spullen
naar de metaalhandel, waar ze
worden gerecycled.
Het MIC hoopt dat op den
duur de gemeente het goede
voorbeeld gaat volgen. „Net als
glasbakken zouden er ook 'me
taalbakken' in de stad moeten
komen", zegt J. Klein, mede
werker van het MIC. Het produ
ceren van aluminium kost veel
energie. „Door deze stoffen va
ker te gebruiken kan onzettend
veel energie bespaard worden."
Tot nu toe hebben nog maar
weinig mensen hun metalen
naar het MIC gebracht. Maar
het inzamelingsproject is ook
nog maar een week oud. Klein
verwacht dat het in de toekomst
nog zal veranderen. „Zodra er
posters in de stad hangen en er
bekendheid is onder de Leidse
bevolking, zal het wel drukker
worden."
De metalen kunnen schoon
gemaakt en platgedrukt worden
ingeleverd bij het MIC. aan de
Morsstraat 43 in Leiden. Bij het
Kringloopproject en de Wereld
winkel kunnen ook metalen
worden ingeleverd.
leiden loman leefmans
De gemeente heeft voor 1993
het Leger des Heils geen toe
stemming gegeven in Leiden
een kledinginzamelingsactie te
houden. Er mogen in Leiden
maar vier acties per jaar worden
gehouden en die zijn al toebe
deeld aan andere instanties. De
kans is groot dat ook in 1994 het
Leger niet aan de beurt komt.
Tegen deze gang van zaken
heeft het Leger des Heils be
zwaar gemaakt.
„Er zijn dertien aanvragen
voor de vier toegestane
lingen binnengekomen. Via een
eerlijk roulatie-systeem komt
het Leger de Heils, dat de afge
lopen drie jaar wel heeft ingeza
meld, dit jaar niet aan de
beurt", aldus J. van Panhuis, die
bij de politie belast is met de
uitgifte van de benodigde ver
gunningen.
Dat het Leger des Heils drie
jaar achtereen in Leiden huis-
aan-huis textiel mocht ophalen,
kwam omdat er weinig andere
aanvragen waren. Nu dat er
voor 1993 dertien zijn. is de
kans groot dat zelfs in 1994 nog
geen vuilniszak met lompen
richting het Leger gaat.
Volgens rayonmanager A.
Sprokkereef moet in die situatie
verandering komen: „De vraag
naar oude kleding is groot. In
Leiden zouden burgemeester en
wethouders er goed aan doen
méér dan vier keer een inzame
ling toe te staan. Dat komt de
kwaliteit van de kleding ook ten
goede. Die rot anders bij de
mensen toch maar weg in
schuurtjes en rommelhokken."
Panhuis kan slechts beloven,
dat hij het probleem aan B en W
zal voorleggen.
D66 niet blij
met nieuwe
alarmnummers
leiden
„Nou komen er weer allemaal
nieuwe alarmnummers." Frac
tievoorzitter P. Langenberg van
D66 toonde zich gisteravond in
de Leidse gemeenteraad niet
gelukkig met de nieuwe alarm
nummers van de politie in Lei
den en regio. De politie kon
zich beter druk maken om ver
betering van het landelijk num
mer 06-11.
„Twee jaar geleden werd voor
een kort, landelijk alarmnum
mer gekozen. Dit nummer moet
gewoon goed werken. Als nu
blijkt dat dit nummer het lang
niet altijd even goed doet, dan
moet daar verandering in ko
men. Maar er moeten zeker
geen lange en ingewikkelde
nummers bij komen", zei Lan
genberg.
Burgemeester Goekoop ver
zekerde Langenberg, dat aan
een betere bereikbaarheid van
het 06-11 nummer wordt ge
werkt. „De nieuwe nummers
van de politie worden alleen
een soort vangnet", zei Goe
koop. „Want 06-11 maakt uiter
aard ook fouten."
Sanering van vervuilde grond duurt ongeveer drie maanden
Zo'n drie maanden lang moet een aantal bewoners van
de Uiterstegracht zich behelpen met loopplankjes naar
de voordeur, omgespitte tuinen en moeilijk bereikbare
schuurtjes. De provincie begint er eind maart met het
schoonmaken van de ernstig met chloride-verbindingen
vervuilde bodem. Een ingewikkeld karwei, waarbij de
verontreiniging tot ver onder de huizen wordt 'weggegra-
ven'.
LEIDEN ERNA STRAATSMA
Gevaar voor de volksgezond
heid is er niet, zei een woord
voerder van de provincie gister
avond tijdens een informatieve
bijeenkomst over de sanering.
Ongemakken zijn echter niet uit
te sluiten.
De bewoners van de Uiterste
gracht nummer 43 tot en met
nummer 57 ondervinden de
meeste hinder van de sanering.
Eerst wordt de grond aan de
voorkant van hun huizen tot
zo'n anderhalve meter afgegra
ven. Dan is de achtertuin aan de
beurt en vervolgens wordt er
onder de woning schoonge
maakt. Tijdens deze werkzaam
heden worden de kruipruimten
onder de woningen geïsoleerd
om verdere verspreiding van
het verontreinigde grondwater
te voorkomen.
De kem van de vervuiling ligt
vermoedelijk onder nummer
49. Daar gaat het trottoir als
eerste open, waarna de overige
huisnummers aan de beurt zijn.
Het afgraven yan de grond rond
de huizen neemt naar verwach
ting zo'n vier tot zes weken in
beslag. Na ontgraving en het
aanbrengen van drainagebui
zen wordt het terrein weer aan
gevuld met schone grond.
„Tijdens het schoonmaken
zul je misschien wel iets ruiken,
maar het zal niet gevaarlijk
zijn", kregen de bewoners gis
teravond te horen. „Denk aan
de lucht van correctievloeistof,
zoiets zit hier ook in de grond.
Het zijn narcotische middelen:
als je deze zeer vluchtige stoffen
in grote hoeveelheden inademt
kun je van je stokje gaan. Maar
dat risico bestaat eigenlijk al
leen voor de mensen die daar in
die kleine kruipruimten aan het
werk zijn." En voor hen zou dat
risico ook zeer klein zijn. De
stoffen in de grond worden
door de provincie niet als zeer
gevaarlijk beschouwd. „We be
ginnen eind maart omdat het
dan nog koud is. Dan is er wei
nigverdamping."
Deel twee van het werk be
staat uit het afgraven van de rij
baan voor de genoemde huizen.
Tot bijna vier meter diep gaat
de provincie de grond in om
oude rioleringen en een overge
bleven 'bezinkput' op te sporen.
De inhoud van riool en put
hebben de bodemvervuiling
vermoedelijk veroorzaakt. Ze
behoorden toe aap oude textiel
fabrieken die vroeger op deze
plaats stonden. In 1980 zijn de
ze fabriekspanden gesloopt,
waarna er huizen voor in de
plaats kwamen, in 1985 werd de
verontreiniging van het grond
water ontdekt.
Na het schoonmaken van de
grond blijft het drainagesysteem
nog geruime tijd in werking om
het grondwater in de buurt te
zuiveren. De provincie houdt er
rekening mee dat dat nog zo'n
tien jaar duurt. In een Van de
carports onder de huizen aan
de Uiterstegracht wordt een
kleine zuiveringsinstalltie ge
plaatst om het water te Filteren.
De bewoners hoorden de toe
lichting op de schoonmaak-
plannen gisteren enigszins gela
ten aan. Last zullen ze er zeker
van hebben, maar er zit niets
anders op.
leiden Er komt toch een nieuwe Paterbrug
over de Witte Singel. Nadat de gemeente een
paar jaar geleden meende geen geld te heb
ben om de totaal versleten brug te vervangen,
wordt nu toch zes ton vrijgemaakt. Met de
nieuwbouw komt een einde aan jarenlange
discussies over dit uit 1913 daterende karak
teristieke bruggetje.
De Paterbrug werd destijds opgetrokken uit
boomstammen zodat, met de Hortus op de
achtergrond, een natuurlijk effect zou ont
staan. In de oorlogsjaren werd de brug vrijwel
geheel opgestookt in de kachels van vele Lei-
denaars, waarna de oeververbinding in 1945
werd hersteld. Inmiddels zijn de leuningen
van de brug afgezet met dranghekken omdat
het gevaar bestaat dat ze afbreken.
Drie jaar geleden al vatte de gemeente het
plan op de Paterbrug te vervangen. Er werd
een wedstrijd voor architecten uitgeschreven,
maar toen een beslissing moest worden ge
nomen vond de gemeente nieuwbouw toch te
duur en werd besloten de oude brug te
renoveren. Nu de cijfers nog eens zijn nagere
kend blijken de kosten van nieuwbouw en re
novatie elkaar niet veel te ontlopen. Wethou
der T. Van Rij wil het college daarom voor
stellen toch een nieuwe brug aan te leggen.
Het door hem uitgekozen ontwerp het is
inmiddels goedgekeurd door de welstands
commissie werd voor de wedstrijd in 1990
ingestuurd door het architectenbureau Win-
termans. Van Rij passeert met zijn keuze de
jury, die destijds de voorkeur gaf aan een an
der plan. Het Wintermans-bruggetje (zie te
kening) bestaat uit twee gebogen liggers met
een geasfalteerde staalplaat als brugdek.
Door zijn vormgeving heeft het iets weg van
een springplank over de singel.
Overigens heeft de eerste bezwaarmaker
zich al bij de gemeente gemeld. Het oud D66-
raadslid en architectuurhistoricus W. Kuyper
noemt het ontwerp van een 'onthutsende le
lijkheid' en 'gespeend van iedere creatieve
fantasie'. De in het nabij gelegen Vreewijk
wonende historicus vindt de nieuwe brug een
schande voor het beschermd stadsgezicht en
beroept zich op het besluit van de gemeente
het huidige bruggetje te restaureren.
Speel-o-theek Klapstuk is op
zoek naar vrijwilligers die mee
willen helpen met het uitlenen
van speelgoed. De speel-o-
theek is woensdag, donderdag
en zaterdag open. Op zaterda
gen is de behoefte aan vrijwilli
gers het grootst.
Voor leden is Klapstuk vanaf
24 februari tot en met 21 maart
ook op zondag open. Dan kun
nen kinderen in de speel-o-
theek komen spelen. Voor de
zondagen zijn ook vrijwilligers
nodig, die thee, koffie en limo
nade schenken.
Belangstellenden kunnen 's
avonds of in het weekeind con
tact opnemen met Jet Sebus, te
lefoonnummer 144925, of met
Gerard Broekmans 123271. Zij
kunnen ook tijdens de ope
ningsuren langskomen in het
pand aan de Pieterskerkchoor-
steeg 15.
Voor 'ravioli de caille'
De pikdonkere brandgangen maken van
de Calandstraat en omgeving een
paradijs voor dieven en ander gespuis.
Dat is onaanvaarbaar, vindt de kersverse
bewonerscommissie Samen Vooruit. De
commissie streeft met volle inzet naar
licht in de duisternis.
Leemansstraat al
vier keer
ingebroken", zegt
Ria de Bruin,
penningmeester van
bewonerscommissie Samen
Vooruit. Hoewel je niet kunt
stellen dat het naar
waterbouwkundigen genoemde
groepje straten in de Lage Mors
extreem in trek is bij het
dievenvolkje, is er bij de
bewoners van de 214 huizen
toch een gevoel van
onveiligheid ontstaan.
„Laatst was er een diefdie hier
op een zondag een huis binnen
kroop door een klein raampje.
De moeder was naar de kerk.
De dief komt de kamer van een
van de slapende zoons binnen
en zegt: „Blijf maar lekker
liggen, hier is toch niks van
waarde." Vervolgens gaat hij
een andere kamer binnen waar
een andere zoon met zijn
vriendin ligt te slapen. Die
jongen zet gelijk de
achtervolging in, maar de dief
kan door de voordeur
wegkomen. Zo brutaal zijn ze
tegenwoordig", vertelt
secretaris Nico Molenaar. Deze
i spectaculaire insluiping werd
bij klaarlichte dag uitgevoerd,
en staat dus eigenlijk los van de
inbraken die meestal 's nachts
worden gepleegd, onder
dekking van de inktzwarte
duisternis in de poorten achter
de huizen. Maar toch.
Licht
Veilig voelen de bewoners zich
dus niet, achter hun woningen.
„Er zijn al mensen die 's avonds
liever niet omrijden, maar hun
fiets door de voordeur naar bin-
nep brengen. Ik wil niet bewe
ren dat de kans groot is dat je
achter je huis overvallen wordt,
maar aangenaam is het niet om
daar te vertoeven", zegt Mole
naar. Een bijkomend probleem
is dat de bredere brandgangen
door fietsers en bromfietsers 'als
sluipweg worden gebruikt. „Ik
werd laatst bijna van mijn sok
ken gereden. Veel bewoners kla
gen erover. Als je nou naar je ei
gen huis gaat kan ik me voor
stellen dat je niet afstapt, maar
sluipverkeer van de Storm Buy-
singstraat naar de Lage Mors-
weg moeten we hier niet heb
ben. De kans op een botsing is
groot in de duisternis, vandaar
dat een goede verlichting ook
op dit punt zijn dienst zal be
wijzen", zegt Molenaar, als
voormaligambulancebestuur-
der vertrouwd met ongelukken.
Lichter
Het aanbrengen van lampen
blijkt een gecompliceerde kwes
tie, heeft de bewonerscommis
sie inmiddels ondervonden. En
dat niet eens vanwege de in dit
soort gevallen zo beruchte te
genwerking van de bevoegde
instanties. „De kosten vormen
het probleem. De verlichting
mag niet zo duur zijn dat de
huur er met enkele tientjes per
maand voor verhoogd moet
worden. Dat zullen de bewoners
nooit accepteren. I let energie
bedrijf wil een veilige oplossing,
dat is begrijpelijk. Het aanbren-
Nico Molenaar en Ria de Bruin in de brandgang achter de Calandstraat.
,Een sluipweg en een paradijs voor criminelen."
FOTO JAN HOLVAST
gen van een elektriciteitskabel
onder de grond zou het mooist
zijn, maar dat is veel te duur. De
stroom zal dus uit onze wonin
gen moeten komen", vertelt
Molenaar.
De lampen kunnen niet laag te
gen de muren worden geplaatst,
omdat ze daar ten prooi zullen
vallen aan vandalisme. Daar is
de bewonerscommissie stellig
van overtuigd. Een goede be
taalbare oplossing is het op en
kele meters hoogte spannen
van zwaar geïsoleerde elektrici
teitsdraden. waaraan de lampen
met schemerschakelaars wor
den opgehangen. Voorde hele
buurt, Leeghwalerstraat, Storm
Buysingstraat, Dijkstraat. Con-
radstraat, Leemansstraat en Ca
landstraat zijn ongeveer 35 lam
pen nodig.
Lichtst
Via het Piko Crimi-project, het
project ter voorkoming van cri
minaliteit van de gemeente
wordt een derde deel van de
kosten gesubsidieerd. De wo
ningbouwvereniging Leiden, ei
genaar van de huurwoningen in
de buurt zou de rest moeten
opbrengen. „Als wij een goed
plan inleveren is de kans groot
dat de verlichting er komt, met
een geringe huurverhoging van
een gulden per maand bijvoor
beeld. Het probleem is nu nog
om de buurt op één lijn te krij
gen. We moeten mensen zien te
vinden die bereid zijn de
stroom via hun woning te leve
ren. Zij hoeven de kosten na-
tuurlijk niet te betalen; dat
wordt via het energiebedrijf ge
regeld", zegt Molenaar. Verder
worden er problemen verwacht
ten aanzien van het licht. „Niet
iedereen zal het prettig vinden
dat het licht in zijn of haar
slaapkamer schijnt. Daar moet
een oplossing voor worden ge
zocht. Het zal niet meevallen ie
dereen op een lijn te krijgen,
maar daar is een bewonerscom
missie voor. We lossen het de
mocratisch op. Als meer dan de
helft voor is komt de verlichting
er. We zijn van plan huis-aan-
huis een enquête te houden.
Maar het is buiten kijf dat die
verlichting er moet komen, dat
is in iedereens voordeel", zegt
Molenaar. (FB).
Frank Buurman en Loman Leef mans
tel:071-16.14.18
VOORHOUT/AMSTERDAM
IRENE NIEUWENHUUSE
Een ravioli de caille. Een voor
gerecht van twee ravioli's ge
vuld met een mengsel van fijne
groente en stukjes eendenpaté
op een bedje van roergebakken
Italiaanse spinazie. Daarbij een
rosé gebraden kwartelpootje en
een schuin gesneden kwartel
borstje. Daaromheen een saus
van kwarteljus, room en bie
slook. Het zijn de gerechten
waarmee Voorhouter J.J. Men-
enteau, chef-kok van het Gol
den Tulip Barbizon Centre in
Amsterdam, een van de hoogste
culinaire Nederlandse onder
scheidingen in de wacht heeft
gesleept: de faestlé Zilveren
Koksmuts.
Menanteau (35 jaar) is van
oorsprong Fransman en komt
uit een gezin, waar koken tot
een belangrijke levenstaak is
verheven. De familie telt mo
menteel zeven koks. Hij begon
zijn horeca-loopbaan op 15-ja-
rige leeftijd als leerling bij een
sterrestaurant. Via eenzelfde
functie in Luxemburg werkte hij
daarna als chef-kok op een crui
seboot, waar hij leerde hoe hij
dagelijks 1200 mensen 'perfect'
van een exclusieve maaltijd
moest voorzien. Zijn militaire
diensttijd vervulde hij als kok bij
een generaal in een kazerne bij
Fontainebleau. „De generaal
was zeer kritisch eri ik mocht in
die twee jaar nooit dezelfde
maaltijd voor zijn gasten berei
den."
Ster
Na zijn diensttijd kwam
Menanteau naar Nederland.
Eerst als chef-kok bij hotel
Noordzee in Noordwijk en
daarna in dezelfde functie bij
De Oude Geleerde Man in Ben-
nebroekv Of het helemaal aan
hem te danken is dat het laatste
restaurant in 'zijn' tijd een ster
kreeg, weet hij niet zeker, maaar
blij was hij er wel mee. „Koken
voor een ster is het mooiste wat
er is. Maar in je eentje kun je
geen ster krijgen. Iedereen, van
af de jongste'bediende tot de
eerste ober, moet er met hart en
ziel aan meewerken. Alleen met
een ploeg vakmensen kun je dat
doel bereiken."
Desalniettemin keerde hij na
het bereiken van dit hoogtepunt
terug naar Frankrijk om de de
laatste kneepjes van het vak te
leren. Twee jaar geleden werd
hij aangesteld als chef-kok bij
Barbizon, dat geen ster heeft.
'Het ligt volgens de Voorhoutse
kok echter voor de hahd dat een
hotel moeilijker een ster ver
krijgt dan een restaurant. „De
drempel om in een hotel te
gaan eten, ligt hoger. Daarnaast
heeft eén hotel meer belangen.
Daar moet je nuchter in blij-
Envtensoep
Als Menanteau thuis is, kookt
hij het liefst 'heerlijk Hollands'.
„Wat is er lekkerder dan boe
renkool, erwtensoep, haché en
kapucijners met spek." Hij is,
misschien wel om zijn liefde
voor deze gerechten, vol lof over
de kookkunsten van de gemid
delde Nederlandse vrouw of
man. Ook de grote variatie van
restaurants in Nederland weet
hij hooglijk te waarderen.
„Soms is het gewoon te moeilijk
om een keuze te maken. De
Chinese-, de Japanse-, de
Griekse-, de Thaise'-: waar kun
je hier niet allemaal uit kiezen?"
Menanteau geeft zijn eigen
kookkunst het predikaat 'na
tuurlijk'. Kabeljauw moet naar
kabeljauw smaken en wildzwijn
naar wildzwijn. Groenten en
kruiden hebben in verhouding
met vlees en vis naar zijn idee
vaak een wat onderbedeelde
plaats in menig restaurant-keu-
ken.
Een chef-kok, legt Menanteau
verder uit, behoort alle touwtjes
in handen te hebben. De acht
tien mensen die momenteel bij
hem werken, weten dat maar al
te goed en accepteren zijn auto
riteit. Hij zegt altijd aanwezig te
zijn bij het bereiden van de
vlees- en visgerechten en de
daarbij behorende sauzen.
„Ik heb het volste vertrouwen
in m'n personeel, maar controle
moet er zijn.
Een keuken vraagt om een hi
ërarchische structuur. Je kunt
tijdens een maaltijd bereiden
niet met een leerling gaan over
leggen. 'Ze mogen van mij best
een keer een fout maken, de
tweede keer is dat een stuk
minder leuk, maar als ze het
een derde keer verpesten vallen
er klappen..."
