Pitbull van Van Tol is
scheet van een beest'
'Alsof alleen rampfoto's mogen winnen'
Hulp voor beesten met
emotionele stoornissen
Het Gesprek van de Dag
'Franse auto zit vol deuken!'
DINSDAG 2 FEBRUAR11993
19
chef» willem spierdijk, c
-CHEF MEINDERT VAN DER K,
Voor de jury van de Zilveren Ca
mera, een prestigieuze prijs
voor de persfoto van het jaar,
was er geen twijfel mogelijk. De
foto van Ellen van Lange na de
finish van haar gouden race in
Barcelona was de beste en dus
werd de Alphense fotograaf
Hans Heus tot winnaar uitge
roepen. „En we gaan daarover
later niet meer in discussie,
want dan kun je wel aan de
gang blijven", zegt Leidenaar
Dirk Ketting, die voor de vierde
keer voorzitter was van die jury.
Vooraf was echter voor vele fo
tografen de foto van een zwaar
aangeslagen koningin Beatrix
die de Bijlmerramp aan
schouwt, een geheide winnaar
van de Zilveren Camera. De foto
van ANP-fotograaf Paul Stolk
baarde immers nfet alleen in
Nederland veel opzien, maar
werd in bijna alle gerenom
meerde buitenlandse kranten
gepubliceerd.
Nu zijn er collega's die vermoe
den dat deze plaat niet eerste is
geworden omdat het ANP als
enige bij de rondleiding van de
koningin aanwezig mocht zijn.
De Rijksvoorlichtingsdienst wil
de niet dat Beatrix met honder
den fotografen in haar kielzog
over het terrein kon lopen. De
foto werd kortom zonder enige
concurrentie gemaakt en dat
haalt enige glans van de aangrij
pende foto weg.
„Dat is totale onzin", zo rea
geert Ketting desgevraagd.
„Wanneer wij de foto's beoor
delen mogen wij niet weten wie
de makers zijn. Goed, je denkt
dat je soms een fotograaf aan
een bepaalde stijl wel kunt her
kennen. Maar wie hem gescho
ten heeft doet er in principe niet
toe. Dat geldt ook voor de om
standigheden waarin een prent
is gemaakt. De jury heeft er
geen malle moer mee te maken
of iemand nu is voorgetrokken
of niet. Het gaat ons alleen om
de foto," aldus Ketting, in het
dagelijks leven voorlichter bij
Vooraf was deze foto een geheide
het Academisch Ziekenhuis Lei
den.
Ook speelde het feit dat ANP-
fotograaf Paul Stolk al meer
prijzen heeft gewonnen volgens
Ketting geen enkele rol. „De
winnaar van dit jaar, Hans
Heus, heeft in het verleden ook
al meer prijzen gewonnen. Al
maakt iemand vier keer achter
elkaar de beste foto, dan wint
hij ook vier keer. Het gaat ons
om de kwaliteit van de plaat."
Waarom voor de categorie
nieuws door de jury is gekozen
voor een sportfoto, is een ande
re vraag die Ketting al veelvul
dig heeft moeten beantwoor
den. „Alsof foto's van hard
nieuws zoals rampen alleen
maar mogen winnen. Dan krij
gen we een raar soort competi
tie: wie de meeste doden heeft
die wint. Nou, dan zouden wij
snel klaar zijn. Maar afgezien
daarvan, de rampen zijn bij de
Zilveren Camera ook dit jaar
heel goed vertegenwoordigd."
Naar de persoonlijke mening
van Ketting is de foto van Heus,
werkend voor de Volkskrant, in
veel opzichten een terechte
winnaar. „De plaat is exact op
het juiste moment genomen.
Hij is technisch perfect en toont
heel veel emotie. Je ziet de te
leurstelling op de gezichten van
de andere atletes. In mooi con
trast daarmee zie je de emotie
over.de overwinning op het ge
zicht van Ellen van Langen. Van
dit moment hebben wij trou-
foto anp/paul stolk
wens van verschillende fotogra
fen inzendingen gekregen, maar
die van Heus stak er echt'met
kop en schouders boven uit."
De jury van de Zilveren Camera
kreeg voor 10 verschillende ca
tegorieën zo'n 4000 foto's bin
nen, afkomstig van 300 fotogra
fen. De uitreiking van het zilve
ren kleinnood aan Alphenaar
Hans Heus is op zaterdag 3
april.
meindert van der kaau
Bob de pit-bull heeft een prima
humeur. Als zijn baas Ed van'
Tol de voordeur opendoet en de
schrijver dezes binnenlaat, staat
de hond al te kwispelen in de
gang. „Een scheet van een
beest", zegt Van Tol. Op dat
moment is dat al een
overbodige opmerking, want
Bob likt dat het een aard heeft.
Een zeer gastvrije hond, deze
Bob.
Van Tol is allerminst te
spreken over de klopjacht die
naar zijn mening is geopend op
de pit-bull. De wet die verbiedt
deze honden te fokken, te
verhandelen en te houden -
alleen huidige eigenaars hoeven
hun dier niet weg te doen - is bij
hem in het verkeerde keelgat
geschoten. .Afgrijselijk. Dat is
gewoon schofterig. Wie dat
heeft bedacht, heeft geen
verstand van honden."
Even voor alle duidelijkheid,
Van Tol (48) is een
hondenkenner. Hij heeft een
bewakingsbedrijf in Leiden
waarvoor hij bouviers gebruikt.
Maar hij zette in het verleden
ook dobermanns en rottweilers
in, om maar eens wat te
noemen. En de sympathieke
Bob houdt hij gewoon als
huisdier. „Gabor (de
staatssecretaris van Landbouw
en Visserij, het ministerie dat de
wet uitvaardigde, red.) kan nog
geen bloemkool van een konijn
onderscheiden. Hij weet
absoluut niet waarover hij
praat. Vijftien pit-bulls bijten,
dus alle pit-bulls bijten. Zo'n
redenering.."
Dan volgt een verhandeling
over de pit-bull. „Het zijn de
eigenaars die zo'n beest slecht
maken. Sommige mensen
weten echt niet hoe ze met een
pit-bull moeten omgaan.
Honden hebben allemaal een
karakter. Dat kun je stimuleren
of dimmen. De eerste paar
maanden kun je zo'n dier nog
vormen." Een voorbeeld: „Toen
Bob vijf weken was, heb ik hem
gehaald. Ik had hier een geit
staan in de tuin. Bob vloog hem
meteen naar zijn strot. Dat ben
ik. hem af gaan leren. Niet met
slaan of schoppen, maar met
trekken aan de riem of door
hem streng toe te spreken. Eerst
moet je een hond leren wat hij
niet mag. Dan pas kun je hem
leren wat hij wèl mag."
Bob bleek een goede leerling
en is nu de gehoorzaamheid en
vriendelijkheid zelve. „Het gaat
om het beheersen van een
hond", zegt Van Tol. Hij pleit in
dat verband voor het invoeren
van een 'soort hondenrijbewijs'.
„Laat mensen trainingen volgen
met hun hond, neem ze
examens af. Pas als ze geslaagd
zijn mogen ze met hun hond de
straat op. Eigenlijk zou elke
hond op straat aangelijnd
moeten zijn. Dan ben je meteen
van het probleem af."
In het verbod op deze dieren
('het is niets meer of minder
dan het uitroeien van een ras')
ziet hij, dat moge duidelijk zijn,
niets. Helemaal niets. „Dat is
toch geen oplossing? Het begint
met de pit-bulls. Maar het gajes
dat deze dieren verpest,
gevechten met ze houdt, stapt
dan gewoon over op een andere
hond. Die flikkeren hun pit-bull
in de sloot en kopen een
Mastino Napolitano. Of een
andere Molosser (grote-
hondesoort, red.) en gaan
daarmee vechten. Die gasten
moesten ze castreren. En niet
de pit-bulls."
Ondertussen zit Bob met de
gebakken peren. FÏij is
inmiddels wèl onvruchtbaar
gemaakt. En geregistreerd.
Binnenkort krijgt Bob
bovendien de verplichte
tatoeage. „Natuurlijk", zegt Van
Tol. „Want anders pakken ze
hem en maken hem af.
Willekeur, vindt Van Tol.
„Laatst liep ik met Bob te
wandelen. Hij aan de lijn. Komt
er ineens een bouvier die hem
te grazen neemt. Kijk, er zijn
ook bouviers die kinderen
hebben dood gebeten.
Dobermanns en rottweilers ook.
Maar die hebben een
nummertje in hun oor, van de
Raad van Beheer op
kynologisch gebied. Daar wordt
niet naar om gekeken. Nou, de
„Het zijn de eigenaars die zo'n beest slecht maken. Sommige mensen weten echt niet hoe ze met een pit-bull
moeten omgaan."
foto henk bouwman
volgende keer heb ik een stalen
pijp bij me. Als zo'n beest Bob
dan aanvalt, sla ik hem neer."
H^t is tijd om een foto te
maken. Bob zit braaf naast zijn
baas en blikt met grote, treurige
ogen in de camera. Alsof hij
zich zorgen maakt over de
toekomst. Het ga je goed, Bob.
herman joustra.
Leidenaars verdeeld over rijles met 16 jaar
Han Lacourt: „Als het plan goed gebracht wordt ben ik ervoor. Maar dan is het wel belangrijk dat de be
geleiders goed geschoold worden en het juridische verantwoord is." foto •archief
'Van harte gefeliciteerd! Tjonge, zestien jaar al
weer, wat gaat het toch snel. Wanneer ga je ei
genlijk een brommer kopen? Nu heb je er de
leeftijd voor. Hoi, gefeliciteerd met je verjaar
dag! Je bent toch achttien geworden. Leuk joh,
wanneer heb je je eerste rijles?' Iedereen heeft
deze taferelen wel eens meegemaakt. Ze ont
breken op geen enkele 16de of 18de verjaardag.
Als het echter aan de Raad voor de Verkeersvei
ligheid ligt zal het er in de toekomst heel an
ders aan toe gaan. Hij kwam eind vorige week
met een plan, dat jongeren al vanaf hun zes
tiende in de auto toestaat. Bovendien zou er
vanaf de 'brommerleeftijd' zestien praktijkerva
ring opgedaan mogen worden onder begelei
ding van een ouder of andere bereidwillige.
Naast een kamermeerderheid steunen ook
ANWB en Bovag het plan, maar hoe zijn de re
acties in Leiden?
Een woordvoerder van de politie Leiden noemt
het 'in principe' een goede zaak. „Er moeten
dan in elk geval stevige voorwaarden komen.
Het mag niet zo zijn dat iedere 16-jarige naast
zijn vader kan gaan zitten en zo maar overal
heenrijdt. Een voordeel is dat autorijles een
vorm van verkeersles is en dat mogelijk van die
les bij de jongeren wat blijft hangen als ze op
hun brommer stappen. Het is goed dat ze op
jongere leeftijd verkeersinzicht krijgen."
De Leidse rijschoolhouders zijn verdeeld over
het plan. Han Lacourt:Als het plan goed ge
bracht wordt ben ik ervoor. Maar dan is het wel
belangrijk dat de begeleiders goed geschoold
worden en het juridische verantwoord is. Ik
denk dat het de verkeersveiligheid zeker zal
verhogen. Mede doordat al die jongeren die nu
op een bromfiets tekeer gaan, dan natuurlijk
willen autorijden. En dat kan alleen maar goed
uitpakken, want die brommers zijn op dit mo
ment volksvijand nummer 1."
Rijschoolhouder Corvan de Hoogen is fel tegen
het plan. „Als dat doorgaat krijg je je reinste
wild-west op de weg. Ik zie het helemaal niet
zitten en hoop dat de minister verstandig ge
noeg is om het plan af te blazen. Geloof me,
mijn haren gaan hiervan werkelijk recht over
eind staan." Volgens Van de Hoogen, die ook
bestuurslid is van de belangenvereniging voor
rij-instructeurs Vier44', kijken andere rij
schoolhouders niet naar de toekomst. Als dat
doorgaat, blijft er echt geen werk meer voor
ons over. Ze nemen nog maar twee lesjes en
vragen gelijk het examen aan."
In tegenstelling tot Van de Hoogen is rijschool
houder Herman Stegemann zeer enthousiast
over het plan. „Uitstekend! Dan hoeven leerlin
gen de eerste twee jaar dat ze hun rijbewijs
hebben niet meer door schade en schande wijs
te worden. Ze zouden door dit nieuwe plan
liefst twee jaar meer ervaring krijgen. En door
dat de begeleiders goed moeten worden opge
leid snijdt het mes aan twee kanten, want het is
voor hen een goede opfris-cursus." Stegemann
denkt dat alles erop gericht is de verkeersveilig
heid te verhogen en niet om meer geld binnen
te halen. „Ik denk dat het niet duurder hoeft te
zijn dan het halen van een rijbewijs tegenwoor
dig kost. Wij hoeven als rijscholen niet te
rouwen, want ik denk dat onze rol heel belang-
rijk wordt."
„Werkelijk de grootste onzin die er is", zegt de
Leidse NZH-buschauffeur Gerrit. „Waarom ze
dat nou weer doen. Een hoop jeugd van zestien
kan niet eens normaal op een fiets of brommer
rijden. Omdat het in Frankrijk goed is gegaan
hoeft dat hier toch niet goed te gaan, ik snap
het niet." Een collega valt hem bij: „Nou. moet
je die Franse auto's zien altijd helemaal vol
deuken."
En de jeugd zelf? Die vindt het wel best. De 17-
jarige Jurgen:,,Jammer dat het voor mij te laat
is. Als het plan vorig jaar was uitgevoerd, was ik
zeker begonnen. Ik kan nu al niet wachten."
Ook Anrico is met zeventien jaar net te oud,
maar hij denkt dat iedereen wel op zijn zestien
de zijn rijbewijs wil halen. „Hartstikke gaaf
idee. Ik rijd nu al eens op een trekker op de
boerderij van mijn oom. Maar in een auto rij
den is nog veel gaver. Ik zie het al voor me, lek
ker met de auto uitgaan." Sandra is zestien en
ziet het wel zitten. „Als het vanaf morgen zou
zijn, zou ik overmorgen beginnen. Maar ik ga
zeker niet naast mijn vader zitten! Daar word ik
zenuwachtig van." Danny voorziet een hoop
ongelukken als het allemaal doorgaat. ..Ik zie
sommigen al onderuitgezakt 180 kilometer per
uur rijden in de BMW van pa. Daar kunnen al
leen maar brokken van komen." Danny, net ze
ventien, moet toch bekennen dat hij op zijn
zestiende was begonnen als hij die mogelijk
heid had gehad. „Tuurlijk, autorijden lijkt me
helemaal te gek!"
De Baarnse Ada Huneman-van
Briemen heeft een praktijk voor
alternatieve geneeswijzen, waar
zij sinds een half jaar niet alleen
mensen, maar ook dieren met
emotionele problemen helpt.
Zij heeft veel angstige en ook
agressieve honden en katten
onder behandeling. De zogehe
ten Bachremedies, een soort
plantenextracten in druppel-
vorm, zijn volgens haar echter
geen "tovermiddel'voor alle
kwalen.
„Sommige dierenartsen zullen
zich rotlachen als zij dit horen
en uitroepen dat het allemaal
flauwekul is. Eigenlijk is het ook
heel irrationeel. Er is niets we-
tenschappelijkonderbouwd",
erkent zij.
In haar werkkamer staat een rij
flesjes met welluidende Engelse
namen zoals Cherry Plum (voor
onbeheerste irrationele gedach
ten), Honeysuckle (voor leven
in het verleden) en Star of
Bethlehem (nawerking show of
verdriet). De remedies zijn af
komstig van bloemen, planten
en bomen, variërend van dui-
zendguldenkruid.kerspruim,
kamperfoelie, kastanje tot iep.
Zo wordt hulst gegeven om ja
loezie te doorbreken en gaas-
peldoorn zou werken bij de
pressiviteit. Wie een shock heeft
gehad bijvoorbeeld na een on
geluk, krijgt als eerste hulp een
paar druppels uit het flesje met
het etiket rescue. Dat is volgens
Huneman een mengeling van
een aantal andere remedies.
De therapie werd eind vorige
eeuw ontwikkeld door de Engel
se arts Edward Bach, die een
goedlopende praktijk opgaf om
het veld in t'e gaan. In de bossen
selecteerde hij een kleine veer
tig planten, waarvan hij voelde
dat zij een bepaalde invloed
hadden op zijn geestesgesteld
heid. Volgens de Baarnse gaat
het om bepaalde vibraties. „Ik
doe een paar druppels in een
ander flesje met mineraalwater.
Je hoeft het vocht niet per se in
te nemen, maar kunt het ook in
de nek deppen. Als remedie te
gen het huilen van een baby
wordt het flesje ook wel in de
wieg gezet."
Volgens Huneman werken de
druppels heel snel bij kinderen
en dieren, omdat zij er meer
open voorstaan. „Een dier leeft
instinctmatig en wordt niet af
geleid door het irrationele ka
rakter van deze therapie. Bij
volwassenen kijk ik ook uit wie
ik het kan vertellen. Veel men
sen zijn toch sceptisch." Als die-
renliefhebsteren kattenfokster
is Huneman op het idee geko
men om de therapie toe te gaan
passen op du-reu. Zeil heeft zij
een Schotse collie, die als puppy
midden in de nacht hartver
scheurend begon te huilen, om
dat hij menselijk gezelschap
miste. Een paar druppels deden
wonderen.
Volgens de Baarnse krijgt zij
veel consulten van mensen met
asieldieren, die vaak angstig of
agressief zijn geworden door
traumatische ervaringen."
